ตอนที่19

"ทำไมไม่เอาไว้บ้านแกล่ะ"

อคิณเท้าเอวมองหน้าอิทธิกรเขาไม่ได้มีเวลาจะมาดูแลลูกของเขาสักเท่าไรอีกอย่างวันนี้เขาก็ต้องรีบกลับไปที่เกาะด้วย

"อ้าว..ก็ลูกพี่"

อิทธิกรทำท่าทางไม่รู้ไม่ชี้และเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นเพื่ออุ้มเจ้าก้อนทั้งสองอกมาทักทายพ่อตัวเองเสียหน่อย

"แอ้..ๆ"

เมื่อเจ้าแฝดทั้งสองเห็นว่ามีคนแปลกหน้าเข้ามาใหม่จึงมองหน้ากันทั้งขมวดคิ้วสงสัยด้วยท่าทางน่าเอ็นดู

"ไปหาคุณพ่อนะครับน้ำเมย"

อิทธิกรส่งน้ำเมยให้อคิณได้อุ้มอย่างปฏิเสธไม่ได้

"แอ้..ๆหม่ำๆๆ"

เจ้าก้อนเงยหน้ามองคนที่อุ้มก็ยกมือป้อมทั้งสองจิกไปที่ผมของคนเป็นพ่อทั้งหม่ำๆเกร็งปากด้วยความหมั่นเขี้ยว

“หิวจนจะหม่ำพ่อเข้าไปแล้วเหรอ”

อคิณเห็นท่าทางเช่นนั้นของน้ำเมยเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยแกมหยอกพร้อมแสดงน้ำเสียงอ่อนโยนเล่นกับลูกสาวตัวกลมของเขาอย่างไม่รู้ตัวมันเป็นไปเองอัตโนมัติเพราะความน่ารักไร้เดียงสาของลูกสาวของเขานั่นเอง

ท่าทีอคิณตอนนี้ทำเอาอิทธิกรถึงกับมองตาค้างเพราะไม่เคยเห็นพี่ชายของเขาเล่นเสียงสองแบบนี้มาก่อนแต่ก็ถือว่าเป็นสัญญาณที่ดีแล้วตอนนี้เขาก็พร้อมจะบอกความจริงเรื่องอุบัติเหตุที่พรากชีวิตแม่ของเขาไปแล้วด้วยหวังว่าพี่ชายของเขาจะได้ตาสว่างเสียที

“ลองอุ้มอีกคนสิครับ”

อิทธิกรส่งน้ำปายให้กับอคิณได้อุ้มคู่กันกับน้ำเมย เด็กหญิงที่พึ่งถูกส่งให้คนเป็นพ่ออุ้มดวงตากลมโตคู่นั้นก็มองหน้าคนอุ้มอย่างสงสัยท่าทางของน้ำปายไมได้ตกใจอะไรเพียงแค่มองครู่หนึ่งแล้วซบกับบ่าคนเป็นพ่อนอนต่อต่างจากน้ำเมยที่เอาแต่สำรวจใบหน้าอคิณเล่น

“แบบนี้ก็ได้”

อคิณยกยิ้มให้กับพฤติกรรมของน้ำปายที่เขาอุ้มแปปเดียวก็พอจะดูออกว่านิสัยของลูกเขาทั้งสองน่าจะต่างกันพอสมควร

“อาการคนพึ่งตื่น”

อิทธิกรเอ่ยหยอกหลานสาวของเขาพร้อมเข้าไปแตะแก้มย้วยของน้ำปายเล่นเบาๆ

"คุณคิณคะ"

ในขณะที่ในบ้านนี้กำลังมีแต่รอยยิ้มกิ่งแก้วก็เดินเข้ามาเธอเอ่ยเรียกอคิณเสียงอ่อนเพราะเธอรู้ว่าวิธีตีหน้าเศร้าจะทำให้อคิณยอมใจอ่อนกับเธอบ้าง

"มาที่นี่อีกทำไม"

อคิณถึงกับอารมณ์เปลี่ยนในทันทีเมื่อเห็นหน้ากิ่งแก้ว

"เรื่องวันนั้นกิ่งอธิบายได้นะคะที่กิ่งทำไปกิ่งไม่ได้ตั้งใจกิ่งเมาแล้วคุณโนอาห์ก็ทำร้ายกิ่ง"

กิ่งแก้วบีบน้ำตาต่อหน้าอคิณ

"ผมเชื่อเรื่องที่ผมรู้มากกว่าผู้หญิงอย่างคุณไม่รู้จักพอ"

อคิณส่งลูกๆของเขาให้กับอิทธิกรเพราะไม่อยากให้ลูกๆของเขาต้องมาเห็นเวลาที่เขาทะเลาะกับหญิงสาวและลากกิ่งแก้วออกไปคุยกันนอกบ้าน

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะคุณเข้าใจผิด"

กิ่งแก้วยังคงพยายามง้ออคิณให้สำเร็จเพราะหากง้อชายหนุ่มไม่สำเร็จบ่อเงินบ่อทองของเธอก็จะหมดไปในทันที

"ผมระแคะระคายตั้งแต่คุณไม่สนเรื่องแต่งงานของเราแล้วที่แท้ก็อยากทำตัวโสดจะได้ควบทีเดียวหลายๆคนยังไงล่ะ"

อคิณชี้หน้าแผดเสียงใส่กิ่งแก้วอย่างเหลืออดที่เขาจับได้คาหนังคาเขาแบบนั้นเธอก็ยังจะมาตีหน้าซื่อแก้ตัว

"ไม่ใช่นะคะ..คุณต้องเชื่อใจกิ่งสิคะ"

กิ่งแก้วสวมกอดอคิณเอเริ่มกลัวว่าจะไม่ได้เขาคืนเพราะดูท่าแล้วอคิณจะตัดใจจากเธอไปแล้วจริงๆ

"แอ้ๆ.. "

อิทธิกรอุ้มเจ้าสองแฝดออกมาพร้อมกับมารุต

"นี่ลูกใครคะ"

กิ่งแก้วว่าจะถามตั้งแต่เดินเข้ามาแล้วแต่เธอก็ลืม

"ลูกพี่คิณกับพัช"

 อิทธิกรเป็นฝ่ายตอบทุกอย่างเองเพราะตอนนี้เขาไม่ต้องเกรงใจกิ่งแก้วต่อไปแล้ว

"อะไรนะ"

กิ่งแก้วมีอาการหน้าเสียเพราะไม่รู้ว่าอคิณไปมีสัมพันธ์กับพัชรินทร์ตอนไหน

"มันหมายความว่ายังไงคะ"

หญิงสาวหันไปเค้นเอาคำตอบกับอคิณที่เอาแต่ยืนเงียบ

"น้ำเมยและน้ำปายเป็นลูกพี่คิณกับพัชรินทร์"

อิทธิกรเอ่ยอีกครั้งให้เสียงดังฟังชัด

"นี่มันอะไรกันคะคุณคิณคุณต่อว่าฉันที่ฉันมีคนอื่นแต่คุณกลับนอกใจฉันไปมีลูกกับคนที่เป็นฆาตรกรฆ่าแม่คุณงั้นเหรอคะ"

กิ่งแก้วถึงกับเลือดขึ้นหน้าเธอพยายามกีดกันทุกอย่างไม่ให้แม่ของชายหนุ่มสมหวังแต่มันก็สูญเปล่าในเมื่อทั้งคู่มีลูกด้วยกันไปแล้ว

"คุณนั่นแหละฆาตรกร"

อิทธิกรชี้หน้ากิ่งแก้วทั้งตวาดเธอเสียงสั่นเพราะเธอเป็นคนทำทุกอย่างกลับมาพูดกล่าวหาว่าน้องสาวของเขาเป็นคนทำ

"คุณพูดอะไรของคุณคุณกร"

กิ่งแก้วเริ่มสลดลงเล็กน้อยแต่ก็ยังไม่ยอมรับอยู่ดีว่าเธอเป็นคนทำ

"ผมพูดความจริงไง"

"เรื่องอะไรกัน"

อคิณที่ฟังอิทธิกรมาครู่หนึ่งแล้วเขาอยากจะรู้นักว่าอะไรทำให้น้องของเขามั่นใจขนาดนั้น

"พี่คิณฟังผมนะครับ.. คุณกิ่งเป็นคนทำให้เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นเธอจ้างให้คนของเธอทำให้เกิดอุบัติเหตุครั้งนั้นขึ้นมาจนทำให้คุณแม่เสียชีวิตพัชรินทร์ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้เลย"

อิทธิกรเอ่ยเสียงดังฟังชัด

"อย่ามาปรักปรำฉันนะ"

กิ่งแก้วเริ่มตวาดเสียงสั่น

"ผมมีหลักฐาน..ทุกคนฟัง"

อิทธิกรเปิดหลักฐานที่เขาได้มาจากนักสืบที่ติดตามก้องเกียรติดีที่นักสืบแอบติดเครื่องติดตามกับเครื่องดักฟังไว้ในรถของก้องเกียรติด้วยเขาเลยได้คลิปเสียงนี้มาอย่างไม่ต้องลงทุนอะไรมาก

เมื่อได้ฟังคลิปเสียงของตัวเองในตอนที่คุยกับก้องเกียรติบนรถกิ่งแก้วก็ถึงกับหน้าชาพูดอะไรไม่ออกเพราะหลักฐานมันมัดตัวเธอ

"ทีนี้จะแก้ตัวอะไรอีกล่ะ"

อิทธิกรมองหน้ากิ่งแก้วอย่างผิดหวังขุ่นเคืองและโกรธแค้นในเวลาเดียวกันที่กล้าทำกับแม่ของเขาได้