Pinagkaisahan si Audrey Santillan ng kanyang kapatid. Sa araw ng kanyang kaarawan ay inakala niyang ang kanyang kasintahan ang napagbigyan ng ng sarili ngunit estranghero pala ito. Makalipas ang limang taon, gamit ang bagong pangalan, bumalik siya upang ipaghiganti ang nangyari sa kanila ng kanyang kawawang sanggol. Iyon ay ang pakasalan si Marco Montezides, ang lalaking imbalido ngunit isa sa pinakamayamang lalaki sa bansa. Ito rin ang half-brother ng kanyang dating kasintahang si Julian Montezides. Paano kung sa kagustuhan niyang makaganti, mayroon siyang mga matutuklasang hindi karaniwan? Lalong-lalo na sa isang misteryosong bilyonaro.
View More“Audrey, hija…” Sandaling napatigil si Audrey sa pagsusuklay ng kanyang mahabang itim na buhok sa harapan ng malaking salamin nang makarinig ng katok sa pintuan. Ang kanilang kasambahay iyon. “Nariyan ang kapatid mo sa baba at hinahanap ka.”
Sa narinig ay agad na lumapad ang ngiti sa mga labi ni Audrey. Kapagkuwan ay wala sa sariling tumulala at seryosong siyang tumitig sa salamin, sa kanyang mukhang hindi mahitsura dahil nasunog ito ng isang matapang na chemical. Ginapangan na naman siya ng insekyuridad, napakalayo nito sa kanyang dating mukha.
Dahil sa nangyari ay malimit na lamang niya kung tingnan ang sarili sa salamin, maging ang kanyang Kasintahang si Julian ay nandidiri sa tuwing magkasama sila nitong mga nakaraan.
Sino ba naman ang hindi mandidiri sa ganitong mukha? Kung hindi lang dahil sa anak niya at kay Julian, marahil ay winakasan na niya ang sariling buhay.
Inaasahan niyang sa tagal nilang magkarelasyon ay tatanggapin at mamahalin pa rin siya ng kasintahan sa kabila ng kanyang hitsura. Ngunit hindi, mali siya ng inaakala.
Napatalon si Audrey sa kinauupuan nang makarinig muli ng isang katok sa pintuan. Tumayo na siya at tumalikod sa salamin.
“Palabas na po, Manang…” malumanay at malambing na sagot ni Audrey habang naglalakad na sa may pintuan. Nang buksan niya ito ay matamis na ngiti ang iginawad niya sa kasambahay. “Kanina pa po ba siya?”
Nakangiting umiling ang ginang. Sinabi nito kay Audrey kung saan naghihintay ang kapatid nitong si Adriana. Hindi nawala ang ngiting tumango si Audrey. Nagagalak kasi siyang makita ang kanyang kapatid, ilang araw rin kasi silang hindi nagkita kaya sabik siyang makita ito!
Oo at may kasungitan si Adriana ngunit mahal siya nito, at mahal na mahal din siya ni Audrey. Kahit magkaiba sila ng ina, hindi nabawasan ni katiting ang pagmamahal niya rito.
Iniwan na siya ng ginang at hinayaang mag-isang salubungin si Adriana. Haplos-haplos ni Audrey ang kanyang malaking tiyan, napasinghap pa ito nang maramdaman ang pagsipa ng kanyang anak!
“Excited ka bang makita ang Auntie Adriana mo? Ako rin!” Kausap ni Audrey sa tiyan at humagikhik.
Ang sinabi sa kanya ng kanilang kasambahay ay nasa salas daw si Adriana. Ngunit nagulat si Audrey nang makitang nasa bukana ng engrandeng hagdanan ang kapatid at hindi ito nag-iisa. Kasama nito si Julian, ang kanyang kasintahan at ama ng kanyang ipinagbubuntis!
“Julian! Adriana!” Puno ng kagalakang tawag-pansin nito sa mga ito.
Sabay pa ang dalawang napatingin sa kanya. Namilog ang mga mata ng mga ito at parang gulat pa na nakita siya.
“Julian! Akala ko ay hindi ka na magpapakita rito! Na-miss kita, na-miss ka rin ng baby natin!” Bahagyang naging emosyonal si Audrey na sinugod ng yakap ang kasintahan.
Nagbuntong hininga naman si Julian at halos masuka nang madikit sa kanyang balat ang madumi at pangit na balat ni Audrey. Kasabay ng pagkawala ng kagandanhan nito ay ang pagkawala din ng pagmamahal niya.
“Huwag mong mayakap-yakap si Julian!” Nagulat si Audrey nang marahas siyang hilahin ni Adriana palayo kay Julian, hatak-hatak nito ang kanyang kaliwang braso, ang mahahabang kuko ay bumaon sa kanyang balat.
“Adriana… nasasaktan ako!” Nasasaktang daing ni Audrey at pilit na binawi braso ngunit hindi ito binitawan ni Adriana, bagkus ay mas ibinaon pa nito ang kuko sa balat sa puntong dumugo pa ito!
Nanlilisik ang matang tumitig sa kanya ang kapatid. Uminit ang sulok ng mga mata ni Audrey dahil sa sakit. “Talagang masasaktan ka dahil isa kang malandi at nakakadiring nilalang! Ang dapat sa'yo ay nabubulok at inuuod sa ilalim ng lupa!” Pagkasabi niyon ni Adriana ay walang kemeng itinulak niya si Audrey pababa sa engrandeng hagdan.
Halos lumuwa ang mga mata ni Audrey sa pamimilog nang maramdaman ang sariling tumama sa bawat baitang ng hagdan. Ang kanyang malaking tiyan ay tumalbog-talbog at gumulong-gulong na parang bola.
Sa haba ng hagdan at sa dami ng baitang nito, ilang minuto pa ang lumipas bago tuluyang naramdaman ni Audrey ang paglapat ng katawan niya sa patag at malamig na sahig.
Hilong-hilo pa mula sa nangyari nang maramdaman ni Audrey ang matinding kirot sa kanyang puson. Para bang may kung anong gustong lumabas mula sa kanyang loob.
Halos hindi na niya magalaw ang kanyang ulo dahil sa sobrang sakit nito. Marahil ay may sugat din dahil kumikirot ngunit ang mahalaga ay ang sitwasyon ng bata sa kanyang sinapupunan!
Nalukot ang mukha ni Audrey nang muling maramdaman ang matinding kirot sa kanyang puson at balakang. May lumabas na kung anong mainit sa kanyang pagkababae, wala sa sariling sinalat niya ito gamit ang kamay at ganoon na lamang ang panginginig niya nang makita ang likidong kulay pula sa kanyang kamay!
‘Ang anak ko…’ usal ni Audrey sa isipan.
Hindi… ang baby ko! Ang anak namin ni Julian!
Bahagyang nagkaroon ng pag-asa si Audrey nang makita si Julian ilang metro ang layo sa kanya! Hindi nakatakas sa kanyang mga mata kanina ang pagbaba ng dalawa habang pagulong-gulong siyang nahuhulog sa hagdan.
Napakaraming katanungan ang nasa isip ni Audrey. Gusto niyang tanungin sa kanyang Ate Adriana kung bakit siya nito itinulak! Ngunit ang mas priyoridad niya ngayon ay ang kaligtasan ng kanilang anak.
Masakit man ang katawan ay sinikap ni Audrey na gumapang patungo sa kinatatayuan ni Julian. Hindi ito gumalaw na para bang nanonood lamang ng insektong gumagapang patungo sa mga paa nito.
Nang sa wakas ay marating na ni Audrey ang paanan ni Julian, agad niya itong niyakap.
“Parang-awa mo na, Julian. Tulungan mo ako, iligtas mo ang anak natin! Ang anak mo!” Hagulgol na pakiusap ni Audrey sa kasintahan. Nanginginig na ito sa sobrang sakit at sa dami ng dugong patuloy na umaagos palabas sa kanya.
Isang tikhim ang narinig niya kung saan. Kahit masakit ang ulo ay nagawa pa ring mag-angat ng tingin si Audrey upang tingnan iyon.
“Sinabi ko ng huwag mong hahawakan si Julian, hindi ba?! Gaano ka ba kabobo para hindi iyon maunawaan?” Halos umalingawngaw sa buong salas ang boses ni Adriana. “Mahal ko…” kapagkuwan ay malambing nitong inilingkis ang braso sa braso ni Julian, madrama nitong idinikit sa malapad nitong dibdib ang kanyang ulo. “Huwag ka ng mag-aaksaya sa batang iyan dahil hindi naman iyan iyo.”
Sa narinig ay puno ng pandidiri siyang tiningnan ni Julian. Nagtatagis ang bagang nitong marahas na binawi ang kanyang paa at saka walang pusong sinipa sa mukha si Audrey.
“Kailanman ay walang makatutulong sa isang pangit at malanding kagaya mo, Audrey. Lumayas ka sa harapan ko bago pa man madumihan ang mga kamay ko sa isang nakakadiring kagaya mo!” Galit na sigaw ni Julian.
Lumingon siya upang harapin ang nakangising si Adriana. “Honey, ayaw ko sa nakakadiring lugar na ito. Hihintayin kita sa sasakyan. Ikaw na ang bahala sa malanding babaeng ito.”
Laglag ang pangang sinundan lamang ng tingin ni Audrey ang papalayong likod ng kasintahan. Parang sinaksak ng kutsilyo ang kanyang puso at saka ito hinawa hanggang sa magkapira-piraso.
Ibang-iba na siya. Hindi ito ang lalaking kasama niya sa loob ng apat na taon. Nais pa siya nitong patayin!
“Nakakaawa ka naman, mahal kong kapatid…” Nang-uuyam na tinig iyon ni Adriana. “Huwag kang mag-aksaya ng panahon dahil hinding-hindi ka tutulungan ni Julian dahil akin siya! Iyang bastardong dinadala mo? Hindi niya anak iyan! Hindi siya ang ama!”
Mabigat ang paghinga ng lalaki na bumagsak sa ibabaw ni Sierra pagkatapos ng kanilang pagniniig. Akala ni Sierra ay isang beses lamang na mangyayari iyon, subalit nagkakamali siya. Dahil ang kanyang asawa ay walang kabusugan. Inangkin siya nito nang paulit-ulit. Sa kabila ng lamig na nanggagaling sa Aircon ay ramdam na ramdam ni Sierra ang pawis sa kanyang noo at sa buong katawan. Bukod pa roon, nanginginig rin ang kanyang mga hita sa sobrang pagod. Lalong-lalo na ang sa gitnang bahagi ng kanyang hita. Parang leon na nakawala sa kanyang hawla ang lalaki kung angkinin siya nito. "Ugh, my body hurts..." Ungot niya. Umalis sa pagkakakubabaw ang lalaki at saka nahiga sa kanyang tabi. Napakislot pa siya nang maramdaman ang mainit nitong hininga sa pagitan ng leeg nang tumawa ito. "I apologize for not being considerate..." Anito na hindi naman tunog totoong sinsero. Mahina niya itong siniko. Humalakhak muli ang lalaki at saka bahagyang inangat ang ulo ng babae at ipinaunan sa kanyan
Mahinang ibinato ni Marco si Sierra sa kama. Mabilis namang itinukod ni Sierra ang kanyang magkabilang siko upang iangat ang kalahati ng kanyang katawan. Marco was now frantically removing his polo shirt and unbuckling his trouser pants. "T-Teka, are you serious? Nakakatayo ka na talaga? Does that mean that you're fully healed?" Kunot noong tanong ni Sierra, puno ng pinaghalong gulat at pagkalito ang kanyang nararamdaman. Pinaningkitan lamang ni Marco ng mata ang babae at saka walang sabi-sabing hinila nito ang magkabilang paa nito sa dulo ng kama at saka iyon pinagbahagi ng husto. "Aww! Marco! I'm still talking—Ahh!" Nauwi sa ungol ang pagtutol ni Sierra nang siilin siya ng halik ng lalaki at hinimod muli ang pagkababae niya. "Ahh!" Malakas niyang daing nang maglabas-masok ulit ang dalawang daliri ni Marco sa loob niya.Napakarami niyang gustong itanong rito subalit ang pag-atake ng lalaki sa kanyang labi ay labis na nakakahihipnotismo, gusto niyang itulak ito ngunit sa tuwing si
Hindi iyon ang unang beses na maramdaman ni Sierra ang paninigas ng ari ng lalaki. Ngunit ngayong mas naramdaman niya iyon, doon niya napatunayan na totoo nga ang sinabi ni Dr. Liam. Na may epekto siya sa pagkalalaki ng asawa na matagal ng hindi nagfu-function. "Why? Are you scared?" Marco asked huskily. Napalunok si Sierra. Hindi agad mahanap ang mga salita. Sa laki, sa tigas at taba niyon, sinong babae ang hindi matatakot? "Then get off!" Marco hissed when he didn't get a response from her. Napalunok si Sierra, truly, she is scared. Subalit wala na siyang magagawa, naroon na siya. Wala ng atrasan. "O-of course not!" Utal niyang sambit. Imbes na umalis sa kandungan ng asawa ay hinila pa nito ang kuwelyo ng suot nitong polo shirt at ito na mismo ang nag-initiate ng halik. Nagtagis ang bagang ni Marco. Kahit na alam niya sa sariling hindi na niya mapipigilan ang makamundong pagnanasa, ayaw pa rin niya itong ituloy kung napipilitan lang naman ang babae. Yes, he has an indescriba
Nahihirapang nag-iwas ng tingin si Marco. He must look away or else, he wouldn't like what's the possible next thing to happen. Mabilis niyang tinapos ang paglilinis sa sugat ng babae at saka nilagyan iyon ng bandaid. "It's done." Aniya sa paos na boses. "Oh, okay..." Ani Sierra at inangat ang sarili sa pagkakayuko. Kaya lang, nang subukang inangat ng babae ang kanyang katawan ay bigla na lamang itong bumagsak sa katawan ng lalaki. "Oh my! I'm sorry, my waist must be tired from bending..." Malamyos na sinabi nito. Nang sandaling dumampi ng tuluyan ang katawan ni Sierra kay Marco ay mariin siyang napapikit, para bang lahat ng kanyang pagpipigil ay biglang nakawala. "Get up," Marco ordered with gritted teeth. Imbes na sumunod sa utos nito, nag-angat ng tingin si Sierra at sa perpektong panga ng lalaki lumebel ang kanyang mga mata. "Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin... I don't know if it's because of the wine or whatsoever, but I feel weak..." Naging marahas
Tahimik na kumain ang dalawa. Bagama't hindi gaanong ka-engrande ang mga niluto ng babae subalit alam ni Marco na pinaghirapan nito iyong gawin. At nagustuhan niya iyon. "Are you drinking?" Kunot-noo niyang tanong nang mag-angat siya ng tingin at mapansin ang isang red wine at dalawang wine glasses. Sandaling napatigil si Sierra sa pagnguya at saka kinuha ang red wine at sinalinan ang dalawang baso. "Hmm... Can you drink with me?" Hindi maipinta ang mukha ni Marco. "Hindi ako umiinom." Sa kabila niyon ay inilagay pa rin ni Sierra ang baso sa harapan ni Marco. Sumimsim siya at dinama ang hagod ng alak sa kanyang lalamunan. "Dad wants us to be divorced." Aniya, ang tingin ay nasa hawak na baso. "Tapos?" Umarko ang kilay ng lalaki. Nagbaba ng tingin si Sierra sa kanyang pinggang may pagkain, napalunok siya at may mapait na ngiti ang sumilay sa kanyangga labi. "That's why we should drink, perhaps, a farewell before leaving?" Halos ngumiwi si Sierra sa mga salitang lumabas sa kany
Nang makalabas si Sierra sa bahay ng mag-asawang Montezides ay tinawagan niya si Ms. Cora upang magpaalam na ipag-leave muna siya sa production. Sa patuloy na pagkalat ng eskandalo ay naiintindihan ni Ms. Cora na kailangan mag-lie low ni Sierra, kaya naman hindi na niya ito pinilit pa at sinabi na lang niyang siya muna ang pansamantalang kakatawan sa kanya sa trabahong iyon. Sa tono ng pananalita ni Ms. Cora, pakiramdam ni Sierra ay naniniwala ito sa mga kumakalat na tsismis. Which is sa palagay niya ay normal naman. Hindi rin naman sila ganoon ka-close at wala pang napag-uusapang pribadong usapin. At kitang-kita rin kung gaano isakripisyo ni Lukas ang kanyang sarili alang-alang sa kanya. Kaya kung sakaling magpaliwanag man siya ay malabo ng paniwalaan pa siya nito. Tss. Ano pa bang inaasahan niya? Maliban sa kanya at kay Gwen, wala ng nakakaalam pa ng katotohanan. Pero wala na siyang pakialam sa lahat ng iyon. Bahala na sila kung anong gusto nilang isipin, ang mahalaga ay a
"Mom..." Gulat na usal ni Ericka Montezides, maging siya ay hindi inaasahan ang biglaang pagdating ng ina.Pigil ang galit ni Stevan nang makita ang senyorang naroon. "What are you doing here?"Matalim ang tinging pinukol ni Senyora Elizabeth kay Stevan. "I am the one who's asking you, gaano ka ba kagalit at nagawa mo pang makapanakit?" "Mama... Sierra has done something wrong..." Sabat ni Ericka. "Even so! Whatever she had done something wrong or not, it is not right to hurt her!" Asik niya at saka tumingin sa mga kasambahay, "anong tinitingin-tingin ni'yo riyan? Quickly get the medicine kit!"Agad namang tumalima ang kasambahay. Mabilis na tumayo si Sierra at lumapit sa matanda. "Grandma..." Masuyo nitong tawag dito. "Nasaktan ka ba?" Nag-aalalang hinawakan ni Senyora Elizabeth ang mga kamay ng babae.Tumango si Sierra. Isa pa muling matalim na tingin ang iginawad ni Senyora Elizabeth kay Stevan nang lingunin niya ito. Dahan-dahan niyang dinala si Sierra paupo sa sofa. Inumpisa
"Huminahon ka, Stevan. Let your daughter-in-law take a seat first..." Agad na dumalo si Ericka Montezides at sinapo ang likod ng asawa, pinapakalma ito. "Have a seat first hija and we'll talk this about in a calm manner." Sumunod naman si Sierra, naupo siya sa pang-isahang sofa, kaharap lamang ng mag-asawa. "Sierra, hija... You should know that the Montezides family is far from other families in the country. Kung gaano kakilala ang background ng pamilya, ganoon din ang makukuha nitong atensyon. Napakaraming matang nakabantay sa pamilyang ito. Kaya nararapat lamang na palagi nating tingnan at bantayan ang salita at kilos natin, dahil hindi lamang natin pinangangatawanan ang ating mga sarili kung hindi pati na rin ang buong angkan ng pamilya Montezides. We must not do anything to disgrace this family, paano na lang tayo pagkakatiwalaan ng nakararami kung puros na lang kahihiyan at eskandalo ang ginagawa natin?" Mahaba, nanatili ang kalmado sa tinig ni Ericka Montezides. Tumango si
Napakurap-kurap si Senyora Elizabeth. It was so unusual of her grandson to call and even ask her to go to her child's house! Anong mayroon sa kanyang apo at nais nitong pumasyal siya sa bahay ng mga magulang nito? "Okay apo, papasyal ako sa kanila." Tugon ni Senyora Elizabeth at pinatay na ang tawag. Napatulala siya sandali at saka tumingin kay Anita. "Anita, ano kaya ang mayroon at nais ni Marco pumunta ako sa bahay ng kanyang mga magulang?" Nagtataka niyang sinabi. "Baka naman ay gusto lang ng eldest master na maibalik ang inyong closeness sa kanila Senyora, besides, maganda rin na siya mismo ang may gusto noon." Nakangiting usal ni Anita. Tumango-tango si Senyora Elizabeth bilang pagsang-ayon. Habang pababa ay hindi maiwasang alalahanin ni Sierra ang naging usapan nila ni Marco nang isang gabi. "Maniniwala ka bang wala kaming ibang ginawa ni Lukas? It was just pure accident, I didn't even know he'll be there. Bigla na lang siyang sumulpot out of nowhere." Pagpapaliwa
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments