Labis na nagtataka si Seraphina ng mailipat siya sa ibang boss sa kumpanyang pinagtatrabahuhan niya. Hindi niya malaman kung bakit palagi niya itong pinapahiya at minamaliit. Alam niya sa sarili niya na magaling siya, pero para sa bagong boss niya, bobo siya. They hate each other. But that hate backfires when they find themselves tangled to each other, pleasuring one another. Will their hate continue after what happened? Or will the hate turn to love?
view moreAgaran ang pagtayo ni mama. Sina Scarlet at Serenity ay hindi alam ang gagawin.“What? Pregnant?” gulat na gulat na sambit ni Serenity. She looked at me with wide eyes. Ganon din si Scarlet.“What have you done with my daughter!” sigaw ni mama.Nanlamig ako. Hindi na ako makapagsalita. Hinawakan ni Alaric ang kamay ko at pilit na pinapakalma. “Ate, what is this? Is this true?” ani Scarlet. Mahina ang boses niya at halatang ayaw niyang paniwalaan ang mga naririnig.“Kung gusto niyong maghiganti, huwag niyong isali ang mga anak ko!” bayolenteng sigaw ni mama. Her eyes are bloodshot. “Anong maghiganti?” guluhang binanggit ni Serenity.“I don't plan to anger you, Mrs. Salazar. Perhaps we could talk about this calmly,” seryosong suhestiyon ni Alaric. Hindi ko man lang natunugan na takot siya sa mga nangyayari. Parang normal na ito sa kanya at hindi ito katakot takot. “Seraphina, how could you allow this to happen?” baling sa akin ni mama. “You are better than this. Why did you let this
Isang linggo bago ako nakakuha ng tyempo para sabihin sa parents ko ang tungkol sa pagbubuntis ko. Linggo ngayon at lahat kami ay nasa bahay. Dahil wala naman si Papa ay kay mama ko unang sasabihin. Hindi ko pa nasabi kay Alaric na ngayon namin sasabihin. Kakausapin ko muna si mama at sasabihin kong may boyfriend ako. Kasi magugulat siya kung agad kong sasabihin na buntis ako na wala naman siyang kilalang boyfriend ko. Nasa sala kaming lahat. Nanonood si Scarlet. Si Serenity ay panay ang text niya sa cellphone. Si Mama ay may binabasang libro. Nakatitig lang ako sa TV pero lutang ang isipan ko. Pinaplano ko sa utak ko kung paano ko sasabihin sa kanila.I shifted my weight when I finally decided to tell mama. “Mama…” tawag ko sa kanya. “Hmmm?” Hindi niya ako binalingan ng tingin. She just acknowledged me from her humming.Lumunok ako. “May sasabihin ako.”Tunog nini-nerbyos ang boses ko kaya lahat sila ay natigilan sa mga ginagawa. Ibinaba ni mama ang librong hawak niya at saka tumi
Seraphina POVI changed my mind. Iyong kaisipan na gusto kong ipa-abort ang baby ay nawala na sa plano ko. Alaric made me believe that everything will be alright. That I shouldn’t be scared of things dahil siya na ang bahala sa lahat. It made me feel at ease. Kung alam ko lang na siya lang pala ang magpapakalma sa marami kong iniisip ay sana pala sa unang araw matapos kong malaman na buntis ako ay sinabi ko na sa kanya. But then, I was so denial kaya ayaw kong ipaalam sa kahit kanino dahil baka may paraan pa. Baka may milagrong mangyari at bigla nalang na hindi pala ako buntis. But who am I kidding!Plano ni Alaric na kausapin ang parents ko matapos namin sa hospiital pero pinigilan ko siya. “Huwag muna ngayon. Sasabihan lang kita kung kailan,” mahinahon kong sinabi habang nagmamaniho siya. “Why not now huh?” Natunugan kong hindi siya sang-ayon sa sinabi ko. His voice restrained. “Because I am still shocked by this. Titingin din ako ng tempo kung saan maganda ang mood ni Mama.” Il
Alaric POV Nasa opisina ako, nagtatrabaho ng bumukas ang pintuan. Pumasok ang kaibigan kong si Cole. Mainit ang ulo dahil sa problema siguro sa babae.I smirked. “What brought you here? Wala ka bang trabaho?” “Tsss!” iritado niyang sagot bago umupo sa sofa sa unahan ko. Ginulo niya ang buhok niya dahil sa init ng ulo.Itinigil ko ang ginagawa at ibinigay ang attention sa kaibigan. I smirked and raised a brow at him. “You know we shouldn't let any women control our emotions. Mabilis lang naman silang palitan kapag nagiging sakit na sila ng ulo.” He glared at me. He then loosen his tie and sighed defeatly. He once played with girls. Once he noticed the girl develops an attachment, itatapon niya lang ito at magpapalit ng bagong babae. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit hindi nalang niya iwan ang fiance niyang palaging sakit ng ulo niya. “Speaking of, I was informed na may nag-aaply na Salazar sa kumpanya ko,” sabi niya, ayaw ng pabulaan ang payo ko tungkol sa babae niya. Agad na
Galit si Alaric pero kinalma niya ang sarili niya. I saw him take a breath and calm his nerves. Ilang minuto siyang tumahimik at tumalikod sa akin. Kalaunan ay umupo siya sa paanan ko. Namumungay na ang mata niyang nakatingin sa akin.He sighed. “Please calm down,” pag-alu niya sa akin. Tumango ako. Sinubukan kong tumigil na umiyak. Itinaas niya ang kamay niya at pinunasan ang luha sa pisngi ko.“Since when did you know you were pregnant?” mahinahon na niyang tanong. “Apat na araw na.”Tumango siya. “I was mad at you for not waiting for me at the charity event. And then I saw you with that man again… do you know how badly I want to punch that man? Hmm?” kalmado niyang sinabi. Hindi ako sumagot at nag-iwas lang ng mata.He sighed defeatedly. “But that didn’t matter now.” Inayos niya ang buhok ko para ilagay sa tenga ko. “Anong ginawa mo sa apat na araw na nalaman mong buntis ka?” he asked with his calm and soothing voice. Nakapatong ang dalawang kamay niya sa gilid ko. Nakatingala
Nagsinungaling ako kay Mama. Sinabi ko na ngayon ko ginamit ang vacation leave ko kahit ang totoo ay hindi ako naka-leave. Hindi naaproba ang leave ko kaya pang apat na araw na itong absent ko. Walang tao sa bahay ngayon. Maagang umalis si Mama dahil may meeting sila. Pati ang mga kapatid ko ay may pasok din. Gusto kong mag-isa sa bahay. I couldn’t let my emotions out when they were here. Parang nasasakal ako kapag may tao sa bahay. Hindi ko magawang umiiyak kahit na gustong gusto kong umiyak. Mama will be worried at ayaw kong mapansin pa niyang hindi ako okay. Kasi alam kong kapag napansin niya, malalaman niya ang sikreto ko. Humihikbi ako ng marinig kong tumunog ang cellphone ko. Simula ng malaman kong buntis ako, iniiwasan ko nang sumagot ng tawag o text. Sina Sara, Lina at Alaric naman palagi ang kumo-contact sa akin. Tinanggal ko ang kumot na nakataklob sa ulo ko at tinignan ang tumatawag. Mas lalo lang lumala ang iyak ko nang makita kong si Alaric ang tumatawag. Humiga ulit
Pinasalamatan ko si Magnus ng dumating kami sa bahay. Inimbita ko siya kung gusto niyang pumasok pero may emergency pala siyang pupuntahan. Nahiya ako dahil inuna pa niya akong ihatid bago siya tumuloy sa pupuntahan niya. “I’m sorry. Hindi ko alam na may pupuntahan ka pala. Kung alam ko lang ay dapat hindi na ako nagpahatid sayo,” nahihiya at medyo nanghihina kong sinabi.Magnus chuckled. “Seraphina, even if I have urgent things to do, uunahin parin kita kung alam kong hindi maganda ang pakiramdam mo.”I licked my lips. Tumingala ako sa mata niya na kanina pa nakatingin sa akin. “Pero we are not the same anymore… we parted ways, Magnus.” He nodded. May nakita akong pagsisi na sumilay sa mata niya. “Doesn’t matter. I’ll still prioritize you over a thing.”I smiled at him genuinely. Even though we parted ways, he is still Magnus that I know. Nang mawala sa mata ko ang kotse ni Magnus ay saka lang ako pumasok. Gabi na din. Around 9 in the evening. Pagpasok ko ay nasa baba si Scarlet a
Umiyak ako matapos kong magsuka. Hindi ko gusto na naririnig kong buntis ako. Hindi naman! Bakit ba ganon ang una niyang naiisip? “Alright, baby. Calm down.” Pinunasan ni Alaric ang mga luha ko. Nagmomog ako sa sink ng masiguro kong tapos na akong magsuka. Kaso ay nanghihina naman ako dahil sa nangyari.May pumasok na babae sa loob. Dalawa sila pero ng makita nilang may lalaki sa restroom ay natigilan sila. Umalis din sila ng wala man lang pakialam sa kanila si Alaric. Good thing at nakatalikod siya sa kanila kaya hindi nila nakilala. “Umalis kana dito. Pang babaeng restroom to,” mahinahon kong sinabi sa kanya.Tinaasan niya ako ng kilay. “We are going out of here. Iuuwi na kita sa inyo.”Humawak ako sa sink ng maramdaman kong medyo nahilo ako. “May trabaho pa ako matapos tong event. I can't go home yet.”Hindi napansin ni Alaric ang pagkapit ko sa sink kaya hindi niya alam na nakakaramdam ako ng hilo. Kung malaman pa niyang nahihilo ako ay baka sa hospital na niya ako dalhin. At ba
Matapos ang pag-uusap ko sa mga kamag-anak ni Alaric ay bumalik ako ng department namin na tulala. Panay ang tanong sa akin ni Sara at Lina kung sino ang bisita ko at sinabi ko nalang na kakilala lang. HIndi na sila nag-usisa pa ng makita nilang wala ako sa mood makipag-usap. The next day, na-busy ako sa pag-aasikaso ng event at buong araw akong wala sa opisina. And then I was busy for the remaining weeks of the month kaya halos nakalimutan ko din ang mga sinabi sa akin nina Daphne. Sa paglapit ng event ay siya din ang pagkaabala ko na halos palagi na akong nalilipasan ng gutom. Walang magawa si Alaric kahit gusto niya akong makita dahil busy din siya sa headquarter ng building nila. Hindi na siya palagi pumupunta sa opisina niya sa building namin. Time flew fast and the next thing I know, bukas na gaganapin ang event. Nasa Imperial hotel ako at minamanduhan ang mga staff para sa gagawin nila. “Na-destribute na ba ang mga invitation?” tanong ko sa taga marketing staff. Sila kasi an
Napalakas ang hawak ko sa ballpen ng tumama sa mukha ko ang folder na kanina lang ay inabot ko sa boss ko. “Mali to! How many times do I have to correct your work?” galit niyang sigaw. Hinilot niya ang sentido at saka matalim akong tinitigan. “Are you sure you know what you are doing, Ms. Salazar?” pang-iinsulto pa niya. I close my lips tight and inhale to calm myself from saying bad words. Eh ikaw? Alam mo rin ba ang ginagawa mo? Bobo ka! Putangina mo! Paupo-upo ka lang naman dyan! Hindi ko alam ilang beses ko siyang namura-mura sa isip ko. It was so tempting to say something! Pero sempre boss ko siya at kailangan ko 'tong trabaho kaya kailangan kong magtimpi. Three months ago, I was newly hired as an assistant project manager. Maganda ang naging trabaho ko at humanga sa akin ang supervisor ko. Nagpasya siyang bigyan ako ng project na ako ang magha-handle. Ang kasamaang palad, ang boss ko ay hindi ko alam kung ano ang ikinagagalit palagi. Yumuko ako at nagpaumanhin. “I'm sorr
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Mga Comments