Sa labis na pagkagulat ay tumalon si Sierra paalis sa kama. Muntik pa nitong matangay si Marco dahil sumabit ang isang paa nito sa kumot! Mabuti at agad din niyang naitulak pahiga ang asawa kaya hindi ito tuluyang bumagsak sa sahig!
Napahawak si Sierra sa kanyang dibdib. Gulantang pa rin siya hanggang ngayon. Hindi niya alam kung gawa-gawa lamang ba iyon ng kanyang isipan o talagang gumalaw ang asawa.
Ngunit ang isa ng imbalido ang asawa niya. Si Marco ay hindi na magiging aktibo pa! Kaya malabo iyong mangyari.
Subalit hindi kaya, may katotohanan ang sinabi ng kaibigang shaman ni Mrs. Montezides?
Ipinilig ni Sierra ang kanyang ulo. Marahil ay napagod lamang siya sa as araw na ito kaya kung anu-ano na lang ang nakikita niya. Posible ngang pinalalaruan lang siya ng kanyang mga mata.
Oo ‘di kaya’y nangungulila lamang siya sa kakulitan ng anak kaya nangyayari ito. Kung anu-ano na lang ang idinahilan ni Sierra sa kanyang utak habang kagat-kagat ang hintuturo.
Ngunit sa kabila ng lahat ng kanyang pinagdadahilang iyon ay sumipol pa rin ang kuryusidad ni Sierra. Gusto niyang huwag na lamang iyong gawin ngunit talagang mayroong nag-uusig sa kaloob-looban niyang gawin ito.
Ibinaba ni Sierra ang mga kamay at ipinagsalikop iyon sa kanyang likuran. Humugot siya ng hangin mula sa kanyang dibdib, kagat-kagat ang pang-ibabang labi ay patingkayad siyang lumapit sa kaliwang bahagi ng kama, kung nasaan ang likod ni Marco.
Bahagya kasi itong nakatagilid kaya kaunting galaw lang niya ay may posibilidad itong mahulog. Hindi maintindihan ni Sierra kung bakit ganito ang posisyon ng asawa, ipagbibigay alam na lamang niya sa nurse nito mamaya at baka nakalimutan nito.
Ipinalobo ni Sierra ang kanyang pisngi at umusbong na naman ang kaba sa kanyang dibdib. Wala pa man siyang ginagawa ay nagwawala na ang mga paru-paro sa kanyang tiyan. Ganoon ito tuwing kinakabahan.
Isa. Dalawa. Tatlo.
Dahan-dahang dumukwang si Sierra upang bahagyang ilapit ang kanyang ulo sa dibdib ng asawa. Nais niyang marinig tibok ng puso ng asawa dahil baka hindi na pala ito humihinga! Mahirap na at baka siya pa ang mapagbintangan!
Parang tambol ang dagungdong sa dibdib ni Sierra, ngunit desidido na siya at talagang mas lumapit pa upang mailapat ng mabuti ang tainga sa dibdib ng hindi aktibong asawa.
Napalunok si Sierra sa nang marinig ang tibok ng puso nito. Wala sa sariling dinama rin niya ang tibok ng sariling puso at nangunot ang noo. Bakit parang parehong mabilis ang tibok ng kanilang puso?
“Alam mo, kung hindi ka lang imbalido, iisipin kong nai-intimidate ka sa akin. Crush mo ako, ‘no?” Mapaglarong sambit ni Sierra. “Sayang naman ang wedding night natin, tulog ka. Ano na lang ang gagawin kong mag-isa? Mag-imagine sa kung kaya mong gawin sa akin?” Dagdag na bulong pa ni Sierra. “Hoy, Marco, magaling ka ba sa kama?” Pilya pa niyang sinabi, pinamulahan siya sa sariling sinabi. “Shh! Sorry! Sorry! Sana ay hindi ka bangungutin sa mga sinabi ko, ah! Very good ka lang diyan, sleep like a baby, hubby. Goodnight!”
Nagmadaling umalis si Sierra sa pagkakasnadal sa dibdib ng asawa nang bigla siyang mawalan ng balanse, itinukod niya ang isang kamay sa malambot na kama ngunit dahil nag-iingat siyang huwag madaganan si Marco ay huli na nang mapansin niya ang maliit na bilog na bagay na nasa gilid niya, iyon pa naman ang napatungan ng kanyang kamay kaya naman dumulas ito at gumulong.
“Oh my, oh my!” Impit na lamang na napatili si Sierra nang tuluyan niyang masagi ang balikat ng asawa at bumagsak sa ibabaw nito!
Dahil hindi naman siya gaanong katangkaran at ang asawa ay malaking tao, nalislis ang kanyang wedding dress ay bahagyang nakapatong ang isang hita nito sa hita ni Marco. Ang kaliwang kamay ay nakatapat sa dibdib ng asawa.
Ibinaba niya ang nakapatong na paa, nang makatayo ng maayos ay inayos niya ang pwesto ng asawa kahit pa man mabigat ito. Inangat niya na rin ang comforter nito upang makumutan ng maayos ngunit ganoon na lamang ang gulat ni Sierra nang may masagi ang kanyang palad.
Malaki, matigas at mainit.
Sa nangungunot na noo ay sinilip niya iyon sa ilalim ng comforter sa pag-aakalang may heater sa loob o anuman.
Ngunit ganoon na lamang ang gitla ni Sierra sa nasaksihan. Hindi iyon heater o ano pa mang bagay kundi…
Iyon ay ang pagkalalaki ng kanyang asawa!
Nagpabalik-balik ang tingin ni Sierra sa walang malay na asawa at sa sumasaludo nitong kaibigan. Nag-init ang kanyang mga mata at wala sa sariling nag-iwas ng tingin ngunit hindi rin naman napipigilan ang sariling silipin ito.
Napalabi siya. Hindi rin ba imbalido ang bagay na ito?
Bakit tila mayroon itong physiological reaction?
Inayos na lang niya sa pagkakakumot si Marco nang marinig ang tunog ng kanyang telepono. Kinalma niya ang sarili dahil nag-iinit na ang kanyang mukha sa mga nasaksihan.
“Gwen, bakit?” Bungad nitong tanong rito.
“Julian Montezides. Ngayong isa ka ng ganap na Montezides kagaya ng iyong pinaplano. Ang iyong dating kasintahan ay kasalukuyang nakikipagmabutihan sa mga Narvaez, specifically, Slyvio Narvaez. Masyado siyang takot na maagaw mo ang posisyon niya sa kompanya kaya naghahanap na siya ng kakampi.” Imporma sa kanya ni Gwen.
Narvaez. Ang pinakamayamang pamilya sa buong bansa maging sa pang-international. Maging ang mga Montezides ay hindi pumapantay sa kanilang kayamanan.
Slyvio Narvaez. Ang business tycoon na misteryoso at nabibilang pa lamang sa mga kamay ang nakakakilala sa kanya ng personal.
“Sigurado ka ba riyan, Gwen?” Tanong ni Sierra. “Oo, siguradong-sigurado, Sierra. Hindi pa ako kailanman nagkamali ng impormasyong sinabi sa iyo.” Seryosong sagot ng huli. Napabuga ng hangin si Sierra dahil totoo naman ang sinabi ni Gwen. Hindi pa ito kailanman nagkamali sa tuwing nagbibigay ng impormasyon sa kanya. “Sabihin mo sa akin kung saan sila magkikita at kung anong oras, pupunta ako roon ngayong gabi.” Sambit ni Sierra habang nakatingin sa asawang ni katiting na galaw ay hindi nagagawa. Sa kabilang linya ay napakamot si Gwen sa sariling noo. Hindi nito alam kung talaga bang makakalabas si Sierra gayong ito ang gabi ng kanyang kasal. Dapat ay kasama nito ang asawa. “Gabi ng kasal mo ngayon Sierra, paano kang makakalabas?” Tanong ni Gwen. Umikot ang mga mata ni Sierra sa ere saka sinagot ang tanong ni Gwen. “Walang problema iyan dahil imbalido naman itong asawa ko, wala siyang magagawa sa kung anong gusto kong gawin.” Buntong-hininga na lang ang naging tugon ni Gwen. I
Sinuri ng tingin ni Sylvio si Sierra mula ulo hanggang paa. Namumula ang mata nito at madalas ang pagpikit ng mariin at paglunok. Nang magmulat ito ng mata ay hindi alam ni Sierra kung pinaglalaruan lang ba siya ng imahinasyon niya o talagang pilyong ngumisi sa kanya si Sylvio. “There is a need, pretty lady.” Saad nito sa baritonong tinig dahilan upang magtaasan ang balahibo sa batok ni Sierra. Nang bahagyang inangat ni Sierra ang kanyang ulo upang tingnan ang mga naroon, doon lamang niyang napagtantong lasing nga si Sylvio. Si Julian ay nakaupo sa isang itim na couch at malakas na rin ang tama ng alak, lupaypay ito at napapansandal ngunit patuloy pa ring sinasalinan ng alak ang baso niyo ng assistant ni Sylvio. Para bang sinasadya ng mga itong lasingin ang lalaki. May mga babaeng nakahelera sa isa pang mahabang sofa na animo'y naghihintay kung kailan kakailanganin. Napailing si Sierra nang mapagtanto kung anong klaseng pangangailangan iyon. ‘Lagot ang Julian na ito kapag nalama
Doon pa lamang niya tuluyang napagtanto na sa ibabaw pala siya ni Sylvio bumagsak! Lalo niyang nakumpirma nang ipatong nito sa kanyang likuran ang kamay na para bang niyayakap siya nito. “Uhm… Mr. Narvaez! Please get up! I'll help you get up! Pasensya na masyadong madilim itong silid mo kaya hindi ko alam kung saan banda ang kama!” Tarantang wika niya at tumayo ngunit agad ding bumagsak nang hilahin siya nito. “W-What?!” Hindi makapaniwalang usal niya. “What do you really want, hmm? Why are you so eager to see me?” Isang hiyaw ang pinakawalan ni Sierra nang magkabaligtad ang kanilang posisyon. Teka… hindi na yata tama ito!“Mr. Narvaez, please let me go. Uuwi na ako!” Tinapik niya ang braso nito. Isang baritonong tinig ang kumawala sa bibig nito. Halos manginig siya nang maramdaman ang mainit nitong hininga sa pagitan ng kanyang collar bone at tainga. Hindi niya alam kung bakit kakaiba ang reaksyon ng kanyang balat dito. Para bang… para bang pamilyar na ito sa kanya.Nagpakawala
“Ikaw ang asawa ni Marco Montezides at ito ang unang gabi ninyo bilang mag-asawa. Dahil imbalido na siya at hindi makagagawa ng anumang galaw, hindi niya magagampanan ang obligasyon niya bilang asawa. Kaya ako na ang gagawa niyon.” Sinabi niya iyon na para bang natural lang. Halos lumuwa ang mga mata ni Sierra sa pagkabigla sa naging sagot nito. Abala ang kanyang isipan sa dami ng gustong sabihin ngunit tila ba nawalan ng kakayahan ang dilang bumuo ng mga salita. Mula sa kanyang leeg ay bumaba ang mga labi ni Sylvio sa tuktok ng kanyang balikat. Umakyat muli ito sa kanyang leeg at panga hanggang sa gilid ng kanyang labi. Tanging mabibigat na paghinga lamang ang tugon ni Sierra. Gusto niyang umiyak ngunit walang luhang lumalabas sa kanyang mga mata. Napatigil si Sylvio sa marahang paghalik kay Sierra at biglang natauhan. Nakaka-adik man ang amoy ng babae at lambot ng balat nito ngunit hindi siya kailanman pumilit ng babae para lang sa init ng katawan. Mabilis siyang tumayo at binu
Simula pa lang ay malinaw na kay Sierra ang mga plano. Nang malaman niyang imbalido ang isa sa mga importanteng parte ng pamilya ng mga Montezides at ito ay kasalukuyang naghahanap ng mapapangasawa ay nag-isip agad siya ng paraan. Paghihiganti. Iyon lamang ang tanging naroon sa kanyang puso, maliban sa pagmamahal sa natirang anak na babae. Buong-buo ang kanyang pasya na maghiganti at hindi niya iyon magagawa kung nasa labas siya ng bansa at sapat lamang ang kanyang pera para sa kanilang mag-ina. Kaya nang matagumpay siyang makapasok sa Montezides ay mas umusbong ang kanyang hangarin. Lalo at nasa iisang pamilya lang ang mga taong lumapastangan sa kanila limang taon na ang nakalilipas. Kaya kung hindi niya gagawin ang gusto ni Sylvio Narvaez ay malamang, lahat ng pinahirapan niya ay mawawalan ng saysay. Ang buong akala ni Sierra ay tanging pandidiri ang mararamdaman niya nang sandaling angkinin ni Sylvio ang kanyang mga labi. Inihahanda na niya ang sariling pilitin para sa kapakan
Sandaling natigilan si Gwen sa kabilang linya sa pakiusap iyon ng kanyang kaibigan. “Titingnan ko kung anong makakaya ko, Sierra. Alam mo naman iyang si Sylvio Narvaez, napakamisteryoso. Napakahirap hagilapin, lalong-lalo na ang makakalap ng impormasyon dito ilang taon na ang lumipas.” Tumango-tango si Sierra kahit pa man ay hindi ito nakikita ng kausap. “Sige, Gwen. Maraming salamat.” Aniya sa kaibigan atsaka pinatay ang tawag. Hindi na naman sana talaga siyang mag-aaksaya ng panahon upang gawin ito ngunit tila ba mayroong malaking parte sa kanyang pagkataong gusto niyang malaman. Gusto niyang malinawan. “Madame, naghihintay ho ang Señora sa inyo sa ibaba.” Imporma sa kanya ng kasambahay sa labas ng pintuan. “Susunod ako,” malambing niyang tugon dito at tumayo na upang maglinis ng katawan sa banyo. Hindi rin naman nagtagal ay natapos siya at lumabas din kaagad. Mahaba ang pasilyo mula sa kanilang silid patungo sa mismong engrandeng hagdanan kaya naman mayroong panahon si Sierr
Palihim na ipinilit ni Sierra ang kanyang ulo bilang hindi pagsang-ayon. Dahil hindi naman talaga maaari. Ang bata ay nanggaling sa bahay ampunan noong sanggol pa ito at si Marco ang tumatayong legal guardian nito. Kaya napaka-imposibleng anak niya ito. Kitang-kita niya kung paanong mawala sa karagatan ang sanggol niya kasabay ng paglubog niya sa kailaliman ng dagat. Nais man niyang languyin ang pagitan nila ng anak ngunit hindi niya magawa, wala na siyang lakas upang gawin iyon hanggang sa tuluyan na siyang nawalan ng malay sa dami ng nainom na tubig. Ayon sa mga nakasagip sa kanya ay himalang nakaligtas siya at nagsilang pa ng isa pang sanggol na babae! “Are you alright, darling? You seems out of yourself,” nakabalik siya sa reyalidad nang marinig ang boses ng Senyora. Nag-aalala itong tumingin sa kanya. Tumikhim siya at nakangiting sinagot ang ginang. “Makakaasa po kayo, Grandma. Ngayon ay asawa na ako ni Marco, mamahalin ko ang kung sinumang mahal niya. Lalong-lalo na ang k
“Pasensya, Mrs. Montezides ngunit wala akong nakikitang senyales ng paggising ng iyong asawa.” Malungkot na usal ni Liam, ang personal na doktor ng ni Marco. Bumagsak ang balikat ni Sierra at nahihiyang lumingon kay Senyora Elizabeth. Nang makita niya kasing magmulat kanina si Marco ay nataranta siya dahilan upang basta na lamang niyang tinawagan ang senyora at sinabing gising na ang apo nito.Bakas na bakas ang tuwa ng ginang nang makarating sa silid nila at agad na tinawagan ang doktor ng apo, ngayong nalaman na nila ang katotohanan ay biglang natahimik ang buong silid. Dismayado siyang tiningnan ng ginang. Bumagsak ang mga balikat nito at nalungkot ang mga mata.“Ngunit nasaksihan ko kung paano siyang nagmulat ng mata!” Giit ni Sierra dahil iyon naman talaga ang totoo. Naningkit naman ang mata ni Liam, iniintindi ang sinasabi ng asawa ng kaibigan. Maliban kasi sa siya ang personal doktor nito ay magkaibigan na sila mula pa highschool kaya labis ang kalungkutan niya nang malamang
Nakagat ni Sierra ang pang-ibabang labi. Nakaramdam ng takot na baka mabuko siya ng asawa.. Bakit ba kasi niya nabanggit ang ganoong apilyedo? Sa dinami-rami ng apilyedong pwedeng banggitin, talagang ang Narvaez pa! "Uhm... Asuncion, Flores, Santibañez or anyone?" Kabadong sinabi niya. Nanatili lamang na naka-angat ng kilay si Marco, kitang-kita niya ang pagkakabalisa sa likod ng mata ng babae na pilit nitong ikinukubli. Wala sa sariling napa-angat ang sulok ng kanyang labi, sumasayaw sa kapilyuhan ang mga mata. Subalit kailangan niya itong pigilan dahil kung hindi ay mabubuko siya sa kanyang sekreto. "You don't know them, you'll meet them later tonight." Malamig na usal ng lalaki. Lunes iyon ng umaga, ang mga bata ay nakaalis na kasama si Alea at Carlos sa eskwelahan. Si Sierra naman ay nag-abang na lang ng taxi sa labas ng village para pumunta sa lokasyon ng shooting para sa isang pelikula. Medyo labag sa kanyang loob ang pagpayag na maging parte ng produksyon subalit wala s
Masyado yatang naging apektado si Sierra sa sinabi ng anak dahilan upang magdamag iyong bumagabag sa kanya. Puyat tuloy siya kinabukasan nang pumasok sa opisina. "Welcome back in the office, Miss Sierra!" Masiglang bungad ni Brianna, assistant ni Sierra at may pinutok pang confetti. "Oh my gosh!" Napawak ang babae sa kanyang dibdib sa labis na gulat. Sa sobrang kalutangan dahil sa puyat ay hindi na niya napansin ang mga paligid sa kanyang opisina, basta na lamang kasi siyang pumasok. "Alam ninyo po ba ma'am nang dahil sa inyo ay palagi ng trending ang company natin? Hindi na lang sina Miss Shanaia ang umiindorso kundi pati na ang mga influencers and other celebrities even without payment!" Patiling anunsyo pa ni Brianna, "siyempre meron pa rin namang bashers pero mas marami pa rin ang sumusuporta at bumibili not because of the clout but because our product is high when it comes to quality!""That's true!" Sabat ng assistant manager na si Evan, ang lahat ng mata ay dumako rito. Ala
Pagkatapos mag-almusal ng mag-anak ay tumungo na sila sa entertainment room para sa gaganapin kunong 'massage session'. Pabor naman iyon kay Sierra dahil wala siyang trabaho sa araw na iyon. Natapos na kasi ang kanyang trabaho bilang personal wardrobe assistant ni Shanaia Sanchez ngayong tapos na ang photoshoot ng mga ito. Ngayon ay balik opisina na siya at gagawin na ang totoong trabaho, iyon ay ang magdesenyo ng mga damit. Wala ring pasok ang mga bata sa araw na iyon dahil sa biglaang pagbabago ng panahon. Kaya ngayon ay nakatambay sila sa entertainment room. "I am so happy right now, Mommy!" Ngiting abot langit na sinabi ni Thalia. "Because you and handsome uncle are here! We can be a happy family!" Maligalig pang dagdag ng batang babae. "Are you happy, Kuya Vester?" Baling nito sa batang lalaking tahimik lang. Dumako ang tingin ni Sierra kay Vester, tiningnan ang bawat reaksyon nito sa mukha. Kumunot ang noo ng bata na para bang pinag-iisipan pa nito ang sagot sa tanong ng
Kinabukasan ay alas singko ng umaga nagising si Sierra upang maghanda ng almusal para sa mga bata. Naroon naman si Carlos at Alea ngunit dahil madalas na hindi niya nakasama ang anak nitong mga nakaraang araw ay gusto niyang bumawi. "Utusan ninyo ako eldest mistress, ah!" Ani Alea na medyo hindi mapakali ng walang ginagawa. Ginawa na nito yon noong unang araw nito sa bahay pero ngayong ginawa nito ulit, hindi niya maiwasang mahiya dahil trabaho niya iyon! "Huwag kang mag-alala, Alea, sanay akong ipinaghahanda ang anak ko ng pagkain. This is not new to me, at bumabawi lang ako sa mga bata dahil nitong mga nakaraang araw ay puro ako trabaho." Paliwanag ni Sierra habang hinahalo ang mga sangkap sa isang stainless steel na lagayan ng pancake. Nakangiti naman si Alea roon, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting inggit dahil may ina palang ganoon. Hindi kagaya ng kanyang inang mas pinili siyang pagtrabahuhin sa murang edad para may pambayad ng mga utang sa sugal. "Ayos ka lang
"Wala rin dito ang young master!" Naiiyak na bulalas ni Alea. "Nasaan kaya siya? Naku sana naman po walang nangyaring hindi maganda sa kanya! Sabihin na po kaya natin sa senyora, eldest mistress?" Napatingin si Sierra kay Alea sa sinabi nitong iyon. Kanina pa niya iyong naiisip ngunit ayaw niya namang pag-alalahanin ang matanda. Baka nagpapahinga na ito ngayon. Kinuha na lamang ni Sierra ang telepono upang tumawag ng police dahil talagang wala na siyang choice. Ngunit naalala niyang mayroon nga pala siyang cctv sa sala kaya naman iyon na lamang ang tiningnan niya. Subalit laking pagtataka niya dahil wala namang bakas ni Marco na lumabas ng bahay, bumaba oo ngunit umakyat din naman agad ito sa opisina nito. "Tara, tingnan natin ulit sa opisina niya." Ani Sierra at nauna ng pumasok sa kabahayan upang tingnan muli ang asawa. Nang matanaw ang dalawa ay halos mangiyak na si Carlos. Palihim siyang nagtipa ng mensahe para kay Marco. To Young Master: Young master, wala na. Bumali
Walang nagawa si Sierra kung hindi ang buksan ang pintuan ng sasakyan at lumabas. Nais niyang magtanong kung bakit biglang nagbago ang isip ng lalaki ngunit sa sobrang inis ay hindi na lamang niya ginawa, bagkus ay malakas niyang isinara ang pinto upang iparating dito ang iritasyon niya. Sinong hindi maiirita kung bigla ka na lang pababain sa gitna ng kalsada kung saan walang halos dumadaan na taxi at maghahating gabi na?! Kung sana hindi ito umeksena sa restawran edi sana roon pa lamang ay nakasakay na siya at matiwasay nang nakauwi sa bahay. Hindi iyon sa ganoong oras ay para siyang ligaw na multong nakatayo sa gilid ng kalsada at naghihintay ng magbibigay sa kanya ng hustisya. "Nakakainis! Humanda ka sa ganti ko, impaktong lalaki ka." Inis na bulong ni Sierra sa sarili. Halos isang oras din ang kanyang hinintay roon bago may taxing dumaan. Nang makarating sa bahay ay dumiretso siya sa opisina ni Marco upang ipaalam dito na nakauwi na siya subalit laking panlalaki ng kanyang
Lahat ng mga taong naroon ay lumingon at nakatuon ang mga mata sa likuran. Kahit na pilitin man ni Sierra na itanggi ang presensya sa kanyang harapan ay alam niyang mas makakakuha siya ng atensyon. Kaya naman, tumikhim siya at saka tuwid na tumayo at hilaw na nginitian ang lalaki. "Oh, Mr. Narvaez, what are you doing here?" Patay-malisya niyang tanong. "Hinahanap ka?" Umarko pa ang isang kilay nito. Gusto ng umirap ni Sierra sa inis dahil sa sagot nitong iyon. Bakit naman siya nito hahanapin? Oo nga at may kasunduan silang magkikita sa ganoong araw subalit hindi naman niya akalaing talagang hahanapin siya nito para lang doon! Mas kumalat tuloy sa kalamnan ni Sierra ang inis ngunit kailangan niya iyong itago dahil maraming mata ang nakamasid sa kanila. Kaya naman, kinalma niya ang sarili sa kagustuhang kalmutin ang lalaki sa mukha at humugot na lamang ng malalim na hininga. "Oh, did my husband asked you to fetch me?" Ani Sierra sabay kindat upang ma-gets naman ni Sylvio ang
Pagkatapos iyong sabihin ng waiter ay siya namang pagpasok ni Sylvio Narvaez dahilan upang magsinghapan ang mga naroroon. Sa kabilang banda, habang ang lahat ng atensyon ay nasa lalaking bagong dating ay dahan-dahan siyang naglakad paatras at naupo sa may pinakasulok, tinakpan ng kamay ang kanyang noo at nakatungo sa kanyang telepono. Obviously, nagtatago. Abot langit ang kaba sa puso ni Beatriz nang makita ang lalaking kanyang inasam-asam na makita. Ayon sa kanyang ama ay napakahirap nitong hagilapin subalit ngayong gabi ay talagang pinaunlakan ng lalaki ang request ng ama alang-alang sa kanya! Ganoon siya kamahal ng kanyang ama!Mahal na mahal niya si Lukas Buena subalit ito na mismo ang kusang nagpatigil ng kanilang kasal, kaya ngayong nandito na si Sylvio Narvaez na isang pinakamayamang tao sa mundo ay hindi siya magdadalawang isip na magpakasal dito! Kapag naging isang ganap na siyang Mrs. Narvaez ay magagawa na niya ang lahat, mapapaluhod na niya ang mga tao. Maaalipusta na ni
Simula ng makarating sila sa Delicacies Restaurant ay hindi na humupa pa ang ingay lalo at marami ang imbitado. Dahil hindi lamang mga kasamahan sa photoshoot ang inimbita maging ang ilang mga sikat na panauhin sa larangan ng industriya. Ganoon ang gusto ni Beatriz, gusto niya iyong maraming tao nang sa ganoon ay maraming magkakautang na loob sa kanya at kapag siya naman ang may pabor na hihingin ay hindi na sila makatatanggi pa. Sa dami ng imbitado ay naging exclusive ang kainan. Pagkatapos kumain ay sinunod ang desserts at mga inumin. Roon na mas umingay nang magsimula ang inuman at tugtugan. "This evening is so lit, Miss Bea!" Anang isang sikat na lalaking artista na may hawak na whisky sa kanyang kanang kamay. "You're the best!""Oh, it's a small thing, Paul! Have more drink!" Ani Beatriz at nakipag-toast ng baso rito. "I hope this will not be the last time Miss Beatriz will held a dinner party," anang isang babaeng modelo na sipsip nang sipsip kay Beatriz. "You are so beautifu