Kalmado lamang na huminga si Sierra at tumango. “Yes, Mr. Evan. You see, my hands are occupied, I cannot pick them by myself.” Kumurap-kurap si Evan, ang buntas ng ilong ay lumalaki na at anumang oras ay handa na siyang kaladkarin ang babaeng ito palabas ng kompanyang ito. “You, how dare you—” inangat ni Evan ang kamay upang bigyan ng leksyon si Sierra. Ngunit inignora lamang siya ni Sierra at sinabing. “Ang inutos sa akin ng director ay ayusin ang mga papel na ito at hindi ang pagpupulot ng mga nahulog. So if you want me to finish these and add another, please do it now.” Ayaw man ni Sierra maging tunog arogante ngunit hindi niya hahayaan ang sariling apihin sa kompanyang pagmamay-ari mismo ng kanyang ama at nakamkam lang ng mga halang ang kaluluwa. Msyadong marami ang papel na kailangan niyang ayusin kaya naman nang sumapit ang alas quatro ay dinala na niya ang iba sa bahay. Tutal ay may pahintulot naman siya mula sa director na dadalhin ang ibang trabaho sa mismong ba
Nanigas si Morgan sa kanyang kinatatayuan nang marinig ang boses ni Sierra sa kanyang likod. Ngunit agad din naman itong nakabawi dahil sa tagal na niya sa industriyang ito ay nagkaroon na siya ng kakayahang um-adapt sa mga pagbabago. Kaya naman agad niyang pinalitan ng kalmado ang taranta sa kanyang mukha. “Ang mga kontratang nasa kamay ko ay pagmamay-ari ni Mr. Marco Montezides,” wala sa sarili nitong tanong, wala pang emosyon ang mukha nito. “Ito ang kontratang nakaplano ng pipirmahan niya kasama si Mr. Slyvio Narvaez bago mangyari ang insidente.” Itinaas pa ni Morgan ang hawak na mga dokumento upang ipakita kay Sierra, isang beses namang tumango ang babae. “At ayon din sa aking kaalaman, Madame… nakakatulong raw sa taong imbalido ang kinakausap lalo kung ito'y tungkol sa mga pangyayari bago ang aksidente. Kaya po binabasa ko sa kanyang tabi ang mga nakalagay sa papel na iyon.” Nabunutan ng tinik sa lalamunan si Sierra. Akala pa naman niya ay sinabi na ng sekretaryang ito ang m
Nang tuluyang makaalis si Sierra ay ang nurse ang nakatokang magbantay sa may pintuan habang ibinabalita ni Morgan ang mga bagay-bagay kay Marco. Nakasandal ang ulo ni Marco sa headboard ng kanilang kama habang pinipirmahan ang huling dokumento. Nang matapos ay nag-angat siya ng tingin kay Morgan. “Ano ng balita sa pinapagawa ko sa'yo?” Tanong niya. Alam ni Morgan na ang tinutukoy ni Marco ay ang pag-i-imbestiga niya ng katauhan ng asawa nito. Si Sierra Montalban. “Limang taon na ang nakalilipas ay naging malubha ang sakit ni Sierra Montalban kaya naman. Napagkadesisyuhan ng pamilyang Montalban na dalhin na sa ibang bansa ang kanilang anak upang mas matutukan ng mga eksperto roon. Ngayon ayon ay sa tingin ko'y palabas lamang nila na magpagamot sa ibang bansa pero ang totoo ay buntis ito ay doon lang manganganak. Alam mo ‘yon, para maiwasan ang eskandalo sa pamilya.” Mahabang salaysay ni Morgan. Blankong napatitig si Marco kung saan. “Sino ang ama ng bata?” “Malamang ay si
Marahang umiling si Peter. “There is no need, sister. I have already made a reservation. Ikaw ba…” Sandaling huminto si Peter bago nagpatuloy. “Sa mansyon ng mga Montezides ka na ba nakatira ngayon?” Saglit na tumingin si Sierra sa mga mata ng kapatid bago tumango. Alam ni Peter Montalban na imposible na niyang mapigilan pa ang kapatid sa galit nito. Hindi nito iyon magawa noon dahil wala siyang kapasidad, kaya ngayong asawa na siya sa isa sa pinakama-impluwensyang tao sa bansa ay madali na lamang sa kanya ang lahat. Hindi nagtagal ay pumasok na rin sila sa sasakyan. Kumain muna silang tatlo bago nila inihatid si Peter sa tutuluyan nitong hotel. Sa daan pauwi ay pinaalalahanan ni Sierra si Sathalia na huwag magpasaway at makipagkaibigan sa kanyang Kuya Sylvester. Nang marinig ang ‘Kuya Sylvester', nanlaki ang bilog na mata ni Sathalia, sumasayaw ang kasiyahan at kasabikan doon. Paulit-ulit na tumango ang at hanggang sa makarating sa bahay ay hindi ito natahimik sa katatanong
Ang akala ni Sierra ay siya lang ang makakapansin sa bagay na iyon. Ayaw naman niyang sabihin ito sa matanda dahil baka kung ano pa ang masabi nito. Ngayong mismo ang Senyora na ang nakapansin, isang pangahas na kuro-kuro ang sumagi sa kanyang isip. Si Sylvester ay kasing edad lamang ni Sathalia, parehong-pareho ang hulma ng mukha ng mga ito. Kung walang nakakaalam ng totoo ay isang daang porsyentong mapagkakamalang identical twins ang mga ito. Hindi kaya ay hindi talaga patay ang sanggol niya? Hindi kaya’y inanod lamang ito ng malaking alon at nasagip din kagaya niya, ibinigay sa bahay ampunan at naampon ng pamilya Montezides? Bumuhos ang kaba sa dibdib ni Sierra sa mga naiisip na posibilidad. Nakaramdam siya ng pagka-excite ngunit kailangan niyang kontrolin ang emosyon. Nakangiti siyang sumagot sa Senyora. “Baka nagkataon lang po, Grandma…” Tumango lamang ang Senyora na may magandang ngiti sa mga labi. Ang mga mata nitong singkit ay halos hindi na makita sa sobrang pagng
Kinabukasan ay maagang nagising si Sierra hindi dahil maaga talaga siyang nagigising kundi dahil may nanggising sa kanya. Si Sathalia. Ang anak niyang pinangangambahan pa niyang maninibago sa klima ng bansa at magkaka-jet lag ngunit hindi. Bagkus ay para itong nakalaklak ng daang bitamina dahil sa sobrang ligalig. “Mommy! Mommy! Wake up! Wake up already! I'm going to school with my big brother! Hurry up! We're running late!” Atat na hinila ni Thalia ang kamay ni Sierra papasok sa banyo. Halos humiwalay pa nga ang kaluluwa ni Sierra sa kanyang katawan nang mabuhusan ng malamig na tubig na nanggagaling sa shower head. Pinindot na pala ito ng anak. Ngumisi lamang ang makulit na bubwit at nag-peace sign. Ang nangyari ay imbes na ang anak lang ang paliliguan ay nasali na rin siya. Pagkatapos maligo at magbihis, bumaba na ang mag-ina upang mag-agahan. Kahit kaliligo pa lang ni Sierra napapahikab pa rin siya, ngunit itong anak niya, parang hindi dumaan sa pagtulog! “Good morning
Kinabahan si Sierra dahil baka kung ano na ang iisipin ng mga tao sa bahay gayong nagkasugat ito nang siya ang kasama! Sa taranta ay mabilis siyang tumayo at kumuha ng wet wipes upang punasan ang dumudugo nitong labi. Hinawakan nito gamit ang hintuturo labi nito upang ibuka para malaman kung pati ba ang loob ay nasugatan din. Walang malay si Sierra na habang marahan niyang pinupunasan ang labi ng asawa ay nanginginig na pala ang kamay nito. Hindi niya alam kung pasmado lamang ba siya o hindi dahil maging ang puso niya ay mabilis ang tibok. Nang matapos punasan ni Sierra ang labi niya ay pa-indian sit itong naupo sa harapan ng asawa. Ilang araw na sila bilang mag-asawa ngunit isang beses—noong araw na nagkaroon ng reaksyon ang pagkalalaki nito—pa lamang niyang natitigan ang asawa. Noong unang beses niya itong matitigan ay mabahagya pa itong maputla, ang labi nito ay maputla rin at kitang-kita talagang may sakit. Ngunit ngayon ay may buhay na ang mukha nito. Makapal pa rin ang
Pagkatapos ng anunsyong iyon ay agad na umugong ang usap-usapan. May isang nangahas na tumayo at pumaneywang. “Akala ko ba ay ang bagong ipapasok sa kompanya at team na ito ay makatutulong sa pagpapaayos ng team natin? Bakit parang imbes na makatulong, magiging pabigat pa!” “Hindi ba’t mayaman ang angkan ng napangasawa niya? Bakit hindi siya roon magtrabaho sa malaking kompanya na ‘yon? Bakit kailangan pa niya tayong agawan ng limelight, eh kapiranggot na nga lang ang sinasahod natin dahil sa palaging palpak na trabaho!” Segunda naman ng isa. “Ms. Cora, hindi po ba kung sinong team ang mananalo ay malaki ang magiging share? Huwag mong sabihing makikihati pa sa share na iyon ang babaeng ito? Why can't she just stay at home and take care of his vegetative husband? Since iyon naman ang rason kaya ito ipinakasal! Dahil wala ng pag-asang gagaling!” Sinundan pa iyon ng nang-aasar na tawa. Mariing kumuyom ang kamao ni Sierra. “Baka ang babaeng iyan pa ang dahilan upang tuluyan