Chapter 5

  SCARLETT

     KINABUKASAN ala sais pa lang ay gising na ako at naka gayak na, suot suot ang aking sports bra at leggings para sa jogging na gagawin, actually, gusto ko rin libutin ang subdivision na ito kung saan ang ibang daan pa na possibleng daanan ng kalaban kung sakaling tumakas ang mga ito. Mas maganda ng sigurado ako at kabisado ang paligid. 

     Nang makuntento na ay lumabas na rin ako ng kwarto at bumaba. Binati ko ang mga katulong, pati ang guards na nagbukas ng gate para sa akin. Yes, feeling close na ako sa mga ito. Iyon naman talaga ang plano ang makalapit sa mga ito at mas makilatis. 

    Sinabi pala ni Sir Aidan sa mga katulong sa bahay na personal maid ako ni Lucien kaya ang gagawin ko lang ay pagsilbihan ang kumag na lalaking iyon. Hindi rin daw ako kikilos o maglilinis ng bahay basta ang trabaho ko lang ay bantayan at asikasuhin si Lucien. Para nga akong naalinasan ng tinik sa dibdib dahil hindi ako kikilos. To be honest hindi ako marunong magluto. Wala akong talent sa ganon pero marunong naman akong magbake ng cookies and cupcakes. Iyon lang ang alam ko pero magluto ng ulam? Nah, baka masunog ko pa ang buong kusina kapag nagkataon. 

    Nag-stretching muna ako saglit bago sinimulang tumakbo. Sa kalagitnaan ng aking pag takbo napansin ko ang club house ng subdivision kung saan katabi nito ang swimming pool, sa kabilang side naman ang basketball court. Nang malampasan ko ang clubhouse, ang mini play ground naman ang nakita ko at katabi nito ang isang mini park. Maraming nag jojogging din na matanda, bata at mga dalaga't binata. 

   May mga nag zuzumba din but this time masasabi mong mayayaman ang miyembro nito dahil na rin sa kanilang awra at kilos. Aba syempre naman Scarlett, mayaman talaga nasa isa kang exclusive subdivision e. Napailing na lang ako sa aking isip. Pero kaloka ha? Uso din pala sa sikat na subdivision na ito ang pa-zumba! Iyon nga lang pabebe ang mga dancer. Pinag patuloy kona ang pagtakbo at nilibot ang subdivision. 

   Nang makatatlong ikot naman ako sa parke ay nagpahinga na ako saglit saka naupo sa isang bench. Napapangiwi na lang ako sa nakikitang eksena. Hindi ko talaga kayang makatagal o makasama ang mayayaman. Alergic ako sa ganitong uri ng tao.

   Oo, mayaman din kami pero hindi ako sanay sa sosyalan. Para sa akin isang ordinaryong tao lang ako. Nakakain ng tatlong beses sa isang araw ay sapat na. Ewan, siguro dahil sa trabahong meron ako at sa pagpapalaki na din sa akin ni Lolo at Daddy. Hindi kasi nila ako sinanay sa buhay mayaman. And for me that's good. Ayoko makipag plastikan sa mga sosyalerang walang ibang alam kung hindi magyabangan ng kani-kanilang yaman at magpataasan ng ihi. Isa pa ang business war na nagaganap. 

   Nang hindi kona matagalan ang mga nakikita nagpasya na akong tumayo at umuwi na dahil may lakad pa nga pala kami ngayon ni Sir Aidan. Maliligo pa ako at kakain. 

   Nag-lakad na lang ako pabalik sa mansion ng mga Saavedra. Nag-eenjoy naman ako dahil mahangin at nakakagaan sa pakiramdam.

    Sana hindi ako magtagal sa misyong ito, Hindi talaga ako sanay na walang bakbakan sa inaatas sa akin na misyon. 

   Pagkarating sa mansion sakto naman na nakasalubong ko si Lucien na naka office attire na at handa ng pumasok. Automatikong tumaas ang kilay nito ng makita ako at pinagmasdan ang kabuuan ko. Napataas din tuloy ako ng kilay dahil sa ginawa niya. Anong tinitingin tingin nito? Sarap talaga dukutin ang mapang husga niyang mga mata. 

    Ngayon lang kami nagkita ulit buhat ng naganap na almusal kahapon. Well, alam ko naman na nakauwi siya ng safe dahil tinawagan ko ang guard kagabi na i-update ako kapag dumating na ang boss namin. Saka pinabantayan ko siya kay Night for the meantime.

   “Wow, are you really my personal maid? Look at you para kang bisita kung umasta ah. Saka bakit hindi mo ginagawa ang trabaho mo? Mas inuna mo pa ‘yang pag jojogging mo kesa sa gawain. Hindi ka princessa dito, Ms. Hermosa. Katulong ka dito.” 

   Masungit nitong sita na mas lalong nagpataas ng kilay ko. Iba din, matabil din ang dila ng kumag. Tumigil talaga siya sa harap ko para sabihin sa akin ang mga ito. 

    “Excuse me lang ha, SIR. Bukas pa ang umpisa ng trabaho ko bilang personal maid mo. Hinayaan muna ako ni Sir Aidan na magpahinga. So, walang masama sa ginagawa ko.” Sarkastiko kong sagot.

   “So, gano'n porket sinabihan ka ni Dad na bukas ang start mo bilang maid, magpapaka princesa ang datingan mo dito sa mansion. Look at you. Nagfefeeling mayaman ka ba? May pa jogging jogging kapang nalalaman. For your information Ms. Hermosa mga mayayaman lang ang pwedeng mag jogging sa subdivision na ito, Ang katulad mong katulong ay bawal!” 

   Nagpantig naman ang tenga ko dahil sa sinabi niya. Sinamaan ko ito ng tingin. Mayabang!

   “Hoy, hindi porket nag jogging ako nag fefeeling mayaman na ako! Hindi ba pwedeng nag-eehersisyo lang? Saka anong sabi mo? kapag mahirap bawal ng mag jogging? May ganoon na bang batas dito sa pinas non huh, SIR? Kailan pinatupad? Hindi ata ako updated sa batas na ‘yan!” Inis na turan ko diniinan ko talaga ang salitang Sir. Nauurat ako sa pagmumukha at kayabangan ng lalaking ‘to. 

  Sinamaan naman ako nito ng tingin. Confirm nga ang ugaling meron ito. Walang duda.

   “Don't talk back to me like that because I'm your boss here. Baka nakakalimutan mo ‘yon Ms. Hermosa? And I have the right to speak and say what I want to say.” Malamig nitong turan. See? hindi niya nasagot ang tanong kong batas. 

  Hindi niya ako madadaan sa ugali niya. Mag patigasan kaming dalawa.

    “Uh-huh? Ano naman kung boss kita? Sasabihin ko kung ano ang gusto kong sabihin. Eto lang Sir ha payong maid lang. Hindi porket magiging personal maid mo ako e, hawak muna ang buhay ko at hahayaan na lang kitang kung ano-ano ang sabihin sa akin. Hindi ako makakapayag na alipustahin mo. At isa pa hindi mo ako masisindak dyan sa ugaling meron ka. Wag ako Mr. Lucien Saavedra. wag ako.” 

  Matapos kong sabihin ang mga salitang iyon ay nilagpasan kona siya. Iniwang hindi makapaniwala. Aba't kung makatingin siya sa akin ay may pang huhusga pati na rin salitaan niya. Aga-aga sinisira niya ang mood ko. Kung nilagpasan na lang niya ako edi ok pa. Walang bangayan na naganap.

   Akala ba niya masisindak niya ako? pwes nagkakamali siya. Hintayin lang niya babaliktad ang sitwasyon, siya ang magiging sunod-sunuran sa akin. Ako ang magiging boss.

   Pagkarating sa aking kwarto hinagilap ko agad ang aking cellphone para tawagan si Night. 

    “Hello, Night? Paalis na si Lucien Saavedra. Ikaw na munang bahala sa kanya mag bantay. Hindi ko siya mababantayan at masusundan ngayon dahil may lakad kami ni Sir Aidan.” Pabungad na turan ko ng sagutin nito ang tawag.

  “Copy that Red, ako ng bahala sa kanya.” 

   “Thank you! Buti na lang wala ka pang misyon at natutulungan mo ako sa boring kong misyong ito.” 

   Narinig ko naman ang marahan pero tipid na tawa nito. Kapag dalawa lang talaga kami ni Night pinapakita nito ang totoong siya. Sa akin lang niya pinapakita ang ganitong side niya.

     Kapag naman nasa HQ o misyon kami nagiging tahimik at walang emosyon ito. Well, same lang naman kami kung tutuusin at same reason din na umiilag sa ibang miyembro ng organisasyon. 

   “No worries basta ikaw. Dumaan na ang kotse ng alaga mo. Ibababa kona ang tawag at susundan ito.”

   “Alright, thank you Night! Babawi na lang ako sa ‘yo kapag may free time.” 

   “Okay, aasahan ko iyan. Bye!” 

   “Bye!” 

  Nang maibaba ang tawag ay napangiti ako ng malawak. This is the reason kaya pa-easy easy lang ako mula kahapon at ngayon. Napakiusapan ko si Night na bantayan muna pansamantala si Lucien habang hindi pa ako naguumpisa. Buti na lang mabait sa akin ang lalaking ‘yun. Sabagay siya lang naman ang pinaka close ko sa lahat ng top rank, Iyon nga lang hindi halata. 

  ********

  Matapos kumain ng advance lunch ay nag hintay na ako sa living room. Malapit na rin mag 11 at iyon ang usapan namin ni Sir Aidan. Actually, curious din ako sa pupuntahan at kakausapin niya. Baka sakaling may makuha nga akong lead. 

  Hindi naman ako naghintay ng matagal dahil ilang minuto lang ang lumipas nakita kona si Sir na pababa ng hagdan. Nginitian ako nito na ginantihan ko rin naman pabalik saka tumayo na. 

   “Goodmorning Sir.” Magalang na bati ko dito saka bahagyang yumuko. 

   “Goodmorning Iha, kanina kapa ba? Pasensya na may tinapos kasi akong business proposal.” Hingi nito ng despensa. Mabilis naman akong umiling. 

    “Naku, Sir wala po ‘yun. Hindi naman din ako nagtagal maghintay e. Tara na po?” 

    Ngumiti lang naman ito saka ako tinanguan at nauna na maglakad. 

   “Sir, nasaan po pala ang susi ng kotse niyo? Ako na ho ang madadrive.” Turan ko ng tumigil kami sa main door at hinihintay na pumarada sa harap ang kotse. 

   “No need na Iha, may driver naman.” 

   “Naku sir, ayos lang naman sanay naman ho ako mag maneho saka para tayong dalawa lang po ang makakaalam ng pupuntahan natin. Maganda na rin po ang nag-iingat. Hindi natin alam Sir baka may spy na pinadala ang kalaban at nagbabalita ng nangyayari dito sa mansion.” Mahina kong sambit. Napaisip naman ito sa aking sinabi. Totoo naman kailangan maging maingat. 

   Kaya nga ako nag fefeeling close sa mga tao dito para matukoy ko kung may spy ba o kalaban na nakapasok sa mansyon.

   “You know what, you're right, Starting today mag iingat na ako. Pero sana naman walang kalaban na nakapasok sa pamamahay ko.” Seryoso nitong turan. 

   “Iyan ang isa sa aalamin ko, Sir. Sa ngayon mag focus muna ho kayo sa taong kakausapin niyo ngayon.” 

   Tumango naman ito, saktong pumarada naman ang kotse na gagamitin namin sa aming harap. Nagkatinginan muna kami ni Sir saka habagyang tumango sa isa't-isa. 

   Nagtaka pa nga ang driver ng pinababa ko siya at sabihin ni Sir Aidan na ako na ang magmamaneho. Pasimple ko namang pinag masdan ang reaksyon ng driver. Wala namang kataka-taka.

  

  “Sir, saan ho tayo ngayon? Saan niyo ho ba i-memeet ang katagpo niyo? saang underground?” Tanong ko habang nagdadrive saka tumingin sa salamin. 

   “Sa Pier de manila tayo, Iha. Doon kami magkikita.” Bahagya naman akong nagulat sa sinagot ni Sir Aidan. Napaka-delikado ng lugar na ‘yon. Doon na lahat nagkukuta ang mga sindikato. At doon din dinadala sa pier na ‘yon ang mga ilegal na kargamento na nang gagaling pa sa ibang panig ng bansa. 

   “Akala ko Sir sa underground?” 

  “Nagbago ito ng isip. May ka-transaksyon doon ang katagpo ko. Doon na niya ako pina-deretso.” Naguguluhang tumango na lang ako. 

   Buti na lang talaga pinasama ako ni Sir Aidan sa kanya. Delikado talaga ang lugar na iyon. Minsan hindi na nga nakakalabas ng buhay ang napunta doon. Lalo na kapag kinursunadahan ka. 

    I know that place dahil may naging misyon din ako doon dati. May pinatay ako na leader ng sindikato na ang nag utos din ay kapwa niya sindikato. Agawan ng posisyon iyon naman lagi ang dahilan.

   Posisyon, inggit at pera. Wala namang bago.

     Ilang linggo din ako nag manman doon kaya medyo kabisado ko ang pasikot sikot at galawan ng mga ito. At ang katulad ni Sir ay hindi dapat pumunta doon ng basta basta. 

  Ilang sandaling katahimikan ang bumalot sa amin ni Sir Aidan hanggang sa magsalita ulit ito. 

   “Iha, I know that the word underworld is not new to you…because of that, I will only tell you this secret of mine cause I trust you..I am a Mafioso a member of Mafia Organization. But not just a member, My job is also to negotiate with other organization to deal with illegal products to enter in our country.” 

     Hindi na ako nabigla pa na malamang miyembro siya ng isang Mafia pero anong dahilan ni Sir Aidan? Bakit ginagawa niya ito? Bakit sumali siya sa ganitong klaseng organisasyon? Napaisip tuloy ako. Saka hindi biro ang trabaho niya. 

   “Hindi kana nabigla, mukhang alam mona rin naman.” Nakangiti nitong sambit. Tumango naman ako saka nagsalita.

   “Pero hindi ko ho alam na meron pa pala kayong ibang trabaho maliban sa pagiging isang Mafioso. Kung mararapatin niyo Sir, ano ho bang dahilan bakit kayo naging parte ng Mafia?” 

   “It's a long story Iha, pero gusto kong malaman mo na hindi ko ginusto ito. Naipit lang ako. Alam mo naman kapag mayaman ka at mapera sila ang lalapit sa ‘yo at wala kang magagawa kung hindi pumayag sa kung anong kasunduan na gusto nila mangyari. ” Seryosong sagot ni Sir. 

    Nakakaintinding tumango naman ako at hindi na umimik pa.  Sabi na merong dahilan.

     Katahimikan ang bumalot sa amin, Hanggang sa bahagya akong napatigil ng may mapag tanto. Shit, mukhang alam kona ang dahilan kung bakit nag iba ng meeting place ang kikitain ni Sir Aidan..

  To negotiate..Damn, kung sino man ang kikitain namin may binabalak talaga ito kay Sir Aidan.

******