ชุลมุนเราสามคน

ต้นมาทำงานนวดที่ร้านประจำ ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากที่พักของเขาเท่าไรนัก เมื่อก่อนต้นทำแค่พาร์ทไทม์แต่หลังจากตกงาน เขาจึงมาทำเต็มตัว ในความคิดของต้นคือมาทำเพื่อฆ่าเวลา พร้อมกับหางานประจำที่มั่นคงทำต่อ

ร้านนวดที่ต้นมาทำมีแต่ผู้ชาย รุ่นไล่ๆกับเขา สาเหตุที่ร้านนวดนี้มีแต่ผู้ชาย เพราะเป็นร้านทางเลือก

ส่วนใหญ่ร้านนวดจะผสมกันไป ซึ่งจะมีผู้หญิงซะส่วนมาก มีผู้ชายน้อยและขาดตลาด เพราะลูกค้าบางครั้งอยากนวดหนักๆ ผู้หญิงแรงไม่ถึง บางคนไม่อยากนวดกับผู้หญิง เช่นเดียวกันบางคนไม่อยากนวดกับผู้ชาย คละเคล้ากันไป

กัน หนุ่มใหญ่หมอนวดเก่า จึงมาเปิดร้านที่เป็นทางเลือก แต่เป็นร้านนวดจริงๆไม่อะไรแอบแฝง เป็นร้านขนาดกลางค่อนข้างไปทางเล็ก มีเพียงแค่สิบเตียง และหมอนวดหกคนแค่นั้น ถ้าลูกค้าเต็มก็เรียกหมอวิ่งมาเสริม เหมือนอย่างแต่ก่อนที่ต้นเคยทำ

ต้นเดินเข้ามาในร้านก่อนเวลาพอสมควร เพราะร้านเปิดเก้าโมงเช้าปิดสองทุ่ม และเป็นเวรที่ต้นต้องเข้ามาช่วยจัดร้าน

"หวัดดีพี่กัน"ต้นทักทายนายจ้างผู้ใจดี

"มาก็ดีแล้วลูกค้ารออยู่"กันชี้ไปที่เตียงนวด ซึ่งมีหนุ่มโปเกียหุ่นดีนั่งอ่านหนังสือรออยู่

"เร็วๆเข้าอย่าให้ลูกค้ารอนาน เดี๋ยวพี่จัดร้านเอง ไปซิ"ปากก็พูดมือก็พัลวันพับผ้า

"ครับ"ต้นรับคำแล้วรีบไปล้างมือ หลังจากนั้นเดินไปหาลูกค้า

"สวัสดีครับ"ต้นทักทายเป็นภาษาอังกฤษกับลูกค้าหนุ่มโปเกียรุ่นไล่ๆกับเขา เพียงแต่ตัวใหญ่หุ่นดี ซึ่งต่างจากต้นหุ่นมาตรฐานชายไทย แค่หน้าตาจิ้มลิ้มใสๆ

"เช่นกันครับ "พูดจบหนุ่มโปเกียก็ล้มตัวลงนอนทันที เพราะเขาได้เปลื่ยนเสื้อผ้าพร้อมนวดไว้แล้ว ซึ่งกันเป็นคนจัดแจงให้เสร็จสรรพ

"นวดกี่ชั่วโมงครับ" ต้นถามพร้อมยิ้มอย่างสดในยามเช้า เพราะได้ลูกค้าไวและคนแรก ในความเชื่อจะโชคดีตลอดวัน

"1ชั่วโมง ครับ "พูดไม่ทันเสร็จหนุ่มโปเกียก็หลับตาทันที แต่ก็แอบคิดถึงหน้าต้นหมอนวดหนุ่ม ที่เห็นแว่บแรกก็ถูกใจ เพราะเป็นสเปคของคิม ที่เขารูปร่างสูงใหญ่บึกบึน เลยเป็นเหตุให้ชอบชายหนุ่มตัวเล็กๆน่ารัก น่าทะนุถนอม คอยปกป้อง แบบต้นหมอนวดหนุ่ม

เมื่อทุกอย่างพร้อม ต้นก็เริ่มนวด อันดับแรกต้นจับที่ขาหนุ่มโปเกียแยกออกจากกัน แล้วไล่เส้นขาเข้าไปถึงต้นขา และหยุดบริเวณขาหนีบ ใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างกดไว้ เพื่อเปิดประตูลม

ต้นกดข้างไว้สิบห้าวินาที ระหว่างนั้นหนุ่มโปเกียก็ลืมตาขึ้น มองหน้าต้นด้วยความสงสัย ทำไมต้องกดตรงไหน ซึ่งมันหมิ่นเหม่ต่อความรู้สึกและใกล้ไป แต่คิมก็ไม่ได้พูดอะไร เนื่องจากเขานวดมาหลายที่ ก็เป็นเช่นนี้เพียงแต่กับต้น คิมดันมีความรู้สึกแปลกๆและเกร็ง

เมื่อครบเวลาตามกำหนดสิบห้าวินที ต้นก็ค่อยๆปล่อยแล้วคลึงตั้งแต่ต้นขาลงมาที่ปลายเท้า หลังจากนั้นก็นวดฝ่าเท้าไล่ขึ้นขาอีกครั้ง

คราวนี้สร้างความพึงพอใจ แกคิมหนุ่มโปเกียอย่างมาก เขาจึงหลับตาต่อ ด้วยความเพลินกายสบายใจ ได้ผ่อนคลายสมองปลอดโปร่ง จึงทำให้เขาเผลอหลับไปในที่สุด และตื่นเป็นระยะๆ เมื่อต้นสะกิดพลิกร่างซ้ายขวาหน้าหลัง คิมก็ตื่นเพียงชั่วครู่ แล้วหลับลงในทันที ที่เริ่มนวดส่วนต่างๆของร่างกายต่อไปอีก

คิมต้องตื่นอีกครั้ง ทั้งที่พึ่งหลับไปได้ไม่นาน เมื่อต้นสะกิดให้เขาลุกนั่ง คิมจึงจำเป็นต้องทำตาม หลังจากนั้นต้นไปนั่งบริเวณหัวเตียง แฝให้คิมนอนลง ต้นจึงทำการนวดคลึงศีรษะและใบหน้า ซึ่งคิมนั้นชอบมาก เพราะทำให้เขาสบายผ่อนคลาย จากความตรึงเครียด แต่มันก็เพียงไม่กี่นาทีเขาก็ต้องลุกขึ้นนั่ง เพื่อให้ต้นมานวดบ่าไหล่ ดัดตัวสองสามท่าจนเสียงแก๊ก ยิ่งทำให้คิมผ่อนคลายลงไปอีกขึ้นหนึ่ง เมื่อจบครบทุกท่าในการนวด ต้นจึงเขยิบไปด้านหน้าของคิม

"เสร็จแล้วครับ"ต้นยิ้มให้คิม

คิมแค่พยักหน้า พร้อมทำหน้านิ่งเหมือนไม่พอใจ แต่ลึกๆแล้วชอบมาก

หลังจากนั้นเขาจึงลุกขึ้นไปเปลื่ยนเสื้อผ้า ส่วนต้นก็นั่งจัดเตียง ตรวจสอบความเรียบร้อยชั่วครู่ เมื่อเสร็จจึงเดินออกไปหน้าร้าน เพื่อรอส่งคิม

แต่แล้วเสียงสั่นของมือถือก็ดังขึ้น แต่เป็นเสียงสั่นที่เลวร้าย เมื่อต้นรับโทรศัพท์ปุ๊ปเสียงหญิงสาวทวงหนี้ก็ดังขึ้น

"สวัสดีค่ะ ใช่คุณ ต้นน้ำ ชัยชนะภัยไหมคะ"

"ครับ"

"วันนี้ครบกำหนดชำระหนี้ที่ยอด สามพันบาท ค่ะ พร้อมชำระเดี๋ยวนี้เลยไหมคะ"

"ยังครับ คงตอนค่ำๆหลังเลิกงานครับ"

"ก็ได้ค่ะ แต่อย่าเกินเวลาทำการนะคะ เพราะต้องส่งเรื่องเข้าสำนักงานใหญ่ภายในวันนี้ ถ้าส่งช้าจะเสียเครดิต และมีค่าติดตามทวงถามด้วยนะคะ"

"ครับ"

"เจ้าหน้าที่ขออนุญาตวางสายนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลื่ยนแปลงบ่อย ลูกค้าดูแลสุขภาพด้วยนะคะ สวัสดีค่ะ"

ต้นรีบกดปุ่มวางสายแล้วเดินไปยังหน้าร้านทันที

ต้นแสนจะปวดใจปนเจ็บใจ ที่ต้องแบกภาะหนี้สินที่หนักอึ้ง จนบ่าแท่บทรุดลงกับพื้น

ต้นพยายามทำใจสลัดความกลัดกลุ้มนั้นทิ้งไป แล้วเดินต่อไปยังหน้าร้านนวด ที่มีเพื่อนหมอนวดนั่งรอลูกค้า รายเรียงอยู่หลายคน เมื่อมาถึงก็ต้องโดนแซวจากเพื่อนสนิท

"นวดหนุ่มหล่อยังหน้ามุ่ยอยู่อีกหรอ"ริโอ้เพื่อนชี้ที่ชักชวนต้นเข้าวงการหมอนวด พูดทันทีเมื่อต้นเดินมาถึงหน้าร้าน

ทั้งสองสนิทกันมาก เที่ยวด้วยกันกินด้วยกัน เคยอยู่ด้วยกัน รสนิยมความรักตรงกัน แต่ไม่ได้รักกันฉันคู่รัก

"จะให้อารมณ์ดีได้ไง ปรัชญ์ หายไปไหนก็ไม่รู้ แถมทิ้งหนี้ก้อนใหญ่ไว้ให้ "ต้นถอนหายใจ เพราะปรัชญ์ก็คือแฟนหนุ่มของต้น ที่จู่ๆหายไปพร้อมกับเสื้อผ้าข้าวของใช้หมดห้อง ทิ้งไว้เพียงหนี้สินให้ดูต่างหน้า

"ผู้ชายพันธ์ุนั้นไปได้ก็ดีแล้ว"ริโอ้รู้สึกเคืองแทนเพื่อนรัก

"ฮือ ก็จริงของริโอ้ ไม่คิดแล้ว ทำงานเก็บเงินใช้หนี้ดีกว่า"

พูดจบต้นนั่งลงข้างๆริโอ้ เมื่อทั้งสองมีเวลาว่างจึงนำมือถือออกมาเล่น แล้วเสียงเตือนข้อความไลน์ ของจางก็ดังขึ้นมา  ต้นจึงรีบเปิดอ่านทันที

"ต้นอยู่ที่ไหน"

"กรุณาส่งสถานที่ทำงานมาให้แก่ฉัน"

"วันนี้ฉันจะไปนวดกับท่าน"

ต้นอ่านแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ เพราะดูก็รู้ใช้กูเกิ้ลแปลเป็นภาษาไทยส่งมา ต้นเลยแชร์โลเคชั่นให้จาง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกัน ที่คิมออกมาจากห้องนวด และเดินมาถึงหน้าร้าน เพื่อไปจ่ายเงินค่านวดกับกันที่เค้าท์เตอร์ เมื่อจ่ายเงินเสร็จก็เดินมาหาต้นต่อ และจ่ายทิปให้ 100 บาท

"ขอบคุณครับ"ต้นยกมือไหว้ แต่คิมก็ยังทำหน้านิ่งแล้วเดินออกไปนอกร้าน ทั้งๆที่ถูกใจต้น แต่ไม่กล้าสบตาและสนธนาด้วย

"ได้ทิปตั้ง 100 บาท เฮงแน่วันนี้"ริโอ้แซว 

"สมพรปาก"ต้นยิ้มอย่างมีความสุข และทั้งคู่ก็นั่งเม้าท์มอยกันครู่ใหญ่ แต่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นคิมเดินเข้ามาภายในร้านอีกครั้ง

 "เอ๊ะ หนุ่มโปเกียกลับมาทำไมอีก"ริโอ้มีท่าทีสงสัยรวมทั้งต้นด้วย

เมื่อคิมเดินมา ก็ผ่านหน้าต้นไปเลย แต่ไปคุยอยู่กับกันเจ้าของร้านครู่ใหญ่ ซึ่งต้นได้ยินคร่าวๆว่าจะมานวดวันพรุ่งนี้เวลาเดิม และได้จองคิวต้นไว้ด้วย ในใจต้นก็รู้สึกดีที่จะได้ลูกค้า

ในช่วงที่ต้นกำลังดีใจอยู่นั้น คิมก็เดินมาหา และหยุดอยู่ตรงหน้าต้นกับริโอ้ ส่วนหมอนวดหนุ่มอีกสามคนได้แต่มอง และสงสัยเด็กใหม่คนนี้มันมีดีอะไร ลูกค้าถึงติดกันหลายคน

"พรุ่งนี้ผมจะมานวดกับคุณ" สีหน้าของคิมยังดูนิ่งอยู่

"ครับ พรุ่งนี้จะล็อคคิวไว้ครับ"ต้นก็ยังยิ้มอย่างละมุนเช่นเดิม

"ผมของไลน์ได้ไหม จะได้ติดต่อคุณโดยตรง"

ต้นหันหน้าไปมองกันเจ้าของร้าน เพราะตามมารยาทต้องใช้เบอร์ร้านติดต่อ

กันพยักหน้าแล้วอมยิ้ม เพราะแอบสงสัยหนุ่มโปเกียติดใจการนวด หรือตัวตนของต้นกันแน่

ต้นจึงหยิบมือถือขึ้นมาและเปิด คิว อาร์ โค้ด ให้ คิมสแกน เมื่อแสกนเสร็จเรียบร้อย คิมจึงยิ้มให้ต้น

"ขอบคุณครับ ต้น "คิมรู้ชื่อหมอนวดหนุ่มทันที หลังสแกนคิวอาร์โค้ดเช่นเดียวกับต้น ที่รู้จักชื่อหนุ่มโปเกียที่เด้งขึ้นมา ทั้งคู่ต่างยิ้มให้กัน และเป็นการเริ่มสัมพันธ์ที่ดี

ในขณะเดียวกัน หนุ่มอันเจียจางก็เปิดประตูเข้ามาในร้านนวด ที่ต้นกำลังยืนคุยกับคิม

"ไม่ไกลจากโรงแรมผมเท่าไรเลย เมื่อคืนทำไมต้นไม่บอกผม"จางตะโกนตรงหน้าประตูแล้วเดินมาหาต้น โดยไม่สนใจคนรอบข้าง

ต้น คิม และ ริโอ้ ต่างหันมามองทางจาง รวมทั้งทุกสายตามุ่งมาที่เดียวกัน เพียงเพราะคำพูดเมื่อคืนทำไมไม่บอกผม  

"ฮ่า"ต้นเมื่อคืน ไปไหนกันมากับคนอันเจีย รู้จักกันตอนไหน "ริโอ้กระซิบข้างๆหู

"ไม่ใช่อย่างที่คิดนะ แค่ลูกค้าถนนคนเดิน แล้วเดินกลับห้องมาทางเดียวกันแค่นั้น ถึงที่เขาก็เข้าโรงแรมไป ส่วนต้นก็เดินกลับมาที่ห้องคนเดียว "ต้นกระซิบกลับข้างหู

จางเห็นทุกคนนิ่งเงียบ เขาจึงสลายความเงียบขึ้น

"วันนี้ผมจะมานวดตัวกับต้น"จางเดินเข้ามาใกล้ต้นและยิ้มให้ 

"ครับ"ต้นรับคำแล้วหันไปมองคิม ซึ่งหน้าซีดเซียว

"พรุ่งนี้เจอกันนะ"ต้นมองหน้าคิมที่นิ่งอีกครั้ง แต่ใจคิโยฮันซิร้อนสุ่มทรวงด้วยความสงสัย คนที่ต้นจะนวดให้เป็นใครกันดูสนิทสนม

"นวดตรงไหน"จางถาม พร้อมแอบมองคิม ด้วยความแคลงใจ เนื่องด้วยกลัวจะโดนแย่งคิวนวด แล้วจะไม่ได้นวดกับต้นในครั้งนี้

ต้นเลยพาจางไปที่เตียงนวด ปล่อยให้คิมอยู่กับริโอ้กันสองคน ซึ่งคิมไม่สนริโอ้ ได้แต่มองไปทางเตียงนวด ที่มีต้นกับจางอยู่กันสองคน

เหตุการณ์เล็กๆในครั้งนี้ ก็ไม่พ้นสายตาของกันเจ้าของร้านไปได้ แต่ก็ต้องหยุดมองเมื่อลูกค้าเข้ามาในร้าน เขาจึงเปิดดูสมุดคิวนวด

"ริโอ้ถึงคิวแล้ว พาฝรั่งไปนวดเร็ว"ริโอ้รับคำ

"ครับ" ก่อนริโอ้จะไปนวด ก็หันมามองคิมและยิ้มให้ แต่ไร้การตอบสนอง ริโอ้เลยเซ็งไปหาลูกค้าฝรั่งที่ยืนรออยู่ดีกว่า

"หล่อตาย เก็กฉิบหาย"ริโอ้คิดในใจ ก่อนพาฝรั่งไปนวด

ส่วนคิม เมื่อไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเ ขาจึงเดินออกไปในทันใด โดยมีหมอนวดอีกสี่คน ที่เหลือนั่งมองหน้ากันแ้วนินทราต้น

"ไอ้ต้นมันมีดีอะไร ลูกค้าติดมันจัง วันนี้ก็สองคนแล้ว ต้อมเพื่อนร่วมงานที่ไม่ค่อยกินเส้นกันเท่าไร พูดขึ้นด้วยความอิจฉาเล็กๆ

"ใช่ พึ่งเริ่มเป็นหมอนวดเอง แต่อย่างว่าหน้าใหม่ใจถึง เมื่อกี้ไม่ได้ยินหรอ ไปโรงแรมกับคนอันเจียมา"สันต์แสยะปากเล็กน้อย

"เรื่องของมันจะไปยุ่งอะไรเรื่องของคนอื่น"ปันเพื่อนในร้านที่พอถูกชะตากับต้นแย้งขึ้นมา

"เดี๋ยวโดนแย่งลูกค้าจะรู้สึก"ไผ่จ้องหน้าปัน

"ของอย่างนี้ขึ้นอยู่ที่ฝีมือ"ปันโต้กลับ

"ปัน รับลูกค้า"กันเรียกขานเพราะถึงคิวของปัน

"ไปกันนะ เชิญนั่งรอลูกค้ากันต่อไป " ปันเหลือบมองหน้านิดนึงแล้วหันกลับ

หลังจากนั้นปันจึงลุกขึ้น ไปต้อนรับลูกค้าฝรั่งที่ค่อนข้างสูงอายุ ปล่อยให้สามหนุ่มที่เหลือนั่งรอลูกค้าตามยถากรรมต่อไป

ต้นนั่งรอหนุ่มจาง ที่กำลังไปเปลื่ยนเสื้อผ้า ซักพักจางก็มาถึง เขานอนลงบนเตียงทันที

"นวดไทย 2 ชั่วโมง" จางพูดโดยไม่ถามต้นเลย เพราะเขาค่อนข้างนวดบ่อยที่อันเจีย มีร้านนวดหลายร้านแต่เขาคิดว่าสู้ที่ไทยไม่ได้ 

ต้นเริ่มการนวดตามลำดับ ด้วยความเคยชินต้นนวดไปเรื่อยๆ โดยมีจางมองหน้าต้นเป็นระยะ ซึ่งเขาก็แปลกใจทำไมรู้สึกถูกชะตากับต้น โดยไม่ทราบสาเหตุเกิดจากอะไร

เพราะก่อนหน้านี้ เขาก็ไม่เคยถูกชะตากับใครเลย แถมมีแฟนที่เป็นผู้หญิง ที่พึ่งเลิกรากันแค่เดือนกว่าๆ นั่นเจึงป็นสาเหตุที่ทำให้มาเที่ยวประเทศ

เนื่องด้วยจางรู้สึกเศร้าใจอย่างหนัก เพื่อคลายความเศร้าให้จางหาย เขาจึงหลีกหนีภาพเดิมๆ มาหาที่พักกายพักใจที่ไทย

ซึ่งก็ได้ผลดีทีเดียว เป็นเพราะต้นหมอนวดหนุ่มนี่เอง ที่ทำให้จางพอคลายทุกข์ได้บ้าง แต่เขาก็แอบหวั่นใจพอสมควร เมื่อเห็นหนุ่มโปเกียกหน้าตาดี แต่เขาก็จะสู้เพื่อพิชิตใจต้นให้ได้

ซึ่งจางก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมถึงคิดเช่นนั้นไปได้ เพราะต้นนั้นเป็นผู้ชายเหมือนกับเขา

แต่นั่นยังไม่เท่ากับความสงสัยในตัวหนุ่มโปเกีย จางอึดอัดจึงจำใจต้องถาม ถึงจะดูไร้มารยาทนิดนึง

"เมื่อกี้ลูกค้าต้นเหรอ"จางถามพร้อมเลิกคิ้วมองหน้าต้น

"ใช่ พึ่งนวดเมื่อเช้า"ต้นหลบตาต่ำลงหน่อย

"เหรอ"จางพูดเสร็จหันมองไปทางอื่น ทำเป็นไม่สนใจใคร่รู้อีกต่อไป

ต้นก็อดสงสัยพฤติกรรมของจางไม่ได้ ที่ดูแปลกๆเหมือนจะงอนเพราะแอบชอบ แต่ก็อายตัวเองที่คิดเข้าข้างความรู้สึก ถึงกระนั้นต้นก็สบัดความคิดนั้นทิ้งไป เพราะต้นคิดว่าใครจะมาสนใจ หมอนวดจนๆอย่างเขา

จางไม่ได้ยินเสียงของต้นอีก เขาไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย จางจึงพยายามคิดหาคำพูด เพื่อทลายความเงียบที่เขาแสนเบื่อ

"ต้นนวดเก่งดีนะ รู้สึกสบายตัว หายเมื่อยเลย"

"ฮือ"ต้นแค่พยักหน้า เพราะกฎของร้านนวด คืออย่าส่งเสียงดัง อย่าชวนลูกค้าคุย

แต่จางไม่เข้าใจ นึกว่าต้นไม่อยากคุยด้วย เลยแอบน้อยใจ หยุดพูดคุยกับต้นในทันที

เมื่อจางนิ่งงัน พร้อมกับการนวดที่เข้าถึงเส้น พลอยทำให้จางเริ่มจะเคลิ้ม แต่เขายังอยากรับรู้ความรู้สึกนี้อยู่ จึงฝืนข่มตาไม่ให้หลับ

แต่เนื่องจากความสบายกายและใจ จางจึงไม่สามารถห้ามใจไม่ให้หลับได้ เขาจึงเผลอไผลสู่ภวังค์ หลับสนิท ถึงต้นจะสะกิดพลิกร่าง ก็อยากลำบากแก่ต้นยิ่งนัก

"จะหลับลึกอะไรขนาดนี้น"ต้นแอบบ่นในใจ

ความพยายามของต้นนั้น เกิดผลบ้างไร้ผลบ้าง เพราะจางอ่อนระทวยสัปหงก เมื่อปบลุกให้ลุกนั่งเพื่อนวด คอ บ่า ไหล่ แต่ต้นก็ฝืนทนจนเกือบจบสิ้น

จางมาสะดุ้งท่าดัดตัว เสียงเอวดังแก๊กเขาตกใจนึกว่าเอวหลุด จางจึงขยับตัวตรวจอาการ

"ฮู้ ดีมาก หายปวดเอวเลย"พร้อมกับยกแขนขึ้นบิดซ้ายขวา

"เสร็จแล้วครับ"เสียงของต้นดังค่อยๆข้างๆหู ของจาง เขาลุกขึ้นยืนแบบสลึมสลือ แต่จางอยากนอนต่อ เขาจึงล้มตัวลงนอนที่ตักของต้น เงยหน้ามองแล้วยิ้มตาละห้อย เหมือนเด็กอยากขอของเล่น

"ไม่อยากลุกเลย อยากนอนต่ออีก"จางหลับตาลงอีกครั้ง

ต้นเม้มปากหายใจเสียงดัง ด้วยความกลัวจะโดนกันเจ้าของร้านตำหนิ เพราะดูไม่เหมาะสมที่จะทำสิ่งนี้ ต้นจึงหาวิธีแก้ไขสถานการณ์

"ถ้างั้นนวดต่ออีกชั่วโมงก็ได้ หรือจะนวดน้ำมัน ประคบ นวดไม้ไผ่ ตอกเส้น จะเอาอย่างไหนบอกมาเลย"ต้นพูดรัว จนจางจำไม่ค่อยได้ว่ามีนวดอะไรบ้าง แต่ที่คุ้นหูก็นวดน้ำมัน

"ถ้าอย่างนั้นผมขอนวดน้ำมัน แต่เป็นวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน"จางแอบคิดล่วงหน้าไปไกล ที่แผ่นหลังได้สัมผัสมือที่อ่อนนุ่มของต้น

"กี่โมงดี แต่ตอนเช้ามีนัดแล้วนะ"ต้นรู้สึกดีใจจะได้มีงานต่อเนื่อง เพื่อใช้หนี้บัตรเครดิตอีกหลายใบ

"เหรอ เสียดายจัง อยากนวดตอนเช้า เป็นคนแรกของต้น ถ้างั้นเวลานี้ก็ได้"

"ตกลงเวลาได้แล้วก็ลุกขึ้น ไปเปลื่ยนเสื้อผ้าก่อน"ต้นออกแรงผลักนิดหน่อยให้จางลุกขึ้นนั่ง เพราะกลัวใครมาเห็น มันไม่เหมาะไม่ควร ทางร้านจะเสียหาย

จางจึงจำใจลุกขึ้นนั่งแต่โดยดี หลังจากนั้นลุกยืนเดินไปที่ห้องเปลื่ยนเสื้อผ้า

ส่วนต้นนั้นจึงจัดเตียงเก็บข้าวของไว้ที่เดิม เมื่อเสร็จแล้วจึงเดินไปรอจางที่หน้าร้าน

ในขณะที่กำลังเดินออกมาจากห้องนวด แต่ยังไม่ถึงหน้าร้านเลย เสียงแชวก็ดังขึ้นจากด้านหน้า

"หน้าบานมาเชียวนะ เขาได้คนละชั่วโมง นี่ปาเข้าไป 3 ชั่วโมง"ริโอ้แซวเพื่อนชี้

"แหม คนเขามีฝีมือ"ปันเพื่อนใหม่ในร้านที่เป็นกันเองกับต้นพูดขึ้น เพื่อให้สามหนุ่มหมอนวดขี้อิจฉาได้ยิน

"ไม่ถึงขนาดหรอก ฟลุคเฉยๆ" ต้นพูดอย่างถ่อมตัวเพราะเป็นเด็กใหม่ พูดจบจึงเดินมานั่งใกล้ๆริโอ้

ทั้งสามเลยคุยกันได้ไม่นาน จางก็เดินมาจ่ายเงินกับกันเจ้าของร้าน แล้วนัดวันเวลานวดน้ำมันต่อกับต้น หลังจากนั้นจางก็เดินมาหาต้น 

"พรุ่งนี้เจอกัน" พร้อมส่งทิปให้ 150 บาท และส่งสายตาอันหวานฉ่ำให้ต้น ก่อนที่จะเดินออกนอกร้านไป แถมอมยิ้มไปตลอดทาง

ต้นมองตามด้วยความรู้สึกแปลกๆ แต่ก็แอบยิ้มนิดนึง

"ต้น มาหาพี่หน่อย"กันเจ้าของร้านรียก

ต้นสะดุ้ง เมื่อได้ยินเสียงของกันเจ้าของร้านเรียกขาน ต้นเดินไปที่เค้าท์เตอร์ แล้วกันก็กวักมือให้ต้นเข้ามาข้างใน 

"นั่งซิ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย"ต้นนั่งลงตรงหน้ากันเจ้าของร้านนวด

"มีอะไรครับ"ต้นนั่งลงเรียบร้อยแล้วจึงถาม

"เมื่อกี้ตอนนวดให้ลูกค้านอนตักหรอ"กันถามก่อนเพราะยังไม่เชื่อที่สันต์ หมอนวดอีกคนในร้านที่มาฟ้อง

"มันไม่เหมาะ พี่ไม่รู้นะว่ารู้จักกันได้อย่างไร แต่ถ้ามาทำแบบนี้ ใครเห็นเข้าร้านเราจะเสียหาย เพราะร้านเราแค่นวดผ่อนคลาย"กันหยุดไว้ ให้ต้นได้คิด

"เข้าใจครับ"ต้นมีสีหน้าซึมเล็กน้อย

"เข้าใจก็ดีแล้ว ทีหลังอย่าให้ลูกค้าทำแบบนี้อีกนะ"

"ครับ"ต้นรับคำ

"พี่มีอะไรจะบอกอีกเรื่องหนึ่ง"

"อะไรครับ"

"ถ้าเกิดเจอหนุ่มอันเจียนั้นอีก ก็เล่นตัวบ้างนะ พี่ดูแล้วเขาอาจชอบต้นน่ะ พรุ่งนี้ก็นัดนวดน้ำมันอีก"กันอมยิ้ม

"ไม่ใช่อย่างที่พี่คิดครับ"ต้นรีบปฏิเสธทันที

"ไม่ต้องอายพี่หรอก ถ้าข้างนอกจะอะไรอย่างไร ก็แล้วแต่ต้นตามสบายเลย โอกาสมาแล้วอย่าปล่อยทิ้งไปนะ หรือว่าคิดถึงแฟนเก่าอยู่"กันจ้องมองต้นเพื่อสังเกตอาการ 

"เท่าที่รู้มาเขาก็ไม่ได้ดีกับต้นนี่ "

"ใช่ครับ"

" ถ้าอย่างนั้นลืมเขาไปซะ เริ่มต้นใหม่เผื่อเจอคนดีดี"กันมองด้วยสายตาที่เอ็นดู

ต้นรับคำของกันเเสร็จ ก็เดินออกไปหน้าร้าน เพื่อรอลูกค้าที่จะมาเมื่อไรไม่รู้ พร้อมกับบรรดาเพื่อนหมอนวด