TIE LOVE | พันธะสวาท SM+

TIE LOVE | พันธะสวาท SM+

last updateLast Updated : 2025-04-01
By:  อะพอลโล่_Updated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
64Chapters
30views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“หนะ หนูไม่มี อึ่ก~” ขณะที่เด็กสาวนั่งหมดหวังอยู่ที่พื้นถนน.. และกำลังคิดว่าจะทำด้วยวิธีไหนดีถึงจะสามารถเอายาที่ขโมยมา เอาไปให้พ่อได้ เธอเป็นแค่เด็กสาว เด็กน้อยผมเปียตัวเล็กๆเองนะ เป็นแค่เด็กที่ใช้ชีวิตอยู่กับพ่อแค่สองคน เป็นแค่เด็กที่หาวิธีจะช่วยพ่อ.. ทำไม ผู้ใหญ่ถึงใจร้ายแบบนี้ “ทั้งหมดเท่าไหร่” แต่จู่ๆก็มีเสียงปริศนา เสียงเด็กชายคนนึง.. เขาถามออกไปก่อนจะยืนขวางและคั่นกลางระหว่างคนใจร้ายกับเด็กสาวผู้น่าสงสาร “..จะจ่ายให้หรือไง?” “ถามว่าเท่าไหร่” __________ “หนูเจอเขาแล้วนะพ่อ” ธิชาหยิบจดหมายในกระเป๋าขึ้นมา จดหมายที่เขียนด้วยลายมือของคนเป็นพ่อ.. ที่ฝากฝังไว้ในนาทีสุดท้ายของชีวิต ว่าถ้าฉันเจอเขาอีกครั้ง จดหมายนี้จะต้องถึงมือเขาให้ได้ในสักวัน ใช่ค่ะ.. ตอนนี้ฉันไม่เหลือใครแล้ว แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะถุงยาและข้าวกล่องในวันนั้น ยื้อชีวิตพ่อฉันได้ยาวนานเป็นสิบๆปี

View More

Latest chapter

Free Preview

พันธะสวาท 1 | เรื่องเล่าจากอดีต

TIE LOVE | พันธะสวาท SM+ คาร์เตอร์ x ธิชา _อีโรติกโรมานซ์_ ••••• ‘ช่วยพี่.. เดี๋ยวนี้’ ‘เรื่องแบบนี้ใครเขาขอให้ช่วยกันละ’ ‘อย่าให้พี่ต้องใช้กำลังนะ’ ••••• W a r n i n g นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษาค่อนข้างรุนแรง เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป หากมีการคัดลอกหรือนำไปดัดแปลง หากพบเจอจะ ดำเนินคดีตามกฎหมาย! ทันที หาก‼️พบเจอการคัดลอกนิยาย สามารถแจ้งได้ที่ 👉🏻FACEBOOK อะพอลโล่ พลูโตไม่มีไดโนเสาร์ 👈🏻 ฝากกด ถูกใจ🤍 คอมเมนต์ 💬 กันเยอะๆนะคะ ทุกหัวใจ ทุกคอมเมนต์ คือกำลังของคนเขียนค่ะ เป็นเเรงขับเคลื่อนให้ไรท์มีแรงสรรสร้างนิยายเรื่องต่อๆไปอย่างเต็มที่เลยค่ะ💗💗💗 ================== From the past เรื่องเล่าจากอดีต “ไอ้เด็กเหลือขอ! บ้านจนไม่พอ ริขโมยของคนอื่นเขาอีก! หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้เด็กเลว!!” เด็กหญิงผมเปียน้ำตาไหลรินเปื้อนใบหน้า แต่ต้องทนกัดปากตัวเองแล้วหอบของที่หยิบติดมือมาไว้ให้แน่น แล้วรีบวิ่งไปให้ไกลที่สุด หากเธอหนีได้สำเร็จพ่อของเธออาจจะรอด แต่ถ้าไม่สำเร็จ.. พ่อของเธออาจจะ.. ขวับ! “อะ โอ้ยย!” รองเท้าแตะลอยตามแรงขว้างกระทบใบหน้...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
64 Chapters
พันธะสวาท 1 | เรื่องเล่าจากอดีต
TIE LOVE | พันธะสวาท SM+ คาร์เตอร์ x ธิชา _อีโรติกโรมานซ์_ ••••• ‘ช่วยพี่.. เดี๋ยวนี้’ ‘เรื่องแบบนี้ใครเขาขอให้ช่วยกันละ’ ‘อย่าให้พี่ต้องใช้กำลังนะ’ ••••• W a r n i n g นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษาค่อนข้างรุนแรง เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป หากมีการคัดลอกหรือนำไปดัดแปลง หากพบเจอจะ ดำเนินคดีตามกฎหมาย! ทันที หาก‼️พบเจอการคัดลอกนิยาย สามารถแจ้งได้ที่ 👉🏻FACEBOOK อะพอลโล่ พลูโตไม่มีไดโนเสาร์ 👈🏻 ฝากกด ถูกใจ🤍 คอมเมนต์ 💬 กันเยอะๆนะคะ ทุกหัวใจ ทุกคอมเมนต์ คือกำลังของคนเขียนค่ะ เป็นเเรงขับเคลื่อนให้ไรท์มีแรงสรรสร้างนิยายเรื่องต่อๆไปอย่างเต็มที่เลยค่ะ💗💗💗 ================== From the past เรื่องเล่าจากอดีต “ไอ้เด็กเหลือขอ! บ้านจนไม่พอ ริขโมยของคนอื่นเขาอีก! หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้เด็กเลว!!” เด็กหญิงผมเปียน้ำตาไหลรินเปื้อนใบหน้า แต่ต้องทนกัดปากตัวเองแล้วหอบของที่หยิบติดมือมาไว้ให้แน่น แล้วรีบวิ่งไปให้ไกลที่สุด หากเธอหนีได้สำเร็จพ่อของเธออาจจะรอด แต่ถ้าไม่สำเร็จ.. พ่อของเธออาจจะ.. ขวับ! “อะ โอ้ยย!” รองเท้าแตะลอยตามแรงขว้างกระทบใบหน้
last updateLast Updated : 2025-03-26
Read more
พันธะสวาท 2 | เคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?
และเพราะฉันมัวแต่ยืนนึกถึงวันคืนสมัยเป็นเด็ก เลยทำให้ฉันสายไปหลายนาที นี่เป็นวันแรกของการเปิดเรียนและสำหรับนักศึกษาชิงทุนปีสามอย่างฉัน.. ตึก ตึก ตึกกก.. ขอให้ทันเถอะ! ธิชา รีบกดลิฟต์ด้วยความร้อนลน หากเธอเข้ารายงานตัวช้า คงเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่ๆติ้ง~ ทันทีที่ลิฟต์เปิด ฉันก็รีบแทรกตัวเข้าไปทันที ห้องประชุมอยู่ชั้นสาม เพราะงั้น..เลยรีบตะแคงข้างใช้ศอกจิ้มเลขสามที่แป้นเพราะกำลังใช้มือควานหามือถือในกระเป๋า แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อกลายเป็นว่า ฉันไม่ใช่คนเดียวที่อยู่ในลิฟต์…แต่เหมือนอีกฝ่ายจะยังไม่รู้สึกตัวว่าฉันมองเขาด้วยสีหน้าตกใจแต่ไหน เพราะเขายืนกอดอกพิงลิฟต์และสวมหูฟังอยู่ ยืนหลับตาฟังเพลง.. ในที่แบบนี้เนี่ยนะธิชายกมือวาดไปมาตรงใบหน้าคม ก่อนสตั้นกับกรอบแว่นสีเข้มตรงขอบที่ขับผิวหน้าขาวสว่างราวลูกรักพระเจ้า ก่อนจะเรียกสติกลับมาและสตั้นเป็นรอบที่สองด้วยความตื่นเต้นชนิดที่ไม่ได้เตรียมใจมาก่อนว่าจะเจอกันในที่แบบนี้ เมื่อกี้ฉันยืนมองเขาในรูปที่บอร์ด ตอนนี้ฉันยืนดูตัวจริงของเขา ตัวเป็นๆที่ยืนหายใจอยู่ตรงหน้าจังหวะที่เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมาราวกับถูกสะกดด้วยใบหน้าที่ครบเครื่องเกินมนุษย์“…เธอไปชั
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
พันธะสวาท_3 | ไม่ล้มเลิก
1ชั่วโมงต่อมา…เมื่อการอภิปรายสิ้นสุด มันก็หมดหน้าที่ของเขาแล้วนี่นา.. ทำไมถึงยังอยู่อีกนะธิชามองเห็นว่าคาร์เตอร์และผู้ชายอีกสามคนยืนอยู่นอกห้องประชุมผ่านประตูกระจก หนึ่งในนั้นโยนขวดอะไรสักอย่างให้คาร์เตอร์ ซึ่งเขาก็รับไว้ด้วยท่าทีที่แมนสุดๆพร้อมกับกระดกดื่มมัน "อึ่ก" แต่แล้วฉันก็ต้องรีบหันขวับ เพราะพี่เขามองมาทางฉันตอนกระดกขวดนั่นพอดี และตอนนี้... ก็ยังมองฉันอยู่ด้วยร่างสูงที่ใช้มือปิดฝาขวดยังคงไม่ละสายตาจากธิชา หญิงสาวคุ้นหน้าคุ้นตาเหลือเกินสำหรับเขา ก็ไม่เถียงว่าจ้องอยู่นาน สงสัยความคุ้นหน้าละหนึ่งกับอีกเหตุผล.. เขาพยายามปรับสายตาเพราะสายตาของเขาสั้น และเหมือนแว่นที่สวมอยู่จะไม่ตรงกับค่าสายตาของเขาอีกแล้วคาร์เตอร์ถอดเเว่นอีกครั้ง พร้อมกับนวดที่หัวตา.."นี่..เธอกับพี่คาร์เตอร์รู้จักกันเหรอ""ห๊ะ อะไรนะ""ก็ตั้งแต่เข้ามาพี่เขาคอยมองเธออยู่ตลอดเลย...""เอ่อ.. ก็" มือบางจับสายกระเป๋าสะพายแน่น "ฉันบุ๊คนะ บุ๊คที่แปลว่าหนังสือ"“ฉันธิชานะ” บุ๊คยิ้มให้ฉันและพยักหน้ารัวๆ“เธอยังไม่ตอบฉันเลย ว่ารู้จักกับพี่คาร์เตอร์หรือเปล่า”“..ก็ ..ไม่เชิงนะ”“ถ้าเป็นแบบนั้น ก็อย่างแสดงอาการให้มันชัดร
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
พันธะสวาท_4 | ใครสักคน
โชคดีของชีวิตเด็กบ้านๆอย่างฉันที่สามารถเป็นเด็กทุนของมหาวิทยาลัยชื่อดังระดับประเทศ เพราะถ้าพูดให้เห็นภาพเลยก็คือ สถานะการเงินของฉันไม่สามารถที่จะซื้อข้าวกลางวันในราคาห้าร้อยบาทเป็นอย่างต่ำ ย้ำนะคะอย่างต่ำ.. โชคดีที่เด็กทุนไม่ต้องเสียค่าอาหารใดๆแม้แต่น้ำแก้วนึงก็ไม่เสีย เพราะพวกเราต้องแลกมากับการสอบให้ได้เกณฑ์ที่สูงเกินกว่ามาตราฐานของระบบการศึกษาเอแบค เป็นมหาวิทยาลัย ที่เด็กสอบชิงทุนจะต้องทำเกณฑ์ให้สูงเกินเกณฑ์ระบบศึกษา และแต่ละภาคเรียนจะรับเด็กทุนแค่5คนเท่านั้น เพราะสวัสดิการที่นี่แพงมาก นี่แหละค่ะชีวิต ไม่มีอะไรที่พวกคนรวยจะให้ฟรีๆโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน การที่จะเข้าเรียนที่นี่ได้ สมองคุณต้องกะทิเลยทีเดียว นี่อาจจะเป็นเรื่องเดียวที่ฉันทำได้ดีก็ได้ เพราะจะให้นิยามมหาวิทยาลัยแห่งนี้ให้อข้าใจได้ง่ายๆสั้นๆ คืิถ้าไม่ใช่คนรวยสมองของคุณก็ต้องเก่งเกินเกณฑ์ เรียกว่ารวมทั้งคนที่มีชาติตระกูลและมากความสามารถไว้ในที่เดียวจริงๆ"นี่ กินแค่นี้จริงๆเหรอ แกเป็นเด็กทุนนะธิชา เรื่องการกินเนี่ยเด็กทุนไม่เสียอะไรอยู่แล้ว พวกฉันต่างหากที่ต้องเสีย""ไม่เอาอะ แค่นี้ก็พอแล้ว""พอเพียงดีจริงๆ อยากสมองดีเท่าแกจ
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
พันธะสวาท_5 | รวบรวมความกล้า
“เดี๋ยว! ธิชาาาา!!” บุ๊ครีบออกแรงวิ่งตามจนพุ่งมาขวางทางของฉันตรงหน้า เธอมองฉันแล้วถอนหายใจก่อนจะหยิบจานที่มือฉันออกแล้ววางมันซะตรงโต๊ะใกล้ตัว“แกเป็นอะไรเนี่ย ได้เจอพี่เตอร์แล้วไง มีโอกาสคุยแล้วไง แต่แกเดินหนีออกมาแบบเนี่ย.. คือไรอะ?” บุ๊คยกมือทั้งสองข้างในท่าที่ไม่เข้าใจฉันมากๆกับสิ่งที่ฉันได้ทำไป“เหตุผลเดียวเลยแก”“คือ?”“…ฉันตื่นเต้น>““..แล้วแบบนี้พี่เขาจะจำได้ไหมเนี่ย”“..ขอให้จำได้ก็แล้วกัน ถึงฉันจะตามหา ตามเขาจนเจอ ก็ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะเข้าหาเขาหรอกนะ แค่อยากจะเอาจดหมายมาให้ ..ก็แค่”“อย่าบอกนะ ว่าไอ้การสอบติดเป็นเด็กทุนเนี่ย.. เหตุผลรองอะ?”“…อืม”“เยี่ยม!(น้ำเสียงประชด) แล้วยังไงต่อ? คือจะรอให้พี่เขาระลึกชาติขึ้นได้เองเหรอ? เดินไปบอกพี่เขาตรงๆจะดีกว่าไหมอะ”“ก็เห็นแล้วนิว่าพี่เขาจำฉันไม่ได้เลย.. ปล่อยไปแบบนี้แล้วคอยมองอยู่ห่างๆแห
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
พันธะสวาท_6 | เหตุผลที่มายืนอยู่ตรงนี้
เหมือนฉัน.. กำลังเริ่มปฎิบัติการแย่งผัวใครสักคน ไม่คิดว่าชีวิตจะต้องมาอยู่ในจุดที่แค่อยากจะขอบคุณผู้มีพระคุณ ก็ต้องหลบๆซ่อนๆเหมือนเมียน้อยเขาก็ไม่ปาน“..ยังไม่ถึงอีกเหรอ”“จะถึงแล้ว” ไอ้การลัดเลาะเข้าตามซอกตามมุมตามหลืบตามช่องแบบนี้.. เหมือนฉันเป็นเมียน้อยพี่เขาจริงๆนะ“อะ ถึงแล้ว”“ไหนอะ?”“ห้องที่ประตูใหญ่ที่สุด นั่นแหละห้องทำงานของพี่เขา”เหมือนสวรรค์เป็นใจ พี่คาร์เตอร์เดินเข้าไปในห้องพอดี แถมคนเป็นเพื่อนที่เดินตามๆกันมาก็แยกย้ายกันไปซะหมด“ตอนนี้แหละ รีบเข้าไปบอกซะ”“อ้าว! แล้วแกอะ?”“จะให้ฉันเข้าไปทำอะไรเล่า แกต้องเข้าไปบอกเรื่องจดหมายและความหลังอะไรของแก ฉันเข้าไปก็เป็นส่วนเกิน ขอรออยู่ตรงนี้ดีกว่า”“เอางั้นเหรอ?”“อื้ม รีบไปเถอะจะได้สบายใจ”ฉันพยักหน้า ยังไงซะวันนี้ก็ต้องเป็นวันที่ฉันได้บอกความจริงหลังจากที่..อีดออดเพราะตื่นเต้นอยู่นาน ความรู้สึกเหมือนกำลังจะบุกเข้าห้องพี่เขาเพื่อบอกรักมากกว่าบอกเหตุผลหลักอย่างเรื่องจดหมาย พอถึงตอนนี้ ก็ไม่รู้ว่าถอนหายใจไปกี่รอบแล้วธิชามองซ้ายมองขวาเพื่อความแน่ใจว่าไม่มีชะนีบ่างข้างเก้งที่ไหนวนเวียนอยู่แถวนี้ เพราะเท่าที่ฟังจากที่บุ๊คพูดๆมา คน
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
พันธะสวาท_7 | พี่ชอบหรือเปล่า
จะว่าไป คำพูดของฉันจะทำให้พี่เขาไม่สบายใจหรือเปล่านะแต่ฉันพูดความจริงนี่น่า.. และถึงแม้จะพูดออกไปแบบนั้น ฉันก็ไม่มีความคิดที่จะออกจากมหาลัยนี้หรอกนะ ฉันไม่รวยแต่ฉันเก่งกว่าหลายคนที่นี่เพราะงั้นถึงได้เข็มกลัดเด็กทุนของมหาลัยยังไงละ มือบางจับและสัมผัสเข็มกลัดรูปหมวกปริญญาเล็กๆที่ปกเสื้อด้านซ้าย ฉันจะไม่ยอมดูถูกหรือไม่ให้เกียรติตัวเองเด็ดขาด ฉันได้โอกาสได้อยู่ที่นี่และฉัน.. จะไม่สละสิทธิ์เพียงเพราะ.. ที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับฉัน ฝันไปเถอะ!“..ปลุกระดมใจตัวเองอยู่หรือไง เปลวไฟในตาพุ่งพล่านมาก” บุ๊คถ่ายรูปฉันแล้วก็ยื่นให้ดู.. จริงด้วยแฮะ เหมือนพร้อมออกสู่สนามรบที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด “ก็ประมาณนั้น ฉันกำลังให้กำลังใจตัวเองอยู่”“..ทำได้ด้วยเหรอ?”“ได้สิ กำลังใจที่ดีที่สุดก็มาจากตัวเราเองนี่แหละ ถ้าใครไม่เห็นค่าเรา แต่เราเห็นคุณค่าในตัวเองซะอย่าง ก็ไม่มีอะไรน่ากลัวแล้ว”“เจ๋งอะ.. ข้าน้อยขอคาราวะท่านอาจารย์!” บุ๊คทำท่าคำนับและก้มหัวแบบที่ฉันเคยเห็นในละคร ก่อนจะหัวเราะออกมาแบบเขินๆพร้อมกับเกาหัวตัวเองไปด้วย“บ้าบอเนอะ^^”“จริง^^”หลังจากที่ออกมาจากห้องทำงานของพี่คาร์เตอร์ เราสองคนก็ไม่ย่างก
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
พันธะสวาท_8 | ทวงบุญคุณ?
ตึก ตึก ตึก.. เสียงส้นรองเท้าตันๆลอยตามหลัง หลังจากกินกระเพราสมใจอยากของบุ๊คแล้ว พี่คาร์เตอร์ที่เสนอตัวมากินข้าวด้วยก็ไม่เห็นพูดเรื่องอะไรกับฉันสักคำ แถมยังเดินตามหลังแบบนี้อีก..ธิชากับบุ๊คมองหน้ากัน เมื่อมีร่างสูงเดินตามหลัง ความรู้สึกอึดอัดจึงก่อตัวขึ้นกึก… ก่อนจะเป็นธิชาที่หยุดเดินและหันหลังกลับไป“ไหนบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยไง จนถึงตอนนี้ก็ไม่เห็นพูดอะไรสักคำ แล้วไอ้ที่พี่จ่ายค่าข้าวให้ในตอนที่หนูมีเงินจ่ายแล้วแบบนี้.. ไม่ขอเรียกว่าติดบุญคุณนะ”“ก็ไม่ได้จ่ายเพื่อหวังอะไรจากเธออยู่แล้ว”“งั้นก็ไปทำงานสิ ระดับเจ้าของมหาลัยเนี่ย คงไม่มีเวลาว่างมาเดินตามนักศึกษาหรอกนะ?”“พูดงี้เลยอ่อ?” บุ๊คกระซิบถาม“ก็ต้องพูดแบบนี้แหละ ก็สิ่งที่พี่เขาทำอยู่มันจะทำให้เราเดือดร้อน”“นี่ ฉันไม่ใช่อาชญากรข้ามชาติ หรือนักโทษแหกคุก ไม่มีอะไรให้ต้องกลัวขนาดนั้น”“ใช่ค่ะจริงๆก็ไม่มีอะไรให้น่ากลัวหรอก แต่หนูเป็นเด็กทุน เด็กทุนที่ใช้สมองเข้ามาเรียนที่นี่ ไม่ได้ใช้เงิน”“….”“สำหรับสังคมที่ใช้เงินตัดสินทุกอย่าง แม้แต่คุณค่าความเป็นคนเนี่ย มันก็เป็นเรื่องที่น่ากลัวสำหรับคนที่ไม่มีเงินมากพอนะคะ”“….”“เชิญค่ะ ถึ
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
พันธะสวาท_9 | ถึงเวลาตอบแทนบุญคุณ
“เดี๋ยว! แกจะรีบเก็บของไปไหนเนี่ย”“ก็จะรีบกลับบ้านไง ไม่แน่นะพี่เขาน่าจะมาดักรอฉันหน้าห้องก็ได้!”“เดี๋ยว เดี๋ยวสิ!”“โทษนะบุ๊คไว้เดี๋ยวฉันโทรหา บ๊ายยยย” ถ้าฉันยังอยู่ในเขตมหาลัยเขาตามตัวฉันได้ไม่ยากแน่ๆ เพราะงั้นต้องรีบกลับบ้านก่อน พรุ่งนี้จะเอาไงค่อยว่ากัน! เออ! เครื่องช็อตไฟฟ้า! ฉันจำเป็นต้องมีมัน!ธิชารีบคว้าของทุกอย่างและรีบวิ่งออกจากห้องเรียนไป แต่ก็ได้ชนปะทะกับชายร่างสูงอย่างจังผลัก! ซึ่งกลับเป็นตัวเธอเองที่เซถลาทั้งๆที่เป็นฝ่ายพุ่งเข้าไปชนอีกฝ่ายแท้ๆ“อ๊ะ!”“….”“ขะ ขอโทษค่ะ!” ถึงจะเป็นเพื่อนพี่คาร์เตอร์ก็เถอะ แต่ก็ไม่ได้สนหรอกว่าชื่ออะไร ธิชารีบวิ่งไปที่ลานจอดรถ แต่เหมือนทุกอย่างไม่เข้าข้างเธอซะเลยหมับ!เพราะจู่ๆก็มีมือปริศนารั้งแขนเธอไว้ก่อนจะออกแรงกระตุกแล้วลากเธอเข้ามุมตึก“อ๊ะ! อื้อออ!!” พร้อมกับใช้มือปิดปากเธอทั้งที่ยืนเบียดกันอยู่ในช่องหลืบแคบๆจนร่างกายแทบจะแนบชิดติดกัน ดวงตาของธิชาเบิกโต คนที่เธอพยายามจะหนี กลับเป็นคนที่ลากเธอเข้ามาที่มุมตึกในตอนนี้“ชู่ว์~”“อื่ออออ!!”“เงียบ แล้วไปกับฉัน” คนตัวสูงก้มลงพูดกับเธอ ก่อนจะลดมือที่ปิดปากลง“..พะ พี่จะพาหนูไปไหน! หนูไม่ใ
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
พันธะสวาท_10 | ฉันต้องการเธอ
ธิชาที่ค้างอึ้งอยู่นาน สมองแบลงค์ราวกับถูกทุบหัว.. นี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?เพี๊ยะ! ก่อนจะตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติ ก็ไม่ได้ฝันนี่นา..พลันประตูรั้วที่สูงตระหง่า สีทองอะหร่ามตรงหน้า ให้ความรู้สึกว่าฉันกำลังเห็นกรงสวรรค์ก็ไม่ปาน ยิ่งตัวรถขับแล้นเข้าหลังประตูรั้วมา บ้านหลังใหญ่มันอภิมหาอลังการเท่าที่ชีวิตนี้เคยพบเคยเห็นมาเลย“ชะ ช่วยบอกหนูทีว่าที่นี่คือสวรรค์ ไม่ใช่บ้านพี่”“บ้านพี่ครับ” “….” น้ำตาจะไหล ไม่มีวัน ไม่มีทางที่ชีวิตฉันหลังจากนี้จะใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุขอยู่ในรั้วมหาลัยแน่ๆ เปิดเรียนวันแรก หลังจากตามหาพี่เขามา15ปี ฉันในตอนนี้กำลังจะหลายเป็นเมียเขา.. ถึงจะแค่ในนามก็เถอะกึก เมื่อรถหรูจอดนิ่ง ยังไม่ทันได้เปิดประตูรถก็มีคนวิ่งมาต้อนรับแถมยังก้มคำนับไปอีก แล้วพี่เขาก็เปิดประตูรถออกทั้งที่ฉันนั่งทับตักเขาอยู่แบบนี้“….” ดูสีหน้าของผู้ชายที่มองเข้ามาสิ ตาโตอย่างกับไข่ห่าน>“แม่ฉันอยู่ไหน”“..อยะ อยู่ในครัวครับ” คาร์เตอร์ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป“จะลงเองหรือให้พี่อุ้มลง”“อ๊ะ! ลง ลงเองได้ค่ะ!”ธิชาพุ่งพรวดลงจากรถทันควัน ก่อนจะยืนเก้ๆกังๆกับชายชุดดำที่ก้มคำนับฉันเหมือนพี่เตอร์ไม่มีผิด
last updateLast Updated : 2025-03-28
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status