Kalmado lamang na huminga si Sierra at tumango. “Yes, Mr. Evan. You see, my hands are occupied, I cannot pick them by myself.” Kumurap-kurap si Evan, ang buntas ng ilong ay lumalaki na at anumang oras ay handa na siyang kaladkarin ang babaeng ito palabas ng kompanyang ito. “You, how dare you—” inangat ni Evan ang kamay upang bigyan ng leksyon si Sierra. Ngunit inignora lamang siya ni Sierra at sinabing. “Ang inutos sa akin ng director ay ayusin ang mga papel na ito at hindi ang pagpupulot ng mga nahulog. So if you want me to finish these and add another, please do it now.” Ayaw man ni Sierra maging tunog arogante ngunit hindi niya hahayaan ang sariling apihin sa kompanyang pagmamay-ari mismo ng kanyang ama at nakamkam lang ng mga halang ang kaluluwa. Msyadong marami ang papel na kailangan niyang ayusin kaya naman nang sumapit ang alas quatro ay dinala na niya ang iba sa bahay. Tutal ay may pahintulot naman siya mula sa director na dadalhin ang ibang trabaho sa mismong ba
Nanigas si Morgan sa kanyang kinatatayuan nang marinig ang boses ni Sierra sa kanyang likod. Ngunit agad din naman itong nakabawi dahil sa tagal na niya sa industriyang ito ay nagkaroon na siya ng kakayahang um-adapt sa mga pagbabago. Kaya naman agad niyang pinalitan ng kalmado ang taranta sa kanyang mukha. “Ang mga kontratang nasa kamay ko ay pagmamay-ari ni Mr. Marco Montezides,” wala sa sarili nitong tanong, wala pang emosyon ang mukha nito. “Ito ang kontratang nakaplano ng pipirmahan niya kasama si Mr. Slyvio Narvaez bago mangyari ang insidente.” Itinaas pa ni Morgan ang hawak na mga dokumento upang ipakita kay Sierra, isang beses namang tumango ang babae. “At ayon din sa aking kaalaman, Madame… nakakatulong raw sa taong imbalido ang kinakausap lalo kung ito'y tungkol sa mga pangyayari bago ang aksidente. Kaya po binabasa ko sa kanyang tabi ang mga nakalagay sa papel na iyon.” Nabunutan ng tinik sa lalamunan si Sierra. Akala pa naman niya ay sinabi na ng sekretaryang ito ang m
Nang tuluyang makaalis si Sierra ay ang nurse ang nakatokang magbantay sa may pintuan habang ibinabalita ni Morgan ang mga bagay-bagay kay Marco. Nakasandal ang ulo ni Marco sa headboard ng kanilang kama habang pinipirmahan ang huling dokumento. Nang matapos ay nag-angat siya ng tingin kay Morgan. “Ano ng balita sa pinapagawa ko sa'yo?” Tanong niya. Alam ni Morgan na ang tinutukoy ni Marco ay ang pag-i-imbestiga niya ng katauhan ng asawa nito. Si Sierra Montalban. “Limang taon na ang nakalilipas ay naging malubha ang sakit ni Sierra Montalban kaya naman. Napagkadesisyuhan ng pamilyang Montalban na dalhin na sa ibang bansa ang kanilang anak upang mas matutukan ng mga eksperto roon. Ngayon ayon ay sa tingin ko'y palabas lamang nila na magpagamot sa ibang bansa pero ang totoo ay buntis ito ay doon lang manganganak. Alam mo ‘yon, para maiwasan ang eskandalo sa pamilya.” Mahabang salaysay ni Morgan. Blankong napatitig si Marco kung saan. “Sino ang ama ng bata?” “Malamang ay si
Marahang umiling si Peter. “There is no need, sister. I have already made a reservation. Ikaw ba…” Sandaling huminto si Peter bago nagpatuloy. “Sa mansyon ng mga Montezides ka na ba nakatira ngayon?” Saglit na tumingin si Sierra sa mga mata ng kapatid bago tumango. Alam ni Peter Montalban na imposible na niyang mapigilan pa ang kapatid sa galit nito. Hindi nito iyon magawa noon dahil wala siyang kapasidad, kaya ngayong asawa na siya sa isa sa pinakama-impluwensyang tao sa bansa ay madali na lamang sa kanya ang lahat. Hindi nagtagal ay pumasok na rin sila sa sasakyan. Kumain muna silang tatlo bago nila inihatid si Peter sa tutuluyan nitong hotel. Sa daan pauwi ay pinaalalahanan ni Sierra si Sathalia na huwag magpasaway at makipagkaibigan sa kanyang Kuya Sylvester. Nang marinig ang ‘Kuya Sylvester', nanlaki ang bilog na mata ni Sathalia, sumasayaw ang kasiyahan at kasabikan doon. Paulit-ulit na tumango ang at hanggang sa makarating sa bahay ay hindi ito natahimik sa katatanong
Ang akala ni Sierra ay siya lang ang makakapansin sa bagay na iyon. Ayaw naman niyang sabihin ito sa matanda dahil baka kung ano pa ang masabi nito. Ngayong mismo ang Senyora na ang nakapansin, isang pangahas na kuro-kuro ang sumagi sa kanyang isip. Si Sylvester ay kasing edad lamang ni Sathalia, parehong-pareho ang hulma ng mukha ng mga ito. Kung walang nakakaalam ng totoo ay isang daang porsyentong mapagkakamalang identical twins ang mga ito. Hindi kaya ay hindi talaga patay ang sanggol niya? Hindi kaya’y inanod lamang ito ng malaking alon at nasagip din kagaya niya, ibinigay sa bahay ampunan at naampon ng pamilya Montezides? Bumuhos ang kaba sa dibdib ni Sierra sa mga naiisip na posibilidad. Nakaramdam siya ng pagka-excite ngunit kailangan niyang kontrolin ang emosyon. Nakangiti siyang sumagot sa Senyora. “Baka nagkataon lang po, Grandma…” Tumango lamang ang Senyora na may magandang ngiti sa mga labi. Ang mga mata nitong singkit ay halos hindi na makita sa sobrang pagng
Kinabukasan ay maagang nagising si Sierra hindi dahil maaga talaga siyang nagigising kundi dahil may nanggising sa kanya. Si Sathalia. Ang anak niyang pinangangambahan pa niyang maninibago sa klima ng bansa at magkaka-jet lag ngunit hindi. Bagkus ay para itong nakalaklak ng daang bitamina dahil sa sobrang ligalig. “Mommy! Mommy! Wake up! Wake up already! I'm going to school with my big brother! Hurry up! We're running late!” Atat na hinila ni Thalia ang kamay ni Sierra papasok sa banyo. Halos humiwalay pa nga ang kaluluwa ni Sierra sa kanyang katawan nang mabuhusan ng malamig na tubig na nanggagaling sa shower head. Pinindot na pala ito ng anak. Ngumisi lamang ang makulit na bubwit at nag-peace sign. Ang nangyari ay imbes na ang anak lang ang paliliguan ay nasali na rin siya. Pagkatapos maligo at magbihis, bumaba na ang mag-ina upang mag-agahan. Kahit kaliligo pa lang ni Sierra napapahikab pa rin siya, ngunit itong anak niya, parang hindi dumaan sa pagtulog! “Good morning
Kinabahan si Sierra dahil baka kung ano na ang iisipin ng mga tao sa bahay gayong nagkasugat ito nang siya ang kasama! Sa taranta ay mabilis siyang tumayo at kumuha ng wet wipes upang punasan ang dumudugo nitong labi. Hinawakan nito gamit ang hintuturo labi nito upang ibuka para malaman kung pati ba ang loob ay nasugatan din. Walang malay si Sierra na habang marahan niyang pinupunasan ang labi ng asawa ay nanginginig na pala ang kamay nito. Hindi niya alam kung pasmado lamang ba siya o hindi dahil maging ang puso niya ay mabilis ang tibok. Nang matapos punasan ni Sierra ang labi niya ay pa-indian sit itong naupo sa harapan ng asawa. Ilang araw na sila bilang mag-asawa ngunit isang beses—noong araw na nagkaroon ng reaksyon ang pagkalalaki nito—pa lamang niyang natitigan ang asawa. Noong unang beses niya itong matitigan ay mabahagya pa itong maputla, ang labi nito ay maputla rin at kitang-kita talagang may sakit. Ngunit ngayon ay may buhay na ang mukha nito. Makapal pa rin ang
Pagkatapos ng anunsyong iyon ay agad na umugong ang usap-usapan. May isang nangahas na tumayo at pumaneywang. “Akala ko ba ay ang bagong ipapasok sa kompanya at team na ito ay makatutulong sa pagpapaayos ng team natin? Bakit parang imbes na makatulong, magiging pabigat pa!” “Hindi ba’t mayaman ang angkan ng napangasawa niya? Bakit hindi siya roon magtrabaho sa malaking kompanya na ‘yon? Bakit kailangan pa niya tayong agawan ng limelight, eh kapiranggot na nga lang ang sinasahod natin dahil sa palaging palpak na trabaho!” Segunda naman ng isa. “Ms. Cora, hindi po ba kung sinong team ang mananalo ay malaki ang magiging share? Huwag mong sabihing makikihati pa sa share na iyon ang babaeng ito? Why can't she just stay at home and take care of his vegetative husband? Since iyon naman ang rason kaya ito ipinakasal! Dahil wala ng pag-asang gagaling!” Sinundan pa iyon ng nang-aasar na tawa. Mariing kumuyom ang kamao ni Sierra. “Baka ang babaeng iyan pa ang dahilan upang tuluyan
Napakurap-kurap si Senyora Elizabeth. It was so unusual of her grandson to call and even ask her to go to her child's house! Anong mayroon sa kanyang apo at nais nitong pumasyal siya sa bahay ng mga magulang nito? "Okay apo, papasyal ako sa kanila." Tugon ni Senyora Elizabeth at pinatay na ang tawag. Napatulala siya sandali at saka tumingin kay Anita. "Anita, ano kaya ang mayroon at nais ni Marco pumunta ako sa bahay ng kanyang mga magulang?" Nagtataka niyang sinabi. "Baka naman ay gusto lang ng eldest master na maibalik ang inyong closeness sa kanila Senyora, besides, maganda rin na siya mismo ang may gusto noon." Nakangiting usal ni Anita. Tumango-tango si Senyora Elizabeth bilang pagsang-ayon. Habang pababa ay hindi maiwasang alalahanin ni Sierra ang naging usapan nila ni Marco nang isang gabi. "Maniniwala ka bang wala kaming ibang ginawa ni Lukas? It was just pure accident, I didn't even know he'll be there. Bigla na lang siyang sumulpot out of nowhere." Pagpapaliwa
Kinabukasan ay maagang nagising si Sierra at naghanda ng klase-klaseng almusal. Bumaba si Alea dala ang dalawang bata, nadatnan nilang puno ng klase-klaseng masasarap na almusal ang lamesa. "Wow, eldest mistress, ginawa ninyo po itong mag-isa lahat?" Namamanghang sambit ni Alea. Nakangiti namang tumango si Sierra. "My mommy is really good at cooking, Ate Alea!" May pagmamalaking sinabi ni Thalia. "She cooks delicious and yummy foods, we even have a small restaurant before!" Pagbibida pa nito. Tumango-tango si Alea. Sang-ayon siya sa sinabi ng bata dahil nakita niya na rin itong magluto nang ipagluto nito ng mga paboritong ulam si Vester. "What is so good about that?" Masungit na pangontra ni Vester. Ang mga mata nito ay nagniningning habang pinagmamasdan ang mga nakahelerang pagkain sa lamesa, ngunit salungat naman ang lumalabas sa bibig nito. Puno iyon ng poot. Isa talaga itong bata. Palaging taliwas sa sinasabi nito ang mga ginagawa. Imbes na ma-offend si Sierra ay l
Sandaling natulala si Marco sa gulat. After all, para sa isang lalaking marami ng pinagdaanan at na-master na ang pagiging walang pakialam, nagkaroon pa rin ang reaksyon ang kanyang mukha. Madilim ang mukha ng lalaki, kapagkuwan ay tumikhim ito at inalis ang braso mula sa pagkaka-akbay sa upuan ni Sierra. "It's getting late, let's go." Ani Marco at tumingin kay Deion. Makahulugang sinuklian ng tingin ni Deion si Marco, kapagkuwan ay tumango ito at inilagay ang filter ng sigarilyo sa ashtray. "It's over," anito. Ngayong nagsalita na ang dalawang boss, walang nagawa ang lahat. "Mr. Montezides, do you and your wife plans to stay here for a night? I will book a room for you." Ani Sebastian, ang siyang may pinakamalaking panalo sa gabing iyon. Agad umiling si Marco, "there is no need. It's getting late already, we'll head home." "Sebastian, you won the most tonight, anong gagawin mo sa pera mo? Susunugin? Why don't you treat us to a hot spring here in the country instead?"
Fully aware si Sierra na hindi dapat niya iyon ginawa. Alam niyang tanging ang paghihiganti lang ang puno't dulo ng lahat kaya siya napadpad sa piling ng isang Montezides na ito. At kapag pinakita niyang mayroon siyang pakialam sa lalaki, lalo na sa harapan mismo ng mga kaibigan nito, malamang ay isipin ng mga ito na higit pa sa pera ang kanyang motibo. Marahil ay iisipin ng mga ito na hindi siya nagpakasal dahil mayaman si Marco kung hindi ay dahil tunay silang nagmamahalan. Nagmamahalan? Posible ba talagang mangyari iyon? Parang hindi naman, lalo pa si Marco. Firm naman ang lalaki sa katayuang iyon. "Oh, no... Please help Ms. Sierra, Buddy, she's about to cry!" Panunudyo ng isang lalaki. "Just be on her side but you are not going to play on her behalf, right, Deion?" Tumingin pa ito kay Deion. Deion sipped on his cigarette before puffing out the smoke on his nose, tinagtag niya sa ashtray ang abo ng kanyang sigarilyo at saka palabirong umangat ang sulok ng mga labi. "Yeah,
Naghari ang nakabibinging katahimikan sa loob ng restaurant. Lahat ay pasimpleng makahulugang sumusulyap kay Marco, biglang naging bumigat ang ihip ng hangin. Hindi na magawang tingnan pa ni Sierra si Marco sa labis na kahihiyan, nagbaba siya ng tingin at tinanggal ang suot na disposable gloves. "Bro, would you like to play cards after dinner?" Basag ni Deion sa katahimikan, halatang pinapagaan lamang nito ang atmospera. Agad naman mayroong sunod na nagsalita. "Oo nga, bud, matagal-tagal na rin iyong huli nating laro. How about a few games?" "My hands are sore," kalmadong tugon ni Marco. "It's good that you are good at this game. Siyempre ay wala pa rin kaming panama sa'yo, hindi ko na nga mabilang kung ilang beses mo kaming natalo noon! Kaya sana ay mapagbigyan mo kami ngayon," halaklak ng isang lalaki. Tamad na nagtaas ng isang kilay si Marco, "I'm afraid that you're still no match to me even though I am new to this game," alam ng lahat na pumapayag na ang lalaki na ma
"Kumain muna tayo bago maglaro," ani Deion. Nagsitanguan naman ang mga ito at naupo na rin. Ilang segundo pa lang nang makaupo sila ay naramdaman ni Sierra ang pag-uga ng kanyang kaliwang bahagi, nang tingnan niya ay si Shanaia iyon. Palakaibigan itong ngumiti sa kanya. Lihim namang kumunot ang noo ni Sierra, anong ginagawa ng babaeng ito rito? Akala ba niya ay kaya ito hindi nakasipot sa shooting kanina ay dahil mayroong emergency? Ito ba ang emergency na tinutukoy nito? "Oh, I'm sorry, did I startled you?" Anang babae at saka mahinhing tumawa. "I am not really feeling well to be honest, but Mr. Lee here requested me to be here because he know that you'd be uncomfortable seeing these people. Since alam naman niyang pareho na tayo ng industriyang kinabibilangan, he assumed that I'd be a help of you. You know, mahirap tanggihan lalo na at CEO ng Legacia Entertainment," saglit pa nitong sinulyapan si Deion. Hindi sumagot si Sierra at tipid na tango lang ang naging tugon. Parehong
Mabilis na tiningnan ni Sierra ang video na sinend ni Gwen at napasapo na lamang siya sa sariling noo nang makita ang buong kaganapan. Mula sa pakikipaglaban niya sa dalawang bruskong lalaki hanggang sa biglaang pagkakahulog ng mabigat na props at bago pa man iyon bumagsak, parang kidlat na dumating si Lukas upang saluhin iyon para sa kanya. Dumagsa rin ang mga komento katulad ng; 'Nakakaawa naman si Shanaia! Muntik na siyang mapahamak!' 'Kasalanan ng produksyon at hindi nagdobleng ingat!''Boyfriend niya ba ang nagligtas sa kanya? Salamat naman at nandoon ang boyfriend niya dahil kung hindi ay baka si Ms. Shan ang napuruhan!' Mga ganoon at marami pang iba. Sa patuloy na pag-scroll ni Sierra ay mayroong mahagip ang kanyang mata. Komento iyon ng isang tao at sinabing hindi na kailangang mag-alala ng mga tao dahil hindi naman daw iyon ito at ang double lang. "Sierra, nandiyan ka pa ba?" Untag ni Gwen. "Ano? Ikaw ba talaga ang babaeng nasa video na 'to?" Isang malalim na buntong-hi
Napakabilis ng pangyayari. Kani-kanina lamang ay nakikipaglaban si Sierra sa kanyang mga kaeksena at ngayon ay sunud-sunod na sigawan na ang naririnig niya. "Oh my gosh! Paanong nangyaring bumagsak ang props na iyan?! Hindi ba kayo nag-double check bago magsimula?!" Histeryong bulalas ng direktor. "And worst, hindi natin tao ang nasaktan! What a bullshit! Bring him to the hospital now!" "Oh my gosh, oh my gosh, Lukas!" Ang nag-aalalang hagulgol ni Beatriz ang nagpatigil sa lahat. Mabilis nitong hinablot si Lukas at inilipat sa kanyang kandungan ang ulo nito. "What the hell did you do?! Why did you fucking save that useless bitch?!" Ang lahat ng kaganapan ay kanyang planado. Mula sa pagpapaluwag sa kinaroroonan ng props, pag-utos ng taong hihila roon at maging ang pagpunta ni Lukas sa lokasyon ng kanilang shooting. Iyon ay para makita ng lalaki kung paano niyang pahihirapan ang babaeng gusto nito at upang malaman na wala na itong pakialam dito. Subalit nagkakamali siya, heto at imb
Nakagat ni Sierra ang pang-ibabang labi. Nakaramdam ng takot na baka mabuko siya ng asawa.. Bakit ba kasi niya nabanggit ang ganoong apilyedo? Sa dinami-rami ng apilyedong pwedeng banggitin, talagang ang Narvaez pa! "Uhm... Asuncion, Flores, Santibañez or anyone?" Kabadong sinabi niya. Nanatili lamang na naka-angat ng kilay si Marco, kitang-kita niya ang pagkakabalisa sa likod ng mata ng babae na pilit nitong ikinukubli. Wala sa sariling napa-angat ang sulok ng kanyang labi, sumasayaw sa kapilyuhan ang mga mata. Subalit kailangan niya itong pigilan dahil kung hindi ay mabubuko siya sa kanyang sekreto. "You don't know them, you'll meet them later tonight." Malamig na usal ng lalaki. Lunes iyon ng umaga, ang mga bata ay nakaalis na kasama si Alea at Carlos sa eskwelahan. Si Sierra naman ay nag-abang na lang ng taxi sa labas ng village para pumunta sa lokasyon ng shooting para sa isang pelikula. Medyo labag sa kanyang loob ang pagpayag na maging parte ng produksyon subalit wala s