เสน่ดึงใจ

9

เสน่ห์ดึงใจ

          ระหว่างทางกลับบ้าน มีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ สองคนจึงพากันแวะเพื่อพาปาลิดาเข้าร้านเครื่องเขียน

         “หนังน่าดูจังเลยค่ะพี่เขม”

          อยู่ดีๆหญิงสาวก็คิดแผนพัฒนาความใกล้ชิดขึ้นมาได้ เมื่อเธอเดินผ่านป้ายโฆษณาที่บอกตารางของหนังที่จะฉายในวันนี้

          “อยากดูเหรอ เลือกเลยว่าอยากดูเรื่องอะไร”

          เขมกรเป็นคนชอบดูหนังอยู่แล้ว เพียงแต่ด้วยเวลางานที่กำลังต้องเรียนรู้อีกมาก เขาจึงไม่ค่อยมีเวลา

          “มีแต่รอบดึกทั้งนั้นเลย พี่เขมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ลิดาเกรงใจ ไว้วันหลังดีกว่า”

          หญิงสาวหันมาคว้าแขนชายหนุ่มไปกอดอย่างสนิทสนม ลูบแขนขึ้นลงด้วยใบหน้าใสๆ แบบไม่คิดอะไร

          ถึงแม้ใบหน้าของเธอจะดูไม่คิดอะไรมากกว่าการ คว้าแขนพี่ชายมากอดไว้ แต่สำหรับชายหนุ่มที่ผ่านอะไรมามากมายอย่างเขมกร เขาจะไม่ยอมเสียโอกาส ที่จะได้เข้าโรงหนังในยามค่ำคืนแบบนี้กับปาลิดาแน่ๆ

          “เอาอย่างนี้ เดี๋ยวเรากินข้าวเย็นกันที่นี่เลย ระหว่างที่รอ ลิดาก็ไปเดินเล่นร้านเครื่องเขียน อีกแค่สองชั่วโมงเอง”

          เขมกรออกความคิดเห็น เพราะจริงๆมันก็เหลือเวลาอีกแค่สองชั่วโมง หนังก็จะฉายแล้ว

          “แล้วคุณลุงกับคุณป้าจะ...ไม่ว่าเอาเหรอคะ”

 ปาลิดาทำท่าเล่นตัว

          “จะไปยากอะไร เดี๋ยวพี่โทรบอกคุณพ่อเอง สบายใจได้ กลับบ้านดึกหน่อย แต่ไม่ต้องไปเสียเวลารถติดบนถนน แถมได้ดูหนังด้วย”

         จากตอนแรกคนที่เริ่มชวนคือปาลิดา แต่ตอนนี้       เขมกรกลับเป็นคนกระตือรือร้นไปหมดทุกเรื่อง เหมือนเขาเป็นคนที่อยากดูเสียเองมากกว่า

          “พี่เขมคะ ลิดาเปลี่ยนใจไม่ไปร้านเครื่องเขียนแล้ว ขอเข้าร้านทำผมแทนได้ไหม”

          ปาลิดาลืมไปเลยว่า เธอนั่งทำงานมาทั้งวัน ถ้าหวังจะใช้บรรยากาศในโรงหนังในการโปรยเสน่ห์ให้เขมกร เธอคงต้องมีกลิ่นหอมมากระตุ้นความรู้สึกเขาเสียหน่อย

         “ลองถามว่าทันเวลาที่หนังจะเริ่มไหม ถ้าทันก็ตามใจเลย”

          เวลานี้ชายหนุ่มไม่กล้าขัดใจหญิงสาวเลย ขออะไรก็ยอมหมด

          ระหว่างที่ปาลิดากำลังทำผมอยู่ เธอสังเกตว่า       เขมกร ออกไปคุยโทรศัพท์ตลอด สีหน้าท่าทางก็ดูเหมือนกำลังทะเลาะกับคนที่อยู่ในสายด้วย

          “เสร็จแล้วค่ะ”

ปาลิดาเดินออกจากร้าน มาหาชายหนุ่มที่ยืนกอดอกอยู่ข้างนอกด้วยท่าทางไม่ค่อยสบายใจ

“ไปกัน”

เขมกรยื่นมือหนามาแบรอรับมือจากหญิงสาวข้างๆ ก่อนจะจูงมือกันเดินเข้าโรงหนังไป

“ลิดาเห็นหน้าที่เขมไม่ค่อยดีเลย มีอะไรหรือเปล่าคะ  ลิดาไม่ดูหนังก็ได้นะ”

ด้วยความอยากรู้ ปาลิดาอดใจไม่ไหว เห็นหนังยังไม่เริ่ม เธอจึงลองถามชายหนุ่มดูก่อน

“ไม่มีอะไรหรอก ถ้าชวนพี่กลับอีก”

เขมกรยื่นหน้ามาใกล้กับแก้มของปาลิดา จนลมหายใจของเขากระทบกับแก้มใสของเธอ

“จะหอมแก้มให้ดู”

เสียงหนาทุ้มกระซิบเบา แต่ทำเอาปาลิดารู้สึกหวิวไปทั้งตัว แบบบอกไม่ถูก

ด้วยความที่เป็นหนังรอบดึก คนในโรงจึงมีไม่มากนัก แถมหนังที่ปาลิดาเลือกยังเป็นหนังผีอีกต่างหาก

รอบตัวของคนทั้งคู่ จึงมีแต่เก้าอี้ว่างเปล่า ไม่มีคนนั่ง ชายหนุ่มเอื้อมมือมาจับมือบางของหญิงสาว

ปาลิดาเองก็คิดเอาไว้แล้วเชียว ว่ามีเหรอชายหนุ่มที่ดูเจ้าชู้อย่างเขมกร จะไม่ฉวยโอกาส แต่เธอก็ยอมให้เขากุมมือเธอไว้แต่โดยดี เพราะมันก็คือส่วนหนึ่งของแผนการเธอ

หนังผีเป็นหนังที่ปาลิดาเลือก แต่เธอกลับเอาหน้าไปซบไว้หลังเขมกรเกือบทั้งเรื่อง เพราะหญิงสาวชอบจะตกใจเวลาที่ผีออกมา ใจหนึ่งก็อยากดู อีกใจหนึ่งก็กลัว

จากตอนแรกที่หญิงสาวซบหน้าลงกับไหล่ของชายหนุ่มข้างๆ เขมกรเข้าใจว่า ปาลิดาคงกำลังให้ท่าเขา

แต่พอนานเข้าหญิงสาวไม่ใช่เพียงแค่ซบกับดึงเสื้อของเขาจนแทบจะขาดติดมือเธอไปด้วย

 เขมราชจึงรู้ว่านี่ไม่ใช่การให้ท่า แต่เธอกลัวจริงๆ เขาจึงได้แต่จับมือเธอไว้และแอบหัวเราะกลับท่าทางกลัวของปาลิดา ที่ยิ่งเห็นก็ยิ่งอดขำไม่ได้

กว่าหนังจะจบเสื้อของเขมกรก็ยับไปทั้งแถบ เพราะถูกคนข้างๆดึงเกือบทั้งเรื่อง

“ลิดาทำเสื้อพี่เขมยับหมดเลย”

ปาลิดาเห็นสภาพเสื้อของชายหนุ่ม เธอเองก็ยังอดขำกับสิ่งที่เธอทำไปไม่ได้

ความตั้งใจที่จะมาอ่อยเขา กลับเป็นทำให้เขาขำเสียอย่างนั้น ปาลิดารู้สึกอายจนหน้าแดง

“เป็นอะไรหน้าแดงเชียว” เขมกรถาม เมื่อประตูรถถูกปิดลง

“ลิดาอายพี่เขมจังเลยค่ะ เป็นคนชวนดูหนังผีแท้ๆ แต่ตัวเองกลับกลัว แถมยังดึงเสื้อพี่จนยับไปทั้งตัวอีก”

เขมกรไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่ขำเสียงดังออกมาอย่างมีความสุข

เขาเคยเจอแต่หญิงสาวที่มาดูหนังกับเขา จะทำท่าเขินอาย เรียบร้อย แต่ปาลิดาเป็นผู้หญิงคนแรก ที่ไม่มีท่าทางเหมือนคนอื่นๆ เธอทำอะไรเหมือนเด็กๆที่ยังไม่โต มองแล้วก็น่ารักไปอีกแบบ เขมกรคิดในใจ

“พรุ่งนี้ค่อยมาซื้อนะเครื่องเขียน”

“เอ้า..หลับไปซะแล้ว”

ยังไม่ทันจะถึงครึ่งทางกลับบ้าน เขมกรมารู้ตัวอีกที เขาก็พูดอยู่คนเดียวแล้ว

หญิงสาวที่นั่งมาข้างๆ หนีหลับไปตั้งแต่ตอนไหนเขาไม่รู้เลย พูดคนเดียวมาเสียตั้งนาน

ชายหนุ่มหันมามองหญิงสาวที่หลับตาพริ้ม หัวโยกไปโยกมาอย่างเอ็นดู