Chapter: Kabanata 272Pagdating ko sa bahay, tapos nang kumain sina mama. Kaya mag-isa akong kumain. Kaunti lang ang nakain ko dahil bigla akong nawalan ng gana. Pagdating ko sa kwarto ko, dapat ay mabilis akong makakatulog dahil hinang-hina ako at medyo hindi maganda ang pakiramdam ko pero hindi! Matapos kong mag-ayos at maghanda para matulog, nahiga ako sa kama ko. Ilang oras akong nakapikit. Akala ko ay makakatulog din ako kalaunan pero hindi iyon nangyari! Kung ano anong pwesto ang ginawa ko para makatulog pero hindi ako makatulog. I tried to count, kasi kapag ginagawa mo raw iyon, aantukin ka pero hindi siya umobra sa akin. I groaned. My eyes were closed for hours now and I still couldn't sleep! Bumaling ako sa orasan sa gilid ko at kita kong alas-dos na! ilang oras pa ay sisikat na ang araw! Pinilit ko ulit na matulog. Pero nag alas kwatro na lang ay hindi pa ako nakakatulog. Kaya siguro hindi ako makatulog ay dahil sumasagi sa isip ko ang mga pictures na pinagsi-send ko! Nang hindi na talaga ako
Last Updated: 2025-04-26
Chapter: Kabanata 271Natahimik ang lalaki nang lumapit sa akin si Lucian. Hinawakan niya ako sa bewang at saka iginaya paalis ng library. Wala ng nagawa ang lalaki nang nilampasan namin siya. Tahimik si Lucian habang tinatahak namin ang daan pabalik sa bulwagan. Hindi rin ako nagsasalita dahil kabadong kabado ako. It wasn’t helping that Lucian was too silent. Hindi ko alam kung galit siya o hindi. Akala ko ay iiwaan niya ulit ako kapag dumating kami sa bulwagan nila pero hindi. Hindi niya ako pinakawalan. Wala naring lumalapit sa kanya kaya hindi na niya kailangan pang lumayo. Slow music was playing in the background. May nakikita akong iilan na sumasayaw sa sentro, just under the grand chandelier. The glow coming from the chandelier makes the dance floor romantic. “Let’s dance,” kalaunan ay yaya sa akin ni Lucian nang makita niyang pinagmamasdan ko ang mga nagsasayaw. Agad akong umiling. “No, it’s fine,” mahina kong tanggi. “I’m not asking you, Scarlet. I want to dance. Let’s go.” Wala akong naga
Last Updated: 2025-04-26
Chapter: Kabanata 270Sabay kaming bumaba ni Lucian sa bulwagan nila. Pilit kong kinakalimutan ang ginawa ko dahil kung patuloy akong kabado, baka magtaka siya. Masyado pa naman siyang tutuk sa akin minsan. Konting bagay ay napapansin niya. Marami silang bisita. I recognized some of them. May mga senador at iilang mga nasa pwesto pa! May mga iilan naman na mga businessman. I know because we were now exposed to the business world. Palagi na kaming uma-attend sa mga party at doon ko nakikita ang mga iilan dito. I sighed heavily. Walang duda, mga bigatin itong mga bisita nila! Hindi basta basta nakakasalamuha ang iilan dito! The moment we went down, maraming lumapit kay Lucian para kausapin. He has to go with them kaya naiwan akong mag-isa. Everyone has someone to talk to. Ako lang siguro ang walang kausap at nakatunganga lang. I roamed my eyes around the area. Wala akong nakikitang makakapansin sa akin dahil lahat ay ukupado sa mga kausap nila. Hinanap ko ng mata ang magulang ni Lucian. They were all oc
Last Updated: 2025-04-24
Chapter: Kabanata 269Matagal bago dumating si Lucian. By the time he arrived, nakaupo na ako sa sofa at kinakalma na ang sarili. Nakuhanan ko ng picture ang lahat ng kailangan kong picturan. Kahit nanginginig ang kamay ko ay mabuti at hindi naman blur ang mga kuha ko. I was breathing steady now when he entered the room. Pansin ko parin ang galit sa kanya dahil palaging madilim ang mga mata niya sa akin kapag galit. Medyo kunot din ang noo at parang isa akong malaking disappointment kung paano niya ako tignan! Hindi niya ako pinansin at sa table niya siya dumiretso. Kita kong may kinuha siya sa table niya, his wrist watch. Sinuot niya iyon. But then, he saw the folder I just took pictures of. Medyo tumagal ang mata niya roon bago niya itinago sa isang kabinet. Doon lang niya ako tinignan nang maitago niya iyon. Kita kong may sasabihin siya. Bumukas ang bibig niya para magsalita pero nang makita niya ako, natigilan siya. Ang madilim niyang mata kanina ay mas lalo pang dumilim. His eyes roamed around my bo
Last Updated: 2025-04-22
Chapter: Kabanata 268Kabadong kabado ako dahil sa pagdating ni Lucian! Hindi ko alam na magpapatawag siya ng doctor at lalong hindi ko alam na may nagre-report pala sa kanyang tauhan niya tungkol sa mga ginagawa ko! I thought it was only when I was with him and he had to attend something na maiiwan ako. Hindi ko inaasahan na pati pala kapag nasa bahay ako ay may nakamasid sa akin! Tahimik ako habang patapos na ang ginagawa ng bading sa ulo ko. Dapat sana ay masaya ako sa bagong hair makeover pero nakasimangot ako nang matapos iyon. “How much?” tanong ni Lucian sa bading. I insisted to pay it myself pero hindi niya ako pinapansin. Siya na ang nagbayad. He put his hand on my waist when we went outside. Ayaw ko pa sanang umalis pero may magagawa pa ba ako? “May dala akong kotse,” sabi ko nang sa kotse niya ako dinadala. “And so?” sarkastik niyang sinabi. Natameme tuloy ako. “Give me your key,” utos niya. Binigay ko sa kanya ang susi ko. Binigay niya rin ito sa isang tauhan niya. I badly wanted to ask
Last Updated: 2025-04-22
Chapter: Kabanata 267Walang wala ako sa mood nang pauwi na kami. Umiirap ako habang nakatitig sa kotse kong nauuna sa amin. Gusto ko sanang ako ang magmaheho roon pero hindi pumayag si Lucian. Pagdating na raw sa labas ng subdivision namin. Wala akong nagawa. Buong byahe ay tahimik ako. Naiinis dahil sa nangyari sa dinner. “I’ve known Luca for years, miss. He doesn’t drink from a glass that’s already been used. Nasa tabi mo lang naman ang baso mo. Bakit iyong sa kanya pa ang ginamit mo?” tanong sa akin ni Samantha na halatang inis. At hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin. Nakatingin sa akin ang parents niya. Hindi man lang sinuway na inaaway ako. “It’s alright, Samantha,” tanging sinabi ni Lucian bago siya bumaling ulit sa dating gobernor. Hindi niya tuloy alam kung ano ang ginawa ni Samantha. She was glaring at me the whole dinner. Hindi na siya sumasali sa usapan at ibinaling ng tuluyan ang attention sa akin. Hindi ko alam kung ilang beses niyang nasipa ang paa ko sa ibabang lamesa. She was
Last Updated: 2025-04-21
The Disguised Billionaire
Sa mismong araw ng masaya niyang kaarawan, excited si Jessica na ianunsyo ang kanyang engagement. Hinihintay niya ang pagdating ng kanyang magiging fiancé, ngunit nang dumating ito, hindi siya nag-iisa. Sa harap ng lahat, ipinakilala ng lalaki ang babaeng kasama niya—hindi bilang fiancée, kundi bilang kanyang tunay na kasintahan.
Napahiya at pinag-usapan si Jessica ng kanyang mga bisita. Dahil sa matinding kahihiyan, tumakas siya palayo.
Sa kanyang paglalakbay, napadpad siya sa isang malayong probinsya, kung saan nakilala niya ang isang simpleng mangingisda na si Darius. Sa kabila ng sakit ng nakaraan, unti-unting gumaan ang kanyang loob kay Darius. Dahil sa kabutihang ipinapakita nito, hindi niya napigilang mahulog sa kanya.
Ngunit isang araw, natuklasan niya ang matagal nang lihim ni Darius—isang rebelasyong lubos na ikinagulat niya.
Ipagpapatuloy pa rin ba ni Jessica ang pagmamahal sa lalaking bumago sa kanyang buhay? O tatakasan niya ito, tulad ng pagtakas niya sa kanyang engagement party?
Read
Chapter: Kabanata 64Natahimik ako ng umalis si Devina. I was so shocked by what I heard! Darius has a fiancee? At hindi ko alam?Napalunok ako at hindi na nagawang sumubo ng pagkain. Tumatak sa isip ko ang sinabi ni Devina. Darius sighed. “Don't think about what Devina said.”Bumaling ako sa kanya. “How? May fiancee ka pala?” mahina kong tanong. I don’t know if I should be mad or what? Maybe I should since I am his girlfriend? “I didn’t tell you because it’s not relevant to me. Wala akong planong pakasalan kung sino man ang sinasabi ni Devina. I didn’t even know the girl, Jesica,” aniya, inaalau ako. Lumunok ako. “Uhm… pero iyong parents mo?” worried kong tanong. “They listen to me. If I tell them I don’t want to marry the girl they want for me, they will understand.”Ibinaba niya ang kubyertos niya at saka hinigit ang upuan ko palapit sa kanya. Pinaharap niya ako sa kanya at saka ipinatong ang dalawang kamay sa sandalan ng upuan ko, cornering me. Ang lapit na ng mukha niya sa akin.“Do you really th
Last Updated: 2025-04-24
Chapter: Kabanata 63Wala na akong nagawa nang igaya ako ni Darius papasok sa mansion nila. Nakatungo lang ang mga kasambahay nang daanan namin sila. And then there was a butler who was waiting for Darius beside the big door. “Welcome back, sir,” magalang nitong bati at saka bahagyang yumuko. Tumango lang si Darius sa kanya. Parang sanay na siya sa ganitong scenario at ako itong nagugulat! Akala ko ay sagad na ang ikagugulat ko nang makita ko ang bahay nila sa labas pero hindi pala. I was in awe when I finally saw what was inside the mansion! As I stepped inside, I felt like I had walked into a royal palace. Sa unahan ko may grand staircase that split into two, curving beautifully in opposite directions. The golden railings sparkled under the lights, looking elegant and fancy. Iyong inaapakan kong sahig, it was polished and shiny, with a detailed pattern that reminded me of something you'd see in a castle ballroom.Looking up, there was a large chandelier hanging from the high ceiling, with crystal piec
Last Updated: 2025-04-20
Chapter: Kabanata 62The next day, kahit pagod ako maaga akong ginising ni Darius dahil ngayon ang flight namin. Nang magising ako, doon ko pa lang naramdaman na medyo masakit ang katawan ko. Ngumuso ako nang maalala ang nangyari kahapon. That was too intense! Pero nagustuhan ko naman. Goodness! Never in my entire life did I ever crave for that thing! But I did! Naunang maligo si Darius nang makita niyang pipikit-pikit pa ako. Tumayo lang ako paalis sa kama nang marinig kong umaagos na ang shower sa bathroom. Pumunta ako sa closet at hinanda ang isusuot ko sa lakad. Pati ang isusuot ni Darius ay hinanda ko na.Nang matapos siya ay saka ako naligo. Hindi naman kami masyadong nagmamadali kaya may oras pa akong mag-ayos sa sarili. At inabot ako ng isa at kalahating oras bago natapos. Paglabas ko ng banyo, wala na ang luggage namin. Hinihintay nalang ako ni Darius, nakaupo sa kama.“Done?” he asked patiently. Bahagya akong tumawa. “Oo. Tara na?” Mablis kaming lumabas. Nag check out pa siya bago kami tuluy
Last Updated: 2025-04-18
Chapter: Kabanata 61Tatlong araw lang kaming nanatili sa hotel at dumating agad ang ipinagawa na passport ni Darius. I was so amazed. Iba talaga kapag may pera. I’m not saying it’s bad! Sinasabi ko lang na hindi na mahirap ang mga bagay bagay dahil pera na lang ang gumagalaw. “Tatlong araw lang ito ginawa?” manghang tanong ko. “Ang bilis naman.” Darius chuckled. Binubuksan na niya ngayon ang ipinadala ng tauhan niya na maleta para sa mga gamit namin. Tumigil muna ako sa pag-iimpake dahil tinignan ko itong passport ko. “It’s not that hard to obtain a passport, Jessica.”Napairap ako. Well, kung mayaman ka nga naman ay hindi nga. Ilang minuto kong sinuri ang passport ko bago ako bumalik sa pag-iimpake. Marami na ulit ang mga damit ko. Halos hindi ko pa naisusuot ang iba. You'd think isang beses lang kaming nag shopping? Nope. Dalawang beses ako. Bumalik ulit kami the second day. Hindi na siya namili. Ako lang ang namili para sa sarili ko. Halos dalawang oras akong nag-impake. I sighed heavily when I a
Last Updated: 2025-04-17
Chapter: Kabanata 60I've never been to this kind of place. Ni hindi ko naisip kahit minsan na makakapunta pa ako sa mga mamahaling hotel. Kaya manghang mangha ako sa nakikita ko. Bumaling ako kay Darius nang marinig kong lumalapit siya sa akin. He was staring at me with smile on his face. “How do you like it?” he asked with amusement on his face. Ngumuso ako. “It’s so big. Ngayon lang ako nakapunta sa ganitong lugar.” He chuckled. Mas lalo siyang lumapit sa akin. He then held my waist when he was in front. Hinigit niya ako sa kanya. “What you like most, this one or my house in San Pedro?” nakangisi niyang tanong. Bahagya akong natawa. I already know the answer to that. “Sempre, doon sa San Pedro. Kahit naman simple ang bahay mo na yon, it is cozy and I find it peaceful kahit na ganun lang iyon.” Matapos kong sumagot ay naramdaman ko ang labi niya na dumapo sa labi ko. It was just a peck. Nang lumayo siya, hindi ko mapigilang mangiti. Kaya lang ay may tumawag bigla sa cellphone niya kaya siya na
Last Updated: 2025-04-14
Chapter: Kabanata 59Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. He is an heir? Bakit hindi niya sinabi? Baka hinayaan pa ako ni mama na manatili sa kanya kung sinabi niya ng maaga!Despite my shock, hindi ko maiwasang hindi magalit. Kakarating ko lang. I suffered from my mother tapos pagdating ko, sasabihin niya sa akin na aalis siya! Aalis sana ako sa kandungan niya pero hindi niya ako hinayaan. Mas hinigpitan niya ang pagkakahawak sa akin. “Let me go!” inis kong sinabi. Darius sighed. “Listen to me. I have to go, it's an emergency,” paliwanag niya. “Now I'm asking you if you want to go with me, Jessica,” he whispered. Natigilan ako sa paglilikot sa kandungan niya. Tumitig ako sa mata niya at nakita kong seryoso siya. “I don’t have passport,” pag-amin ko. Wala naman kasi akong balak na mangibang bansa. I couldn’t afford it anyways.Darius chuckled. “It’s alright. I’m asking you if you want to go with me. If you want, I can easily get your passport.” Napakurapkurap ako. I can’t believe him. Akala ko ta
Last Updated: 2025-04-10
LOGIN
