Misha’s POV
Paglabas ko sa kuwarto ko, narinig kong umiiyak si Mama. Kagigising ko lang, mukhang problema na naman ang sasalubong sa akin. Tumakbo tuloy ako pababa ng hadan para tignan kung ano nang nangyayari sa ibaba. Baka kasi nag-aaway na sila ni mama. Nahinto ako sa pagbaba sa hagdan nang makita kong pumipirma na naman ng mga papel si papa. Tila isa sa mga natitirang farm namin ay naisanla na naman niya kung kani-kanino. Palala na nang palala ang nangyayari sa mga ari-arian namin.
Pag-alis ng mga taong ‘yon, malungkot na napatingin sa akin ang mga magulang ko.
“Wala na ‘yung mga baboy, kambing, manok, isda, baka at kalabaw sa isang farm natin na pinaka mabenta sa lahat. Nakasanla na rin,” sabi ni mama na parang nagsusumbong sa akin. Sa nangyayari, parang pakiramdam ko ay kasalanan ko ang kamalasang inaabot ng business namin.
“Isa na lang sa mga farm ang hawak natin. At maaaring sa mga susunod na araw o linggo, maisanla na rin natin ‘yon,” sabi sa akin ni papa na tila nahihilam na rin ang mga mata. Pinipilit niyang huwag maiyak. Tinatago niya ang lungkot kaya napapabuntong-hininga tuloy ako.
Bakit kasi ako ang gusto nilang sumagip sa problemang ito? Hindi ba nila alam na hindi madali ‘yung gusto nilang ipagawa sa akin? Bugaw ang tawag sa ginagawa nila. Ginagawa nilang pokpök ang anak nila. Iyon ang naiisip ko sa gusto nilang ipagawa sa akin.
Pero mukhang no choice na rin ako. Alam ko naman na sobra-sobra ang naibigay nilang pagmamahal sa akin. Lahat naman gusto ko ay binibigay nila. Spoiled na spoiled ako sa kanila. Kaya naman oras na rin siguro para bumawi sa kanila. Kaya lang, bakit naman kasi ang hirap nang gusto nilang ipagawa sa akin?
“Kung lalandiin ko ba si Ninong Everett ay papayag ba siya? Papayag ba siyang makipagrelasyon sa inaanak niya? Sige nga, mama, papa?”
Napatayo agad si papa nang itanong ‘yon. “Hindi naman ata siya aware na inaanak ka niya. Saka, katuwaan lang iyon. Magkalapit lang din kayo ng edad kaya hindi naman siguro masagwa na maging kayo. Kung sakaling magkatuluyan nga kayo, magiging maganda pa ang kinabukasan mo. Sa panahon ngayon, binababa na talaga ang pride. Diskarte ang labanan ngayon sa buhay. Saka, malay mo magka-inlove naman kayo sa bandang huli. Masasalba na natin nito ang pagbagsak natin, magkakaroon ka pa ng guwapo at mayaman na asawa.”
Lumapit naman si mama sa akin. Hinawakan ang kamay ko. “Alam ko, iniisip mo na bad influence kaming mga magulang mo. Tama ka naman doon. Hindi tama itong ginagawa namin. Pero, anak, sakaling hindi naman mag-click ‘yan, okay lang. Ang mahalaga sinunod mo naman kami. Pasensya ka na, anak, kung ikaw ang naiipit sa sitwasyon ngayon. Ikaw na lang talaga ang tanging paraan para makabangon tayong muli sa kahirapan na ‘to,” sabi ni mama na seryoso sa sinasabi niya.
“Kung wala talaga tayong mapala diyan, wala na tayong magagawa. Pati itong bahay, baka maisanla na rin natin. Tumira na lang din siguro tayo sa isang maliit na bahay. Kaya naman natin ‘yon ‘di ba?” tanong ni papa sa amin ni mama. Kung papakinggan, nakakalungkot isipin ‘yun. Nasanay ako sa ganitong kalaking bahay, nasanay ako sa mala-princessang laki ng bedroom na may closet room, tapos mauuwi sa maliit. Ano na lang ang sasabihin ng mga kaibigan ko kapag nangyari ‘yon? Baka layuan na nila ako kasi malalaman nilang mahirap na ako ngayon.
“Hindi, papa. Hindi ko kaya. Ayokong mangyari ‘yan kaya papayag na ako. Ikaw ang gumawa ng paraan para magkita kami. Bahala na kung ano man ang mangyari,” sagot ko kahit na ang totoo ay hindi ko pa masabi sa kanila na may nangyari na sa amin ng ninong ko. Ang nakakahiya nito ay magkakaharap na kami ulit. Ano nalang ang sasabihin ko kapag nagkita kami ulit? Pero, wala naman kasi akong alam na siya ‘yon. Akala ko talaga si Jake ang ka-sëx ko.
“Anak, Misha, nung isang araw pa kami magkausap ni Everett. Ilang araw na rin kitang pinipilit na makipag-usap sa kaniya kaya sa wakas ay mare-reply-an ko na siya na payag ka nang makipagkita sa kaniya. Ang totoo kasi niyan ay gusto ka rin niyang makausap. Nagtataka nga ako. Parang tadhana na ang gumagawa ng paraan para magkakilala talaga kayo. Alamin mo na rin kung bakit gusto ka niyang makita at makausap,” sabi ni papa na kinagulat ko.
“Gusto niya akong makausap?” paglilinaw ko pa.
“Oo, hindi ka kasi nakikinig sa akin kapag nagsasalita ako. Nung isang araw ko pa sinasabi sa ‘yo na gusto ka niyang makausap,” sagot niya kaya lalo akong kinabahan. Alam ko na agad kung ano ang dahilan kaya gusto niya akong makita at makausap. Sigurado akong tungkol sa pagse-sëx namin ang gusto niyang pag-usapan. Lalo tuloy akong kinabahan nito.
Pagagalitan niya kaya ako? Isusumbong niya kaya ako sa parents ko? Ay, naku, kinakabahan talaga ako. Pakiramdam ko ay magagalit siya. Sino ba naman kasing ninong ang hindi magagalit kapag nalaman niyang ‘yung ka-sëx niya pala nang gabing iyon ay inaanak niya.
Tang-ina talaga. Hindi pa kami nagkikita, pero kumakabog na agad ang dibdib ko ngayon.
Misha’s POVNarito ako sa closet room ko. Kanina pa ako pumipili ng susuotin ko. Ka-videocall ko ngayon ang bestfriend kong si Jaye. Mas magaling kasi siyang pumorma kaysa sa akin. Kapag nagkikita kami o may bonding, palagi akong natutuwa sa mga outfit niya. Kung minsan tuloy, inspired sa kaniya ang mga outfit ko kaya sa kaniya ako ngayong humingi ng tulong.“Ano bang event ‘yang pupuntahan mo? May birthday ba, binyag, kasal o makikipag-date?” tanong niya.“Fine, date nga. May kailangan akong i-seduce na lalaki, e,” pag-aamin ko sa kaniya para hindi na siya magtanong pa ng marami.“Oh, nice! Okay, kapag mangse-seduce ka ng lalaki, dapat luwa ang kaluluwa mo,” sabi niya. Gets ko naman agad siya kaya naghanap agad ako ng damit na makikita talaga ang cleavage ng dibdib ko.Isang puting dress ang nakita ko. Dress na hindi ko pa pala nasusuot. Ito ‘yung binili ko nung nakaraang buwan. Naisip ko kasi na baka matuloy ang thailand trip namin, kaya lang wala, puro talkshit ang mga kausap ko ka
Misha’s POVUmuwi ako sa bahay nang nakaabang sa pinto sina mama at papa. Sinalubong nila agad ako ng tanong sa nangyaring pag-uusap namin ni Ninong Everett. Kung anong napag-usapan namin ay ‘yon din ang sinagot ko sa kanila. Wala akong tinago, lahat-lahat ay sinabi ko sa kanila. Tuwang-tuwa sila kasi sa wakas ay nag-umpisa nang matuloy ang planong naisip ni papa.Para sa akin, dapat ‘yung nakikita nila ay ‘yung hindi ko gusto ang pinapagawa nila sa akin. Pero sa loob-loob ko, gusto ko na rin talaga nang dahil sa nangyari sa amin ni Ninong Everett. Kung hindi siguro nangyari ang gabing ‘yon, patuloy pa rin akong hihindi sa gusto nilang mangyari.Masyado rin talagang mapaglaro ang tadhana. Siguro, sinadya ng tadhana na mangyari iyon para talaga paglapitin kami ng ninong kong yummy.Pagdating ko sa kuwarto ko, agad kong hinarap ang laptop ko para hanapin sa social media si Ninong Everett. Hinanap ko talaga ang buong pangalan niya at hindi naman ako nahirapang mahanap iyon. Everett Tani a
Everett’s POV“Hoy! Kanina ka pa tulala diyan, Everett. Ayos ka lang ba?” tanong ni Garil. Nandito kami sa loob ng coffee shop. Inaya ko siyang pumunta dito kasi may mga papel akong hiningin sa kaniya tungkol naman sa isang tao na pina-background check ko sa kaniya. Sa nalaman ko sa boyfriend ni Misha, mukhang wala naman siyang laban sa akin sakaling makipag-away ito sa kaniya. Isa lang naman siyang walang silbing palamunin sa kanila. Tapos, ang dami-dami pang babae na binuntis. Mabuti na lang at ako ang nakauna kay Misha. Kung hindi, baka nung gabing ‘yon, isa na rin siya sa mabubuntis ng Jake na ‘yon.“Gago ka kasi. Hanggang ngayon, hindi mawala-wala sa isip ko ‘yung nangyari sa amin ni Misha. Hindi ko maalis sa isip ko na inaanak ko pa ‘yung na-virgin-an ko nang gabing ‘yon,” iritado kong sabi sa kaniya. Kanina pa ako tulala dahil ayaw talaga mawala sa isip ko ‘yung itsura ni Misha habang húbu’t hubạd. Tapos, kitang-kita ko pa nun na tumutulo-tulo pa sa hiwa ng pagkababaë niya ang
Misha’s POVPagka-dinner namin, nag-aya si Ninong Everett na pumasok sa loob ng bedroom ko. Gusto niya raw masilip ang kuwarto ko. Nahihiya naman ako sa ganoong inaasta niya kasi nasa harap pa siya ng mga magulang ko nung sabihin niyang gusto niyang pumunta sa kuwarto ko. Sina mama at papa naman todo support pa kay Ninong Everett. Sige raw, pumasok daw kami sa kuwarto ko, kahit iwan na raw namin sila sa dining area.“B-bakit gusto mong makita ang bedroom ko?” nahihiya kong tanong sa kaniya.Nagulat ako kasi ni-lock niya bigla ang pintuan. Tapos, saka siya naglakad palapit sa akin.“Kailangan na nating ipakita sa mga tita at tito ko na may ka-date na ako. Sa mga susunod na araw, ilalabas na kita. Ayos lang ba sa ‘yo na i-post kita sa social media? Doon kasi sila naka-stalk sa akin palagi?” tanong niya kaya sino ba naman ako para tumanggi.“Pero, ninong, hindi ba alam sa inyo na inaanak mo ako?” tanong ko na rin. Bigla siyang napakunot ang noo.“Really, ninong pa rin talaga ang tawag mo
Misha’s POVToday, sinama ako ni Ninong Everett sa isang hotel resort nila. Alas nuebe ng umaga nang sunduin niya ako sa bahay namin. Ten na ng umaga nung dumating kami dito sa napakabonggang hotel resort nila. Nalula ako sa taas ng mga building. Sabi niya, nandito raw lahat ‘yung mga staff na close sa mga tito at tita niya. Sila ‘yung mga spy or tagabalita sa mga tito at tita niya na nangyayari sa buhay niya.Pagdating namin sa loob, pinagtitinginan kami at binabati din nila si Everett.Naupo kami sa isang mesa dito sa may swimming pool area. Tinawag niya ang isang staff at saka nagsabi ng gusto niyang inumin.Habang umiinom siya ng wine, umiinom naman ako ng juice. Ayaw niya akong bigyan ng alak kasi baka makasama raw sa baby ‘yun sakaling mabuntis na nga ako.“Ang laki nitong hotel resort ninyo, Everett,” sabi ko habang palingon-lingon sa buong paligid.“Please, ngumiti ka lang sa lahat ng oras, Misha. May mga staff kasi na kumukuha na sa atin ng picture habang nandito tayo. Nang s
Misha’s POVI was shocked when I woke up late. Hindi ako nagising sa alarm clock ng cellphone ko. Today kasi ang birthday party ng class president namin nung college kami. Isang bonggang event ang mangyayari today, so I must not be late for the gathering. Kailangan kong maghanda kasi dito na magaganap ‘yung mga pag-share ng career achievements, travel experiences, Hobbies and Passions.Mabuti na lang at saktong napamili ako ng mga mamahaling gamit kahapon ng ninong kong mahal na si Ninong Everett. Ngayon, magagamit ko na tuloy ang mga mamahaling gamit na ‘yon.“So, anong susuotin mo, girl?” tanong sa akin ni Jaye. Naka-video call kaming dalawa habang nagme-makeup ng sarili.“Basta, surprise, abangan mo na lang mamaya,” nakangiti kong sagot.“Hey, Misha, for your information, cocktail dress ang dapat na suotin natin,” paalala pa niya. Ginagawa niya akong hindi sanay magbasa ng email.“Yeah, alam ko,” agad kong sagot. “Alam mo, Jaye, mabuti pa gumayak ka na lang nang gumayak diyan. Inii
Misha’s POVNag-start na ang party. Gaya ng may birthday, weird din nung mga program. Ang boring kasi puro kantahan, tapos ‘yung mga kantahan naman ay puro lumang kanta pa. Wala manlang special, kung mayroon man, mga pagkain lang at give-aways. Karamihan sa mga bisita ay parang inantok. Kaya ang ginawa ng iba, gumawa na lang ng mga sariling eksena para mag-enjoy. May mga grupo sa isang lamesa na panay ang picture-an. Aaminin ko, karamihan sa kanila ay gumanda na ang mukha. Paano kasi, uso na ang plastic surgery sa panahon ngayon. Mapepera na rin talaga itong mga kaklase ko. Ang dating mga busalsal nilang ilong, kay tatangos na ngayon. ‘Yung iba namang mga morena noon, kay puputi na ngayon. Tila ba araw-araw lumalaklak ng glutathione. Mayroon din na ang dating mga nerd, biglang naging mga hot.Sa lamesa namin, tahimik at nagmamasid lang sa mga ginagawa ng mga dati naming kaklase. Pero nung makainom na ng wine ang ilan, doon na naging madaldal ang iba.“Uy, Misha, kumusta ka na nga pala
Misha’s POVNakaharap ako ngayon sa malaki kong salamin dito sa kuwarto ko. Pinagmamasdan ko ang sarili ko. Tinignan ko kung may laban ba ako sa babaeng ‘yon. Simula nung makita ko siya kahapon sa birthday party, hindi na maalis sa isipan ko ang mga narinig ko sa sinabi niya. Hindi ako makakapayag na makuha niya ang yummy ninong ko, hindi puwede!Naglakad ako pabalik sa kama ko. Dinampot ko ang cellphone ko para tawagan si Ninong Everett. Gusto kong makipagkita sa kaniya ngayon din.“Oh, napatawag ka ata?”Napakabilis niyang sumagot. Halatang nagulat siya sa pagtawag ko sa kaniya. Dinig ko sa background niya na para bang may nagsasalita.“Wala ba tayong lakad? Gusto kong umalis ng bahay,” agad kong sabi. Baka kasi nakaaligid na sa kaniya ang magandang babae na nakita ko kahapon. Mainam na ‘yung ako na ang maunang umaligid sa yummy ninong ko. Nagiging makapal na tuloy ang mukha ko ngayon sa kaniya. Ako pa ang nag-aaya sa kaniya na lumabas.“Misha, sorry, nasa meeting ako ngayon. Nasa w
Mishon POVMainit na ang sikat ng araw nang tumayo ako sa may taniman ng ubas, hawak ang cellphone habang nasa video call kasama si Mama at Papa. Inikot ko ang camera ng phone para ipakita ang malawak na farm na sinimulan ko ilang linggo na ang nakalipas. Nakangiti akong nagpatuloy sa pagpapaliwanag habang pinapakita ang mga punla ng ubas na unti-unting tumutubo mula sa mga buto."See, Ma, Pa? They're growing now. Slowly but surely," sabi ko habang ini-zoom ang camera sa mga baging."Oh, anak, ang ganda! Hindi ko akalaing magagawa mo ‘to nang mag-isa," sagot ni Mama, halatang proud sa boses niya."Talagang sineryoso mo ‘tong farm, anak," dagdag pa ni Papa na nakangiti rin sa screen."Of course, Pa. It's my dream. Someday, dadalhin ko kayo rito para makita niyo nang personal. Or kapag hindi ho kayo busy ay gumala na lang kayo rito.”Kayang-kaya naman nila, sadyang ayaw lang din nilang nawawala sa mga work at company na hawak nila.Nakita kong nagpalitan ng tingin ang mga magulang ko. "
Ada POVPagbukas ng pinto ng sasakyan, bumungad sa akin ang maliwanag na ilaw ng Lucero restaurant, ang pinaka-main branch nito sa city ng Paris. Ang engrande at eleganteng fasad nito ay tila isang obra na nagpapakita ng tagumpay ni Lucero bilang isang businessman. Napangiti ako habang pababa, hindi dahil sa ganda ng paligid, kundi dahil sa wakas, natuloy din ang dinner na matagal nang inaalok ni Lucero sa akin. Busy siya palagi kaya ang maisingit niya ako sa ganitong dinner ay masyado nang napakadalang mangyari.Nasa gilid ko si Lucero, na palaging mukhang modelo sa tuwing nasa tabi ko. Sa suot niyang dark tailored suit na sakto sa kanyang matipuno at matangkad na pangangatawan, hindi ko maiwasang mag-isip: Ang swerte ko naman at kasama ko siya ngayon. “Let’s go?” tanong niya sa akin sabay abot ng kamay para alalayan akong bumaba.Tumango ako at ngumiti. “Let’s.”May napansin akong lalaki na mukhang lalapit sa akin, medyo hawig siya ni Mishon, hindi ko lang sure kung siya iyon kasi
Mishon POVNasa proseso pa ng pagtubo ang mga ubas sa farm ko, kaya naisip kong samantalahin ang oras para gumala sa city ng Paris. Bukod sa pagbili ng mga wine, gusto ko ring makakita ng iba’t ibang diskarte ng ibang vineyards at wineries dito. May halong excitement at curiosity ang nararamdaman ko habang pinaplano ang buong araw. Siyempre, bilang baguhan ay dapat pag-aralan ko ang galawan at product ng ibang mga may-ari ng wine company dito. Kaunti lang naman sila kaya naman kaya ko ring puntahan lahat sa loob lang ng isang araw.Kasama ko si Marlo, ang assistant ko, na laging maaasahan sa ganitong mga lakad. Kung may mabigat na trabaho, siya ang laging katuwang ko. Nang mag-ready na ako, pagkatapos ng isang masarap na breakfast, sinuot ko ang paborito kong tailored suit at sinigurong maayos ang ayos ko bago kami umalis. Paris ito, kaya kahit simpleng araw lang, hindi puwedeng hindi presentable.Sumilip pa ako sa farm, naroon ang mga tauhan na busy sa paggawa at pagtanim pa rin sa i
Mishon POVPaglapag ko sa Charles de Gaulle Airport, ramdam ko agad ang malamig na simoy ng hangin kahit tag-init pa. Nakakapagpakalma ang presensiya ng Paris, pero hindi sa gitna ng syudad ang destinasyon ko. Ang tinutumbok ko ay ang lupain ng pamilya namin na nasa labas ng lungsod—isang lugar na halos parang probinsya. Matutupad na ang plano kong magtayo ng wine company, at dito ko gustong simulan ang lahat.Dati, nagsimula lang ako sa panunuod ng mga farmer vlogger na mayroong grape farm at may winery na rin. Hanggang sa maanlig na ako sa kakapanuod at maging pangarap ko na ring magkaroon ng wine company. Pero dahil marami ng ganoon sa Pinas, naisip kong gawin ito sa Paris. At dito na magsisimula ang lahat.Pagkarating ko sa lugar, halos hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Ang lawak ng lupa! Halos kasing laki ng isang mall ang sukat nito, na may rolling hills at perfect na tanawin ng kalikasan. Napangiti ako habang iniisip na sa lugar na ito magsisimula ang lahat ng pangarap ko.P
Ada POVAng alarm ng cellphone ko ang unang bumasag sa katahimikan ng umagang iyon. Madilim pa sa labas, pero kailangan ko nang gumising. Ganito ang buhay ng isang international fashion model—laging maaga ang simula, laging may bagong adventure. Mahirap nung una pero nasanay na ako.Habang papunta ako sa walk-in closet ko, pinakikiramdaman ko pa ang jet lag mula sa pagbalik ko sa Paris kagabi. Napabuntong-hininga ako habang tinitingnan ang mga designer clothes na nakahanay sa harapan ko. Kailangan kong maghanda para sa araw na ito: photoshoot sa umaga, fitting para sa isang couture show sa tanghali, at dinner meeting kasama ang isang kilalang fashion editor mamayang gabi.Pagkatapos kong maligo, isinuot ko ang simpleng ensemble—black wide-leg trousers, a crisp white shirt, at oversized sunglasses. Simpleng elegante, ngunit sapat na para hindi mawalan ng dating kahit sa busy streets ng Paris.Pagdating sa kusina, naroon ang mga kasambahay namin, naghahanda ng kape. "Good morning, Miss
Mishon POVNakaya pang makabangon ni Ada. Ako na ang napahiga sa kama habang siya naman ay nakaupo at binabana na ang suot kong pantalon. Habang ginagawa niya ‘yon ay nakahawak pa rin siya sa matigas konf pagkalalakë. Sa totoo lang, oo, wild talaga ako at mahilig akong makipag-sëx. Pero pagdating kay Ada hill, iba na ang usapan. Hindi ko puwedeng samantalahin ang pagkakataong ito na wala siya sa wisyo.Iginagalang ko si Ada, higit pa sa anumang nararamdaman ko para sa kanya. Siya ang tipo ng tao na hindi mo dapat nilalapastangan, kahit ano pa ang sitwasyon. Kaya't kahit na parang hinihila ako ng damdamin kong patulan na siya, pinigilan ko ang sarili ko. “Hindi ito tama, matulog ka na, lasing ka na, Ada,” sabi ko at saka ko siya pinahiga gamit ang buong lakas ko.“KJ ka naman, Lucero,” sabi niya ulit kaya naisip ko na baka may syota na siya at ang Lucero na ‘yon ang boyfriend niya.Lumayo ako mula sa kama at inayos ang kumot na nakabalot sa katawan niya."Goodnight, Ada," mahina kong
Mishon POVAng lamig ng aircon sa loob ng private room sa bar, pero para sa akin, hindi ko halos maramdaman iyon. Siguro dahil katabi ko si Ada Hill. Ang Ada Hill na dati ko lang nakikita sa mga billboard at fashion magazines. Hindi ko akalaing magkakaroon ako ng pagkakataong makausap siya nang ganito, sa parehong mesa, nagkakatuwaan at nagkukwentuhan na parang hindi siya isang sikat na modelo.Nakatitig ako sa kanya habang tumatawa siya sa sinabi ni Czedric. Napaka-genuine ng kanyang ngiti, parang hindi bagay sa isang tao na palaging nasa ilalim ng spotlight. Nagmumukha siyang simple, pero ang totoo, siya ang pinakakinang sa lahat ng naririto."You know," sabi ni Ada, habang hawak ang baso ng alak, "people think being a fashion model is glamorous, but there’s a lot more to it than what you see on the surface."Napatingin kaming lahat sa kanya, halatang interesado sa susunod niyang sasabihin."Like what?" tanong ni Marco na nakatingin din sa kanya nang may pagkabilib. May tama na ng a
Ada POVPaggising ko sa umagang iyon, agad kong sinilip ang bintana ng hotel. Kita ko ang maningning na araw na sumisikat sa ibabaw ng abalang lungsod ng Maynila. Malinaw pa rin sa akin ang dahilan ng pag-uwi ko dito—ang maging ninang ni Czeverick.Nakakatuwa kasi bagong experience ito para sa akin. First time kong a-attend ng binyag. Si Czeverick ang kauna-unahang baby na magiging inaanak ko.Kahit medyo may jetlag pa ako, naisip ko na hindi ko pwedeng sayangin ang pagkakataong ito. Isa pa, hindi araw-araw na nagkakaroon ako ng pagkakataong maging bahagi ng isang espesyal na okasyon tulad nito. Sa Paris, work lang, puro ganoon, madalang ang party-party at kasiyahan. Samahan pa na may toxic akong family.Kinuha ko ang cellphone ko at tumawag sa mansiyon namin. “Mila, pakisabi kay Mang Ramon na ihanda ang sasakyan. Kailangan ko ng driver mamaya para maghatid-sundo sa akin sa simbahan. Pakisama na rin si Lina bilang personal alalay ko."Agad namang sumagot si Mila, "Opo, Ma’am Ada. Ihah
Ada Hill POV Pagkarating ko sa Pilipinas, isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko. Ang amoy ng hangin dito, kahit papaano ay may kakaibang hatid na alaala. Matagal-tagal din akong hindi nakauwi. Huling bakasyon ko rito ay halos tatlong taon na ang nakalipas. Sa Paris, laging mabilis ang buhay—palaging nasa gitna ako ng photoshoots, runway shows at kung anu-ano pang engagements. Pero dito sa Pilipinas, tila mas humihinto ang oras. Mas tahimik at walang masyadong kailangang gawin. Ngayon, kaya ako umuwi ay hindi dahil sa trabaho, kundi dahil ninang ako sa binyag ni Czeverick, ang anak nina Czedric at Everisha. Si Czedric ay isang mahusay na singer at performer, apo ng dating sikat na hollywood singer na si Taylor Borrome. Naging malapit na kaibigan ko na si Czedric sa Paris. Madalas ko siyang nakakasama doon, lalo na tuwing may events kung saan siya ang guest performer. Nakilala ko rin ang asawa niyang si Everisha noong minsang dumalaw siya sa Paris. At ngayon, kinuha nila