ฝีมือใคร

       และในคืนนั้น ชิวเพ่ยเพ่ยปล่อยปราณพิษกระจายไปทั่วจวนอ๋อง  กระทั่งเห็นว่าพิษทำงานแล้ว นางมอบยาถอนพิษให้คนที่ตามนางมาทุกคนรวมทั้งองครักษ์เงาทั้งสองที่พวกเขาได้รับยาของนางไว้เมื่อนานมาแล้ว เข้าไปในจวนอ๋องพร้อมกัน  ชิวเพ่ยเพ่ยให้หัวหน้าสาขาเดินนำไปทางคลังที่เขารู้ดีว่าอยู่ที่ใดทันที  ชิวเพ่ยเพ่ยมองดูแล้วไม่พบว่ามีค่ายกลหรือสิ่งใดที่น่าจะเป็นอันตรายกับคนของนาง นางจึงช่วยพวกเขาทำลายประตูคลังด้วยฝ่ามือเดียว

       เหล่าผู้ติดตามต่างตัวสั่นกับพลังปราณอันแข็งแกร่งของเจ้าตำหนัก  พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อนว่านางจะเก่งกาจยิ่งกว่าเจ้าตำหนักคนก่อนเสียอีก ทั้งที่อายุน้อยเพียงเท่านี้ โอ้ววว นับว่าสวรรค์เมตตาตำหนักเมฆาดับสินะ ที่ส่งเจ้าตำหนักสุดแสนจะเก่งกาจมาดูแลพวกเขา

       เมื่อเห็นประตูพังลงแล้ว ชิวเพ่ยเพ่ยสั่งคนทั้งหมดในสาขาให้ทยอยเก็บของในคลังไปซ่อนไว้ที่สาขาเสียก่อน ส่วนนางกับองครักษ์เงาจะไปเก็บกวาดคนในจวนอ๋องไม่นานแล้วจะกลับมาหาพวกเขาอีกที  คนทั้งหมดรีบพยักหน้ารับคำสั่ง ด้วยกลัวเสียงจะดังจนจวนข้าง ๆ ได้ยิน

       ชิวเพ่ยเพ่ยปล่อยปราณเต็มที่เพื่อกดดันเหล่าสายสืบที่จวนต่าง ๆ และแม้แต่ฮ่องเต้ที่ส่งมาคอยตามดูอ๋องสองพ่อลูก  คนพวกนั้นพอรู้ว่ามีคนที่พลังปราณกล้าแข็งจนพวกเขากระอักเลือดขณะกำลังจะเข้าใกล้จวนอ๋องก็รีบถอยกันแทบไม่ทัน  ใครเล่าอยากเข้าไปตายเปล่า พวกเขาแค่ได้รับคำสั่งให้สืบข่าวไม่ใช่ให้มาตายเสียหน่อย

      ชิวเพ่ยเพ่ยไปดูที่ตำหนักหลักที่คนพ่ออยู่ก่อน  คนในตำหนักที่ถูกพิษต่างกระอักเลือดตายเกือบหมดแล้ว มีเพียงอ๋องเฒ่าที่มีพลังปราณมากกว่าใคร ยังอดทนต้านพิษเอาไว้ได้อย่างยากลำบาก  เขาไม่เคยเจอพิษที่น่ากลัวขนาดนี้มาก่อน  ชิวเพ่ยเพ่ยขี้เกียจจะเสียเวลา นางหยิบอาวุธลับของตำหนักเมฆาดับออกมาแล้วขว้างไปที่หน้าอกของอ๋องเฒ่า  ด้วยพลังปราณอันแกร่งกล้า  อ๋องเฒ่าที่อยากจะหลบก็หลบไม่ทัน  ทั้งความเร็วและทิศทาง คนตรงหน้าเขาส่งอาวุธลับมาฆ่าเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบจริง ๆ เขาเห็นว่าคนตรงหน้าสวมชุดของตำหนักเมฆาดับก็รู้ดีว่าไม่รอดแน่  เขาแค่อยากรู้ว่าเป็นฝีมือใครที่สามารถจ้างตำหนักนี้มาฆ่าเขาได้

อ่อก!!!

       อ๋องเฒ่ากระอักเลือดออกมาอีกครั้งหลังจากอาวุธลับฝังเข้าไปทำลายหัวใจจากพลังปราณของชิวเพ่ยเพ่ย  นางเห็นว่าเขาใกล้จะตายในอีกไม่ถึงสิบลมหายใจแล้ว  จึงได้เดินตรวจสอบว่ามีห้องลับซ่อนไว้บ้างหรือไม่  ไหน ๆ นางก็มาเที่ยวจวนอ๋องแล้วนี่นะ จะเอาของแค่ในโกดังกลับไปก็ดูจะน้อยไปหน่อย  นางชอบเงินทองของมีค่ามากนะขอบอก ฮิฮิ

       ชิวเพ่ยเพ่ยสั่งองครักษ์เงาช่วยนางหาห้องลับกันไม่นาน  จนนางพบกลไกห้องลับที่ห้องทำงานของอ๋องเฒ่า ชิวเพ่ยเพ่ยรีบเปิดห้องลับพร้อมสั่งองครักษ์คนหนึ่งจุดตะเกียงก่อนเข้าห้องลับทันที  ในห้องลับนี้ ส่วนใหญ่เป็นบัญชีการทำชั่วต่าง ๆ ของอ๋องเฒ่ากับพวกทั้งนั้น  ชิวเพ่ยเพ่ยได้แต่เสียดายที่ไม่ได้สมบัติเพิ่ม  นางได้แต่สั่งองครักษ์เงาทั้งสองให้เก็บสมุดบัญชีหนังหมาพวกนี้ลงกล่องให้หมด แล้วให้คนนำไปส่งมอบเป็นของขวัญให้ฮ่องเต้แทนนาง  หวังว่าในอนาคต แคว้นเยี่ยน่าจะดีขึ้นบ้างนะ  ไม่อย่างนั้นกิจการตำหนักนางคงซบเซาเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา  นางอยากรวย!

       ส่วนอ๋องน้อยนั้น ชิวเพ่ยเพ่ยไม่ต้องเสียแรงฆ่าแม้แต่น้อย  เพราะมันตายตั้งแต่ถูกพิษแล้ว  ห้องลับก็ไม่มีที่เรือน โว๊ะ มาเสียเที่ยวจริง ๆ  ชิวเพ่ยเพ่ยกลับไปหน้าคลังก็พบว่าพวกเขาขนของไปเกือบหมดแล้ว นางสั่งคน 5 คนแยกกันไปปล่อยนักโทษในจวนอ๋องออกมาให้หมดก่อนที่นางจะเล่นไฟ  นางไม่อยากทำร้ายคนบริสุทธิ์เหล่านั้น  ดังนั้นปราณพิษที่ปล่อยออกมาจึงไม่เข้าไปในคุกแต่แรก  คนที่เฝ้าคุกอยู่จึงรอดตายได้อย่างปาฏิหารย์  โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวเลยว่าคนในจวนอ๋องตายไปเฝ้านรกรอพวกเขานานแล้ว

       ไม่นานนัก นางเห็นคนของนางส่งผู้คนเกือบร้อยที่ถูกขังอยู่ในคุกออกทางประตูหลัง บางคนบาดเจ็บมากน้อยต่างกันไป  ชิวเพ่ยเพ่ยเห็นแล้วก็สงสาร  แต่นางไม่อยากแส่หาเรื่องอีก  จึงเพียงแค่ให้คนส่งพวกเขาออกจากจวนอ๋องเท่านั้น  หลังออกไปแล้วพวกเขาจะเป็นอย่างไรก็คงต้องแล้วแต่เวรกรรมนั่นแหละนะ

       เมื่อเห็นว่าคนออกไปหมดแล้ว ชิวเพ่ยเพ่ยเร่งเร้าคนให้รีบขนของ  พร้อมส่งอีกสามคนไปช่วยองครักษ์เงาของนางขนของไปส่งฮ่องเต้ให้เรียบร้อย  สองเค่อต่อมา  ชิวเพ่ยเพ่ยเห็นทุกคนเก็บกวาดสิ่งของหมดแล้ว นางส่งสัญญาณให้ทุกคนถอยออกไปจากจวนอ๋องให้หมด  จากนั้นชิวเพ่ยเพ่ยหยิบคบไฟที่แอบไปหามาจากห้องครัวหลายสิบอัน  นางจุดไฟทุกอันในคราวเดียว  เมื่อเห็นไฟติดทั่วทุกอันแล้ว ชิวเพ่ยเพ่ยใช้ปราณบังคับคบไฟแต่ละอันโยนไปทั่วจวนอ๋อง

       ไม่ถึงสองเค่อ ภายในจวนอ๋องก็เริ่มมีแสงสว่างจากไฟไหม้ออกมามากขึ้นเรื่อย ๆ ชิวเพ่ยเพ่ยยังคงใช้ปราณบังคับเปลวไฟไม่ให้ออกนอกพื้นที่  กระทั่งไฟโหมกระหน่ำจนเผาจวนอ๋องไหม้เกรียมภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วยาม  ชิวเพ่ยเพ่ยจึงออกจากจวนอ๋องไปในที่สุด