Kinaumagahan, kung hindi pa ako ginising ni Serenity ay hindi pa ako magigising. Si mama ay walang planong gisingin ako kaya si Serenity ang gumawa. It's weird kasi tanghali pa siya nagigising kapag wala siyang pasok. Tapos ngayon ay maaga siya. “Sis, don't forget to send me the pictures,” sigaw ni Serenity ng pasakay na ako ng taxi. I forgot what she said she would do in the pictures. Tumango nalang ako para matapos na. I arrived at the company around 7:40 in the morning. Na-werduhan pa ang bodyguard ng makita niyang may binaba akong malaking maleta pagbaba ko ng taxi. Hindi pa nag-aalas otso ay may dumating na SUV sa tapat ng tanggapan ng kumpanya. Hindi na ako pumasok sa loob ng lobby dahil mahihirapan pa akong iangat ang maleta ko sa iilang hakbang papasok sa kumpanya. May bumabang tauhan galing sa SUV at saka kinuha ang maleta ko. Doon lang ako natauhan na ito na yong sasakyan ni Alaric. He was waiting in the backseat. Nakakahiya na may bumabaling na mga empleyado sa kotse a
Kabang-kaba ako sa sinabi ni Alaric. I was starting to breathe heavily when he laughed so loud. Doon ko napagtanto na pinagtitripan niya ako. I rolled my eyes in annoyance at saka siya iniwan. There are two rooms inside the suite. Kaya pala okay lang sa kanya na iisa kami ng room kasi may dalawa palang kwarto. Hindi ko alam kung alin ba ang sa kanya kaya kung ano ang napasukan ko ay doon na ako nagkulong. Dahil sa pagod ay mabilis akong nakatulog pagkahiga ko sa malambot na kama. Kinaumagahan, inabot ako ng madaling araw. Maybe because I was too tired for the 15 hours trip kaya napasarap ang tulog ko. Matapos kong magbihis, inasikaso ko pa ang mga laman ng maleta ko at nilagay sa provided na kabinet. Kaya inabot ako ng ala-una ng bumaba ako. Gutom ako at saktong pagbaba ko ay nakita ko si Alaric. Kakababa niya lang ng cellphone niya galing sa katawagan. “Let's go out. We will have our lunch outside.” I glared at him for making me overthink last night but he didn't spare me a gla
Matapos naming kumain, bumalik kami sa suite. Plano ko sanang mamasyal kahit sa kalapit lang nitong hotel pero after seeing Magnus, nawalan ako ng gana. Alaric got busy with lots of calls. Base sa mga naririnig kung usapan nila, may ka-deal siyang businessman dito. Nagkulong ako sa kwarto. Kahit anong pigil ko, hindi ko maiwasang maging emosyonal dahil sa pagkakita sa ex ko. Magnus is a family friend. Malapit ang pamilya ko sa pamilya niya. They have business just like ours before… cargo company. Kahit pareho ng business ang lolo ko sa kanila hindi iyon naging hadlang para maging magkaibigan ang pamilya ko sa pamilya nila. I was so close with him and he takes care of me simula pa noong bata kami. Kaya hindi ko kailanman naramdaman na mahirap kami dahil palaging nandyan sa tabi ko si Magnus. If I needed money, he wouldn't think twice to give me. If papa needs help, Magnus' parents are there to help. Kaya lang ay hindi ko alam kung bakit bigla nalang nawala. I don't know anything I
Kinabukasan, nagising ako dahil sa nararamdamang gutom. Hindi ako nag dinner kagabi dahil sa maraming iniisip. Maaga akong natulog… mga around 7 na yon. Kaya ngayon ay gutom na gutom ako. Nagmamadali akong nag-ayos ng sarili at saka bumaba. Kaya lang ay wala akong nadatnan na Alaric pagbaba ko. Magpapa home serve ba siya? Bakit wala pang pagkain? Tinignan ko kung may pwedeng kainin sa refrigerator pero puro tubig lang at inumin. Hinawakan ko ang tiyan ko ng kumalam ulit. Ayaw ko din namang puntahan si Alaric sa kwarto niya kung natutulog pa siya. Kaya hindi ko na siya hinintay pa. Ang alam ko may pa-buffet ang hotel at kasama na yon sa bayad ng hotel service. Kung hihintayin ko pa siya, baka mawalan na ako ng malay sa gutom. Pagbaba ko, madali ko lang nahanap ang buffet area. Dali-dali akong kumuha ng mga servings ng makakuha ako ng plato. I didn't mind people because of my hunger. Kaya nangangalahati na ako sa kinakain ng inangat ko ang mata ko. Dahil sa gutom ako kanina, hind
“You're done with breakfast?” nahihiyang tanong ng babae. “Yeah,” maikling sagot ni Magnus. I noticed that he didn't spare her a glance. “Okay…” mahinang sinabi ng babae. Pansin kong may gusto pa siyang sasabihin pero dahil hindi siya binalingan ni Magnus ay umalis nalang siya. Pero pansin kong bago siya umalis ay ngumiti siya sa akin. Tinaasan ko ng kilay si Magnus. “Who's she?”“Family friend.” He shifted his weight before he continued talking. “I'm going to our vineyard, do you want to see it? Para makapasyal ka na din?”Aangal sana ako pero ng marinig kong pasyal ay bigla akong na excite. I've been here for two days at sa hotel room lang ako. Gustong gusto kong pumasyal pero natatakot din ako. Wala din atang plano na mamasyal si Alaric. Ngumuso ako kunwaring nag-iisip. It's funny how I am hurt because of what he did yet I also don't want to see him hurting. He may have hurt my feelings but I can't also deny all the things he had done for me. I was spoiled whenever I'm with him
Agad akong nagpahatid kay Magnus sa hotel matapos kong mabasa ang text ni Alaric. Naka silent ang cellphone ko at hindi ko na natignan pa yon simula ng umalis ako ng hotel. Tinatanong ako ni Magnus kung okay lang daw ba ako dahil namumutla ako ng pabalik kami sa hotel at tumatango lang ako sa kanya. Wala ng araw ng bumaba ako sa kotse ni Magnus. Hindi ko din nagawang magpasalamat sa kanya dahil sa pagmamadali. I heard him call me pero dahil balisa ako ay hindi na ako bumaling sa kanya. Kulang nalang ay lumipad ako nang naglalakad ako sa hallway ng suite namin. I have spare cards for the suite kaya agad akong nakapasok. Pagbukas ng pinto ay madilim ang loob. May iilang ilaw na bukas pero madilim pa rin para makita ang kabuuan ng loob. Sa una ay tahimik pa ang paligid kaya akala ko ay nasa kwarto na si Alaric. Pero nagkakamali ako. Nangilabot ako ng magsalita siya. “Where did you go?” malamig niyang tanong. Hindi ko siya naaninag dahil medyo madilim pero nakita ko din siya ng
Nakatulog si Alaric dahil sa sobrang kalasingan. I pushed him away from me because I'm starting to feel breathless. Di hamak na mas mabigat siya kaisa sa akin.Kabado akong umupo matapos ko siyang mapahiga sa gilid ko. Narinig ko siyang umungol pero nanatili siyang nakapikit. Nanghihina akong tumayo at naglakad pabalik balik. Hindi ako makapaniwala sa nangyari. I know he's drunk and he might not know what he was doing but it's still scary to think that something might happen to us if he didn't get unconscious.Ano ba kasi ang ikinagagalit niya? Dahil ba pumasyal ako o dahil kasama ko si Magnus? Is he jealous?Sarkastiko akong tumawa sa sarili. Common Seraphina! Pinapahirapan ka nga niya, diba? Bakit siya magseselos?Pero bakit alam niyang may lalaki akong kasama? Did he saw us? Dahil sa tulog na tulog na si Alaric,hindi ko alam kung saan ako matutulog. Carrying him is not an option. Ayoko naman sa kwarto niya kasi baka may mawala doon at masisi pa ako. Ilang minuto akong nakatungan
Agad akong dinaluhan ni Alaric. Hindi ko na napigilan at malakas na akong umiiyak. Maybe because of the pressure and the pain I'm feeling on my right hand. Mas lalo pa ng makita kong galit na lumapit si Alaric.“You couldn't even do small thing without causing trouble,” iritado niyang sinabi habang hawak hawak ang kamay kong dumudugo.I closed my eyes and just accepted his harsh words. Akala ko talaga ay bumait na siya sa akin. Akala ko dahil sa mga halik niya ay titigilan na niya ang pagmamaltrato sa akin. Pero nagkamali ako.Despite my eyes full of years, I could still see his jaw clenched. Galit pa rin kahit na may sugat ako. “You plan this so that you can't do your work, huh?” akusa niya. The disappointment is dripping on his tone.Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko. I tried to wipe my tears at saka tumayo. Pinigilan ko ang mga hikbi ko.“You want me to pity you, huh… good try, Seraphina.” He smirked. “But it's not working so, work the fuck up and report to me the pro
“Hello,” bati niya sa akin kahit nakita niyang irita ako sa presensya niya. Is she this dense na hindi niya makaramdam ang inis ko? Hindi ako nagsalita. Itinuun ko lang ang mata ko sa TV screen kaya tumalikod siya at sa kitchen nalang pumunta. Mariin ang titig ko sa TV at hanggang ngayon ay wala pa akong napipiling papanoorin. “I told Tita not to disturb you if you're busy but she insists you are not. Ibinigay niya sa akin ang address mo at pinapunta niya ako.” Si Eliza. Tumawa siya ng mahina.Bumaling ako sa kanila ng wala akong marinig na response ni Alaric. Kita kong umiinom siya ng tubig. Kumuha din ng baso si Eliza at nagsalin din ng tubig niya. “Kung hindi ka busy, pwedeng samahan mo ako? Hindi ko talaga kabisado ang pasikot sikot dito. Ang tagal na noong huli kong bisita dito,” parang nahihiya niyang kwento.Umirap ako sa kawalan. Putang ina mo!“I'm not busy but I'm also not available.” Ibinaba ni Alaric ang baso niya bago siya nagpawala ng hininga. “I'll just tell you wha
Gabi bago kami natulog ni Alaric ay tinawagan ako ni mama. Gusto kong sagutin pero sinabi ni Alaric na huwag daw muna. Ilang beses tumawag si mama. Nang mapagod siya ay nag-text nalang siya.[Come back home, Seraphina.]Kinaumagahan, alas syete pa lang ng magising ako dahil sa cellphone ko. Mahigpit ang yakap sa akin ni Alaric at nakaulon ang ulo ko sa balikat niya. Bahagya akong gumalaw para sagutin sana ang tawag ng hinila niya ako pabalik sa kanya.“It's too early. Mamaya mo na yan sagutin,” he whispered with his hoarse and deep voice. “Baka si mama?” “Call her after. Matulog muna tayo,” utos niya. Mabilis din akong nakatulog ulit. Nang magising ako ay alas dyes na. Wala na si Alaric sa tabi ko. Matapos kong lumabas galing sa bathroom ay dumeretso ako sa cellphone ko ng maalala kong may tumatawag nga pala sa akin kaninang umaga. And true enough, it was my mother. Naka 15 missed call siya. Hindi pa ako nagdadamit at naka bathrobe lang ako nang tumawag ako sa kanya. It didn't eve
Agaran ang pagtayo ni mama. Sina Scarlet at Serenity ay hindi alam ang gagawin.“What? Pregnant?” gulat na gulat na sambit ni Serenity. She looked at me with wide eyes. Ganon din si Scarlet.“What have you done with my daughter!” sigaw ni mama.Nanlamig ako. Hindi na ako makapagsalita. Hinawakan ni Alaric ang kamay ko at pilit na pinapakalma. “Ate, what is this? Is this true?” ani Scarlet. Mahina ang boses niya at halatang ayaw niyang paniwalaan ang mga naririnig.“Kung gusto niyong maghiganti, huwag niyong isali ang mga anak ko!” bayolenteng sigaw ni mama. Her eyes are bloodshot. “Anong maghiganti?” guluhang binanggit ni Serenity.“I don't plan to anger you, Mrs. Salazar. Perhaps we could talk about this calmly,” seryosong suhestiyon ni Alaric. Hindi ko man lang natunugan na takot siya sa mga nangyayari. Parang normal na ito sa kanya at hindi ito katakot takot. “Seraphina, how could you allow this to happen?” baling sa akin ni mama. “You are better than this. Why did you let this
Isang linggo bago ako nakakuha ng tyempo para sabihin sa parents ko ang tungkol sa pagbubuntis ko. Linggo ngayon at lahat kami ay nasa bahay. Dahil wala naman si Papa ay kay mama ko unang sasabihin. Hindi ko pa nasabi kay Alaric na ngayon namin sasabihin. Kakausapin ko muna si mama at sasabihin kong may boyfriend ako. Kasi magugulat siya kung agad kong sasabihin na buntis ako na wala naman siyang kilalang boyfriend ko. Nasa sala kaming lahat. Nanonood si Scarlet. Si Serenity ay panay ang text niya sa cellphone. Si Mama ay may binabasang libro. Nakatitig lang ako sa TV pero lutang ang isipan ko. Pinaplano ko sa utak ko kung paano ko sasabihin sa kanila.I shifted my weight when I finally decided to tell mama. “Mama…” tawag ko sa kanya. “Hmmm?” Hindi niya ako binalingan ng tingin. She just acknowledged me from her humming.Lumunok ako. “May sasabihin ako.”Tunog nini-nerbyos ang boses ko kaya lahat sila ay natigilan sa mga ginagawa. Ibinaba ni mama ang librong hawak niya at saka tumi
Seraphina POVI changed my mind. Iyong kaisipan na gusto kong ipa-abort ang baby ay nawala na sa plano ko. Alaric made me believe that everything will be alright. That I shouldn’t be scared of things dahil siya na ang bahala sa lahat. It made me feel at ease. Kung alam ko lang na siya lang pala ang magpapakalma sa marami kong iniisip ay sana pala sa unang araw matapos kong malaman na buntis ako ay sinabi ko na sa kanya. But then, I was so denial kaya ayaw kong ipaalam sa kahit kanino dahil baka may paraan pa. Baka may milagrong mangyari at bigla nalang na hindi pala ako buntis. But who am I kidding!Plano ni Alaric na kausapin ang parents ko matapos namin sa hospiital pero pinigilan ko siya. “Huwag muna ngayon. Sasabihan lang kita kung kailan,” mahinahon kong sinabi habang nagmamaniho siya. “Why not now huh?” Natunugan kong hindi siya sang-ayon sa sinabi ko. His voice restrained. “Because I am still shocked by this. Titingin din ako ng tempo kung saan maganda ang mood ni Mama.” Il
Alaric POV Nasa opisina ako, nagtatrabaho ng bumukas ang pintuan. Pumasok ang kaibigan kong si Cole. Mainit ang ulo dahil sa problema siguro sa babae.I smirked. “What brought you here? Wala ka bang trabaho?” “Tsss!” iritado niyang sagot bago umupo sa sofa sa unahan ko. Ginulo niya ang buhok niya dahil sa init ng ulo.Itinigil ko ang ginagawa at ibinigay ang attention sa kaibigan. I smirked and raised a brow at him. “You know we shouldn't let any women control our emotions. Mabilis lang naman silang palitan kapag nagiging sakit na sila ng ulo.” He glared at me. He then loosen his tie and sighed defeatly. He once played with girls. Once he noticed the girl develops an attachment, itatapon niya lang ito at magpapalit ng bagong babae. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit hindi nalang niya iwan ang fiance niyang palaging sakit ng ulo niya. “Speaking of, I was informed na may nag-aaply na Salazar sa kumpanya ko,” sabi niya, ayaw ng pabulaan ang payo ko tungkol sa babae niya. Agad na
Galit si Alaric pero kinalma niya ang sarili niya. I saw him take a breath and calm his nerves. Ilang minuto siyang tumahimik at tumalikod sa akin. Kalaunan ay umupo siya sa paanan ko. Namumungay na ang mata niyang nakatingin sa akin.He sighed. “Please calm down,” pag-alu niya sa akin. Tumango ako. Sinubukan kong tumigil na umiyak. Itinaas niya ang kamay niya at pinunasan ang luha sa pisngi ko.“Since when did you know you were pregnant?” mahinahon na niyang tanong. “Apat na araw na.”Tumango siya. “I was mad at you for not waiting for me at the charity event. And then I saw you with that man again… do you know how badly I want to punch that man? Hmm?” kalmado niyang sinabi. Hindi ako sumagot at nag-iwas lang ng mata.He sighed defeatedly. “But that didn’t matter now.” Inayos niya ang buhok ko para ilagay sa tenga ko. “Anong ginawa mo sa apat na araw na nalaman mong buntis ka?” he asked with his calm and soothing voice. Nakapatong ang dalawang kamay niya sa gilid ko. Nakatingala
Nagsinungaling ako kay Mama. Sinabi ko na ngayon ko ginamit ang vacation leave ko kahit ang totoo ay hindi ako naka-leave. Hindi naaproba ang leave ko kaya pang apat na araw na itong absent ko. Walang tao sa bahay ngayon. Maagang umalis si Mama dahil may meeting sila. Pati ang mga kapatid ko ay may pasok din. Gusto kong mag-isa sa bahay. I couldn’t let my emotions out when they were here. Parang nasasakal ako kapag may tao sa bahay. Hindi ko magawang umiiyak kahit na gustong gusto kong umiyak. Mama will be worried at ayaw kong mapansin pa niyang hindi ako okay. Kasi alam kong kapag napansin niya, malalaman niya ang sikreto ko. Humihikbi ako ng marinig kong tumunog ang cellphone ko. Simula ng malaman kong buntis ako, iniiwasan ko nang sumagot ng tawag o text. Sina Sara, Lina at Alaric naman palagi ang kumo-contact sa akin. Tinanggal ko ang kumot na nakataklob sa ulo ko at tinignan ang tumatawag. Mas lalo lang lumala ang iyak ko nang makita kong si Alaric ang tumatawag. Humiga ulit
Pinasalamatan ko si Magnus ng dumating kami sa bahay. Inimbita ko siya kung gusto niyang pumasok pero may emergency pala siyang pupuntahan. Nahiya ako dahil inuna pa niya akong ihatid bago siya tumuloy sa pupuntahan niya. “I’m sorry. Hindi ko alam na may pupuntahan ka pala. Kung alam ko lang ay dapat hindi na ako nagpahatid sayo,” nahihiya at medyo nanghihina kong sinabi.Magnus chuckled. “Seraphina, even if I have urgent things to do, uunahin parin kita kung alam kong hindi maganda ang pakiramdam mo.”I licked my lips. Tumingala ako sa mata niya na kanina pa nakatingin sa akin. “Pero we are not the same anymore… we parted ways, Magnus.” He nodded. May nakita akong pagsisi na sumilay sa mata niya. “Doesn’t matter. I’ll still prioritize you over a thing.”I smiled at him genuinely. Even though we parted ways, he is still Magnus that I know. Nang mawala sa mata ko ang kotse ni Magnus ay saka lang ako pumasok. Gabi na din. Around 9 in the evening. Pagpasok ko ay nasa baba si Scarlet a