มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน

มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน

Oleh:  เย่ว์เหมี่ยวTamat
Bahasa: Thai
goodnovel4goodnovel
9
58 Peringkat. 58 Ulasan-ulasan
507Bab
188.4KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

ราชินีทหารรับจ้างยุคปัจจุบันข้ามชาติไปอยู่ในร่างอยู่ของมู่จิ่วซีคุณหนูใหญ่จวนขุนพล ถูกใส่ร้ายว่าคบชู้จนกำลังจะถูกขังกรงหมูจับถ่วงน้ำ จากนั้นก็ถูกผู้สำเร็จราชการแทนถอนหมั้นทำลายชื่อเสียง ผู้คนคิดว่าคุณหนูใหญ่จะถูกคนหัวเราะเยาะ ไม่คิดเลยว่านางจะไม่เจ็บไม่คันสักนิด ไม่ปราณีพวกแม่พระ กดขี่เหล่าแพศยา ทุบตีสุนัขเจ้าเล่ห์ จับเป็นฆาตกร ลูกไม้ต่างๆ ได้รับทักษะมามากมาย พร้อมงัดมาใช้ได้ตลอดเวลา ผู้สำเร็จราชการแทนเห็นว่านางงดงามน่าหลงใหล วันๆ ถูกเย้าแหย่จนใจจักจี้ “จิ่วซี ให้โอกาสข้าอีกสักครั้งได้ไหม?” “he--tui!”。

Lihat lebih banyak

Bab 1

บทที่ 1

แคว้นเกาอวิ๋น

สมองของมู่จิ่วซีมึนงง รู้สึกเพียงแค่ร่างกายถูกคนกระชากไปมา โยนไปรอบๆ ในหูยังมีเสียงต่างๆ ลอดเข้ามาอีก

“รีบเอากรงเข้ามา นังผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ กล้าแอบไปคบชู้สู่ชายภายนอก ต้องถูกขังกรงหมูแล้วถ่วงน้ำเสียให้ตาย”

มู่จิ่วซีเบิกสองตาโพลง

สิ่งที่สัมผัสกับสายตาคือแสงตะเกียงสลัวกับพื้นหญ้า รอบด้านมีคนยืนเต็มไปหมด

บนตัวนางคือชุดกระโปรงยาวที่เปียกโชก มือเท้าถูกคนมัดไว้ นอนตัวงอราวกับกุ้งอยู่บนพื้นหญ้า

ห่างออกไปหนึ่งเมตรมีศพของผู้ชายคนหนึ่งอยู่ด้วย

มุมปากของนางค่อยๆ ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็นชาประชดประชัน

นางเป็นถึงราชินีราตรีของกองทหารรับจ้างอันดับหนึ่งของโลก มีแต่นางที่คอยจับคนอื่นมัด เมื่อไรกันที่ต้องมาถูกคนพันธนาการไว้เช่นนี้?

นั่นก็เพราะนางข้ามมิติมาแล้ว ดวงวิญญาณข้ามมาอยู่บนตัวของมู่จิ่วซีคุณหนูใหญ่ตระกูลมู่แห่งแคว้นเกาอวิ๋น

“ท่านผู้สำเร็จราชการแทน โปรดปล่อยคุณหนูใหญ่ของตระกูลพวกเราเถิด คุณหนูใหญ่กับหมอหลวงเวินถูกใส่ร้าย” หญิงสาวคนหนึ่งกำลังโขกหัวลงพื้นร้องห่มร้องไห้อยู่ข้างนาง

มู่จิ่วซีเงยตาทันที ตั้งใจมองให้ชัด

ข้างหน้าห่างไปสามเมตรมีชายหนุ่มร่างสูงใหญ่คนหนึ่งยืนอยู่ ท่วงท่าพลังที่แข็งแกร่งทำให้คนยากจะมองข้าม

เขาคือผู้สำเร็จราชการแทนผู้อยู่ใต้คนเพียงคนเดียวและอยู่เหนือคนนับหมื่นในแคว้นเกาอวิ๋นโม่จุน

ใบหน้าลึกซึ้งราวกับถูกสลักเสลาออกมาอย่างประณีต ในดวงตาที่น่าหลงใหลคู่หนึ่งมีดาวประกายเยือกเย็น

ผมสีดำขลับห้อยลงมาถึงเอว เหนือหัวมีมงกุฎหยกสีม่วงทอง บนตัวสวมชุดคลุมงูหลามปักทอง ที่เอวคาดเข็มขัดหยกมังกร รูปร่างกำยำเต็มไปด้วยความฉกรรจ์

ชายหล่อเหลาที่เย็นชา

เพียงแต่ตอนนี้ใบหน้าผู้สำเร็จราชการแทนดำขลับราวหมึก ดวงตาเหมือนมีน้ำแข็งพันฉื่อลอยอยู่

“แค่กๆๆ” มู่จิ่วซีมีการเคลื่อนไหว

“ท่านผู้สำเร็จราชการแทน มู่จิ่วซีไม่รู้จักละอายต่อบาป ต้องจับขังกรงหมูถ่วงน้ำเสีย ใครก็ได้ รีบนำกรงเข้ามาเร็ว” หญิงสาวคนหนึ่งพอเห็นมู่จิ่วซีตื่นขึ้นมา ก็รีบส่งเสียงเรียกร้องแหลม

มู่จิ่วซีหันหน้ามองไป นั่นคือคุณหนูสองไป๋เฟิ่งหว่านจากจวนอัครมหาเสนาบดี

ทันใดนั้น นางยังไม่ทันได้หายใจหายคอ ก็ถูกองครักษ์หิ้วขึ้นมายัดเข้าไปในกรงกรงหนึ่ง และตอนที่นางมองไปยังผู้สำเร็จราชการแทน ก็เห็นว่าในดวงตาดำของเขาคือความมืดทึมเย็นชาผืนหนึ่ง

“มู่จิ่วซี เจ้ามันนังแพศยา ทำไมต้องทำเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้ แล้วเจ้าจะให้ท่านพ่อทำอย่างไร! จะให้จวนมู่ทำอย่างไรกัน? ขายหน้าประชาชีไปหมดแล้ว!” หญิงสาวอีกคนหนึ่งก็ร้องขึ้นมาอย่างเดือดดาล

มู่จิ่วซีก็เห็นว่าเป็นน้องสาวคนรองของเจ้าของเดิมที่ชื่อว่ามู่เจินจู

“ไม่นะ! หยุด! คุณหนูใหญ่ ท่านรีบพูดอะไรเร็ว ท่านกับหมอหลวงเวินไม่ได้แอบคบชู้กัน!” สาวใช้ลู่เอ๋อร์พุ่งเข้าไปดึงกรงไว้ ร้องห่มร้องไห้อย่างหนักจนปอดแทบพัง

“ไสหัวไป! นังคนใช้ชั้นต่ำ!” เท้าข้างหนึ่งถีบลู่เอ๋อร์จนร้องกลิ้งออกไป

สายตามู่จิ่วซีมองไปยังชายหนุ่มสูงส่งที่ยืนดูอยู่ข้างๆ อย่างเย็นชา

“ท่านผู้สำเร็จราชการแทน ท่านเป็นคนโง่หรือไรกัน?”

ประโยคนี้ของมู่จิ่วซีทำให้คนทั้งหมดสูดปาก

“มู่จิ่วซี เจ้ากล้าลบหลู่ท่านผู้สำเร็จราชการแทนหรือ?” ไป๋เฟิ่งหว่านตะคอกขึ้นมาอีกครั้ง “เร็ว จับนังแพศยานี่โยนทิ้งทะเลสาบไป!”

“ช้าก่อน!” มู่จิ่วซีร้องให้หยุด

มือเท้าขยับเล็กน้อย ในใจก็หัวเราะเย็นชา การมัดเช่นนี้ใช้ไม่ได้ผลกับนางหรอก

แต่ว่านางก็ไม่ได้รีบร้อนหลบหนี ถึงอย่างไรร่างกายนี้ก็ไม่ใช่ร่างเดิมของนาง นางยังปรับตัวไม่ได้

ไหนจะความผิดเรื่องคบชู้นี่อีก ต่อให้เจ้าของเดิมไม่ได้ดึงนางเข้ามา นางก็ไม่อยากจะแบกชื่อเสียนี้ไว้หรอกนะ

“มู่จิ่วซี เจ้ายังมีอะไรพูดอีกไหม ชายชู้ของเจ้าตายไปแล้ว ยังไม่ยอมตายตามไปด้วยกันอีกหรือ? ไม่กลัวว่าเขาจะเหงาอยู่ในยมโลกหรือไร” ไป๋เฟิ่งหว่านหัวเราะเย้ยหยันขึ้นมาอีกครั้ง

รอบด้านมีเสียงหัวเราะเย้ยหยันและเสียงก่นด่าดังขึ้นมาทันที

“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเขาคือชายชู้ของข้า? เจ้าเห็นกับตาว่าข้าขึ้นเตียงกับเขาหรือ?” คำพูดของมู่จิ่วซีทำเอาทุกคนตกตะลึงขึ้นมา

“นังแพศยาไร้ยางอาย คำพูดเช่นนี้ยังกล้าพูดออกมาอีก!”

มู่จิ่วซีกลับมองไปยังโม่จุนด้วยสายตาเย็นชาแล้วเอ่ยขึ้นว่า “ท่านผู้สำเร็จราชการ ท่านกับข้ามีการหมั้นหมาย ท่านคิดว่าข้าตาบอดหรือ? ถึงได้ไม่ชอบชายรูปงามอันดับหนึ่งแห่งแคว้นเกาอวิ๋นเช่นท่าน แต่กลับไปสนใจหมอหลวงธรรมดาสามัญคนหนึ่งเช่นนี้?”

ทุกคนล้วนถลึงตาโต คนมากมายยังมองไปทางโม่จุนด้วย

โม่จุนเดินขึ้นมาก้าวหนึ่ง ดวงตาดำที่เย็นชาจ้องเขม็งไปทางมู่จิ่วซี มุมปากมีรอยยิ้มชั่วร้ายเย้ยหยันเอ่ยขึ้นว่า “คุณหนูใหญ่มู่ ตอนไหนกันที่เจ้ามาพูดดีด้วยกับข้า?”

“ผู้สำเร็จราชการแทน แม้ว่าท่านจะเย่อหยิ่งถือดีไร้ซึ่งศีลธรรม แต่เทียบกับหมอหลวงเวินแล้วก็ยังยอดเยี่ยมกว่า คุณหนูอย่างข้าต่อให้คบชู้จริง ก็ต้องไปคบกับคนที่ดีกว่าท่านไม่ถูกหรือ” ขณะที่มู่จิ่วซีพูด นางก็หัวเราะร่าขึ้นมา

สถานการณ์นี้ทำไมมันถึงประหลาดเช่นนี้

ใบหน้างามของโม่จุนบิดเบี้ยวไปแล้ว สองตาหรี่ลง จ้องมู่จิ่วซีอย่างมาดร้าย

“ข้าเย่อหยิ่งถือดีไร้ซึ่งศีลธรรมหรือ?”

“แล้วไม่ใช่หรือ? ถ้าหากไม่ใช่ ท่านก็ต้องให้โอกาสข้าพิสูจน์ความบริสุทธิ์สิ” มู่จิ่วซีจ้องสองตาของโม่จุน ด้านในมีประกายท้าทาย

“ผู้สำเร็จราชการแทน มู่จิ่วซีกำเริบเสิบสานมาตั้งแต่เล็ก ทำตัวสำรวยหยาบคาย แล้วยังชอบเข้าซ่องหาผู้ชายอีกด้วย ท่านอย่าถูกนางหลอกเอาเชียว” มู่เจินจูกระโจนตัวเข้ามาพูด

คำพูดของมู่เจินจูก่อให้เกิดความเห็นพ้องจากทุกคน ทยอยกันพยักหน้า

“ไม่กี่วันก่อน ข้ายังเห็นมู่จิ่วซีไปหยอกล้อกับท่านอ๋องหกอยู่เลย รู้ๆ อยู่ว่าเป็นคนที่หมั้นหมายกับผู้สำเร็จราชการแทนไว้ แต่ยังออกไปยั่วยวนคนนั้นคนนี้เสียทั่ว สมควรแล้วที่ต้องถูกขังกรงหมูจับถ่วงน้ำ”

“ถูกต้อง ขังกรงหมู! ขังกรงหมูแล้วจับถ่วงน้ำเสีย!” ทุกคนตะโกนขึ้นพร้อมกัน

ใบหน้าโม่จุนขรึมลงราวบึ้งลึก ในดวงตาเอ่อล้นด้วยสีแดงทึม

“โม่จุน เจ้าคงไม่ได้คิดจะแต่งงานกับข้าใช่ไหม ดังนั้นจึงคิดจะสังหารข้า ข้าพิสูจน์ได้ว่าตนเองบริสุทธิ์!” มู่จิ่วซีตะโกนเสียงดังขึ้นมา

“ถูกต้อง คุณหนูเป็นผู้บริสุทธิ์!มีคนใส่ร้ายนาง!” ลู่เอ๋อร์ตะโกนขึ้นมาทันที

“คนใช้ชั้นต่ำ ตีนางเสียให้ตาย!” ไป๋เฟิ่งหวานกับมู่เจินจูให้พวกคนใช้รุมทุบตีลู่เอ๋อร์ทันที

“พอแล้ว!” มู่จิ่วซีคำรามด้วยโทสะ จ้องเขม็งโม่จุนเอ่ยขึ้นเสียงเย็นชา “เจ้าจะฟังหรือไม่ฟัง!”

โม่จุนมองมู่จิ่วซีที่คิ้วราวกับเป็นน้ำค้างแข็ง รู้สึกถึงจิตสังหารวูบหนึ่งโถมเข้ามา

“หยุดมือเสีย!” โม่จุนตวาดขึ้นมา

หญิงสาวทั้งกลุ่มหยุดมือ ไป๋เฟิ่งหว่านเอ่ยขึ้นอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ “ท่านผู้สำเร็จราชการแทน ถ้ามู่จิ่วซีกับเซินอวี้อีไม่ได้คบชู้ แล้วจะมากระโดดน้ำตายตามกันทำไม ท่านอย่าถูกนางหลอกเชียว”

โม่จุนมองไปทางไป๋เฟิ่งหว่าน เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราวกับภูเขาน้ำแข็ง “เจ้ากำลังสั่งสอนข้าเช่นนั้นหรือ?”

“ไม่ ไม่ หว่านเอ๋อร์มิกล้า” ไป๋เฟิ่งหว่านตกใจจนคุกเข่าลงทันที

สายตาเย็นชาของโม่จุน กวาดไปรอบหนึ่ง หญิงสาวกลุ่มนั้นก็ทยอยกันคุกเข่าลงพื้น

“ไป๋เฟิ่งหว่าน เจ้าเห็นข้ากับหมอหลวงเวินกระโดดน้ำตายด้วยกันหรือ?” มู่จิ่วซีถามขึ้น

ไป๋เฟิ่งหว่านตกตะลึง รีบเอ่ยขึ้นทันที “ไม่ใช่ มีคนอื่นที่เห็น”

“แล้วใครกันที่เห็น เจ้าให้เขายื่นขึ้นมา” มู่จิ่วซีหัวเราะเสียงเย็นชา “ท่านผู้สำเร็จราชการแทน คนที่มองเห็นคือคนร้ายที่มาใส่ร้ายข้า!” พอคำพูดนี้ออกไป คนทั้งหมดก็หันไปมองอีกด้านทันที
Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Ulasan buku

Bab terbaru

Komen

10
84%(49)
9
2%(1)
8
2%(1)
7
0%(0)
6
2%(1)
5
0%(0)
4
0%(0)
3
0%(0)
2
5%(3)
1
5%(3)
9 / 10.0
58 Peringkat · 58 Ulasan-ulasan
Tulis Ulasan
default avatar
Noomay FreedaSoul
แงๆๆๆ กำลังสนุกเลย มาต่อเถอะนะ
2025-04-24 00:48:58
0
default avatar
Keerati
อย่าอ่าน ตัดจบไปเฉยๆ แบบเรื่องยังไม่จบ
2025-02-19 16:59:44
4
default avatar
duckmoon
อุตส่าห์อ่านตั้งเยอะไม่เข้าใจจริงๆแอพนี้มีนักแปลไหมทำไมเทแบบนี้สรุปมีเรื่องไหนจบบ้าง
2025-02-04 12:26:36
4
user avatar
Thiwakon Wimon
เหมือนจะโดนเทอ่าา
2024-12-13 23:29:00
7
user avatar
Big-Bee Heroine
เรื่องนี้จบบริบูรณ์แล้วใช่มั้ยคะ
2024-12-13 10:33:18
0
user avatar
GagWararag Gag
สนุกมากค่ะ
2024-11-10 01:34:53
1
user avatar
Noochjaree Sripudpong
ลงต่อๆ ..หลายๆเรื่องสนุกมากทำไมไม่แปลต่อ งง
2024-10-18 15:54:58
5
user avatar
Nui Kungsadan
มาลงให้จบทีเถอะเรื่องนี้มันคือดีอ่ะ
2024-10-15 14:41:05
2
user avatar
Nok Thanikkul
แบบนี้ถือว่าจบเรื่องรึ เสียเวลา ยอมจ่ายเงินอ่านมามาก แต่ปล่อยค้างไว้แบบนี้ กรุณามีจรรยาบรรณด้วยค่ะ แต่ละเรื่องไม่ใช่เงินน้อยๆ
2024-10-15 10:14:22
10
user avatar
Kwang Wana
เห็นอารัมภบทสนุกกำลังจะอ่านเลยเห็นบอกว่ามีแต่คนเท
2024-10-04 11:47:02
2
user avatar
Kadir Sezgi
รออยู่นะ มาลงต่อเถอะได้โปรด
2024-09-27 00:36:07
0
user avatar
Qwertyulaj Wkxekmzql
แอพนี้มีแต่เรื่องสนุกแต่ชอบเท
2024-09-23 09:30:34
5
user avatar
Qwertyulaj Wkxekmzql
กำลังจะอ่านเรื่องนี้เจอเทแน่ๆๆถอยดีกว่า
2024-09-23 09:30:10
2
user avatar
Deniz Sezgi
รออยู่น้า มาต่อทีเถอะ เศร้ามากอ่านค้าง
2024-09-11 00:02:59
2
user avatar
Phuttipat Poom Kaewsri
จะจบแบบไม่รู้เรื่องได้ไง นางเอกยังบาดเจ็บอยู่เลย
2024-09-02 21:28:07
5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
507 Bab
บทที่ 1
แคว้นเกาอวิ๋นสมองของมู่จิ่วซีมึนงง รู้สึกเพียงแค่ร่างกายถูกคนกระชากไปมา โยนไปรอบๆ ในหูยังมีเสียงต่างๆ ลอดเข้ามาอีก“รีบเอากรงเข้ามา นังผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ กล้าแอบไปคบชู้สู่ชายภายนอก ต้องถูกขังกรงหมูแล้วถ่วงน้ำเสียให้ตาย”มู่จิ่วซีเบิกสองตาโพลงสิ่งที่สัมผัสกับสายตาคือแสงตะเกียงสลัวกับพื้นหญ้า รอบด้านมีคนยืนเต็มไปหมดบนตัวนางคือชุดกระโปรงยาวที่เปียกโชก มือเท้าถูกคนมัดไว้ นอนตัวงอราวกับกุ้งอยู่บนพื้นหญ้าห่างออกไปหนึ่งเมตรมีศพของผู้ชายคนหนึ่งอยู่ด้วยมุมปากของนางค่อยๆ ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็นชาประชดประชันนางเป็นถึงราชินีราตรีของกองทหารรับจ้างอันดับหนึ่งของโลก มีแต่นางที่คอยจับคนอื่นมัด เมื่อไรกันที่ต้องมาถูกคนพันธนาการไว้เช่นนี้?นั่นก็เพราะนางข้ามมิติมาแล้ว ดวงวิญญาณข้ามมาอยู่บนตัวของมู่จิ่วซีคุณหนูใหญ่ตระกูลมู่แห่งแคว้นเกาอวิ๋น“ท่านผู้สำเร็จราชการแทน โปรดปล่อยคุณหนูใหญ่ของตระกูลพวกเราเถิด คุณหนูใหญ่กับหมอหลวงเวินถูกใส่ร้าย” หญิงสาวคนหนึ่งกำลังโขกหัวลงพื้นร้องห่มร้องไห้อยู่ข้างนางมู่จิ่วซีเงยตาทันที ตั้งใจมองให้ชัดข้างหน้าห่างไปสามเมตรมีชายหนุ่มร่างสูงใหญ่คนหนึ่งยืนอยู่
Baca selengkapnya
บทที่ 2
ไป๋เฟิ่งหว่านหน้าแข็งไปในพริบตา ตระหนักถึงอะไรบางอย่างได้ทันที“พวกเจ้ามองข้าทำไมกัน ข้าไม่ใช่คนที่เห็นเสียหน่อย ชิงตงต่างหากที่เห็น”ชิวตงเป็นหนึ่งในคนใช้ของไป๋เฟิ่งหว่านชิวตงรีบคลานขึ้นหน้าออกมาพูดว่า “ตอนที่ข้าน้อยเห็น หมอหลวงเวินกับคุณหนูใหญ่มู่ก็อยู่ในทะเลสาบแล้ว”มู่จิ่วซีเลิกคิ้ว เหลือบมองโม่จุนแล้วพูดว่า “ท่านผู้สำเร็จราชการแทน ท่านได้ยินแล้วหรือไม่? ตอนที่นางเห็น ข้ากับหมอหลวงเวินก็อยู่ในทะเลสาบนั่นแล้ว นี่จะอธิบายว่าข้ากับเขาฆ่าตัวตายเพราะความรักได้อย่างไร?”“เช่นนั้นเจ้าลงไปอยู่ในน้ำได้อย่างไรกัน?” โม่จุนถามขึ้น“ข้าถูกคนผลักตกน้ำ ตอนที่กำลังมึนงงก็ได้ยินเสียงคนกระโดดน้ำลงมา ดังนั้นข้าเดาว่าหมอหลวงเวินคงจะลงน้ำมาช่วยข้า”“น่าขัน หมอหลวงเวินว่ายน้ำไม่เป็นด้วยซ้ำ แล้วจะลงน้ำไปช่วยเจ้าได้อย่างไร?” ไป๋เฟิ่งหวานยิ้มเย็นชาขึ้นมา“ดูท่าคุณหนูไป๋จะคุ้นเคยกับหมอหลวงเวินเสียเหลือเกิน” ประโยคนี้ของมู่จิ่วซีทำเอาทุกคนหน้าประหลาดกันหมด“เจ้าพูดจาเหลวไหล! มู่จิ่วซี มีคนยังเห็นเจ้ากับหมอหลวงเวินคุยกันกระหนุงกระหนิงที่สวนดอกไม้ด้านหลังก่อนหน้านี้ด้วย เจ้าจะอธิบายอย่างไร?” ไป๋เฟิ่ง
Baca selengkapnya
บทที่ 3
นางเอื้อมสัมผัสไปที่ท้ายทอยหลังศีรษะของหมอหลวงเวินก่อนจะพูดกับโม่จุน "เจ้าเข้ามาดู"โม่จุนเดินเข้าไป พอเขาเห็นใบหน้าของคนตาย ลมหายใจก็เย็นวาบขึ้นมา"หมอหลวงเวินไม่ได้จมน้ำตายและก็ไม่ได้กระโดดลงมาช่วยข้าด้วย ที่ท้ายทอยหลังศีรษะเขามีบาดแผล ใบหน้าก็ไม่ได้บวม เขาถูกคนฆ่าก่อนแล้วถึงถูกผลักลงทะเลสาบไป ถ้ายังไม่เชื่อข้าอีก จะไปเรียนขุนนางฝ่ายชันสูตรมาชันสูตรศพนี้ก็ได้"มู่จิ่วซีพูดเสร็จก็ยืนขึ้นและจ้องมองไปยังใบหน้าของโม่จุนซึ่งหล่อเหลาจนขนาดทวยเทพยังอิจฉาชังน้ำหน้าชายคนนี้ทำไมถึงได้หล่อมากขนาดนั้น ช่างเป็นอาหารตาจริงๆ“อะไรนะ เขาจะถูกทุบตีจนตายและผลักลงทะเลสาบไปได้อย่างไร?” ไป๋เฟิ่งหว่านส่งเสียงอุทานขึ้นมาทันทีมู่จิ่วซีก็รู้สึกน่าขบขัน ทันใดนั้นนางก็ขยับเข้าหาโม่จุนและพูดกระซิบเบาๆ: "ข้าถูกผลักลงไปในน้ำจริงๆ หากเจ้ายังไม่เชื่อข้า ข้ายอมถอดเสื้อผ้าออกให้เจ้าดูแผ่นหลังข้าก็ได้ ตอนนี้ที่หลังข้ายังเจ็บอยู่เลย"โม่จุนแข็งทื่อไปทั้งตัว ดวงตาสีดำเข้มอันลึกล้ำก็ราวกับมีพายุก่อตัวขึ้นในดวงตาของเขา“ไร้ยางอาย!” โม่จุนพอพ่นวาจาออกมาสามคำก็ถอยห่างจากมู่จิ่วซีไปไกลเล็กน้อย“ใครก็ได้ เรียกเย่อู
Baca selengkapnya
บทที่ 4
มู่จิ่วซีมองโม่จุนอย่างดูถูกและถอนหายใจปลงอารมณ์อย่างมาก : "เดิมทีข้าไม่กลัวหรอก แต่ใจคนมันน่ากลัวยิ่งกว่า ข้าแต่ก่อนช่างไร้เดียงสาเลยจริงๆ""ไม่มีความรู้ความสามารถ เอาแต่เที่ยวเล่นไร้ความก้าวหน้า!" โม่จุนพอกล่าวจบก็หันหลังเดินไปทันที "อานเย่ เจ้าอยู่นี่แหละ"อานเย่เผยสีหน้าอันขมขื่นออกมา แต่ก็ทำได้เพียงกล่าวรับคำไป"มู่จิ่วซี เจ้าอย่าคิดว่าท่านผู้สำเร็จราชการแทนช่วยเจ้าแล้วเจ้าจะไม่เป็นอะไร จะหยิ่งผยองก็ให้มันน้อย ๆ หน่อย!" ไป๋เฟิ่งหว่านพอเห็นโม่จุนเดินไปไกลแล้วก็อดไม่ได้ที่จะพูดถึงนาง"ใครบอกว่าข้าไม่เป็นไร?" มู่จิ่วซีเผยรอยยิ้มอันชั่วร้ายออกมาและเดินเข้าไปใกล้ไป๋เฟิ่งหว่านไป๋เฟิ่งหว่านถูกนางทำให้ตกใจจนสะดุ้งพร้อมกับรีบพูดขึ้นมา : "เจ้าจะทำอะไร? วันนี้ถือว่าพวกเจ้าดวงดีก็แล้วกัน พวกเรา กลับ!""คิดจะหนี?" มู่จิ่วซีจู่ๆ ก็หัวเราะเยาะเย้ย "ไป๋เฟิ่งหว่าน เจ้าเข้าใจอะไรข้าผิดไปหรือเปล่า พวกเจ้าอยากให้ข้าตายแล้วคิดจะหนีเนี่ยนะ?"ขณะพูด นางก็คว้าข้อมือของไป๋เฟิ่งหว่านเอาไว้ไป๋เฟิ่งหว่านกรีดร้องขึ้นมา ทันใดนั้นนางพยายามดิ้นรนและกรีดร้องเสียงดัง : "มู่จิ่วซี เจ้าจะทำอะไร ปล่อยข้า"
Baca selengkapnya
บทที่ 5
"คุณหนูใหญ่ ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" ชายที่เข้ามาสวมชุดเสื้อผ้ากางเกงสีดำ พอเขาเห็นมู่จิ่วซีก็คุกเข่าลงทันทีมู่จิ่วซีให้เขาลุกขึ้นและเอ่ยกล่าว : "ข้าไม่เป็นไร เย่ฮาน ท่านพ่อทราบเรื่องในวันนี้หรือเปล่า?""คุณท่านเพิ่งทราบขอรับ เขาโกรธจนทุบโต๊ะจนหัก เรื่องนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนต้องการทำร้ายฆ่าคุณหนูใหญ่"เย่ฮานคือหนึ่งในผู้พิทักษ์เงาข้างกายคนหนึ่งของแม่ทัพใหญ่มู่"ท่านพ่อคาดเดาว่าเป็นใครที่ต้องการทำร้ายฆ่าข้า?" มู่จิ่วซีถามเย่ฮานครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย : "คุณท่านบอกว่ามีสองคนที่น่าสงสัยมาก หนึ่งคือสนมเอกสามเซียวหลิงเย่ว์ สองคือคุณหนูใหญ่ไป๋ชิงขอรับ"มู่จิ่วซีเงียบไม่พูดอะไร นางเองก็สงสัยสนมเอกสามเหมือนกันแคว้นเกาอวิ๋นค่อนข้างพิเศษ จักรพรรดิเป็นเพียงเด็กอายุแค่สิบขวบ โม่จุนคือเสด็จลุงห้าของจักรพรรดิองค์น้อยนี้จักรพรรดิองค์ก่อนได้ทรงนำทัพเป็นการส่วนพระองค์และสิ้นพระชนม์ลง ฮองเฮาที่มีพระชันษาเพียง 25 พรรษาก็กลายเป็นพระพันปีหลวง มกุฎราชกุมารที่อายุ 8 พรรษาก็ต้องสืบทอดราชบัลลังก์ แต่ก็ต้องมาประสบจากแรงกดดันของหลายฝ่ายโม่จุนได้ใช้เวลาสามปีในการช่วยพระพันปีหลวงและจักรพรรดิองค์น้อ
Baca selengkapnya
บทที่ 6
ลู่เอ๋อร์เมื่อได้ยินคำพูดของคุณหนูใหญ่ของนาง ใบหน้าของนางก็ราวกับอึดอัดใจพร้อมกับรีบพูดเสียงเบา : "คุณหนู นี่ มันคงไม่ดีหรือเปล่าเจ้าคะ"มู่จิ่วซีหันมองเย่อู่เหิงพร้อมกับใบหน้าอันงดงามและเย็นชา : "ใต้เท้าเย่ สีหน้าของพวกเจ้าแบบนี้คืออะไร อยากจะบอกว่าคุณหนูอย่างข้าไม่รู้จักยางอายใช่ไหม?""เจ้าเคยคิดไหม นี่มันเรื่องสำคัญเกี่ยวกับชีวิตคน ถ้าข้าไม่พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนเอง หลังจากนี้ก็คงไม่รู้ว่าถูกคนเอาไปพูดต่อกันอย่างไร""ถ้าเจ้าเป็นท่านผู้สำเร็จราชการแทน แน่นอนว่าข้าต้องเขินอาย แต่ว่าเจ้าคือขุนนางผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ผู้ทรงเกียรติ เป็นข้าราชการที่ซื่อตรงของพสกนิกร เมื่อเจ้าเผชิญหน้ากับหลักฐานพยาน เจ้ายังคงสำเหนียกอายอยู่อีกหรือ?""ก็เหมือนกับผู้หญิงป่วยที่ไม่อาจให้หมอผู้ชายได้ตรวจ จากที่จะมีชีวิตรอดก็ต้องมาตายถึงจะถูกอย่างงั้นหรือ?"แววตาดูถูกของมู่จิ่วซีทำให้ใบหน้าของเย่อู่เหิงร้อนฉ่าขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้เขาถูกคำพูดของนางแทงใจดำเข้าจริงๆ"ท่านผู้สำเร็จราชการแทน!" จู่ๆ เจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยนอกห้องคนหนึ่งก็ส่งเสียงตกใจมู่จิ่วซีและเย่อู่เหิงก็หันไปเห็นบุคลิกท่าทางเย็นชาของเขา
Baca selengkapnya
บทที่ 2
"ท่านหมายความว่าอย่างไร หวังให้ข้าตาย จะได้ไม่ต้องแต่งงานกับข้าหรือ? โม่จุน ที่บอกว่าท่านไร้ซึ่งศีลธรรมนี่พูดไว้ไม่ผิดเลย ท่านทำไมจึงต่ำทรามเช่นนี้? ไม่แต่งก็ไม่แต่งสิ ต้องมาแช่งข้าแบบนี้ด้วยหรือ?"สีหน้าบนใบหน้าหล่อเหลาของเย่อู๋เหิงมากมายเต็มไปหมด รู้สึกว่าตนเองตอนนี้เป็นส่วนเกินหรือเปล่านะ?แต่ว่าสำหรับความพูดมากกับความกำเริบเสิบสานของมู่จิ่วซีอันที่จริงก็รู้มาบ้างแล้ว ขนาดท่านผู้สำเร็จราชการแทนที่โหดร้ายเย็นชาในสายตาคนนอก นางก็ยังด่ากราดพ่วงสกุลไปด้วยได้เลย"มู่จิ่วซี!" โม่จุนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน "ข้าก็แค่กำลังวิเคราะห์ตามปกติ!"มู่จิ่วซีมองบนใส่เขายกใหญ่"เรื่องจริงก็คือข้ายังมีชีวิต ดังนั้นคนร้ายคนนี้พวกท่านต้องหาออกมาให้ได้ ฝ่ามือสันดอนสินะ รอให้หาเจอก่อนเถอะ คุณหนูอย่างข้าจะให้เขาได้ลิ้มรสฝ่ามือยูไลดูบ้าง!" มู่จิ่วซี่ขบฟัน"ฝ่ามือยูไล?" เย่อู๋เหิงดวงตาเป็นประกาย ท่าทีอยากรู้อยากเห็น "คุณหนูใหญ่เป็นวรยุทธ์ด้วยหรือ?""ท่านเย่ บิดาข้าคือแม่ทัพใหญ่นะ ที่ข้ารอบรู้บู๊บุ๋นมันก็เรื่องปกติไม่ใช่หรือ?" มู่จิ่วซีเอ่ยขึ้นอย่างเคืองๆ "มาดูถูกใครกันล่ะนั่น?""รอบรู้บู๊บุ๋น? เจ้าน่ะหรือ?"
Baca selengkapnya
บทที่ 8
"คุณหนู" ลู่เอ๋อร์ข้างๆ เองก็มองต่อไปไม่ไหวแล้วเย่อู๋เหิงขมวดคิ้วเอ่ยขึ้น "คุณหนูใหญ่ไม่กลัวคนร้ายจะเข้ามาสังหารท่านหรือ?""ให้เขาเข้ามา! คุณหนูอย่างข้าก็อยากจะเห็นว่าใครกันที่สายตาไม่กว้างไกลจนคิดจะเข้ามาสังหารข้า?"มู่จิ่วซีสองตาหรี่ลง กำหมัดแน่น ทั้งตัวแผ่ความเย็นเยียบ กระหายเลือดออกมาในพริบตา กลิ่นอายที่ดุดัน ราวกับราชาแห่งรัตติกาลกำลังจ้องมองใต้หล้าโม่จุนกับเย่อู๋เหิงก็หน้าเปลี่ยนสีไปทันที ทั้งสองคนล้วนสีหน้าตกตะลึง เพราะกลิ่นอายที่มู่จิ่วซีแผ่ออกมาเวลานี้แข็งแกร่งอย่างมากนี่ไม่ใช่พลังที่คุณหนูใหญ่ราวกับผ้าพับไว้มี แต่กลับเหมือนเป็นเพชรฆาตที่จมดิ่งอยู่ในการฆ่าฟันคนหนึ่งจะเป็นไปได้อย่างไร? พวกเขาตาฝาดไปกระมังหลังจากมู่จิ่วซีหัวเราะเย็นชา ก็เก็บกลิ่นอายลง มองไปทางชายทั้งสองคน จู่ๆ ก็กระแอมไอออกมาเสียงหนึ่ง "ครั้งนี้ข้าประมาทไปหน่อย ถ้าหากนักฆ่ากลับมาอีกครั้ง ข้ารับรองว่าจะทำให้เขาไม่ได้กลับไปเลย!""มู่จิ่วซี นี่ไม่ใช่การเล่นขายของนะ คนร้ายเป็นวิชาฝ่ามือสันดอน พลังไม่ธรรมดา เจ้าที่มีวรยุทธ์แค่หางอึ่งคิดจะหนียังยากเลย!"โม่จุนประชดประชันขึ้นทันทีมู่จิ่วซีเหลือบตามองเขา
Baca selengkapnya
บทที่ 9
มู่จิ่วซีเวลานี้พอมองไปก็ไม่เหมือนสาวน้อยอ้อนแอ้นเลย แต่ดูคล้ายกับขุนพลที่กำลังจะออกสังหารศัตรูในค่ายเสียมากกว่า"คุณหนูใหญ่มู่ ข้าน้อยใช้กำลังภายในขั้นสามแล้ว ท่านระวังด้วย""ดี ถ้าไม่ไหว ก็สุดแล้วแต่เจ้าจะสำแดงเลย" มู่จิ่วซีพูดจบ ก็พุ่งตัวเข้าหาเย่อู๋เหิงนางถนัดการต่อสู้ระยะประชิดที่สุด ยิ่งไปกว่านั้นจะดีที่สุดถ้ามีอาวุธในมือ ถึงอย่างไรเป้าหมายที่ฝึกฝนตอนแรกก็มีเพียงข้อเดียว นั่นคือการสังหารคนความเร็วคือสิ่งที่แกร่งที่สุดของนาง ดังนั้นเย่อู๋เหิงจึงไม่เชื่อเลยว่ามู่จิ่วซีที่เร็วขนาดนี้จะไม่ใช้กำลังภายใน แต่ความจริงมันก็เป็นเช่นนั้นกำลังภายในระเบิดออก ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นทันที ทั้งสองคนปะทะกันไปสิบกว่ากระบวนท่าในพริบตา มู่จิ่วซีร่างกายคล่องแคล่วมาก แทบจะวนตีเย่อู๋เหิงเลยทีเดียวแต่เย่อู๋เหิงก็พบว่าพลังของมู่จิ่วซีเองก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน แต่มันไม่ใช่กำลังภายใน ความเร็วเองก็เพิ่มขึ้นสิ่งนี้อธิบายว่าการประมือก่อนหน้า นางแค่หยั่งเชิงเท่านั้น สิ่งนี้ทำให้ใจเขาตกตะลึงใบหน้างามของโม่จุนก็เคร่งขรึมลงมาจนคนตกใจ สายตาจ้องเขม็งไปที่มู่จิ่วซี ในใจเองก็เกิดคลื่นถาโถมมู่จิ่วซีต่อสู้จ
Baca selengkapnya
บทที่ 10
"เช่นนั้นก็ดี กำหนดไว้สามวัน ถ้าไม่เอาคนร้ายตัวจริงมาให้ข้า ข้าหมายถึงคนร้ายหลัก ไม่ใช่นักฆ่าที่ถูกจ้างวานมา ท่านก็ถ่ายทอดวิถีจิตกำลังภายในให้ข้า เป็นอย่างไร?"มู่จิ่วซีเลิกคิ้วมองโม่จุน"ทำไม ไม่มั่นใจตัวเองหรือ? สามวันหาคนร้ายตัวจริงไม่ได้? ให้ท่านเย่ช่วยท่านด้วยก็ได้ ข้าใจกว้างมากเลยใช่ไหม? คนฉลาดผู้ยิ่งใหญ๋แห่งแคว้นเกาอวิ๋นสองคนรวมอยู่ด้วยกัน คงไม่ใช่ว่าทำไม่ได้หรอกกระมัง?"สายตาที่ทั้งหยามหมิ่นและคมกริบของมู่จิ่วซีทำให้ชายหนุ่มทั้งสองคนเจ็บปวดร้อนวาบกันเลยทีเดียวเย่อู๋เหิงมองโม่จุนด้วยสีหน้าจำใจ"มู่จิ่วซี เจ้าไม่จำเป็นต้องใช้วิธียั่วยุ ข้ารับปากก็จบ แต่เจ้าทางทีดีพูดอะไรก็ต้องทำให้ได้ด้วย" หลังจากโม่จุนครุ่นคิด ก็เอ่ยขึ้นมาอย่างเย็นชา"สุภาพบุรุษพูดแล้วไม่คืนคำ!" มู่จิ่วซีหัวเราะร่า ลุกขึ้นยืนยื่นฝ่ามือไปทางโม่จุน "แตะมือเพื่อสาบาน"โม่จุนมุมปากกระตุก ยื่นมือออกมาแตะกับมือของนางมู่จิ่วซียิ้มเจิดจ้าให้กับเขา จนเกือบจะจ้าจนตาของโม่จุนบอดเพียงแต่กลิ่นอายทั้งตัวของโม่จุนกลับยิ่งเย็นลงไปอีกชายทั้งสองคนจากไปอย่างรวดเร็ว ลู่เอ๋อร์ถามขึ้นอย่างตกตะลึง "คุณหนูใหญ่ ท่านทำไมถึง
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status