Misha’s POV
Narito ako sa closet room ko. Kanina pa ako pumipili ng susuotin ko. Ka-videocall ko ngayon ang bestfriend kong si Jaye. Mas magaling kasi siyang pumorma kaysa sa akin. Kapag nagkikita kami o may bonding, palagi akong natutuwa sa mga outfit niya. Kung minsan tuloy, inspired sa kaniya ang mga outfit ko kaya sa kaniya ako ngayong humingi ng tulong.
“Ano bang event ‘yang pupuntahan mo? May birthday ba, binyag, kasal o makikipag-date?” tanong niya.
“Fine, date nga. May kailangan akong i-seduce na lalaki, e,” pag-aamin ko sa kaniya para hindi na siya magtanong pa ng marami.
“Oh, nice! Okay, kapag mangse-seduce ka ng lalaki, dapat luwa ang kaluluwa mo,” sabi niya. Gets ko naman agad siya kaya naghanap agad ako ng damit na makikita talaga ang cleavage ng dibdib ko.
Isang puting dress ang nakita ko. Dress na hindi ko pa pala nasusuot. Ito ‘yung binili ko nung nakaraang buwan. Naisip ko kasi na baka matuloy ang thailand trip namin, kaya lang wala, puro talkshit ang mga kausap ko kaya hindi natuloy.
“Ito, okay ba ‘to?” tanong ko sa kaniya saka ko hinarap sa camera ang dress na napili ko.
“Oy, saan mo nabili ‘yan, Misha? Ang ganda!” puri naman niya kaya mukhang problem solve na ako. Hahaba pa ang usapin kaya nagpaalam na agad ako sa kaniya.
“Saka ko na lang sasabihin sa ‘yo. Ba-bye na muna, nagmamadali na ako kasi late na ako sa date namin. Bye, Jaye, thank you!” sabi ko saka ko siya pinatayan ng linya ko.
Sinuot ko ka na ang puting dress. Nag-makeup din ako. Hindi na rin kasi ako sanay lumabas ng bahay ng walang kolorete sa mukha.
Pagbaba ko sa ibaba ng bahay namin, inabangan talaga ako nila mama at papa. Puring-puri sila sa suot ko. Bagay na bagay daw sa akin ang suot ko, kaya tiyak na magugustugan daw ako ni Ninong Everett. Nagpasalamat ako sa kanila at pagkatapos ay umalis na ako sa bahay. Ayoko kasing paghintayin si Ninong Everett sa coffee shop na pagmi-meet-an namin.
**
Halos walang katao-tao nang dumating ako sa coffee shop na pagmi-meet-an namin. Nasa labas palang ako ay tanaw ko na agad na nakaupo siya sa isang mesa habang may iniinom na kape. Hindi siya gaanong nakaporma, pero ang lakas na agad ng dating niya sa suot niyang fitted na itim na t-shirt. Hulmang-hulma roon ang matipuno niyang katawan.
Napatingin siya sa pinto ng shop nang marinig niyang bumukas ito. Napatayo siya nang makita ako kaya kumabog na lalo ang dibdib ko.
Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya. Pagdating ko sa lamesa niya, ngumiti naman siya. Ang guwapo niya, buwisit.
“Hi,” nahihiya niyang bati sa akin.
“H-hello,” mautal-utal ko namang sabi. Bakit ganito. Bakit ang guwapo niya masyado. Bakit ninong ko pa kasi siya? Kung hindi ko lang siya ninong, for sure tuloy na tuloy talaga ang paglalandi ko dito.
“Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Let’s talk about what happened that night when we accidentally ended up together in that hotel room.”
Tumango naman ako. Iyon naman kasi talaga ang pinunta namin dito. Siyempre, ako ang unang nagsalita. Sinabi ko sa kaniya kung bakit nangyari ‘yon. Pero, siyempre hindi ko na sinabi ‘yung tungkol sa pagtatanan namin ni Jake.
“I’m really sorry. It’s my fault because namali talaga ako ng pasok ng hotel room dahil lasing na lasing ako ng gabing ‘yon,” paliwanag ko sa kaniya.
“Pero bakit hindi ka umangal nung galawin na kita? Bakit hinayaan mo lang ako?” tanong ko sa kaniya. Gusto kong sabihin na may usapan talaga kami ng boyfriend ko, kaya lang kasi hindi puwede. Kailangan ko na kasing masungkit ang puso niya. Kailangan malaman niyang single ako.
“Lasing na lasing nga ako nun. Wala na akong nalalaman sa nangyayari,” sagot ko na lang.
“Misha, ako ang nakauna sa ‘yo. Bukod doon, ramdam mo naman. Naiputok ko sa loob mo ang katas ko. Ang totoo kasi niyan, ibang babae ang dapat na makakasama ko ng gabing ‘yon. Kaya lang, hindi siya dumating kaya nung makita kong dumating ka sa room na iyon, inakala kong ikaw na ‘yon, kaya agad kitang ginalaw. Aaminin ko sa ‘yo, sa lalong madaling panahon ay kailangan kong maikasal at kailangan kong magkaanak. Kaya sakaling may mabuo man na bata diyan sa sinapupunan mo, handa naman akong panagutan ‘yan. Handa rin akong pakasalan ka. Kaya lang, ang tanong ko ay payag ka ba kahit na alam mong ninong mo ako?”
Nagtaka ako. Ang bilis niya. Parang nakakaloko na hindi ako makapaniwala sa mga sinabi niya. Naisip ko na para bang gaya ko, kailangan kong landiin siya kasi may kailangan ako sa kaniya. Parang ganoon din ang naiisip ko sa sitwasyon niya. Kailangan niya ng asawa at anak para saan? Para kaya sa mana niya?
“Sandali, kailangan mong magkaroon ng asawa at anak dahil ba sa makukuha mong mana sa pamilya mo?” tanong ko na tuloy para alam ko na rin.
Matagal bago siya sumagot. “Fine, matalino ka. Oo, ganoon na nga. Kaya nga kung sakaling ayaw mo sa akin. Puwede tayong magpakasal. Tapos kapag nakuha ko na ang mana ko, saka tayo maghiwalay. Promise ko sa ‘yo, lahat ng hihilingin mo ibibigay ko sa ‘yo habang mag-asawa tayo. Basta ba ay makuha ko lang ang malaking company namin na sa akin ipapamana ng papa ko. Hindi maaaring sina tita at tito ang maghari-harian doon. Hindi puwede. Ang sa akin ay akin,” paliwanag niya kaya ngayong ay gets ko na.
Kung ganoon, ang tanging suwerte ko na lang ay ang mayroong mabuo sa tiyan ko. Kasi kung wala, nganga, hindi ko matutulungan si papa na mabawi ang mga nakasanla naming farm.
“Payag akong magpakasal sa ‘yo kahit ninong pa kita. Paano ang gagawin, may nangyari na sa atin, e. Hindi ko naman pinagsisisihan ‘yon kasi inaamin ko…”
Napahinto ako sa pagsasalita. Hindi na ako nakapagpreno.
“Inaamin mo na ano?” tanong niya tuloy.
“Oo na, ninong. Nag-enjoy din ako nung gabing ‘yon,” sabi ko sa kaniya. Kinapalan ko ng ang mukha ko.
Bigla tuloy siyang tumawa. Tang-ina, ang guwapo niya lalo kapag tatawa.
“Aba, mukhang palaban pala ang inaanak ko sa kama,” sabi niya na tila naiba ang tono nang pananalita. “Anyway, may usapan na tayo. Babalitaan mo ako kada linggo. Kailangan nating malaman kung may nabuo na ba agad sa tiyan mo para mapaghandaan na agad natin ang lahat. Heto, sa iyo na muna itong sobre. Bumili ka ng pregnancy test kada linggo. Kung maaari ay araw-arawin mo,” sabi niya saka nilapag sa akin ang isang makapal na sobre.
Nung pauwi na ako sa bahay, doon ko lang sinilip ang laman ng sobra. Napamura ako kasi naisip kong…ano bang klaseng pregnancy test ang pinapabili niya at ganitong halos umabot na ng kalahating milyon itong perang binigay niya?
Mukhang totoong napakayaman niya, kaya mas lalo ko tuloy gustong ituloy ang plano ko. Isa pa, crush ko na siya. Crush ko na ang ninong ko kasi ang guwapo niya talaga sa malapitan. Lalo na kapag wala siyang suot na saplot. Hanggang ngayon, palagi pa ring sumasagi sa isip ko ang itsura niyang hubu’t hubad. Lalo na ‘yung malaki niyang kạrgada. Parang gusto ko tuloy ulit magpawasak sa kaniya.
Misha’s POVUmuwi ako sa bahay nang nakaabang sa pinto sina mama at papa. Sinalubong nila agad ako ng tanong sa nangyaring pag-uusap namin ni Ninong Everett. Kung anong napag-usapan namin ay ‘yon din ang sinagot ko sa kanila. Wala akong tinago, lahat-lahat ay sinabi ko sa kanila. Tuwang-tuwa sila kasi sa wakas ay nag-umpisa nang matuloy ang planong naisip ni papa.Para sa akin, dapat ‘yung nakikita nila ay ‘yung hindi ko gusto ang pinapagawa nila sa akin. Pero sa loob-loob ko, gusto ko na rin talaga nang dahil sa nangyari sa amin ni Ninong Everett. Kung hindi siguro nangyari ang gabing ‘yon, patuloy pa rin akong hihindi sa gusto nilang mangyari.Masyado rin talagang mapaglaro ang tadhana. Siguro, sinadya ng tadhana na mangyari iyon para talaga paglapitin kami ng ninong kong yummy.Pagdating ko sa kuwarto ko, agad kong hinarap ang laptop ko para hanapin sa social media si Ninong Everett. Hinanap ko talaga ang buong pangalan niya at hindi naman ako nahirapang mahanap iyon. Everett Tani a
Everett’s POV“Hoy! Kanina ka pa tulala diyan, Everett. Ayos ka lang ba?” tanong ni Garil. Nandito kami sa loob ng coffee shop. Inaya ko siyang pumunta dito kasi may mga papel akong hiningin sa kaniya tungkol naman sa isang tao na pina-background check ko sa kaniya. Sa nalaman ko sa boyfriend ni Misha, mukhang wala naman siyang laban sa akin sakaling makipag-away ito sa kaniya. Isa lang naman siyang walang silbing palamunin sa kanila. Tapos, ang dami-dami pang babae na binuntis. Mabuti na lang at ako ang nakauna kay Misha. Kung hindi, baka nung gabing ‘yon, isa na rin siya sa mabubuntis ng Jake na ‘yon.“Gago ka kasi. Hanggang ngayon, hindi mawala-wala sa isip ko ‘yung nangyari sa amin ni Misha. Hindi ko maalis sa isip ko na inaanak ko pa ‘yung na-virgin-an ko nang gabing ‘yon,” iritado kong sabi sa kaniya. Kanina pa ako tulala dahil ayaw talaga mawala sa isip ko ‘yung itsura ni Misha habang húbu’t hubạd. Tapos, kitang-kita ko pa nun na tumutulo-tulo pa sa hiwa ng pagkababaë niya ang
Misha’s POVPagka-dinner namin, nag-aya si Ninong Everett na pumasok sa loob ng bedroom ko. Gusto niya raw masilip ang kuwarto ko. Nahihiya naman ako sa ganoong inaasta niya kasi nasa harap pa siya ng mga magulang ko nung sabihin niyang gusto niyang pumunta sa kuwarto ko. Sina mama at papa naman todo support pa kay Ninong Everett. Sige raw, pumasok daw kami sa kuwarto ko, kahit iwan na raw namin sila sa dining area.“B-bakit gusto mong makita ang bedroom ko?” nahihiya kong tanong sa kaniya.Nagulat ako kasi ni-lock niya bigla ang pintuan. Tapos, saka siya naglakad palapit sa akin.“Kailangan na nating ipakita sa mga tita at tito ko na may ka-date na ako. Sa mga susunod na araw, ilalabas na kita. Ayos lang ba sa ‘yo na i-post kita sa social media? Doon kasi sila naka-stalk sa akin palagi?” tanong niya kaya sino ba naman ako para tumanggi.“Pero, ninong, hindi ba alam sa inyo na inaanak mo ako?” tanong ko na rin. Bigla siyang napakunot ang noo.“Really, ninong pa rin talaga ang tawag mo
Misha’s POVToday, sinama ako ni Ninong Everett sa isang hotel resort nila. Alas nuebe ng umaga nang sunduin niya ako sa bahay namin. Ten na ng umaga nung dumating kami dito sa napakabonggang hotel resort nila. Nalula ako sa taas ng mga building. Sabi niya, nandito raw lahat ‘yung mga staff na close sa mga tito at tita niya. Sila ‘yung mga spy or tagabalita sa mga tito at tita niya na nangyayari sa buhay niya.Pagdating namin sa loob, pinagtitinginan kami at binabati din nila si Everett.Naupo kami sa isang mesa dito sa may swimming pool area. Tinawag niya ang isang staff at saka nagsabi ng gusto niyang inumin.Habang umiinom siya ng wine, umiinom naman ako ng juice. Ayaw niya akong bigyan ng alak kasi baka makasama raw sa baby ‘yun sakaling mabuntis na nga ako.“Ang laki nitong hotel resort ninyo, Everett,” sabi ko habang palingon-lingon sa buong paligid.“Please, ngumiti ka lang sa lahat ng oras, Misha. May mga staff kasi na kumukuha na sa atin ng picture habang nandito tayo. Nang s
Misha’s POVI was shocked when I woke up late. Hindi ako nagising sa alarm clock ng cellphone ko. Today kasi ang birthday party ng class president namin nung college kami. Isang bonggang event ang mangyayari today, so I must not be late for the gathering. Kailangan kong maghanda kasi dito na magaganap ‘yung mga pag-share ng career achievements, travel experiences, Hobbies and Passions.Mabuti na lang at saktong napamili ako ng mga mamahaling gamit kahapon ng ninong kong mahal na si Ninong Everett. Ngayon, magagamit ko na tuloy ang mga mamahaling gamit na ‘yon.“So, anong susuotin mo, girl?” tanong sa akin ni Jaye. Naka-video call kaming dalawa habang nagme-makeup ng sarili.“Basta, surprise, abangan mo na lang mamaya,” nakangiti kong sagot.“Hey, Misha, for your information, cocktail dress ang dapat na suotin natin,” paalala pa niya. Ginagawa niya akong hindi sanay magbasa ng email.“Yeah, alam ko,” agad kong sagot. “Alam mo, Jaye, mabuti pa gumayak ka na lang nang gumayak diyan. Inii
Misha’s POVNag-start na ang party. Gaya ng may birthday, weird din nung mga program. Ang boring kasi puro kantahan, tapos ‘yung mga kantahan naman ay puro lumang kanta pa. Wala manlang special, kung mayroon man, mga pagkain lang at give-aways. Karamihan sa mga bisita ay parang inantok. Kaya ang ginawa ng iba, gumawa na lang ng mga sariling eksena para mag-enjoy. May mga grupo sa isang lamesa na panay ang picture-an. Aaminin ko, karamihan sa kanila ay gumanda na ang mukha. Paano kasi, uso na ang plastic surgery sa panahon ngayon. Mapepera na rin talaga itong mga kaklase ko. Ang dating mga busalsal nilang ilong, kay tatangos na ngayon. ‘Yung iba namang mga morena noon, kay puputi na ngayon. Tila ba araw-araw lumalaklak ng glutathione. Mayroon din na ang dating mga nerd, biglang naging mga hot.Sa lamesa namin, tahimik at nagmamasid lang sa mga ginagawa ng mga dati naming kaklase. Pero nung makainom na ng wine ang ilan, doon na naging madaldal ang iba.“Uy, Misha, kumusta ka na nga pala
Misha’s POVNakaharap ako ngayon sa malaki kong salamin dito sa kuwarto ko. Pinagmamasdan ko ang sarili ko. Tinignan ko kung may laban ba ako sa babaeng ‘yon. Simula nung makita ko siya kahapon sa birthday party, hindi na maalis sa isipan ko ang mga narinig ko sa sinabi niya. Hindi ako makakapayag na makuha niya ang yummy ninong ko, hindi puwede!Naglakad ako pabalik sa kama ko. Dinampot ko ang cellphone ko para tawagan si Ninong Everett. Gusto kong makipagkita sa kaniya ngayon din.“Oh, napatawag ka ata?”Napakabilis niyang sumagot. Halatang nagulat siya sa pagtawag ko sa kaniya. Dinig ko sa background niya na para bang may nagsasalita.“Wala ba tayong lakad? Gusto kong umalis ng bahay,” agad kong sabi. Baka kasi nakaaligid na sa kaniya ang magandang babae na nakita ko kahapon. Mainam na ‘yung ako na ang maunang umaligid sa yummy ninong ko. Nagiging makapal na tuloy ang mukha ko ngayon sa kaniya. Ako pa ang nag-aaya sa kaniya na lumabas.“Misha, sorry, nasa meeting ako ngayon. Nasa w
Everett’s POV“Anong balita diyan sa inaanak mo?” tanong ni Garil. Nandito kami ngayon sa opening ng bagong hotel resort namin dito sa Batangas.“Okay naman, maayos naman ang lahat. Waiting pa rin ako sa pagbubuntis niya,” sagot ko sa kaniya habang nakatingin ako sa tita at tito ko na abalang kinakausap ang mga pangunahing bisita namin dito. Feel na feel nila, na sila muna ang may hawak sa lahat-lahat ng ari-arian at business namin. Feel na feel nila na sila muna ang nasa spotlight habang hindi ko pa nakukuha ang lahat. Para sa akin, hahayaan kong mag-enjoy muna sila sa kung anong ginagawa nila ngayon. Alam ko naman kasi na sa huli, sa akin pa rin babagsak ang lahat. Hindi puwedeng ‘di dahil sa akin lang naman talaga dapat ang mga ‘yon. Hindi ko lang talaga ma-gets si papa kung bakit pinahirapan pa niya ako ng ganito. Alam naman niyang sakim sa mga yaman ang kapatid niya, tapos sa kaniya pa niya pinaubaya ang lahat habang hindi ko pa natutupad ang huling hiling niya. Siguro, dahil ala
Ada POVPagbaba ko ng sasakyan, agad akong sinalubong ng preskong hangin mula sa malawak na ubasan sa paligid ng mansiyon ni Mishon. Hindi ko maipaliwanag, pero tila ba ang lugar na ito ay may kakaibang katahimikan. Napapayapa nito ang puso at isip ko na ilang araw nang puno ng kaba at pag-aalala dahil kay Lucero. Sa totoo lang, ngayong araw ay rehearsal ko sana para sa isang event, pero pinili kong umiwas muna. Alam kong magagalit si Mama kapag nalaman niyang gumagala lang ako. Pero wala akong paki, minsan lang ako makaramdam ng ganitong klaseng kalayaan kaya deserve ko ‘to.Pagpasok ko sa mansiyon ni Mishon, agad kong napansin ang bango ng paligid. Para bang kahit saan ka lumingon ay may preskong amoy ng mga scented candle at sariwang bulaklak na rose na tanim sa garden nila. Nasa harap na ng dining table ang mga pagkaing hinanda ni Mishon para sa akin. May steak, iba't ibang klase ng pasta, at dessert na halatang gawa mula sa dito ng mga kusinera nila.“Wow, Mishon, lahat ba ng ito
Mishon POVNang gumising ako kinabukasan, dama ko pa rin ang bigat ng nadiskubre ko tungkol kay Lucero at kung paano niya ginagamit si Ada. Napapailing na lang ako habang iniisip kung paano nagawang lokohin ng ganun ang isang taong mabait at walang ginawang masama kundi suportahan siya. Hindi ko mapigilan ang sarili ko—hindi puwedeng manatili na lang ako sa isang tabi at hayaan ang ganoong klaseng kasinungalingan. Dapat na malaman ito ni Ada, hindi ako papayag na isantabi na lang ang nalaman ko.Habang iniinom ko ang mainit kong kape sa terrace ng mansiyon, tanaw ko ang malawak kong ubasan na unti-unti nang rumarami at lumalaki ang mga dahon. Ito na ang isang pangarap na unti-unting nagkakatotoo. Ngunit sa kabila ng tagumpay ko sa farm na ito, hindi ko mapigilang isipin si Ada. Ano kaya ang nararamdaman niya kung malaman niyang ginagamit lang siya?Naupo ako sa isang batong malaki na nakita ko at doon ako naupo. Nagdesisyon akong i-message siya. Binuksan ko ang social media app ko at
Mishon POVMainit na ang sikat ng araw nang tumayo ako sa may taniman ng ubas, hawak ang cellphone habang nasa video call kasama si Mama at Papa. Inikot ko ang camera ng phone para ipakita ang malawak na farm na sinimulan ko ilang linggo na ang nakalipas. Nakangiti akong nagpatuloy sa pagpapaliwanag habang pinapakita ang mga punla ng ubas na unti-unting tumutubo mula sa mga buto."See, Ma, Pa? They're growing now. Slowly but surely," sabi ko habang ini-zoom ang camera sa mga baging."Oh, anak, ang ganda! Hindi ko akalaing magagawa mo ‘to nang mag-isa," sagot ni Mama, halatang proud sa boses niya."Talagang sineryoso mo ‘tong farm, anak," dagdag pa ni Papa na nakangiti rin sa screen."Of course, Pa. It's my dream. Someday, dadalhin ko kayo rito para makita niyo nang personal. Or kapag hindi ho kayo busy ay gumala na lang kayo rito.”Kayang-kaya naman nila, sadyang ayaw lang din nilang nawawala sa mga work at company na hawak nila.Nakita kong nagpalitan ng tingin ang mga magulang ko. "
Ada POVPagbukas ng pinto ng sasakyan, bumungad sa akin ang maliwanag na ilaw ng Lucero restaurant, ang pinaka-main branch nito sa city ng Paris. Ang engrande at eleganteng fasad nito ay tila isang obra na nagpapakita ng tagumpay ni Lucero bilang isang businessman. Napangiti ako habang pababa, hindi dahil sa ganda ng paligid, kundi dahil sa wakas, natuloy din ang dinner na matagal nang inaalok ni Lucero sa akin. Busy siya palagi kaya ang maisingit niya ako sa ganitong dinner ay masyado nang napakadalang mangyari.Nasa gilid ko si Lucero, na palaging mukhang modelo sa tuwing nasa tabi ko. Sa suot niyang dark tailored suit na sakto sa kanyang matipuno at matangkad na pangangatawan, hindi ko maiwasang mag-isip: Ang swerte ko naman at kasama ko siya ngayon. “Let’s go?” tanong niya sa akin sabay abot ng kamay para alalayan akong bumaba.Tumango ako at ngumiti. “Let’s.”May napansin akong lalaki na mukhang lalapit sa akin, medyo hawig siya ni Mishon, hindi ko lang sure kung siya iyon kasi
Mishon POVNasa proseso pa ng pagtubo ang mga ubas sa farm ko, kaya naisip kong samantalahin ang oras para gumala sa city ng Paris. Bukod sa pagbili ng mga wine, gusto ko ring makakita ng iba’t ibang diskarte ng ibang vineyards at wineries dito. May halong excitement at curiosity ang nararamdaman ko habang pinaplano ang buong araw. Siyempre, bilang baguhan ay dapat pag-aralan ko ang galawan at product ng ibang mga may-ari ng wine company dito. Kaunti lang naman sila kaya naman kaya ko ring puntahan lahat sa loob lang ng isang araw.Kasama ko si Marlo, ang assistant ko, na laging maaasahan sa ganitong mga lakad. Kung may mabigat na trabaho, siya ang laging katuwang ko. Nang mag-ready na ako, pagkatapos ng isang masarap na breakfast, sinuot ko ang paborito kong tailored suit at sinigurong maayos ang ayos ko bago kami umalis. Paris ito, kaya kahit simpleng araw lang, hindi puwedeng hindi presentable.Sumilip pa ako sa farm, naroon ang mga tauhan na busy sa paggawa at pagtanim pa rin sa i
Mishon POVPaglapag ko sa Charles de Gaulle Airport, ramdam ko agad ang malamig na simoy ng hangin kahit tag-init pa. Nakakapagpakalma ang presensiya ng Paris, pero hindi sa gitna ng syudad ang destinasyon ko. Ang tinutumbok ko ay ang lupain ng pamilya namin na nasa labas ng lungsod—isang lugar na halos parang probinsya. Matutupad na ang plano kong magtayo ng wine company, at dito ko gustong simulan ang lahat.Dati, nagsimula lang ako sa panunuod ng mga farmer vlogger na mayroong grape farm at may winery na rin. Hanggang sa maanlig na ako sa kakapanuod at maging pangarap ko na ring magkaroon ng wine company. Pero dahil marami ng ganoon sa Pinas, naisip kong gawin ito sa Paris. At dito na magsisimula ang lahat.Pagkarating ko sa lugar, halos hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Ang lawak ng lupa! Halos kasing laki ng isang mall ang sukat nito, na may rolling hills at perfect na tanawin ng kalikasan. Napangiti ako habang iniisip na sa lugar na ito magsisimula ang lahat ng pangarap ko.P
Ada POVAng alarm ng cellphone ko ang unang bumasag sa katahimikan ng umagang iyon. Madilim pa sa labas, pero kailangan ko nang gumising. Ganito ang buhay ng isang international fashion model—laging maaga ang simula, laging may bagong adventure. Mahirap nung una pero nasanay na ako.Habang papunta ako sa walk-in closet ko, pinakikiramdaman ko pa ang jet lag mula sa pagbalik ko sa Paris kagabi. Napabuntong-hininga ako habang tinitingnan ang mga designer clothes na nakahanay sa harapan ko. Kailangan kong maghanda para sa araw na ito: photoshoot sa umaga, fitting para sa isang couture show sa tanghali, at dinner meeting kasama ang isang kilalang fashion editor mamayang gabi.Pagkatapos kong maligo, isinuot ko ang simpleng ensemble—black wide-leg trousers, a crisp white shirt, at oversized sunglasses. Simpleng elegante, ngunit sapat na para hindi mawalan ng dating kahit sa busy streets ng Paris.Pagdating sa kusina, naroon ang mga kasambahay namin, naghahanda ng kape. "Good morning, Miss
Mishon POVNakaya pang makabangon ni Ada. Ako na ang napahiga sa kama habang siya naman ay nakaupo at binabana na ang suot kong pantalon. Habang ginagawa niya ‘yon ay nakahawak pa rin siya sa matigas konf pagkalalakë. Sa totoo lang, oo, wild talaga ako at mahilig akong makipag-sëx. Pero pagdating kay Ada hill, iba na ang usapan. Hindi ko puwedeng samantalahin ang pagkakataong ito na wala siya sa wisyo.Iginagalang ko si Ada, higit pa sa anumang nararamdaman ko para sa kanya. Siya ang tipo ng tao na hindi mo dapat nilalapastangan, kahit ano pa ang sitwasyon. Kaya't kahit na parang hinihila ako ng damdamin kong patulan na siya, pinigilan ko ang sarili ko. “Hindi ito tama, matulog ka na, lasing ka na, Ada,” sabi ko at saka ko siya pinahiga gamit ang buong lakas ko.“KJ ka naman, Lucero,” sabi niya ulit kaya naisip ko na baka may syota na siya at ang Lucero na ‘yon ang boyfriend niya.Lumayo ako mula sa kama at inayos ang kumot na nakabalot sa katawan niya."Goodnight, Ada," mahina kong
Mishon POVAng lamig ng aircon sa loob ng private room sa bar, pero para sa akin, hindi ko halos maramdaman iyon. Siguro dahil katabi ko si Ada Hill. Ang Ada Hill na dati ko lang nakikita sa mga billboard at fashion magazines. Hindi ko akalaing magkakaroon ako ng pagkakataong makausap siya nang ganito, sa parehong mesa, nagkakatuwaan at nagkukwentuhan na parang hindi siya isang sikat na modelo.Nakatitig ako sa kanya habang tumatawa siya sa sinabi ni Czedric. Napaka-genuine ng kanyang ngiti, parang hindi bagay sa isang tao na palaging nasa ilalim ng spotlight. Nagmumukha siyang simple, pero ang totoo, siya ang pinakakinang sa lahat ng naririto."You know," sabi ni Ada, habang hawak ang baso ng alak, "people think being a fashion model is glamorous, but there’s a lot more to it than what you see on the surface."Napatingin kaming lahat sa kanya, halatang interesado sa susunod niyang sasabihin."Like what?" tanong ni Marco na nakatingin din sa kanya nang may pagkabilib. May tama na ng a