“Grandma, sandali lang po. Hindi ni’yo po ba pakikinggan muna ang side ko?” Kalmadong tanong ni Sierra. Umismid si Adriana. "Ha! Hindi ka rin gaanong makapal ang mukha, eh 'no?" Sarkastiko itong ngumisi. "Sa tingin mo ba ay paniniwalaan ka ni Grandma? Eh, ako nga, si Julian, pati si Sylvester na mahal na mahal niya ay hirap niyang paniwalaan ngayon eh! Ikaw pa kaya na isang pipitsuging babae at kararating lang sa pamilyang ito?" Mula sa pagiging kalmado ay malamig na tinapunan ni Sierra ng tingin si Adriana. “Sa ating dalawa, alam mo kung sino ang may hindi magandang intensyon.” Nagpapaawang nag-angat ng tingin si Adriana kay Senyora Elizabeth, “grandma, tingnan mo po ang babaeng iyan. Huling-huli na nga sa akto ay nagsisinungaling pa! Nakakatakot siya, grandma..." Umakto pa itong niyayakap ang sarili. Kapagkuwan ay nanlilisik ang mata niyang tumingin kay Sierra. "Kaya dapat lamang po na paalisin na siya at baka kung ano pa ang magawa niya kay Kuya Marco na walang kalaban-laban at
Nang mawala na nang tuluyan ang mag-asawa ay pumako ang tingin nila sa bata. Si Vester ay nanatiling nakaupo, nakatungo ang maliit na ulo at hindi makatingin ng diretso sa stepmother at Grandma. Batid niya kasing may hindi siya magandang nagawa kaya nahihiya ito. Umiling lamang ang Senyora at hindi na sinisi pa ang kahabag-habag na apo. Bumaling siya kay Sierra at saka nagtanong. “Mula’t sapul ay alam mo nang mayroong surveillance cameras ang paligid, bakit hindi ka agad nagpaliwanag at hinayaan mo akong sabihan ka ng mga ganoon?” Hindi maiwasang mainis ni Senyora Elizabeth. Hinayaan nitong maging masama siya sa mata ng Senyora at muntik pang mapalayas nang hindi man lang naririnig ang kanyang rason! Magaan lamang ngumiti si Sierra. Alam din kasi niya sa sarili kung paanong lumaban ng patas. Alam niyang sa huli ay nasa kanya pa rin ang huling halakhak. “Hindi ko na po agad na sinabi Grandma dahil batid ko pong hindi ninyo ako mapaniniwalaan. Naiintindihan ko po iyon dahil bagong
Nagulat si Sierra sa sariling ideya. Natutop niya ang bibig at sumulyap muli sa asawang payapang natutulog. Hindi naman siguro niya gagawin iyon, hindi diba? Ano namang mapapala niya kung magpapanggap siya? Paraan saan ang pagpapanggap kung sakali? Umiling si Sierra upang waglitin sa isipan ang ideyang iyon. Hindi niya dapat pinag-iisipan ng ganoon ang asawa lalo’t nasa ganoong sitwasyon iyon. Wala naman sigurong gugustuhin na nakaratay lang sa higaan ng halos kalahating taon, ‘no? Ngunit sa patuloy niyang panonood sa asawa ay hindi talaga mawala ang isiping iyon sa kanyang utak. Kaya naman ay tumayo siya at pumunta muna ng banyo upang maglinis ng katawan. Nang matapos siya ay tumabi siya sa asawa upang magpahinga na. Ngunit ang ideya kanina ay pilit pa ring bumabagabag sa kanya at mukhang walang balak na patahimikin siya. Kaya naman bumangon siya at lakas-loob na hinarap ang asawa. Kagat-labi siyang nagbuntong-hininga. “Kung talagang nagpapanggap ka lang, malalaman ko…” D
“Hmm… mabuti naman kung ganoon,” anang doktor na may himig ng pagdududa. “You must be wondering why I came so early today than yesterday, that's because Marco has an exercise to do today.” Kumunot ang noo ni Sierra sa narinig. Ehersisyo? Paano naman nag-i-ehersisyo ang imbalidong tao? Bago pa man siya makapagtanong ay mayroon na agad kasagutan ang doktor. Hindi niya tuloy malaman kung ano ba talaga ang propesyon ng taong ito, doktor ba o mind reader. “Mayroong gym na nakalaan lamang sa kanya. Kailangan niyang mag-ehersisyo ng tatlo o dalawang beses sa isang linggo para ma-mentain ang pisikal niyang kalusugan. May nurse tayong kasama, kami muna ang magsasagawa, all you have to do is watch because you will be the one doing those things one of these days.” Mahaba at seryoso nitong sinabi. Habang sinasabi nito iyon ay tulalang napasapo si Sierra sa kanyang noo. Iyon naman pala ang dahilan kung bakit firm at elastic ang mga braso nito! Hindi dahil nagpapanggap lang! Mabuti na la
Hindi pinansin ni Sierra ang sarkasmo sa tono ni Adriana. Tumungo na lamang siya sa kanyang cellphone at naglaro. Nanlaki ang butas ng ilong ni Adriana nang inignora siya ni Sierra, nagpalingon-lingon pa siya dahil baka may ibang nakikita sa pagkakapahiya niya sa babaeng ito. Kaya para makabawi rito ay tiningnan niya ang cellphone nito at mabilis sanang hahablutin ang telepono, ngunit alam niya ang likaw ng bituka ni Adriana kaya alam niyang mangyayari talaga ito. Kaya naman mabilis niyang iniwas ang kamay na may hawak sa telepono at saka buryong nag-angat ng tingin. “Hindi ka pa ba nadadala sa nangyari sa'yo noong nakaraan?” Tukoy nito sa pangyayari sa mansyon. “Ikaw…” Sa galit ni Adriana ay inangat niya ang kanyang kamay upang saktan si Sierra. Ngunit biglang tumayo si Sierra sa harapan ni Adriana, agad itong napapiksi at humakbang paatras dahil akala nito'y susunggaban ito ni Sierra. Pero hindi, bagkus ay malamig lamang ang mata nitong tumingin sa kanya, nakaramdam ito ng
Makalipas ang halos kinse minutong paghihintay ay wala pa ring ni anino ni Mr. Garcia ang lumalabas. Humugot ng hangin mula sa bibig si Sierra at nagpasyang tumayo at itanong sa front desk kung anong oras ba talagang lalabas ang taong hinihintay. Kadalasan kasi rito sa Audrey's Clothing ay kapag may naghihintay ay kailangan iyong harapin nang hindi ganoong katagal kaysa paghintayin ang tao. At sa kaso niya ay masyado ng matagal ang kinse minuto ng paghihintay. Sa ikalawang pagkakataong nagtanong siya ay sinabihan lamang siya ng mga ito na nasa mahalagang meeting lamang si Mr. Garcia o kaya naman may katawagan ito sa telepono. Kailangang hintayin ng ilang minuto pa. Naintindihan ni Sierra iyon, ngunit makalipas pang muli ang mga minuto at sa tuwing nagtatanong siya ay tanging iyon lamang ang sagot ng nasa front desk ay doon na siya nagduda at dismayadong napailing. Hindi naman tanga si Sierra upang hindi maintindihan ang mga ito. Sa paraan pa lamang ng aroganteng pagngisi ni Ad
Kalmado lamang na huminga si Sierra at tumango. “Yes, Mr. Evan. You see, my hands are occupied, I cannot pick them by myself.” Kumurap-kurap si Evan, ang buntas ng ilong ay lumalaki na at anumang oras ay handa na siyang kaladkarin ang babaeng ito palabas ng kompanyang ito. “You, how dare you—” inangat ni Evan ang kamay upang bigyan ng leksyon si Sierra. Ngunit inignora lamang siya ni Sierra at sinabing. “Ang inutos sa akin ng director ay ayusin ang mga papel na ito at hindi ang pagpupulot ng mga nahulog. So if you want me to finish these and add another, please do it now.” Ayaw man ni Sierra maging tunog arogante ngunit hindi niya hahayaan ang sariling apihin sa kompanyang pagmamay-ari mismo ng kanyang ama at nakamkam lang ng mga halang ang kaluluwa. Msyadong marami ang papel na kailangan niyang ayusin kaya naman nang sumapit ang alas quatro ay dinala na niya ang iba sa bahay. Tutal ay may pahintulot naman siya mula sa director na dadalhin ang ibang trabaho sa mismong ba
Nanigas si Morgan sa kanyang kinatatayuan nang marinig ang boses ni Sierra sa kanyang likod. Ngunit agad din naman itong nakabawi dahil sa tagal na niya sa industriyang ito ay nagkaroon na siya ng kakayahang um-adapt sa mga pagbabago. Kaya naman agad niyang pinalitan ng kalmado ang taranta sa kanyang mukha. “Ang mga kontratang nasa kamay ko ay pagmamay-ari ni Mr. Marco Montezides,” wala sa sarili nitong tanong, wala pang emosyon ang mukha nito. “Ito ang kontratang nakaplano ng pipirmahan niya kasama si Mr. Slyvio Narvaez bago mangyari ang insidente.” Itinaas pa ni Morgan ang hawak na mga dokumento upang ipakita kay Sierra, isang beses namang tumango ang babae. “At ayon din sa aking kaalaman, Madame… nakakatulong raw sa taong imbalido ang kinakausap lalo kung ito'y tungkol sa mga pangyayari bago ang aksidente. Kaya po binabasa ko sa kanyang tabi ang mga nakalagay sa papel na iyon.” Nabunutan ng tinik sa lalamunan si Sierra. Akala pa naman niya ay sinabi na ng sekretaryang ito ang m
Pagkatapos iyong sabihin ng waiter ay siya namang pagpasok ni Sylvio Narvaez dahilan upang magsinghapan ang mga naroroon. Sa kabilang banda, habang ang lahat ng atensyon ay nasa lalaking bagong dating ay dahan-dahan siyang naglakad paatras at naupo sa may pinakasulok, tinakpan ng kamay ang kanyang noo at nakatungo sa kanyang telepono. Obviously, nagtatago. Abot langit ang kaba sa puso ni Beatriz nang makita ang lalaking kanyang inasam-asam na makita. Ayon sa kanyang ama ay napakahirap nitong hagilapin subalit ngayong gabi ay talagang pinaunlakan ng lalaki ang request ng ama alang-alang sa kanya! Ganoon siya kamahal ng kanyang ama!Mahal na mahal niya si Lukas Buena subalit ito na mismo ang kusang nagpatigil ng kanilang kasal, kaya ngayong nandito na si Sylvio Narvaez na isang pinakamayamang tao sa mundo ay hindi siya magdadalawang isip na magpakasal dito! Kapag naging isang ganap na siyang Mrs. Narvaez ay magagawa na niya ang lahat, mapapaluhod na niya ang mga tao. Maaalipusta na ni
Simula ng makarating sila sa Delicacies Restaurant ay hindi na humupa pa ang ingay lalo at marami ang imbitado. Dahil hindi lamang mga kasamahan sa photoshoot ang inimbita maging ang ilang mga sikat na panauhin sa larangan ng industriya. Ganoon ang gusto ni Beatriz, gusto niya iyong maraming tao nang sa ganoon ay maraming magkakautang na loob sa kanya at kapag siya naman ang may pabor na hihingin ay hindi na sila makatatanggi pa. Sa dami ng imbitado ay naging exclusive ang kainan. Pagkatapos kumain ay sinunod ang desserts at mga inumin. Roon na mas umingay nang magsimula ang inuman at tugtugan. "This evening is so lit, Miss Bea!" Anang isang sikat na lalaking artista na may hawak na whisky sa kanyang kanang kamay. "You're the best!""Oh, it's a small thing, Paul! Have more drink!" Ani Beatriz at nakipag-toast ng baso rito. "I hope this will not be the last time Miss Beatriz will held a dinner party," anang isang babaeng modelo na sipsip nang sipsip kay Beatriz. "You are so beautifu
Nagulat si Beatriz sa naging sagot ni Sierra. She doesn't like it when she refuses her offer subalit sa katotohanang pumayag lamang ito dahil sa pangako niyang ipakikilala kay Sylvio Narvaez ay kumulo ang kanyang dugo. Ang kapal talaga ng mukha ng babaeng ito! Sa tingin ba talaga niya ay hahayaan niyang maipakilala siya sa isang business tycoon? Huh! Asa siya! Isang makahulugang ngiti ang pikawalan ni Beatriz, “that's good to hear, Ms. Sierra…” dahil ang totoo ay marami na siyang inihandang pamamahiya para sa babae mamaya. Nagkibit lamang ng balikat si Sierra at saka sinuri ang kanyang mga gamit upang masigurong wala na siyang naiwanan pa. Nang sigurado ng kumpleto ang kanyang gamit ay isinarado na ni Sierra ang kanyang bag at kinuha ang telepono upang magpadala ng mensahe sa bahay at kay Marco, kahit na wala namang pakialam sa kanya ang asawa. To Husband: Hey, good evening. I'll be home late tonight dahil nagyaya ng dinner ang isa sa mga models. Sa Delicacies Restaurant l
Naging abala si Sierra sa mga sumunod na araw dahil malapit ng matapos ang photoshoot at sa wakas ay makakaalis na rin siya. Sa mga araw na iyon ay hindi na sila nagkikita pa ni Marco, sa pagod ay pagkauwi tanging pagtingin lamang sa mga bata ang ginagawa bago magpahinga at saka kinabukasan ay maagang aalis para sa trabaho. “Woah! It's a wrapped! Good job, everyone! You all did a great job! See you in your next projects, guys.” Anang director na pumalakpak nang matapos ang makuhanan ang huling anggulo nina Beatriz at Shanaia. “Thank you as well, direct. And of course, you'll be part of our next project!” Nakangiting sinabi ni Beatriz kitang-kita naman ang pagiging plastik nito. Tumango lamang ang director at nagpasalamat. “And because of our successful project, I'd like to invite you all for dinner at the Delicacies Restaurant!” Anunsyo nito dahilan upang magsilapitan ang ibang mga staffs at models sa kanya, may malalapad na ngiti sa mga labi ng mga ito. “Wow! Talaga, Miss B
Agad na nagsalubong ang makapal na kilay ni doktor Liam sa iritasyon dahil sa tono ng kausap. “Shut up, I just called to ask something.” Pairap niyang sinabi. “Gusto ko lang malaman ang listahan ng mga kasamahan ni Shanaia sa set—” Hindi pa man natatapos si Liam sa pagsasalita ay pumalatak na si Deion sa kabilang linya na para bang may narinig na kahindik-hindik. “What the fuck bud?! Why are you asking about Shanaia? Liam, sinasabi ko sa'yo, kasisimula pang umangat ng karera nung tao tapos manghihimasok ka na naman?! For god's sake! Quit it already!” Seryosong wika ni Deion sa kapatid. Dahil alam niyang matindi ang damdaming mayroon si Liam kay Shanaia at para na niyang nakababatang kapatid. Nasaksihan ni Deion kung paanong nasira ang karera ng babae nang magkaroon ito ng nararamdaman kay Liam, subalit ay hindi pa sigurado noon ang lalaki sa kanyang nararamdaman kaya mixed signals ang naibibigay nito sa babae lalo at kasalukuyan pa itong nag-aaral sa medisina noon. Agad na nagsalu
Naupo si Sierra sa sun lounger at pinapapaypayan ang sarili dahil basang-basa siya ng pawis. Wala rin siyang dalang extra na damit dahil hindi naman niya akalaing aalilain siya ng babaeng pinaglihi sa kamalditahan sa buhay. Tsk. Pag-ibig nga naman. Kahit ano ay gagawin para lang mapanatiling magiging kanila ang taong minamahal. At base sa reaksyon ni Lukas noong magkita sila ni Sierra sa presinto, roon niya napagtantong mahal na mahal nito ang tunay na Sierra. Nakikita niya sa mga mata ng lalaki ang pangungulila at pagsisisi sa mga nangyari ilang taon na ang nakalilipas. Nakakatuwa, kung ganoon kamahal ni Lukas si Sierra at ganoon din naman ito kamahal ng babae, ano kaya ang rason kung bakit nagawang kitilin ng babae ang sariling buhay? May kinalaman kaya si Mrs. Buena roon?Nasa malalim na pag-iisip si Sierra nang may biglang lumapit sa kanya, bahagya pa siyang nagulat nang biglang nasa tabi na niya ito. “Oh, pasensya na Ms. Sierra at nagulat ko yata kayo.” Nahihiyang ngumiti si
Nalaglag ang panga ni Beatriz sa narinig. Naningkit ang kanyang mga mata at pinasadahan ng tingin si Sierra mula ulo hanggang paa. “What did you just say?!” Itinagilid pa ng babae ang kanyang ulo, mayroong sarkastikong ngisi ang gumuhit sa kanyang labi. Kalmanting huminga si Sierra. Matapang niyang tiningnan si Beatriz at sa klarong boses ay sumagot siya. “I said no.” Hindi makapaniwalang umawang ang labi ni Beatriz, pasimple siyang tumingin sa paligid, maraming tao ang naroon at may kanya-kanyang ginagawa ngunit kapag gumawa siya ng eksena ay malamang siya ang masisira. Kaya naman ay pinigilan niya ang sarili at pinilit na lang na kumalma. Pinagkrus niya ang mga braso sa dibdib at may talim na tiningnan ang babaeng kalmado lamang na para bang walang kasalanan!“Sino ka ba sa akala mo para tanggihan ang utos ko? Don't you know who I am? Hindi mo ba alam kung gaano lalaki ang perang inilaan ko sa pesteng proyektong ito?” Impit na sigaw niya. Nagsalubong naman ang kilay ni Sierra,
Nahagip ng peripheral vision ni Sierra ang pagsulyap ni Vester sa gawi nila ni Marco, nang tingnan niya ang bata ay nasa telebisyon na ang atensyon nito. Nakaramdam tuloy ang babae ng kalungkutan sa dibdib, marahil ay nakararamdam ng paninibugho ang bata habang nakikitang malambing ang ama sa kanyang anak samantalang istrikto ito makitungo rito. Kaya naman ay tinawag na niya ang anak. Kahit na natutuwa si Sierra na makitang masaya ang anak sa kandungan ni Marco ay ayaw naman niyang masaktan lalo si Vester. “Thalia, come on, that's already enough. Uncle must be tired, he has to rest.” Ani Sierra sa anak. Sinulyapan lamang si Sierra ni Thalia at saka sumimangot. “No! I still want to play with uncle handsome!” Tugon nito atsaka mahaba ang ngusong nag-angat ng tingin kay Marco. “Are you tired, handsome uncle? Do you want to rest?” Nang makita ang nagpapaawang bilugang mga mata ng batang babae ay biglang nanlambot ang puso ni Marco. Wala sa sariling inangat niya ang kanyang kamay
Nakabibinging katahimikan ang namayani pagkatapos itong sabihin ni Sierra. Umawang ang mga labi ni Stevan, hindi makapaniwala na ang isang babaeng ni walang katiting na dugo ng Montezides ang siyang nangahas na pagtaasan siya ng boses. Hindi maaari iyon, hindi katanggap-tanggap. Dahil siya si Stevan Montezides, ang humahawak sa titulong eldest master ng pamilya pagkatapos mamatay ni Marcus. Nangangahulugan lang niyon na kung sinuman ang mangangahas na pagtaasan siya ng boses ay hindi niya palalampasin. “You really dared to raise your voice at me? Who do you think you are? You are just a damn bride Senyora Elizabeth chose!” Nanginginig na ito sa galit. Humugot ng malalim na hininga si Sierra at taas noong tiningnan si Stevan. “I am just a wife who protects her helpless husband.” Malamig, ngunit klaro niyang sinabi. “How about you? Who are you to punish my husband? Nakalilimutan mo bang hindi mo siya anak para hatawin mo ng ganyan? As far as I remembered, you don't have the righ