Marahang umiling si Peter. “There is no need, sister. I have already made a reservation. Ikaw ba…” Sandaling huminto si Peter bago nagpatuloy. “Sa mansyon ng mga Montezides ka na ba nakatira ngayon?” Saglit na tumingin si Sierra sa mga mata ng kapatid bago tumango. Alam ni Peter Montalban na imposible na niyang mapigilan pa ang kapatid sa galit nito. Hindi nito iyon magawa noon dahil wala siyang kapasidad, kaya ngayong asawa na siya sa isa sa pinakama-impluwensyang tao sa bansa ay madali na lamang sa kanya ang lahat. Hindi nagtagal ay pumasok na rin sila sa sasakyan. Kumain muna silang tatlo bago nila inihatid si Peter sa tutuluyan nitong hotel. Sa daan pauwi ay pinaalalahanan ni Sierra si Sathalia na huwag magpasaway at makipagkaibigan sa kanyang Kuya Sylvester. Nang marinig ang ‘Kuya Sylvester', nanlaki ang bilog na mata ni Sathalia, sumasayaw ang kasiyahan at kasabikan doon. Paulit-ulit na tumango ang at hanggang sa makarating sa bahay ay hindi ito natahimik sa katatanong
Ang akala ni Sierra ay siya lang ang makakapansin sa bagay na iyon. Ayaw naman niyang sabihin ito sa matanda dahil baka kung ano pa ang masabi nito. Ngayong mismo ang Senyora na ang nakapansin, isang pangahas na kuro-kuro ang sumagi sa kanyang isip. Si Sylvester ay kasing edad lamang ni Sathalia, parehong-pareho ang hulma ng mukha ng mga ito. Kung walang nakakaalam ng totoo ay isang daang porsyentong mapagkakamalang identical twins ang mga ito. Hindi kaya ay hindi talaga patay ang sanggol niya? Hindi kaya’y inanod lamang ito ng malaking alon at nasagip din kagaya niya, ibinigay sa bahay ampunan at naampon ng pamilya Montezides? Bumuhos ang kaba sa dibdib ni Sierra sa mga naiisip na posibilidad. Nakaramdam siya ng pagka-excite ngunit kailangan niyang kontrolin ang emosyon. Nakangiti siyang sumagot sa Senyora. “Baka nagkataon lang po, Grandma…” Tumango lamang ang Senyora na may magandang ngiti sa mga labi. Ang mga mata nitong singkit ay halos hindi na makita sa sobrang pagng
Kinabukasan ay maagang nagising si Sierra hindi dahil maaga talaga siyang nagigising kundi dahil may nanggising sa kanya. Si Sathalia. Ang anak niyang pinangangambahan pa niyang maninibago sa klima ng bansa at magkaka-jet lag ngunit hindi. Bagkus ay para itong nakalaklak ng daang bitamina dahil sa sobrang ligalig. “Mommy! Mommy! Wake up! Wake up already! I'm going to school with my big brother! Hurry up! We're running late!” Atat na hinila ni Thalia ang kamay ni Sierra papasok sa banyo. Halos humiwalay pa nga ang kaluluwa ni Sierra sa kanyang katawan nang mabuhusan ng malamig na tubig na nanggagaling sa shower head. Pinindot na pala ito ng anak. Ngumisi lamang ang makulit na bubwit at nag-peace sign. Ang nangyari ay imbes na ang anak lang ang paliliguan ay nasali na rin siya. Pagkatapos maligo at magbihis, bumaba na ang mag-ina upang mag-agahan. Kahit kaliligo pa lang ni Sierra napapahikab pa rin siya, ngunit itong anak niya, parang hindi dumaan sa pagtulog! “Good morning
Kinabahan si Sierra dahil baka kung ano na ang iisipin ng mga tao sa bahay gayong nagkasugat ito nang siya ang kasama! Sa taranta ay mabilis siyang tumayo at kumuha ng wet wipes upang punasan ang dumudugo nitong labi. Hinawakan nito gamit ang hintuturo labi nito upang ibuka para malaman kung pati ba ang loob ay nasugatan din. Walang malay si Sierra na habang marahan niyang pinupunasan ang labi ng asawa ay nanginginig na pala ang kamay nito. Hindi niya alam kung pasmado lamang ba siya o hindi dahil maging ang puso niya ay mabilis ang tibok. Nang matapos punasan ni Sierra ang labi niya ay pa-indian sit itong naupo sa harapan ng asawa. Ilang araw na sila bilang mag-asawa ngunit isang beses—noong araw na nagkaroon ng reaksyon ang pagkalalaki nito—pa lamang niyang natitigan ang asawa. Noong unang beses niya itong matitigan ay mabahagya pa itong maputla, ang labi nito ay maputla rin at kitang-kita talagang may sakit. Ngunit ngayon ay may buhay na ang mukha nito. Makapal pa rin ang
Pagkatapos ng anunsyong iyon ay agad na umugong ang usap-usapan. May isang nangahas na tumayo at pumaneywang. “Akala ko ba ay ang bagong ipapasok sa kompanya at team na ito ay makatutulong sa pagpapaayos ng team natin? Bakit parang imbes na makatulong, magiging pabigat pa!” “Hindi ba’t mayaman ang angkan ng napangasawa niya? Bakit hindi siya roon magtrabaho sa malaking kompanya na ‘yon? Bakit kailangan pa niya tayong agawan ng limelight, eh kapiranggot na nga lang ang sinasahod natin dahil sa palaging palpak na trabaho!” Segunda naman ng isa. “Ms. Cora, hindi po ba kung sinong team ang mananalo ay malaki ang magiging share? Huwag mong sabihing makikihati pa sa share na iyon ang babaeng ito? Why can't she just stay at home and take care of his vegetative husband? Since iyon naman ang rason kaya ito ipinakasal! Dahil wala ng pag-asang gagaling!” Sinundan pa iyon ng nang-aasar na tawa. Mariing kumuyom ang kamao ni Sierra. “Baka ang babaeng iyan pa ang dahilan upang tuluyan
Bahagyang napaahon si Sierra mula sa pagkakaupo. Ano ang kailangan ng lalaking ito at tumawag ng ganitong oras?! “Morgan, anong kailangan mo sa akin?” Pigil ang inis na tanong niya. “Mr. Narvaez wants to see you.” Seryoso lamang nitong sinabi. Slyvio Narvaez? Ano na namang kailangan ng lalaki sa kanya? Hindi ba’t kaibigan niya si Marco, bakit pa siya nito kakailanganin? Wala na silang dapat na pakialaman sa isa’t-isa! Isang gabing pagkakamali lamang ang naging ugnayan nila at wala ng iba! Hindi na dapat iyon masusundan pa! Kumalma si Sierra at bumalik sa pagkakaupo. “Hindi ako pwede ngayon, o kahit kailan.” Malamig niyang sinabi rito. Sandaling natahimik ang kabilang linya. “Ayon kay Mr. Narvaez, kapag hindi ka pumayag ay ang nangyari sa Luther's Club nang gabi ng iyong kasal ay…” Bagama’t walang idinugtong si Morgan sa sinabi ay malinaw pa sa crystal kay Sierra ang ibig nitong sabihin. Iyon ay isang banta. Pagbabantang siguradong gagawin nga nito dahil hindi naman it
Napalunok si Sierra at mabilis na umatras. Ngunit dahil malalaki ang biyas ng lalaki ay agad din naman itong nakalapit sa kanya. Gusto pa sana niyang umatras ngunit pader na ang nasa likuran niya. “Why? Did you missed your worthless of a husband already?” Kumuyom ang kamao ni Sierra at gustong sapakin ang lalaki. “Don't you dare call him that way,” galit niyang sinabi. “What if I won't? What will you do, Mrs. Montezides?” Tanong ni Sylvio at inangat ang isang kamay sa gilid ng ulo ni Sierra. Matalim lang na tinapunan ng tingin ni Sierra si Sylvio at hindi na nagsalita pa. Humalakhak si Sylvio at halos magtindigan ang balahibo ni Sierra sa ganda ng tawa nito. Kapagkuwa’y halos matupok ang paghinga ni Sierra nang umuklo ito palapit sa kanyang mukha, agad siyang umiwas dahilan upang sa leeg niya tumama ang labi ni Sylvio. Napalunok na lang siya nang maramdaman ang mainit na hininga ni Sylvio sa pagitan ng kanyang leeg at collarbone, hindi niya alam ngunit parang sinasadya nito
Umawang lamang ang labi ni Sierra. Hindi agad makapagsalita. Tiningnan lamang niya ang lalaking mayroong naglalarong ngisi sa mapupulang mga labi. Noong una pa lang ay malabo na talagang kausap ang lalaki kaya bakit pa siya nagtaka na kung anu-ano na lang ang mga pinagsasasabi nito? Masyado itong mayabang at mataas ang tingin sa sarili. Sa sobrang yabang nito ay alam ni Sierra na sinasadya ng lalaki ang lahat ng mga sinasabi at ginawa nito para lang magmukha siyang katawa-tawa sa paningin nito. Ngunit hindi niya hahayaang mapupunta pa rin dito ang huling halakhak. Hindi siya papayag na mapupunta dito ang huling halakhak. Pinigilan ni Sierra ang galit niya, tumaas ang sulok ng kanyang labi at matunog na tumawa. “I thought you're going to ask me to spend a night with you.” Bahagyang itinagilid ni Sylvio ang kanyang ulo, aminado siyang nagulat siya doon ngunit hindi niya gaanong pinahalata. Hindi niya lang inaasahan na sobrang straightforward nito. Nang makita ni Sierra ang pa
Nakagat ni Sierra ang pang-ibabang labi. Nakaramdam ng takot na baka mabuko siya ng asawa.. Bakit ba kasi niya nabanggit ang ganoong apilyedo? Sa dinami-rami ng apilyedong pwedeng banggitin, talagang ang Narvaez pa! "Uhm... Asuncion, Flores, Santibañez or anyone?" Kabadong sinabi niya. Nanatili lamang na naka-angat ng kilay si Marco, kitang-kita niya ang pagkakabalisa sa likod ng mata ng babae na pilit nitong ikinukubli. Wala sa sariling napa-angat ang sulok ng kanyang labi, sumasayaw sa kapilyuhan ang mga mata. Subalit kailangan niya itong pigilan dahil kung hindi ay mabubuko siya sa kanyang sekreto. "You don't know them, you'll meet them later tonight." Malamig na usal ng lalaki. Lunes iyon ng umaga, ang mga bata ay nakaalis na kasama si Alea at Carlos sa eskwelahan. Si Sierra naman ay nag-abang na lang ng taxi sa labas ng village para pumunta sa lokasyon ng shooting para sa isang pelikula. Medyo labag sa kanyang loob ang pagpayag na maging parte ng produksyon subalit wala s
Masyado yatang naging apektado si Sierra sa sinabi ng anak dahilan upang magdamag iyong bumagabag sa kanya. Puyat tuloy siya kinabukasan nang pumasok sa opisina. "Welcome back in the office, Miss Sierra!" Masiglang bungad ni Brianna, assistant ni Sierra at may pinutok pang confetti. "Oh my gosh!" Napawak ang babae sa kanyang dibdib sa labis na gulat. Sa sobrang kalutangan dahil sa puyat ay hindi na niya napansin ang mga paligid sa kanyang opisina, basta na lamang kasi siyang pumasok. "Alam ninyo po ba ma'am nang dahil sa inyo ay palagi ng trending ang company natin? Hindi na lang sina Miss Shanaia ang umiindorso kundi pati na ang mga influencers and other celebrities even without payment!" Patiling anunsyo pa ni Brianna, "siyempre meron pa rin namang bashers pero mas marami pa rin ang sumusuporta at bumibili not because of the clout but because our product is high when it comes to quality!""That's true!" Sabat ng assistant manager na si Evan, ang lahat ng mata ay dumako rito. Ala
Pagkatapos mag-almusal ng mag-anak ay tumungo na sila sa entertainment room para sa gaganapin kunong 'massage session'. Pabor naman iyon kay Sierra dahil wala siyang trabaho sa araw na iyon. Natapos na kasi ang kanyang trabaho bilang personal wardrobe assistant ni Shanaia Sanchez ngayong tapos na ang photoshoot ng mga ito. Ngayon ay balik opisina na siya at gagawin na ang totoong trabaho, iyon ay ang magdesenyo ng mga damit. Wala ring pasok ang mga bata sa araw na iyon dahil sa biglaang pagbabago ng panahon. Kaya ngayon ay nakatambay sila sa entertainment room. "I am so happy right now, Mommy!" Ngiting abot langit na sinabi ni Thalia. "Because you and handsome uncle are here! We can be a happy family!" Maligalig pang dagdag ng batang babae. "Are you happy, Kuya Vester?" Baling nito sa batang lalaking tahimik lang. Dumako ang tingin ni Sierra kay Vester, tiningnan ang bawat reaksyon nito sa mukha. Kumunot ang noo ng bata na para bang pinag-iisipan pa nito ang sagot sa tanong ng
Kinabukasan ay alas singko ng umaga nagising si Sierra upang maghanda ng almusal para sa mga bata. Naroon naman si Carlos at Alea ngunit dahil madalas na hindi niya nakasama ang anak nitong mga nakaraang araw ay gusto niyang bumawi. "Utusan ninyo ako eldest mistress, ah!" Ani Alea na medyo hindi mapakali ng walang ginagawa. Ginawa na nito yon noong unang araw nito sa bahay pero ngayong ginawa nito ulit, hindi niya maiwasang mahiya dahil trabaho niya iyon! "Huwag kang mag-alala, Alea, sanay akong ipinaghahanda ang anak ko ng pagkain. This is not new to me, at bumabawi lang ako sa mga bata dahil nitong mga nakaraang araw ay puro ako trabaho." Paliwanag ni Sierra habang hinahalo ang mga sangkap sa isang stainless steel na lagayan ng pancake. Nakangiti naman si Alea roon, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting inggit dahil may ina palang ganoon. Hindi kagaya ng kanyang inang mas pinili siyang pagtrabahuhin sa murang edad para may pambayad ng mga utang sa sugal. "Ayos ka lang
"Wala rin dito ang young master!" Naiiyak na bulalas ni Alea. "Nasaan kaya siya? Naku sana naman po walang nangyaring hindi maganda sa kanya! Sabihin na po kaya natin sa senyora, eldest mistress?" Napatingin si Sierra kay Alea sa sinabi nitong iyon. Kanina pa niya iyong naiisip ngunit ayaw niya namang pag-alalahanin ang matanda. Baka nagpapahinga na ito ngayon. Kinuha na lamang ni Sierra ang telepono upang tumawag ng police dahil talagang wala na siyang choice. Ngunit naalala niyang mayroon nga pala siyang cctv sa sala kaya naman iyon na lamang ang tiningnan niya. Subalit laking pagtataka niya dahil wala namang bakas ni Marco na lumabas ng bahay, bumaba oo ngunit umakyat din naman agad ito sa opisina nito. "Tara, tingnan natin ulit sa opisina niya." Ani Sierra at nauna ng pumasok sa kabahayan upang tingnan muli ang asawa. Nang matanaw ang dalawa ay halos mangiyak na si Carlos. Palihim siyang nagtipa ng mensahe para kay Marco. To Young Master: Young master, wala na. Bumali
Walang nagawa si Sierra kung hindi ang buksan ang pintuan ng sasakyan at lumabas. Nais niyang magtanong kung bakit biglang nagbago ang isip ng lalaki ngunit sa sobrang inis ay hindi na lamang niya ginawa, bagkus ay malakas niyang isinara ang pinto upang iparating dito ang iritasyon niya. Sinong hindi maiirita kung bigla ka na lang pababain sa gitna ng kalsada kung saan walang halos dumadaan na taxi at maghahating gabi na?! Kung sana hindi ito umeksena sa restawran edi sana roon pa lamang ay nakasakay na siya at matiwasay nang nakauwi sa bahay. Hindi iyon sa ganoong oras ay para siyang ligaw na multong nakatayo sa gilid ng kalsada at naghihintay ng magbibigay sa kanya ng hustisya. "Nakakainis! Humanda ka sa ganti ko, impaktong lalaki ka." Inis na bulong ni Sierra sa sarili. Halos isang oras din ang kanyang hinintay roon bago may taxing dumaan. Nang makarating sa bahay ay dumiretso siya sa opisina ni Marco upang ipaalam dito na nakauwi na siya subalit laking panlalaki ng kanyang
Lahat ng mga taong naroon ay lumingon at nakatuon ang mga mata sa likuran. Kahit na pilitin man ni Sierra na itanggi ang presensya sa kanyang harapan ay alam niyang mas makakakuha siya ng atensyon. Kaya naman, tumikhim siya at saka tuwid na tumayo at hilaw na nginitian ang lalaki. "Oh, Mr. Narvaez, what are you doing here?" Patay-malisya niyang tanong. "Hinahanap ka?" Umarko pa ang isang kilay nito. Gusto ng umirap ni Sierra sa inis dahil sa sagot nitong iyon. Bakit naman siya nito hahanapin? Oo nga at may kasunduan silang magkikita sa ganoong araw subalit hindi naman niya akalaing talagang hahanapin siya nito para lang doon! Mas kumalat tuloy sa kalamnan ni Sierra ang inis ngunit kailangan niya iyong itago dahil maraming mata ang nakamasid sa kanila. Kaya naman, kinalma niya ang sarili sa kagustuhang kalmutin ang lalaki sa mukha at humugot na lamang ng malalim na hininga. "Oh, did my husband asked you to fetch me?" Ani Sierra sabay kindat upang ma-gets naman ni Sylvio ang
Pagkatapos iyong sabihin ng waiter ay siya namang pagpasok ni Sylvio Narvaez dahilan upang magsinghapan ang mga naroroon. Sa kabilang banda, habang ang lahat ng atensyon ay nasa lalaking bagong dating ay dahan-dahan siyang naglakad paatras at naupo sa may pinakasulok, tinakpan ng kamay ang kanyang noo at nakatungo sa kanyang telepono. Obviously, nagtatago. Abot langit ang kaba sa puso ni Beatriz nang makita ang lalaking kanyang inasam-asam na makita. Ayon sa kanyang ama ay napakahirap nitong hagilapin subalit ngayong gabi ay talagang pinaunlakan ng lalaki ang request ng ama alang-alang sa kanya! Ganoon siya kamahal ng kanyang ama!Mahal na mahal niya si Lukas Buena subalit ito na mismo ang kusang nagpatigil ng kanilang kasal, kaya ngayong nandito na si Sylvio Narvaez na isang pinakamayamang tao sa mundo ay hindi siya magdadalawang isip na magpakasal dito! Kapag naging isang ganap na siyang Mrs. Narvaez ay magagawa na niya ang lahat, mapapaluhod na niya ang mga tao. Maaalipusta na ni
Simula ng makarating sila sa Delicacies Restaurant ay hindi na humupa pa ang ingay lalo at marami ang imbitado. Dahil hindi lamang mga kasamahan sa photoshoot ang inimbita maging ang ilang mga sikat na panauhin sa larangan ng industriya. Ganoon ang gusto ni Beatriz, gusto niya iyong maraming tao nang sa ganoon ay maraming magkakautang na loob sa kanya at kapag siya naman ang may pabor na hihingin ay hindi na sila makatatanggi pa. Sa dami ng imbitado ay naging exclusive ang kainan. Pagkatapos kumain ay sinunod ang desserts at mga inumin. Roon na mas umingay nang magsimula ang inuman at tugtugan. "This evening is so lit, Miss Bea!" Anang isang sikat na lalaking artista na may hawak na whisky sa kanyang kanang kamay. "You're the best!""Oh, it's a small thing, Paul! Have more drink!" Ani Beatriz at nakipag-toast ng baso rito. "I hope this will not be the last time Miss Beatriz will held a dinner party," anang isang babaeng modelo na sipsip nang sipsip kay Beatriz. "You are so beautifu