“You're done with breakfast?” nahihiyang tanong ng babae. “Yeah,” maikling sagot ni Magnus. I noticed that he didn't spare her a glance. “Okay…” mahinang sinabi ng babae. Pansin kong may gusto pa siyang sasabihin pero dahil hindi siya binalingan ni Magnus ay umalis nalang siya. Pero pansin kong bago siya umalis ay ngumiti siya sa akin. Tinaasan ko ng kilay si Magnus. “Who's she?”“Family friend.” He shifted his weight before he continued talking. “I'm going to our vineyard, do you want to see it? Para makapasyal ka na din?”Aangal sana ako pero ng marinig kong pasyal ay bigla akong na excite. I've been here for two days at sa hotel room lang ako. Gustong gusto kong pumasyal pero natatakot din ako. Wala din atang plano na mamasyal si Alaric. Ngumuso ako kunwaring nag-iisip. It's funny how I am hurt because of what he did yet I also don't want to see him hurting. He may have hurt my feelings but I can't also deny all the things he had done for me. I was spoiled whenever I'm with him
Agad akong nagpahatid kay Magnus sa hotel matapos kong mabasa ang text ni Alaric. Naka silent ang cellphone ko at hindi ko na natignan pa yon simula ng umalis ako ng hotel. Tinatanong ako ni Magnus kung okay lang daw ba ako dahil namumutla ako ng pabalik kami sa hotel at tumatango lang ako sa kanya. Wala ng araw ng bumaba ako sa kotse ni Magnus. Hindi ko din nagawang magpasalamat sa kanya dahil sa pagmamadali. I heard him call me pero dahil balisa ako ay hindi na ako bumaling sa kanya. Kulang nalang ay lumipad ako nang naglalakad ako sa hallway ng suite namin. I have spare cards for the suite kaya agad akong nakapasok. Pagbukas ng pinto ay madilim ang loob. May iilang ilaw na bukas pero madilim pa rin para makita ang kabuuan ng loob. Sa una ay tahimik pa ang paligid kaya akala ko ay nasa kwarto na si Alaric. Pero nagkakamali ako. Nangilabot ako ng magsalita siya. “Where did you go?” malamig niyang tanong. Hindi ko siya naaninag dahil medyo madilim pero nakita ko din siya ng
Nakatulog si Alaric dahil sa sobrang kalasingan. I pushed him away from me because I'm starting to feel breathless. Di hamak na mas mabigat siya kaisa sa akin.Kabado akong umupo matapos ko siyang mapahiga sa gilid ko. Narinig ko siyang umungol pero nanatili siyang nakapikit. Nanghihina akong tumayo at naglakad pabalik balik. Hindi ako makapaniwala sa nangyari. I know he's drunk and he might not know what he was doing but it's still scary to think that something might happen to us if he didn't get unconscious.Ano ba kasi ang ikinagagalit niya? Dahil ba pumasyal ako o dahil kasama ko si Magnus? Is he jealous?Sarkastiko akong tumawa sa sarili. Common Seraphina! Pinapahirapan ka nga niya, diba? Bakit siya magseselos?Pero bakit alam niyang may lalaki akong kasama? Did he saw us? Dahil sa tulog na tulog na si Alaric,hindi ko alam kung saan ako matutulog. Carrying him is not an option. Ayoko naman sa kwarto niya kasi baka may mawala doon at masisi pa ako. Ilang minuto akong nakatungan
Agad akong dinaluhan ni Alaric. Hindi ko na napigilan at malakas na akong umiiyak. Maybe because of the pressure and the pain I'm feeling on my right hand. Mas lalo pa ng makita kong galit na lumapit si Alaric.“You couldn't even do small thing without causing trouble,” iritado niyang sinabi habang hawak hawak ang kamay kong dumudugo.I closed my eyes and just accepted his harsh words. Akala ko talaga ay bumait na siya sa akin. Akala ko dahil sa mga halik niya ay titigilan na niya ang pagmamaltrato sa akin. Pero nagkamali ako.Despite my eyes full of years, I could still see his jaw clenched. Galit pa rin kahit na may sugat ako. “You plan this so that you can't do your work, huh?” akusa niya. The disappointment is dripping on his tone.Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko. I tried to wipe my tears at saka tumayo. Pinigilan ko ang mga hikbi ko.“You want me to pity you, huh… good try, Seraphina.” He smirked. “But it's not working so, work the fuck up and report to me the pro
Hindi ko alam ilang oras akong walang malay. Nagising nalang ako na may proper bandage na ang kamay ko. I was laying properly too which I remember I wasn't before I lost consciousness. Hindi na masakit ang kamay ko at medyo magaan na ang pakiramdam ko. Pero sino kaya ang gumamot sa sugat ko? Did Alaric do it despite being mad at me?Nasa pag-iisip pa ako ng biglang bumukas ang pintuan. I saw Alaric holding a tray of food. Walang bakas na emosyon ang mukha niya. And I know he's still mad. Come to think of it, kasalanan ko naman talaga kung bakit siya nagalit. I was with him in this trip tapos ay bigla bigla akong nawawala na hindi niya alam. Kung ganon ang gawin niya sa akin at bigla siyang nawala, magagalit din ako. Lalo pa’t wala akong masyadong dalang pera. Nilapag niya ang tray sa side table ng kama. Iniwas ko ang tingin ko ng nasa tabi ko na siya. Unti-unti akong nanlulumo dahil sa mga tumatakbo sa isip ko. Iniisip niya ba na nagpapanggap pa rin ako? Na kunwari nawalan ako ng
I moaned when I felt Alaric's hand on my legs, almost touching my private part. Napaigtad din ako ng maramdaman ko din ang isang kamay niya sa loob ng t-shirt ko.“Alaric, please…” sabi ko kahit hindi ko naman alam kung bakit ko yon sinabi. I almost didn't recognize my own voice. It was so sensual. He groaned. Bumalik ang labi niya sa labi ko, kissing me again. Hindi ko ma-permi ang kamay ko pero dahil may benda iyon at kumikirot kapag naihahawak, pinatili ko yon sa gilid ko kahit gustong gusto kong ihawak yon kay Alaric.Napadaing ulit ako ng maramdaman kong nasa pagitan na ng legs ko ang kamay niya. He drew circular motion there making me squirm. I tried to close my legs. Hindi yon nagustuahan ni Alaric kaya pinaglayo niya yon gamit ang hita niya. Now he has full access to my private part as my legs are wide open for him. Ang isang kamay niya ay napadpad na sa boobs ko, kneading it like a dough. I moaned loudly because of what he was doing to me. He chuckled playfully. My breath
Hindi ko alam kung narinig yon ng kausap niya. He licked his lips and chuckled darkly while listening to the person in line. Hinawi niya ang bewang ko at saka ako hinigit palapit sa kanya. Pinasandal niya ako sa dibdib niya at saka namin hinarap ang tanawin sa labas. Ngumiti ako ng maaninag ko ang repleksyon namin sa salamin. Nakayakap siya sa akin habang may ka-business call. Ako naman ay nakatanaw sa labas habang nakikinig sa usapan nila. Kinabukasan, medyo okay na ang kamay ko. Naigagalaw ko na siya ng hindi nasasaktan. Kaya matapos naming mag-almusal, inasikaso ko ang trabaho ko. Ganon din naman ang ginawa ni Alaric. Palagi siyang may ka-call o ka-video call tungkol sa businesses. Ganon namin tinapos ang buong araw sa pagtatrabaho. The next day, kailangang lumabas ni Alaric dahil ime-meet niya ang ipinunta niya dito sa Italy. Okay lang naman sa akin na mag-isa. It’s not like I will be gone if he leaves me alone pero hindi niya gusto. “I will be fine… wala namang kukuha sa akin
“I don't know what you are talking about!” defensive kong sinabi. Alaric smirked as if he knew what's running on my head. Kaya mas lalo kong pinagdikit ang hita ko dahil sa nararamdamang pamamasa sa undy ko. Magsasalita sana siya ng biglang tumunog ang cellphone niya. Agad nabaling doon ang attention niya. And I was very thankful for that. Matapos namin sa restaurant, akala ko ay uuwi na kami. But I was wrong. Sumakay ulit kami sa kotse niya at kalaunan ay tumigil din sa isang napakalaking mall. Gusto kong itanong kung ano ang bibilhin niya dito pero I was amazed by the mall at sa dami ng tao kaya hindi ko na ginawa. Dahil sa dami ng stall at boutique, napapahinto ako kahit wala naman akong pera pambili. Kaya rin siguro kalaunan ay hinawakan na ni Alaric ang kamay ko dahil baka mawala pa ako kakahito at kakatingin sa mga boutique. Pumasok kami sa isang boutique na puro alahas. I know the brand is famous for its expensiveness kaya kumalabog ang puso ko sa excitement. I'm not expec
Pag-akyat ko kay Levi ay hindi a ako nakababa. Hindi na ako pinababa nina Tita. Pinaakyat pa nila ang pang dinner ko para lang hindi ako makalabas. Sila na raw ang bahalang gumawa ng pwede pang gawin sa preparation. Kaya wala akong nagawa. Matapos kong kumain, naligo at pinatulog na nila ako. Alas dyes pa lang, sinasabihan na ako ni Ashley na matulog. Nasa kwarto ko siya at ilang beses na niyang nasabi na matulog ako. Nag aaply pa ako ng skincare gusto na niya akong matulog.“Alam mo Ashley, kung gusto mong matulog… matulog ka! Kanina ka pa,” kunwari ay naiinis kong sinabi sa kanya. Inirapan ko pa para tumahimik na. Umirap siya sa akin, kagaya ng pag irap ko sa kanya. “Ikakasal ba ako bukas? Hindi! Pero ikaw oo kaya matulog ka! Huwag matigas ang ulo,” sermon niya. Natawa nalang ako sa kanya. Wala na akong nagawa. Matapos kong mag skincare ay natulog na ako. Ayaw niya akong tantanan kaya natulog nalang ako. Kinabukasan, ng magising ako, sa kwarto ulit ang breakfast ko. Ayaw nila ak
The next day, pag gising ko nakita ko si Ate Shasha sa mansion. Gulat na gulat ako ng maabutan ko siya sa kusina. Na late ako ng gising kaya pag gising ko wala akong kasama sa kama. Pagbaba ko, akala ko ang mag-ama ko ang nasa kusina pero nagulat ako ng si Ate Shasha ang nakita ko. “Good morning, señorita,” tumatawang bati ni Ate Shasha. “Nakahanda na ang pagkain mo. Hindi kana daw hinihintay ng mag ama mo kasi ang bagal mo daw gimising,” pagbibiro niya sa akin. Natawa ako. It's not that I don't want to wake up early. It's just that this past two days, dahil kasama ko si Alaric at Baby Levi, wala akong pino-problema kaya napapasarap ang tulog ko. Si Alaric din kasi ang umaasikaso kay Levi sa umaga kaya wala akong inaalala. I know it's my duty as a mother to take care of Levi pero ginagawa kasi yon ni Alaric. Sabay silang naliligo. Sabay silang kakain. Kaya okay lang na late na ako gumigising. “Bumalik kana po pala, Ate,” nakangiti ko ding sinabi. Agad akong umupo sa barstool at sak
Inaantok na ako ng pinag damit ako ni Alaric ng t-shirt niya. He also made me wear my undies na kinuha niya sa closet ko. Humikab ako matapos niya akong bihisan. “Where's baby Levi?” garagal kong tanong. Konting konti nalang at alam kong makaka idlip na ako.“He's in other room,” sagot niya habang nagsusuot siya ng tshirt niya.“Bakit hindi dito?” Tumawa siya ng mahina. “I plan to take you tonight, Seraphina. I can't risk him being in the same room while making you moan.” Inaantok akong umirap. Matapos niyang magbihis ay binuhat niya ako para dalhin sa kabilang kwarto. Hindi na ako nag protesta at saka ninamnam ang pagkakabuhat niya sa akin. “Ikaw ang nagbuhat sa akin kaninag umaga?” inaantok kong tanong.“U-huh! Why did you sleep outside?”Gusto kong isagot na dahil hinihili ako ng hangin pero hindi ko na nagawang sumagot. Bumibigat na ang talukip ng mata ko. Naramdaman ko nalang na tumama ang likod ko sa malambot na kama ng ibaba niya ako. Pagkatapos non ay naramdaman kong nakum
Kumakalabog ang puso ko habang lumalapit si Alaric. It didn't help that he's glaring at me. Like I did something wrong. Well, technically akala niya may ginawa ako. Akala niya pinili ko si Magnus kaysa sa kanya. Nang nasa harap ko na siya, agad niyang hinawakan ang baba ko at saka inangat ang mata ko para magtama ang mata namin. He then bent down to plant kisses on my lips. Tatlong beses niyang pinatakan ng mabababaw na halik ang labi ko.“Did I wake you up?” tanong niya sa mababang tono. Pero hindi pa ako nakakasagot ay bumaba ang kamay niya sa magkabilang gilid ko. Agad lumapit ang katawan niya sa akin. I don't think he even wanted me to answer because he immediately attacked my lips again. Wala pa akong nasasabi ay nasa labi ko na ang labi niya. Hindi na mababaw ang halik niya. Kinagat niya ang ibabang labi ko at agad na pumasok ang dila niya, exploring every corner of my mouth. He kissed me thoroughly like a hungry man. Hindi ko namalayan na dahil sa gigil niyang humalik ay na
Seraphina’s POVNakatulugan ko ang pag-iyak. Kaya pag gising ko, medyo masakit ang ulo ko. Matagal akong nanatli lang sa kama. Ang tahimik ng paligid. Halos wala akong marinig. Tanging ang paghinga ko lang ang naririnig ko. Hindi ko alam ilang oras akong nakahiga lang. Ang alam ko, nakatulog ulit ako. Kaya pag gising ko ulit, alas dose na. Mabagal ang mga kilos ko. Wala rin naman akong iniisip na gagawin. Sa bathroom, tulala ako habang naliligo. Ni hindi ko halos matandaan kung nakapag shampoo naba ako dahil mas matagal ang pagkatulala ko kaysa gawin ang dapat gawin. Inabot ako ng dalawang oras sa paliligo. Nang bumaba ako, wala naman akong ganang magluto kaya biscuit lang at tubig ang kinain ko. Wala akong gana sa lahat. Medyo nanghihina pa ako. Kaya matapos kong kumain, nagpasya akong lumabas sa likod ng mansion. Paglabas ko, agad bumagsak ang balikat ko. Naalala ko noong nandito pa ang mag ama ko. Parang nagsisi ako kung bakit ang bilis kong nagpasya na bumalik sa bahay. Masay
Eliza’s POV Nakaupo ako ngayon sa mansion ng mga Ferrer. It's been two years and the house still feels empty. Simula ng sumugod dito ang mama ni Seraphina, hindi na naging homey ang mansion nila. Palagi nalang itong tahimik at halos walang party na nagaganap. Alaric stopped going here. Tito Ethan wanted the feud to stop kaya hindi siya masaya sa naging aksidente ni Seraphina. Kaya ng malaman niyang si Tita ang totoong humahabol sa sinasakyang kotse ni Seraphina, naging malamig na din si Tito kay Tita. Yes, he helped her deny the accusation pero nanlalamig din siya kay Tita. Since then, the mansion has no warmth in it. Tumigil na ding bumisita sina Analise, Chesca at Daphne. Wala na rin naman silang rason na pupuntahan. Hindi na dinadausan ng party ang mansion kaya nanatili itong tahimik sa nagdaang dalawang taon. Alaric stepped down as CEO of Helixion Pharma. Magaling siyang CEO kaya simula ng umalis siya marami sa mga investors ang nagalit. They want him back pero walang magawa si
Matagal akong naghintay sa lobby. Halos hindi ko tanggalin ang mata ko sa elevator para lang makasiguro akong hindi ko nawala si Alaric kung bumama man siya. Sa tagal kong nakatitig, I lost track of time. Wala rin naman akong dalang cellphone o relo para malaman kung anong oras na. Kaya hindi ko alam kung ilang oras akong naghihintay. Kagagaling ko lang din sa hospital kaya ramdam kong mahina pa ang katawan ko. Hindi ako komportable at gusto ng katawan kong humiga ako. Hindi ko namalayan. Sa sobrang pagtutuk ko sa elevator, nakatulog ako saglit. Kaya gulat na gulat ako ng magising ako at nakita ko si Eliza papalapit sa akin. Hula ko ay galing siya sa elevator dahil doon siya galing habang papalapit siya sa akin. She was wearing expensive clothes at she's glowing. Parang wala siyang ipinagbago.Kita kong masaya siya habang naglalakad papalapit sa akin. Seeing her happy made me jealous. Agad kumalat ang pait sa katawan ko. I badly want to lash on her. I feel so threatened. Kasi alam k
Nawalan ako ng malay ng makita ko ang nilalaman ng magazine na ipinakita sa akin ni Tita. Hindi ko na alam kung ano ang nangyari matapos non. Nagising nalang ako, nasa hospital na ako. May nakakabit na IV fluid sa kamay ko. The first thing I noticed when I woke up was the white ceiling. Wala na ang panlalamig ko at ang pananakit ng ulo pero ramdam kong nanghihina ako. Nang may marinig akong kaluskos sa gilid ko, doon ko lang napagtanto na may kasama pala ako. Nakahiga si Serenity sa sofa at natutulog. Kami lang dalawa ang tao sa kwarto. Tahimik at tanging naririnig ko lang na ingay ay ang ingay galing sa labas ng kwarto. Kalaunan ay agad umataki ang alaala sa nabasang magazine. Hindi ko alam anong oras o araw simula ng mawalan ako ng malay. Wala akong makitang orasan sa loob ng kwarto. Agad nanubig ang mata ko at sumikip ang paghinga ko dahil sa naalala. Totoo ba yon? Engage siya kay Eliza? Bakit? Dahil lang sinabi sa kanya ni mama na engage ako kay Magnus, nagpa engage din siya?
Wala akong nagawa ng pinagtulungan nila ako. Nauwi lang ako sa pag-iyak. Hindi ako lumabas ng kwarto kahit tinatawag nila ako para kumain. Hindi ko lubos maintindihan kung bakit hindi nalang nila ako hayaan sa gusto ko. O kung bakit kailangan nilang magsinungaling para lang ipakita kay Alaric na hindi ko siya pinili. Nage-gets ko naman na ayaw nila. Na hindi pwede dahil magkaaway ang pamilya namin. Pero hindi ba nila naiisip na huli na ang lahat? Mahal na namin ang isa’t isa! May anak na din kami. Pwede naman na ganituhin nila ako kung nakikita nilang walang kwenta si Alaric at pabaya. Pero hindi eh. He's so responsible and mature. Bakit hindi nila yon maisip. Pangatlong araw kong hindi lumalabas ng kwarto. Tuwing umaga, umaasa pa rin ako na baka dumating si Alaric sa tapat ng bahay namin dala si baby Levi pero hindi yon nangyari. Kaya mas lalong sumasama ang pakiramdam ko kapag nag eexpect ako pero hindi nangyayari. Hindi ako lumalabas pero lumalapit ako sa bintana para silipin an