ผัวแก่เลี้ยงเด็ก

ผัวแก่เลี้ยงเด็ก

last updateLast Updated : 2024-11-15
By:  Fortune_289  Updated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
41Chapters
49views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

เมื่ออดีตเด็กเลี้ยงกลับมาของานทำ พร้อมกับจูงมือเด็กน้อยวัย 4 ขวบมาด้วย พอถามว่าใครเป็นพ่อเด็ก เธอก็บอกว่ามันตายไปแล้วไม่ต้องสนใจ แต่หน้าเด็กก็อปปี้เขามาขนาดนั้นอ่ะ ควรต้องสนใจหน่อยไหมล่ะ เฮ้อ!

View More

Latest chapter

Free Preview

บทนำ เกาะบุรินทร์

รถเคลื่อนที่ไปตามถนน บรรยากาศโดยรอบมีแต่น้ำทะเลสีสดใส เนตรนภานั่งอยู่ในรถแท็กซี่โดยมีลูกชายตัวแสบร้องเพลงสนุกสนานอยู่ภายในรถคันนั้น"ช้าง ช้าง ช้าง น้องเคยเห็นช้างหรือเปล่า...""อย่าเสียงดังสิลูก ในรถไม่ได้มีแค่เราสองคนนะครับ รบกวนคุณลุงเขา เดี๋ยวอยู่กันสองคนแล้วเราค่อยร้องเพลงกันนะ""ไม่เป็นไรหรอกหนู ให้เด็กน้อยเขาร้องไปเถอะ ก็สนุกไปอีกแบบดีนะ"คุณลุงคนขับรถเอ่ยออกมาก่อนจะจ้องมองไปยังเบื้องหน้า เพื่อที่จะขับรถตรงไปยังเกาะบุรินทร์ ซึ่งเป็นเกาะส่วนตัว และเป็นเกาะที่เลี้ยงไข่มุกสายพันธุ์หายากมากมาย ความร่ำรวยนั้นเป็นที่เลื่องลือ บริษัทจิวเวลรี่ทั้งในประเทศ และนอกประเทศ ต่างแย่งกันจับจองเพราะไข่มุกที่เกาะนี้ขึ้นชื่อในเรื่องคุณภาพ"ต้องขอโทษด้วยนะคะคุณลุง ว่าแต่ใกล้ถึงหรือยังคะ""ข้างหน้านี้ก็ถึงแล้ว ว่าแต่หนูจะไปทำอะไรที่เกาะบุรินทร์เหรอ""จะไปสมัครงานค่ะ""งั้นเหรอ... ถ้างั้นลุงน่าจะส่งได้แค่ปากทางนะ แล้วเดี๋ยวจะมีรถของเกาะพาเข้าไปข้างในอีกทีหนึ่ง ที่นี่ค่อนข้างมีระบบความปลอดภัยสูง ไม่ใช่ว่าใครก็เข้าไปได้"คุณลุงเอ่ยออกมาพร้อมกับขับรถเข้าไปจอดตรงป้อมยามทางเข้าเกาะบุรินทร์ หญิงสาวมองออกไ

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
41 Chapters

บทนำ เกาะบุรินทร์

รถเคลื่อนที่ไปตามถนน บรรยากาศโดยรอบมีแต่น้ำทะเลสีสดใส เนตรนภานั่งอยู่ในรถแท็กซี่โดยมีลูกชายตัวแสบร้องเพลงสนุกสนานอยู่ภายในรถคันนั้น"ช้าง ช้าง ช้าง น้องเคยเห็นช้างหรือเปล่า...""อย่าเสียงดังสิลูก ในรถไม่ได้มีแค่เราสองคนนะครับ รบกวนคุณลุงเขา เดี๋ยวอยู่กันสองคนแล้วเราค่อยร้องเพลงกันนะ""ไม่เป็นไรหรอกหนู ให้เด็กน้อยเขาร้องไปเถอะ ก็สนุกไปอีกแบบดีนะ"คุณลุงคนขับรถเอ่ยออกมาก่อนจะจ้องมองไปยังเบื้องหน้า เพื่อที่จะขับรถตรงไปยังเกาะบุรินทร์ ซึ่งเป็นเกาะส่วนตัว และเป็นเกาะที่เลี้ยงไข่มุกสายพันธุ์หายากมากมาย ความร่ำรวยนั้นเป็นที่เลื่องลือ บริษัทจิวเวลรี่ทั้งในประเทศ และนอกประเทศ ต่างแย่งกันจับจองเพราะไข่มุกที่เกาะนี้ขึ้นชื่อในเรื่องคุณภาพ"ต้องขอโทษด้วยนะคะคุณลุง ว่าแต่ใกล้ถึงหรือยังคะ""ข้างหน้านี้ก็ถึงแล้ว ว่าแต่หนูจะไปทำอะไรที่เกาะบุรินทร์เหรอ""จะไปสมัครงานค่ะ""งั้นเหรอ... ถ้างั้นลุงน่าจะส่งได้แค่ปากทางนะ แล้วเดี๋ยวจะมีรถของเกาะพาเข้าไปข้างในอีกทีหนึ่ง ที่นี่ค่อนข้างมีระบบความปลอดภัยสูง ไม่ใช่ว่าใครก็เข้าไปได้"คุณลุงเอ่ยออกมาพร้อมกับขับรถเข้าไปจอดตรงป้อมยามทางเข้าเกาะบุรินทร์ หญิงสาวมองออกไ
Read more

บทที่ 1 เหตุผลบางอย่าง

เขาเดินเข้ามาหาเนตรนภา และลูก จากนั้นก็ดึงมือทั้งสองคนให้ตามเข้าไปในห้องรับรองที่อยู่ชั้นล่างสุดของสำนักงานใหญ่ เมื่อทั้งสองคนเข้ามาข้างใน เขาก็ทำการปิดประตูล็อกอย่างแน่นหนา หันมามองสบตาหญิงสาวด้วยใบหน้าซีเรียส เพราะการที่เธอกลับมาที่นี่มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่"มาที่นี่ทำไม""มาสมัครงานไงคะ คุณบุรินทร์มีอะไรให้เนตรทำหรือเปล่า หนูทำได้ทุกอย่างเลยนะคะ""เอาดี ๆ เธอหายไปตั้ง 5 ปี แล้วกลับมาของานฉันทำเนี่ยนะ ใครจะเชื่อ"หญิงสาวหันไปจ้องมองใบหน้าของชายหนุ่มก่อนจะเลิกคิ้วด้วยความสงสัย"ทำไมคะ ทำไมถึงไม่เชื่อล่ะ ก็... เนตรเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศว่าจะหางานทำอยู่ที่ประเทศไทย แปลกตรงไหนคะที่จะมาสมัครงาน""แต่ที่ทำงานในประเทศนี้มีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องมาสมัครงานที่เกาะนี้ แถมยังพาลูกมาด้วยอีก เอาดี ๆ เด็กคนนี้ลูกใคร"เขาหันไปมองเด็กผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงโซฟา ส่งยิ้มมาให้อย่างน่าเอ็นดู และเมื่อนายหัวบุรินทร์เห็นแบบนั้นก็ใจอ่อนยวบ ไม่กล้าที่จะดุหญิงสาวตรงหน้ามาก กลัวว่าเด็กน้อยจะตกใจ"ก็บอกแล้วไงคะว่าพ่อเด็กมันตายไปแล้ว คุณจะเอาอะไรกับเนตรนักหนา สรุปว่าจะไม่ให้สมัครงานที่นี่ใช่ไหมคะ งั้นเราสองแม่ลู
Read more

บทที่ 2 เคลียร์กันยาว

ในตอนนี้นายหัวบุรินทร์อุ้มน้องบลูเบลไปเล่นน้ำด้วยกันอยู่ที่สระว่ายน้ำหน้าบ้าน ทั้งสองคนอยู่ในชุดว่ายน้ำ ซึ่งตอนนี้กำลังสนุกสนานเสียงดังลั่น ส่วนคนเป็นแม่ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งอยู่ขอบสระ จ้องมองไปทั้งคู่ด้วยความเป็นห่วง ณ ขณะนี้เป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ทว่าไม่มีวี่แววจะขึ้นมาเลย"คุณบุรินทร์คะ ช่วยพาลูกของเนตรขึ้นมาหน่อยค่ะ นี่มันก็ครึ่งชั่วโมงแล้วนะ เดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอกค่ะ""แค่ครึ่งชั่วโมงเองจะรีบไปไหน อย่ามาไร้สาระน่า เห็นไหมว่าเด็กกำลังสนุก""แต่ลูกของเนตรจะไม่สบายนะคะ คุณรับผิดชอบไหวหรือไง"เนตรนภาเอ่ยออกมาเสียงดุ แต่ทว่าคนที่อยู่ในสระกลับทำเหมือนไม่สนใจ หันไปสาดน้ำเล่นสนุกสนานกับลูกชายของเธอ หญิงสาวถึงกับกุมขมับไม่รู้จะพูดกับเขายังไง ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่ตัดสินใจพาลูกมาอยู่ที่นี่"คุณบุรินทร์คะ ถ้าเกิดว่าเล่นน้ำกันเสร็จเนตรจะพาลูกกลับบ้านแล้วนะ แล้วก็จะไม่ทำงานกับคุณแล้ว""ว่าไงนะ!"เขาหันขวับไปมองหญิงสาวด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบว่ายน้ำเข้าไปอุ้มจอมแสบมาไว้ในอ้อมแขน รีบพากันขึ้นมาจากสระเพราะดูเหมือนว่าประโยคข่มขู่จะทำให้เขากลัว"ไปเลยไอ้แสบเราเล่นน้ำกันนานแล้ว อาบน้
Read more

บทที่ 3 เคลียร์ปัญหา

เขาดึงรั้งตัวหญิงสาวให้เดินออกมาจากห้องนอนของลูกชาย ตะโกนเรียกแม่บ้านให้ขึ้นมาคอยดูแลบลูเบล ในระหว่างที่เขาพาเนตรนภาไปเคลียร์กันให้เข้าใจอีกห้องหนึ่ง"มีใครอยู่ตรงนี้หรือเปล่าขึ้นมาหน่อย""มีอะไรหรือเปล่าคะนายหัว""เข้าไปเฝ้าบลูเบลในห้องให้หน่อย ถ้าเกิดว่าตื่นก็มาเรียกที่ห้องแล้วกันนะ ผมจะพาเนตรไปคุยด้วย"แม่บ้านได้ยินแบบนั้นก็โค้งตัวเล็กน้อย จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้อง เพื่อทำตามที่นายหัวบุรินทร์สั่ง ส่วนเขานั้นดึงมือหญิงสาวให้ตามไปที่ห้องนอน และเมื่อทั้งสองคนเข้ามาถึง ชายหนุ่มก็ทำการปิดล็อกประตูให้แน่นหนา จากนั้นก็หันมามองสบตากับอดีตเด็กเลี้ยงที่เขาทั้งรักทั้งหลงเมื่อ 5 ปีก่อน"รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าตัวเองท้อง""คุณจะรู้ไปทำไมคะ""ตอบ!"เขาไม่ได้สนใจในสิ่งที่หญิงถามกลับ จ้องมองไปยังใบหน้าของเธอเพื่อกดดันคาดคั้นเอาคำตอบ เนตรนภากำมือตัวเองเอาไว้แน่น มาถึงขนาดนี้แล้วก็คงต้องพูดความจริงทุกอย่างออกไป"รู้หลังจากที่ไปเมืองนอกได้เดือนเดียวค่ะ""แสดงว่าตอนที่อยู่ด้วยกันไม่รู้ใช่ไหมว่าตัวเองท้อง""ไม่รู้ค่ะ"เขาถอนหายใจออกมาทันที รู้ถัดจากนั้นเพียงแค่เดือนเดียวเอง ทำไมถึงไม่โทรศัพท์มาหาแล้วก็บ
Read more

บทที่ 4 อุ่นเตียงแบบฉ่ำ

หลังจากที่เขาพูดจบก็ดันตัวหญิงสาวให้ล้มลงบนเตียงนอน จากนั้นก็ขึ้นไปคร่อมอยู่บนตัวของเธอ ใบหน้าแสดงออกว่าหื่นกระหายอย่างเต็มที่ เขาไม่มีอะไรกับผู้หญิงมาเลยประมาณ 5 ปี ตั้งแต่ที่ไม่ได้ยุ่งวุ่นวายกลับอดีตเด็กเลี้ยงซึ่งก็คือเนตรนภา อาจจะเพราะว่ายังไม่เจอคนที่ถูกใจเท่าเธอ จึงทำให้กลายเป็นคนปิดกั้นตัวเอง จนไปรับปากสัญญากับเพื่อนไหมว่าจะอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิต"เราเพิ่งเจอกันเองนะคะ คุณจะมานอนกับหนูแบบนี้ไม่ได้นะ"หญิงสาวเอ่ยออกมาก่อนจะพยายามดันตัวเขาให้ออกห่าง ยังไม่ได้เคลียร์เรื่องที่มีผู้หญิงรับโทรศัพท์ก่อนหน้านั้นประมาณ 5 ปีที่แล้ว เขาก็คิดที่จะกินเธอแบบนี้มันไม่ได้หรอก"ทำไมจะนอนไม่ได้ ฉันเป็นผัวเธอ ไม่ใช่สิ... พี่เป็นผัวเธอ แล้วก็เป็นพ่อของลูกเธอ ทำไมจะทำไม่ได้"เขาจ้องมองใบหน้านั้นอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ แต่ทว่ารู้สึกว่าช่วงล่างเริ่มแข็งตัว ปวดหนึบไปหมดจึงทำให้เขาไม่สามารถอยู่นิ่งเฉย และคุยกับเธอได้"อื้อ! อย่าสิคะ"หญิงสาวเอ่ยออกมาก่อนจะหลับตาลงกับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้ ถึงปากจะขับไล่แต่ทว่าร่างกายกลับตอบสนองได้เป็นอย่างดี"หึ... เบียดเข้าหาขนาดนี้หยุดพูดเถอะ พี่รู้ว่าเธออยาก""พูดอะไรก
Read more

บทที่ 5 กลับมาเป็นครอบครัว

ทั้งสองคนนอนกอดกันอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ ใบหน้าของทั้งคู่เอิบอิ่มไปด้วยความสุข ใครจะคิดว่าอดีตเด็กเลี้ยงที่เขาเคยเลี้ยงดู จะกลับมาอีกครั้งพร้อมกับเจ้าตัวเล็กที่เป็นทายาท มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา และคนที่คิดว่าตัวเองจะอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิต รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นคนพ่อลูกหนึ่งเสียแล้ว"อย่าไปไหนจากพี่อีกนะรู้ไหม"ชายหนุ่มกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ดึงเธอเข้ามาสวมกอดแนบอก ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงขอร้องอ้อนวอน เขารู้ว่าเธอสามารถดูแลลูกได้ ไม่งั้นคงไม่อดทนดูแลด้วยตัวเองมาเป็นห้าปีหรอก ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้เธอกลับมา"ก็ถ้าเกิดว่าคุณบุรินทร์ยอมรับเนตรกับลูกได้ และก็ไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่น หนูก็จะไม่ไปไหนค่ะ""พี่ไม่มีผู้หญิงคนอื่นจริง ๆ ก็บอกแล้วไงว่าตั้งแต่เราไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกัน พี่ก็ไม่เคยมีคนอื่นอีก"เขาไม่ได้แก้ตัวเพื่อให้เธอสบายใจ แต่ทว่าทุกอย่างที่พูดออกมามันคือความสัตย์จริง ตั้งแต่ที่เราเลิกลากันไปเขาก็ไม่เคยมีคนอื่น คิดจะครองตัวเป็นโสดจนตายเลยด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อเธอกลับมาพร้อมกับลูก ไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องปฏิเสธ เพราะใบหน้าของบลูเบลมันชัดเจนแล้วว่าเป็นลูกของใคร"เนตรก็ไม
Read more

บทที่ 6 ครอบครัวอบอุ่น

หลังจากนั่งกินข้าวด้วยกันอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง สองพ่อลูกก็พากันเดินกลับขึ้นมาชั้นบน เข้าไปในห้องนอนของนายหัวบุรินทร์ จนตอนนี้เนตรนภาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว"คุณแม่ตื่นแล้วเหรอครับ"เด็กน้อยเห็นคุณแม่กำลังหวีผมอยู่ตรงหน้ากระจก ก็รีบปล่อยมือคุณพ่อก่อนจะวิ่งเข้าไปหาทันที เนตรนภาอุ้มลูกชายขึ้นมานั่งลงบนตัก ลูบผมเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถามเสียงหวาน"แม่ตื่นแล้วครับ ลูกกินข้าวแล้วใช่ไหม อิ่มหรือเปล่า""อิ่มมากเลยครับ กับข้าวที่บ้านคุณพ่ออร่อยมากเลย ว่าแต่คุณแม่ไม่กินข้าวเหรอครับ""ยังหรอกลูก แม่ยังไม่หิวเลย เมื่อกี้หนูเรียกคุณลุงเขาว่าอะไรนะ"เธอเอ่ยถามลูกชายด้วยความแปลกใจ เมื่อกี้ได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ลูกชายเรียกนายหัวบุรินทร์ว่าคุณพ่อใช่หรือเปล่า"ไม่ต้องไปดุลูกเลยนะ กว่าจะบอกให้เรียกได้รู้หรือเปล่าว่าต้องตะล่อมขนาดไหน เราสองคนน่าจะได้เคลียร์กันอีกยาวไม่ต้องกลัวหรอก เฮ้อ!"นายหัวบุรินทร์ถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ เป็นเรื่องที่น่าเซอร์ไพรส์สำหรับเขามาก อยู่เป็นโสดมาห้าปี ตั้งใจว่าจะอยู่คนเดียวไปจนแก่เฒ่า สรุปได้เมียกับลูกมาเฉย"เนตรขอโทษนะคะ ขอโทษคุณบุรินทร์จริง ๆ แต่ทุกอย่างเนตรมีเ
Read more

บทที่ 7 พบเจอครอบครัว

วันต่อมา...นายหัวบุรินทร์โทรศัพท์ไปบอกที่บ้านว่าวันนี้จะเข้าไปหา และมีเรื่องบางอย่างจะบอกด้วย ซึ่งพวกท่านเองก็ไม่ได้เซ้าซี้ถาม และรอว่าลูกชายจะเข้ามาตอนไหน จะได้รู้ว่าเรื่องสำคัญมันคืออะไร ทำไมถึงไม่โทรศัพท์มาบอก ลงทุนถึงขั้นมาหาที่นี่แสดงว่าน่าจะมีเรื่องสำคัญจริง ๆ"ไอ้ตัวแสบ โอเคไหมลูกปวดหูหรือเปล่า""ไม่เลยครับคุณพ่อ บลูเบลสบายมากเลยครับ ไม่เจ็บไม่ป่วย แล้วก็ไม่ปวดหูด้วยครับ"เด็กน้อยดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ ได้ออกมาเที่ยวบ้างจะได้ไม่รู้สึกเบื่อ และดูเหมือนว่าลูกชายน่าจะชอบนั่งเครื่องบิน เพราะดูระริกระรี้เหมือนเด็กได้ของเล่น ซึ่งตอนแรกเขาก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แต่พอเห็นแบบนี้ก็สบายใจขึ้นเยอะ"บลูเบลชอบนั่งเครื่องบินค่ะ ไม่ได้กลัวเลยสักนิด""อย่างนั้นเหรอ ก็ดีแล้วครับสุดหล่อ อีกหน่อยก็จะได้นั่งกับพ่อเดินทางบ่อย เดี๋ยวถ้าโตอีกหน่อยก็มาช่วยพ่อทำงานรู้ไหม ทุกอย่างบนเกาะก็เป็นของลูกทั้งหมด"เขาลูบผมลูกชายก่อนจะอุ้มขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมีลูกในวัยอายุ 40 ปีแล้ว แถมเจอกันปุ๊บก็คุยกันรู้เรื่องเลย ไม่ต้องเลี้ยงตั้งแต่คลอดออกมาใหม่ แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เขาอยากจะดูแลลูกกับภรรยา
Read more

บทที่ 8 นายหัวบุรินทร์สายเปย์

ดูเหมือนว่าตอนนี้บลูเบลจะลืมว่าตัวเองมากับใคร ปล่อยให้คุณพ่อกับคุณแม่นั่งเล่นอยู่ตรงห้องรับแขก ส่วนตัวเองไปเดินเล่นกับคุณปู่คุณย่าข้างนอกตัวบ้าน ชวนคุยจ้อไม่หยุด ก็ไม่คิดเลยว่าจะสนิทกันเร็วขนาดนั้น"เนตรกลัวลูกจะรบกวนคุณพ่อคุณแม่ของคุณจังเลยค่ะ""ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ หนูก็เห็นว่าพ่อกับแม่พี่หลงหลานแค่ไหน เดี๋ยวดูนะไม่ยอมให้กลับแน่ แล้วถ้าเกิดว่าพี่พาลูกกลับไปอยู่ที่เกาะ พวกท่านก็จะตามไปอีก"เนตรนภาพอเข้าใจในประโยคคำพูดของเขา ซึ่งประเมินจากสายตาพวกท่านก็ดูรักลูกชายของเธอ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก ในตอนแรกไม่กล้าที่จะบอกใครด้วยซ้ำ แต่พอเห็นแบบนี้ก็อดดีใจไม่ได้จริง ๆ"เนตรดีใจนะคะ ที่คุณพ่อกับคุณแม่เอ็นดูหลาน เห็นแบบนี้ค่อยสบายใจหน่อยค่ะ ตอนแรกคิดว่าไม่มีใครรับบลูเบลเข้ามาเป็นครอบครัวด้วยซ้ำ"มันก็ไม่ได้ผิดถ้าเธอจะคิดแบบนั้น เพราะตลอด 5 ปีที่ผ่านมาเป็นกังวลกับเรื่องนี้ตลอด ถ้าเกิดว่าคุณบุรินทร์รู้ขึ้นมาจะเป็นยังไง แต่พอเห็นเขารักลูกมาก และครอบครัวก็ดูเอ็นดูบลูเบลเป็นพิเศษ หญิงสาวก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ"เราคิดมากเกินไปแล้ว มันไม่ได้มีอะไรเลย พี่รู้ว่าเราคิดมากหลายอย่าง เอาเป็นว่าตอนนี้
Read more

บทที่ 9 นายหญิงคนใหม่

และคืนนั้นน้องบลูเบลก็ขอไปนอนกับคุณปู่ คุณย่า เอาจริงเธอเองก็ไม่คาดคิดว่าลูกชายตัวแสบจะสนิทสนมกับคนที่บ้านนี้เร็วขนาดนั้น ถ้าเป็นคนอื่นไม่รู้ว่าเจ้าตัวเล็กจะยอมไปนอนด้วยแบบนี้ไหม"ทำไมไม่นอนคะหนู เป็นอะไรรึเปล่าทำไมทำหน้ากังวลขนาดนั้น เป็นห่วงลูกเหรอไง""ห่วงสิคะ ไม่เคยแยกกันด้วยซ้ำไป ไม่คิดว่าลูกจะสนิทสนมกับคุณปู่ คุณย่า เร็วมากขนาดนี้เลย"เนตรนภาเอ่ยออกมาตามความเป็นจริง ส่วนหนึ่งก็แค่กลัวว่าลูกจะรักเธอน้อยลง ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอมีลูกเพียงแค่สองคนจริง ๆ ถ้าเกิดว่าวันหนึ่งเราสองคนต้องห่างกัน คงทำใจลำบากมากเลยแหละ"คิดมากน่ายังไงลูกอยู่บ้านหลังเดียวกับเรานะ อีกอย่างหนึ่ง ตลอดสี่ปีมานี้คงจะเหงามากเลยแหละ พอเจอเพื่อนเล่นเยอะแถมยังเอาใจเก่งก็เป็นธรรมดาของเด็กที่จะคล้อยตามไป""ก็พอเข้าใจค่ะ เนตรจะพยายามคิดมากให้น้อยลงนะคะ"นายหัวบุรินทร์ยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูภรรยา เขารู้ว่าเธอป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างคิดมากมาแต่ไหนแต่ไร แต่ทว่าคนเราเมื่อถึงจุดหนึ่งก็ต้องทำใจว่าลูกไม่มีทางอยู่กับเราตลอดชีวิต คนที่จะอยู่กับเราไปจนตายก็คือตัวเราเองทั้งนั้น"หนูอย่าคิดมากเลยนะ อนาคตลูกต้องมีชีวิตเป็นของตัวเอง เอาเว
Read more
DMCA.com Protection Status