Share

ตอนที่26

“ก็คิดถึงเราด้วยนั่นแหละ” ธีรดลยื่นมือหนายีหัวลูกของเขาเล่นเบาๆที่ทำเป็นงอนไปได้ในเมื่อรู้อยู่แก่ใจว่าเขานั้นเห็นลูกตนเองสำคัญที่สุดในชีวิตอยู่แล้ว

“คุณย่ากับน้าโสก็มาที่นี่ด้วยนะคะพรุ่งนี้ฟ้าว่าจะเข้าไปหาอยู่พอดี”

“พ่อไปด้วยสิไม่ได้เจอพวกเค้านานแล้ว” ธีรดลพยักหน้าเบาๆหลังจากที่คุยกันเรื่องถอนหมั้นภูผากับเพียงฟ้าเรียบร้อยแล้วเขาก็ยุ่งๆไม่ได้ไปมาหาสู่กับครอบครัวของสายทองอีกเลย

“ฟ้าถามจริงๆนะคะคุณพ่อไม่โกรธพี่ภูจริงใช่หรือเปล่าคะ” เพียงฟ้ายังคงสงสัยเรื่องนี้อยู่ไม่น้อยที่พ่อของเธอไม่มีทีท่าที่จะโกรธภูผาเลยสักนิดเรื่องที่ภูผามีปัญหาเรื่องผู้หญิงกันจนต้องถอนหมั้น

“พ่อควรจะถามฟ้ามากกว่าตัวพ่อเองไม่ได้ติดใจอะไรทั้งนั้น” ธีรดลส่ายหัวเบาๆแม้ลูกของเขากับสุรัตน์จะไม่ได้แต่งงานกันตามคำมั่นแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องโกรธเกลียดอีกฝ่ายเพราะถ้าเป็นแบบนั้นเขาคงเป็นคนที่ดูไม่มีความเป็นผู้ใหญ่พอ

“ฟ้าก็ไม่ได้ติดใจค่ะอีกอย่างฟ้าก็มีบางเรื่องอยากจะบอกคุณพ่อเหมือนกัน” ใบหน้ากลมมีสีหน้ากังวลเธอค่อนข้างไม่สบายใจเรื่องนี้มานานและอยากจะสารภาพความผิดบาปนี้ให้พ่อของเธอได้ฟัง

“อะไรเหรอ” ธีรดลมองออกว่าเพียงฟ้าคงไปทำอะไรผิดมาเป็นแน่เพราะน้อยครั้งนักที่ลูกสาวของเขาจะมีสีหน้าสลดแบบนี้เพราะเพียงฟ้าเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงเหมือนกับเพียงดาวแม่ของเธอ

“คือเรื่องพี่ภู..ในวันเกิดฟ้าที่โรงแรมของเรา...”

คืนวันเกิดเพียงฟ้าจัดขึ้นที่โรงแรมของพ่อเธอวันนั้นเพียงฟ้าวางแผนขออนุญาตพิกุลพาผ้าแพรลงไปที่กรุงเทพกับเธอด้วยเพราะอยากจะถอนหมั้นกับภูผาเนื่องจากเธอไม่อยากแต่งงานวันนั้นเธอวางยาภูผาและผ้าแพรและยื่นกุญแจห้องเดียวกันให้กับทั้งสองจนทั้งคู่เลยมีสัมพันธ์กันในคืนนั้น

พอมาอีกวันเธอก็ทำเหมือนว่าเธอบังเอิญมาเจอทั้งคู่จะๆในตอนเช้าจึงขอถอนหมั้น ที่เลือกให้ผู้หญิงที่นอนกับภูผาเป็นผ้าแพรเพราะคิดว่าผ้าแพรนั้นเหมาะที่จะเป็นคนรักของภูผาที่สุดแล้วจากวันนั้นถึงวันนี้เธอยังมีความรู้สึกผิดอยู่ลึกๆจึงสารภาพกับคนเป็นพ่อเผื่อจะได้สบายใจขึ้นมาเปราะหนึ่ง

“เราทำแบบนี้ได้ยังไงฟ้า...นี่ถ้าตาภูไม่ยอมรับหนูแพรเท่ากับเราทำลายชีวิตคนสองคนเลยรู้ตัวหรือเปล่า” ธีรดลกุมขมับนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งหลังจากที่ลูกสาวเขาสารภาพความผิดออกมา และถ้าภูผาไม่รับผิดชอบผ้าแพรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเท่ากับลูกสาวของเขาทำลายชีวิตผู้หญิงและเด็กที่กำลังจะเกิดมาก็ว่าได้

“หนูรู้ว่าหนูผิดค่ะคุณพ่อแต่เรื่องมันดีกว่าที่คิดนะคะเหมือนพี่ภูจะหยุดเจ้าชู้ได้เพราะแพรเลยนะคะ” ดวงตากลมมองอ้อนคนเป็นพ่อ 

“เรื่องจะดีหรือไม่ดีเราก็ผิดนี่พ่อเลี้ยงเราให้เจ้าเล่ห์ได้ขนาดนี้เชียวเหรอ” ธีรดลนั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่ที่ลูกของเขายังมีหน้าหาข้อดีกับเรื่องที่ตนกระทำผิดอีกนี่

“คุณพ่อขา...” ร่างบางกอดก่ายคนเป็นพ่อด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเมื่อเห็นพ่อเธอนั้นดูท่าจะโกรธเธอจริงๆ

เช้าวันต่อมา

“อ้าวนั่นใครมาล่ะ” พิกุลที่กำลังตากมะม่วงกวนที่พึ่งจะกวนเสร็จเมื่อตอนรุ่งสางอยู่ชานบ้านเห็นว่ามีรถเก๋งที่ไม่คุ้นตาขับเข้ามาจอดหน้าบ้านจึงหลี่ตาชะเง้อมอง

“คุณฟ้าบอกกับแพรว่าจะพาคุณพ่อมาค่ะ” ผ้าแพรรู้ได้ทันทีว่าเพียงฟ้ามาถึงแล้วเพราะเธอได้รับข้อความจากหญิงสาวว่าจะมาหาสายทองในวันนี้

“รีบออกไปรับเค้าสิลูก” พิมพรรณรีบให้ผ้าแพรไปต้อนรับคนข้างล่างแล้วเธอจึงเดินไปที่ครัวเล็กเยื้องกับชายบ้านเตรียมน้ำเตรียมท่ามารอรับแขกที่มาใหม่

“สวัสดีค่ะ” ผ้าแพรรีบลงมาต้อนรับผ้าแพรทั้งหันไปยิ้มให้กับชายวัยกลางคนท่าทางสุขุมที่กำลังส่งยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร 

“นี่พ่อฉันเองแพร” เพียงฟ้ารีบแนะนำพ่อของเธอให้ผ้าแพรได้รู้จักวันนี้ถือเป็นเรื่องดีที่ทั้งสองจะได้เจอกันเสียทีเพราะคลาดกันหลายต่อหลายครั้งแล้วเมื่อวันเกิดของเธอก็ไม่ได้เจอซ้ำวันแต่งงานของผ้าแพรพ่อเธอก็มีประชุมด่วนกับหุ้นส่วนจึงไม่ได้มา

“สวัสดีค่ะคุณธี” แม้ผ้าแพรจะไม่เคยเจอกับธีรดลแต่เธอก็รู้จักเขาดีจากปากเพียงฟ้าที่ชอบพูดถึงพ่อให้เธอนั้นฟังอยู่บ่อยๆ

“หนูเป็นภรรยาตาภูเรียกฉันว่าพ่อก็ได้ตาภูก็เรียกแบบนั้นแต่เด็กแล้ว” ธีรดลนึกเอ็นดูผ้าแพรตั้งแต่แรกเห็นเธอเป็นคนน่ารักอย่างที่ลูกสาวเธอเล่าให้ฟังจริงๆด้วยซ้ำยังเหมือนกับใครบางคนที่เขาเคยรู้จักมากเสียด้วย

“ค่ะคุณพ่อทุกคนอยู่บนเรือนเชิญขึ้นข้างบนกันก่อนค่ะ” ผ้าแพรเชิญทั้งสองขึ้นไปข้างบนเพราะตอนนี้ทุกคนต่างก็รอทั้งคู่อยู่พร้อมหน้าแล้ว

ครู่ต่อมา

หลังจากที่ธีรดลได้ทำความรู้จักกับพิมพรรณและพิกุลแล้วเขาก็ถือโอกาสฝากเนื้อฝากตัวเป็นคนสนิทที่นี่เสียเลยเพราะรู้สึกชอบบ้านสวนกับวิถีชีวิตที่นี่ไม่น้อยโอกาสหน้าคงได้มาบ่อยๆเนื่องจากมีโครงการที่จะทำรีสอร์ทที่เชียงใหม่

“มาพักผ่อนที่นี่เหมือนกันเหรอเรา” สายทองหันไปถามธีรดล

“ผมมาดูที่ทำรีสอร์ทเลยแวะมาหาลูกสาวซะหน่อยครับอีกสี่ห้าวันถึงจะกลับ”

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status