Share

บทที่ 0009

Author: หวานใจ
last update Last Updated: 2023-12-25 18:21:58
ระหว่างทาง ซูหวั่นพูดกำชับด้วยเสียงที่เบามาก

“ท่านแม่ เราทำเป็นว่าไม่รู้อะไรเลยเสียดีกว่านะคะ ท่านแม่ก็อย่าคิดมากไปเลย ปล่อยให้พวกเขาจัดการเรื่องนี้กันเองเถอะ!”

เรื่องใหญ่ขนาดนี้จะไม่ให้คิดได้ยังไงกัน

นางหลี่ไม่อยากให้ลูกสาวต้องเป็นกังวล นางจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า“แม่รู้ แค่กลัวว่าท่านย่ากับลุงใหญ่ของเจ้าจะมาก่อกวนพวกเรา เพราะเมื่อกี้เราได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้วนะ”

ซูหวั่นพยายามปลอบโยนอย่างเต็มที่“ถ้าพวกเขากล้ามา ข้าก็กล้าที่กระทืบพวกเขาด้วยเหมือนกัน”

ที่ประตูของบ้านใหญ่

นางหวางบิดตัวและหัวเราะกลบเกลื่อนไปสองสามที จากนั้นก็กลับไปที่ห้องตะวันตก เมื่อครู่นี้นางคิดที่จะดึงนางหลี่ให้มาเป็นแพะรับบาปที่มาแอบฟังเรื่องราวด้วยกัน

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะถูกซูฉางฝูจับได้เสียแล้ว

“เจ้าคงไม่รู้ว่าข้าไปได้ยินอะไรมาเมื่อครู่นี้!”

ทันทีที่กลับมาถึงห้อง นางหวางก็ขยิบตากับซูฉางโซว่

และซูฉางโซว่ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงอิฐไฟก็พลิกตัว แล้วถามว่า“ไปได้ยินอะไรมา?”

ส่วนซูซานหลาง ซื่อหลาง และอู่หลางก็ได้ขยับเข้ามาฟังด้วย

นางหวางเพิ่มระดับเสียงให้ดังขึ้น เพราะกลัวว่าทุกคนจะไม่ได้ยิน“นังหนูซูฝูอะไรนั่นท้องแล้วนะ ท้องกับท่านชายเจียงที่อยู่ในเมือง แต่ตอนนี้ใครเขาไม่ยอมรับ นางก็เลยวิ่งกลับมานี่ไง”

และจู่ๆซูฉางโซว่ก็ดวงตาเป็นประกาย“อะไรนะ!”

......

บ้านใหญ่ นางจางและสามีมองหน้ากัน โดยต่างก็มองเห็นความโหดร้ายในดวงตาของกันและกันได้

โดยที่ซูฝูก็หน้าตาบูดบึ้งด้วยเช่นกัน

นางหลี่เป็นคนซื่อๆและก็คงไม่บอกใคร แต่นางหวางคงควบคุมปากของตัวเองเอาไว้ไม่ได้อย่างแน่นอน“ท่านย่า ถ้าป้าสามกับป้ารองรู้เรื่องนี้แล้ว พวกนางจะเอาไปพูดหรือเปล่าคะ ข้าไม่อยากตาย!”

โดยที่แม่เฒ่าเซี่ยงยังไม่หายจากอาการช็อก“พวกนางกล้า!”

จากนั้นนางก็มองไปที่ท้องของซูฝูอีกครั้ง“นานแค่ไหนแล้ว?”

“หนึ่งเดือนค่ะ”นางจางรีบตอบทันที และเห็นได้ชัดว่านางรู้เรื่องนี้อย่างชัดเจน“ในเมืองมีเพียงท่านป้าเท่านั้นที่รู้ พวกเราไม่กล้าพูดแพร่งพรายเรื่องนี้ออกไป อาฝูยังจะต้องรักษาชื่อเสียงเอาไว้ค่ะ”

“เหอะ!”

แม่เฒ่าเซี่ยงรู้สึกปวดเศียรเวียนเกล้าไปหมดแล้ว นางตบโต๊ะแล้วพูดว่า“ถ้าพวกเจ้าต้องการชื่อเสียงก็ไม่ควรเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น จะทำอย่างไรดีล่ะตอนนี้ ยวี้เอ๋อได้เอาจดหมายมาด้วยหรือเปล่า?”

ซูยวี้เป็นลูกสาวคนโตของแม่เฒ่าเซี่ยงที่อยู่ในเมือง

“มีค่ะ”ซูฝูไม่สนใจที่จะร้องไห้อีกต่อไปแล้ว นางหยิบซองจดหมายในอ้อมแขนออกมาและยื่นให้แม่เฒ่าเซี่ยง

แม่เฒ่าเซี่ยงไม่รู้หนังสือ จึงให้ซูฉางฝูเป็นคนอ่านให้ฟัง

หลังจากได้ฟังข้อความในจดหมายจบ แม่เฒ่าเซี่ยงก็ขมวดคิ้วแน่น“ต้องบอกเรื่องนี้ให้พ่อของพวกเจ้าเสียก่อน ให้เขากลับมา ข้าตัดสินใจแทนไม่ได้”

“ท่านแม่ จะบอกเรื่องนี้กับท่านพ่อไม่ได้นะคะ หากท่านพ่อรู้จะไม่ตีอาฝูจนตายไปเลยเหรอคะ!”นางจางคุกเข่าลงกับพื้นและกอดข้อเท้าของแม่เฒ่าเซี่ยงเอาไว้“ท่านแม่คิดเสียว่าสงสารอาฝูเถอะนะคะ!”

โดยที่ซูฉางฝูก็เข้ามาขอร้องด้วยเช่นกัน“ท่านแม่ เพราะเห็นแก่สกุลซูอาฝูจึงทำแบบนี้ลงไป ท่านแม่อย่าใจจืดใจดำไปเลยนะครับ”

ซูหรง“ท่านย่า......”

แม่เฒ่าเซี่ยงถูกห้อมล้อมจนปวดเศียรเวียนเกล้าไปหมดแล้ว

นางรู้ดีว่าพ่อเฒ่าซูนั้นเป็นคนแบบไหน หากเรื่องนี้ไปถึงหูของเขาจริงๆแล้วละก็ แม้ว่าซูฝูไม่ตายก็ต้องถูกถลกหนังออกอย่างแน่นอน

นี่คือหลานสาวที่นางรักที่สุด และนางก็รู้สึกลำเอียงลึกๆภายในใจขึ้นมาแล้ว

“ไม่ต้องร้องแล้ว กลับไปนอนกันเถอะ พรุ่งนี้ค่อยคิดหาวิธี ฉางฝู เจ้าไปกำชับพวกนางทั้งสองคนนั้นหน่อย อย่าปากยาวป่าวประกาศออกไป โดยเฉพาะนางหวาง!”

“รับทราบครับ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!”ซูฉางฝูตอบรับ และรีบไปเคาะประตูของแต่ละคน

โดยที่นางหลี่ได้นอนพิงอยู่ที่เตียงอิฐไฟ

“พี่ใหญ่ คืนนี้ข้าไม่ได้ยินอะไรเลย พี่ไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอก”

หลังจากที่เขาเดินออกไปแล้ว ซูลิ่วหลางก็มองไปยังซูหวั่นและนางหลี่อย่างสงสัย“ท่านแม่ ท่านพี่ ทางนั้นเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

“ไม่มีอะไรหรอก”ซูหวั่นยิ้มให้กับเขา และให้เขากลับไปนอนที่ห้องข้างๆ“พรุ่งนี้เช้าเราไปจับไก่ป่าที่ภูเขากันต่อ เจ้าเข้านอนเถอะนะ”

เมื่อซูลิ่วหลางคิดถึงความอร่อยของซุปไก่ เขาก็พยักหน้าหนักๆ“ได้ครับ!”

และเขาก็ได้ฝันว่า เขาได้ยัดเนื้อไก่จนเต็มปากไปหมด

และน้ำลายของเขาก็ไหลออกมาเพราะความอยากกิน

ขณะที่สองแม่ลูกได้นอนห่มผ้าด้วยกัน พูดคุยกันอย่างเบาๆ แล้วก็ผล็อยหลับไป

......

วันรุ่งขึ้น ซูหวั่นก็ได้ตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้าตรู่ และถือว่าเป็นการทักทายซูฝูไปด้วยในตัว

ซูฝูนั่งอยู่บนเก้าอี้ ราวกับเป็นคุณหนูผู้มั่งมี

“เจ้าไปตักน้ำสำหรับล้างหน้ามาหน่อย ท่านพี่ของข้าต้องการใช้!”ซูหรงสั่งนางอย่างหยิ่งผยอง เพราะเคยชินกับการทำแบบนี้ เมื่อเห็นว่าซูหวั่นไม่ขยับ นางจึงกลอกตามองบนแล้วพูดว่า“หูหนวกหรือไง ยืนเซ่ออยู่ได้ ยังไม่รีบไปตักน้ำมาอีก!”

Related chapters

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0010

    ซูหวั่นถือกะละมังไม้ออกมาล้างหน้า ราวกับว่าไม่ได้ยินอะไรเลยแม้แต่น้อยซูหรงจึงเดินเข้ามาแย่งกะละมังไม้ไปอย่างเกรี้ยวกราด พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า“ข้าพูดกับเจ้าอยู่นะ!”“ตัวเองอยากจะล้างหน้าก็ไปตักน้ำมาเองสิ?ไม่มีมือไม่มีเท้าหรือไง!”ซูหวั่นปัดมือของซูหรงออกไปอย่างเต็มแรง“เจ้า!”ซูหรงคิดไม่ถึงเลยว่าซูหวั่

    Last Updated : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0011

    นางเซี่ยงกวาดตามองสำรวจไปรอบๆขณะที่นางกำลังจะพูด เจิ้งซื่อหลางก็ดึงแขนเสื้อของนาง แล้วชี้ไปที่ซูฝูและซูหรง“ท่านแม่ ข้าไม่ต้องการนาง ข้าต้องการพวกนางสองคนนั้น”และใบหน้าของซูหรงก็ดำคล้ำขึ้นมาทันทีเจิ้งซื่อหลางคนนี้เป็นเพียงคางคกที่อยากจะกินเนื้อหงส์เท่านั้น!ซูหวั่นเม้มริมปาก จับนางหลี่ที่คิดจะพูดอ

    Last Updated : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0012

    “อุ๊ย!ดับสิๆ คอยดูก็แล้วกันว่าข้าจะจัดการกับนังเด็กคนนี้ยังไง!”แม่เฒ่าเซี่ยงยังคงสาปแช่งต่อไปพลังการต่อสู้นั้นน่าทึ่งมาก แต่สองหมัดจะสู้สี่มือได้อย่างไร และเศษเงินอัดในกระเป๋าก็ถูกนางเซี่ยงแย่งเอาไปทั้งหมดแล้วโดยที่ซูหวั่นได้เฝ้ามองสถานการณ์นี้ตั้งแต่ต้นจนจบนางกระตุกมุมปากขึ้นมาอย่างเย้ยหยัน โดย

    Last Updated : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0013

    “ท่านย่า มีอะไรหรือเปล่าคะ?”ซูหวั่นหยุดฝีเท้าลงอย่างไม่แยแสและแม่เฒ่าเซี่ยงก็เงื้อมือขึ้นมาและการตบฉาดนี้ก็ไม่มีเสียงดังขึ้นตามที่คาดเอาไว้ ซูหวั่นบีบข้อมือของแม่เฒ่าเซี่ยงเอาไว้ และผลักกลับอย่างเต็มแรงและดุดัน“คิดจะตีข้างั้นเหรอ?”“นังเด็กจิตใจต่ำทราม โอ๊ย เอวข้า!”แม่เฒ่าเซี่ยงจับเอวและร้องไห้คร่

    Last Updated : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0014

    “เคร้ง!”แม่เฒ่าเซี่ยงไม่ชอบใจกับน้ำเสียงเช่นนี้ของนาง และตะเกียบก็กระเด้งสองสามทีแล้วตกลงไปบนพื้น“หมายความว่าไง แม่เจ้าอยู่ที่ไหนข้าจะไปรู้ได้ไง คนทั้งคนข้าจะซ่อนเอาไว้ได้งั้นเหรอ ข้าไม่ได้ต่อว่านางที่ขี้เกียจไม่หุงหาอาหารก็ดีแค่ไหนแล้ว!”แม่เฒ่าเซี่ยงราวกับว่าได้กินดินปืนเข้าไป นางพูดพร่ำต่อไปอย่

    Last Updated : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0015

    ทางด้านทิศตะวันตกของบ้านใหญ่ซูฝูจับมือนางจางเอาไว้อย่างกระวนกระวายใจ“ท่านแม่ ท่านแม่ว่าจู่ๆท่านปู่ก็กลับมา หรือเขาจะรู้เรื่องของข้าแล้ว?”นางจางสัมผัสได้ว่ามือและเท้าของซูฝูเย็นเฉียบด้วยความกลัว และนางก็เจ็บปวดแทบขาดใจ“อาฝูเจ้าอย่ากลัวไปเลยนะ ต่อให้ท่านปู่ของเจ้าจะรู้เรื่องแล้ว แม่ก็จะปกป้องเจ้าจนส

    Last Updated : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0016

    “ข้าไม่ไปเอาหรอก อยากได้เจ้าก็ไปเอาเองสิ!”จะเป็นจะตายแม่เฒ่าเซี่ยงก็ไม่ยอมไปเอากล่องไม้ใส่เงินนั้นออกมาเพราะการเอาเงินมาช่วยชีวิตคนพิการแบบนี้ นางไม่ยอมหรอกนะ!ลูกชายคนที่สี่ของนางยังไม่ได้แต่งงานเลย!นางยังต้องจ่ายเงินค่าเล่าเรียนให้กับเขา โดยที่เก็บหอมรอมริบเอาไว้ ซูเหลียนเฉิงอะไรนั่นก็ใกล้จะตายแ

    Last Updated : 2023-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0017

    หลังจากเกลี้ยกล่อมอยู่นาน นางหลี่ถึงตอบตกลงที่จะไม่ไปซูหวั่นอาศัยเวลากลางคืนในการขับเกวียนออกไป โดยที่สภาพการมองเห็นไม่ค่อยจะดีนักและนางไม่ได้ไปยังตัวอำเภอตามที่กล่าวเอาไว้แต่พวกเขามายังถ้ำแห่งหนึ่งที่คุ้นเคย โดยช่วยกันประคองซูเหลียนเฉิงให้เข้าไปด้านในพร้อมกับซูลิ่วหลางซูเหลียนเฉิงปวดระบมไปทั้งต

    Last Updated : 2023-12-25

Latest chapter

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0478

    มีกลิ่นที่คุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ได้ปะทะที่ปลายจมูก พร้อมกับลมหนาวที่พัดเอาความเย็นเข้ามา "แม่นางซู" เสียงที่คุ้นเคยทำให้นางตื่นตกใจ นางหันกลับมาและผลักไป๋หลี่ชิงออกไป พร้อมกับพูดด้วยใบหน้าที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งว่า "ไป๋หลี่ชิง เป็นสุภาพบุรุษบนขื่อคาน มันสนุกมากเลยใช่ไหม?" ไป๋หลี่ชิงถอยห

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0477

    "ซู่ซู่——" ลมหนาวพัดมากระทบกับใบหน้าของคนทั้งสอง จนรู้สึกเจ็บอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ กิ่งก้านของต้นไม้ใหญ่ริมทางแกว่งไปมาสองสามครั้ง ทำให้หิมะไหลตามใบไม้และตกลงสู่พื้นเสียงดังเปาะแปะ ซึ่งเมื่อตกลงไปในพื้นที่หิมะที่กว้างใหญ่แล้วนั้น มันก็ทำให้รู้สึกหนาวเหน็บเป็นอย่างมาก พ่อเฒ่าซูพูดคัดค้าน

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0476

    เมื่อซูเหลียนเฉิงและซูลิ่วหลางเข้ามาในห้อง นางก็เอื้อมมือไปบีบเอวของซูฉางโซว่ อย่างดุเดือด แล้วพูดคำรุนแรงออกมาว่า "เจ้ามีสมองหรือเปล่า ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าต่อต้านบ้านรอง ทำไมไม่ฟังเลยล่ะ?" ซูฉางโซว่ไม่ได้จริงจังกับมัน และพูดด้วยรอยยิ้ม "เมียจ๋า เจ้าจะกลัวเขาไปทำไม แล้วอีกอย่าง พี่รองก็ไม่ไ

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0475

    เมื่อซูหวั่นได้ยินดังนั้นจึงเดินออกไป หมูถูกแบ่งและแต่ละชิ้นมีขนาดเท่ากัน ขั้นแรกนางโรยเกลือบนเนื้อแต่ละชิ้นแล้วเกลี่ยให้ทั่วเนื้อแต่ละชิ้นแล้วใส่ในขวดเพื่อหมัก หลังจากผ่านไปสองสามวันก็สามารถนำไปแขวนบนฟืนและรมควันได้ หมูและเศษหมูหนักประมาณหนึ่งร้อยกิโลกรัม ซูหวั่นเก็บไว้ยี่สิบห้ากิโลกรัม

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0474

    แม่เฒ่าเซี่ยงได้ยินนางพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของนางก็อ่อนลง นางกังวลและพูดว่า "ฉางอานอายุมากขึ้นแล้ว เขาควรจะหาภรรยาหลังจากการสอบในฤดูใบไม้ผลิ ตราบใดที่เขามีชื่อเสียงในซิ่วไฉ ผู้หญิงที่สูงศักดิ์พวกนั้น เขาก็เลือกได้ตามใจชอบไม่ใช่หรือ?" นางจางแอบพึมพำอยู่ในใจว่าสตรีผู้สูงศักดิ์ทุกคนต้องการแต่ง

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0473

    ซูซานหลางคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ตอนแรกท่านป้าไม่เห็นด้วย แต่ต่อมานางก็ผ่อนคลายเมื่อได้ยินว่าครอบครัวมีวิธีที่จะให้พี่รองกลายเป็นซิ่วไฉได้" ที่แท้ก็เพราะแบบนี้นี่เอง รายชื่อที่จะเข้าสอบซิ่วไฉเป็นสิ่งที่หาได้ยากมาก นอกจากนี้ ซูเอ้อหลางยังอยู่ในคุกซึ่งเทียบเท่ากับการสิ้นสุดอาชีพการงานของเข

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0472

    "เจ้ามาที่นี่ทำไม?" ซูหวั่นถาม โดยปล่อยให้คนเสิร์ฟน้ำชา ไม่ใช่ว่านางแปลกใจ แต่หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งที่แล้ว แม่เฒ่าเซี่ยงและพวกเขาก็เข้าหน้ากันไม่ติด และไม่มีใครกลับมาที่บ้านหลักอีก ควรจะห้ามไว้ชัดแจ้งแล้ว เมื่อซูซานหลางมาแล้วแบบนี้ นี่เขาได้รับคำสั่งมาหรือมาเองกันแน่? ซูซานหลางกระแ

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0471

    "ไม่มีค่ะ ท่านยาย ข้ายังไม่ได้พิจารณาเรื่องเหล่านี้เลยเสียด้วยซ้ำ" หลายคนเห็นซูหวั่นหน้าตาแดงก่ำ และหัวเราะออกมาดังๆ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ได้ยินเสี่ยวอาหลีหัวเราะอีกครั้งบนเปล น้ำเสียงของทารกแตกต่างจากเสียงของคนทั่วไปซึ่งทำให้ผู้คนมีความสุขเป็นพิเศษ "ดูสิ เสี่ยวอาหลีของเราก็เห็นด้วยกับส

  • ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา   บทที่ 0470

    แม่เฒ่าเซี่ยงสะดุ้ง ตบหน้าอกของนางแล้วพูดว่า "เจ้าจะไล่ข้าออกไปเหรอ? อย่าลืมว่าข้าเป็นแม่ของเจ้านะ!" "ใช่!" ซูเหลียนเฉิงผลักนางออกไป "ถ้าท่านคิดว่าท่านเป็นแม่ของข้าจริงๆ ก็รีบออกไป อย่าให้ข้าต้องเป็นฝ่ายไล่ตะเพิดออกไป!" นางจางพูดอย่างกระตือรือร้น พยายามโน้มน้าว "น้องรอง..." ดวงตาของนางเห

DMCA.com Protection Status