May usapan sina Misha at ang kaniyang boyfriend na magse-sëx na sila kapalit ang pagpayag ng lalaki na itanan na siya nito. Pero bago iyon, nag-ayaan muna sila sa bar para magpakalasing, nang sa ganoon ay maging wild ang kanilang unang pagtatạlik. Naunang bumalik sa hotel si Misha kasi hindi pa raw lasing ang boyfriend niya. Sa hindi inaasahang pangyayari, maling hotel room ang napasok ni Misha. Nagising na lang siya na may matigas at mahabang bagay na labas-masok sa pagkabạbạe niya. Hindi na umangal si Misha kasi agad niyang naalala ang usapan nila ng boyfriend niya. Kaya lang, hindi niya inaasahan na may mainit na katạs na sasaboy sa loob niya. Nagalit siya kasi wala sa usapan nila iyon. Hanggang sa biglang bumukas ang ilaw. Namilog ang mga mata ni Misha nang makita niyang hindi pala niya boyfriend ang ka-sëx niya, kundi ang Ninong Everett pala niya. Halos gumuho ang mundo ni Misha dahil sa kahihiyan. Pero, bakit ganoon na lang ang titig niya sa hubú’t hubạd na katawan ng ninong niya? B-bakit, parang nakagat niya bigla ang ibabang bahagi ng mga labi niya?
View MoreThird Person POV Kinaumagahan, masakit ang ulo at katawan nang magising siya. Malamig pa ang simoy ng hangin at may halong halimuyak ng basang lupa at damo kasi umulan din nang saglit kagabi. Sa ilalim ng isang malaking puno, nakahandusay si Don Vito habang humihinga nang malalim. Unti-unti siyang nagmulat ng mga mata, bakas sa mukha niya ang pagod, sakit at pagkabigo. Sa kaliwa niya, naroon ang dalawang sundalong kasama niyang nagbabantay sa kaniya. Pareho ring gising na ang mga ito at halatang hirap pa sa pagbangon dala na rin nang hindi pa sila nakakakain ng hapunan kagabi.“Fuck,” mura ni Don Vito habang pilit na iniuunat ang mga binti. Napangiwi siya sa sakit ng katawan, lalo na sa likod at balikat.Wala pa ring tigil ang pagkabog ng dibdib niya—hindi dahil sa galit, kundi sa pagkadismaya. Nawala si Ahva. Hindi niya akalaing makakatakas ito. At higit sa lahat, hindi niya inaasahang siya pa ang masasaktan sa nangyaring pagkahulog sa bangin.“Sir, are you okay?” tanong ng isa sa m
Third Person POVSa gitna ng madilim at masukal na kagubatan, patuloy ang pagtakbo nina Don Vito at Ahva, kasama ang dalawang natitirang soldier ni Don vito. Mahigpit pa rin ang hawak ng isa sa braso ni Ahva habang sinusundan nila ang makitid na daanan na halos natatakpan na ng mga damo’t ugat ng puno. Ang huni ng mga kuliglig at ang tunog ng mga dahong naaapakan ang siyang tanging naririnig ng gabing iyon.Nagmamadali na sila kasi natatakot si Don Vito na maabutan sila nila Miro at ng isang katutak na mga tauhan nito. Isama pa na baka may dala-dala rin itong mga pulis.“Keep moving. We’re almost at the extraction point,” mariing sabi ng isa sa mga tauhan ni Don Vito habang sinisilip ang dilim sa unahan.Ngunit hindi nila inaasahan ang biglang pagputol ng daan. Pag hakbang nila sa isang daan ay biglang bumigay ang lupa. Isang matinis na sigaw ni Ahva ang bumalot sa katahimikan ng kagubatan. Kasabay nito ang malakas na sigaw din ni Don Vito.“Shit! They’re falling!” sigaw ng isa sa mga
Samira POVIsang linggo na ang lumipas simula nang mawala si Ahva. Araw-araw, gabi-gabi, walang humpay ang pag-iikot ng mga tauhan ni Miro, pero wala pa ring balita. Parang sinasadya ni Don Vito na pahabain ang paghihirap ni Miro. Alam kong ito ang gustong mangyari ng hayop na ‘yon. To break him. To destroy him slowly.At unti-unti ngang nangyayari ang mga ‘yon.Ang laki tuloy agad nang pinagbago ni Miro. Ngayon, halos palagi nang tulala. Mainitin na rin palagi ang ulo. Halos lahat ng soldiers niya, nasigawan na rin niya. Kahit pa sina Tito Zuko, Tito Sorin at Tito Eryx. Wala siyang pinapalampas. Kahit ako rin kung minsan.Nandito ako ngayon sa tapat ng pintuan ng kuwarto niya habang may dalang tray ng pagkain.“Miro,” mahina kong tawag habang tinutulak ang pinto. Nakaupo siya sa gilid ng kama, hawak ang bote ng alak, tulala habang nakatingin sa sahig. Namumugto ang mata niya. Hindi ko alam kung dahil sa puyat, sa pag-inom.Kung titignan, parang siya palang ang nakikita kong mafia bos
Miro POVPagkababa namin ng sasakyan, agad akong nagbigay ng utos sa mga kasama ko.“Surround the entire perimeter. No one gets out, no one gets in. We’re ending this tonight.”Agad namang gumalaw ang mga tauhan ko. Mabibilis, tahimik at koordinado kasi alam nilang mainit na talaga ako, na gusto kong matapos na talaga agad ito. Sa paligid ng malaking taguan nila na may dalawang palapag, kita ko ang pagtakbo ng mga sniper at assault team sa kani-kanilang puwesto. Si Tito Zuko, kasama ang team niya, umikot naman sa likod. Sina Tito Sorin at Tito Eryx naman, namuno sa east at west side ng compound.Kumakabog ang dibdib ko habang binabantayan ang bawat kilos ng mga tauhan ko. Hindi lang ito operasyon, ito ang pagkakataon kong iligtas ang kapatid kong si Ahva.Kailangan kong mailigtas siya, dapat lang kasi baka tuluyan na akong hindi kibuin ni Mama Ada, baka tuluyan na niya akong hindi mahalin.“Miro,” tawag ni Samira habang nilalapitan ako. “She’s gonna be okay. We’ll get her back.”Tuman
Miro POVMainit ang dugo ko. Mainit ang ulo ko. Pakiramdam ko sasabog na lang bigla ang ulo ko sa sobrang galit at pagkabalisa. Hindi ko na alam kung saan ko ibubuhos ang lahat ng poot na nararamdaman ko ngayon.“F*ck!” sigaw ko habang sinusuntok ang lamesa sa harapan ko.Halos hindi makahinga si Mama Ada sa kakaiyak, pero hindi ko na siya matingnan. Wala akong lakas ng loob.Katatanggap lang namin ng video mula kay Don Vito.Ang kapatid ko. Si Ahva. Nakita ko sa video na nakatali siya sa upuan, umiiyak, nanginginig at duguan ang gilid ng labi. Hindi siya makatingin nang diretso sa camera, pero rinig ang boses niya habang namamalimos ng awa.“Kuya Miro... tulungan mo ako... please…”Paulit-ulit na puro ganoon lang ang naririnig sa video, na halos kinabiyak ng puso ko kasi sinasaktan pa ni Don Vito ang kapatid ko habang bini-video-han.Habang pinapanood ko ‘yon, parang may kutsilyong itinarak sa dibdib ko. Parang gusto kong bumalik sa nakaraan at pabagsakin agad si Don Vito bago pa siy
Third Person POVSa isang madilim na warehouse sa gilid ng bundok, nakaupo si Don Vito Monteverde sa isang luma at kinakalawang na upuan. Sa harap niya, nakatali sa isa pang upuan si Ahva, ang nakababatang kapatid ni Miro. Nanginginig ito, basang-basa na ng luha ang pisngi habang paulit-ulit na nagmamakaawang pakawalan na siya.Bago pa pumutok sa social media ang lahat ng baho ni Don Vito, target na niya talagang kunin ang babaeng kapatid ni Miro kasi sa tingin niya ay ito ang kahinaan ni Miro. Pero tila huli na siya kasi nagawa na nitong masira siya, dapat ipapanakot lang niya si Ahva kay Miro, pero dahil naiba na ang sitwasyon, baka hindi na niya pakawalan pa si Ahva, gusto niyang patayin ito bilang kabayaran sa lahat ng ginawang kabuwisitan ni Miro sa imperyo niya.“Please... please let me go. I didn’t do anything…” pagmamakaawa ni Ahva habang nanginginig at halos hindi na maibuka ang bibig sa sobrang takot na nararamdaman niya.Tahimik si Don Vito sa loob ng ilang segundo. Pinagma
Miro POVSiguro, nakatulog kaming dalawa ng halos isa o dalawang oras pagkatapos ng masarap na bakbakan namin sa kama. Nagising kami na halos hapon na.“Miro, naisip ko, ang saya sana kung wala ng problema kaya it’s time to finish this,” bulong niya sa akin habang iniabot ang isang maliit na gold USB na kinuha niya sa bulsa ng damit niya. “This is everything. The executions, the tortures—lahat ng krimen ni Don Vito. If we release this, his empire will crumble.”Kinuha ko ang USB mula sa kanya at tinitigan ito. Napangisi tuloy ako. “This is perfect, Samira. This will break him. Once this goes viral, there’s no coming back for Don Vito.”Nagkangitian kami. Ramdam naming dalawa na malapit na naming makuha ang katarungan. Hindi lang para sa amin, kundi para sa lahat ng taong pinahirapan ni Don Vito Monteverde.**Kinabukasan, maagang nagising si Samira para asikasuhin ang pag-upload ng mga video. Gumamit siya ng iba’t ibang dummy accounts at VPNs para hindi ma-trace ang source ng pag-leak
Samira POVTinitignan ko si Miro habang nasa harap ko, nakadapa at halos hinihimạs ang pagkalalạke. Kung titignan, kapag may suot siyang damit, para siyang lalaking kakabinata palang kasi tago ang laki ng katawan niya sa mga jacket na suot niya, pero kapag pala ganitong wala na siyang suot na damit, litaw ang mala-batong katawan niya at tayong-tayong pa ang burạt niya, hindi siya mukhang lalaking kakabinata lang. Mukha na siyang hot daddy na parang sisibaking mabuti ang makipot kong pagkababạe.“Miro, please, dahan-dahanin mo, una ko ‘to,” paalala ko sa kaniya habang nakabukaka at ready na akong magpasakop sa kaniya.“Huwag kang mag-alala, hindi kita hahayaang mahirapan, saka, saglit lang ang sakit na ‘yan, sa ngayon, ang masasabi ko lang ay magtiis ka lang, sarap din ang mararamdaman mo nito sa dulo,” sagot niya.Doon na niya dinikot ang ulong pink niya na tila ipapasok na talaga sa akin. Nang maramdaman kong pumasok na sa butas ko ang ulo niya, medyo kinakabahan na ako.Pumikit pa a
Samira POVPagkarinig ko pa lang ng tunog ng makina ng sasakyan sa labas ng mansiyon, agad akong napalingon sa bintana. Hindi ako maaaring magkamali. Iyon ang isa sa mga sasakyan ni Miro. Ilang segundo pa, bumukas ang pinto at nakita ko siyang bumaba, kaswal na naka-itim na polo at trousers habang may dalang ilang supot ng pagkain.Hindi ko napigilan ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko inaasahan ang biglaan niyang pagdalaw. Siguradong gusto niya akong makita kaya siya naririto.“Miro?” Napalunok ako ng laway habang papalapit siya.Ngumiti siya nang makita ako, isang bihirang ngiti ang binigay niya na tila nagsasabing maganda ang mood niya ngayon. “Did you miss me?”Hindi ko alam kung sasagot ako, pero naunahan na ako ng mga manang.“Miro,anak!” Halos sabay-sabay nilang sigaw, at isa-isa silang lumapit para yakapin siya.“Ay, ang laki-laki na lalo ng katawan mo!” natatawang sabi ni Manang Cora habang pinapalo nang mahina ang braso niya. Kung alam niyo lang, malaki rin ‘yung nasa
Everett’s POVKabado at halos hindi ako mapakali. Narito na ako sa hotel room kung saan hinihintay ang hindi ko kakilalang babae na makaka-sëx ko ngayong gabi. Ayoko talaga sa mga ganitong gawain. Ayokong nakikipag-sëx kung kani-kanino. Pero dahil kailangan ko ang mana ko, kailangan kong gawin ito. Kailangan ko ng anak at asawa sa lalong madaling panahon.Sa totoo lang, malungkot pa rin ako sa pagkawala ni papa. Sa mga ganitong panahon pa talaga siya nawala. Kung kailan nag-e-enjoy palang ako sa pagiging binata, saka pa siya namatay. Kaya lang, wala, mukhang tadhana ang gustong mangyari ‘to. Gusto niyang maaga akong magkaroon ng asawa at anak. Hindi naman ako ‘yung klaseng lalaki na madalas manloloko ng babae. Ang totoo niyan, magalang ako sa mga babae, lalo na kapag mahal ko na.Kung sino man itong nakita ni Garil na aanakan at papakasalan ko, bahala na. Sabi niya ay mabait at maganda naman ito, tapos single at virgin pa kaya hindi na masama. Ang gusto ko lang naman din ay mabait ang...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments