รักเก่าที่อยากลืมทำไมลืมไม่ลง

   ในวันหยุดสุดสัปดาห์อ้นก็ได้ย้ายมาที่ห้องพักในโรงงาน ซึ่งเป็นห้องที่ใหญ่กว่าพนักงานคนอื่น เพราะจ๊อบได้สั่งไว้ให้จัดหาอย่างโดยด่วน เมื่ออ้นจัดห้องเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็ได้ออกจากห้องเพื่อที่จะไปหาอาหารรับประทานในตอนเย็น เพราะวันนี้เขาจัดห้องมาทั้งวัน มีเพียงขนมกับนมเท่านั้นที่ถึงท้อง ทางที่จะออกจากโรงงานไปตลาด ต้องผ่านห้องพักคนงาน อ้นจึงเดินไปเรื่อยโดยไม่หันมันข้างทางหรือแม้แต่เหลียวมอง จนมาสะดุดกับคำทักทายที่ไม่เป็นมิตรสักเท่าไร

   “หยิ่งเนาะ ตั้งแต่เป็นเลขาบอส”

   อ้นหันไปมองทันที ที่เมื่อเขาได้ยินเสียงที่คุ้นหู และนั่นเองที่ทำให้อ้นต้องรีบหันหน้ากลับ พร้อมที่จะเดินหนี ด้วยไม่อยากจะคุยให้เสียเวลา

  “จะไปไหน”เอเดินตามจับแขนของอ้นไว้ให้หยุดเดิน

   “ปล่อยนะ อย่าทำตัวไม่มีมารยาทแถวนี้”อ้นเหล่ตามองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

   “จับไม่ได้เลยเหรอ ที่เมื่อก่อนนี้จับทั้งจับทั้งกอดทั้งเอา ไม่เห็นว่าสักคำ”

   “เมื่อก่อนก็ส่วนเมื่อก่อน แต่เดี๋ยวนี้มันไม่ใช่”

   “เอ่อใช่สิ เป็นเลขานี่ใหญ่โตเหลือเกิน”

   “ไม่ได้ใหญ่โตหรอก แค่ไม่อยากคุยกับนายคนไร้ค่า เราไม่ให้ราคาที่จะคุยด้วยหรอก อ๋อ ใช่สิ นายมีราคาที่ต้องจ่ายด้วยนี่”อ้นคิดถึงอดีตที่ออกค่าเทอม ค่ากิน ให้เอพอหมดประโยชน์ก็โดนเท

   “ปากเก่งขี้นเยอะ ไปฝีกมาจากไหน ใครเป็นเจ้าของ”

   “เอ นายเป็นอะไรของนาย ทำไมชอบมายุ่งกับเรา เลิกกันแล้วก็ให้มันจบไป ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า”อ้นมองเอด้วยสายตาที่ไม่พอใจอย่างมาก

   “ก็จบแล้วไง อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย กูไม่ได้สนใจมึงหรอกไอ้อ้น ก็แค่คนเคยรู้จักจะคุยด้วยไม่ได้เลยเหรอ”

   “ถ้านายคุยดีๆเราก็คุยด้วย แต่นายมันมากวนประสาทเรา”

   “กวนนิดกวนหน่อยไม่ได้เลยเหรอ ก็กูอยากกวนมึงนี่หว่ามึงจะทำไมกู”

   “เราไม่ทำอะไรนายหรอก แต่ถ้านายยังไม่เลิกมาตอแยเรา จะมาว่าไม่เตือนไม่ได้นะ ระวังจะเจอดี”

   “จะไปบอกบอสให้มาไล่กูออกเหรอ ไอ้คนขี้ฟ้องขี้แย”เอทำหน้าล้อเลียน

   “เอ นายมันบ้า ก็เราเลิกกันแล้วนายจะมาอะไรกับเรานักหนา”อ้นมีสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก

   “ใครเลิกกับนาย เรายังไม่เคยเป็นแฟนกันเลยไม่ใช่เหรอ ขี้ตู่นี่หวาคิดไปเองเอ่อเอง”

   “เอ”อ้นตีไปที่อกของเอ

   “ให้ตีแค่ครั้งเดียวถ้าตีอีกจะจูบปากมึงตรงนี้แหละ”

   “นายไม่กล้าหรอก คนอย่างนายก็แค่แมงดาเกาะคนอื่นกินไปวันๆหนึ่ง”

   “อ้น”เอบีบมืออ้นแน่น

   “เจ็บนะ ปล่อย ถ้านายไม่ปล่อยเราจะตะโกนให้คนอื่นเข้ามาช่วย ถ้าไม่เชื่อว่าเรากล้าทำลองดูก็ได้”

   “เชื่อสิว่ากล้าทำ เพราะหมดหนทางสู้แล้วไง ต้องให้คนอื่นมาช่วย ไม่รู้จักช่วยตัวเองก่อน ปล่อยก็ได้คนอ่อนแอ่ก็แพ้ไป”

   “นายมันเลวจริงๆ ไม่รู้อะไร ทำให้เราสองคนมาเจอกันอีก”

   “บุพเพมั้ง”

   “บุพเพนายคนเดียวเถอะ”อ้นมองค้อนเอ

   ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังโต้เถียงกันอยู่นั้น เจนที่จะมาหาเอรีบเดินปรี่เข้ามาทันที ด้วยความหึงหวงในตัวเอที่เขาแอบหลงรักมานาน

   “คุยอะไรกัน”เจนมองหน้าอ้นด้วยสายตาที่ดุดัน

   “ถามเพื่อนนายดูนั้น ไม่ต้องถามเรา”

   “พูดจากวนประสาทนี่หว่า มันต้องต่อยสั่งสอนซะหน่อยมั้ง”

   “เถื่อน”อ้นกำลังจะเดินจากไปแต่เจนคว้าคอเสื้ออ้นไว้

   “ปล่อยนะ”

   “ไอ้เจนหยุดเลยนะมึง จะทำอะไรเกรงใจกูบ้าง ที่นี่มันห้องพักคนงานนะเว้ย”เอจับมือของเจนที่ดึงคอเสื้ออ้นออก

   “อะไรกันจะทำอะไรอ้น”จีจี้เพื่อนสาวของอ้นตะโกนอย่างดัง พร้อมซันและซีเพื่อนที่เริ่มมาสนิทหลังจากอ้นอกหัก

   “เปล่า”เจนหยักไหล่

   “เปล่าอะไรเห็นอยู่นี่ว่าดึงคอเสื้ออ้น อ่อ เอนี่เองเจ้ากรรมนายเวรอ้นนี่หว่า”จีจี้หันหน้าไปมองเอ

   “เข้าห้องเหอะ”เอดึงมือของเจนให้เดินตามเข้าไปในห้อง

   “หล่อแพ็คคู่เนาะ”ซันพูดขึ้น

   “แบ่งกันคนละคนดีไหม”ซีพูดเสร็จอมยิ้ม

   “พวกเธอสองคนนี่มันบ้าผู้ชายจริงๆเลย เห็นคนหล่อทีไรไม่สนใจเรื่องเพื่อนโดนรังแกเลย”จีจี้รู้สึกโมโหเพื่อนชี้ที่มัวแต่พูดเล่น

   “พูดเล่นแค่นี้ก็ไม่ได้ ใครจะไปเอาขืนเอามาทำผัว อีกคนดูแล้วน่าจะขาโหด ซ้อมเช้าซ้อมเย็น อีกคนนี้ขาประจำชาวเกาะ มีหวังทำงานหาเลี้ยงตลอดชาติ”ซีพูดจบพร้อมสั่นหน้า

   “ก็รู้นี่ยังจะหาเหาใส่หัวอีก”

   “มันเรื่องธรรมชาติอาหารตาอาหารใจ แต่ถ้าจะให้กินคงไม่เอาหรอกมันแสลง”

   ในระหว่างที่สี่คนกำลังสนธนาเรื่องผู้ชายกันอยู่นั้น ก็ได้มีผู้ชายสองคนเดินเข้ามา ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเป็นมิตร    

   “อ้นมายืนอะไรตรงนี้ หรือว่ามารอไอ้เอมัน”ตูนปากไม่ค่อยจะดี ชอบพูดไปเรื่อยเดินเข้ามาหาอ้น

   “อ้นอย่าไปฟังไอ้ตูนเลยปากมันไม่ดีฟังเราดีกว่า”

   “ไม่ฟังทั้งสองคนนั่นแหละ”จีจี้รำคาญขึ้นมาทันที เลยพูดแทนอ้นในทันที

   “อุ๊ยหล่อนะ ใครเหรอแนะนำหน่อยซิ”ซีสะกิดอ้น

  “นี่ซันและซีเพื่อนสมัยเรียนของเรา”อ้นแนะนำตามคำขอ

   “ยินดีที่รู้จักครับ”ตูนยิ้มให้ซัน

   “อยากรู้จักต่อเนื่องอีกจังเลย”ตั้มมองซีด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม

   “สองคนนี่เห็นผู้ชายไม่ได้เลย จะละลายในทันทีเลยเนาะ”จีจี้มองค้อนซันและซี

   “จะไปไหนกันครับ”ตั้มพูดถามขึ้นพร้อมอมยิ้มอายนิดๆ

   “มาหาอ้น กะว่าจะชวนอ้นไปกินข้าวนะ”ซีพูดเสียงเล็กลง

   “พอดีเราสองคนก็กำลังจะไปกินข้าว ถ้าไม่เป็นการรบกวนไปกินด้วยได้ไหม”

   “ไม่ได้”จีจี้เสียงดัง

   “จีจี้ให้ไปเหอะ สองคนนี้ไม่มีอะไรหรอกน่ะ”อ้นพูดขึ้นมาทันที

   “ก็ได้แล้วแต่เธอ นี่ก็อีกคนยังไม่เข็ด”

   “อะไรของเธอน่ะ”อ้นตีสีหน้าบึ้งตึง

“ไม่ต้องมาทำหน้าสำนึกผิดหรอก”

“อย่าคุยเรื่องอื่นเลย เราหิวข้าวแล้วไปกินข้าวกันเถอะ”ซันมองหน้าตูนด้วยสายตาชักชวน

“ไปก็ไป”จีจี้ทำน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

จีจี้กับอ้นเดินนำหน้าไปก่อน โดยมีซันเดินคู่กับตูนตามหลัง ส่วนซีกับตั้มอยู่ท้ายสุด ทั้งหมดค่อยๆเดินคุยกันไป เพื่อขึ้นรถที่หน้าโรงงานเพราะจะไปห้างสรรพสินค้า เพื่อหาอะไรกินและเดินเล่นต่อหลังจากกินอาหารเสร็จ

ในส่วนของเอและเจนเมื่อเข้าไปในห้อง เจนได้นำเหล้าออกมาเพื่อมาดื่มกับเอ และหวังที่จะพิชิตใจและกายของเอให้ได้ภายในคืนนี้

“แด่การเจอกันอีกครั้งชนแก้ว”เจนยกแก้วยื่นไปให้เอชน

“ชน”เอพูดค่อยๆด้วยสีหน้านิ่งเฉย

“มึงเป็นอะไรไอ้เอดูซึมไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ”

“ไม่มีอะไรหรอก”

“ไม่เชื่อ ต้องเกี่ยวกับไอ้อ้นแน่เลย”

“จะไปเกี่ยวกับมันได้ไง อย่าพูดถึงมันเลย ว่าแต่มึงทำงานเป็นไงบ้าง”

“ก็ดีนะ เราอยู่ฝ่ายตรวจสอบคุณภาพก็ไม่มีอะไรมาก เพราะโรงงานที่นี่ค่อนข้างได้มาตรฐานดีอยู่แล้ว แค่ตรวจสอบอีกครั้งให้แน่ใจว่าผ่าน”

“ดีใจด้วย ที่นายทำงานได้ราบรื่น”

“อย่าพูดเรื่องงานเลยมาพูดเรื่องของเราดีกว่า”

“เรื่องอะไร”

“ก็เรื่องของเราสองคนไงที่ผ่านมานั่นแหละ”

“ผ่านมาก็ผ่านไปจะไปคิดอะไรให้มาก”

“แต่กูคิด”เจนเสียงหนักแน่น

“แต่กูไม่ได้คิด”เอเสียงอ่อยๆ

“แต่กูจะทำให้มึงคิดให้ได้”

“ก็แล้วแต่มึง อยากทำอะไรก็ทำไป”

“แน่ใจนะเว้ย”เจนเอื่อมมือไปแตะที่ต้นขาของเอ

“ไอ้เจนมึงอย่ามือไวอย่างนี้นะ กูยังเห็นมึงเป็นเพื่อนอยู่ อย่าทำอะไรให้มันเกินเลยไปกว่านี้”

“แต่กูไม่ได้เห็นมึงเป็นเพื่อนมานานแล้วนี่”

“แต่กูเห็นมึงเป็นเพื่อนมานานแล้วนี่”

“ก็ได้กินเหล้าต่อ”เจนชงเหล้าให้เอดื่มติดกันอยู่หลายแก้ว

ด้วยความกลัดกลุ้มใจในส่วนลึก จึงทำให้เอดื่มเหล้าหลายแก้วติดๆกันจนเขาเริ่มเมาและคุมสติไม่ค่อยอยู่ รวมทั้งร่างกายที่โงนเงง ความคิดเริ่มสับสนมึนงง

“มึงเมามากแล้วไปนอนเดี๋ยวกูพาไป”

“กูยังไม่เมาหรอก มึงนั่นแหลเมาไอ้เจน”

“ลุกๆ”เจนลุกขึ้นประคองร่างของเอ

เมื่อเจนประคองร่างของเอลุกขึ้นยืนได้ เขาจึงค่อยๆพาเดินไปยังเตียงนอน และทิ้งตัวลงพร้อมกันจนร่างของเจนอยู่บนตัวของเอ

“ไอ้เจนกูอึดอัดมึงนอนทับกูทำไม”เอพยายามดิ้น

“อย่าดิ้นซิ”เจนประกบริมฝีปากของเอทันที

“ไอ้เจนมึงจะทำอะไรกู”เอผลักร่างของเจนพลิกหงาย

“ไม่ให้จูบปากแต่จับตรงนี้ได้ไหม”พูดจบเจนจับไปที่เป้ากางเกงของเอทันที

“มึงจะจับของกูทำไม”เอพยายามดิ้นอีกครั้ง

แต่เจนยังไม่ยอมปล่อยแต่ทำหนักกว่าเดิม เจนใช้มือล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วจับท่อนเอ็นของเอขย้ำเล่น

“ปล่อยนะเว้ย มึงจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะ”ส่วนลึกๆของเอนั้นก็ชอบให้คนอื่นมาสัมผัสท่อนเอ็นอยู่เหมือนกัน แต่ด้วยที่เห็นเจนเป็นเพื่อนก็พยายามดิ้น เมื่อเจนลุกหนักขึ้นสัมผัสส่วนปลาย จนท่อนเอ็นของเอเริ่มขยายใหญ่ขึ้น

“เสียวซิท่านิ่งเชียว”อีกมือหนึ่งของเจนพยายามดึงกางเกงออก

“มึงจะอมของกูจริงๆเหรอว่ะ”เอเริ่มมีอารมณ์ใคร่ขึ้นมา เพราะเขาก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางกายกับใครเลย ตั้งแต่เจนลักหลับเขาตั้งแต่สองปีที่แล้ว

“เอาน่า รับรองเด็ดกว่าไอ้อ้นหลายเท่า”

“ที่กูจะไม่ให้อมก็เพราะมึงพูดชื่อไอ้อ้นนี่แหละ”เอเริ่มใจอ่อนเพราะเขาก็อยากเรื่องแบบนี้มานาน แต่ยังไม่มีที่ปลดปล่อยให้คลายความกระสันต์

“แสดงว่าให้อมแล้วใช่ไหม”

 “มึงอยากทำอะไรก็ทำไป ทำให้ดีๆก็แล้วกัน”เอยกก้นให้เจนดึงกางเกงออกง่ายขึ้น

เมื่อเจนดึงกางเกงออกจนถึงปลายเท้า จนเผยท่อนเอ็นที่ผงาดตั้งชูชัน เจนเห็นส่วนปลายสีชมพูของท่อนเอ็น เจนแท่บอดใจไม่ไหว เขาจึงก้มลงสัมผัสส่วนปลายดอกเห็ดสีชมพูทันที เพียงริมฝีปากเจนสัมผัสแค่นั้น เอเสียวสะท้านสยิวทั่วเรือนร่าง ยิ่งเจนครอบจนมิดสุดโคน จนเอเผลอครางเสียงแผ่วๆ เจนเห็นเอมีความสุขจากรสรักที่เขามอบให้ จึงรูดริมฝีปากขึ้นลงๆด้วยความเร็วที่เพิ่มมากขึ้น และใช้ลิ้นตวัดไปมาส่วนปลายรอยหยัก ทำให้เอนั้นสุดจะทานทน แต่เขาก็ยังไม่อยากเสร็จอารมณ์หมาย

“ช้าๆหน่อย ยังไม่อยากแตกคาปากมึงอย่างคราวก่อน”เมื่อเจนได้ยินเช่นนั้นเขาจึงคลายท่อนเอ็นออกจากปาก

“ถ้าอยากให้เสร็จช้า มึงตอนให้กูขึ้นคร่อมมึง”

“อย่านะเว้ย กูไม่ไว้ใจมึง”

“ไว้ใจเพื่อนเถอะ”

เอครุ่นคิดชั่วครู่ด้วยความกระสันใคร่อยากในรสรัก เขาจึงไม่อาจปฏิเสธหักห้ามใจได้ เพราะอย่างน้อยเขาก็เคยมีความสัมพันธ์ทางกายกับอ้นมาก่อน

“ก็ได้”เอพยักหน้า

เจนไม่รอช้าปลดเสื้อกางเกงของเขาออกจนหมด  เหลือเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่า เมื่อเอเห็นท่อนเอ็นของเจนเขาถึงกับหันหน้าไปทางอื่น ส่วนเจนไม่ได้สนใจอะไรนอกจากนั่งคร่อมส่วนกลางลำตัวของเอ หลังจากนั้นเจนจับท่อนเอ็นจ่อที่ร่องสวาทของเขา เจนค่อยๆดันอย่างช้าๆถึงแม้จะเจ็บปานใด เขาก็ยอมทนเพื่อให้เอมีความสุข ในรสรักที่เขามอบให้ในค่ำคืนนี้ และในที่สุดความพยายามของเจนก็เป็นผล เมื่อท่อนเอ็นเข้าสู่ภายในร่องสวาทของเขา เจนจึงค่อยๆขยับร่างกายขึ้นลงอย่างช้าๆ

เอถึงกับสะท้านไปทั้งตัวด้วยความซ่านสะท้านเรือนร่าง โดยเฉพาะบริเวณท่อนเอ็นของเขา เอถึงกับหลับตาพริ้มเผยอปากเล็กน้อยด้วยความเสียว ส่วนเจนจากเจ็บแสบร่องสวาท กลายเป็นเสียวร่องสวาทแทน เขาจึงขยับร่างกายขึ้นลงเร็วขึ้นจนเสียงดัง

“ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ”

เอนั้นอยากจะลองควบคุมความเสียวด้วยตัวเอง เขาจึงกระดกก้นขึ้นลงซอยไม่ยั้ง จนเจนนั้นร้องเสียงดังด้วยความเสียวต่อมพิศวาส ที่อยู่ภายในช่องทางรัก เอนั้นอยากคงความเสียวไว้นานเขาจึงพยุงร่างลุกขึ้น และผลักร่างของเจนให้นอนหงาย ส่วนตัวเขาก็โน้มตัวตามและเอาขาของเจนพาดบ่าไว้ หลังจากนั้นเอก็กระแทกร่องสวาทไม่ยั้ง ซอยกระหน่ำไม่หยุดถึงเอาช้างมาฉุดก็ไม่สามารถห้ามแรงพิศวาสของเอได้ ยิ่งเอกระแทกแรงเท่าไร ความเสียวซ่านที่ท่อนเอ็นนั้นเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ ส่วนเจนนั้นแท่บจะสิ้นใจเพราะความเสียวต่อเนื่อง ด้วยเอซอยไม่ยั้งไม่ยอมหยุดพัก เอนั้นโน้มขาของเจนแนบชิดลำตัว ส่วนมือของเอยันพื้นไว้ และบั้นท้ายก็ยังโยกขึ้นลงไม่เว้นว่าง ยิ่งเอกระหน่ำกระแทกความเสียวที่ท่อนเอ็นยิ่งเพิ่มขึ้น จนเกือบจะถึงจุดสุขสมอารมณ์หมาย แต่ดันมีเสียงที่ขัดจังหวะอยู่หน้าห้องของเขา

“ไอ้เอมึงเปิดประตูให้กูหน่อย กูซื้อข้าวมาฝากมึง”เสียงตั้มดังขึ้นพร้อมเสียงเคาะประตูรัวๆ

เอนั้นไม่สามารถหยุดความเสียวนั้นได้ เขาจึงเร่งความเร็วในการซอยอย่างหนักหน่วงและถี่ยิบ ส่วนเจนก็เช่นกันจับท่อนเอ็นตัวเองชักขึ้นลงอย่างเร่งรีบ เอรู้ว่าอีกชั่วอึคใจจะถึงจุดหมายปลายสวรรค์ เขาจึงโหมกระหน่ำซอยครั้งสุดท้าย จนน้ำในกายพุ่งทะลุกเข้าในร่องสวาทของเจน

“อ่าส์”เอเงยหน้าเผยอปากด้วยความเสียว

ส่วนเจนนั้นก็พยายามสาวท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างรวดเร็ว และในเวลาไม่นานนักน้ำในกายของเจนก็พุ่งทะลักใส่เนินอกของเขา เมื่อน้ำในกายของเอไหลออกจนหมด เอจึงถอนท่อนเอ็นออกและลงจากเตียงหาผ้าเช็ดตัวมานุ่ง

“ไอ้เอมึงเป็นอะไรหรือเปล่าเงียบไปเลย”ตั้มยังไม่หยุดตะโกนเรียก

ส่วนเจนนั้นไม่รอความเสียวซ่านหาย เขารีบหยิบเสื้อผ้าและวิ่งเข้าห้องน้ำไปในทันที เมื่อเอนุ่งผ้าเช็ดตัวเสร็จเขาก็รีบเดินไปเปิดประตู

“เรียกอยู่นั้นแหละคนกำลังนอนหลับเลย”เอแกล้งมีน้ำเสียงเข้ม

“นอนหลับหรือนอนทำอะไร”ตูนพูดขึ้นเพราะเข้าเห็นผ้าเช็ดตัวตุง

“ก็นอนซิวะ จะให้ทำอะไรล่ะ”

“แล้วทำไมไอ้นั่นมึงตุงล่ะ”ตั้มกับตูนหัวเราะ

“ไอ้บ้า เอาข้าวมาเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเอาเงินก็แล้วกัน”เอนั้นดึงถุงข้าวจากมือของตั้มมาทันที

“เอ่อ กูเข้าใจความเปรี่ยวของมึง ขอโทษทีขัดจังหวะ ก่อนกินข้าวอย่าลืมล้างมือนะ ไม่ต้องอายหรอก กูกับไอ้ตูนก็ทำบ่อยๆ คนเรามันก็ต้องมีบ้างนั้นแหละ กูไปแล้วพรุ่งนี้เจอกัน”

เมื่อตั้มกับตูนเดินกลับห้องของพวกเขาไป เอรีบปิดประตูทันทีและรีบเดินไปที่เตียงนอน เก็บเสื้อผ้าโยนใส่ตะกร้าเสื้อผ้า หลังจากนั้นเขาก็นอนลงอย่างมีความสุขตรงท่อนเอ็น สักพักเจนก็ออกมาจากห้องน้ำที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว

“ไอ้สองคนนี้มาขัดจังหวะน่าเสียดาย”เจนนั่งลงข้างๆเอ

“มึงเป็นไงบ้าง”

“ก็สนุกซิถามได้”

“ไม่เจ็บเหรอ”

“ไม่เจ็บหรอก”

  “ก็ดีกูจะได้ไม่รู้สึกผิด เพราะเมื่อกี้กูทำแรงไปหน่อย ก็ไอ้สองตัวมันมาต้องรีบทำไง”

“ไม่ใช่หรอกมึงน่ะทำแรงก่อนไอ้สองคนมาอีก ไม่รู้ว่าอดยากมาจากไหน”

“ไอ้เจนกูทำให้มึงอย่างดียังจะมาว่ากูอีก ครั้งนี้พอจบไม่ต้องมีอะไรกันอีกเลย และอีกอย่างกูไม่อยากเสียความเป็นเพื่อนว่ะ”

“ไม่อยากเสียความเป็นเพื่อนแล้วเมื่อกี้มึงทำทำไม”

“ก็มึงเล่นไอ้นั่นของกูขนาดนั้น เป็นใครก็อดไม่ได้หรอก”

“เหรอ”

“มึงไม่ต้องมาปากดีเลย ไปไหนก็ไป ไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้า”

“ได้แล้วก็ทิ้งนี่หว่า ทำอย่างกับกูเป็นไอ้อ้นอย่างนั้นแหละ”

“ไอ้เจนถ้ามึงยังอยากจะคบกับกูอยู่ อย่าพูดชื่อนี้ให้ได้ยินอีกกูรำคาญ”

“ก็ได้ ที่พูดแบบนี้หมายความว่าคราวหน้าเอาอีกใช่ไหม”เจนอมยิ้ม

          “ฮือ”เอพยักหน้าอย่างอายๆ

“ติดใจซิท่า”

“ไอ้นี่มันอย่างไงว่ะ มึงกลับห้องมึงไปเลยกูจะนอนแล้ว”

“โอเค ก่อนไปขอสักอย่างหนึ่ง”เจนพูดจบหอมแก้มเอทันที หลังจากนั้นเขารีบลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ประตูทันที

“ไอ้เจนไอ้นี่ ไอ้ไม่รู้จักพอ”

“ไปแล้วนะที่รัก”พูดจบเจนเปิดประตูห้องและออกไปทันที

ส่วนเอเมื่อเจนออกไปแล้ว เขาก็นอนครุ่นคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ที่ผ่านมา เขาไม่เข้าใจตัวเองและเจนว่าทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไร