Kinabukasan, nagising ako dahil sa nararamdamang gutom. Hindi ako nag dinner kagabi dahil sa maraming iniisip. Maaga akong natulog… mga around 7 na yon. Kaya ngayon ay gutom na gutom ako. Nagmamadali akong nag-ayos ng sarili at saka bumaba. Kaya lang ay wala akong nadatnan na Alaric pagbaba ko. Magpapa home serve ba siya? Bakit wala pang pagkain? Tinignan ko kung may pwedeng kainin sa refrigerator pero puro tubig lang at inumin. Hinawakan ko ang tiyan ko ng kumalam ulit. Ayaw ko din namang puntahan si Alaric sa kwarto niya kung natutulog pa siya. Kaya hindi ko na siya hinintay pa. Ang alam ko may pa-buffet ang hotel at kasama na yon sa bayad ng hotel service. Kung hihintayin ko pa siya, baka mawalan na ako ng malay sa gutom. Pagbaba ko, madali ko lang nahanap ang buffet area. Dali-dali akong kumuha ng mga servings ng makakuha ako ng plato. I didn't mind people because of my hunger. Kaya nangangalahati na ako sa kinakain ng inangat ko ang mata ko. Dahil sa gutom ako kanina, hind
“You're done with breakfast?” nahihiyang tanong ng babae. “Yeah,” maikling sagot ni Magnus. I noticed that he didn't spare her a glance. “Okay…” mahinang sinabi ng babae. Pansin kong may gusto pa siyang sasabihin pero dahil hindi siya binalingan ni Magnus ay umalis nalang siya. Pero pansin kong bago siya umalis ay ngumiti siya sa akin. Tinaasan ko ng kilay si Magnus. “Who's she?”“Family friend.” He shifted his weight before he continued talking. “I'm going to our vineyard, do you want to see it? Para makapasyal ka na din?”Aangal sana ako pero ng marinig kong pasyal ay bigla akong na excite. I've been here for two days at sa hotel room lang ako. Gustong gusto kong pumasyal pero natatakot din ako. Wala din atang plano na mamasyal si Alaric. Ngumuso ako kunwaring nag-iisip. It's funny how I am hurt because of what he did yet I also don't want to see him hurting. He may have hurt my feelings but I can't also deny all the things he had done for me. I was spoiled whenever I'm with him
Agad akong nagpahatid kay Magnus sa hotel matapos kong mabasa ang text ni Alaric. Naka silent ang cellphone ko at hindi ko na natignan pa yon simula ng umalis ako ng hotel. Tinatanong ako ni Magnus kung okay lang daw ba ako dahil namumutla ako ng pabalik kami sa hotel at tumatango lang ako sa kanya. Wala ng araw ng bumaba ako sa kotse ni Magnus. Hindi ko din nagawang magpasalamat sa kanya dahil sa pagmamadali. I heard him call me pero dahil balisa ako ay hindi na ako bumaling sa kanya. Kulang nalang ay lumipad ako nang naglalakad ako sa hallway ng suite namin. I have spare cards for the suite kaya agad akong nakapasok. Pagbukas ng pinto ay madilim ang loob. May iilang ilaw na bukas pero madilim pa rin para makita ang kabuuan ng loob. Sa una ay tahimik pa ang paligid kaya akala ko ay nasa kwarto na si Alaric. Pero nagkakamali ako. Nangilabot ako ng magsalita siya. “Where did you go?” malamig niyang tanong. Hindi ko siya naaninag dahil medyo madilim pero nakita ko din siya ng
Nakatulog si Alaric dahil sa sobrang kalasingan. I pushed him away from me because I'm starting to feel breathless. Di hamak na mas mabigat siya kaisa sa akin.Kabado akong umupo matapos ko siyang mapahiga sa gilid ko. Narinig ko siyang umungol pero nanatili siyang nakapikit. Nanghihina akong tumayo at naglakad pabalik balik. Hindi ako makapaniwala sa nangyari. I know he's drunk and he might not know what he was doing but it's still scary to think that something might happen to us if he didn't get unconscious.Ano ba kasi ang ikinagagalit niya? Dahil ba pumasyal ako o dahil kasama ko si Magnus? Is he jealous?Sarkastiko akong tumawa sa sarili. Common Seraphina! Pinapahirapan ka nga niya, diba? Bakit siya magseselos?Pero bakit alam niyang may lalaki akong kasama? Did he saw us? Dahil sa tulog na tulog na si Alaric,hindi ko alam kung saan ako matutulog. Carrying him is not an option. Ayoko naman sa kwarto niya kasi baka may mawala doon at masisi pa ako. Ilang minuto akong nakatungan
Agad akong dinaluhan ni Alaric. Hindi ko na napigilan at malakas na akong umiiyak. Maybe because of the pressure and the pain I'm feeling on my right hand. Mas lalo pa ng makita kong galit na lumapit si Alaric.“You couldn't even do small thing without causing trouble,” iritado niyang sinabi habang hawak hawak ang kamay kong dumudugo.I closed my eyes and just accepted his harsh words. Akala ko talaga ay bumait na siya sa akin. Akala ko dahil sa mga halik niya ay titigilan na niya ang pagmamaltrato sa akin. Pero nagkamali ako.Despite my eyes full of years, I could still see his jaw clenched. Galit pa rin kahit na may sugat ako. “You plan this so that you can't do your work, huh?” akusa niya. The disappointment is dripping on his tone.Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko. I tried to wipe my tears at saka tumayo. Pinigilan ko ang mga hikbi ko.“You want me to pity you, huh… good try, Seraphina.” He smirked. “But it's not working so, work the fuck up and report to me the pro
Hindi ko alam ilang oras akong walang malay. Nagising nalang ako na may proper bandage na ang kamay ko. I was laying properly too which I remember I wasn't before I lost consciousness. Hindi na masakit ang kamay ko at medyo magaan na ang pakiramdam ko. Pero sino kaya ang gumamot sa sugat ko? Did Alaric do it despite being mad at me?Nasa pag-iisip pa ako ng biglang bumukas ang pintuan. I saw Alaric holding a tray of food. Walang bakas na emosyon ang mukha niya. And I know he's still mad. Come to think of it, kasalanan ko naman talaga kung bakit siya nagalit. I was with him in this trip tapos ay bigla bigla akong nawawala na hindi niya alam. Kung ganon ang gawin niya sa akin at bigla siyang nawala, magagalit din ako. Lalo pa’t wala akong masyadong dalang pera. Nilapag niya ang tray sa side table ng kama. Iniwas ko ang tingin ko ng nasa tabi ko na siya. Unti-unti akong nanlulumo dahil sa mga tumatakbo sa isip ko. Iniisip niya ba na nagpapanggap pa rin ako? Na kunwari nawalan ako ng
I moaned when I felt Alaric's hand on my legs, almost touching my private part. Napaigtad din ako ng maramdaman ko din ang isang kamay niya sa loob ng t-shirt ko.“Alaric, please…” sabi ko kahit hindi ko naman alam kung bakit ko yon sinabi. I almost didn't recognize my own voice. It was so sensual. He groaned. Bumalik ang labi niya sa labi ko, kissing me again. Hindi ko ma-permi ang kamay ko pero dahil may benda iyon at kumikirot kapag naihahawak, pinatili ko yon sa gilid ko kahit gustong gusto kong ihawak yon kay Alaric.Napadaing ulit ako ng maramdaman kong nasa pagitan na ng legs ko ang kamay niya. He drew circular motion there making me squirm. I tried to close my legs. Hindi yon nagustuahan ni Alaric kaya pinaglayo niya yon gamit ang hita niya. Now he has full access to my private part as my legs are wide open for him. Ang isang kamay niya ay napadpad na sa boobs ko, kneading it like a dough. I moaned loudly because of what he was doing to me. He chuckled playfully. My breath
Hindi ko alam kung narinig yon ng kausap niya. He licked his lips and chuckled darkly while listening to the person in line. Hinawi niya ang bewang ko at saka ako hinigit palapit sa kanya. Pinasandal niya ako sa dibdib niya at saka namin hinarap ang tanawin sa labas. Ngumiti ako ng maaninag ko ang repleksyon namin sa salamin. Nakayakap siya sa akin habang may ka-business call. Ako naman ay nakatanaw sa labas habang nakikinig sa usapan nila. Kinabukasan, medyo okay na ang kamay ko. Naigagalaw ko na siya ng hindi nasasaktan. Kaya matapos naming mag-almusal, inasikaso ko ang trabaho ko. Ganon din naman ang ginawa ni Alaric. Palagi siyang may ka-call o ka-video call tungkol sa businesses. Ganon namin tinapos ang buong araw sa pagtatrabaho. The next day, kailangang lumabas ni Alaric dahil ime-meet niya ang ipinunta niya dito sa Italy. Okay lang naman sa akin na mag-isa. It’s not like I will be gone if he leaves me alone pero hindi niya gusto. “I will be fine… wala namang kukuha sa akin
Eliza’s POVNakaupo ako sa living room ng mansion ng mga Ferrer. Ipinatawag ako ni Tita. Actually sinabihan niya ako na guguluhin niya ang buhay ng girlfriend ni Alaric dahil mas gusto niya ako sa anak niya. I agree with her. Alam ko naman na fling lang iyon ni Alaric pero baka kasi matagal pang magsawa si Alaric doon kaya mas mabuting guluhin nga ni Tita ang babaeng yon para mabaling na ang attention ni Alaric sa akin. Ngumiti ako ng makita kong pababa si Tita galing sa engrandeng hagdanan nila. Pero ng mapansin kong medyo hindi siya masaya at medyo takot siya, nawala ang ngiti sa labi ko. “Eliza!” May takot sa boses niyang tinawag ako. “Tita, what’s wrong?” gulat kong tanong. Humawak siya sa dibdib niya at kabadong lumingon sa bandang pintuan. “Can you stop Alaric from going here?” “Po?” gulat at guluhan kong tanong. “Hindi ba po hindi naman pumupunta dito si Alaric?” Huminga siya ng malalim. “Hija, I was only going to scare her girlfriend. To tell her to leave my son. Pero
Two weeks akong nanatili sa hospital. Paulit ulit akong binabalikan ng mga doctor. May para sa buntis, may para sa utak at may isa para sa kabuuan ng kalagayan ko.“She's okay now. Stable na siya. Pwede na kayong lumabas,” balita ng doctor matapos niyang mabasa ang mga resulta ng mga ipinagawa niyang test. Binalingan niya ako matapos niyang kausapin si Patricia. “May naalala ka na ba, hija?” tanong niya sa akin.For two weeks, the only thing I remember was my name. Seraphina Skye Salazar. Wala ng kasunod.“Pangalan ko lang po.”Nginitian ako ng doctor. “It's alright. Unti unti ding babalik sayo ang mga alaala mo. Just don't strain yourself. Let it go back smoothly.”Maraming tinawagan si Patricia ng malaman niyang pwede akong lumabas. Nakatulala lang ako sa kanya habang namomroblema siya kung saan kukuha ng perang ipambabayad sa hospital. “Baka pwedeng pumunta ka kay mayor ngayon at humingi ng tulong? Malaki pala ang babayaran. Hindi kasya ang tulong na nakuha,” kausap ni Patricia s
Seraphina’s POV Unti unti akong may naririnig na tunog galing sa gilid ko. I've felt this many times. Makakarinig ako ng ingay, kagaya sa mga nakikita sa hospital kapag mino-monitor ang isang pasyente. Akala ko, magpapatuloy na yon pero unti unti din itong hihina hanggang sa bigla itong mawawala at kakainin ng kadiliman ang utak ko. I feel like for a long time, I was in a trance of nothingness. Para akong nakalutang lang at puro kadiliman lang ang pumapalibot sa akin. And then, it happened again. Unti unti kong narinig ang tunog na palagi kong naririnig. This time, may narinig din akong boses. Wala akong maramdaman. Gusto kong igalaw ang katawan ko pero parang wala akong kontrol non. I thought this time, just like before, hihina din ang naririnig kong tunog. Pero doon ako nagkakamali. Parang may sumanib sa katawan ko. My senses suddenly come back to me. Nagpatuloy ang naririnig kong mga ingay. For a long time, parang ngayon lang ako nakarinig ng ingay sa tanang buhay ko! And then,
Alaric’s POV“Sir, hindi po sila ma-contact. Out of coverage silang lahat,” seryosong sinabi sa akin ng isa sa tauhan ko.I clenched my fist and tried to calm myself. Kanina, mga bandang alas singko ng tumawag ang mga tauhan ko at ni Seraphina. Hindi ko nasagot dahil nasa meeting ako at naiwan ko ang cellphone ko sa opisina. Pag balik ko, doon ko nakita ang maraming missed call at ang text ni Seraphina.[ Uuwi muna ako. Nahimatay daw si Mama at hindi ako mapakali. Babalik din ako kapag okay na siya. ]That was her last text. Hindi na din siya ma-contact! I went to her home as fast as I could pero wala siya doon. Nasa mabuting kalagayan na ang mama niya. Nakipagtalo pa ako kung bakit ayaw nilang ilabas si Seraphina at napagtanto ko na hindi siya dumating sa bahay nila.“I thought you already know that she's not here? Isang linggo na! Ano bang kailangan mo sa kanya?” iritadong sinabi ng mama niya. Nakahawak siya sa sentido niya.Natigilan ako. Kung isang linggo na ang tinutikoy nila, hi
We spend our weekends inside his penthouse. May mga tumatawag pa rin sa kanya kahit na walang trabaho. Pero siguro ganon talaga kapag CEO ka. Halos walang pahinga.Nang mag lunes ay parang gusto ko nalang ding pumasok. Naiinggit ako dahil si Alaric lang ang nagbibihis. “Papasok nalang ako,” pilit ko sa kanya. He puts his watch on his wrist. “No. I'm not going to your company. Sa headquarter ako.” Ngumuso ako. “Anong oras ka uuwi? Wala akong kasama.” He smiled at me. “I'll try to finish early. The rest, I can bring it here.”“Okay,” sabi ko, hindi na tumutol.Nang palabas na siya, akala ko ay dediretso siya palabas. Ngumiti ako ng huminto siya at lumapit sa akin. He held my jaw and swiftly kiss me on my lips.“I'll go ahead,” he said as he licked his lips.Dahil naiwan akong mag-isa, nanood ako ng movie. Nang mabagot ako ay pumasok ako sa opisina niya at naghanap ng pwedeng basahin sa mga libro sa shelf. I didn't find interesting books kaya bumaba nalang ako sa kitchen para mag tan
Nanatili kami sa Angeles ng tatlong araw. After all the shit I've said to him in that bathtub, mabuti naman at nawala na ang galit niya sa akin. Like hello? Kung galit pa siya after what he heard, mas magagalit siguro ako. I've been through emotional stress just because of him and he shouldn't be mad at me. Lalo pa't buntis ako. Nasa baba kami, nagluluto si Alaric habang nakaupo ako sa bar stool. Nakahilig sa countertop at pinagmamasdan siya.“Paano mo nalaman na nandito ako?” tanong ko. The food he's making makes me hungry. Parang ang sarap ng niluluto niya kahit hindi pa naman tapos. But I can tell just by smelling it.“Shasha…” makiling sagot niya.Tumaas ang kilay ko. “Ate Shasha? Kilala ka niya? Paano?”He smirked. “I bought this mansion, Seraphina.” Agad napaawang ang labi ko. Binili niya? Mama told me it was abandoned and never sold. “Hindi ito ibinenta ah! How come hindi ko alam?” Tumitig siya sa akin at tumaas ang isang kilay. “You'd think your relatives will not live he
Humagulgol ako sa harap niya. Hindi ko na kinaya at sumabog na ako. Habang umiiyak ay narinig ko siyang nagmura. He then swiftly move and the next thing I know naka upo na ako sa lap niya. Nakatagilid ako sa kanya. He kissed my temple. “I'm sorry. You should have told me about it,” pang-alu niya. His voice was hoarse and in agony. “Did my mother hurt you?” Umiling ako, habang pinapatahan ang sarili. “Hindi pero pinagbantaan niya ako. I shouldn't have told you this. Sinabi niyang huwag ko daw sabihin sayo.”Alaric sighed. “I hate that you listen to other people than to listen to me,” pagod niyang sinabi. “I told you I will handle everything.”He kissed my cheek. Huminga siya at ramdam ko ang pagod niya. Parang dismayado siya sa naging disisyon ko. “Kung sana sinabi mo yan sa akin, you’d know that I’ve already taken steps to protect your family. I sent my men to protect your father from my mother’s wrath. They’re also watching over your mother and sisters, ready to act if she ever tr
Halos hindi na ako humihinga sa loob ng kotse. Hindi din ako makatingin kay Alaric. I could feel his anger on my skin!Nagugulat ako dahil familiar ang daang tinatahak namin. Kahit gusto kong magtanong ay hindi ko magawa. Paano niya ba ako nahanap? Did mama tell him my location?I was so shocked when his car stopped at our old mansion. Lumabas siya sa kotse. Nanatili ako dahil gulat pa ako kaya nang makita niyang hindi pa ako lumalabas ay binuksan niya ang pintuan sa gilid ko. He eyes me coldly. Kahit ayaw ko man ay wala akong nagawa. Lumabas din ako. Sumunod ako sa kanya ng pumasok siya sa gate namin.“How did you find me?” tanong ko ng hindi ko na mapigilan. I am here to avoid him yet he still found me. Useless lang ang pagtakas ko kung ganon!Huminto siya. Nasa portiko kami, papasok na sana sa loob pero huminto siya at dahan dahan akong nilingon. Napalunok ako ng tumama ang malamig at madilim niyang mata sa akin. Umiigting ang panga at dismayadong dismayado.Umabante siya. Nanigas
Napakurapkurap ako sa babae. She looked mad because of seeing someone in the mansion. Dang it! Binenta na ba ito? Am I really trespassing?Lumunok ako dahil sa kaba. Kung totoong ibeninta ito, bakit hindi alam ni mama. Bakit niya ako pinapunta dito?“Uhh…I'm Seraphina Salazar. Anak ni Celestine at Axel Salazar.” Nagpatuloy ako sa pagbaba.For a moment, natigilan ang babae. Biglang nawala ang pagkakakunot ng noo niya. “I'm sorry. Hindi ko alam na may tao pala. Nabenta na ba itong mansion?” hindi ko napigilang tanong. Nasa huling baitang na ako ng hagdan at dumiretso ako sa bag ko.“Naku, anak ka pala ng mga Salazar? Akala ko ay kung sino na. Matagal na kasing walang bumibisita dito kaya nagulat ako ng biglang bumaba ka.” Tuwana ang babae para maitago ang kahihiyan sa ginawa niya. “Hindi naman to naibenta. Sa pagkakaalam ko, hindi naman.”Tumango ako, nakahinga ng maluwag. Mabilis kong kinuha ang bread na dala ko at mabilis na kumain. Buntis ako pero pinapabayaan ko ang sarili ko. Isan