ห้องเช่า

เมื่อทุกอย่างสงบลง หลายอย่างก็เริ่มเข้าที่ ในที่สุดต้นก็ได้ห้องเช่า แต่อยู่ไกลพอสมควร ไม่สามารถเดินทางด้วยเท้าได้ ซึ่งก็ไม่ใช่ปัญหาสามารถขึ้นรถรับจ้างไปมาสะดวก ก่อนหน้านี้ต้นก็มีรถมอเตอร์ไซค์ แต่ได้ขายเพื่อนำเงินมาช่วยปรัชญ์ ในหลายๆเรื่อง

ย้ายห้องครั้งนี้ได้คิม เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงช่วยย้าย ส่วนตอนค่ำมีริโอ้ ซอง เพื่อนของคิมมาสมทบ ซึ่งทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"เสียดายจังมาไม่ทัน เสร็จพอดีเลย"ริโอ้พูดติดตลก

"มาช้าดีกว่าไม่มา แค่มาก็ดีใจมากแล้ว"ต้นไม่ได้หันมองริโอ้ แต่มองคนข้างๆที่ยืนงง

"อ๋อ ผมลืมแนะนำ นี่ซอง เพื่อนผมเอง พอดีเมื่อเช้าผมพาไปนวดได้คิวปัน ผมเลยได้นั่งคุยกับริโอ้ เรื่องของต้น ผมเป็นห่วงเลยไปหาต้นที่ห้อง"คิมแนะนำและอธิบายเหตุการณ์เมื่อเช้า

"ส่วนนี่ ต้น"ต้นยิ้มให้ซอง

ซองยื่นมือเพื่อจะจับมือกับต้น เป็นการแสดงไมตรีจิต

"ไม่ต้องจับมือกันก็ได้"คิมหึง

"นี่แน่"ริโอ้ตีมือซอง

"ตีทำไมผมเจ็บ นี่ไงแฟนเพื่อนยังจะจับมืออีก"

"อ๋อ คนนี้เองที่โยฮันบอกว่าชอบ กำลังจีบอยู่ " ซองพูดอย่างซื่อ

"ฮึ ฮึ"ริโอ้แอบหัวเราะ

"จริงไหมโยฮัน"ริโอ้ก็ถาม

"จริง"

คิมมองตาของต้น ส่วนต้นหลบตาและเฉไฉ พูดเรื่องอื่น

"ริโอ้รู้ได้ไง ว่าปรัชญ์มาห้องต้น"ต้นถาม

"ไม่รู้หรอกว่าปรัชญ์จะมา แต่ปันแอบได้ยินไอ้สามหน่อ พูดถึงปรัชญ์อยู่แถวนี้แหล่ะไม่ได้ไปไหน"สามหน่อที่ริโอ้เรียกก็คือหมอนวดขี้อิจฉาในร้าน

"รู้ไหมไอ้สามหน่อรู้ได้ไงว่าปรัชญ์อยู่ที่ชียงใหม่"

"ไม่รู้"

"เดี๋ยวจะบอกให้ ปรัชญ์มันไปอยู่กับพี่นนท์ แล้วพี่นนท์ก็เป็นเพื่อนไอ้สามหน่อไง " นนท์คือหมอวิ่งร้านป้าทองคำ ที่ชอบบลัฟต้นเป็นประจำ

"อ๋อ"ต้นเข้าใจแล้ว ปรัชญ์ได้ที่เกาะใหม่คือพี่นนท์

"เรามีปันเป็นสายลับไง รู้ทุกเรื่องขอให้ถาม ไม่รู้ก็ตามสืบให้นะ"

"แล้วปันไปไหนล่ะ ทำไมไม่มาด้วย"ต้นถาม

"รายนั้นติดหนังฮอลีวู๊ดรีบไปดูเน็ตฟลิก"

"อ๋อ ใช่ เอ้า แล้วมากับซองได้ไง"ต้นท่าทีสงสัย

ริโอ้เบ้ปากไปทางคิม

"โยฮันให้รับมา"ริโอ้พูดขึ้น

"คุยอะไรกัน ผมอยากมีส่วนร่วมด้วย"คิมอยากรู้จริงๆว่าทั้งสองคุยอะไรกัน เพราะเขาฟังภาษาไทยไม่ออกเลย

"ก็คุยเรื่องเมื่อเช้าที่ผมให้โยฮันไปดูต้นให้หน่อยไง แล้วเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ "

"ก็ดีนะ ตอนนี้คะแนนผมนำจางหรือยัง"คิมหันหน้าไปถามต้น

"อุ้ย นำแล้ว"ริโอ้ชิงพูดก่อน

ต้นไม่พูดอะไรต่อ เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรจริงๆได้แต่นิ่ง และคิดขึ้นได้ว่า ไม่ได้บอกจางว่าย้ายห้องแล้ว

"ต้นกำลังคิดอะไร"คิมถาม

"จะคิดอะไร ก็คิดว่า โยฮันคือฮีโร่"ริโอ้เน้นย้ำ เพราะเชียร์คิมขาดใจ

"คำก็โยฮันสองคำก็โยฮัน แอบคิดอะไรกับโยฮันหรือเปล่า หรือจะเปลื่ยนรสนิยม"ต้นพูดเป็นภาษาไทย

"เจอครั้งแรกแอบคิดนะ พอรู้ว่าเหมือนกัน ก็ไม่สนตอนนี้เพื่อนโยฮันสเป็คเลยเฮ้ย"ริโอ้อมยิ้ม

"ถึงว่ามาด้วยกัน แทนที่จะมากับปัน"

"โอ้ย รายนั้นเขาไม่ชอบคนเอเซีย ชอบฝรั่ง ชอบมากด้วย"ริโอ้พูดใส่อารมณ์เกินพิกัด

"ขอให้โชคดีกับคนนี้นะ"ต้นอวยพร

"ดีอยู่แล้ว กำลังจะพาไปเที่ยวอยู่ ร้านประจำของเราไงไปไหม"

"ไม่ไปหรอก พึ่งไปเมื่อคืน เกิดเรื่องเลย"ต้นถอนหายใจ

"ตามใจ หรือว่าอยากจะอยู่กับโยฮันกันสองคน"

"บ้า "

"อ่ะ เดี๋ยวเปิดโอกาสให้ จะไปกันแล้วนะ เดี๋ยวร้านปิด บ่าย ทุกๆคน"

ริโอ้จับมือซอง ส่วนซองก็เดินตามต้อยๆ ยังกับเด็กน้อย

ในระหว่างที่ต้นกับริโอ้คุยกัน ส่วนคิมกับซองก็คุยกัน ในเรื่องเดียวกันกับต้นและริโอ้ พอทั้งสองเดินจากห้องพักไปแล้ว คิมเลยหันมาคุยกับต้น

"เหมาะกันดีนะคู่นี้ ไม่มีอุปสรรค เหมือนผม"

"อื้อ"ต้นพยักหน้า

"ไม่ต้องมาเงียบเลย คืนนี้ผมจะนอนนี้ กลับห้องไม่ไหวแล้ว ปวดหลัง ปวดเอว ปวดแขน "

"ปวดมากไหม"ต้นถามด้วยความเป็นห่วง

"ปวดมากเลย นวดให้ผมด้วยนะ ไม่ต้องกลัวผมจะทำอะไรหรอก"

"ใครเขากลัวล่ะ"

"อื้อ คนเก่ง "

คิมรู้สึกปวดเมื่อยจริงๆ เขาจึงเอนตัวลงนอนบนเตียง

"นอนดีๆเดี๋ยวต้นนวดให้"

คิมเลยขยับตัวไปตรงกลางเตียง แล้วนอนคว่ำตามคำสั่งของต้น แต่คิมต้องแปลกใจ เมื่อต้นไม่ได้นวดแต่เหยียบขาของเขาแทน

"ต้นเหยียบขาผมทำไม"

"เหยียบให้เส้นคลาย เดี๋ยวก็หาย ใจเย็นๆ"สาเหตุที่ต้นเหยียบคิมนั้น เป็นเพราะรู้สึกล้าจากการย้ายห้องทั้งวัน แท่บหมดแรงต้นจึงผ่อนแรงเหยียบนำร่องไปก่อน

"เจ็บไหม"

"ไหวอยู่ แต่มันดีมากเลย ถึงใจดี"

ต้นเริ่มเหยียบจากปลายเท้าขึ้นมาเรื่อย จนถึงต้นขาและสลับไปอีกข้าง จากนั้นเหยียบที่ก้นตรงสลักเพชร คิมถึงกับซี๊ดปาก เพราะเจ็บและเสียวแป๊ดเลย

"โอ๊ย! เจ็บมากเลย"คิมร้องเสียงหลง

"โอเค พอแล้ว" ต้นหยุดเหยียบและมานั่งคุกเข่าข้างลำตัว และใช้ศอกกลิ้งมากลิ้งไปบนหลัง ทั้งสองข้างซ้ายและขวา

"ดีขึ้นมากเลย"คิมพูดจากใจจริง

"ถ้างั้นนอนหงายเลย เดี๋ยวนวดแขนให้"

คิมก็ว่าง่าย ทำตามทุกอย่างที่ต้นบอก เมื่อนอนหงายแล้วต้นจึงใช้มือ และนิ้วโป้กดที่แขนและไล่ตามเส้นรวมทั้งกล้ามเนื้อ คิมรู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก จึงทำให้รู้สึกง่วงนอน พยายามข่มตาไม่ให้หลับ แต่ก็ห้ามไม่ได้ สุดท้ายก็หลับสนิท

เมื่อคิมหลับต้นจึงหยุดนวด และหาผ้ามาห่มให้คิม ต้นยืนมองใบหน้าอันหล่อเหลา กับนิสัยที่แสนดี ต้นซึ้งน้ำใจคิมในตอนเช้าที่เกิดเรื่อง และวันนี้ทั้งวันที่คอยช่วยย้ายห้อง ต้นจึงปล่อยให้โยฮันนอนตามสบาย เพราะดูท่าทางจะเหนื่อยมาก

ในขณะที่ต้นกำลังยืนมองคิม เสียงโทรไลน์ในโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ต้นจึงรีบจึงลุกขึ้นรับทันที ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอื่นจางนั่นเอง ต้นหันไปมองคิมชั่วครู่ แล้วเดินออกไปนอกห้อง

"ฮัลโหล"

"ต้นอยู่ไหน ทำไมย้ายห้องไม่บอกผม ถ้าผมไม่มาหาต้นที่ห้องก็คงไม่รู้ ผมไปถามเจ้าของห้อง เขาไปบอกว่าต้นย้ายออกมากลางวัน"

"ขอโทษด้วยนะ ต้นลืมบอก"ต้นลืมจริงๆ เพราะมันมีหลายเหตุการณ์ที่ต้องคิด และรีบทำอย่างเร่งด่วน"

"ขอโทษทำไม ผมไม่โกรธต้นหรอก แค่น้อยใจมาก เพราะคนแถวห้องต้นบอกว่า มีหนุ่มโปเกียช่วยต้นย้ายห้อง"

"คือ ต้น"

"ต้นไม่ต้องพูดอะไร ให้ผมพูดคนเดียว ผมโทรมาแค่จะบอกว่า พรุ่งนี้ผมจะกลับประเทศอันเจียแล้ว อยู่ไปก็ไม่มีคนรัก ไม่มีคนให้คิดถึง แค่นี้นะ ไม่ต้องโทรมานะ ต้นไม่รับหรอก บ่าย"

ต้นมึนงงและสับสนมาก ยิ่งเจอคำพูดของจาง ยิ่งรู้สึกผิดที่ไม่ได้บอก แต่ต้นก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะลืม ต้นถอนหายใจอยู่หลายครั้ง เพราะกังวลใจเรื่องจาง แต่ต้นก็ไม่กล้าโทรกลับ คิดว่าพรุ่งงนี้ค่อยโทรหาแต่เช้าก็แล้วกัน ต้นจึงเข้าไปในห้องและรีบอาบน้ำ เพราะเหนียวเนื้อเหนียวตัว

พอต้นออกมาจากห้องน้ำ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง ต้นจึงรีบไปรับ ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอีกนอกจากจาง

"ฮัลโหล"

"ทำไมต้นไมโทรหาผม ไม่คิดจะง้อเลยหรอ"

"ต้นกะว่าจะโทรหาตอนเช้า ก็จางบอกไม่ให้โทรนี่"

"ผมบอกอะไรไม่ต้องทำตามก็ได้"

"ต้น ไม่รู้นี่"

"ไม่เป็นไร แต่ที่ผมโทรมามีเรื่องจะถาม"

"เรื่องอะไร"

"ต้นรักผมไหม ผมจะได้ตัดสินใจถูกว่าจะอยู่ที่ไทยต่อหรือกลับประเทศอันเจีย"

ต้นเงียบพูดไม่ออก คิดคำพูดไม่ทันเมื่อจางใส่ไม่ยั้ง พูดจนแท่บไม่ได้หายใจ

"ทำไมเงียบไป ไม่รักผมเลยเหรอ ซักหนึ่งเปอร์เซ็นต์พอได้ไหม"

ต้นนิ่งไปชั่วครู่ แต่ถ้าหนึ่งเปอร์เซ็นต์ถือว่าน้อยไป ในความรู้สึกของต้นที่มีต่อจางมากกว่าหนึ่งแน่นอน

"ถึงซิ"

"ถ้าถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ ผมก็จะไม่กลับประเทศอันเจีย เพราะยังมีหวังจะเพิ่มเป็นร้อย"

"อ้าว"

"ไม่ต้องอ้าว ต้นรักผมหนึ่งเปอร์เซ็นต์เองนี่ ตรงโจทย์ที่ผมตั้งไว้ เป็นอันว่า พรุ่งนี้ต้นพาผมไปดูห้องด้วยนะ"

"ฮือ"

ไม่รบกวนแล้วแค่นี้นะ หลับฝันคิดถึงจางคนเดียวพอ"

ต้นกดวางโทรศัพท์ ยืนครุ่นคิดถึงจาง คำนวณความรู้สึกอีกครั้ง ซึ่งก็เหมือนเดิม หวั่นไหวกับจาง แต่ยังไม่ถึงขั้นรัก

เมื่อต้นเคลียร์งานภายในห้องเสร็จเรียบร้อย และเริ่มรู้สึกง่วงนอน เขาจึงขึ้นไปนอนบนเตียง ซึ่งมีคิมนอนสลบสไลอยู่ ตอนแรกกะจะไม่ปลุก แต่ด้วยมีเหงื่อท่วมทั้งตัวมาตลอดวัน ต้นจึงตัดสินใจปลุกเพื่อให้ไปอาบน้ำ

"โยฮัน ตื่น"

"ฮึ" คิมลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ

"มีอะไรเหรอ"

"ไปอาบน้ำได้แล้ว"

"ไม่อยากอาบน้ำเลย"

"ถ้าไม่อาบน้ำ ต้นไม้ให้นอนนะ"

"ก็ได้" คิมค่อยๆลุกขึ้น ส่วนต้นนั้นได้นำผ้าเช็ดตัวมาพาดไว้ที่เก้าอี้ พร้อมเสื้อกับกางเกงให้คิมใส่

คิมใช้เวลาอาบน้ำไม่นานนักก็อกมา โดยมีผ้าช็ดตัวผืนเดียวพันกาย เผยเห็นแผ่นอกขาวใสบึกบึน

คิมไม่ได้ใสเสื้อเพราะเล็กไป ใส่แต่กางเกงขาสั้นที่แทบปริ

"วันหลังผมจะซื้อเสื้อผ้ามาทิ้งไว้ เผื่อมาห้องต้นจะได้มีเสื้อผ้าใส่ ดูซิกางเล็กมากใส่แล้วผมเริ่มอาย"ความจริงคิมไม่ได้อาย เขาออกจะภูมิใจในรูปร่างของตัวเองด้วยซ้ำ ชอบโชว์ลงโซเซียลอยูเป็นนิจ

"ใครบอกจะให้มาอีก"ต้นเย้าแหย่ แต่จริงจัง

"ใจผมมันบอกให้มา"

"แล้วแต่โยฮันก็แล้วกัน ต้นง่วงนอนแล้ว ขอตัวนอนก่อน"

ต้นจึงขยับตัวให้มีพื้นที่ว่าง จนเขาอยู่ริมสุดจนติดผนัง ส่วนคิมที่ใส่กางเกงออกจะคับหน่อย จึงเผยเห็นบางส่วนชัดเจน จะขยับตัวขึ้นเตียงก็ลำบากพอสมควร

เมื่อคิมขึ้นมาบนเตียง ก็เริ่มขยับร่างเข้าไปหาต้นทีละนิด ท้ายที่สุดจนชิดติดตัวต้น เขาขยับหน้าจนริมฝีปากติดแก้ม ส่วนมือก็โอบกอดรัดต้นไว้แน่น คิมค่อยยกศีรษะมาบรรจงประกบริมฝีปากต้น แต่แล้วต้นก็ขยับหลีกหนี ด้วยใจที่เต้นระทึกไม่เป็นจังหวะ

ส่วนคิมไม่ยอม ขยับใบหน้าตามาติด พร้อมที่จะจุดติดไฟอันเร่าร้อน

"ต้นง่วงนอนแล้ว"ส่วนหนึ่งง่วงนอนก็จริง แต่ใจหนึ่งยังไม่อยากรับความรักจากคิม ซึ่งต้นก็ไม่ทราบว่าสาเหตุใด

คิมยังไม่ยอมแพ้ รุกหนักขึ้นเพราะพร้อมสู้ เขาจึงเปลื่ยนจากโอบกอด ใช้มือล่วงล้ำบั้นท้าย ต้นจึงจับมือคิมออก

"ต้นง่วงมากเลย"ต้นพูดซ้ำครั้งที่สอง ถึงจะรู้ว่าคิมประสบการณ์สูง พร้อมมอบความสุขให้ แต่ต้นก็ยังไม่ต้องการในช่วงเวลานี้

"ก็ได้ รอต้นพร้อมกว่านี้"คิมถอยห่างออกจากต้น แต่ก็ยังมิวายต่อรอง

"ผมขอนอนกอดต้นได้ไหม"

"ฮือ ก็ได้"ถึงต้นจะรู้สึกไม่ค่อยดี ดูเหมือนตัวเองช่างไร้ค่า มีแต่คนอยากสัมผัสเรือนร่าง ตั้งแต่ตอนเช้ากับจาง ที่ไม่ค่อยเป็นงาน พอเริ่มสายก็ปรัชญ์แฟนเก่า ที่คุ้นเคย ณ ตอนนี้ก็คิม หนุ่มประสบการณ์สูง

ต้นรู้สึกอับอายใจตัวเองถึงที่สุด แต่ก่อนกับปรัชญ์ในฐานะแฟนคนเดียว จึงไร้มลทิน แต่ปัจจุบันมีทั้งสอง ที่ผลัดกันล่วงล้ำร่างกายต้น มันจึงทำให้ต้นชักไม่แน่ใจ ทั้งจางและคิม รักเขาจริงหรือแค่อยากเชยชมเรือนร่างของเขา

"ผมขอแค่กอดก็พอ " คิมขยับหน้าซุกที่ซอกคอแล้วหลับตา พลางคิดไปว่าต้นยังรักเขาไม่มากพอ หรือมีใจให้คนอื่น ก็เห็นมีแต่จาง ถึงกระนั้นคิมก็ไม่ยอมแพ้เด็ดขาด เขาจะมัดใจต้นให้ได้ คิมจึงตั้งปณิธานไว้อย่างแน่วแน่

ในเมื่อทั้งสองไม่ได้ล่วงล้ำทางกายจนเกินงาม พร้อมกับอ่อนเพลียจากการย้ายห้อง จึงทำให้ต้นและคิมหลับอย่างง่ายดาย ท่ามกลางแสงไฟที่สลัวๆ