The Sweet Revenge

"Pinilit ko man noon na mahalin ka at tanggapin ka na maluwag sa aking puso subalit hindi ko pala kaya. Nagbulag-bulagan lamang ako sa isang bagay na alam ko naman na noon pa lamang ay iba ang aking gusto at mahal at iyon nga ay walang iba kun'di si Colleen. Patawarin mo ako kung nagawa ko ang bagay na ito, subalit ginawa ko lang ang makakabuti para sa akin. Pakisabi na lang din sa kanilang dalawa ni Tatay Baste at Nanay Susan na humihingi ako sa kanila nang kapatawaran sa kabila ng aking nagawa, lalong lalo na sa aking kabiguang nagawa sa iyo. Sana ay maunawaan mo ako at matanggap mo ito ng buo sa iyong puso at kalooban. Sa muli ay humihingi ako ng patawad sa gagawin kong ito. Nagmamahal Marcelo," mensahi pa ni Marcelo sa kaniyang sulat para sa akin. Na siyang nagpadurog ng aking puso at nagpahina sa buo kong katawan. Matapos kong mabasa ang buong nilalaman ng sulat ay pakiramdam ko'y parang gumuho na lang bigla ang aking mundo.Dahil sa magkahalong sakit at emosyon na aking naramda

Parang nag-iba na talaga ang kaniyang pakikitungo sa akin simula nu'ng magkaroon lamang ako ng boyfriend at ipagtapat sa kanya ito. Hanggang sa naisipan ko na lang na kausapin siya pagkatapos ng mesa na ito at alamin kung ano ang problema niya sa akin.Matapos ang mahigit isang oras na mesa ay na una nang umuwi sina Nanay at Tatay sapagkat magtitinda pa sila sa palengke. Samantalang kaming dalawa ni Colleen ay naiwan sa simbahan.Habang nag-aabang kami ng sasakyan dalawa pauwi ng bahay ay naisipan ko na siyang kausapin upang alamin kung ano ang nangyayari sa kanya. Lalo na at nag-aalala lamang ako sa kanya baka kung may mabigat na siyang dinadalang problema. Lalo pa at siya na lamang ang mag-isang nakatira sa kanilang bahay dahil sa nagkahiwalay ang kaniyang mga magulang at iniwan na lamang siya ng basta-basta sa hindi malamang dahilan.Mayamaya pa ay dahan-dahan akong umusog papalapit sa kaniyang kinatatuyaan. "Um, Colleen ayos ka lang ba? Pakiramdam ko kasi ay may problem ka sapagk

Napataas naman ang dalawang kilay ni Marcelo sabay napatingin sa itass ng kisame. "Oh no! I'm not drunk. Honestly Colleen, banyo ng mga lalaki ito. Kanina lamang ay may mga kasama akong lalaki na gumamit din ng banyo. And I'm sure na ikaw itong nagkamali ng pasok at hindi ako," wika pa ni Marcelo habang napakamot sa kaniyang ulo dahil sa labis na pagtataka.Tila napatigil naman saglit si Colleen habang palihim na napapaisip."What? Are you sure with that? Oh my God! Kung totoo nga na banyo ng mga lalaki ito at kung ako'y nagkamali nga ng pasok. I'm sorry talaga sa nangyari hindi ko talaga sinasadya Marcelo, it was an accident. It's so embarrassing," "Um, maybe ako siguro itong naparami ng inom kung kaya't imbis na sa banyo ng mga babae ako pumasok ay dito pa sa banyo niyo na mga lalaki. My God! Nakakahiya talaga I'm sorry Marcelo," paliwanag pa ni Colleen habang nagpapakita at nagpapanggap na hindi niya nga sinasadya ang pangyayari at aksidente lamang.Huminga naman nang malalim si M

Nang matapos akong magbihis ay bumalik ako sa kwarto kung saan tinitigan kong mabuti si Marcelo sa kaniyang pagtulog."Bakit Marcelo? Bakit mo nagawa sa akin ang bagay na ito? Mahal kita subalit hindi ito ng paraan para maipakita ko sa iya ang aking pagmamahal. Kung mahal mo nga talaga ako bakit sinamantala mo ang aking kahinaan?" Bulong ko pa sa aking sarili habang hindi mapigilan ang maging emosyonal.Mayamaya pa ay napag-alaman kong mag aalas sais na nang hapon kung kaya't dali-dali akong humanap ng paraan upang ako'y makaalis sa bahay na ito.Hindi ko na ginawa pa ang gisingin si Marcelo kalo pa at hindi ko pa talaga lubusan na matanggap ang mga nangyari sa amin.Nang bumaba ako ng kwarto ay bumungad sa aking ang napakalaking bahay nina Marcelo, nakita ko ang malaking larawan niya at ng kaniyang mga magulang na siyang nakapaskil sa kanilang dingding. Napag-alaman kong diniritso niya pala ako sa kanilang bahay at hindi sa kung saan-saan lang kagaya ng motel.Mayamaya pa ay may naki

Hanggang sa isang beses na makahanap ako ng magandang pwesto ay laking gulat ko sa aking nakita sapagkat nakita ko si Marcelo na may dala-dalang malaking bulaklak. Nakasuot ng black toxido at itim na salamin na siyang ka akit-akit tignan. Doon ko rin napagtanto na siya pala ang dahilan sa paghiyawan ng mga babae dahil sa angking karisma nito."Marcelo??" Mahinang boses na sabi ko habang nakatayo sa isang sulok na siyang tulalang nakatitig sa kanya.Ilang saglit pa ay lumakad ng dahan-dahan si Marcelo habang unti-unting tinatanggal ang suot niyang salamin. Hindi man sa pagiging assuming sapagkat papunta talaga siya sa aking kinatatayuan.May malaking ngiti sa kaniyang mga labi habang ang kaniyang tingin ay disritso lamang sa akin. Tila nagulat naman ang ibang mga kababaihan at palaisipan sa kani-kanilang mga mukha kung saan patungo si Marcelo at para kung kanino niya ibibigay ang dala-dala niyang bulaklak.Tila nararamdaman ko ang mainit na pagmamahal ni Marcelo sa akin habang siya'y p