Simula pa lang ay malinaw na kay Sierra ang mga plano. Nang malaman niyang imbalido ang isa sa mga importanteng parte ng pamilya ng mga Montezides at ito ay kasalukuyang naghahanap ng mapapangasawa ay nag-isip agad siya ng paraan. Paghihiganti. Iyon lamang ang tanging naroon sa kanyang puso, maliban sa pagmamahal sa natirang anak na babae. Buong-buo ang kanyang pasya na maghiganti at hindi niya iyon magagawa kung nasa labas siya ng bansa at sapat lamang ang kanyang pera para sa kanilang mag-ina. Kaya nang matagumpay siyang makapasok sa Montezides ay mas umusbong ang kanyang hangarin. Lalo at nasa iisang pamilya lang ang mga taong lumapastangan sa kanila limang taon na ang nakalilipas. Kaya kung hindi niya gagawin ang gusto ni Sylvio Narvaez ay malamang, lahat ng pinahirapan niya ay mawawalan ng saysay. Ang buong akala ni Sierra ay tanging pandidiri ang mararamdaman niya nang sandaling angkinin ni Sylvio ang kanyang mga labi. Inihahanda na niya ang sariling pilitin para sa kapakan
Sandaling natigilan si Gwen sa kabilang linya sa pakiusap iyon ng kanyang kaibigan. “Titingnan ko kung anong makakaya ko, Sierra. Alam mo naman iyang si Sylvio Narvaez, napakamisteryoso. Napakahirap hagilapin, lalong-lalo na ang makakalap ng impormasyon dito ilang taon na ang lumipas.” Tumango-tango si Sierra kahit pa man ay hindi ito nakikita ng kausap. “Sige, Gwen. Maraming salamat.” Aniya sa kaibigan atsaka pinatay ang tawag. Hindi na naman sana talaga siyang mag-aaksaya ng panahon upang gawin ito ngunit tila ba mayroong malaking parte sa kanyang pagkataong gusto niyang malaman. Gusto niyang malinawan. “Madame, naghihintay ho ang Señora sa inyo sa ibaba.” Imporma sa kanya ng kasambahay sa labas ng pintuan. “Susunod ako,” malambing niyang tugon dito at tumayo na upang maglinis ng katawan sa banyo. Hindi rin naman nagtagal ay natapos siya at lumabas din kaagad. Mahaba ang pasilyo mula sa kanilang silid patungo sa mismong engrandeng hagdanan kaya naman mayroong panahon si Sierr
Palihim na ipinilit ni Sierra ang kanyang ulo bilang hindi pagsang-ayon. Dahil hindi naman talaga maaari. Ang bata ay nanggaling sa bahay ampunan noong sanggol pa ito at si Marco ang tumatayong legal guardian nito. Kaya napaka-imposibleng anak niya ito. Kitang-kita niya kung paanong mawala sa karagatan ang sanggol niya kasabay ng paglubog niya sa kailaliman ng dagat. Nais man niyang languyin ang pagitan nila ng anak ngunit hindi niya magawa, wala na siyang lakas upang gawin iyon hanggang sa tuluyan na siyang nawalan ng malay sa dami ng nainom na tubig. Ayon sa mga nakasagip sa kanya ay himalang nakaligtas siya at nagsilang pa ng isa pang sanggol na babae! “Are you alright, darling? You seems out of yourself,” nakabalik siya sa reyalidad nang marinig ang boses ng Senyora. Nag-aalala itong tumingin sa kanya. Tumikhim siya at nakangiting sinagot ang ginang. “Makakaasa po kayo, Grandma. Ngayon ay asawa na ako ni Marco, mamahalin ko ang kung sinumang mahal niya. Lalong-lalo na ang k
“Pasensya, Mrs. Montezides ngunit wala akong nakikitang senyales ng paggising ng iyong asawa.” Malungkot na usal ni Liam, ang personal na doktor ng ni Marco. Bumagsak ang balikat ni Sierra at nahihiyang lumingon kay Senyora Elizabeth. Nang makita niya kasing magmulat kanina si Marco ay nataranta siya dahilan upang basta na lamang niyang tinawagan ang senyora at sinabing gising na ang apo nito.Bakas na bakas ang tuwa ng ginang nang makarating sa silid nila at agad na tinawagan ang doktor ng apo, ngayong nalaman na nila ang katotohanan ay biglang natahimik ang buong silid. Dismayado siyang tiningnan ng ginang. Bumagsak ang mga balikat nito at nalungkot ang mga mata.“Ngunit nasaksihan ko kung paano siyang nagmulat ng mata!” Giit ni Sierra dahil iyon naman talaga ang totoo. Naningkit naman ang mata ni Liam, iniintindi ang sinasabi ng asawa ng kaibigan. Maliban kasi sa siya ang personal doktor nito ay magkaibigan na sila mula pa highschool kaya labis ang kalungkutan niya nang malamang
Biglang matameme si Liam, hindi agad siya nakapagsalita dahil hindi agad naproseso ng kanyang utak ang narinig. Napalatak siya nang tuluyang maunawaan ang ibig sabihin ng kaibigan. Aniya sa sarili ay talagang hindi na siya magkakape ng dalawang beses sa umaga para naman maka-catch up siya agad ng tsismis!Nanlaki ang kanyang mata at kumorteng bilog ang mga labi. Pabagsak siyang naupo sa kama at may naglalarong ngisi sa mga labi upang asarin ang kaibigan. “Talaga? Sumaludo iyan kay Sierra kagabi?” Tudyo nito na may halong gulat. “Akala ko ba kay Audrey Santillan lamang sumasaludo iyang kaibigan mo?” Masamang tingin ang pinukol ni Marco sa makulit na kaibigang doktor. Tamad niyang isinandal ang ulo sa headboard ng kama.“Oh, shut the hell up!” Asik niya rito atsaka binato ng unan, iyon kasi ang nasambot niya. “What? I am just telling the truth!” Humagalpak ng tawa si Liam sa hitsura ng kaibigan. Namumula kasi ito at napapikit pa! Parang nagkaroon pa ng flashback sa bakbakan kagabi.
Kumurap-kurap si Liam upang alisin sa kanyang isipan ang imahe nito. Mali na isipin niya sa ibang tao ang alaala ng taong matagal ng namayapa. Sumalangit nawa. Hindi iyon napansin ni Sierra dahil agad ding ngumiti ang doktor sa kanya. “Maaari ka ng pumasok, Mrs. Maaari na po ninyong ipagpatuloy ang paglilinis sa kanya nang sa ganoon ay guminhawa rin kahit papaano ang kanyang pakiramdam,” matamis na ngiti ng doktor. “Do you have any questions about your husband?” Tanong nito. Tumango naman siya. Tumango ang doktor bilang senyales na sabihin niya kung ano ito. “T-Tungkol pala sa mga scratches sa dibdib niya, paano nangyari iyon? Did someone enter the house? Or something?” Kumunot ang noo ni Sierra dahil talagang naguguluhan siya. Mayroong pumuslit na alaala sa kanyang isipan ngunit agad din naman niya iyong iwinaglit dahil imposible naman ‘yon!“Oh,” tumango si Liam at gustong sabihing, ‘kagagawan mo ito kagabi dahil nakasama mo siya bilang si Sylvio Narvaez!’ Ngunit mas minabuti
Isa. Dalawa. Tatlo. Tatlong subo at pabagsak na ibinaba ni Vester ang kutsara at tinidor sa kanyang pinggan. Kaunti lang ang inilagay niya sa kanyang pinggan kaya matalim niyang tiningnan si Sierra na ngayon ay pokus na pokus sa kanyang sariling kinakain. Gusto niyang tingnan siya nito at matakot sa paraan ng kanyang titig! Gusto niyang matakot ito sa kanya at irespeto siya bilang isang prinsipe sa pamamahay na ito dahil iyon naman talaga siya! “Pagsilbihan mo ako! Put more food on my plate!” Pabalang nitong utos. Nanlilisik ang itim at bilog nitong mga matang nakatitig kay Sierra, nanakot. Si Sierra na tahimik at sarap na sarap sa kinakain ay sinulyapan lamang siya ng isang beses. Ni wala itong nakikitang takot sa mga mata! Mas lalong bumusangot si Vester at tumindi ang galit na naramdaman niya sa puso. Ayaw na ayaw niyang hindi siya pinapansin lalo at dito sa kanyang sariling teretoryo! Dapat ay lumuluhod ito sa kanya dahil anak siya, asawa lamang ito! Tama nga ang kanyang un
Paglabas ni Sierra galing kusina ay nandoon na sina Julian at Adriana sa lamesa. Pinagigitnaan nila ang bata. Si Julian ay nasa kaliwa habang sa kanan naman ay si Adriana. Ni hindi man lang niya narinig ang pagdating ng mga ito. Debale, wala naman siyang pakialam sa dalawa. Umuklo si Adriana upang magpantay ang kanilang mata ng bata saka malambing na nagtanong. “Inaaway ka ba ng stepmom mo? See? Tama kami ng uncle Julian mo! She's an evil! She will only take your father and grandmother away from you!” Sulsol pa nito sa bata. Nagsalubong naman ang mga kilay ni Vester at nangunot ang ilong. “Will you please stay away from me? Your perfume hurts my nose!” Walang preno nitong sinabi, nabitin sa ere ang ngiti ni Adriana at napalitan ng inis. Nagpupuyos sa galit si Adriana sa kaloob-looban niya. Hindi niya matanggap na masabihan ng ganoon! Anong karapatan ng isang batang pinulot lamang sa isang basurang ampunan na sabihan siya ng ganoon?! Kung hindi lang dahil sa senyora ay matagal na
Napakurap-kurap si Senyora Elizabeth. It was so unusual of her grandson to call and even ask her to go to her child's house! Anong mayroon sa kanyang apo at nais nitong pumasyal siya sa bahay ng mga magulang nito? "Okay apo, papasyal ako sa kanila." Tugon ni Senyora Elizabeth at pinatay na ang tawag. Napatulala siya sandali at saka tumingin kay Anita. "Anita, ano kaya ang mayroon at nais ni Marco pumunta ako sa bahay ng kanyang mga magulang?" Nagtataka niyang sinabi. "Baka naman ay gusto lang ng eldest master na maibalik ang inyong closeness sa kanila Senyora, besides, maganda rin na siya mismo ang may gusto noon." Nakangiting usal ni Anita. Tumango-tango si Senyora Elizabeth bilang pagsang-ayon. Habang pababa ay hindi maiwasang alalahanin ni Sierra ang naging usapan nila ni Marco nang isang gabi. "Maniniwala ka bang wala kaming ibang ginawa ni Lukas? It was just pure accident, I didn't even know he'll be there. Bigla na lang siyang sumulpot out of nowhere." Pagpapaliwa
Kinabukasan ay maagang nagising si Sierra at naghanda ng klase-klaseng almusal. Bumaba si Alea dala ang dalawang bata, nadatnan nilang puno ng klase-klaseng masasarap na almusal ang lamesa. "Wow, eldest mistress, ginawa ninyo po itong mag-isa lahat?" Namamanghang sambit ni Alea. Nakangiti namang tumango si Sierra. "My mommy is really good at cooking, Ate Alea!" May pagmamalaking sinabi ni Thalia. "She cooks delicious and yummy foods, we even have a small restaurant before!" Pagbibida pa nito. Tumango-tango si Alea. Sang-ayon siya sa sinabi ng bata dahil nakita niya na rin itong magluto nang ipagluto nito ng mga paboritong ulam si Vester. "What is so good about that?" Masungit na pangontra ni Vester. Ang mga mata nito ay nagniningning habang pinagmamasdan ang mga nakahelerang pagkain sa lamesa, ngunit salungat naman ang lumalabas sa bibig nito. Puno iyon ng poot. Isa talaga itong bata. Palaging taliwas sa sinasabi nito ang mga ginagawa. Imbes na ma-offend si Sierra ay l
Sandaling natulala si Marco sa gulat. After all, para sa isang lalaking marami ng pinagdaanan at na-master na ang pagiging walang pakialam, nagkaroon pa rin ang reaksyon ang kanyang mukha. Madilim ang mukha ng lalaki, kapagkuwan ay tumikhim ito at inalis ang braso mula sa pagkaka-akbay sa upuan ni Sierra. "It's getting late, let's go." Ani Marco at tumingin kay Deion. Makahulugang sinuklian ng tingin ni Deion si Marco, kapagkuwan ay tumango ito at inilagay ang filter ng sigarilyo sa ashtray. "It's over," anito. Ngayong nagsalita na ang dalawang boss, walang nagawa ang lahat. "Mr. Montezides, do you and your wife plans to stay here for a night? I will book a room for you." Ani Sebastian, ang siyang may pinakamalaking panalo sa gabing iyon. Agad umiling si Marco, "there is no need. It's getting late already, we'll head home." "Sebastian, you won the most tonight, anong gagawin mo sa pera mo? Susunugin? Why don't you treat us to a hot spring here in the country instead?"
Fully aware si Sierra na hindi dapat niya iyon ginawa. Alam niyang tanging ang paghihiganti lang ang puno't dulo ng lahat kaya siya napadpad sa piling ng isang Montezides na ito. At kapag pinakita niyang mayroon siyang pakialam sa lalaki, lalo na sa harapan mismo ng mga kaibigan nito, malamang ay isipin ng mga ito na higit pa sa pera ang kanyang motibo. Marahil ay iisipin ng mga ito na hindi siya nagpakasal dahil mayaman si Marco kung hindi ay dahil tunay silang nagmamahalan. Nagmamahalan? Posible ba talagang mangyari iyon? Parang hindi naman, lalo pa si Marco. Firm naman ang lalaki sa katayuang iyon. "Oh, no... Please help Ms. Sierra, Buddy, she's about to cry!" Panunudyo ng isang lalaki. "Just be on her side but you are not going to play on her behalf, right, Deion?" Tumingin pa ito kay Deion. Deion sipped on his cigarette before puffing out the smoke on his nose, tinagtag niya sa ashtray ang abo ng kanyang sigarilyo at saka palabirong umangat ang sulok ng mga labi. "Yeah,
Naghari ang nakabibinging katahimikan sa loob ng restaurant. Lahat ay pasimpleng makahulugang sumusulyap kay Marco, biglang naging bumigat ang ihip ng hangin. Hindi na magawang tingnan pa ni Sierra si Marco sa labis na kahihiyan, nagbaba siya ng tingin at tinanggal ang suot na disposable gloves. "Bro, would you like to play cards after dinner?" Basag ni Deion sa katahimikan, halatang pinapagaan lamang nito ang atmospera. Agad naman mayroong sunod na nagsalita. "Oo nga, bud, matagal-tagal na rin iyong huli nating laro. How about a few games?" "My hands are sore," kalmadong tugon ni Marco. "It's good that you are good at this game. Siyempre ay wala pa rin kaming panama sa'yo, hindi ko na nga mabilang kung ilang beses mo kaming natalo noon! Kaya sana ay mapagbigyan mo kami ngayon," halaklak ng isang lalaki. Tamad na nagtaas ng isang kilay si Marco, "I'm afraid that you're still no match to me even though I am new to this game," alam ng lahat na pumapayag na ang lalaki na ma
"Kumain muna tayo bago maglaro," ani Deion. Nagsitanguan naman ang mga ito at naupo na rin. Ilang segundo pa lang nang makaupo sila ay naramdaman ni Sierra ang pag-uga ng kanyang kaliwang bahagi, nang tingnan niya ay si Shanaia iyon. Palakaibigan itong ngumiti sa kanya. Lihim namang kumunot ang noo ni Sierra, anong ginagawa ng babaeng ito rito? Akala ba niya ay kaya ito hindi nakasipot sa shooting kanina ay dahil mayroong emergency? Ito ba ang emergency na tinutukoy nito? "Oh, I'm sorry, did I startled you?" Anang babae at saka mahinhing tumawa. "I am not really feeling well to be honest, but Mr. Lee here requested me to be here because he know that you'd be uncomfortable seeing these people. Since alam naman niyang pareho na tayo ng industriyang kinabibilangan, he assumed that I'd be a help of you. You know, mahirap tanggihan lalo na at CEO ng Legacia Entertainment," saglit pa nitong sinulyapan si Deion. Hindi sumagot si Sierra at tipid na tango lang ang naging tugon. Parehong
Mabilis na tiningnan ni Sierra ang video na sinend ni Gwen at napasapo na lamang siya sa sariling noo nang makita ang buong kaganapan. Mula sa pakikipaglaban niya sa dalawang bruskong lalaki hanggang sa biglaang pagkakahulog ng mabigat na props at bago pa man iyon bumagsak, parang kidlat na dumating si Lukas upang saluhin iyon para sa kanya. Dumagsa rin ang mga komento katulad ng; 'Nakakaawa naman si Shanaia! Muntik na siyang mapahamak!' 'Kasalanan ng produksyon at hindi nagdobleng ingat!''Boyfriend niya ba ang nagligtas sa kanya? Salamat naman at nandoon ang boyfriend niya dahil kung hindi ay baka si Ms. Shan ang napuruhan!' Mga ganoon at marami pang iba. Sa patuloy na pag-scroll ni Sierra ay mayroong mahagip ang kanyang mata. Komento iyon ng isang tao at sinabing hindi na kailangang mag-alala ng mga tao dahil hindi naman daw iyon ito at ang double lang. "Sierra, nandiyan ka pa ba?" Untag ni Gwen. "Ano? Ikaw ba talaga ang babaeng nasa video na 'to?" Isang malalim na buntong-hi
Napakabilis ng pangyayari. Kani-kanina lamang ay nakikipaglaban si Sierra sa kanyang mga kaeksena at ngayon ay sunud-sunod na sigawan na ang naririnig niya. "Oh my gosh! Paanong nangyaring bumagsak ang props na iyan?! Hindi ba kayo nag-double check bago magsimula?!" Histeryong bulalas ng direktor. "And worst, hindi natin tao ang nasaktan! What a bullshit! Bring him to the hospital now!" "Oh my gosh, oh my gosh, Lukas!" Ang nag-aalalang hagulgol ni Beatriz ang nagpatigil sa lahat. Mabilis nitong hinablot si Lukas at inilipat sa kanyang kandungan ang ulo nito. "What the hell did you do?! Why did you fucking save that useless bitch?!" Ang lahat ng kaganapan ay kanyang planado. Mula sa pagpapaluwag sa kinaroroonan ng props, pag-utos ng taong hihila roon at maging ang pagpunta ni Lukas sa lokasyon ng kanilang shooting. Iyon ay para makita ng lalaki kung paano niyang pahihirapan ang babaeng gusto nito at upang malaman na wala na itong pakialam dito. Subalit nagkakamali siya, heto at imb
Nakagat ni Sierra ang pang-ibabang labi. Nakaramdam ng takot na baka mabuko siya ng asawa.. Bakit ba kasi niya nabanggit ang ganoong apilyedo? Sa dinami-rami ng apilyedong pwedeng banggitin, talagang ang Narvaez pa! "Uhm... Asuncion, Flores, Santibañez or anyone?" Kabadong sinabi niya. Nanatili lamang na naka-angat ng kilay si Marco, kitang-kita niya ang pagkakabalisa sa likod ng mata ng babae na pilit nitong ikinukubli. Wala sa sariling napa-angat ang sulok ng kanyang labi, sumasayaw sa kapilyuhan ang mga mata. Subalit kailangan niya itong pigilan dahil kung hindi ay mabubuko siya sa kanyang sekreto. "You don't know them, you'll meet them later tonight." Malamig na usal ng lalaki. Lunes iyon ng umaga, ang mga bata ay nakaalis na kasama si Alea at Carlos sa eskwelahan. Si Sierra naman ay nag-abang na lang ng taxi sa labas ng village para pumunta sa lokasyon ng shooting para sa isang pelikula. Medyo labag sa kanyang loob ang pagpayag na maging parte ng produksyon subalit wala s