ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา

ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา

By:  หวานใจCompleted
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
9.1
8 ratings. 8 reviews
478Chapters
35.3Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Scan code to read on App

ซูหวั่นได้ทุ่มเทกับงานวิจัยอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่คาดไม่ถึงเลยว่าทันทีที่เธอได้ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็ได้กลายเป็นเด็กสาวชาวไร่ที่ยากจนในหมู่บ้านซีสุ่ยไปเสียแล้วแต่ก็ยังดีที่ว่า-นอกจากคุณย่าที่จะแปลกคนไปบ้าง แต่พ่อแม่และน้องชายของเธอนั้นก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี!ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเต็มไปด้วยความสุขมากมายนับตั้งแต่การเดินทางข้ามเวลามา ไม่ว่าจะเป็นไก่ที่ยอมบินมาตายเอง ปลาที่ยอมกระโดดลงเข่งอย่างว่าง่าย หรือแม้แต่พี่ชายที่ลือกันว่าตายแล้วก็ยังฟื้นกลับมาได้!

View More

Latest chapter

Free Preview

บทที่ 0001

ฤดูร้อนของหมู่บ้านซีสุ่ย อากาศร้อนจนทนไม่ไหวซูหวั่นตื่นขึ้นมาท่ามกลางเสียงร้องไห้ รู้สึกราวกับว่าเนื้อตัวถูกอะไรกดทับเอาไว้ ลำคอแสบร้อนไปหมด และปลายจมูกก็เต็มไปด้วยกลิ่นราจากผ้าห่มนางนอนอยู่บนกระดานไม้แข็ง ซึ่งแค่ขยับตัวก็จะมีเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดออกมา และดูเหมือนว่ากระดานไม้จะรับน้ำหนักเอาไว้ไม่ไหวจ...

Interesting books of the same period

Comments

user avatar
Nan Nan
พี่ชายรอดมั้ยนะเพิ่งอ่านถึงตอนจบดหมายจากพี่ชายส่งมาถึง
2025-03-06 23:15:43
0
user avatar
Nan Nan
สนุกนางเอกเก่งมากมากแต่เหมื่อนจะไม่ยอมบ้านใหญ่แต่ก็ยอมทำไม่ไม่ตีย่าใจร้ายไปเลยเป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะค่ะไม่ด่าคนเขียนแค่แสดงความคิดเห็นแต่สนุกมากมากเลยค่พระเอกเป็นใครค่ะเหมื่นจะเปิดตัวไม่เปิดตัวใช่ฮองเต้รึป่าวค่ะคนที่นางเอกช่วยชีวิตในถ่ำตอนต้นต้นเรื่องพี่ชายนางเอกยังไม่เปิดตัวเลยค่ะเพิ่งอ่านถึงจดหม
2025-03-06 23:14:37
0
user avatar
เจ๊ยุ ศรีชล
จบแค่นี้เหรอ......ความรู้สึกเหมือนกินข้าวไม่อิ่ม
2025-03-05 13:50:09
0
user avatar
อำพร สุภาวงษ์
สนุกคะหน้าติดตาม
2025-02-22 19:44:45
0
user avatar
Vechop Gradator
เสียใจไม่จบอีกแล้ว
2025-02-18 14:54:00
1
user avatar
Yayee Yiwa
อย่าบอกนะจบแค่นี้
2025-01-27 00:32:51
0
user avatar
Unya6 Thayot
นิยายไม่จบ
2025-01-22 23:33:42
4
user avatar
Mam Penruethai
ยังไม่จบใช่ไหมคะ​ มันดูไม่โอเคนะถ้าเป็นแบบนี้
2025-02-25 15:13:26
0
478 Chapters
บทที่ 0001
ฤดูร้อนของหมู่บ้านซีสุ่ย อากาศร้อนจนทนไม่ไหวซูหวั่นตื่นขึ้นมาท่ามกลางเสียงร้องไห้ รู้สึกราวกับว่าเนื้อตัวถูกอะไรกดทับเอาไว้ ลำคอแสบร้อนไปหมด และปลายจมูกก็เต็มไปด้วยกลิ่นราจากผ้าห่มนางนอนอยู่บนกระดานไม้แข็ง ซึ่งแค่ขยับตัวก็จะมีเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดออกมา และดูเหมือนว่ากระดานไม้จะรับน้ำหนักเอาไว้ไม่ไหวจ
Read more
บทที่ 0002
รับอัดตำลึงมาโดยไม่ถามนางสักคำ และยังคิดที่จะเอาปัญหาทั้งหมดมาลงที่พวกนางอีกช่างเป็นการคํานวณที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!แม่เฒ่าเซี่ยงมองมายังซูหวั่นอย่างไม่เชื่อ เพราะปกติแล้วหลานสาวของนางเป็นเด็กที่หัวอ่อนมาโดยตลอด แม้แต่การกระโดดน้ำฆ่าตัวตายเมื่อวานนี้ก็เพราะถูกบังคับจนไม่มีทางเลือก แต่ไหงวันนี้กลับตะโกน
Read more
บทที่ 0003
นางจางและนางหวางรีบปล่อยมือออกจากตัวนางหลี่ เพราะหลี่เจิ้งกำลังเดินเข้ามาจากนั้นนางหลี่ก็รีบกระโจนเข้าไปอยู่ข้างๆซูหวั่นโดยแทบไม่ต้องคิดอะไร นางปกป้องซูหวั่นเอาไว้ แล้วพูดทั้งน้ำตาที่พร่ามัวออกมาว่า“ข้าต่างหากที่เป็นแม่ของอาหวั่น ข้าไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานในครั้งนี้หรอกนะ!”แม่เฒ่าเซี่ยงผ่อนลมหายใ
Read more
บทที่ 0004
ซึ่งพวกนางจะไม่ยอมรับเรื่องสกปรกๆแบบนี้อย่างเด็ดขาด!เหล่าบรรดาผู้คนที่มามุงดูต่างก็รับรู้นิสัยใจคอของแม่เฒ่าเซี่ยงเป็นอย่างดี และแววตาก็เผยการเยาะเย้ยถากถางออกมาอย่างชัดเจนแม่เฒ่าเซี่ยงยังคงหน้าด้านหน้าทน พร้อมกับพูดด้วยไหวพริบที่ฉับไวขึ้นมาว่า“เจ้าทำร้ายลุงสามจนบาดเจ็บ เงินห้าตำลึงนั่นก็ถือว่าเป็
Read more
บทที่ 0005
ในห้องทางทิศตะวันออก ซูหวั่นนอนพิงอยู่บนเตียงอิฐไฟ โดยภายใต้ผ้าห่มสีเทายังมีฟางแห้งรองเอาไว้อีกหนึ่งชั้นโดยที่นางหลี่ได้นั่งอยู่บนขอบเตียงพร้อมกับดึงผ้ามาห่มให้กับนางด้วยความห่วงใย ซึ่งนางก็ยังจำได้ว่าก่อนหน้านี้ซูหวั่นได้บ่นบอกว่าหิว“อาหวั่น แม่จะไปทำกับข้าวนะ ประเดี๋ยวจะเอาโจ๊กมาให้เจ้า”ซูหวั่นเ
Read more
บทที่ 0006
เมื่อได้อาหารตามที่ต้องการแล้ว ซูหวั่นและนางหลี่ก็เดินกลับไปที่ห้องตะวันออกทันทีโดยไม่สนใจว่าแม่เฒ่าเซี่ยงจะกระทืบเท้าและสาปแช่งตามหลังนางมากแค่ไหนโจ๊กนั้นมีไม่มาก ดังนั้นนางหลี่จึงแบ่งเป็นสามส่วน โดยส่วนของนางเองน้อยที่สุด และซาลาเปาก็แบ่งเพียงเศษไปเท่านั้นซูหวั่นเพิ่งจะกินผลไม้ไปจึงไม่หิวสักเท่
Read more
บทที่ 0007
หลังจากได้กลิ่น ซูหวั่นก็กลืนน้ำลายอย่างเงียบๆด้วยเช่นกันเดิมทีปากก็รู้สึกจืดชืดอยู่แล้ว เมื่อได้กลิ่นหอมๆแบบนี้ขึ้นมา ร่างกายของนางก็ไม่สามารถอดกลั้นเอาไว้ได้อีกแล้วนางจึงรีบหยิบชามดินเผาขึ้นมา จากนั้นก็ตักซุปและเนื้อไก่ให้ซูลิ่วหลางและตัวนางเองคนละครึ่งชาม“กินเสร็จแล้วเรากลับบ้านกัน ที่เหลือเก็บ
Read more
บทที่ 0008
“พี่รอง นังหนูฝูกับนังหนูหรงกลับมาแล้ว ท่านแม่ให้มาตามพวกพี่ไปที่บ้านใหญ่ รีบตามมาเร็วเข้า!”นางหวางตะโกนเสียงดังอยู่ด้านนอกนางหลี่เปิดประตูออกมา และเตรียมที่จะเดินตามนางหวางไปแต่จมูกของนางหวางนั้นดีมาก นางรู้สึกว่ามีกลิ่นแปลกๆอยู่ในห้อง จึงรีบกระโจนเข้ามาในทันทีนางหลี่รู้สึกเย็นวาบขึ้นมาทันที เพ
Read more
บทที่ 0009
ระหว่างทาง ซูหวั่นพูดกำชับด้วยเสียงที่เบามาก“ท่านแม่ เราทำเป็นว่าไม่รู้อะไรเลยเสียดีกว่านะคะ ท่านแม่ก็อย่าคิดมากไปเลย ปล่อยให้พวกเขาจัดการเรื่องนี้กันเองเถอะ!”เรื่องใหญ่ขนาดนี้จะไม่ให้คิดได้ยังไงกันนางหลี่ไม่อยากให้ลูกสาวต้องเป็นกังวล นางจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า“แม่รู้ แค่กลัวว่าท่านย่ากับลุงใหญ่ของ
Read more
บทที่ 0010
ซูหวั่นถือกะละมังไม้ออกมาล้างหน้า ราวกับว่าไม่ได้ยินอะไรเลยแม้แต่น้อยซูหรงจึงเดินเข้ามาแย่งกะละมังไม้ไปอย่างเกรี้ยวกราด พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า“ข้าพูดกับเจ้าอยู่นะ!”“ตัวเองอยากจะล้างหน้าก็ไปตักน้ำมาเองสิ?ไม่มีมือไม่มีเท้าหรือไง!”ซูหวั่นปัดมือของซูหรงออกไปอย่างเต็มแรง“เจ้า!”ซูหรงคิดไม่ถึงเลยว่าซูหวั่
Read more
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status