Misha’s POV
Narito ako sa closet room ko. Kanina pa ako pumipili ng susuotin ko. Ka-videocall ko ngayon ang bestfriend kong si Jaye. Mas magaling kasi siyang pumorma kaysa sa akin. Kapag nagkikita kami o may bonding, palagi akong natutuwa sa mga outfit niya. Kung minsan tuloy, inspired sa kaniya ang mga outfit ko kaya sa kaniya ako ngayong humingi ng tulong.
“Ano bang event ‘yang pupuntahan mo? May birthday ba, binyag, kasal o makikipag-date?” tanong niya.
“Fine, date nga. May kailangan akong i-seduce na lalaki, e,” pag-aamin ko sa kaniya para hindi na siya magtanong pa ng marami.
“Oh, nice! Okay, kapag mangse-seduce ka ng lalaki, dapat luwa ang kaluluwa mo,” sabi niya. Gets ko naman agad siya kaya naghanap agad ako ng damit na makikita talaga ang cleavage ng dibdib ko.
Isang puting dress ang nakita ko. Dress na hindi ko pa pala nasusuot. Ito ‘yung binili ko nung nakaraang buwan. Naisip ko kasi na baka matuloy ang thailand trip namin, kaya lang wala, puro talkshit ang mga kausap ko kaya hindi natuloy.
“Ito, okay ba ‘to?” tanong ko sa kaniya saka ko hinarap sa camera ang dress na napili ko.
“Oy, saan mo nabili ‘yan, Misha? Ang ganda!” puri naman niya kaya mukhang problem solve na ako. Hahaba pa ang usapin kaya nagpaalam na agad ako sa kaniya.
“Saka ko na lang sasabihin sa ‘yo. Ba-bye na muna, nagmamadali na ako kasi late na ako sa date namin. Bye, Jaye, thank you!” sabi ko saka ko siya pinatayan ng linya ko.
Sinuot ko ka na ang puting dress. Nag-makeup din ako. Hindi na rin kasi ako sanay lumabas ng bahay ng walang kolorete sa mukha.
Pagbaba ko sa ibaba ng bahay namin, inabangan talaga ako nila mama at papa. Puring-puri sila sa suot ko. Bagay na bagay daw sa akin ang suot ko, kaya tiyak na magugustugan daw ako ni Ninong Everett. Nagpasalamat ako sa kanila at pagkatapos ay umalis na ako sa bahay. Ayoko kasing paghintayin si Ninong Everett sa coffee shop na pagmi-meet-an namin.
**
Halos walang katao-tao nang dumating ako sa coffee shop na pagmi-meet-an namin. Nasa labas palang ako ay tanaw ko na agad na nakaupo siya sa isang mesa habang may iniinom na kape. Hindi siya gaanong nakaporma, pero ang lakas na agad ng dating niya sa suot niyang fitted na itim na t-shirt. Hulmang-hulma roon ang matipuno niyang katawan.
Napatingin siya sa pinto ng shop nang marinig niyang bumukas ito. Napatayo siya nang makita ako kaya kumabog na lalo ang dibdib ko.
Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya. Pagdating ko sa lamesa niya, ngumiti naman siya. Ang guwapo niya, buwisit.
“Hi,” nahihiya niyang bati sa akin.
“H-hello,” mautal-utal ko namang sabi. Bakit ganito. Bakit ang guwapo niya masyado. Bakit ninong ko pa kasi siya? Kung hindi ko lang siya ninong, for sure tuloy na tuloy talaga ang paglalandi ko dito.
“Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Let’s talk about what happened that night when we accidentally ended up together in that hotel room.”
Tumango naman ako. Iyon naman kasi talaga ang pinunta namin dito. Siyempre, ako ang unang nagsalita. Sinabi ko sa kaniya kung bakit nangyari ‘yon. Pero, siyempre hindi ko na sinabi ‘yung tungkol sa pagtatanan namin ni Jake.
“I’m really sorry. It’s my fault because namali talaga ako ng pasok ng hotel room dahil lasing na lasing ako ng gabing ‘yon,” paliwanag ko sa kaniya.
“Pero bakit hindi ka umangal nung galawin na kita? Bakit hinayaan mo lang ako?” tanong ko sa kaniya. Gusto kong sabihin na may usapan talaga kami ng boyfriend ko, kaya lang kasi hindi puwede. Kailangan ko na kasing masungkit ang puso niya. Kailangan malaman niyang single ako.
“Lasing na lasing nga ako nun. Wala na akong nalalaman sa nangyayari,” sagot ko na lang.
“Misha, ako ang nakauna sa ‘yo. Bukod doon, ramdam mo naman. Naiputok ko sa loob mo ang katas ko. Ang totoo kasi niyan, ibang babae ang dapat na makakasama ko ng gabing ‘yon. Kaya lang, hindi siya dumating kaya nung makita kong dumating ka sa room na iyon, inakala kong ikaw na ‘yon, kaya agad kitang ginalaw. Aaminin ko sa ‘yo, sa lalong madaling panahon ay kailangan kong maikasal at kailangan kong magkaanak. Kaya sakaling may mabuo man na bata diyan sa sinapupunan mo, handa naman akong panagutan ‘yan. Handa rin akong pakasalan ka. Kaya lang, ang tanong ko ay payag ka ba kahit na alam mong ninong mo ako?”
Nagtaka ako. Ang bilis niya. Parang nakakaloko na hindi ako makapaniwala sa mga sinabi niya. Naisip ko na para bang gaya ko, kailangan kong landiin siya kasi may kailangan ako sa kaniya. Parang ganoon din ang naiisip ko sa sitwasyon niya. Kailangan niya ng asawa at anak para saan? Para kaya sa mana niya?
“Sandali, kailangan mong magkaroon ng asawa at anak dahil ba sa makukuha mong mana sa pamilya mo?” tanong ko na tuloy para alam ko na rin.
Matagal bago siya sumagot. “Fine, matalino ka. Oo, ganoon na nga. Kaya nga kung sakaling ayaw mo sa akin. Puwede tayong magpakasal. Tapos kapag nakuha ko na ang mana ko, saka tayo maghiwalay. Promise ko sa ‘yo, lahat ng hihilingin mo ibibigay ko sa ‘yo habang mag-asawa tayo. Basta ba ay makuha ko lang ang malaking company namin na sa akin ipapamana ng papa ko. Hindi maaaring sina tita at tito ang maghari-harian doon. Hindi puwede. Ang sa akin ay akin,” paliwanag niya kaya ngayong ay gets ko na.
Kung ganoon, ang tanging suwerte ko na lang ay ang mayroong mabuo sa tiyan ko. Kasi kung wala, nganga, hindi ko matutulungan si papa na mabawi ang mga nakasanla naming farm.
“Payag akong magpakasal sa ‘yo kahit ninong pa kita. Paano ang gagawin, may nangyari na sa atin, e. Hindi ko naman pinagsisisihan ‘yon kasi inaamin ko…”
Napahinto ako sa pagsasalita. Hindi na ako nakapagpreno.
“Inaamin mo na ano?” tanong niya tuloy.
“Oo na, ninong. Nag-enjoy din ako nung gabing ‘yon,” sabi ko sa kaniya. Kinapalan ko ng ang mukha ko.
Bigla tuloy siyang tumawa. Tang-ina, ang guwapo niya lalo kapag tatawa.
“Aba, mukhang palaban pala ang inaanak ko sa kama,” sabi niya na tila naiba ang tono nang pananalita. “Anyway, may usapan na tayo. Babalitaan mo ako kada linggo. Kailangan nating malaman kung may nabuo na ba agad sa tiyan mo para mapaghandaan na agad natin ang lahat. Heto, sa iyo na muna itong sobre. Bumili ka ng pregnancy test kada linggo. Kung maaari ay araw-arawin mo,” sabi niya saka nilapag sa akin ang isang makapal na sobre.
Nung pauwi na ako sa bahay, doon ko lang sinilip ang laman ng sobra. Napamura ako kasi naisip kong…ano bang klaseng pregnancy test ang pinapabili niya at ganitong halos umabot na ng kalahating milyon itong perang binigay niya?
Mukhang totoong napakayaman niya, kaya mas lalo ko tuloy gustong ituloy ang plano ko. Isa pa, crush ko na siya. Crush ko na ang ninong ko kasi ang guwapo niya talaga sa malapitan. Lalo na kapag wala siyang suot na saplot. Hanggang ngayon, palagi pa ring sumasagi sa isip ko ang itsura niyang hubu’t hubad. Lalo na ‘yung malaki niyang kạrgada. Parang gusto ko tuloy ulit magpawasak sa kaniya.
Misha’s POVUmuwi ako sa bahay nang nakaabang sa pinto sina mama at papa. Sinalubong nila agad ako ng tanong sa nangyaring pag-uusap namin ni Ninong Everett. Kung anong napag-usapan namin ay ‘yon din ang sinagot ko sa kanila. Wala akong tinago, lahat-lahat ay sinabi ko sa kanila. Tuwang-tuwa sila kasi sa wakas ay nag-umpisa nang matuloy ang planong naisip ni papa.Para sa akin, dapat ‘yung nakikita nila ay ‘yung hindi ko gusto ang pinapagawa nila sa akin. Pero sa loob-loob ko, gusto ko na rin talaga nang dahil sa nangyari sa amin ni Ninong Everett. Kung hindi siguro nangyari ang gabing ‘yon, patuloy pa rin akong hihindi sa gusto nilang mangyari.Masyado rin talagang mapaglaro ang tadhana. Siguro, sinadya ng tadhana na mangyari iyon para talaga paglapitin kami ng ninong kong yummy.Pagdating ko sa kuwarto ko, agad kong hinarap ang laptop ko para hanapin sa social media si Ninong Everett. Hinanap ko talaga ang buong pangalan niya at hindi naman ako nahirapang mahanap iyon. Everett Tani a
Everett’s POV“Hoy! Kanina ka pa tulala diyan, Everett. Ayos ka lang ba?” tanong ni Garil. Nandito kami sa loob ng coffee shop. Inaya ko siyang pumunta dito kasi may mga papel akong hiningin sa kaniya tungkol naman sa isang tao na pina-background check ko sa kaniya. Sa nalaman ko sa boyfriend ni Misha, mukhang wala naman siyang laban sa akin sakaling makipag-away ito sa kaniya. Isa lang naman siyang walang silbing palamunin sa kanila. Tapos, ang dami-dami pang babae na binuntis. Mabuti na lang at ako ang nakauna kay Misha. Kung hindi, baka nung gabing ‘yon, isa na rin siya sa mabubuntis ng Jake na ‘yon.“Gago ka kasi. Hanggang ngayon, hindi mawala-wala sa isip ko ‘yung nangyari sa amin ni Misha. Hindi ko maalis sa isip ko na inaanak ko pa ‘yung na-virgin-an ko nang gabing ‘yon,” iritado kong sabi sa kaniya. Kanina pa ako tulala dahil ayaw talaga mawala sa isip ko ‘yung itsura ni Misha habang húbu’t hubạd. Tapos, kitang-kita ko pa nun na tumutulo-tulo pa sa hiwa ng pagkababaë niya ang
Misha’s POVPagka-dinner namin, nag-aya si Ninong Everett na pumasok sa loob ng bedroom ko. Gusto niya raw masilip ang kuwarto ko. Nahihiya naman ako sa ganoong inaasta niya kasi nasa harap pa siya ng mga magulang ko nung sabihin niyang gusto niyang pumunta sa kuwarto ko. Sina mama at papa naman todo support pa kay Ninong Everett. Sige raw, pumasok daw kami sa kuwarto ko, kahit iwan na raw namin sila sa dining area.“B-bakit gusto mong makita ang bedroom ko?” nahihiya kong tanong sa kaniya.Nagulat ako kasi ni-lock niya bigla ang pintuan. Tapos, saka siya naglakad palapit sa akin.“Kailangan na nating ipakita sa mga tita at tito ko na may ka-date na ako. Sa mga susunod na araw, ilalabas na kita. Ayos lang ba sa ‘yo na i-post kita sa social media? Doon kasi sila naka-stalk sa akin palagi?” tanong niya kaya sino ba naman ako para tumanggi.“Pero, ninong, hindi ba alam sa inyo na inaanak mo ako?” tanong ko na rin. Bigla siyang napakunot ang noo.“Really, ninong pa rin talaga ang tawag mo
Misha’s POVToday, sinama ako ni Ninong Everett sa isang hotel resort nila. Alas nuebe ng umaga nang sunduin niya ako sa bahay namin. Ten na ng umaga nung dumating kami dito sa napakabonggang hotel resort nila. Nalula ako sa taas ng mga building. Sabi niya, nandito raw lahat ‘yung mga staff na close sa mga tito at tita niya. Sila ‘yung mga spy or tagabalita sa mga tito at tita niya na nangyayari sa buhay niya.Pagdating namin sa loob, pinagtitinginan kami at binabati din nila si Everett.Naupo kami sa isang mesa dito sa may swimming pool area. Tinawag niya ang isang staff at saka nagsabi ng gusto niyang inumin.Habang umiinom siya ng wine, umiinom naman ako ng juice. Ayaw niya akong bigyan ng alak kasi baka makasama raw sa baby ‘yun sakaling mabuntis na nga ako.“Ang laki nitong hotel resort ninyo, Everett,” sabi ko habang palingon-lingon sa buong paligid.“Please, ngumiti ka lang sa lahat ng oras, Misha. May mga staff kasi na kumukuha na sa atin ng picture habang nandito tayo. Nang s
Misha’s POVI was shocked when I woke up late. Hindi ako nagising sa alarm clock ng cellphone ko. Today kasi ang birthday party ng class president namin nung college kami. Isang bonggang event ang mangyayari today, so I must not be late for the gathering. Kailangan kong maghanda kasi dito na magaganap ‘yung mga pag-share ng career achievements, travel experiences, Hobbies and Passions.Mabuti na lang at saktong napamili ako ng mga mamahaling gamit kahapon ng ninong kong mahal na si Ninong Everett. Ngayon, magagamit ko na tuloy ang mga mamahaling gamit na ‘yon.“So, anong susuotin mo, girl?” tanong sa akin ni Jaye. Naka-video call kaming dalawa habang nagme-makeup ng sarili.“Basta, surprise, abangan mo na lang mamaya,” nakangiti kong sagot.“Hey, Misha, for your information, cocktail dress ang dapat na suotin natin,” paalala pa niya. Ginagawa niya akong hindi sanay magbasa ng email.“Yeah, alam ko,” agad kong sagot. “Alam mo, Jaye, mabuti pa gumayak ka na lang nang gumayak diyan. Inii
Misha’s POVNag-start na ang party. Gaya ng may birthday, weird din nung mga program. Ang boring kasi puro kantahan, tapos ‘yung mga kantahan naman ay puro lumang kanta pa. Wala manlang special, kung mayroon man, mga pagkain lang at give-aways. Karamihan sa mga bisita ay parang inantok. Kaya ang ginawa ng iba, gumawa na lang ng mga sariling eksena para mag-enjoy. May mga grupo sa isang lamesa na panay ang picture-an. Aaminin ko, karamihan sa kanila ay gumanda na ang mukha. Paano kasi, uso na ang plastic surgery sa panahon ngayon. Mapepera na rin talaga itong mga kaklase ko. Ang dating mga busalsal nilang ilong, kay tatangos na ngayon. ‘Yung iba namang mga morena noon, kay puputi na ngayon. Tila ba araw-araw lumalaklak ng glutathione. Mayroon din na ang dating mga nerd, biglang naging mga hot.Sa lamesa namin, tahimik at nagmamasid lang sa mga ginagawa ng mga dati naming kaklase. Pero nung makainom na ng wine ang ilan, doon na naging madaldal ang iba.“Uy, Misha, kumusta ka na nga pala
Misha’s POVNakaharap ako ngayon sa malaki kong salamin dito sa kuwarto ko. Pinagmamasdan ko ang sarili ko. Tinignan ko kung may laban ba ako sa babaeng ‘yon. Simula nung makita ko siya kahapon sa birthday party, hindi na maalis sa isipan ko ang mga narinig ko sa sinabi niya. Hindi ako makakapayag na makuha niya ang yummy ninong ko, hindi puwede!Naglakad ako pabalik sa kama ko. Dinampot ko ang cellphone ko para tawagan si Ninong Everett. Gusto kong makipagkita sa kaniya ngayon din.“Oh, napatawag ka ata?”Napakabilis niyang sumagot. Halatang nagulat siya sa pagtawag ko sa kaniya. Dinig ko sa background niya na para bang may nagsasalita.“Wala ba tayong lakad? Gusto kong umalis ng bahay,” agad kong sabi. Baka kasi nakaaligid na sa kaniya ang magandang babae na nakita ko kahapon. Mainam na ‘yung ako na ang maunang umaligid sa yummy ninong ko. Nagiging makapal na tuloy ang mukha ko ngayon sa kaniya. Ako pa ang nag-aaya sa kaniya na lumabas.“Misha, sorry, nasa meeting ako ngayon. Nasa w
Everett’s POV“Anong balita diyan sa inaanak mo?” tanong ni Garil. Nandito kami ngayon sa opening ng bagong hotel resort namin dito sa Batangas.“Okay naman, maayos naman ang lahat. Waiting pa rin ako sa pagbubuntis niya,” sagot ko sa kaniya habang nakatingin ako sa tita at tito ko na abalang kinakausap ang mga pangunahing bisita namin dito. Feel na feel nila, na sila muna ang may hawak sa lahat-lahat ng ari-arian at business namin. Feel na feel nila na sila muna ang nasa spotlight habang hindi ko pa nakukuha ang lahat. Para sa akin, hahayaan kong mag-enjoy muna sila sa kung anong ginagawa nila ngayon. Alam ko naman kasi na sa huli, sa akin pa rin babagsak ang lahat. Hindi puwedeng ‘di dahil sa akin lang naman talaga dapat ang mga ‘yon. Hindi ko lang talaga ma-gets si papa kung bakit pinahirapan pa niya ako ng ganito. Alam naman niyang sakim sa mga yaman ang kapatid niya, tapos sa kaniya pa niya pinaubaya ang lahat habang hindi ko pa natutupad ang huling hiling niya. Siguro, dahil ala
Czedric’s POVPagdating namin sa ospital, dali-dali nilang isinugod si Marco sa emergency room. Ang mukha niya ay maputla at ang dugong tumutulo mula sa sugat niya ay tila hindi tumitigil. Kasabay ng pagpasok niya sa ER, parang sumabay din ang kaba at takot sa dibdib ko.Habang naghihintay sa labas, napansin kong hindi mapakali si Everisha. Palakad-lakad siya at paminsan-minsang sinusulyapan ang pinto ng emergency room. Sa kabila ng tensyon, naisip ko na siguro’y ito na ang tamang oras para tanungin siya tungkol sa mga bagay na bumabagabag sa akin.“Everisha,” tawag ko sa kanya.Tumigil siya sa paglalakad at humarap sa akin. “Yes?”“Alam mo na pala ang lahat, hindi ba?” tanong ko habang pilit na kinakalma ang boses ko kahit gusto kong sumabog dahil sa dami ng tanong sa isip ko.Tumango siya habang halatang nag-aalangan. “Yes, I’ve known for a while now. I know that you and CD are the same person.”Napaatras ako ng bahagya sa gulat. “Paano? Kailan mo pa nalaman?”Hinilot niya ang senti
Everisha’s POvPagkatapos ng mahabang araw sa opisina, naisip kong diretso na sana ako sa bahay para makapagpahinga dahil ang daming meeting na nangyari ngayon. Pero hindi iyon ang nangyari. Biglang nag-text si Marco sa akin, pinapapunta niya ako sa mansiyon niya.“Everisha, I need you to come over,” sabi niya sa mensahe. “Let’s have dinner. I need to tell you something important, and I know you don’t fully trust me yet. But after tonight, you will.”Nag-alangan ako. Bagama’t marami na siyang nasabi tungkol sa impostor ni Czedric, hindi ko pa rin lubos na naiintindihan ang mga motibo niya. Pero isang bahagi ko ang nagsasabing pumunta ako—baka may nalalaman nga siya na makakatulong kina Czedric.Pagdating ko sa bahay ni Marco, sinalubong niya ako sa pinto. Sa unang tingin pa lang, halata nang seryoso siya sa usapan.“Let’s eat first,” sabi niya habang inaakay ako papunta sa dining room. “Then I’ll tell you everything you need to know.”Impyernes, napalaki ang mga mata ko sa dami ng ma
Czedric’s POVMagdamag akong hindi mapakali matapos kong aralin ang lahat ng impormasyon tungkol kay Marco. Kahapon, ginugol ko ang buong araw sa pagsisiyasat: saan siya nakatira, ano ang pinagkakakitaan niya ngayon at kung anong yaman na ang nakuha niya sa impostor ko. Pero may isang bagay na hindi ko mawari—walang negosyo si Marco. Sa kabila ng lahat, ang bahay niya ay tila mas lumaki at naging isang engrandeng mansyon pa. Hindi gaya nila Jeric, Mark Joseph at Jonas na halos may kani-kaniyang kompanya na. Natatanging si Marco lang ang parang napag-iwanan.Ngayon, ako na ang gagawa ng hakbang. Kasama ko si Tita Marie at siya mismo ang nag-alok na sumama sa akin.Parang bihasang assassin na rin kasi ngayon si Tita Marie. Sa kanila, natatangi ang galing niya sa lahat ng labanan at sa kung paano siya gumamit ng mga sandata.“Marco is dangerous, Czedric,” sabi niya habang binabasa ang isang mapa ng mansyon. “He’s not just a man with secrets. He’s an assassin. You can’t do this alone.”“K
Everisha’s POVNanlalata akong nagising habang ang ulo ko ay parang mabigat na bato habang sinusubukan kong idilat ang mga mata ko. Nang tuluyan akong magkamalay, napansin kong nasa loob ako ng kotse. Malamig ang paligid at ang amoy ng bagong linis na kotse ang unang bumungad sa akin.Nasa likod ako ng sasakyan, nakahiga sa upuang may malambot na unan. Napaupo ako, hawak-hawak ang ulo ko habang iniisip kung anong nangyari.Paano ako napunta rito? Nasaan si ang impostor na si Reagan?Habang ang kaba ko ay unti-unting bumabalot sa akin, sinilip ko ang driver’s seat. Ang nagmamaneho ay isang lalaking hindi ko agad nakilala. Ang akala ko ay si Reagan iyon—ang impostor ni Czedric.Galit na galit akong bumangon at agad na sinugod ang lalaking hayop na ‘to. Pinaghahampas ko siya sa balikat habang sumisigaw. “What did you do to me?!” sigaw ko. “Let me out of here!”“Stop it, Everisha!” sabi niya habang pilit akong nilalayo sa sarili niya. “I’m not who you think I am!”Hindi ko siya pinakingg
Everisha’s POVPagod ako mula sa trabaho nang araw na iyon. Hapon na at pauwi na ako mula sa opisina, pilit na nilalabanan ang antok habang nagmamaneho.Nang malapit na ako sa subdivision namin, napatigil ako nang makita ko ang isang magarang sasakyan na nakaparada sa gilid ng kalsada.Napakunot ang noo ko. Sino naman kaya ito? Pero bago pa ako makaisip ng kung ano, bumukas ang bintana ng kotse at bumungad ang pamilyar na mukha—ang impostor ni Czedric.Anong ginagawa niya rito? Ewan ko ba pero ayoko na. Ayaw nila papa at Czedric na lumalapit ako sa kaniya kaya hindi na talaga. Ayoko na kasi baka nga mapahamak pa ako sa taong ‘to.“Everisha,” tawag niya sa akin. “Join me. Let’s have merienda at the resort.”Ayokong pumayag. Alam kong delikado ang bawat paglapit ko sa kanya. Pero sa likod ng lahat ng iyon, alam ko rin na baka may makuha ulit akong impormasyon, tulad ng nakuha ko dati. Kaya, kahit mabigat ang loob ko, tumango ako. At pinapangako kong last na talaga ‘to.Tahimik ang biy
Czedric’s POVDalawang araw na akong subsob sa matinding training kasama si Tito Everett. Walang tigil ang paghasa ko ng aking kakayahan, ngunit sa kabila nito, isang tanong pa rin ang gumugulo sa akin: Paano ko makikilala ang dalawang assassin na kaalyado ng impostor ko?“Hindi sila basta nagpapakita ng totoong mukha,” sabi ni Tito Everett noong huling usapan namin. “Every fight, they wear masks. No names, no identities. Kaya kahit anong gawin mo, you won’t win this fight unless you figure out who they are.”Napabuntong-hininga ako habang iniisip ang sinabi niya. Hindi biro ang hamon na ito. Kung sila ang pinaka-alas ng impostor ko, malinaw na hindi sila basta ordinaryong kalaban. Pero sa ganitong sitwasyon, isang bagay ang sigurado: Kailangan ko ng tulong.Kaya lang ay sino? Eh, wala naman akong kaibigan o kahit kapangyarihan na mag-hire ng tauhan ko. Masyado na akong nahihiya kina Tito Everett kung pati ang pagha-hire ng mga tauhan ko ay iaasa ko pa sa kaniya.Pagkatapos ng dalawan
Czedric’s POVPagdating ni Tito Everett sa mansiyon, agad kong naramdaman na masama ang timpla niya. Ang mukha niya kasi ay seryoso, halatang may iniindang problema. Tumayo tuloy agad ako mula sa sofa at sinalubong siya."Good day po, Tito," bati ko na may pagkukumbaba sa tono. Alam kong hindi magiging magaan ang usapan naming dalawa.“Good day? What’s good about it, Czedric?” diretsong tanong niya habang nilalapitan ako. “Do you even realize what Everisha has been doing because of you?”Napakamot ako ng ulo. Alam kong hindi ako ang direktang may kasalanan, pero hindi ko rin maipagkaila na ako ang dahilan kung bakit sinusugal ni Everisha ang sarili niya.“I’m really sorry, Tito,” sagot ko. “I didn’t mean for her to get involved. I’ve tried stopping her, but you know how she is. Gamit ang account ni CD, sinusubukan kong pigilan siya pero talaga po atang matigas ang ulo niya.”Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga at umiling. “She’s too stubborn for her own good. But you… you n
Everisha’s POVTahimik kong pinagmasdan ang paligid habang naglalakad papunta sa isang five-star resort na dati ay pagmamay-ari ng pamilya ni Czedric. Nakakapanghinayang. Sa unang tingin pa lang, halatang maganda pa rin ang pamamalakad dito. Ang malalaking puno ng palm, ang maaliwalas na tanawin ng dagat at ang tila walang katapusang luntiang hardin—lahat iyon ay parang buhay na testamento ng kayamanan at tagumpay ng pamilya Borromeo. Ngunit ngayon, nasa kamay na ito ng impostor ni Czedric.Nang makarating ako sa entrance, sinalubong ako ng isang pamilyar na tao. Ang impostor. Grabe, kahit saan talaga tignan ay magkamukha sila ng mukha. Pati laki ng katawan magkamukha. Mas malaki na nga lang ngayon ang katawan ng totoong Czedric.“Everisha,” bati niya sa akin habang ang ngiti niya ay tila mapagpakumbaba ngunit may halong yabang. “Welcome to my resort. I hope you like what you see.”“I do,” sagot ko habang pinipilit magpakaswal kahit na ramdam ko ang bigat ng tensyon sa pagitan namin.
Everisha’s POVPauwi na ako mula sa engrandeng fashion show na iyon. Ang mga ilaw, ang runway at ang misteryosong boses ni Czedric—lahat iyon ay parang panaginip na hindi ko pa gustong matapos. Pero kailangan ko nang umuwi dahil tapos na ang event.Habang naglalakad ako patungo sa parking area ng hotel, inaalala ko pa rin ang mga nangyari kanina. Halata masyado si Czedric na nakatitig sa akin kanina habang kumakanta. Bakit kaya? Ah, siguro dahil nagulat siya na nakita niyang maganda ang ayos ko ngayon. Sabagay, first time niya akong makita na ganoon kaganda."Miss Everisha, your car is waiting," sabi ng valet habang iniabot ang susi. Tumango ako at nagpasalamat bago nagpatuloy sa paglalakad.Bigla akong napatigil. May isang pamilyar na mukha ang lumabas mula sa dilim ng parking lot.Oh shït! Hindi ako puwedeng magkamali. Si Czedric ito na impostor. Bakit ko nalaman na impostor, well, hindi kasi nagtatanggal ng maskara si Czedric sa ganitonh public na lugar. "Good evening," bati niya,