“I don't know what you are talking about!” defensive kong sinabi. Alaric smirked as if he knew what's running on my head. Kaya mas lalo kong pinagdikit ang hita ko dahil sa nararamdamang pamamasa sa undy ko. Magsasalita sana siya ng biglang tumunog ang cellphone niya. Agad nabaling doon ang attention niya. And I was very thankful for that. Matapos namin sa restaurant, akala ko ay uuwi na kami. But I was wrong. Sumakay ulit kami sa kotse niya at kalaunan ay tumigil din sa isang napakalaking mall. Gusto kong itanong kung ano ang bibilhin niya dito pero I was amazed by the mall at sa dami ng tao kaya hindi ko na ginawa. Dahil sa dami ng stall at boutique, napapahinto ako kahit wala naman akong pera pambili. Kaya rin siguro kalaunan ay hinawakan na ni Alaric ang kamay ko dahil baka mawala pa ako kakahito at kakatingin sa mga boutique. Pumasok kami sa isang boutique na puro alahas. I know the brand is famous for its expensiveness kaya kumalabog ang puso ko sa excitement. I'm not expec
Hindi naman ako ganito before. I was with Magnus and we never did the deeds. Kissing is fine. Making out sometimes but I never do the deeds with him. Hindi rin naman ganon si Magnus kaya hindi nangyari. I don’t know why I am feeling this towards Alaric! Heck! He is my boss!Medyo binilisan ko ang paliligo ko. It’s not that I expect something to happen. Pero kasi ang manly tignan ni Alaric sa kama ko na bigla nalang nagpukaw ng init sa katawan ko. It didn’t help that I already had a scene of us, him pounding hard between my open wide legs!Matapos kong maligo ay nagsuot lang ako ng bathrobe at agad na lumabas. Kung ano ang posisyon ni Alaric ng iniwan ko siya ay ganon din ko siya dinatnan. Nakapikit lang ang mata niya ngayon. Pero nang marinig niya ang yapak ko papalapit sa kanya, agad niyang minulat ang mata niya. It was a bit red, probably because he fell asleep. I gritted my teeth when I realized he probably will sleep soon. Bakit kasi ako nag e-expect! I saw him raise a brow at
I moaned when Alaric’s tongue went inside my mouth. Sa una ay mababaw na halik lang yon pero biglang lumalalim ang halik. Hindi ko na namalayan na nasa itaas ko na siya. Ang isang kamay niya ay nasa gilid ko, balancing his weight not to crash it on me. Ang isa ay nasa ibabang hita ko. Hinawi lang niya ang bathrobe na sout ko at agad niyang nahawakan ang hita ko. Pinaghiwalay niya ito at agad siyang pumuwento sa pagitan non. Exactly how I picture him in my imagination. Mabilis niyang nahawakan ang pribadong parte ko sa ibaba dahil wala naman talaga akong suot maliban sa bathrobe. I didn’t even bother wearing underwear. He chuckled when he felt something watery down there! “Fuck, Seraphina,” matigas niyang mura. Bumaba ang labi niya sa leeg ko. At hindi pa siya nakuntento ay tinanggal niya sa pagkakatali ang bathrobe at agad niya iyong binuksan, making me naked in front of him. Ang isang kamay niya na kanina lang ay nasa ibaba ko ay biglang tumaas. Pinadaan niya ito sa tiyan ko patu
Mabilis na natapos ang araw namin sa Italy. Nakapag pasyal naman ako kahit papaano. Hindi lang huli ang pagsha-shopping namin. I also went to different places with Alaric. Yong bilin ni Serenity ay ginawa ko din dahil hindi niya ako tinatantanan kakachat asking for pictures. Serenity:Ang tagal mo na dyan sa Italy at wala ka pang nase-send na picture! Ano na Sisss???Serenity:Huwag kang madamot! Picture lang naman ehh!These are some of her few chats when I didn't send pictures of the places I went to. Kaya nang marindi ako ay pinagse-send ko na. Akala mo naman ay siya ang nakapunta ng Italy noh!I also supervise the work online. Sina Sara ang pumupunta o komo-contact ng mga kailangang kausapin tungkol sa magaganap na charity. And after what happened between me and Alaric, hindi na siya palaging galit sa akin. I don’t know if it’s because of the sexual intimate that almost happened to us or if he has another reason to be kind but nonetheless, I am okay with it.I wrinkled my nose be
Hindi ko alam ano ang ikinagagalit niya. Ako itong dapat magalit dahil sa nabasa kong text galing sa Analise niya tapos bigla siyang magagalit ngayon? “Gusto ko sana na magtanong kung may extra kang maleta kasi hindi na kasya ang mga gamit ko sa maleta ko.” “Come here, Seraphina,” madilim niyang sinabi.I shifted weight. Galit ako dahil sa nabasa. Pero alam ko din na wala naman akong karapatan dahil hindi ko naman siya boyfriend! “Meron ka bang extra na maleta?” pag-iba ko sa usapan. Ayaw kong lumapit. Bakit pa? May baby naman palang naghihintay sa kanya!He sighed annoyingly. Siya na ang naglakad papalapit sa akin. Gusto kong umalis na pero kinabahan ako sa pagtitig niya sa akin. “What is it?” mahina niyang tanong. Nananatya siya dahil baka nahalata niyang hindi ako okay. Nag-iwas ako ng tingin. Hindi ko alam ang sasabihin. Ang pangit naman na sabihin na galit ako dahil nalaman ko na may baby na pala siya! The heck! Baka kapag totoong niloloko niya lang ako ay tawanan niya ako.
Agad kong binuksan ang kotse pagkaparada niya sa tapat ng bahay. I didn’t want him to know where I live. Kaso nakalimutan ko na nalaman niya na pala ito noong una niya akong hinatid pauwi. Kaya kahit nananahimik ako alam niya kung saan pupunta. Ako na din ang bumaba sa maleta ko ng makalabas ako. He tried to help pero naibaba ko na ang maleta ng makalapit siya. Tiim ang bibig ko habang nararamdaman ko ang mabibigat niyang titig. I refused to look at him. Naiinis ako dahil maiisip ko lang na pupuntahan niya ang babae niya panigurado at ayaw kong puntahan niya yon. I’m so petty! Wala naman akong karapatang magalit pero nagagalit ako!“Thank you.” Tinignan ko siya ng mga ilang segundo bago nag-iwas ulit ng tingin. “Papasok na ako. I want to see my family…” Nanliit ang mata niya pero wala rin naman siyang sinabi. Kinuha ko ang maleta ko at agad na pumasok sa maliit na bakod ng bahay namin. He didn’t go inside his car. Maririnig ko naman kung pumasok siya pero wala akong narinig. Gust
Kaunting aberya lang naman ang kailangang ayusin sa venue at pwedeng itawag lang iyon pero nagpasya akong puntahan. Pagdating ko sa Imperial Hotel ay agad akong inasikaso ng manager. It only took us fifteen minutes at na-resolba na ang problema. Medyo dinaldal ko pa ang manager para medyo magtagal ako pero dahil may trabaho din siyang ginagawa ay iniwan din niya ako kalaunan. Nilibot ko ang venue para suriin. May nagde-decorate noon dahil may event dito bukas. Maraming tao ang gumagalaw at sumasabay ako sa kanila. “Excuse me, anong event dito bukas?” tanong ko sa nakasalubong kong may hawak na bulaklak. She was startled a bit. “May ikakasal dito bukas, Ma’am.” Agad niya akong iniwan ng masagot niya ako. Nagpatuloy akong libutin ang venue just to kill time. Kaya nang nalibot ko ay nagpasya akong umalis. May mga tumitingin din kasi sa akin. Marahil ay nagtataka kung ano ang sadya ko. Palabas na ako ng hotel ng bigla akong natigilan sa paglalakad. Just in the lobby is Magnus with a
I was thankful for Magnus for making the mood light up. Matapos niya kasing mag-confess na he missed me, iniba niya na ang usapan. Which I’m thankful for kasi hindi ako ready na pag-usapan ang past. The only reason why I am still going with him is because he is kind and he was my best friend before we entered into a relationship. So, I also miss being his best friend where he treated me like a princess. Though to be honest, I want to ask what I did to make him unlove me. And to know why Tito suddenly turned his back on my father when they were friends. Hindi na kasi na-contact si Tito noong kailangan ni Papa ng tulong. Pati si Magnus ay hindi na rin nagparamdan sa akin. We moved on without knowing the reason why they suddenly left. But then, everything is okay now. We survive without their help so it’s not important anymore knowing their reason to leave. Matapos niyang kumain ay niyaya niya akong sumama sa kanya. May dadaluhan siyang party and if I want, he will bring me to him. I r
Ryker Saldivar We were so shocked when Serenity didn’t recognize our children! Tumalim ang mata ko sa kanya ng marinig ko kung paano niya kinasuap ang anak namin! Akal ako noong tinanong siya ng doctor kung naaalala niya ako, akala ko ay okay na ang lahat. Hindi ko na pinansin ang mga matatalim niyang tingin sa akin. Buong akala ko ay galit siya sa akin dahil sa kamag-anak ko ang dahilan kung bakit siya nagkaganito. Akala ko ay may sinabi si Tito sa kanya o si Natalie kaya siya galit sa akin. I didn’t expect it to be this bad! “I’m not your mommy!” guluhan niyang sinabi kay Ryka. She looked at our daughter coldly.Lahat kami ay natahimik sa narinig. Sinasabi sa akin ni Alaric ang nangyari kina Tito Arnold. Sinabi niyang nakulong na si Tito. May mga injured din dahil sa barilan pero mananagot parin sila sa ginawa nila. Lahat ng iyon ay nawala sa isip ko nang marinig ko ang sinabi ni serenity! Hindi rin nag isang minuto nang makita kong namutla siya at nawalan ng malay. Lahat kami a
It's been two days simula nang magising ako. Wala paring nagsasabi kung bakit ako nasa hospital. Ryker wouldn’t tell me. Hindi ko rin maalala kay feel ko nakalimutan ko kung ano ang nangyari sa akin. The last thing I remember was I was eating in my condo. Tapos paggising ko ay nandito na ako! Masama ang tingin ko kay Ryker dahil hawak niya ang kutsara na kanina ko pa gustong kunin sa kanya. “I can eat on my own!” inis kong sabi. Hindi ko ma-enjoy ang kinakain ko dahil sinusubuan niya ako at ayaw ko ng ganon! May kamay naman ako para kumain mag-isa! He also glared at me when I refused to eat. “What is your problem if I want to do this, huh?” he snapped, pissed off. “May kamay ako! I can perfectly do it on my own!” sigaw ko sa frustration. Sinubukan ko ulit na agawin ang kutsara pero iniwas niya. “Do not test my patient. Serenity!” His voice boomed. He was beyond piseed off! Kita kong humigpit ang hawak niya sa kutsara! “Hindi kita kailangan, okay! I can take care of myself!” Umil
Hindi ko maintindihan kung bakit gulat na gulat sila dito sa kwarto ngayong sinabi kong hindi ko kilala ang batang tumawag sa akin na Mommy! Rinig na rinig ko ang mga pinakawalan nilang singhap as if they couldn’t believe what I had just said. Kita kong nanlalaki ang mata sa akin ni Scarlet na lumalapit sa akin. “Serenity,” hindi makapaniwalang tawag ni mama sa akin. The disbelief in her tone is evident. Kumunot ang noo ko. “What is it, mama? Why are you looking at me like I just committed a crime?” naguguluhang tanong ko. The little girl cried when I told her that I'm not her mommy! Agad nangilid ang luha sa pisngi niya. “Mommy?” gulat at bigong bigo na tawag ng bata. Nagtiim bagang ako. I feel uncomfortable seeing her cry. Hindi ko naman siya anak pero nagu-guilty akong nakikita ko siyang umiiyak! Who wouldn’t though? She's too pretty to cry. Her mother must be so lucky to have this pretty daughter! Hindi ko nga lang alam kung bakit ako pa ang ginagambala niya. Hinilot ko ang
Serenity Isla SaldivarWhy do I feel like I've been trapped into darkness? I’m not sure if this happened, but in my deep slumber of unconsciousness, I'll hear a faint beeping of a machine. It lasted for a few seconds before it fading away. I don’t know what disappears first—the sound or my awareness. It has happened to me several times. Sometimes, alongside the beeping, I hear faint voices, distant and unclear, as if they’re just out of reach.I feel like my soul is hovering in darkness and it doesn't want to enter my body! Ganun ang feeling ko sa mumunting segundo na nagkakamalay ako. I braced myself when I started to hear the sound of a machine again! At first, it was so faint until it was loud for my ears. It will be like that for only a few seconds until it turns faint again. Iyon ang palaging nangyayari! Kaya nang tumagal ang tunog ng machine ay nagtaka ako. Medyo kumunot ang noo ko dahil sa ingay non!One…two…three….four…five…six…Hindi parin nawawala! Seven…eight…nine….ten!I
Scarlet Ruby Salazar Our supposed happy and celebrating days turn into sour when a kidnapping incident happened. Dapat ay masaya kami kasi ikakasal si Ate Serenity kay Kuya Ryker. I have the guts that there was something between them. Noon sa party nina Ate Seraphina, nakita ko siyang may pinagtataguan. I was alone when the person she introduced left. Hinanap ko siya at nakita kong umalis sila ni kuya Ryker! Kaka-start lang ng party at umalis sila! I gave her the benefits of the doubt. Baka nagkataon lang. Hindi rin naman naulit ‘yon. Hanggang noong nasa Tennessee ako. Tinawagan ako ni Mama at pinapauwi. She was involved with Ryker and her supposed fiancee! I was so shocked when I got to know it! Nagulat ako na tama ang hinala ko na may something nga sa kanila ni Kuya Ryker. Pero mas nagulat ako na may ka-engage pala si Kuya Ryker. Kasi kung meron pala bakit hindi niya sinabi ng maaga? Matagal na silang may something ni Ate pero pinaabot niya pa nang ilang months? Tapos hindi pa sa
Someone’s POVAng hideout kung saan itinago ni Arnold ang mga bata ay natuntun ni Alaric at Ryker. The man who smashed Serenity on the head is now dead. Tinamaan siya ng bala sa ulo. Nang marinig ni Natalie ang putukan ng baril ay tatakas na sana siya. Kaso ay nabaril siya ng isang tauhan. Sumalampak siya sa sahig nang tinamaan ang hita niya. Napahiyaw siya sa sakit. Ang isang pang kasama nilang lalaki sa kwartong iyon ay nabaril din. Hindi sila tinamaan sa critical na bahagi ng katawan nila, it was only enough to disable then from running away. Sa labas ng kwartong iyon, nakikipag barilan din ang iba. Kararating lang nina Arnold at ang anak niya sa isang pagtitipon at ito ang dinatnan nila. Kaya nga sila umattend sa isang party ay para hindi sila pagbintangan ni Ryker at Alaric na kumidnap sa anak nila dahil alam nilang kumikilos na sila sa paghahanap, pero hindi nila maintindihan kung bakit natuntun parin sila! “Tang-ina! Paano tayo natuntun?” sigaw ni Arnold habang nagtatago sa g
Ryker Knoxx SadivarGusto kong umuwi sa bahay pero hindi ko na magawa dahil iniimbestigahan namin ang dalawang bodyguard na dapat ay nagbabantay kay Soren at Luca. Kaya sila natangay ng ganun kadali ay dahil wala sila kung kailan sila kailangan! Fucking useless bodyguards! Nakatayo ako sa bandang pintuan ng kwarto kung saan ini-interrogate ni Joseph, ang head bodyguard ni Alaric, ang dalawang lalaki na dapat ay nagbabantay sa mga anak namin. I clenched my jaw when I heard their reason. “Inaya kami ng isang kasambahay dito sir, dalawang minuto lang kaming umalis,” sabi ng isa sa kanila. Ang isa ay nakatungo at hindi na nagsasalita. Marco groaned. He punched the guard who spoke. “Dalawang minuto lang? That fucking two minutes is all they need to kidnap the the kids!” sigaw niya. Natahimik ang nagsalita. “Sinong kasambahay ‘yan?” tanong ni Joseph.Dahil sa maraming kasambahay ang Ferrer, inisa-isa pa nila ang profile ng mga kasambahay. It took us thirty minutes to identify the girl.
“Tama na!” Hindi ko alam kung ilang beses kong nasabi ‘yan. Hindi ako tinatantanan ng lalaki sa pagsipa. Hinanghina na ako. Namamanhid na ang kamay ko dahil doon tumatama ang masakit na sipa ng lalaki. Hindi ko matansya kung ilang minuto niya akong pinagsisipa. Tumigil lang siya nang utusan siya ng babae na tumigil. Nanginginig ang katawan ko. Gustong pumikit ng mata ko pero pinipigilan ko. Hindi ko pa nakikita ang mga anak ko. Kaya kahit nanghihina at gustong mag-shutdown ng katawan ko, pinipilit kong huwag. Tumawa ng malakas ang babae habang pinagmamasdan ako. “Ano, masakit ba, ha!?” sarcastic niyang tanong. Hindi ko nagawang sumagot. Gusto kong dumaing sa sakit na nararamdaman ko pero hinanghina ako at hindi ko rin magawang magsalita. Hindi ko namalayan kung kailan nakakuha ng baril ang babae. Nakangisi siya ngayon at may hawak na baril, itinutok sa akin. “Paano kaya kung pasabugin ko ang ulo mo?” natutuwa niyang sabi, may ngiti pa sa labi. Napapikit ako. My tears flow non
Tahimik akong lumabas ng kusina. I made sure they saw me went upstairs. Pero sa kalagitnaan ng hagdanan, mabilis akong bumaba. Kinuha ko ang susi ng puting kotse at saka binuksan ang likod non bago ibinalik ulit ang susi. Mabilis akong bumalik at saka sumakay sa likod. Hindi ko alam kung kailan aalis ang mamamalengke. Tahimik akong naghihintay. Akala ko ay matatagalan pero mga twenty minutes siguro bago ko narinig na bumukas ang kotse. Mabilis na umandar ang kotse at tuloy tuloy itong tumakbo. Nakahinga ako ng maluwag nang malampasan namin ang gate. Pigil na pigil ako na huwag humiyaw kahit nauutog ako minsan. Ilang minuto lang ang byahe nang maramdaman kong tumigil ang kotse. Bumaba ang sakay non. “Kuya, samahan niyo na ako para hindi ako mahirapan sa pagbubuhat,” rinig kong sabi ng babaeng kasambahay namin. Nang masiguro kong napalayo sila, mabilis akong bumaba. Hindi ko na binigyang pansin ang gulat na mga taong tumitingin sa akin. Pinara ko ang taxi’ng papalapit sa akin. Sinab