Tayo Na Lang (Habibi Boyz Series)

“WHY are you so excited?”Smiling, Jhonel shook his head. “Mind your necktie and not my business.” Nilinga niya si Junix na tumapat sa kinatatayuan niya sa harap ng long length mirror sa kwarto ng groom. At inayos ang kurbata.“I noticed someone outside.”“Babae?” “Of course!” Tumatawang tumalikod si Junix. “Beautiful and sexy. At tsinita...” pahabol nitong lumabas na ng pintuan. Nag-isip siya. May ibang tsinita ba itong tinutukoy maliban sa girlfriend niya? Bukod sa ibang kasamahan nila noon sa bar na dating pinagtatrabahuan niya sa Japan kasama si Akime ay ngayon niya muling narinig na may humanga sa nobya. Malamang ay nahila ni Junix pabalik ang dila kung alam lang nitong girlfriend niya ang tinukoy nito.Ang kasal ay sa family ancestral home nila sa San Ignacio. Sa bahay rin na ito ikinasal ang mga magulang niya at iba pang kasapi ng pamilya.

She would have ignored him, or ran away from him. But here she is… following the flow! Hindi mawari ni Laceyleigh kung tama ang desisyon niya. One thing is so sure, hapon na’t pahirapan ang pagsakay nang ganitong oras. Baka gabihin siya at baka mag-alala si Mickey sa kanya. Sasabay siya sa sasakyan ni Jhonel hindi dahil gusto niya, kundi dahil ito lang ang choice niya. Hindi rin ang sinasabi nito na ‘date’ ang concern niya, kailangan niya lang talaga na makauwi sa saktong oras. Pero sa kabilang banda, ano naman kung makipag-date siya? She is single, Jhonel is single. Wala siyang nakikitang mali roon. Ops, mayoon pala. Kahihiwalay lang nito at ng fianceé nito. Whatever! Wala rin namang malisya sa kanya kung sasama siya rito ngayon. Maliban kung ito na ang magbibigay malisya sa pagsama niya. At wala na siyang pakialam doon. Nahabol ng paningin niya ang pagngiti ni Jhonel, ngiting tila nagtagumpay sa dwelo. “Napakabilis naman magbago ng isip mo, fianceé.” The way he pronounces fianc

Tumikhim ito na nagpabalik sa malayong daloy ng isip ni Leigh.. Bago magsalita ay tumikhim din siya. “Huwag mo na akong alalahanin. Tama na ‘yung kokopkopin mo kami ng isang araw. Kung nababahala ka rin na humarap ako sa Media at magsasalita, don’t worry, iiwas ako hanggang kaya ko.”Tahimik lang na nakikinig si Jhonel. Hindi tuloy alam ni Leigh kung ano ang iniisip nito.“Saka hindi ko naman sisirain ang career mo kung iyon ang isa pa sa ikinababahala mo. At mabahiran ng kahihiyan ang pangalan mo’t ng grupo ninyo.” Naiisip pa lamang niya ang sinabi nitong itutuloy nila ang drama nila bilang mag-fiancée ay tila nahihirinan na siya.“You will stay in my house as long as I want, whether you like it or not. Pwede kang mangatwiran pero hindi ka pwedeng tumanggi.” “May sarili akong buhay, Jhonel.”“Pero ako ang masusunod ngayon.”“At may kapatid akong binubuhay,” pangatwiran niya ulit.“I can feed you both.”“That’s not my point!” Tumaas ang boses ni Leigh sa inis niya sa lalaki. Minamalii

KAYSA hintayin ang tagalinis na sinasabi ni Jhonel, kusang kumilos si Laceyleigh para siya na mismo ang maglinis sa silid. Isa pa’y hapon na para kumuha pa ito ng maglilinis. Sana pala’y kinontra niya na lang ito kanina dahil kaya niya naman ang trabaho. Hindi rin naman gaanong marumi ang kwartong ito. Binuksan niya ang closet at naghanap doon ng pamalit sa bed sheets at kurtina. Swerte at may nakita siyang naka-intack doon maliban sa ilang naka-hang na t-shirt. Set iyon ng punda, kobre kama at kurtina. Kulay berde, kulay panlalaki. Saglit siyang lumabas at naghanap ng mga gamit panlinis sa kusina. Nang makuha ang mga kailangan bumalik siya sa silid at nagsimula nang linisin ang kwarto. Tiyempo na wala si Jhonel habang nagtatrabaho siya. Hindi niya rin ito inabutan sa labas. Mabuti na rin iyon para walang sagabal at istorbo sa galaw niya. Nang matapos si Laceyleigh sa ginagawa ay ibinalik niya ang mga gamit sa pinagkuhanan. Ngayon niya naramdaman ang literal na pagod, pagod ng kataw

“You’re beautiful. Iyon ang ikinababahala ko. Now, go!” Gustong magalit ni Jhonel sa sarili. Ano nga ba ang dapat niyang ipag-alala kung pagtinginan ng ibang lalaki si Laceyleigh? Bukod sa wala silang relasyon, wala rin siyang karapatan na bakuran ito. Sa kanya nanggaling ang ideya na ito na pansamantalang mananatili ang babae sa poder niya. At dapat lang ay bigyan niya ito ng kalayaan, imbis na ikulong sa sarili niyang mga kagustuhan. Matagal silang nagtitigan. Tinatantiya niya ang nasa isip ng babae pero kaagad itong nagbaba ng tingin. Sumandal siya sa hamba ng pintuan nang tuluyang isara ni Laceyleigh ang dahon ng pinto. Sa tinagal-tagal niya sa relasyon, sa ilang babaeng dumaan sa buhay niya, idagdag doon ang nakarelasyon niya dati sa Japan na may asawa. Ngayon lang tila natalo ang puso niya sa mga titig at ngiti pa lamang ng isang babae. Sumingit sa ulo niya si Divine. Ang babaeng iyon ang hiniwalayan niya bago niya nakilala si Akime. Hindi nito sinabi na may asawa ito. Mula sa