Chapter 11 เอาผู้หญิงของฉันคืนมา

“สวัสดีครับคุณดิเอโก... รู้สึกเป็นเกียรติจริงๆ ที่ได้ต้อนรับคุณที่นี่ฮ่าๆๆ” เดฟหัวเราะเสียงดังลั่นเมื่อยามปรากฏกายตรงเชิงบันไดของตัวตึก เสียงนั้นฉุดให้ดิเอโกและเควินที่ยืนจังก้าอยู่กลางโถงมีลูกน้องของเดฟห้อมล้อมเป็นด่านกักกั้นโดยรอบต่างพากันหันไปมองทันที

เดฟส่งสัญญาณให้ลูกน้องกระจายตัวออกแล้วก้าวลงมายืนเผชิญหน้ากับดิเอโกอย่างไม่หวั่นเกรง

“ฉันมารับตัวผู้หญิงของฉันคืน” ดิเอโกเอ่ยทันที เจ้าพ่อใหญ่เช่นเขาไม่เคยเกรงกลัวคนอย่างเดฟแม้แต่นิด และไม่เคยคิดจะล้ำเส้นให้เขม่นกันมากกว่าที่เป็นอยู่ แม้ตลอดเวลาเดฟจะคอยตั้งท่าหาเรื่องอยู่เนืองนิตย์

“โอ๊ว... ว้าว! ผู้หญิงของคุณ ใครไม่ทราบครับคุณดิเอโก ที่นี่มีแต่ผู้หญิงของผมเท่านั้น! ฮ่าๆๆ” เดฟยังคงหัวเราะร่าราวกับว่ากำลังพูดคุยเรื่องขบขัน แต่น้ำเสียงและสีหน้าท่าทางแสดงอาการเย้ยหยันดิเอโกสุดใจ

“นี่เงินของนายเอาคืนไปแล้วส่งตัวผู้หญิงของฉันคืนมา” ดิเอโกโยนกระเป๋าในมือออกไปตรงหน้าเดฟ ลูกน้องที่รุมล้อมระวังภัยขยับหมายเข้าชาร์ตตัวฝ่ายตรงข้ามแต่เดฟยกมือสั่งห้ามไว้

“ฮะ ฮะ ฮ่า มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ ฉันอุตส่าห์ลงแข่งประมูลกว่าจะได้มา แต่นายกลับจะมาโยนเงินนี่ใส่หน้าฉันแล้วบอกให้ฉันส่งผู้หญิงคนนั้นให้นาย ฝันไปไหมดิเอโก!” เดฟเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหยียดหยันเมื่อยามนี้ดิเอโกก็เหมือนลูกไก่จะบีบก็ตาย จะคลายก็รอด

“นายต้องการเท่าไหร่ว่ามาสำหรับค่าเสียเวลาควักเงินออกจากกระเป๋านายเดฟ” ดิเอโกยื่นคำขาดด้วยรู้ดีว่าต่อให้เจรจาด้วยดีคนอย่างเดฟก็ไม่มีวันยินยอมง่ายๆ ถ้าไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ เพราะฉะนั้นการกระชับตัดตอนให้เดฟเอื้อนเอ่ยออกมาโดยเร็วนั่นคือหนทางที่จะหลีกเลี่ยงการทำสงครามประสาทกับเดฟ

“ฮ่าๆๆๆ นายกล้าแลกขนาดนั้นเชียวหรือดิเอโก ผู้หญิงคนนั้นสำคัญมากขนาดนั้นเชียว” เดฟหัวเราะลั่นพลันดวงตาคู่ดุก็แปรเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวราวปีศาจร้ายทันควัน

“ฉันไม่มีเวลามาต่อปากต่อคำกับนาย เดฟ! บอกมาต้องการเท่าไหร่ ฉันยินดีจ่ายเพื่อซื้อผู้หญิงของฉันคืน” ดิเอโกย้ำคำดวงตาคมกล้าจ้องตอบดวงตาแข็งกร้าวของเดฟอย่างไม่หวาดหวั่น

“ว้าว! สุดยอด เยี่ยม! ” เดฟดวงตาลุกวาวเมื่อได้ฟังคำ เจ้าพ่อวายร้ายเบะปากทำหน้าเหยเกก่อนแสยะยิ้มยามยื่นหน้าเข้าไปเอ่ยวาจาแสนแสบทรวง

“แล้วถ้าผู้หญิงของนายกลายเป็นของเหลือเดนจากลูกน้องฉัน นายก็ยังอยากได้คืนงั้นสิ”

“ระยำ!” ดิเอโกสบถด่าลั่นอย่างไม่อาจระงับเปลวเพลิงโทสะอันร้อนแรงที่ลุกโชนขึ้นได้อีกต่อไป

ดวงตาคมกล้าจ้องเขม็งราวเตรียมพร้อมเข้าห้ำหั่นได้ทุกเมื่อ ยิ่งได้ยินวาจาเสียดแทงใจในประโยคต่อมายิ่งเพิ่มความเคียดแค้นในใจให้ดิเอโกจนแทบไม่อาจอดกลั้นไหว

“ฮ่าๆๆๆ มึงจะมาเป็นเดือดเป็นแค้นทำไมไอ้ดิเอโก ในเมื่อมึงขายผู้หญิงคนนั้นด้วยตัวมึงเอง”

ยามนี้สองมือกำเข้าหากันแน่นอย่างพยายามเก็บกักอารมณ์โกรธที่อัดแน่นจนแทบปะทุ ใบหน้าคมมองเห็นสันกรามนูนปูดยามดิเอโกขบกรามเก็บข่มอารมณ์โกรธที่พุ่งพล่านภายใน

“ไหนมึงพร่ำรำพันนักว่ามึงรักน้องกู แล้วดูสิ่งที่มึงทำไอ้ดิเอโก!” เดฟตวาดกร้าวเมื่อดิเอโกเอาแต่นิ่งเงียบ แต่ครั้งนี้ดิเอโกกลับตวาดกลับด้วยเสียงดังลั่นพอกัน

“ผู้หญิงคนนั้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”

“แล้วน้องกูเกี่ยวข้องกับเรื่องของมึงตรงไหน ไอ้ดิเอโก!” เดฟถลาเข้าหาพร้อมกระชากคอเสื้อดิเอโกเต็มแรงกำลังเมื่อไม่อาจทนเก็บกลั้นความแค้นที่ฝังแน่นในอกได้

“หยุด! เควิน!” ดิเอโกยกมือสั่งห้ามบอดี้การ์ดหนุ่มที่ขยับเข้าหาเพื่อช่วยเหลือ

เควินได้จำต้องชะงักค้างอยู่เพียงเท่านั้นเมื่อเจ้านายไม่ให้ยุ่งเกี่ยว ดวงตาสีน้ำทะเลมองผ่านแว่นกันแดดขนาดใหญ่จับจ้องระวังภัยไม่วางตา

“กูต้องทนดูน้องกูถูกย่ำยีต่อหน้า ทนดูน้องกูถูกฆ่าก็เพราะมึง ไอ้ระยำ!” เดฟพ่นวาจาดุดันยามกระชากคอเสื้อดึงร่างดิเอโกเข้าใกล้ แต่ทว่าเจ้าพ่อวายร้ายต้องแทบกระอักเลือดเจียนตายเมื่อดิเอโกสวนกลับไม่ยั้งเช่นกัน

“ที่ดาราเดลเป็นแบบนั้นก็เพราะมีพี่เลวระยำแบบแกไงเดฟ”

“ไอ้ดิเอโก!” เดฟชักปืนสั้นขนาดเล็กที่เหน็บเอวไว้ออกมาจ่อขมับดิเอโกด้วยแรงโทสะ แต่ทว่าเจ้าพ่อคู่แค้นกลับจ้องตอบไม่ลดละเช่นกัน

เควินจับจ้องมองเหตุการณ์ตรงหน้านิ่งไม่ไหวติง บอดี้การ์ดหนุ่มขบกรามแน่นจนเห็นเป็นสันนูนปูด ดวงตาคู่สีน้ำทะเลตวัดสำรวจถ้วนทั่วอย่างรวดเร็วภายใต้ท่าทีสงบนิ่ง คำสั่งเด็ดเดี่ยวดังกึกก้องจนท่องได้ขึ้นใจ ไม่ว่าวันนี้จะเป็นหรือตายเป้าหมายคือต้องชิงตัวสุพิชญากลับคืน

“เอาสิ! ถ้านายคิดว่าฆ่าฉันแล้วคิดว่าดาราเดลจะสงบสุข” ดิเอโกท้าทายอย่างไม่เกรงกลัว เขารู้ดีคนอย่างเดฟหากจะใช้วิธีฆ่าเพื่อล้างแค้นคงทำไปนานแล้วและเขาคงไม่ต้องกังวลต่อสิ่งใด แต่วิธีสกปรกที่เดฟชอบใช้ต่างหากคือภัยพิบัติที่น่ากลัว

“ฆ่าให้โง่น่ะสิ คนอย่างมึงความตายยังน้อยไป ไอ้ดิเอโก!” เดฟแสยะยิ้มเหยียดหยันก่อนผลักดิเอโกออกห่างโดยแรงพร้อมตวาดกร้าวถึงสิ่งที่ต้องการ

“กูให้เวลามึงสามวัน หากมึงอยากได้ผู้หญิงของมึงคืน เอาเดอะไนท์กับเกาะบาหลันมาแลก ไม่งั้นมึงเตรียมรับซากกากเดนผู้หญิงของมึงได้เลยดิเอโก”

“บัดซบ!” ดิเอโกสบถอย่างแค้นเคือง เมื่อได้ฟังสิ่งแลกเปลี่ยนที่อีกฝ่ายต้องการ

เพียงแค่เดอะไนท์มันไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้าน แต่ว่าเกาะบาหลันต่างหากที่สั่นคลอนหัวใจของเขา ใครๆ ต่างก็รู้ว่าเกาะนั้นเขารักและหวงแหนมากแค่ไหน และไม่เคยปล่อยให้ใครเข้าไปวุ่นวายได้ง่ายๆ แต่ยามนี้เดฟเอามันมาต่อรองกับใครคนหนึ่งที่เขาต้องการตัวกลับคืน

“กิจการแค่นี้แลกกับมึงได้ผู้หญิงของมึงคืนไป คงไม่ถึงตายหรอกมั้ง ฮ่าๆๆๆ” เดฟหัวเราะร่าอย่างสะใจเมื่อเวลาแห่งการแก้แค้นมาถึง เวลาที่เขาจะได้ย่ำยีเกาะนั่น เกาะที่เป็นดังดวงใจของผู้ชายสารเลวที่ชื่อดิเอโก! เขาไม่คิดว่ามันจะได้มาโดยง่ายทั้งที่วางแผนแทบตาย แต่สบจะได้ก็ได้อย่างไม่ต้องลงแรง

“ซาอิค! ส่งแขก”  เดฟสั่งด้วยเสียงกังวานกร้าว ยามจ้องสบตาดิเอโกที่ขบกรามกำหมัดแน่นอย่างเคืองแค้นใจ

“ครับเดฟ” เสียงลูกน้องคู่ใจรับคำหนักแน่นพร้อมร่างสูงของเดฟ กลับขึ้นบนตึกปล่อยทิ้งให้ดิเอโกกับบอดี้การ์ดหนุ่มได้แต่มองตามอย่างขุ่นเคืองใจ

“กลับ! เควิน!” ดิเอโกออกคำสั่งเข้มก่อนหันหลังกลับออกไปด้วยใจที่ร้อนรุ่ม ยามนี้เจ้าพ่อใหญ่แทบอยากสั่งถล่มให้ราบคราบแล้วบุกเข้าช่วงชิงตัวสุพิชญากลับคืนมา แต่ทว่าหากทำเช่นนั้นเท่ากับเป็นการหยิบยื่นอันตรายให้สุพิชญามากขึ้นเท่าทวีคูณ เขารู้ดีสุนัขจิ้งจอกอย่างเดฟไม่มีวันปล่อยให้เขาชิงตัวเธอกลับคืนมาง่ายๆ แน่นอน