Tinuptup ko ang labi ko ng marinig ang tawa ni Alaric. I thought he would be mad because of what I said pero hindi siya nagalit. He looked at me with amusement on his face. Na para bang hindi kapani-paniwala na ganun ko siya pagsalitaan. “You are not afraid of being fired, hmmm?” sinabi niya. Kinalas niya ang nakahalukipkip niyang kamay at saka ako mariin na tinitigan. Gusto kong sumabat. Kaya lang ay nagdadalawang isip ako. It was fine to retort rudely the first time but I was hesitant to repeat it. Baka kasi magaya ako sa lolo ko! This person is a CEO at anong laban ko? Tinaasan niya ako ng kilay at saka ngumisi. Nakakainsulto ang ngisi niya kaya hindi ko na napigilan. I tried to stop myself from saying things pero kasi sinusubok ako ng lalaking to. And I also have this thinking that it's okay to lose my job. Kaya balewala ang pagtitimpi ko. “Like I care if you fired me! Mag resign pa ako eh!” Inirapan ko siya. I want him to know that I'm no longer the same person he used to hu
Agad kong inasikaso ang gagawin ko kinabukasan. I was told na pwede ko ng kunin ang allocated budget for the project. Matapos kong kunin ay tumulak na ako papunta sa venue na pangyayarihan ng event. It’s a charity event na kailangan puntahan ng mga negosyante for socialite at the same time give their charity. Hindi ako ang nag-decide ng venue. Mula umpisa pa lang sinabihan na ako kung saan ang venue ng pangyayarihan. I just did some plan on how am I going to execute the event successfully na inabot pa ng maraming araw para ma-approve!Nanlaki ang mata ko ng marating ko ang hotel na pagdarausan ng event. It was a five star hotel at malawak ang tanggapan. “Pero available po ba ito three months from now?” tanong ko sa manager.Buti nalang ay pumunta ako kaisa makipag usap sa kanila sa online. Ang sabi ng manager ay fully book na ang venue this month and the next. May mga naka-schedule na din sa susunod pang buwan pero mabuti at availabe pa ang date kung saan dapat gaganapin ang charity
Hindi ko ipinaalam kay Alaric na wala akong passport. Wala akong balak pumunta sa Italy! Kulang na nga ang sweldo ko, gagastos pa ako sa trip na yan? And let say sagot ng kumpanya ang gastos, ayoko pa rin. Alone trip with Alaric? Never! Baka ano pa ang mangyari sa akin.Sa sumunod na araw, tuluyan kong kinalimutan ang tungkol sa trip sa Italy at ibinaling ang oras sa mga dapat kong gagawin. Dalawang buwan pa gaganapin ang charity event pero para na siyang gaganapin bukas sa dami kong inaasikaso. I groaned in annoyance. “Bakit ba ayaw niya akong bigyan ng team? This isn't fair!” reklamo ko. Kumakalam na ang sikmura ko dahil sa nalipasan na naman ako ng gutom. Kagagaling ko lang sa marketing team para makita ang ginawa nila. “Seraphina, hindi ka na sumasabay sa amin mag-lunch,” salubong ni Sara sa akin ng nasa workstation ko na ako. Kita ko ang nagkalat na maraming papeles sa table ko at wala na ito sa matinong ayos. “Kaya nga eh. Kinukulang na ako ng oras,” wala sa sariling sagot k
Kinaumagahan, kung hindi pa ako ginising ni Serenity ay hindi pa ako magigising. Si mama ay walang planong gisingin ako kaya si Serenity ang gumawa. It's weird kasi tanghali pa siya nagigising kapag wala siyang pasok. Tapos ngayon ay maaga siya. “Sis, don't forget to send me the pictures,” sigaw ni Serenity ng pasakay na ako ng taxi. I forgot what she said she would do in the pictures. Tumango nalang ako para matapos na. I arrived at the company around 7:40 in the morning. Na-werduhan pa ang bodyguard ng makita niyang may binaba akong malaking maleta pagbaba ko ng taxi. Hindi pa nag-aalas otso ay may dumating na SUV sa tapat ng tanggapan ng kumpanya. Hindi na ako pumasok sa loob ng lobby dahil mahihirapan pa akong iangat ang maleta ko sa iilang hakbang papasok sa kumpanya. May bumabang tauhan galing sa SUV at saka kinuha ang maleta ko. Doon lang ako natauhan na ito na yong sasakyan ni Alaric. He was waiting in the backseat. Nakakahiya na may bumabaling na mga empleyado sa kotse a
Kabang-kaba ako sa sinabi ni Alaric. I was starting to breathe heavily when he laughed so loud. Doon ko napagtanto na pinagtitripan niya ako. I rolled my eyes in annoyance at saka siya iniwan. There are two rooms inside the suite. Kaya pala okay lang sa kanya na iisa kami ng room kasi may dalawa palang kwarto. Hindi ko alam kung alin ba ang sa kanya kaya kung ano ang napasukan ko ay doon na ako nagkulong. Dahil sa pagod ay mabilis akong nakatulog pagkahiga ko sa malambot na kama. Kinaumagahan, inabot ako ng madaling araw. Maybe because I was too tired for the 15 hours trip kaya napasarap ang tulog ko. Matapos kong magbihis, inasikaso ko pa ang mga laman ng maleta ko at nilagay sa provided na kabinet. Kaya inabot ako ng ala-una ng bumaba ako. Gutom ako at saktong pagbaba ko ay nakita ko si Alaric. Kakababa niya lang ng cellphone niya galing sa katawagan. “Let's go out. We will have our lunch outside.” I glared at him for making me overthink last night but he didn't spare me a gla
Matapos naming kumain, bumalik kami sa suite. Plano ko sanang mamasyal kahit sa kalapit lang nitong hotel pero after seeing Magnus, nawalan ako ng gana. Alaric got busy with lots of calls. Base sa mga naririnig kung usapan nila, may ka-deal siyang businessman dito. Nagkulong ako sa kwarto. Kahit anong pigil ko, hindi ko maiwasang maging emosyonal dahil sa pagkakita sa ex ko. Magnus is a family friend. Malapit ang pamilya ko sa pamilya niya. They have business just like ours before… cargo company. Kahit pareho ng business ang lolo ko sa kanila hindi iyon naging hadlang para maging magkaibigan ang pamilya ko sa pamilya nila. I was so close with him and he takes care of me simula pa noong bata kami. Kaya hindi ko kailanman naramdaman na mahirap kami dahil palaging nandyan sa tabi ko si Magnus. If I needed money, he wouldn't think twice to give me. If papa needs help, Magnus' parents are there to help. Kaya lang ay hindi ko alam kung bakit bigla nalang nawala. I don't know anything I
Kinabukasan, nagising ako dahil sa nararamdamang gutom. Hindi ako nag dinner kagabi dahil sa maraming iniisip. Maaga akong natulog… mga around 7 na yon. Kaya ngayon ay gutom na gutom ako. Nagmamadali akong nag-ayos ng sarili at saka bumaba. Kaya lang ay wala akong nadatnan na Alaric pagbaba ko. Magpapa home serve ba siya? Bakit wala pang pagkain? Tinignan ko kung may pwedeng kainin sa refrigerator pero puro tubig lang at inumin. Hinawakan ko ang tiyan ko ng kumalam ulit. Ayaw ko din namang puntahan si Alaric sa kwarto niya kung natutulog pa siya. Kaya hindi ko na siya hinintay pa. Ang alam ko may pa-buffet ang hotel at kasama na yon sa bayad ng hotel service. Kung hihintayin ko pa siya, baka mawalan na ako ng malay sa gutom. Pagbaba ko, madali ko lang nahanap ang buffet area. Dali-dali akong kumuha ng mga servings ng makakuha ako ng plato. I didn't mind people because of my hunger. Kaya nangangalahati na ako sa kinakain ng inangat ko ang mata ko. Dahil sa gutom ako kanina, hind
“You're done with breakfast?” nahihiyang tanong ng babae. “Yeah,” maikling sagot ni Magnus. I noticed that he didn't spare her a glance. “Okay…” mahinang sinabi ng babae. Pansin kong may gusto pa siyang sasabihin pero dahil hindi siya binalingan ni Magnus ay umalis nalang siya. Pero pansin kong bago siya umalis ay ngumiti siya sa akin. Tinaasan ko ng kilay si Magnus. “Who's she?”“Family friend.” He shifted his weight before he continued talking. “I'm going to our vineyard, do you want to see it? Para makapasyal ka na din?”Aangal sana ako pero ng marinig kong pasyal ay bigla akong na excite. I've been here for two days at sa hotel room lang ako. Gustong gusto kong pumasyal pero natatakot din ako. Wala din atang plano na mamasyal si Alaric. Ngumuso ako kunwaring nag-iisip. It's funny how I am hurt because of what he did yet I also don't want to see him hurting. He may have hurt my feelings but I can't also deny all the things he had done for me. I was spoiled whenever I'm with him
Naalimpungatan ako nang ginigising ako ni mama. Kakaidlip ko lang sa matagal na pag-iisip. “Serenity, wake up. Aalis tayo ngayon,” sabi sa akin ni mama. “Aalis? Saan mama?” Kumunot ang noo ko. Para akong nahilo dahil sa pagkaudlot ng tulog. “Bukas na iyong party para sa Papa mo kasama ang business partner niya. Kung bakit ba kasi matagal kang nawala kaya wala ka ng alam sa mga nangyayari!” sermon niya. What? May inutusan siyang isang kasambahay para ipaghanda ako ng mga dadalhin kong damit. “Saan tayo pupunta?” inaantok ko pang tanong. “Sa Palawan. Bumangon kana dyan. Aalis tayo mamaya!” Kahit inaantok pa ako ay wala akong nagawa. I didn't know about this party. At ano? Business partner ni papa? Damn! I didn't know about this!Nang matapos akong maligo, mabilis akong nag-ayos at nagbihis. I wore casual clothes. Loose maong pants and my fitted knitted top. Nang lumabas ako ng walk-in closet ko ay nakita kong nakaupo si Scarlet sa kama ko. Nakaayos na rin siya. She immediately
Nilagay ni Ryker ang dalawang kamay niya sa magkabilang gilid ko, cornering me to him. Nakangisi siya habang gumagawa ako ng paraan para lumayo sa kanya. Ang kaso ay wala na akong maatrasan dahil naramdaman ko sa likod ko ang malita ko. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa dibdib niya at saka siya itinulak. He didn't bulge. Ni hindi ko man lang siya napaatras! “Get off me!” iritado kong sigaw sa kanya. Tumaas ang kilay niya habang tinitignan ang dalawang kamay ko sa dibdib niya. He smirked. Agad kong ibinaba ang kamay ko.“Why do you want to go outside the country? hmm?” tanong niya. The mocking on his tone didn't escape my ears. “Do you have someone waiting for you? Perhaps a boyfriend?” Tumalim ang mata ko sa kanya. “Why do you care? Ano ngayon kung may binabalikan nga ako sa ibang bansa?” Sarcastic akong tumawa. “Are you jealous, Ryker? Is that why you're doing this?” Tumaas ang gilid ng labi niya. Mas inilapit niya sa akin ang mukha niya. I could feel his breath on my face sa
Nang nagawa kong bumalik sa kwarto ko, mabilis kong hinanap ang cellphone ko at saka tinawagan si Diana. Nakailang ring pa bago niya ako nasagot. “You didn't call yesterday. Ryka is crying because she misses you,” bungad niya pagkasagot niya ng tawag.Nanlumo ako sa narinig. Napahawak ako sa ulo ko sa biglang pressure na naramdaman. I have to go back! “Something happened yesterday. How's Ryka?” worried kong tanong. She sighed. “We went out yesterday para malibang sila. Nag arcade sila. Now, she's playing with Soren on his playstation.” Narinig ko ang yapak niya sa linya. “Anong nangyari kahapon?” “Hindi alam ng parents ko dahil hindi ko sinabi pero naka travel ban ako! We attended a party yesterday. Nauna akong umuwi at mabilis na kinuha ang maleta para bumalik na dyan sa Australia. Nang nasa airport ako, hinarangan ako sa immigration.” Huminga ako ng malalim dahil sa biglang maramadamang inis. “Hindi ako makakalabas ng bansa! I was almost in jail!” Narinig kong sumunghap si Dian
Hindi ako nakatulog sa gabi sa maraming iniisip. Kaya inabot na ako ng tanghali ng magising ako. Ayaw ko pang bumangon dahil feel ko pagod na pagod ako kahit kagigising ko lang pero kinakatok na ako ng isang kasambahay. “Ma’am, bumaba na raw po kayo sabi ng mama niyo,” tawag niya sa labas ng kwarto ko. “Sige po. Bababa na,” sabi ko kahit nakahiga pa. Ilang minuto pa akong nakahiga lang bago nagpasyang bumangon. Pumasok ako sa banyo at saka doon tumunganga. Kahit sa pagligo ay mababagal ang kilos ko. Iniisip ko kung paano ako makakabalik sa Australia. Seriously, is there still a way? Nang matapos akong maligo at mag-ayus, bumaba ako para makapag brunch na rin. Sa hagdanan pa lang, rinig ko na ang tawanan sa baba. “Mommy!!! Inaaway ako ni Levi!” sigaw ng anak ni Ate. Iyong ka-edad lang ng mga anak ko. The boy was about to cry. Seraphina sighed. Bumaling siya kay Levi at medyo may sininyas siya dito. Ngumuso si Levi at saka umiling. “Halika dito, Luca. Hindi natin bati si Levi,”
I swallowed hard when he stepped up towards me. Gusto kong umatras pero ayaw kong gawin. Ayaw kong makita niyang na-i-intimidate ako ngayon sa kanya! I tried glaring at him pero masyado siyang iritado para pagtuunan pa ng pansin na iritado rin ako! Mariin niya akong hinawakan sa braso. Galit kong tinanggal ang kamay niya sa akin pero hindi ko matanggal. Mas lalo lang humigpit ang hawak niya! And I felt the pressure! Hindi ko lang gustong ipahalata. “Get in the car,” he whispered darkly. Hindi ko alam kung bakit siya galit! Anong karapatan niya? May ginawa ba ako sa kanya? The last time I remember he was supposed to be engaged to Zephyra! May ginawa ba ako para guluhin sila? Bakit siya nagagalit sa akin? May seninyas si Ryker sa driver niya. Umalis ang driver niya matapos niyang ibigay sa kanya ang susi. Isinara nong driver ang second seat bago umalis. Wala akong nagawa nang higitin niya ako palapit sa kotse niya. Binuksan niya ang passenger seat at saka iminuwestra sa aking sumaka
Hindi na ako nagbihis. Kung ano ang suot ko sa party, iyon na ang suot ko ng kinuha ko ang mga gamit ko. Sampung minuto akong dumating sa bahay nang lumabas ulit ako. Walang nagawa ang guard ng lumabas ako kasama ang malita ko. “Ma’am, saan po kayo?” tanong niya ng may alarmang boses. Sinamaan ko ng tingin ang guard. “Sa condo ko.” “Pero ma’am, alam po ba ito ng mama niyo?” “Alam niya! Can you just mind your own business?” Tumahimik ang guard at saka ako pinagbuksan ng gate. Mabilis akong pumara ng taxi paglabas ko ng subdivision. “Kuya, sa NAIA po.” It was a smooth escape. Ilang oras lang nang bumaba ako sa NAIA. Mabilis akong pumasok sa loob. Dumiretso ako sa ticket counter at tingnan kung may available flight papunta sa Australia. May available nga, two hours bago umalis. Matapos kong bumili, mabilis lang akong nag-check in. Diretso ulit ako sa immigration. Buong akala ko mabilis lang ako sa immigration dahil galing naman akong Australia. I have my visa! Kaya hindi ko main
Pinagpahinga nga nila ako matapos sabihin ni Scarlet na baka pagod ako. Mabilis akong pumanhik sa kwarto ko. Nagpawala ako ng malalim na hininga nang nasa loob na ako.“Dang it, it was a trap!” frustrated kong sinabi. Mabilis kong tinawagan si Diana ng ma-lock ko ang pintuan. Nakadalawang beses ko siyang tinawagan bago niya nasagot. “What happened?” iyon ang bungad niya sa akin. Nag-aalala. Pero nang makita niya ang iritado kong mukha, napalitan ang pag-aalala niyang mukha ng pagkalito. “Diana, it was a trap. Hindi totoong patay si Scarlet!” Pumikit ako ng mariin sa sobrang inis. “What? It looks legit,” hindi makapaniwalang sabi niya. I walked back and forth. Problemadong problemado na kung paano ako babalik ng Australia. “How's my children?” stress kong tanong. Nakahawak ang isang kamay ko sa bewang.“They're fine. Soren went outside with a bodyguard. Si Ryka ay natutulog.” I sighed heavily. “You should go back then. Ryka is counting the days,” kalaunan ay sinabi ni Diana.Um
Naguguluhan ako kung ano ang dapat na gawin. Two days? Seryoso ba? Tinanong ko si Diana kung ano ang dapat kong gawin pero pati siya ay hindi alam. “I think you should go right now!” kalaunan ay payo niya sa akin. “But they didn't know about my children! Anong sasabihin ko kapag nakita nilang may kasama akong dalawang bata?” naguguluhan kong sinabi.Kumunot ang noo ni Diana. “What are you saying? Hindi ka na babalik? I was just saying you go back for your sister. Babalik ka rin. Iwan mo sa akin sina Ryka.” Agad akong napatango. Dahil sa taranta, hindi ko naisip yon! Diana booked me a ticket. Pinuntahan ko ang mga anak ko at saka sila kinausap. Nakaupo ako sa harap nila habang nakatayo sila sa harap ko. “I'm going to the Philippines but…” panimula ko.Ryka immediately jumped out of happiness. “We're going to the Philippines?” excited niyang tanong.Umiling ako. “Baby, I said I'm going back to the Philippines. Ako lang. You'll stay with your Tita Diana. Okay?” Agad na tumigil si
I sighed heavily when I heard Ryka scream. “Soreeennn! I will tell Mommy you don't want me to play with you!” nagtatampo niyang sinabi at same time nagagalit. Nakahawak na siya sa bewang niya habang nakatayo sa tabi ni Soren. Her bubbly face makes her more cuter as she was getting mad. “You don't know how to play,” sagot ni Soren. Ryka stump her one foot on the floor bago siya tumalikod at iniwan si Soren. “I hate you! I will not talk to you!” galit niyang sinabi. Nakasimangot. “Fine! Come here. Let's play,” napilitang sinabi ni Soren. But my daughter was already done with him. She just glared at his twin at saka umalis. Hindi ko na alam kung ano ang plano niya sa buhay. Nagpatuloy ako sa binabasa ko. Bumaling ako kay Ryka ng lumabas siya galing sa kusina. May hawak na siyang cupcake at kumakain na. Tumigil siya sa isang glass door. Nakikita roon ang reflection niya. She did poses na kunwari kinukuhaan siya ng pictures. Biglang bumama ang mata ko sa card na ibinigay sa akin ni