The Billionaire's excessive love

Carol, Nasaan ka?!” malakas na sigaw ni Don Manuel.Agad na tumayo si Carol sa pagkakaupo niya sa sofa at lumapit sa kanyang ama. "Daddy–” hindi na nagawa pang tapusin ni Carol ang sasabihin ng malakas na siyang sampalin ng ama sa kanyang pisngi. Sa sobrang lakas parang namamanhid ang buong mukha niya at napaupo siya sa sahig ng kanilang mansyon.“Don, Manuel,” sambit ng Yaya Meding niya at mabilis siyang dinaluhan nito para alalayan tumayo."Daddy!" Tanging nasabi ni Carol habang may luha sa kanyang mga mata. Ang kanyang boses ay nanginginig, ang kanyang puso ay tumitibok ng mabilis, at ang kanyang katawan ay nanginginig sa takot. Ang kanyang ama, ang kanyang tanging natitirang pamilya, tila nandidiri sa kanya ang galit na galit itong tumingin sa kanya."Huwag na huwag mo akong tawagin na Daddy! Simula ngayon wala na akong anak na tulad mong isang pokpok," galit na wika ng ama niya, sabay bato ng telephone rito.“Daddy!” Nalilito si Carol habang nakatingin sa mga mata ng ama niya

Panatag na namamalagi si Carol sa tahimik na gabi, habang ang ganap na katahimikan ay pumapalibot sa kanilang tahanan. Nakatitig lamang siya sa kanyang dalawang anak na mahimbing na natutulog, tila naglalantad ng pagmamahal at pangangalaga sa bawat sulyap. Bukas ang araw na magsisimula siya bilang isang exclusive Assistant sa isang malaking company. Habang nakatingin siya sa dalawang anak na mahimbing na natutulog, hindi maiwasan bumalik ang alaala ng kahapon, na muntikan na siya maging isang kriminal. Dahil nalaman niya na nagdadalang-tao siya nagbunga ang gabi ng panghahalay sa kanya ng hindi niya kilalang tao. Hindi niya maiwasang pumapatak ang kanya mga luha. Pitong taon na ang nakararaan, nang matuklasan niyang buntis siya, halos gumuho ang mundo niya. Ang nalaman ang gabing pinagsamantalahan siya ng kung sino ay nagbunga ng isang malaking takot at pagkalito. Hindi niya alam kung sino ang ama ng kanyang anak, at ang kaisipang ito ay nagbigay sa kanya ng matinding pangamba. Liton

Sa unang pagkilala kay Mr. Zale Valdez, ang CEO ng Valdez Empire Company, nadama ni Carol ang pagiging seryoso at tahimik ng kanyang bagong boss. Bagamat walang ngiti, ang sumalubong kay Carol habang nakikipag kamay ito sa kanya. Naramdaman naman niya ang bahagya niya itong pinisil sa kanya palad ngunit napatingin si Carol sa mukha nito pero hindi man lang nagbago ang reflection ng mukha nito. Hindi na lamang niya pinansin baka ganito lamang ang bago niyang boss. "Ms. Cruz, welcome to the Valdez Empire Company," bungad ni Mr. Zale sa tonong tiyak at propesyonal. Kahit na walang ngiti sa kanyang mukha, ang lakas at presensya nito ang siyang kumakatawan sa kanyang pagiging lider at tagapamahala ng kumpanya. Matapos ang maikling pagkakamayan, agad namang binitawan ni Mr. Zale ang kanyang kamay, nagpapakita ng kanyang propesyonalismo at pagiging disiplinado bilang isang pinuno. Sa kilos at reaksyon ni Mr. Zale. Hindi maintindihan ni Carol kung bakit kinakabahan siya sa tuwing magtatam

Si Carol ay nakikinig lamang. Hindi niya alam kung ano ang totoo, ang lahat ng sinasabi ng katrabaho niya tungkol sa kanilang boss. Ngunit napatingin sa kaniya ang mga kasamahan. “Sandali, ikaw ba ang bagong assistant ni Sir Zale?” tanong sa kaniya ng babae. Ang boses nito ay puno ng pagtataka, halos hindi makapaniwala sa kanyang narinig. Tumango si Carol, ang kanyang ngiti ay bahagyang naglabo. “Oo, ako ang bago niyang assistant at secretary,” nakangiting tugon niya. Ang mga salita ay lumabas sa kanyang bibig na parang isang bulong, ang kanyang boses ay nag-aalangan pa rin sa bagong kapaligiran. “Ako nga pala, si Carol Cruz,” pagpapakilala pa niya sa mga ito. Ang kanyang mga mata ay naglalakbay sa bawat mukha, sinusubukang basahin ang kanilang mga reaksyon. Lahat ng mga ito ay napasinghap sa kanya. Ang mga bulong ay nagsimulang lumakas, ang mga mata ay nag-uusisa, ang mga ngiti ay naglalaman ng kuryusidad at pagdududa. “Naku, narinig mo ba ang amin mga sinasabi?” Tanong n

Mataman lang pinagmamasdan ni Zale ang kanyang assistant na busy sa pag-aayos ng mga schedule niya. Kitang-kita niya ito sa glass window ng kanyang opisina. Hindi alam ni Carol na kanina pa niya ito pinagmamasdan at wala ideya ang dalaga sa nararamdaman niya. “Hanggang kailan kita tatanawin?” wika ni Zale sa kanyang isipan. Nagbuntong hininga muna siya bago pindutin ang button ng intercom para tawagin ang kanyang assistant at pansamantalang secretary. “Miss Crus,” tawag ni Zale sa kanyang assistant sa intercom.Nang marinig ni Carol ang tawag ni Zale sa intercom, agad siyang tumigil sa kanyang gawain at wala pang segundo kumakatok na siya sa pintuan ng opisina.“Pasok,” tugon ni Zale habang ang mga mata nasa hawak na mga papeles. Narinig ni Zale ang pagbukas ng pinto kaya ginawa niyang maging seryoso at walang buhay kung tumingin. "Yes, Sir?" maingat na tanong ni Carol, na walang kamalayan sa mga iniisip at nararamdaman ni Zale habang siya'y pinagmamasdan."Heto na naman ako!” bulon