Share

ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
Author: หวานใจ

บทที่ 0001

Author: หวานใจ
last update Huling Na-update: 2023-12-25 18:21:58
ฤดูร้อนของหมู่บ้านซีสุ่ย อากาศร้อนจนทนไม่ไหว

ซูหวั่นตื่นขึ้นมาท่ามกลางเสียงร้องไห้ รู้สึกราวกับว่าเนื้อตัวถูกอะไรกดทับเอาไว้ ลำคอแสบร้อนไปหมด และปลายจมูกก็เต็มไปด้วยกลิ่นราจากผ้าห่ม

นางนอนอยู่บนกระดานไม้แข็ง ซึ่งแค่ขยับตัวก็จะมีเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดออกมา และดูเหมือนว่ากระดานไม้จะรับน้ำหนักเอาไว้ไม่ไหวจนจะแยกออกจากกันอยู่แล้วในตอนนี้

โดยมีภาพและเสียงที่พร่าเบลอได้แวบเข้ามาในหัว

หลังจากสงบสติอารมณ์อยู่สักพัก ซูหวั่นก็แน่ใจว่านางได้เดินทางข้ามเวลามาเสียแล้ว

เดิมทีนางเป็นศาสตราจารย์ด้านการแพทย์ที่สถาบันวิจัยในศตวรรษที่ 25 แต่เสียชีวิตกะทันหันเพราะโหมงานหนักจนเกินไป โดยที่ละเลยเรื่องการพักผ่อนและอาหารการกิน

จากนั้นนางก็เดินทางข้ามเวลามาอยู่ในร่างหญิงสาวที่มีชื่อและแซ่เดียวกัน

แต่ทว่าหญิงสาวที่มีชื่อและแซ่เดียวกับนางนั้นมีชีวิตที่น่ารันทดมาก นางถูกปู่และย่าบีบบังคับให้แต่งงานกับลุงหลังค่อมที่แก่กว่าถึงสิบแปดปี นางดื้อดันไม่ยอม แต่เมื่อทำอะไรไม่ได้ก็ไปกระโดดน้ำตายในที่สุด

เปลือกตาของซูหวั่นขยับ และพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้งออกมาว่า“แม่คะ”

“อาหวั่น เจ้ายังมีชีวิตอยู่?”นางหลี่ปาดน้ำตาและเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อ

เพราะหมอที่มาเมื่อครู่บอกว่าซูหวั่นไม่หายใจแล้ว และให้ครอบครัวเตรียมเสื่อสำหรับฝังศพเอาไว้ได้เลย

ไอ้หมอบ้าเอ๊ย นี่อาหวั่นของนางยังสบายดีอยู่ไม่ใช่เหรอ!

ซูหวั่นไม่มีแรงมากนัก นางมองไปที่นางหลี่แล้วพูดว่า“แม่คะ ข้าหิวแล้ว”

“แม่จะไปทำอะไรให้เจ้ากินเดี๋ยวนี้!” นางหลี่สวมชุดผ้าลินินสีน้ำเงินดำ ตัวเล็กผอมบาง คางแหลมคม ตาหรี่ลงครึ่งหนึ่ง และกำลังมองมาที่ซูหวั่นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก

หลังจากที่นางหลี่เดินออกไป เด็กชายร่างผอมบางก็เข้ามาหาซูหวั่นด้วยแววตาที่เฉื่อยชา และใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไร้เดียงสา

“พี่ครับ พี่เป็นอะไรหรือเปล่า?”

เด็กชายตัวเล็กอายุเพียงแปดขวบ เขาคือซูลิ่วหลาง น้องชายเจ้าของร่างเดิมนี้ เขาอายุน้อยกว่าซูหวั่นห้าปีและแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆเพราะเป็นเด็กหัวช้า

ซูหวั่นลูบหัวของเขา แล้วให้เขาจับชีพจรอย่างเงียบๆ“พี่สบายดี หยุดร้องไห้ได้แล้ว เจ้าช่วยรินน้ำให้พี่หน่อยได้ไหม?”

ซูลิ่วหลางร้องไห้อย่างเสียใจ ทั้งน้ำตาและน้ำมูกไหลอาบหน้า เพราะเขาคิดว่าจะไม่ได้เจอพี่สาวของเขาอีกแล้ว!

เมื่อได้ยินนางพูดเช่นนั้น เขาก็หยิบถ้วยที่มีรอยแตกขึ้นมา เทน้ำใส่แล้วยื่นมาให้

แม้ว่าเขาจะหัวช้า แต่ก็สามารถทำเรื่องพื้นฐานได้เป็นอย่างดี

ซูหวั่นจิบน้ำ และความคิดอันลึกซึ้งก็แวบเข้ามาในดวงตาของนาง ความหัวช้าของซูลิ่วหลางคือพิษที่ออกมาจากครรภ์ มันไม่ใช่สิ่งที่เป็นเกิดมาแต่กำเนิดและสามารถรักษาให้หายได้

ตึ้ง!

“ยังมีหน้ามากินอยู่อีกเหรอ? หยุดฝันได้แล้ว เรื่องที่นังตัวดีนั่นทำ ยังมีหน้ากินข้าวอีกรึ หากอยากกินก็แต่งงานกับสกุลเจิ้งซะ ถ้าไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทาง!”

แม่เฒ่าเซี่ยงปัดถ้วยจนกระเด็น และโจ๊กร้อนๆที่อยู่ในถ้วยก็หกกระจายลงบนพื้น พร้อมกับก่นด่านางหลี่ออกมาว่า“อย่าโทษว่าข้าร้ายเลยนะ สกุลเจิ้งมีกินมีใช้ ไม่ให้นังหนูสามนี่ขัดสนหรอก เจ้าเป็นแม่ก็ไปเกลี้ยกล่อมนางบ้าง!”

แม่เฒ่าเซี่ยงหมายมั่นที่จะให้ซูหวั่นแต่งงานกับลูกชายของน้องสาวอย่างเต็มที่

สกุลเจิ้งยากจนไม่มีอันจะกิน และเจิ้งซื่อหลางก็ตัวงอหลังค่อมเกินกว่าจะแต่งงานกับใครได้ ดังนั้นนางจึงหันไปหาซูหวั่นในที่สุด

เพราะถึงอย่างไรบ้านรองก็ไม่มีความสามารถอะไร ไม่มีพิษไม่มีภัยที่สุด และจะไม่สร้างปัญหาให้นางได้อยู่แล้ว

ตั้งแต่ลูกชายคนโตของนางหลี่เข้าร่วมกองทัพ ก็ไม่มีใครได้ยินข่าวคราวจากเขาอีกเลย โดยไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรด้วย ส่วนลูกชายคนเล็กก็หัวช้าและทำอะไรไม่ได้เลย

แล้วจะเก็บนังเด็กคนนี้เอาไว้ทำไมกัน สู้ตกแต่งออกไปกับสกุลเจิ้งยังจะดีเสียกว่า เพราะยังไงเสียนางก็ได้รับเงินสินสอดห้าตำลึงมาเรียบร้อยแล้ว

โดยที่ตระกูลซูสามารถตัดคนที่จะมาช่วยกินช่วยใช้ไปอีกหนึ่งปากก็ยังดี!

นางหลี่ไหล่สั่นเทิ้มด้วยความโกรธ นางกตัญญูและซื่อสัตย์แต่ไม่ใช่คนโง่ สกุลเจิ้งเป็นแบบไหน แค่สอบถามนิดหน่อยก็รู้แล้ว

“แม่คะ ข้าไม่ยอมผลักลูกสาวลงนรกหรอกนะ ท่านอยากแต่งเข้าก็ให้คนอื่นแต่งไป แต่ลูกสาวข้านั้นไม่มีทาง!”

เพราะถ้าแม่เฒ่าเซี่ยงไม่ได้พาใครมาลักพาตัวซูหวั่นในขณะที่นางออกไปทำงานในทุ่งนา ซูหวั่นก็คงไม่ถูกบังคับจนต้องกระโดดลงแม่น้ำและฆ่าตัวตายแบบนี้หรอกนะ!

แม่เฒ่าเซี่ยงชักสีหน้าแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาออกมาว่า“ข้ารับเงินสินสอดมาแล้ว ถ้าลูกสาวของเจ้าไม่แต่ง เจ้าก็ไปคืนเงินห้าตำลึงเอาเองก็แล้วกันนะ!”

ซึ่งเงินห้าตำลึงนี้ มันมากพอที่จะใช้จ่ายตลอดทั้งปีเลยทีเดียว!

แล้วนางหลี่จะมีปัญญาใช้คืนได้อย่างไรกัน?

นางมองไปยังแม่เฒ่าเซี่ยงอย่างตกตะลึง เพราะไม่คาดคิดมาก่อนว่าแม่เฒ่าเซี่ยงจะพูดคำที่ไร้ยางอายเช่นนี้ออกมาได้!

ซูหวั่นเปิดประตูและเกาะกรอบประตูเอาไว้ พร้อมตะโกนด้วยความโกรธออกมาว่า“ใครเป็นคนเอาเงินสินสอดไป คนนั้นก็ต้องชดใช้สิ เกี่ยวอะไรกับพวกข้าด้วย!”

Kaugnay na kabanata

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0002

    รับอัดตำลึงมาโดยไม่ถามนางสักคำ และยังคิดที่จะเอาปัญหาทั้งหมดมาลงที่พวกนางอีกช่างเป็นการคํานวณที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!แม่เฒ่าเซี่ยงมองมายังซูหวั่นอย่างไม่เชื่อ เพราะปกติแล้วหลานสาวของนางเป็นเด็กที่หัวอ่อนมาโดยตลอด แม้แต่การกระโดดน้ำฆ่าตัวตายเมื่อวานนี้ก็เพราะถูกบังคับจนไม่มีทางเลือก แต่ไหงวันนี้กลับตะโกน

    Huling Na-update : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0003

    นางจางและนางหวางรีบปล่อยมือออกจากตัวนางหลี่ เพราะหลี่เจิ้งกำลังเดินเข้ามาจากนั้นนางหลี่ก็รีบกระโจนเข้าไปอยู่ข้างๆซูหวั่นโดยแทบไม่ต้องคิดอะไร นางปกป้องซูหวั่นเอาไว้ แล้วพูดทั้งน้ำตาที่พร่ามัวออกมาว่า“ข้าต่างหากที่เป็นแม่ของอาหวั่น ข้าไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานในครั้งนี้หรอกนะ!”แม่เฒ่าเซี่ยงผ่อนลมหายใ

    Huling Na-update : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0004

    ซึ่งพวกนางจะไม่ยอมรับเรื่องสกปรกๆแบบนี้อย่างเด็ดขาด!เหล่าบรรดาผู้คนที่มามุงดูต่างก็รับรู้นิสัยใจคอของแม่เฒ่าเซี่ยงเป็นอย่างดี และแววตาก็เผยการเยาะเย้ยถากถางออกมาอย่างชัดเจนแม่เฒ่าเซี่ยงยังคงหน้าด้านหน้าทน พร้อมกับพูดด้วยไหวพริบที่ฉับไวขึ้นมาว่า“เจ้าทำร้ายลุงสามจนบาดเจ็บ เงินห้าตำลึงนั่นก็ถือว่าเป็

    Huling Na-update : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0005

    ในห้องทางทิศตะวันออก ซูหวั่นนอนพิงอยู่บนเตียงอิฐไฟ โดยภายใต้ผ้าห่มสีเทายังมีฟางแห้งรองเอาไว้อีกหนึ่งชั้นโดยที่นางหลี่ได้นั่งอยู่บนขอบเตียงพร้อมกับดึงผ้ามาห่มให้กับนางด้วยความห่วงใย ซึ่งนางก็ยังจำได้ว่าก่อนหน้านี้ซูหวั่นได้บ่นบอกว่าหิว“อาหวั่น แม่จะไปทำกับข้าวนะ ประเดี๋ยวจะเอาโจ๊กมาให้เจ้า”ซูหวั่นเ

    Huling Na-update : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0006

    เมื่อได้อาหารตามที่ต้องการแล้ว ซูหวั่นและนางหลี่ก็เดินกลับไปที่ห้องตะวันออกทันทีโดยไม่สนใจว่าแม่เฒ่าเซี่ยงจะกระทืบเท้าและสาปแช่งตามหลังนางมากแค่ไหนโจ๊กนั้นมีไม่มาก ดังนั้นนางหลี่จึงแบ่งเป็นสามส่วน โดยส่วนของนางเองน้อยที่สุด และซาลาเปาก็แบ่งเพียงเศษไปเท่านั้นซูหวั่นเพิ่งจะกินผลไม้ไปจึงไม่หิวสักเท่

    Huling Na-update : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0007

    หลังจากได้กลิ่น ซูหวั่นก็กลืนน้ำลายอย่างเงียบๆด้วยเช่นกันเดิมทีปากก็รู้สึกจืดชืดอยู่แล้ว เมื่อได้กลิ่นหอมๆแบบนี้ขึ้นมา ร่างกายของนางก็ไม่สามารถอดกลั้นเอาไว้ได้อีกแล้วนางจึงรีบหยิบชามดินเผาขึ้นมา จากนั้นก็ตักซุปและเนื้อไก่ให้ซูลิ่วหลางและตัวนางเองคนละครึ่งชาม“กินเสร็จแล้วเรากลับบ้านกัน ที่เหลือเก็บ

    Huling Na-update : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0008

    “พี่รอง นังหนูฝูกับนังหนูหรงกลับมาแล้ว ท่านแม่ให้มาตามพวกพี่ไปที่บ้านใหญ่ รีบตามมาเร็วเข้า!”นางหวางตะโกนเสียงดังอยู่ด้านนอกนางหลี่เปิดประตูออกมา และเตรียมที่จะเดินตามนางหวางไปแต่จมูกของนางหวางนั้นดีมาก นางรู้สึกว่ามีกลิ่นแปลกๆอยู่ในห้อง จึงรีบกระโจนเข้ามาในทันทีนางหลี่รู้สึกเย็นวาบขึ้นมาทันที เพ

    Huling Na-update : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0009

    ระหว่างทาง ซูหวั่นพูดกำชับด้วยเสียงที่เบามาก“ท่านแม่ เราทำเป็นว่าไม่รู้อะไรเลยเสียดีกว่านะคะ ท่านแม่ก็อย่าคิดมากไปเลย ปล่อยให้พวกเขาจัดการเรื่องนี้กันเองเถอะ!”เรื่องใหญ่ขนาดนี้จะไม่ให้คิดได้ยังไงกันนางหลี่ไม่อยากให้ลูกสาวต้องเป็นกังวล นางจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า“แม่รู้ แค่กลัวว่าท่านย่ากับลุงใหญ่ของ

    Huling Na-update : 2023-12-25

Pinakabagong kabanata

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0478

    มีกลิ่นที่คุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ได้ปะทะที่ปลายจมูก พร้อมกับลมหนาวที่พัดเอาความเย็นเข้ามา "แม่นางซู" เสียงที่คุ้นเคยทำให้นางตื่นตกใจ นางหันกลับมาและผลักไป๋หลี่ชิงออกไป พร้อมกับพูดด้วยใบหน้าที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งว่า "ไป๋หลี่ชิง เป็นสุภาพบุรุษบนขื่อคาน มันสนุกมากเลยใช่ไหม?" ไป๋หลี่ชิงถอยห

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0477

    "ซู่ซู่——" ลมหนาวพัดมากระทบกับใบหน้าของคนทั้งสอง จนรู้สึกเจ็บอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ กิ่งก้านของต้นไม้ใหญ่ริมทางแกว่งไปมาสองสามครั้ง ทำให้หิมะไหลตามใบไม้และตกลงสู่พื้นเสียงดังเปาะแปะ ซึ่งเมื่อตกลงไปในพื้นที่หิมะที่กว้างใหญ่แล้วนั้น มันก็ทำให้รู้สึกหนาวเหน็บเป็นอย่างมาก พ่อเฒ่าซูพูดคัดค้าน

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0476

    เมื่อซูเหลียนเฉิงและซูลิ่วหลางเข้ามาในห้อง นางก็เอื้อมมือไปบีบเอวของซูฉางโซว่ อย่างดุเดือด แล้วพูดคำรุนแรงออกมาว่า "เจ้ามีสมองหรือเปล่า ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าต่อต้านบ้านรอง ทำไมไม่ฟังเลยล่ะ?" ซูฉางโซว่ไม่ได้จริงจังกับมัน และพูดด้วยรอยยิ้ม "เมียจ๋า เจ้าจะกลัวเขาไปทำไม แล้วอีกอย่าง พี่รองก็ไม่ไ

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0475

    เมื่อซูหวั่นได้ยินดังนั้นจึงเดินออกไป หมูถูกแบ่งและแต่ละชิ้นมีขนาดเท่ากัน ขั้นแรกนางโรยเกลือบนเนื้อแต่ละชิ้นแล้วเกลี่ยให้ทั่วเนื้อแต่ละชิ้นแล้วใส่ในขวดเพื่อหมัก หลังจากผ่านไปสองสามวันก็สามารถนำไปแขวนบนฟืนและรมควันได้ หมูและเศษหมูหนักประมาณหนึ่งร้อยกิโลกรัม ซูหวั่นเก็บไว้ยี่สิบห้ากิโลกรัม

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0474

    แม่เฒ่าเซี่ยงได้ยินนางพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของนางก็อ่อนลง นางกังวลและพูดว่า "ฉางอานอายุมากขึ้นแล้ว เขาควรจะหาภรรยาหลังจากการสอบในฤดูใบไม้ผลิ ตราบใดที่เขามีชื่อเสียงในซิ่วไฉ ผู้หญิงที่สูงศักดิ์พวกนั้น เขาก็เลือกได้ตามใจชอบไม่ใช่หรือ?" นางจางแอบพึมพำอยู่ในใจว่าสตรีผู้สูงศักดิ์ทุกคนต้องการแต่ง

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0473

    ซูซานหลางคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ตอนแรกท่านป้าไม่เห็นด้วย แต่ต่อมานางก็ผ่อนคลายเมื่อได้ยินว่าครอบครัวมีวิธีที่จะให้พี่รองกลายเป็นซิ่วไฉได้" ที่แท้ก็เพราะแบบนี้นี่เอง รายชื่อที่จะเข้าสอบซิ่วไฉเป็นสิ่งที่หาได้ยากมาก นอกจากนี้ ซูเอ้อหลางยังอยู่ในคุกซึ่งเทียบเท่ากับการสิ้นสุดอาชีพการงานของเข

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0472

    "เจ้ามาที่นี่ทำไม?" ซูหวั่นถาม โดยปล่อยให้คนเสิร์ฟน้ำชา ไม่ใช่ว่านางแปลกใจ แต่หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งที่แล้ว แม่เฒ่าเซี่ยงและพวกเขาก็เข้าหน้ากันไม่ติด และไม่มีใครกลับมาที่บ้านหลักอีก ควรจะห้ามไว้ชัดแจ้งแล้ว เมื่อซูซานหลางมาแล้วแบบนี้ นี่เขาได้รับคำสั่งมาหรือมาเองกันแน่? ซูซานหลางกระแ

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0471

    "ไม่มีค่ะ ท่านยาย ข้ายังไม่ได้พิจารณาเรื่องเหล่านี้เลยเสียด้วยซ้ำ" หลายคนเห็นซูหวั่นหน้าตาแดงก่ำ และหัวเราะออกมาดังๆ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ได้ยินเสี่ยวอาหลีหัวเราะอีกครั้งบนเปล น้ำเสียงของทารกแตกต่างจากเสียงของคนทั่วไปซึ่งทำให้ผู้คนมีความสุขเป็นพิเศษ "ดูสิ เสี่ยวอาหลีของเราก็เห็นด้วยกับส

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0470

    แม่เฒ่าเซี่ยงสะดุ้ง ตบหน้าอกของนางแล้วพูดว่า "เจ้าจะไล่ข้าออกไปเหรอ? อย่าลืมว่าข้าเป็นแม่ของเจ้านะ!" "ใช่!" ซูเหลียนเฉิงผลักนางออกไป "ถ้าท่านคิดว่าท่านเป็นแม่ของข้าจริงๆ ก็รีบออกไป อย่าให้ข้าต้องเป็นฝ่ายไล่ตะเพิดออกไป!" นางจางพูดอย่างกระตือรือร้น พยายามโน้มน้าว "น้องรอง..." ดวงตาของนางเห

DMCA.com Protection Status