Bago pa man makalapat sa pisngi ni Sierra ang palad ni Adriana ay dagli na niya itong hinawakan sa pulsuhan atsaka bahagyang pinisil. “Oh, galit ka na niyan?” Nang-aasar niyang sinabi. Kakaibang galit ang nararamdaman ni Adriana sa tuwing nababanggit ng mga tao ang tungkol sa pagkatao niya. At mas lalo siyang nagagalit dahil galing ito mismo sa tunay na anak! Noon, naging sekretarya ni Antonio Santillan si Janice De Jesus, ang kanyang ina. Malubha na rin ang sakit ng asawang si Martha. Ayon pa sa doktor nito ay napalabi na lamang ang mga araw nito sa mundo. Nalulong sa kalungkutan ang lalaki kaya naman inom ito nang inom upang maibsan ang sakit na nararamdaman. Sa kabilang banda, kinuha iyong oportunidad ni Janice upang landiin ang kanyang boss dahil matagal na itong may lihim na nararamdaman dito. Nang mamatay na sa wakas ang ina ni Audrey ay pinilit ni Janice na pakasalan siya ni Antonio. Nang mga panahong iyon ay malaki na ang kanyang tiyan at alam niya sa sariling hindi si Ant
“Grandma, sandali lang po. Hindi ni’yo po ba pakikinggan muna ang side ko?” Kalmadong tanong ni Sierra. Umismid si Adriana. "Ha! Hindi ka rin gaanong makapal ang mukha, eh 'no?" Sarkastiko itong ngumisi. "Sa tingin mo ba ay paniniwalaan ka ni Grandma? Eh, ako nga, si Julian, pati si Sylvester na mahal na mahal niya ay hirap niyang paniwalaan ngayon eh! Ikaw pa kaya na isang pipitsuging babae at kararating lang sa pamilyang ito?" Mula sa pagiging kalmado ay malamig na tinapunan ni Sierra ng tingin si Adriana. “Sa ating dalawa, alam mo kung sino ang may hindi magandang intensyon.” Nagpapaawang nag-angat ng tingin si Adriana kay Senyora Elizabeth, “grandma, tingnan mo po ang babaeng iyan. Huling-huli na nga sa akto ay nagsisinungaling pa! Nakakatakot siya, grandma..." Umakto pa itong niyayakap ang sarili. Kapagkuwan ay nanlilisik ang mata niyang tumingin kay Sierra. "Kaya dapat lamang po na paalisin na siya at baka kung ano pa ang magawa niya kay Kuya Marco na walang kalaban-laban at
Nang mawala na nang tuluyan ang mag-asawa ay pumako ang tingin nila sa bata. Si Vester ay nanatiling nakaupo, nakatungo ang maliit na ulo at hindi makatingin ng diretso sa stepmother at Grandma. Batid niya kasing may hindi siya magandang nagawa kaya nahihiya ito. Umiling lamang ang Senyora at hindi na sinisi pa ang kahabag-habag na apo. Bumaling siya kay Sierra at saka nagtanong. “Mula’t sapul ay alam mo nang mayroong surveillance cameras ang paligid, bakit hindi ka agad nagpaliwanag at hinayaan mo akong sabihan ka ng mga ganoon?” Hindi maiwasang mainis ni Senyora Elizabeth. Hinayaan nitong maging masama siya sa mata ng Senyora at muntik pang mapalayas nang hindi man lang naririnig ang kanyang rason! Magaan lamang ngumiti si Sierra. Alam din kasi niya sa sarili kung paanong lumaban ng patas. Alam niyang sa huli ay nasa kanya pa rin ang huling halakhak. “Hindi ko na po agad na sinabi Grandma dahil batid ko pong hindi ninyo ako mapaniniwalaan. Naiintindihan ko po iyon dahil bagong
Nagulat si Sierra sa sariling ideya. Natutop niya ang bibig at sumulyap muli sa asawang payapang natutulog. Hindi naman siguro niya gagawin iyon, hindi diba? Ano namang mapapala niya kung magpapanggap siya? Paraan saan ang pagpapanggap kung sakali? Umiling si Sierra upang waglitin sa isipan ang ideyang iyon. Hindi niya dapat pinag-iisipan ng ganoon ang asawa lalo’t nasa ganoong sitwasyon iyon. Wala naman sigurong gugustuhin na nakaratay lang sa higaan ng halos kalahating taon, ‘no? Ngunit sa patuloy niyang panonood sa asawa ay hindi talaga mawala ang isiping iyon sa kanyang utak. Kaya naman ay tumayo siya at pumunta muna ng banyo upang maglinis ng katawan. Nang matapos siya ay tumabi siya sa asawa upang magpahinga na. Ngunit ang ideya kanina ay pilit pa ring bumabagabag sa kanya at mukhang walang balak na patahimikin siya. Kaya naman bumangon siya at lakas-loob na hinarap ang asawa. Kagat-labi siyang nagbuntong-hininga. “Kung talagang nagpapanggap ka lang, malalaman ko…” D
“Hmm… mabuti naman kung ganoon,” anang doktor na may himig ng pagdududa. “You must be wondering why I came so early today than yesterday, that's because Marco has an exercise to do today.” Kumunot ang noo ni Sierra sa narinig. Ehersisyo? Paano naman nag-i-ehersisyo ang imbalidong tao? Bago pa man siya makapagtanong ay mayroon na agad kasagutan ang doktor. Hindi niya tuloy malaman kung ano ba talaga ang propesyon ng taong ito, doktor ba o mind reader. “Mayroong gym na nakalaan lamang sa kanya. Kailangan niyang mag-ehersisyo ng tatlo o dalawang beses sa isang linggo para ma-mentain ang pisikal niyang kalusugan. May nurse tayong kasama, kami muna ang magsasagawa, all you have to do is watch because you will be the one doing those things one of these days.” Mahaba at seryoso nitong sinabi. Habang sinasabi nito iyon ay tulalang napasapo si Sierra sa kanyang noo. Iyon naman pala ang dahilan kung bakit firm at elastic ang mga braso nito! Hindi dahil nagpapanggap lang! Mabuti na la
Hindi pinansin ni Sierra ang sarkasmo sa tono ni Adriana. Tumungo na lamang siya sa kanyang cellphone at naglaro. Nanlaki ang butas ng ilong ni Adriana nang inignora siya ni Sierra, nagpalingon-lingon pa siya dahil baka may ibang nakikita sa pagkakapahiya niya sa babaeng ito. Kaya para makabawi rito ay tiningnan niya ang cellphone nito at mabilis sanang hahablutin ang telepono, ngunit alam niya ang likaw ng bituka ni Adriana kaya alam niyang mangyayari talaga ito. Kaya naman mabilis niyang iniwas ang kamay na may hawak sa telepono at saka buryong nag-angat ng tingin. “Hindi ka pa ba nadadala sa nangyari sa'yo noong nakaraan?” Tukoy nito sa pangyayari sa mansyon. “Ikaw…” Sa galit ni Adriana ay inangat niya ang kanyang kamay upang saktan si Sierra. Ngunit biglang tumayo si Sierra sa harapan ni Adriana, agad itong napapiksi at humakbang paatras dahil akala nito'y susunggaban ito ni Sierra. Pero hindi, bagkus ay malamig lamang ang mata nitong tumingin sa kanya, nakaramdam ito ng
Makalipas ang halos kinse minutong paghihintay ay wala pa ring ni anino ni Mr. Garcia ang lumalabas. Humugot ng hangin mula sa bibig si Sierra at nagpasyang tumayo at itanong sa front desk kung anong oras ba talagang lalabas ang taong hinihintay. Kadalasan kasi rito sa Audrey's Clothing ay kapag may naghihintay ay kailangan iyong harapin nang hindi ganoong katagal kaysa paghintayin ang tao. At sa kaso niya ay masyado ng matagal ang kinse minuto ng paghihintay. Sa ikalawang pagkakataong nagtanong siya ay sinabihan lamang siya ng mga ito na nasa mahalagang meeting lamang si Mr. Garcia o kaya naman may katawagan ito sa telepono. Kailangang hintayin ng ilang minuto pa. Naintindihan ni Sierra iyon, ngunit makalipas pang muli ang mga minuto at sa tuwing nagtatanong siya ay tanging iyon lamang ang sagot ng nasa front desk ay doon na siya nagduda at dismayadong napailing. Hindi naman tanga si Sierra upang hindi maintindihan ang mga ito. Sa paraan pa lamang ng aroganteng pagngisi ni Ad
Kalmado lamang na huminga si Sierra at tumango. “Yes, Mr. Evan. You see, my hands are occupied, I cannot pick them by myself.” Kumurap-kurap si Evan, ang buntas ng ilong ay lumalaki na at anumang oras ay handa na siyang kaladkarin ang babaeng ito palabas ng kompanyang ito. “You, how dare you—” inangat ni Evan ang kamay upang bigyan ng leksyon si Sierra. Ngunit inignora lamang siya ni Sierra at sinabing. “Ang inutos sa akin ng director ay ayusin ang mga papel na ito at hindi ang pagpupulot ng mga nahulog. So if you want me to finish these and add another, please do it now.” Ayaw man ni Sierra maging tunog arogante ngunit hindi niya hahayaan ang sariling apihin sa kompanyang pagmamay-ari mismo ng kanyang ama at nakamkam lang ng mga halang ang kaluluwa. Msyadong marami ang papel na kailangan niyang ayusin kaya naman nang sumapit ang alas quatro ay dinala na niya ang iba sa bahay. Tutal ay may pahintulot naman siya mula sa director na dadalhin ang ibang trabaho sa mismong ba
Nakagat ni Sierra ang pang-ibabang labi. Nakaramdam ng takot na baka mabuko siya ng asawa.. Bakit ba kasi niya nabanggit ang ganoong apilyedo? Sa dinami-rami ng apilyedong pwedeng banggitin, talagang ang Narvaez pa! "Uhm... Asuncion, Flores, Santibañez or anyone?" Kabadong sinabi niya. Nanatili lamang na naka-angat ng kilay si Marco, kitang-kita niya ang pagkakabalisa sa likod ng mata ng babae na pilit nitong ikinukubli. Wala sa sariling napa-angat ang sulok ng kanyang labi, sumasayaw sa kapilyuhan ang mga mata. Subalit kailangan niya itong pigilan dahil kung hindi ay mabubuko siya sa kanyang sekreto. "You don't know them, you'll meet them later tonight." Malamig na usal ng lalaki. Lunes iyon ng umaga, ang mga bata ay nakaalis na kasama si Alea at Carlos sa eskwelahan. Si Sierra naman ay nag-abang na lang ng taxi sa labas ng village para pumunta sa lokasyon ng shooting para sa isang pelikula. Medyo labag sa kanyang loob ang pagpayag na maging parte ng produksyon subalit wala s
Masyado yatang naging apektado si Sierra sa sinabi ng anak dahilan upang magdamag iyong bumagabag sa kanya. Puyat tuloy siya kinabukasan nang pumasok sa opisina. "Welcome back in the office, Miss Sierra!" Masiglang bungad ni Brianna, assistant ni Sierra at may pinutok pang confetti. "Oh my gosh!" Napawak ang babae sa kanyang dibdib sa labis na gulat. Sa sobrang kalutangan dahil sa puyat ay hindi na niya napansin ang mga paligid sa kanyang opisina, basta na lamang kasi siyang pumasok. "Alam ninyo po ba ma'am nang dahil sa inyo ay palagi ng trending ang company natin? Hindi na lang sina Miss Shanaia ang umiindorso kundi pati na ang mga influencers and other celebrities even without payment!" Patiling anunsyo pa ni Brianna, "siyempre meron pa rin namang bashers pero mas marami pa rin ang sumusuporta at bumibili not because of the clout but because our product is high when it comes to quality!""That's true!" Sabat ng assistant manager na si Evan, ang lahat ng mata ay dumako rito. Ala
Pagkatapos mag-almusal ng mag-anak ay tumungo na sila sa entertainment room para sa gaganapin kunong 'massage session'. Pabor naman iyon kay Sierra dahil wala siyang trabaho sa araw na iyon. Natapos na kasi ang kanyang trabaho bilang personal wardrobe assistant ni Shanaia Sanchez ngayong tapos na ang photoshoot ng mga ito. Ngayon ay balik opisina na siya at gagawin na ang totoong trabaho, iyon ay ang magdesenyo ng mga damit. Wala ring pasok ang mga bata sa araw na iyon dahil sa biglaang pagbabago ng panahon. Kaya ngayon ay nakatambay sila sa entertainment room. "I am so happy right now, Mommy!" Ngiting abot langit na sinabi ni Thalia. "Because you and handsome uncle are here! We can be a happy family!" Maligalig pang dagdag ng batang babae. "Are you happy, Kuya Vester?" Baling nito sa batang lalaking tahimik lang. Dumako ang tingin ni Sierra kay Vester, tiningnan ang bawat reaksyon nito sa mukha. Kumunot ang noo ng bata na para bang pinag-iisipan pa nito ang sagot sa tanong ng
Kinabukasan ay alas singko ng umaga nagising si Sierra upang maghanda ng almusal para sa mga bata. Naroon naman si Carlos at Alea ngunit dahil madalas na hindi niya nakasama ang anak nitong mga nakaraang araw ay gusto niyang bumawi. "Utusan ninyo ako eldest mistress, ah!" Ani Alea na medyo hindi mapakali ng walang ginagawa. Ginawa na nito yon noong unang araw nito sa bahay pero ngayong ginawa nito ulit, hindi niya maiwasang mahiya dahil trabaho niya iyon! "Huwag kang mag-alala, Alea, sanay akong ipinaghahanda ang anak ko ng pagkain. This is not new to me, at bumabawi lang ako sa mga bata dahil nitong mga nakaraang araw ay puro ako trabaho." Paliwanag ni Sierra habang hinahalo ang mga sangkap sa isang stainless steel na lagayan ng pancake. Nakangiti naman si Alea roon, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting inggit dahil may ina palang ganoon. Hindi kagaya ng kanyang inang mas pinili siyang pagtrabahuhin sa murang edad para may pambayad ng mga utang sa sugal. "Ayos ka lang
"Wala rin dito ang young master!" Naiiyak na bulalas ni Alea. "Nasaan kaya siya? Naku sana naman po walang nangyaring hindi maganda sa kanya! Sabihin na po kaya natin sa senyora, eldest mistress?" Napatingin si Sierra kay Alea sa sinabi nitong iyon. Kanina pa niya iyong naiisip ngunit ayaw niya namang pag-alalahanin ang matanda. Baka nagpapahinga na ito ngayon. Kinuha na lamang ni Sierra ang telepono upang tumawag ng police dahil talagang wala na siyang choice. Ngunit naalala niyang mayroon nga pala siyang cctv sa sala kaya naman iyon na lamang ang tiningnan niya. Subalit laking pagtataka niya dahil wala namang bakas ni Marco na lumabas ng bahay, bumaba oo ngunit umakyat din naman agad ito sa opisina nito. "Tara, tingnan natin ulit sa opisina niya." Ani Sierra at nauna ng pumasok sa kabahayan upang tingnan muli ang asawa. Nang matanaw ang dalawa ay halos mangiyak na si Carlos. Palihim siyang nagtipa ng mensahe para kay Marco. To Young Master: Young master, wala na. Bumali
Walang nagawa si Sierra kung hindi ang buksan ang pintuan ng sasakyan at lumabas. Nais niyang magtanong kung bakit biglang nagbago ang isip ng lalaki ngunit sa sobrang inis ay hindi na lamang niya ginawa, bagkus ay malakas niyang isinara ang pinto upang iparating dito ang iritasyon niya. Sinong hindi maiirita kung bigla ka na lang pababain sa gitna ng kalsada kung saan walang halos dumadaan na taxi at maghahating gabi na?! Kung sana hindi ito umeksena sa restawran edi sana roon pa lamang ay nakasakay na siya at matiwasay nang nakauwi sa bahay. Hindi iyon sa ganoong oras ay para siyang ligaw na multong nakatayo sa gilid ng kalsada at naghihintay ng magbibigay sa kanya ng hustisya. "Nakakainis! Humanda ka sa ganti ko, impaktong lalaki ka." Inis na bulong ni Sierra sa sarili. Halos isang oras din ang kanyang hinintay roon bago may taxing dumaan. Nang makarating sa bahay ay dumiretso siya sa opisina ni Marco upang ipaalam dito na nakauwi na siya subalit laking panlalaki ng kanyang
Lahat ng mga taong naroon ay lumingon at nakatuon ang mga mata sa likuran. Kahit na pilitin man ni Sierra na itanggi ang presensya sa kanyang harapan ay alam niyang mas makakakuha siya ng atensyon. Kaya naman, tumikhim siya at saka tuwid na tumayo at hilaw na nginitian ang lalaki. "Oh, Mr. Narvaez, what are you doing here?" Patay-malisya niyang tanong. "Hinahanap ka?" Umarko pa ang isang kilay nito. Gusto ng umirap ni Sierra sa inis dahil sa sagot nitong iyon. Bakit naman siya nito hahanapin? Oo nga at may kasunduan silang magkikita sa ganoong araw subalit hindi naman niya akalaing talagang hahanapin siya nito para lang doon! Mas kumalat tuloy sa kalamnan ni Sierra ang inis ngunit kailangan niya iyong itago dahil maraming mata ang nakamasid sa kanila. Kaya naman, kinalma niya ang sarili sa kagustuhang kalmutin ang lalaki sa mukha at humugot na lamang ng malalim na hininga. "Oh, did my husband asked you to fetch me?" Ani Sierra sabay kindat upang ma-gets naman ni Sylvio ang
Pagkatapos iyong sabihin ng waiter ay siya namang pagpasok ni Sylvio Narvaez dahilan upang magsinghapan ang mga naroroon. Sa kabilang banda, habang ang lahat ng atensyon ay nasa lalaking bagong dating ay dahan-dahan siyang naglakad paatras at naupo sa may pinakasulok, tinakpan ng kamay ang kanyang noo at nakatungo sa kanyang telepono. Obviously, nagtatago. Abot langit ang kaba sa puso ni Beatriz nang makita ang lalaking kanyang inasam-asam na makita. Ayon sa kanyang ama ay napakahirap nitong hagilapin subalit ngayong gabi ay talagang pinaunlakan ng lalaki ang request ng ama alang-alang sa kanya! Ganoon siya kamahal ng kanyang ama!Mahal na mahal niya si Lukas Buena subalit ito na mismo ang kusang nagpatigil ng kanilang kasal, kaya ngayong nandito na si Sylvio Narvaez na isang pinakamayamang tao sa mundo ay hindi siya magdadalawang isip na magpakasal dito! Kapag naging isang ganap na siyang Mrs. Narvaez ay magagawa na niya ang lahat, mapapaluhod na niya ang mga tao. Maaalipusta na ni
Simula ng makarating sila sa Delicacies Restaurant ay hindi na humupa pa ang ingay lalo at marami ang imbitado. Dahil hindi lamang mga kasamahan sa photoshoot ang inimbita maging ang ilang mga sikat na panauhin sa larangan ng industriya. Ganoon ang gusto ni Beatriz, gusto niya iyong maraming tao nang sa ganoon ay maraming magkakautang na loob sa kanya at kapag siya naman ang may pabor na hihingin ay hindi na sila makatatanggi pa. Sa dami ng imbitado ay naging exclusive ang kainan. Pagkatapos kumain ay sinunod ang desserts at mga inumin. Roon na mas umingay nang magsimula ang inuman at tugtugan. "This evening is so lit, Miss Bea!" Anang isang sikat na lalaking artista na may hawak na whisky sa kanyang kanang kamay. "You're the best!""Oh, it's a small thing, Paul! Have more drink!" Ani Beatriz at nakipag-toast ng baso rito. "I hope this will not be the last time Miss Beatriz will held a dinner party," anang isang babaeng modelo na sipsip nang sipsip kay Beatriz. "You are so beautifu