Scarlett Louise Santillan, a.k.a. "Red," is the best and most famous assassin of the Wolfgang Creed Organization. She's the rank one. She lived just like a normal businesswoman by day, but by night, she was a dangerous, powerful, badass, fearless, smart, and bravely beautiful woman. No one can match her. She's ruthless and brutal when killing. She kills anyone who gets in her way without mercy. ——————— Lucien Aziel Savedra is a multi-billionaire. He is the owner of Savedra Oil Company, the richest company in the country and Asia. He is known as an arrogant, cold, and heartless man. That's what most people know because that's what they see in him, but the truth is, Lucien doesn't want to show his true self to others. That was his father's order. Moreover, they are a rich family in all of Asia. They have many enemies, and they should not be seen as weak. Not only that, Lucien didn't know that his father was a member of the underground society. ——————— After Red accomplished her mission, her boss called her for the next job. She thought her mission would follow the same routine, but she was wrong. His boss gives her a new assignment. A mission she never thought would be given to her will be accepted. Her mission is to protect and be the maid of an arrogant billionaire. What happened to Red when she was with the man? How will she protect the man when a lot happens that she didn't expect? Will she be able to survive the mission to protect and guard him? Or, for the first time, will she give up on her mission?
View MoreSIMULA (Unang Kabanata)
MALALIM na ang gabi, halos isang oras na kaming nakamasid sa mansyon ng target. Hinihintay na makatulog ang lahat bago simulan pasukin ang loob ng mansyon.
Dalawa lang naman ang target, Hindi kasama ang ibang pamilya, kaya kailangan maging maingat. Sana lang walang maging hadlang sa gagawin namin para walang madamay na ibang inosente.
Tsk, kahit naman assassin kami kung sino lang ang target at inutos sa amin na papatayin iyon lang ang susundin. Pwera na lang kapag may makisawsaw at puntirya din kami. Ibang usapan na iyon.
Isang group mission ang binigay ni Boss na trabaho ko. Kasama ko ang ibang assassin na nasa top rank din. Tsk, sa totoo nga lang hindi ko gusto ang group mission na ito. Ayoko sa lahat ‘yung may iniisip akong iba, para sa akin nagiging pabigat lang sa misyon kapag may kasama. Mas tumatagal ang oras.
Maya maya pa napansin ko na ang ang surveillance drone ni Sapphire na papasok sa loob ng mansyon.
“Be carefull, Sapphire.” Seryoso kong anas gamit ang earpiece na nasa aking tenga. Hindi dapat kami pumalpak sa misyong ito dahil isa ito sa mahalagang trabaho na binigay ni Boss.
“Copy that, Red.”
Hinintay namin makapasok sa loob ang drone para malaman at makita kung ilang bantay pa ang gising at kung nasaang kwarto naroroon ang target.
“So?” Naiinip kong sambit.
Kanina pa ako dito sa gilid at nagtatago sa likod ng puno. Hindi ako sanay na naghihintay ng matagal. Kung ako lang ang naka-assign sa misyong ito kanina pa ito tapos.
“There are 3 men patroling in the living room, 4 in front of the mansion, four in the backyard, and three upstairs.”
Sagot ni Sapphire. So, marami pa palang bantay sa loob ng mansyon.
“Gunner, you know what to do with the people upstairs and in the living room.” Seryoso kong turan. Gunner is our sniper for this mission.
“Areglado, Red.”
“Blade, Thunder; take care of the people in the front and back.”
“Copy that, Red. ” Sabay na sagot ng dalawa.
“Saphire, where is the target?” Tanong ko habang inaayos ang pistol na hawak.
“At the end of the second floor is the room of our target, on the left side.”
“Good, be alert Sapphire, abisuhan mo agad kami kapag may ibang tao na gising o tauhan na makakalaban. Night, come with me.”
Maingat akong umalis sa pinag tataguan ko. Ilang sandali pa nasa tabi kona si Night.
“Gunner.” Mahina kong usal, alam naman na niya ang ibig sabihin ng pag tawag ko sa kanya.
“The living area is now clear, you can go inside, Red.” Napangisi ako.
“Good.” Sagot ko saka nagmamadaling pumasok sa loob. Kasunod ko si Night na naka-alerto sa aming likod.
I move quitely as I can. Hindi pwedeng ma-alarma ang ibang tauhan. Masisira ang misyon namin. Mabuti na lang medyo madilim dito sa living area.
“Shit! magtago kayo Red! May lumabas sa kwarto malapit sa hagdan na dalawang kalaban.”
Rinig naming sambit ni Sapphire sa earpiece. Napamura na lang ako dahil malapit na kami sa hagdan! Wala kaming nagawa kung hindi magtago.
Nagkatinginan kami ni Night ng maglakad patungo sa maindoor ang mga ito. Shit, baka makita nila ang bangkay na nakahandusay lang sa sahig dito sa sala at sa maindoor. Wala akong inaksayang oras, tinanguan ko si Night nakakaintindi naman itong tumango at sabay kaming lumabas sa aming pinag-tataguan saka dahan dahan naglakad patungo sa mga ito. Nilabas ko ang dagger na nasa aking hita.
Naging mabilis ang kilos namin, sinakal ko agad ang lalaki saka nilaslas ang leeg nito sabay hila sa gilid para hindi mapansin. Nang mapatingin ako kay Night ay ganon din pala ang ginawa nito.
Sinenyasan ko siyang umakyat na kami sa taas.
“Red, kayo ng bahala ni Night sa kalaban sa taas, nahihirapan akong targetin sila dahil palakad lakad ang mga ito at tago. Baka makabasag ako ng bintana at maging sanhi pa ng pagka-agaw ng atensyon ng ibang tao. Hindi maganda ang naging pwesto ko.”
Biglang turan ni Gunner. Nakakaintindi naman akong tumango saka nagsalita.
“Alright, mas maganda nga na kami na lang. Mahirap na baka mabulilyaso ang mission natin.” Sagot ko.
Napansin ko nga na nakasarado ang mga bintana sa second floor. Mahihirapan nga si Gunner na puntiryahin ang mga ito kung sakali. Kung ipipilit niya paniguradong makakaagaw kami ng atensyon.
“Ako na ang bahala sa living area kung sakaling may kalaban na dumating.”
“Sige. Antabayanan mo na lang.”
Habang binabaybay namin ang hagdan pataas ay alerto akong nakatingin sa second floor at nakatutok na rin ang hawak kong baril kung sakaling biglang may sumulpot na kalaban.
Pagkarating namin sa pangalawang palapag ng mansyon sakto naman na nakatalikod sa amin ang isang tauhan na abala sa kanyang cellphone.
Maingat akong lumapit dito at walang ano-anong hinampas sa batok ang lalaki. Mabilis naman na nasalo ni Night ang katawan nito saka hinila sa gilid ng pasilyo.
Wala na akong inaksayang oras pa at nagmamadali na kaming nagtungo sa kwarto ng target. Pero bago ‘yun biglang sumulpot ang dalawang kalaban. Mabilis namin silang pinaputukan sa noo ni Night saka deretsong pumasok sa loob ng kwarto, hinayaan na namin ang katawan ng mga ito na nakahandusay sa labas. Kailangan na namin magawa ang misyon at matapos.
Bigla naman napabangon sa gulat ang mag asawang miyembro ng underworld society ng maramdaman ang presensya namin.
“Sino kayo? anong kailangan niyo sa amin?” Nahihintatakutan na tanong ng lalaki.
Ngumisi lang naman ako bilang sagot saka tinutok ang hawak kong baril sa kanila. Nagsimula namang umiyak ang babae.
“Die.” Walang emosyon kong turan saka sila sunod sunod na binaril sa kanilang dibdib at ulo. Sinigurado kong hindi sila mabubuhay.
Bumaksak ang walang buhay nilang katawan sa kama at naliligo sa sariling dugo.
This is one of our mission tonight. To kill the two members of the underworld. This is what boss ordered to us. At ito ang buhay at trabaho ko ang pumatay.
“Mission successful, Let's go to the last one.” Seryoso kong turan sa kanila saka tumalikod at lumabas ng kwartong iyon.
Habang naglalakad ay nakasunod naman sa akin si Night hawak na nito ang cellphone niya.
“Who is the next target, Night?” Malamig kong tanong. Inilapit naman niya sa akin ang hawak na cellphone at pinakita ang larawan at details ng susunod na target. Conrado Macapagal. Ang tumatayong leader ng pinatay namin na mag asawa.
Tumango lang ako saka mabilis na lumabas ng mansyon at dere-deretsong tinawid ang pader kung saan ako dumaan kanina. Sumunod lang naman sa akin si Night. Tsk, buti na lang tahimik lang ang isang ‘to at hindi pala-imik kapag hindi mo kinakausap.
“Where are you, guys?” Tanong ko habang tinatago ang baril sa aking hita. Hindi ko kasi nakita ang kotse sa punong pinag iwanan namin kanina.
“We are here in the back of the white van. Umalis na kami doon sa puno baka may makahalata pa.”
Hindi na ako nagsalita pa at pinuntahan kung saan sila naroroon. Once na matapos ang misyon automatic na magkakanya-kanya na kaming alis sa pinang yarihan. Magkikita kita na lang sa kung saan ang tagpuan na pinag usapan.
Nakita ko silang nakasandal sa dala namin sasakyan at hinihintay kami.
“Hope in, we still have one last mission, Let finish it right away, so we can go home and rest.” Turan ko agad ng makalapit sa kanila. Ako na ang nagpresinta na mag-dadrive para makarating sa susunod na destinasyon.
**********
Dahan-dahan kaming pumasok sa loob ng warehouse kung saan ang kuta ng kalaban. Hinanda kona ang dalawa kong baril. Sigurado na maraming tauhan ang nandito at mapapalaban kami.
Si Sapphire at Gunner lang ang wala dito dahil parehas silang sniper.
“Prepare to attack.” Turan ko ng makita ang mga tauhan na abala sa pag susugal at inom. Napangisi na lang ako dahil madali namin sila mapapabaksak. Tss, masyadong pa-easy easy ang mga ito. Hindi nila alam may nakapasok na sa kuta nila.
Nang sumenyas na ako sa kanila ay sabay sabay kaming lumabas sa pinag tataguan at pinaulanan ng bala ang lahat ng tauhan na makikita namin. At katulad ng inaasahan naging madali sa amin ang lahat dahil hindi sila handa at biglaan ang pag sugod namin.
Hindi rin kami nakaagaw ng atensyon dahil lahat ay naka silencer ang baril. Hanggang sa makita namin ang totoong target ng lumabas ito ng isang kwarto.
Kitang kita namin ang gulat sa mga mata nito akma siyang tatalikod at tatakbo ng maunahan siya ni Night. Binaril siya nito sa hita na siyang kinaluhod nito.
Nilapitan ko ito at walang awang inapakan ang sugat.
“Any last words?” Walang emosyon kong tanong.
“Please, don't kill me. Ano bang kailangan niyo? Pera? ibibigay ko! Please spare my life!” Isang ngisi ang sumilay sa aking labi saka mas diniinan pa ang pag apak sa sugat nito.
Naghihiyaw naman ito sa sakit.
“We need nothing but to kill you. That is the order we must obey. Goodbye, Conrad Macapagal. See you in hell.”
Bago pa siya makasagot ay binaril kona ito sa ulo at dibdib. Tinanggal kona ang paa sa sugat nito saka tumalikod at naglakad palabas na parang walang nangyari.
“Let's go home, I'm tired.” Turan ko saka inalis ang aking maskara tapos ay nilagpasan sila at dere-deretsong pumunta sa sasakyan pero hindi pa man ako nakakasakay ng tawagin ako ni Sapphire at iabot sa akin ang kanyang cellphone. Taas kilay ko naman iyong tinignan.
“Boss called and said he wanted to talked to you.” Alanganing sambit ni Sapphire. Walang salita na kinuha ko ang kanyang phone at tinapat sa akin tenga.
“Yes, boss?”
“Goodjob Red, hindi talaga ako nagkamali sa ‘yo. Anyway, I called to tell you to come here to the headquarters, I have something important to tell you regarding to your next mission.” Nangunot ang noo ko.
“Ngayon talaga boss? Hindi ba pwedeng ipag pabukas na? I'm tired.” Walang gana kong turan. Narinig ko naman ang buntong hininga nito sa kabilang linya. Pagod na pagod na ako ilang oras din inabot ang mission namin ngayon. Wala na akong lakas para pumunta sa HQ at alamin ang sasabihin nito.
“Alright, tomorrow then, come here at 10am. I don't want you to be late, Red. This is one of the important mission that I will assign to you, so I have to discuss the plan with you.”
Nakahinga naman ako ng maluwag. Akala ko ipipilit pa rin ni boss na pumunta ako sa headquarters.
“Areglado boss see you tomorrow.”
“Alright, Job well done, Red. Umuwi na kayo at magpahinga.”
Matapos makausap si Boss ay dali-dali na kaming sumakay sa sasakyan but this time hinayaan kong si Blade na magmaneho ng sasakyan dahil hindi kona kaya magmaneho pa. Nakakapagod ang gabing ito.
******
Hi, sana po suportahan niyo din po ang bagong story kona ito. Mag iwan po sana kayo ng ratings, comment and gems. Thank you so much po!
LUCIEN Nasa sasakyan na kami pero sa unahan lang ang tingin ko. Sa buong hapon na dumaan ang mga nalaman ko ang naglalaro sa aking isip. Gusto ko ng komprontahin si Louise pero pinipigilan ko ang sarili. Gusto ko din alamin kung may nararamdaman pa ba ako sa babae dahil sa tuwing naaalala ko ang sinabi ni Crystal na minahal ko si Louise ay bumibilis ang tibok ng puso ko. Hanggang sa makauwi kami ng mansion, katulad ng kinagawian. Nauna akong bumaba habang siya ay pinarada ang sasakyan.Habang paakyat ng hagdan hindi ako mapakali, may gusto akong gawin. Kapag hindi ko to ginawa paniguradong hindi ako makakatulog ngayong gabi. Kailangan ko ng kasagutan. Hindi ko na kaya maghintay pa. Akala ko hindi ko siya kokomprontahin ngayon araw pero hindi ako tinatantanan ng magulo kong isip. Kaya pag dating sa tapat ng aking kwarto hinintay ko si Louise na umakyat. Hindi naman ako nag hintay ng matagal dahil maya maya nakita kona itong naglalakad palapit habang nagtatakang nakatingin sa
LUCIEN Hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa pag-iisip. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. I think Crystal is the first person I need to talk to. I need to clarify whether we really broke up or not. I need answers to all the questions running through my mind. I’ll invite her to lunch at my office. I’ll ask Louise to buy lunch so I can talk to Crystal privately, just the two of us. That’s the only opportunity I see to get some answers. Good thing at sumunod sa akin si Louise. Kahit na kita ko sa mga mata niya ang pagtutol. Sinadya kong marami ang ipabili at sa malalayo lahat para matagal siyang makabalik. Tok! Tok! “Come in.” Sagot ko saka umayos ng upo. “Hi Babe! Sorry, I got delayed because I had to deliver a report to the marketing department. So, what got into you that you invited me for lunch? Did you miss me?” Masayang bati ni Crystal saka dire-diretsong pumasok. Napansin kong napalingon siya sa pwesto kung saan lagi nakaupo si Louise. “Oh where is your
Mabilis akong bumaba ng sasakyan at sumunod sa lalaki. Baka magbago pa ang isip. “You like K-restaurant, right? Then order whatever you want. It’s on me,” He said bossily as we sat down. Instead of getting annoyed, I just smiled and shook my head. I think I already know why he’s acting like this—it’s because of Night. “Why are you shaking your head? Don’t you want to eat here? Where do you want to go? Let’s go there instead,” he said.“Nah, I like it here,” I replied with a smile. “Tss. Stop smiling.” “Why? I’m happy.” “Really, huh?”“Yeah, good thing you asked me to join you. I didn’t eat properly earlier. I didn’t even finish my food.” “Huh, paano enjoy na enjoy ka makipag usap sa Night na 'yon. May pa punas punas pa sa gilid ng labi mo.” I grinned at his reaction. He looked like a jealous boyfriend. “Why? Are you jealous? Do you want to be the only one to do that for me? Why? Are you in love with me?” I teased him.“What the… In your dreams. I’m loyal to Crystal,” he s
UWIAN Nakasunod ako kay Lucien at Crystal na magkahawak ang kamay. Patungo kami sa paborito nilang kainan para mag dinner. Well, Sila lang ang kakain dahil hindi naman nila ako niyaya. Hindi pa rin kami nagpapansinan ni Lucien. Isa pa ayoko din silang makasabay. Sa bahay na lang siguro ako kakain or bibili na lang ako. Nasa harap na kami ng restaurant ng biglang tumunog ang cellphone ko. Shit, nakalimutan kong i-silent. Naka-agaw tuloy ako ng atensyon. Tumigil ako saglit at nagmamadaling kinuha sa bulsa ang phone. Napansin kong tumigil din ang dalawa at sinulyapan ako ni Lucien. Hindi ko siya pinansin, nang makitang si Night ang tumatawag ay agad ko iyong sinagot. “Hello Night?” “Hi, Are you guys having dinner?” Nangunot naman ang noo ko. “Huh? No, just them. I’m not joining. Why?” “Good, then let’s eat together. I’ll come to you.” “Huh? Where are you?” “Same place kung nasaan kayo. wait for me there.” “Naku, ‘wag na sa bahay na ako kakain ok—” Hindi kona nata
“Ouch! Why did you push me, Lu? That hurts!” I heard Crystal's pained complaint. But instead of paying attention and helping her, I froze in place as if rooted to the ground. “OPEN THIS FUCKING DOOR!! WHY IS YOUR DOOR LOCKED?!” Oh fck! Natataranta kong nilapitan si Crystal na kakatayo lang. “Fix your clothes quickly! Then sit over there.” “Why? Why are you panicking?” Nakataas na kilay na tanong niya. “Just do what I’m telling you.” Medyo naiinis kong sabi. “No. Don’t tell me you’re scared because your bodyguard might see us like this? Let me remind you, I’m your fiancé, there’s nothing wrong with what we’re doing. Kung makita man niya tayo wala na siya don, Right?” Inis na sagot niya sa akin pero hindi ko ‘yun pinansin dahil focus ako sa babaeng kanina pa katok ng katok. “Tsk, Just do what I'm telling you.” Sagot ko sa kanya saka inayos ang sarili at humakbang papalapit sa pinto. “KAPAG HINDI MO BINUKSAN ANG PINTO SISIRAIN KO TO LUCIEN!!” D*mn it! This woman is re
“Tsk, that's not what I want to hear. That's not the Louise I know who loves my son. I'm here to give you a chance to fight for what you feel for Lucien. Find a way to catch his attention and stir up his mind and heart.” Natigilan ako sa sinabi ni Sir Aidan. Seryosong seryoso ito. “I’m doing this because I don’t want us to have any regrets in the end. I don’t want us to blame each other later. I’m giving you a chance, but if there’s truly nothing, I’ll let Lucien go ahead and marry Crystal. I’ll intervene for the last time. So, gawin mo na ang lahat habang may natitirang araw pa. It’s up to you what fate has in store for the two of you.” Hindi agad ako nakasagot. Mariin akong pumikit saka sumandal sa kinauupuan ko. Nahihirapan akong magdesisyon lalo na sa mga binitawang salita ni Sir Aidan. Gusto kong ipaglaban si Lucien, gusto kong bawiin ang lalaking mahal ko. Pero nagtatalo ang puso’t isip ko. Sinisigaw ng puso ko na ipaglaban ko siya pero ang isip ko sinasabing mali dahil m
KINABUKASAN Ang aga-aga pero wala sa mood ang boss ko. Hindi man lang ako pinansin mula kanina, mukhang napikon ko ata kagabi. Argh! Araw araw ba na magiging ganito ang ganap ko kapag badmood ang boss ko? Bumuntong hininga ako saka sumandal sa kinauupuan at kinuha ang aking phone. Oorder na nga lang ako ng pagkain tsk! Hindi ako nakapag almusal kanina dahil na late ako ng gising ‘e. Tapos nagmamadali pa ang boss ko na pumasok. Ang ending wala akong almusal kahit man lang humigop ng hot choco or kape wala! Buti pa siya nakapag kape at almusal ‘e. Sakto naman na tumunog ang phone ko hudyat na may nag text. Bumungad sa akin ang pangalan ni Night, Agad kong binasa ang text niya. Night: Good morning, Red. Are you busy? Mabilis naman akong nagreply. To Night: Not really, why? Night: I’m here outside Lucien’s office. I brought some hot chocolate and a sandwich. I found out you didn’t have breakfast earlier, so I brought you some. Come on out, let’s eat together. Hindi
PAGBALIK sa opisina ganon pa rin ang mood ni Lucien. Hindi man lang niya ako tinatapunan ng tingin o kahit sulyap man lang. Ano bang problema niya? Ano ba ang nangyari sa kanila ni Crystal? Nag-away ba sila? Kung nag-away man sila bakit pati ako damay? Or… Galit siya sa akin dahil hindi ako sumabay sa kanila sa pagkain? Hm, imposible naman ‘yun. Pakialam ba niya sakin ‘diba? Argh! Ewan! Ang hirap na nga ng sitwasyon ko dinadagan pa ng ganito. Bahala nga siya d’yan. Hahayaan ko siya sa toyo niya. Mahirap kapag sinabayan ‘e, Baka kung saan kami humantong kapag pinatulan ko siya. Hanggang sa mag-uwian hindi pa rin niya ako pinapansin. Bad mood pa din ang hinayupak. Pati ako dinadamay, nakakainis! Seryoso ako sa pagmamaneho ng biglang magsalita ang katabi kong lalaki. “Have you known that guy for a long time?” Nangunot naman ang noo ko dahil sa tanong niya. Anong sinasabi niya? Sinong guy? Bahagya ko siyang sinulyapan. “Who?” Taka kong tanong. “The guy who was sitting
MASAYA akong tumalikod para puntahan ‘yung dalawa. Atleast ma-eenjoy ko ang lunch ko! “Hey!” Masayang bati ko sa dalawa sabay upo sa tabi ni Night. Parehas naman silang nagulat at napatingin sa akin. “Gulat na gulat? Hindi niyo man lang napansin na palapit ako. Mukhang seryoso ang pinag-uusapan niyo.” Nakangiti kong sambit. “What are you doing here, Red?” Nagtatakang tanong ni Night sa akin. “Oo nga, anong ginagawa mo dito? ginulat mo pa kami. Nasaan ang alaga mo?” Segundang tanong naman ni Thunder. Aba parang ayaw nilang nandito ako ah. Pero imbes na sagutin sila ay nginuso ko na lang kung nasaan sila Lucien tapos nanguha ng lutong pork sa plato ni Night at kinain ‘yun. “Oh, I get it. Sasabay ka dapat sa kanila no? kaso nakita mo kami ni Night dito kaya lumipat ka?” Napaangat ako ng tingin kay Thunder saka nag thumps up at ngumisi. “Yeah, good thing nandito kayo kaya nakatakas ako. Hindi ko kayang makasama ng matagal ang Crystal na ‘yun. Saka sa lagay e, mukha akong third
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments