ตอนที่40

“คุณภูอย่าแกล้งแพรค่ะ” มือน้อยจับมือของเขากำเอาไว้แน่นไม่ให้เขานั้นแกล้งเธอได้เพราะเธอยังไม่พร้อมที่จะมองหน้าเขาตอนนี้

“ฉันว่าพรุ่งนี้ค่อยมาเดินเล่นดีกว่านะดวง” สายทองเอ่ยกับดวงใจเสียงดังคิดว่าวันนี้เธอคงจะไม่นั่งเล่นริมน้ำยามเย็นเหมือนเคยๆเสียแล้วเมื่อเอ่ยจบก็เดินอมยิ้มกลับเข้าไปในตัวบ้าน

“ค่ะคุณท่าน” ดวงใจลอบมองภูผาและผ้าแพรด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินตามสายทองเข้าบ้านไป

“คุณย่ามาเห็นจนได้” สาวเจ้าขมวดติ้วเล็กน้อยจากที่เขินภูผาอยู่พอตัวแล้วเมื่อรู้ว่าสายทองนั้นเห็นพฤติกรรมของพวกเธอตอนนี้ผ้าแพรก็ยิ่งรู้สึกอายเข้าไปใหญ่

“ท่านเข้าใจน่าสามีภรรยาก็ต้องหวานกันเป็นธรรมดา...แพร”

“คะ”

“ทุกๆอย่างที่ฉันพูดออกไปไม่เคยโกหกสักคำเธอเชื่อใจฉันได้ว่าหลังจากนี้จะไม่มีเรื่องผู้หญิงคนอื่นมากวนใจเธออีก” ดวงตาคมจ้องมองคนที่อยู่ในอ้อมอกอย่างไม่วางตาทั้งเอ่ยกับเธอด้วยน้ำสียงที่หนักแน่นชัดถ้อยชัดคำให้หญิงสาวนั้นได้มั่นใจว่าสิ่งที่เขาลั่นวาจาไว้แล้วนั้นจะไม่คืนคำแน่นอน

“จริงใช่ไหมคะ” ผ้าแพรเงียบไปครู่หนึ่งแล้วจึงเงยหน้ามองคนเป็นสามีด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวังหากเขาทำได้อย่างที่พูดเธอจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลังเมื่อได้ให้ใจเขาไปแล้ว

“อืม..” ภูผาให้คำมั่นเขาจะไม่ทำให้เธอต้องผิดหวังเด็ดขาด

หลายวันต่อมา

หลังจากที่เข้าใจความรู้สึกของกันและกันในวันนั้นความหวานของทั้งสองเพิ่มขึ้นทุกวันจนคนในบ้านต่างก็พลอยสบายใจไปด้วยที่ภูผาเปลี่ยนเป็นคนละคนได้จะได้ไม่มีปัญหาครอบครัวอะไรตามมา..แต่ที่ไม่ดีก็คือไม่ว่าผ้าแพรจะทำอะไรคนเป็นสามีอย่างภูผาก็จะต้องตามติดตลอดแม้วันทำงานหากสายทองไม่ห้ามคงหิ้วผ้าแพรไปด้วย

คลินิก

วันนี้เป็นวันที่หมอน้ำนัดตรวจครรภ์ผ้าแพรอีกครั้งในตอนอายุครรภ์สี่เดือนครั้งนี้สองสามีภรรยาดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะก่อนหน้านี้ไม่กี่วันหมอน้ำนั้นได้โทรมาบอกว่าจะลองอัลตร้าซาวน์เพศของลูกในครรภ์ผ้าแพรให้เลย

“ทานให้เยอะหน่อยนะคะคุณแพรพี่อยากให้น้ำหนักขึ้นกว่านี้อีกหน่อย” หมอสาวเอ่ยบอกกับคุณแม่ตัวน้อยในขณะที่หญิงสาวนอนอยู่บนเตียงเพื่อรอการทำอัลตร้าซาวน์

“ค่ะพี่หมอ”  ผ้าแพรพยักหน้ารับก่อนหน้านี้เธอเองก็ทานอาหารน้อยจริงๆหากเป็นของหวานเธอจะทานได้เยอะแต่ก็ต้องจำกัดการทานเพื่อสุขภาพเธอและลูก

“อยากรู้เพศลูกหรือยัง”  หมอสาวหันไปมองคุณพ่อมือใหม่ที่ดูจะค่อนข้างตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยเมื่อรู้สว่านจะถึงเวลาอัลตร้าซาวน์

“ผมตื่นเต้นมากเลยครับพี่หมอ” ภูผารีบพยักหน้า

“อืม..นี่ก็เข้าเดือนที่สี่แล้วมาลองดูกันว่าเจ้าตัวเล็กจะเผยให้เห็นหรือเปล่า”

ตึกตักๆๆๆๆ

เมื่อหมอสาวจัดการอัลตร้าซาวน์เสียงคลื่นหัวใจลูกน้อยในครรภ์กับเสียงหัวใจของพ่อกับแม่ทั้งสองก็เต้นดังพอกันทั้งมองหน้าจอสลับกับหมอสาวอย่างใจจดใจจ่อว่าจะได้คำตอบว่าอย่างไร

“อืม..ดูท่าจะอยากเซอร์ไพรซ์คุณพ่อคุณแม่นะคะไม่ยอมให้เห็นเลย” หมอสาวอัลตร้าซาวน์ได้ครู่หนึ่งจึงวางมือแล้วก็ต้องเอ่ยคำพูดที่ทำให้สองสามีภรรยาทั้งสองต้องผิดหวัง

“งั้นเหรอครับ” ภูผาหน้าเสียยอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะรอลุ้นทีเดียวน่าตื่นเต้นดีออก” มือของเธอและภูผาบีบกันแน่นผ้าแพรเองก็ผิดหวังอยู่ลึกๆเหมือนกันแต่ยังไงแล้วไม่นานเธอก็จะได้รู้อยู่ดีว่าลูกของเธอเพศอะไร

ครู่ต่อมา

“แพรเดี๋ยวฉันมาขอคุยธุระกับพี่หมอเดี๋ยวเดียว” หลังจากเสร็จธุระแล้วก็ถึงเวลากลับแต่มีบางเรื่องที่ภูผาอยากจะคุยกับนารีรัตน์เป็นการส่วนตัวจึงมาส่งให้ผ้าแพรมานั่งรอที่รถก่อน

“ค่ะ” ผ้าแพรพยักหน้าเบาๆแววตาของเธอค่อนข้างสงสัยอยู่นิดหน่อยว่าภูผามีธุระอะไรกับหมอสาวอีกแต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป

บ้านริมน้ำ

“นั่นมากันพอดีเลย” สายทองที่กำลังนั่งคุยกับโสพิศและธีรดลเมื่อเห็นสองคนภูผากับผ้าแพรกลับมาแล้วจึงรีบบอกให้ธีรดลรู้ตัว

“คุณพ่อคะ..” หญิงสาวเมื่อเห็นว่าคนเป็นพ่อมาก็รีบเดินมากอดอย่างรวดเร็วด้วยความคิดถึง

“เป็นยังไงบ้างลูกหลานพ่อแข็งแรงดีหรือเปล่า” ธีระดลได้ยินจากสายทองว่าวันนี้ผ้าแพรไปตรวจครรภ์มาเขาจึงอยากรู้ว่าหลานของเขาเป็นอย่างไรบ้าง

“แข็งแรงดีค่ะ”

“แต่เสียดายไม่ยอมให้เห็นเพศเลยน่ะสิครับ” ภูผาโอดด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างผิดหวัง

“เราก็ใจร้อนไปได้เดี๋ยวออกมาก็รู้เองว่าเป็นผู้หญิงหรือเป็นผู้ชาย” สายทองส่ายหัวเบาๆ

“อีกสองสามวันพ่อจะขึ้นไปที่เชียงใหม่เราจะไปกับพ่อหรือเปล่า” ธีรดลมาที่นี่ก็เพราะธุระเรื่องนี้

สาวเจ้ายิ้มกว้างแล้วหันมองสามีของตนด้วยสายตาที่ดูจะออดอ้อนอย่างที่ไม่รู้ตัวเพราะเธออยากจะไปกับพ่อของเธอใจจะขาด

“ก็ดีนะครับช่วงนั้นผมงานไม่ค่อยเยอะพอดี” ภูผายิ้มอ่อนเมื่อเห็นสีหน้าภรรยาตนเห็นทีเขาจะต้องทำตัวว่างเพื่อที่จะไปกับเธอเสียแล้ว

“ดีใจจังเลยค่ะจะได้ไปหายายกับน้าพิมแล้ว” พอได้ยินคำตอบของชายหนุ่มผ้าแพรก็ดูดีใจจนเนื้อเต้น