MATAPOS mag almusal ay agad na tumayo si Lucien at walang imik na umalis sa hapag kainan. ay, bastos din. may ugali nga ang magiging amo-amuhan ko.
Hinayaan naman ni Sir Aidan ang anak dahil sigurado ay hindi pa rin nito matanggap ang naging desisyon nito.
Napapailing na lang si Sir Aidan saka kiming ngumiti sa akin.
“Pag pasensyahan mona ang anak ko. Nabigla ko siya. Sana hindi ka sumuko sa kanya Iha. Kailangan kailangan ko talaga ng magbabantay sa nag iisa kong anak.” Biglang lumamlam ang mga mata ni Sir Aidan.
Hindi man nito sabihin pero kitang kita ko sa kanyang mga mata ang pagmamahal sa anak.
May bigla namang pumasok sa isip ko, bakit kaya naisipan ni Sir na pumasok sa underground ganong alam naman niya na delikado? Ano kaya ang nag udyok sa kanya? Hmm..siguro may rason naman ito? Yeah, baka nga.
“H‘wag ho kayong magalala Sir Aidan akong bahala sa anak niyo.” Sincere kong turan. Ewan ko pero biglang nagbago `yung isip ko lalo na ng makita ko ang pagmamahal nito sa anak. Nakikita ko sa kanya si Daddy.
“Salamat Iha, by the way let's go, Ihahatid kita sa magiging kwarto mo para makapag pahinga ka muna.” Tumango naman ako saka kami sabay na tumayo at nilisan ang dining area.
Sakto gusto ko rin muna makapag pahinga saglit tapos bandang hapon lilibutin ko ang buong mansyon nila para makabisado ko. Sesegwey na rin ako sa mga katulong dito at makikipag close para malaman kung matagal na ba sila dito sa mansion ng mga Saavedra.
Dumaan muna ako sa sala at kinuha ang bag ko saka sumunod kay Sir. Nagtaka pa ako dahil umakyat kami sa magarang hagdan nila. May quarters ba dito ang katulong sa second floor? Dito kami dumeretso e.
Hindi na lang ako umimik at tahimik na lang na sumunod hanggang sa tumigil kami sa isang kwarto sa bandang gitna.
Nakangiting humarap sa akin si Sir Aidan at tinuro ang nasa harap naming kwarto.
“This will be your room.” Turan nito sabay bukas ng pinto. Sumilip naman ako doon at ganon na lang ang panlalaki ng mga mata ko dahil ang ganda nung kwarto! May mini sala pa sa loob. Gulantang kong binalik ang tingin kay Sir Aidan.
“Sir, sure ho kayo na dito ang kwarto ko? Mawalang galang na ho pero ipapaalala ko po sa inyo ang trabaho ko dito. Maid po ako. At dapat po ang kwarto ko kung nasaan ang mga maid.” Tama naman diba? Dapat doon ako kasi maid ako dito. Baka magtaka pa lalo si Lucien bakit dito ang kwarto ko. Edi nalintikan na? Saka kailangan kong umarte ukol sa trabaho ko dito.
Mas lumawak naman ang ngiti ni Sir, ako naman ay mas nagtaka. Jusko!
“Don't worry, Iha. Hindi ako nagkamali ng pinagdalhan sa ‘yo na kwarto. Ito ang magiging kwarto mo dahil ikaw ang personal na maid ni Lucien. At yang pinto sa likuran mo ang kwarto ng anak ko. Gusto kong malapit ka lang sa kanya kaya dito ang pinili kong kwarto mo. H‘wag kang mag alala. Ako ng bahala magpaliwanag sa mga katulong kung anong trabaho mo dito para hindi sila magtaka. Pati na rin kay Lucien. Ang importante mababantayan mo siya.”
Mahabang paliwanag nito, so, magkatapat lang kami ng kwarto ng Lucien na iyon.
“Sige po Sir, kung iyan po ang desisyon niyo.” Iyon na lang ang sinagot ko. Sa huli pabor din naman sa akin atleast may privacy ako at maayos ang tutulugan ko.
“Oh siya, maiwan na muna kita. Magpahinga kana muna, alam kong pagod ka rin.” Tumango naman ako saka tipid na ngumiti.
Humakbang na ako papasok sa loob ng kwarto, akma ko ng hahawakan ang pinto ng biglang magsalita si Sir Aidan kaya napalingon ulit ako sa kanya.
“By the way Iha, bago mo pala gawin ang misyon mo bilang katulong. Pwede mo ba ako paunlakan bukas? Magpapasama sana ako sa ‘yo, kung ayos lang?”
Biglang nangunot ang noo ko.
“Saan naman, Sir?”
“Sa underground.” Mas lalong nangunot ang noo ko. Bakit niya ako isasama sa underground? Anong gagawin namin doon?
“Bakit niyo ako isasama doon? Alam niyong delikado na magsama ng ibang tao sa underground na hindi naman miyembro. Ikapapahamak niyo ‘yun, Sir.” Seryoso kong turan.
Hindi magandang idea ang gusto mangyari nito. Parehas kaming mapapahamak. Alam ko ang mga bagay na ito dahil nadadalas ang misyon namin noon sa underground.
“I know that, pero wag kang mag-alala dahil madali lang naman kitang maipapasok doon. Mag disguise ka lang para hindi ka makilala. I need your presence there. Ang kakausapin ko ay isang boss ng underground. Actually, siya ang isa sa pinaghihinalaan kong nagbibigay sa akin ng death threat. Gusto kong kilatisin mo siya. Baka sa gano'n mapadali ang trabaho mo.” Seryoso rin turan ni Sir Aidan.
Napaisip naman ako. Tungkol pa rin naman sa trabaho ko iyon kaya ayos lang na sumama dito. Baka nga may makuha akong impormasyon
“Sige Sir, sasamahan ko kayo. Anong oras ho ba bukas?”
“11am aalis tayo dito sa bahay.” Tumango naman ako.
“Thank you, Iha. Sige na, aalis na ako. Pupunta pa ako sa opisina. Magpahinga kana.”
“Sige ho, Ingat Sir.” Ngumiti muna ito sa akin bago tumalikod at naglakad papalayo.
Napabuga naman ako ng hangin bago ko sinara ang pinto.
Pagharap ko naman sa kabuuan ng kwarto bigla akong napangiti dahil sa ganda ng binigay na kwarto sa akin ni Sir. Feeling ko tuloy VIP ako. Para na itong condo unit. Mas malaki pa doon sa apartment na tinutuluyan ko.
Dahan dahan akong naglakad patungo sa kama. Nilapag ko doon ang dalang bag at namamanghang nilibot ang tingin sa kabuuan ng kwarto.
Malinis, maaliwalas ang kwartong ito. May malaki ring smart TV, mini sala set, mini kitchen with small ref, at banyo. May veranda din ang kwartong ito. Super perfect naman ng binigay na kwarto sa akin ni Sir Aidan. Hindi naman ako bisita dito.
Napakamot na lang ako ng kilay saka bumaling na sa bag na dala ko para ayusin ang mga gamit ko. Maayos kong nilagay sa cabinet ang mga damit na dala. Napangiwi pa ako dahil ang laki laki naman kasi ng closet tapos kokonti lang ang damit na nilagay ko. Siguro bibili na lang ako bukas pagkatapos ko masamahan si Sir Aidan.
Ang dalawang sapatos at sandals na dala ko ay dineretso ko naman sa lagayan ng sapatusan. Nang matapos ay kinuha ko sa bag ang toiletries ko at sinalansan ng maayos sa banyo. Dapat maalagaan ko ang kalinisan ng kwartong ito. Nakikitira lang ako.
Bago tupiin ang bag kinuha ko ang dala kong pistol, magazine, at isang small dagger.
“Hmm, saan ko ba pwede itago ang mga ito na hindi nakikita? Hindi naman pwede sa ilalim ng kama baka biglang ipalinis ni Sir Aidan ang kwarto na ito sa katulong at makita. Saan kaya?”
Muli kong nilibot ang tingin sa kwarto hanggang sa mapatingin ako sa bedside table. Napangisi ako saka lumuhod para kapain ang pinaka ilalim nito.
“Saktong sakto. Walang labis, walang kulang.” Kinuha ko ang ginagamit kong pandikit saka ang lagayan ng baril. Dinikit ko ito doon saka sinuksok ang baril, magazine at dagger tapos matagumpay na ngumisi at pinagpag ang mga kamay.
“Sigurado naman akong safe ang baril ko at hindi malalaglag sa pagkakadikit ng lagayan. heavy duty ‘yun.” Pagkausap ko sa sarili.
Matapos makapag ayos ng mga gamit napag pasyahan ko ulit maligo at magpalit ng damit para mapreskuhan ako tapos matutulog muna para makabawi ng lakas.
Saktong paglabas ng banyo siyang tunog naman ng cellphone ko kaya dali dali ko iyong kinuha at tinignan ang caller. Biglang nagiba ang mood ko at naalala ang nangyari kanina sa aming pag uusap nila Sir Aidan ng si Boss ang tumatawag.
Buti naman at tumawag siya dahil iyon din talaga ang balak ko kanina pa. Sinagot ko ito at tinapat sa aking tenga.
“Goodmorning, Red. So, anong balita dyan? Nakilala mo na ba ang anak ni Mr. Saavedra?” Bungad na tanong agad nito na siyang kinaungos ko.
“Yeah, nakilala kona boss pero hindi ko inaasahan na personal maid ang magiging trabaho ko dito! You told me that I would only be a maid to watch over Lucien, but why did I become a personal maid?! Kung gano'n din naman pala sana kumuha na lang kayo ng personal niyang bodyguard, that's much better than being a maid! Sana iyon na lang ina-sign mo sa akin maging bodyguard!”
Tuloy tuloy na turan ko. Sobra talaga ang inis na nararamdaman ko. Okay na sana maging maid pero naging personal maid pa. Napipilitan na nga ako sa misyon ko tapos naging worse pa? Hindi ba nila alam na mahirap para sa akin ito? Kailangan kona ngang umarte na hindi ko naman porte, dinagdagan pa ng mas malalang trabaho. Hindi pa ako pwede mag english dahil katulong lang ako. Hays!
“I'm sorry Red, late na ring sinabi ni Mr. Saavedra ang tungkol sa bagay na ‘yan. Hindi kona lang sinabi sa ‘yo kanina habang papunta ka dyan dahil paniguradong mag iiba ang mood mo. And to your suggestion sa personal bodyguard sa tingin mo ba hindi ko naisip ang bagay na ‘yan? Nag suggest din ako sa bagay na iyan kay Mr. Saavedra pero sinabi niya na mas magtataka ang anak niya kung bodyguard ang kukunin. Masyadong halata at baka ikasira lang iyon ng misyon. Kahit ang mga kalaban sigurado magiging alerto, mahihirapan kang alamin kung sino ang mga ito. Do you get it now? So, much better to be a maid, Hindi ka mahahalata na binabantayan mo si Lucien at makakakilos kapa ng maayos.”
Napabuntong hininga ako, humupa ang inis na nararamdaman ko ng marinig ang paliwanag ni Boss. Tama nga rin naman masyadong obvious at magtataka talaga ang Lucien na ‘yon.
Hindi ko na pinahaba ang pag-uusap namin ni Boss at binaba na ang tawag. Pinili ko munang magpahinga at mamaya na isipin ang tungkol sa misyon ko dito. Kailangan malibot ko at makabisado ang malaking mansyon na ito mamaya.
**********
DALAWANG oras din ang naging tulog ko bago napag pasyahan na bumangon at mag ayos ng sarili. Sisimulan ko ng libutin ang buong mansyon.
Tahimik na binaybay ko ang pasilyo at umakyat sa pangatlong palapag, doon ko uunahin na pag aralan at kabisaduhin ang mansyon. Habang naglalakad ay nililibot ko ang paningin sa paligid. Iba talaga ang yaman ng mga Saavedra.
Isa-isa kong binubuksan ang bawat silid na nadadaanan ko at mabusising pinag aaralan ang mga daan na pwedeng pasukan ng kalaban kung sakaling magtangka ang mga itong pumasok sa mansyon.
Dahil sa aking ginagawa nalalaman ko rin kung saan ang guestroom, entertaiment room, library, office ni Sir Aidan at ni Lucien. Nang makasigurado at matapos na ako sa third floor muli akong bumaba sa second floor para doon naman mag libot.
Sa bungad ng second floor ang master bedroom, kahit iyon ay hindi ko pinatawad na pasukin ang loob dahil kailangan. Hindi rin naman ako nagtagal doon at lumabas rin saka sunod sunod ng binuksan ang mga kwartong nakahelera.
Iilan lang sila sa bahay pero ang dami nilang guestroom. Nang mapatapat ako sa kwarto ni Lucien ay walang pagdadalawang isip kong pinihit ang doorknob. Of course kailangan ko rin busisiin ang loob, Alam kong mali na basta basta na lang pumasok sa loob ng kwarto ng may kwarto kaso ito ang misyon ko. Kailangan gawin.
Napangisi naman ako ng napihit ko iyon saka dahan dahang binuksan ang pinto. Hindi pala nag lolocked ng kwarto ang Lucien na `yun. Bumungad sa akin ang katahimikan at naiwang amoy ng perfume nito.
Inferness ang linis ng kwarto ng lalaki at manly na manly. Black and Gray ang kulay ng kwarto niya maski sa kama, kurtina, cabinet at sofa.
Nilibot ko ng tingin ang buong paligid saka lumapit sa bintana at hinawi ang kurtina. Tsk, kitang kita pala ang gate dito sa pwesto ng kwarto nito. Kayang kaya siyang manmanan kahit nasa malayo. Hindi man ito ang centro pero kitang kita pa rin ang labas at kung ano ang ginagawa niya lalo na kung nakahawi ang kurtina at bukas ang ilaw.
Lumipat naman ako ng pwesto at dumeretso sa veranda nilibot ko ang tingin sa labas ng mansyon para pag aralan ang pwedeng pag taguan ng kalaban kung sakaling mag mamanman ito. At kung saan pwedeng dumaan ang kalaban kung mag tangka itong akyatin ang kwarto ni Lucien.
Sakto lang pala na katapat ko ang kwarto ng lalaking iyon. Kung sakaling may hindi magandang mangyari mapupuntahan ko ito agad. Good choice din talaga ang ginawa ni Sir Aidan. Alam na alam din niya ang pwedeng mangyari.
Lumabas din ako agad sa kwarto ni Lucien at pinag patuloy ang paglilibot sa buong second floor. Nang matapos ay bumaba na ako sa living area at pasimpleng pumunta sa likod bahay kung nasaan ang swimming pool. Sunod naman ay sa gilid ng mansion kung nasaan ang mga halaman at gazebo then sa kabilang gilid ng mansyon kung nasaan ang quarters ng maid, driver at guards.
Sakto ng matapos ako sa paglilibot at pagkakabisado ng malaking mansion ay pinatawag ako ni Manang para kumain ng tanghalian. Napangiti na lang ako saka sumunod sa katulong dahil nagutom ako sa ginawa kong mini tour sa mansion ng mga Saavedra. Atleast ngayon alam kona ang mga possibleng daanan at pagtaguan ng kalaban.
Ang sunod ko namang target ang kilalanin ang mga tauhan na nandito at makipag close sa mga ito. Sana umayon sa akin ang plano.
******
SCARLETT KINABUKASAN ala sais pa lang ay gising na ako at naka gayak na, suot suot ang aking sports bra at leggings para sa jogging na gagawin, actually, gusto ko rin libutin ang subdivision na ito kung saan ang ibang daan pa na possibleng daanan ng kalaban kung sakaling tumakas ang mga ito. Mas maganda ng sigurado ako at kabisado ang paligid. Nang makuntento na ay lumabas na rin ako ng kwarto at bumaba. Binati ko ang mga katulong, pati ang guards na nagbukas ng gate para sa akin. Yes, feeling close na ako sa mga ito. Iyon naman talaga ang plano ang makalapit sa mga ito at mas makilatis. Sinabi pala ni Sir Aidan sa mga katulong sa bahay na personal maid ako ni Lucien kaya ang gagawin ko lang ay pagsilbihan ang kumag na lalaking iyon. Hindi rin daw ako kikilos o maglilinis ng bahay basta ang trabaho ko lang ay bantayan at asikasuhin si Lucien. Para nga akong naalinasan ng tinik sa dibdib dahil hindi ako kikilos. To be honest hindi ako marunong magluto. Wala akong tale
Sa isang malaking abandonadong warehouse kami dumeretso ni Sir Aidan. Sa hindi malamang dahilan kinakabahan ako dahil kuta ito ng mga sindikatong walang kaluluwa. Sa akin ay walang problema kaya ko ang sarili pero si Sir Aidan natatakot ako para dito. Bago bumaba ng sasakyan kinuha ko muna ang pang disguise ko naglagay ako ng wig, salamin tapos sinuot ang sumbrero at facemask na rin ako na may butas ang parteng ilong saka bibig. Sabay lang din kaming bumaba ni Sir. Naging alisto naman ako. “Sir, I don't have a good hunch here, No matter what happens, Don't leave my side and be alert Sir.” Seryoso kong turan. Ramdam ko ang mga matang nakatingin sa amin. Hindi isa, hindi dalawa..marami sila. “I will Iha.” Sagot nito kaya tumango ako. Ilang sandali pa may sumalubong sa amin na mga armadong lalaki. “Ikaw ba si Mr. Saavedra?” Tanong ng lalaking nasa gitna. “Yes.” “Tara sa loob kanina kapa hinihintay ni Boss.” Tumango naman si Sir Aidan
PAGKARATING sa mansyon dumeretso sa kanyang opisina si Sir Aidan at ako naman ay dumeretso sa aking kwarto. Maliligo at magpapahinga muna ako dahil mamaya simula na ng totoong trabaho ko. Matapos makapag freshen up ay pabaksak akong nahiga sa aking kama. Biglang bumalik sa aking isip ang pinag-usapan namin ni Sir Aidan. Mukhang hindi lang ang anak nito ang kailangan kong bantayan pati ito. Siguradong babalikan siya ni Salvador para pumayag sa gusto nito. Hay, ang hirap naman kasing kumilos na katulong ang role. Kung naging bodyguard lang sana ako. Tsk. Dala ng pag-iisip ay unti-unti na akong hinatak ng antok. Naalimpungatan lang ako ng makarinig ng sunod sunod na katok. Pupungas pungas akong bumangon, napansin kong madilim na ang buong kwarto. Luh, gabi na pala—Shit! napahaba ang tulog ko. Patalon akong bumaba ng kama saka dumeretso sa pinto. Pagbukas na pagbukas ko ang walang emosyon na mukha ni Lucien ang bumungad sa akin. “S-Sir.” Mahina kong anas dahil kakag
KATULAD ng inaasahan boring! Nandito ako sa labas ng opisina ng damuho kong boss. Hindi man lang ako pinapasok sa opisina niya at doon maghintay. Hindi nga ako nilingon kanina noong lumabas ng elevator hanggang makapasok sa loob. Wala man lang na. ‘Ms. Hermosa dito mo ako hintayin.’ Mga ganon sana para kahit papaano ok at matatanggap ko hindi ‘yung walang pasabi! Argh, nakakainis talaga ang misyon kong ‘to! Puro sakit sa ulo ata ang aabutin ko dito at kunsumisyon sa aroganteng Lucien na ‘yon. Ang nakakainis pa kaharap ko ang masungit niyang secretary na akala mo napaka ganda! Kanina pa ako iniirapan at tinitignan ng pailalim. Akala mo nakagawa ako ng hindi maganda sa kanya kung makatingin, hindi ko nga siya kilala. Dukutin ko mata nito pag ako napikon. Nakabusangot ang mukha kong naupo sa gilid ng waiting area at pabaksak na binaba ang dala-dala kong lunch. Humalukipkip ako saka masamang tinignan ang pinto ng opisina ni Lucien. Hindi ko alam kung ilang beses ko ng minumura s
SCARLETT SAKTONG ala singko ng hapon ng lumabas ng kanyang opisina si Lucien. Napatayo agad ako saka sumunod dito na dire-diretso lang naglakad patungo sa elevator. Ibang klase din talaga ang lalaking ito! Walang imik akong pumasok sa loob ng Elevator saka pinindot ang ground floor tapos umusog sa gilid habang hinihilot ang aking batok dahil nangalay ako sa kakaupo. Hindi ko talaga gusto ang misyon na ito. Napaka boring! Mapapanisan pa ako ng laway dahil wala namang pwede makausap dito. “Hermosa.” Napaayos ako ng tayo at napatingin sa lalaking nasa aking tabi. “Bakit, Sir?” “You know how to drive, right?” Seryoso nitong turan saka bumaling sa akin. Bahagya akong nagulat, Paano niya nalaman? Sinabi ba ni Sir Aidan? Akma na akong sasagot ng muli itong magsalita. “Don't deny it. Pedro told me that you were the one driving when you and Dad left.” Psh, sino ba may sabing tatanggi ako? Wala naman sigurong problema kung malaman niya. Atleast he kn
SCARLETT Abot tenga ang ngiti ko matapos makakain, Grabe! Busog na busog ako, bawing bawi na ang lakas ko ngayon. Ang sasarap ng pagkain dito sa Bar ni Ace. Hindi na ako magtataka kung sobrang dami talagang pumupunta dito dahil hindi lang ang karerahan ang binabalikan at ang Bar. Pati na rin ang masarap na pagkain at inumin! “So, how's the food? Is it delicious?” Tanong ni Ace kaya sunod sunod akong tumango saka nag thumbs up pa. “Oo ang sarap lahat! The best ang food niyo dito. Salamat pala ah? Alam kong pricey ‘yung mga pagkain na hinain mo. Pasensya kana wala akong dalang pera ngayon dahil akala ko uuwi din kami ni Sir Lucien agad kanina, Hayaan mo sa susunod kapag nagkita tayo babayaran ko lahat ng kinain ko.” Medyo nahihiya kong turan, hindi naman kasi basta basta ‘yung kinain ko. Isa pa, business niya ‘to. Well, kahit sabihin na mayaman at wala lang naman ‘yon sa kanya. Para sa akin business is business. Walang libre-libre. Saka kaya ko naman bayar
Lumapit na ako sa dalawa dahil bugbog sarado na ang mga ito. Tsk, halatang hindi sanay sa pakikipag away ang mga ito. Iisang lalaki hindi nila magawang matalo-talo. Anak mayaman nga naman. Susugod pa sana ang lalaki kela Isaiah ng mabilis kong nahawakan sa balikat ang lalaki para iharap sa akin. Isang malakas na suntok sa mukha ang ginawa ko ulit para makatulog ito. Katulad ng kaibigan niyang naka bulagta na rin sa sahig. Naghiyawan ang mga tao sa paligid. Tsk, Hindi naman makapaniwala ang dalawang itlog sa aking harap. Syempre magugulantang talaga sila, Isang kagaya kong babae napatumba ang dalawang malaking lalaki. Parehas may mga bangas ang mukha ng dalawa pero mas matindi ang kay Isaiah dahil putok ang noo nito at labi. Nilapitan ko sila. “Okay lang ba kayo? Tara, gamutin natin ang mga sugat niyo.” Mahinahon na sabi ko sa dalawa. “Louise, babae ka ba talaga o lalaki? Napatumba mo ang dalawang ‘yun ng ganon kadali? Sa isang suntok lang.” Wala pa rin
SCARLETT PAGKATAPOS ng karera nagyaya si Isaiah na kumain, and of course libre niya! Hindi na kami sa VIP room dumeretso dahil ayaw na daw ni Isaiah doon dahil boring. Pinili nila ang isang table malapit sa bar counter at sa mini stage. “Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na natalo mo ang tatlong lalaking kalaban mo sa karera, Damn! Alam mo ba na magagaling ang mga ‘yon? Mahirap matalo pero ikaw! Natalo mo sila ng ganon lang. You're the best! Pwede bang kunin kitang maid ko? Para lagi kitang kasama, Your so cool! Mukhang hindi ako ma—” “Bro, stop it. Kanina mo pa kinukulit si Louise. Saka naririnig mo ba ‘yang sinasabi mo? Gusto mo bang magalit si Lu sa ‘yo?” Awat ni Ace, actually kanina pa talaga ako hindi tinitigilan ni Isaiah sobrang hangang hanga ito sa aking ginawa. “E, di ba ayaw naman ni Lu ng personal maid? So, willing akong kunin si Louise she's different and amazing! Papayag ka naman Louise, right?” Umurong palapit sa tabi ko si Isa
Mabilis akong bumaba ng sasakyan at sumunod sa lalaki. Baka magbago pa ang isip. “You like K-restaurant, right? Then order whatever you want. It’s on me,” He said bossily as we sat down. Instead of getting annoyed, I just smiled and shook my head. I think I already know why he’s acting like this—it’s because of Night. “Why are you shaking your head? Don’t you want to eat here? Where do you want to go? Let’s go there instead,” he said.“Nah, I like it here,” I replied with a smile. “Tss. Stop smiling.” “Why? I’m happy.” “Really, huh?”“Yeah, good thing you asked me to join you. I didn’t eat properly earlier. I didn’t even finish my food.” “Huh, paano enjoy na enjoy ka makipag usap sa Night na 'yon. May pa punas punas pa sa gilid ng labi mo.” I grinned at his reaction. He looked like a jealous boyfriend. “Why? Are you jealous? Do you want to be the only one to do that for me? Why? Are you in love with me?” I teased him.“What the… In your dreams. I’m loyal to Crystal,” he s
UWIAN Nakasunod ako kay Lucien at Crystal na magkahawak ang kamay. Patungo kami sa paborito nilang kainan para mag dinner. Well, Sila lang ang kakain dahil hindi naman nila ako niyaya. Hindi pa rin kami nagpapansinan ni Lucien. Isa pa ayoko din silang makasabay. Sa bahay na lang siguro ako kakain or bibili na lang ako. Nasa harap na kami ng restaurant ng biglang tumunog ang cellphone ko. Shit, nakalimutan kong i-silent. Naka-agaw tuloy ako ng atensyon. Tumigil ako saglit at nagmamadaling kinuha sa bulsa ang phone. Napansin kong tumigil din ang dalawa at sinulyapan ako ni Lucien. Hindi ko siya pinansin, nang makitang si Night ang tumatawag ay agad ko iyong sinagot. “Hello Night?” “Hi, Are you guys having dinner?” Nangunot naman ang noo ko. “Huh? No, just them. I’m not joining. Why?” “Good, then let’s eat together. I’ll come to you.” “Huh? Where are you?” “Same place kung nasaan kayo. wait for me there.” “Naku, ‘wag na sa bahay na ako kakain ok—” Hindi kona nata
“Ouch! Why did you push me, Lu? That hurts!” I heard Crystal's pained complaint. But instead of paying attention and helping her, I froze in place as if rooted to the ground. “OPEN THIS FUCKING DOOR!! WHY IS YOUR DOOR LOCKED?!” Oh fck! Natataranta kong nilapitan si Crystal na kakatayo lang. “Fix your clothes quickly! Then sit over there.” “Why? Why are you panicking?” Nakataas na kilay na tanong niya. “Just do what I’m telling you.” Medyo naiinis kong sabi. “No. Don’t tell me you’re scared because your bodyguard might see us like this? Let me remind you, I’m your fiancé, there’s nothing wrong with what we’re doing. Kung makita man niya tayo wala na siya don, Right?” Inis na sagot niya sa akin pero hindi ko ‘yun pinansin dahil focus ako sa babaeng kanina pa katok ng katok. “Tsk, Just do what I'm telling you.” Sagot ko sa kanya saka inayos ang sarili at humakbang papalapit sa pinto. “KAPAG HINDI MO BINUKSAN ANG PINTO SISIRAIN KO TO LUCIEN!!” D*mn it! This woman is re
“Tsk, that's not what I want to hear. That's not the Louise I know who loves my son. I'm here to give you a chance to fight for what you feel for Lucien. Find a way to catch his attention and stir up his mind and heart.” Natigilan ako sa sinabi ni Sir Aidan. Seryosong seryoso ito. “I’m doing this because I don’t want us to have any regrets in the end. I don’t want us to blame each other later. I’m giving you a chance, but if there’s truly nothing, I’ll let Lucien go ahead and marry Crystal. I’ll intervene for the last time. So, gawin mo na ang lahat habang may natitirang araw pa. It’s up to you what fate has in store for the two of you.” Hindi agad ako nakasagot. Mariin akong pumikit saka sumandal sa kinauupuan ko. Nahihirapan akong magdesisyon lalo na sa mga binitawang salita ni Sir Aidan. Gusto kong ipaglaban si Lucien, gusto kong bawiin ang lalaking mahal ko. Pero nagtatalo ang puso’t isip ko. Sinisigaw ng puso ko na ipaglaban ko siya pero ang isip ko sinasabing mali dahil m
KINABUKASAN Ang aga-aga pero wala sa mood ang boss ko. Hindi man lang ako pinansin mula kanina, mukhang napikon ko ata kagabi. Argh! Araw araw ba na magiging ganito ang ganap ko kapag badmood ang boss ko? Bumuntong hininga ako saka sumandal sa kinauupuan at kinuha ang aking phone. Oorder na nga lang ako ng pagkain tsk! Hindi ako nakapag almusal kanina dahil na late ako ng gising ‘e. Tapos nagmamadali pa ang boss ko na pumasok. Ang ending wala akong almusal kahit man lang humigop ng hot choco or kape wala! Buti pa siya nakapag kape at almusal ‘e. Sakto naman na tumunog ang phone ko hudyat na may nag text. Bumungad sa akin ang pangalan ni Night, Agad kong binasa ang text niya. Night: Good morning, Red. Are you busy? Mabilis naman akong nagreply. To Night: Not really, why? Night: I’m here outside Lucien’s office. I brought some hot chocolate and a sandwich. I found out you didn’t have breakfast earlier, so I brought you some. Come on out, let’s eat together. Hindi
PAGBALIK sa opisina ganon pa rin ang mood ni Lucien. Hindi man lang niya ako tinatapunan ng tingin o kahit sulyap man lang. Ano bang problema niya? Ano ba ang nangyari sa kanila ni Crystal? Nag-away ba sila? Kung nag-away man sila bakit pati ako damay? Or… Galit siya sa akin dahil hindi ako sumabay sa kanila sa pagkain? Hm, imposible naman ‘yun. Pakialam ba niya sakin ‘diba? Argh! Ewan! Ang hirap na nga ng sitwasyon ko dinadagan pa ng ganito. Bahala nga siya d’yan. Hahayaan ko siya sa toyo niya. Mahirap kapag sinabayan ‘e, Baka kung saan kami humantong kapag pinatulan ko siya. Hanggang sa mag-uwian hindi pa rin niya ako pinapansin. Bad mood pa din ang hinayupak. Pati ako dinadamay, nakakainis! Seryoso ako sa pagmamaneho ng biglang magsalita ang katabi kong lalaki. “Have you known that guy for a long time?” Nangunot naman ang noo ko dahil sa tanong niya. Anong sinasabi niya? Sinong guy? Bahagya ko siyang sinulyapan. “Who?” Taka kong tanong. “The guy who was sitting
MASAYA akong tumalikod para puntahan ‘yung dalawa. Atleast ma-eenjoy ko ang lunch ko! “Hey!” Masayang bati ko sa dalawa sabay upo sa tabi ni Night. Parehas naman silang nagulat at napatingin sa akin. “Gulat na gulat? Hindi niyo man lang napansin na palapit ako. Mukhang seryoso ang pinag-uusapan niyo.” Nakangiti kong sambit. “What are you doing here, Red?” Nagtatakang tanong ni Night sa akin. “Oo nga, anong ginagawa mo dito? ginulat mo pa kami. Nasaan ang alaga mo?” Segundang tanong naman ni Thunder. Aba parang ayaw nilang nandito ako ah. Pero imbes na sagutin sila ay nginuso ko na lang kung nasaan sila Lucien tapos nanguha ng lutong pork sa plato ni Night at kinain ‘yun. “Oh, I get it. Sasabay ka dapat sa kanila no? kaso nakita mo kami ni Night dito kaya lumipat ka?” Napaangat ako ng tingin kay Thunder saka nag thumps up at ngumisi. “Yeah, good thing nandito kayo kaya nakatakas ako. Hindi ko kayang makasama ng matagal ang Crystal na ‘yun. Saka sa lagay e, mukha akong third
NANG makarating sa mansyon ay nauna itong bumaba habang ako ay pinarada muna ang sasakyan tapos pumasok na rin sa loob. Saktong pag pasok ko siyang labas naman sa kusina ng lalaki, Mukhang uminom muna ito ng tubig or tinanong ang mga katulong kung ano ang dinner. Hindi na lang ako umimik at pinauna siyang umakyat ng hagdan habang ako ay nakasunod lang. Tumigil ako sa aking kwarto at akmang bubuksan na ng biglang magsalita si Lucien. “Si Dad ba ang pumili ng kwarto mo?” Nagtataka ko naman siyang binalingan dahil sa biglaan nitong tanong. Akala ko pa naman papasok na siya sa kanyang kwarto. “Oo, bakit?” “I see, alam mo bang ang kwartong ‘yan ang pinaka maganda at espesyal sa mansyon. Maswerte ka dahil ‘yan ang naging kwarto mo. Hm, halatang paborito ka ni Dad.” Mahaba niyang turan habang nakasandal sa pader ng kanyang kwarto habang ang mga pagod niyang mata ay nakatingin sa akin. Pero wait, pinaka maganda at espesyal? Bakit hindi ko alam `yon? Hindi nabanggit ni Sir Aid
Hindi pa rin talaga siya makapaniwala na close kami noon, Hindi pa rin siya sanay na ang isang katulad ko ay malapit sa kanya. Tinuon ko na lang ang pansin sa folder na hawak para basahin ‘yon. Saka naglakad sa harap ng table ni Lucien para maupo sa bakanteng upuan. Nang maintindihan ko para saan ang folder ay sinimulan kong ipaliwanag sa kanya. Nakinig naman siyang mabuti at wala akong narinig na reklamo. Pati ang ibang hindi niya maintindihan ay pinaliwanag ko na rin.Hanggang sa abutin kami ng ala singko ng hapon. “Naintindihan mo naman ba lahat ng pinaliwanag ko?” Marahan kong tanong habang nag-uunat. Masakit din sa likod ang maghapon nakaupo habang nagpapaliwanag ah. Buti na lang talaga ay may alam ako, kung hindi siguradong aburido maghapon si Lucien. Saka masaya akong nakatulong sa kanya at nabawasan ang kanyang stress. “Yes, Thank you for helping me. Kung hindi mo pina-intindi sa akin ang lahat siguradong wala akong magagawa mag-hapon.” Malamyos niyang sagot sa akin. N