Home / โรแมนติก / TIE LOVE | พันธะสวาท SM+ / พันธะสวาท 2 | เคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?

Share

พันธะสวาท 2 | เคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?

last update Last Updated: 2025-03-28 15:56:35

และเพราะฉันมัวแต่ยืนนึกถึงวันคืนสมัยเป็นเด็ก เลยทำให้ฉันสายไปหลายนาที นี่เป็นวันแรกของการเปิดเรียนและสำหรับนักศึกษาชิงทุนปีสามอย่างฉัน..

ตึก ตึก ตึกกก.. ขอให้ทันเถอะ!

ธิชา รีบกดลิฟต์ด้วยความร้อนลน หากเธอเข้ารายงานตัวช้า คงเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่ๆ

ติ้ง~ ทันทีที่ลิฟต์เปิด ฉันก็รีบแทรกตัวเข้าไปทันที ห้องประชุมอยู่ชั้นสาม เพราะงั้น..เลยรีบตะแคงข้างใช้ศอกจิ้มเลขสามที่แป้นเพราะกำลังใช้มือควานหามือถือในกระเป๋า แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อกลายเป็นว่า ฉันไม่ใช่คนเดียวที่อยู่ในลิฟต์

…แต่เหมือนอีกฝ่ายจะยังไม่รู้สึกตัวว่าฉันมองเขาด้วยสีหน้าตกใจแต่ไหน เพราะเขายืนกอดอกพิงลิฟต์และสวมหูฟังอยู่ ยืนหลับตาฟังเพลง.. ในที่แบบนี้เนี่ยนะ

ธิชายกมือวาดไปมาตรงใบหน้าคม ก่อนสตั้นกับกรอบแว่นสีเข้มตรงขอบที่ขับผิวหน้าขาวสว่างราวลูกรักพระเจ้า ก่อนจะเรียกสติกลับมาและสตั้นเป็นรอบที่สองด้วยความตื่นเต้นชนิดที่ไม่ได้เตรียมใจมาก่อนว่าจะเจอกันในที่แบบนี้ เมื่อกี้ฉันยืนมองเขาในรูปที่บอร์ด ตอนนี้ฉันยืนดูตัวจริงของเขา ตัวเป็นๆที่ยืนหายใจอยู่ตรงหน้า

จังหวะที่เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมาราวกับถูกสะกดด้วยใบหน้าที่ครบเครื่องเกินมนุษย์

“…เธอไปชั้นไหนกันแน่” พี่คาร์เตอร์ เจ้าของมหาวิทยาลัยแห่งนี้นี่แหละ คนที่ฉันพยายามไล่ตามเขามาหลายปี

“อะ.. เอ่อ..”

“….”

“สะ สามค่ะ” เขาชะโงกหัวเพียงนิดมองไปทางด้านหลังของฉัน

“ถ้ารีบเพราะมาสาย เธอเสียเวลาอีกสองนาทีเห็นจะได้” พลันเพยิดหน้าให้ฉันหันกลับไปมองที่ด้านหลัง แล้วก็เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด ศอกของฉันน่าจะกวาดกดชั้นเรียนไปถึง6ชั้นรวด ก็เพราะตกใจเขาเมื่อกี้นั่นแหละ

“แย่แล้ว!! หนูสายไปกว่านี้ไม่ได้แล้วด้วย!”

“…..”

เพราะเห็นท่าทีหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มตรงหน้า กับท่าทีที่รีบรนแบบจริงจัง…

ร่างสูงก็จัดการกดปุ่มอะไรสักอย่างค้างไว้ และประเด็นคือเขาเดินเข้ามาและยืนซ้อนอยู่หลังฉันค่ะ! ข้างหลังเลย ลมหายใจรดเส้นผมของฉัน แถมยังใกล้กันมากเกินไปจนได้กลิ่นตัวหอมๆของเขา ถึงฉันจะจำเขาได้แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะจำฉันได้ถูกไหม แล้วเติบโตมาอย่างดีแบบนี้.. ดีกว่าในรูปที่เห็นเป็นล้านล้านเท่า ถึงจะเคยเจอกันตอนเด็กก็ทำใจให้ไม่ตื่นเต้นไม่ได้หรอก

ธิชายืนตัวแข็งทื่อ เธอกลืนน้ำลายและเสียงก็ดังพอที่คาร์เตอร์จะได้ยิน เขาก้มลงมองเธอจากมุมที่สูงกว่า ก่อนจะถอยออกมาในที่สุดและเลือกที่จะไม่พูดอะไรให้อีกฝ่ายเกร็งเขาไปมากกว่านี้

“หวังว่าจะไม่สาย”

ติ๊ง~ ลิฟต์เปิดทันที เขาทำอะไรกับลิฟต์กันอะ.. แต่เพราะไม่เหลือเวลาให้สงสัย ฉันเลยต้องรีบวิ่งจากมา กลายเป็นเด็กที่ไร้มารยาทในสายตาของเจ้าของมหาลัยไปแล้วซะด้วยละมั้ง

“ขอบคุณนะคะ!! ก่อนจะตัดสินใจตะโกนเสียงดังแล้วหันหลังกลับมาโค้งคำนับ แต่ประตูลิฟต์ปิดไปซะแล้ว

“เอ๊ะ!..” ก่อนที่จะนึกอะไรขึ้นได้ ฉันลืมแนะนำตัวแล้วก็.. ลืมให้จดหมายของพ่อ!

ธิชากัดปากเพราะรู้สึกเสียดายโอกาสที่ได้เจอกับคาร์เตอร์ตัวต่อตัวแล้วแท้ๆ แต่กลับทำอะไรไม่ถูกไปซะได้.. ก็เขา หล่อเหลาเอาการขนาดนั้น มันเกินกว่าที่ฉันคิดไปมากๆเลย

“ไม่เป็นไร.. คงมีสักวิธีที่ได้เข้าใกล้เขาอีกสักรอบ แล้วค่อยให้จดหมายตอนนั้นก็แล้วกัน”

ก่อนจะรีบวิ่งตรงไปยังห้องประชุมเพื่อรายงานตัวกับอาจารย์และนักศึกษาชั้นปีที่สามทุกคนที่อยู่ที่นั่น..

• CARTER

นิ้วมือถูกแสกนที่ระบบก่อนเข้าห้องทำงาน จริงๆวันนี้เขาต้องเข้าห้องประชุมที่ชั้นสาม เพราะมีนักเรียนที่สอบชิงทุนได้ถึง5คน แต่เพราะความเหนื่อยล้า.. ทำให้เขาต้องพาตัวเองมาที่ห้องทำงานแทนที่จะเป็นห้องประชุมที่ชั้นสาม.. ชั้นเดียวกับ ที่เธอคนเมื่อกี้รีบวิ่งออกไป…

แว่นตาถูกถอดออกและวางที่โต๊ะ ก่อนจะนวดสันจมูกตรงหัวตาเบาๆ.. พลันรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาเธอคนเมื่อกี้ แต่แค่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน

ก๊อกๆ ประตูที่ถูกเปิดค้างเอาไว้ ถูกเคาะด้วยร่างสูงในชุดนักศึกษาไม่ต่างจากเขา เห็นทีจะมีเพียงเสื้อสูทที่เขาสวมทับอยู่แต่อีกฝ่ายไม่มีก็แค่นั้น

“ไง เมาค้างเหรอครับท่านประธาน”

“เพราะมึงเลย” คาร์เตอร์ตอบกลับ ก่อนจะทิ้งหัวพิงกับพนักเก้าอี้ทำงาน

“คออ่อนเองนี่หว่า”

“แล้วนี่มึงมีไรอะ?”

“ลืม? วันนี้มึงต้องเข้าห้องประชุม เด็กทุนมากันครบแล้ว อาจารย์ก็รอมึง”

“เฮ้อ~”

“เอาน่า ทีหลังกูจะไม่ชวนมึงแดกเหล้า” ไอ้อัลฟ่ามันชวนผมกินเหล้าเมื่อคืน เหล้าบ้าเหล้าบออะไรของมันไม่รู้สามแก้วเล่นผมร่วงแบบร่วงยับ รู้ถึงไหนอายเขาถึงนั่น

คิดว่าจะมีเวลาได้พักสายตาสักครึ่งชั่วโมง แต่เริ่มกำหนดการเร็วกว่าที่กำหนดไว้ก็ดี จะได้กลับมานอนสักงีบสองงีบ

คาร์เตอร์หยิบแว่นขึ้นมาสวมอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นและเดินไปพร้อมกับอัลฟ่า ทันทีที่ลงลิฟต์มาที่ชั้นสาม ตรงไปยังห้องประชุม

แกร๊ก~

(0__0)

คาร์เตอร์ชะงักอีกครั้ง เพราะเธอคนนั้นที่เขารู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตากำลังมองมาที่เขา และยืนอยู่ด้านหน้าของห้องประชุม..

เจ้าของมหาลัยหรี่ตาเพราะสงสัยความคุ้นหน้าเป็นทุนเดิม การที่เธอยืนอยู่ด้านหน้าของห้องประชุมเท่ากับว่าเธอเป็นนักศึกษาใหม่ และที่สำคัญ… เธอเป็นนักศึกษาที่สอบชิงทุนของที่นี่

“อึ้งอะไรของมึง?” ชิริวที่ยืนกอดอกพิงกำแพงห้องกับเรียวมองหน้าเขา เจ้าตัวเกาท้ายทอยตัวเองเพียงนิดก่อนจะเดินเข้าไปสมทบ และได้ยืนต่อจากเธอในลิฟต์คนนั้น และได้รับไมค์จากอาจารย์

คาร์เตอร์เหลือบมองคนข้างๆที่หลบตา หลบหน้าเขาราวกับมีความผิดติดตัว ก่อนจะลดไมค์ลงต่ำแนบกายแล้วพูดกับคนข้างๆในระยะที่ได้ยินกันสองคน

“เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?” แต่นอกจากอีกฝ่ายจะไม่ยอมพูดอะไร ก็ดันก้มหน้าหนักกว่าเดิม.. ไหนจะมือที่บีบกันจนแน่นอีก

ไม่ผิดแน่… ต้องเคยเจอกันที่ไหนสักที่ และไม่ใช่ ที่มหาลัยแน่นอน

คาร์เตอร์ก้าวมายืนด้านหน้า และเริ่มการอภิปราย.. โดยที่ยังมีจังหวะที่เหลือบมองคนตัวเล็กอย่างอดคาใจไม่ได้

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_3 | ไม่ล้มเลิก

    1ชั่วโมงต่อมา…เมื่อการอภิปรายสิ้นสุด มันก็หมดหน้าที่ของเขาแล้วนี่นา.. ทำไมถึงยังอยู่อีกนะธิชามองเห็นว่าคาร์เตอร์และผู้ชายอีกสามคนยืนอยู่นอกห้องประชุมผ่านประตูกระจก หนึ่งในนั้นโยนขวดอะไรสักอย่างให้คาร์เตอร์ ซึ่งเขาก็รับไว้ด้วยท่าทีที่แมนสุดๆพร้อมกับกระดกดื่มมัน "อึ่ก" แต่แล้วฉันก็ต้องรีบหันขวับ เพราะพี่เขามองมาทางฉันตอนกระดกขวดนั่นพอดี และตอนนี้... ก็ยังมองฉันอยู่ด้วยร่างสูงที่ใช้มือปิดฝาขวดยังคงไม่ละสายตาจากธิชา หญิงสาวคุ้นหน้าคุ้นตาเหลือเกินสำหรับเขา ก็ไม่เถียงว่าจ้องอยู่นาน สงสัยความคุ้นหน้าละหนึ่งกับอีกเหตุผล.. เขาพยายามปรับสายตาเพราะสายตาของเขาสั้น และเหมือนแว่นที่สวมอยู่จะไม่ตรงกับค่าสายตาของเขาอีกแล้วคาร์เตอร์ถอดเเว่นอีกครั้ง พร้อมกับนวดที่หัวตา.."นี่..เธอกับพี่คาร์เตอร์รู้จักกันเหรอ""ห๊ะ อะไรนะ""ก็ตั้งแต่เข้ามาพี่เขาคอยมองเธออยู่ตลอดเลย...""เอ่อ.. ก็" มือบางจับสายกระเป๋าสะพายแน่น "ฉันบุ๊คนะ บุ๊คที่แปลว่าหนังสือ"“ฉันธิชานะ” บุ๊คยิ้มให้ฉันและพยักหน้ารัวๆ“เธอยังไม่ตอบฉันเลย ว่ารู้จักกับพี่คาร์เตอร์หรือเปล่า”“..ก็ ..ไม่เชิงนะ”“ถ้าเป็นแบบนั้น ก็อย่างแสดงอาการให้มันชัดร

    Last Updated : 2025-03-28
  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_4 | ใครสักคน

    โชคดีของชีวิตเด็กบ้านๆอย่างฉันที่สามารถเป็นเด็กทุนของมหาวิทยาลัยชื่อดังระดับประเทศ เพราะถ้าพูดให้เห็นภาพเลยก็คือ สถานะการเงินของฉันไม่สามารถที่จะซื้อข้าวกลางวันในราคาห้าร้อยบาทเป็นอย่างต่ำ ย้ำนะคะอย่างต่ำ.. โชคดีที่เด็กทุนไม่ต้องเสียค่าอาหารใดๆแม้แต่น้ำแก้วนึงก็ไม่เสีย เพราะพวกเราต้องแลกมากับการสอบให้ได้เกณฑ์ที่สูงเกินกว่ามาตราฐานของระบบการศึกษาเอแบค เป็นมหาวิทยาลัย ที่เด็กสอบชิงทุนจะต้องทำเกณฑ์ให้สูงเกินเกณฑ์ระบบศึกษา และแต่ละภาคเรียนจะรับเด็กทุนแค่5คนเท่านั้น เพราะสวัสดิการที่นี่แพงมาก นี่แหละค่ะชีวิต ไม่มีอะไรที่พวกคนรวยจะให้ฟรีๆโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน การที่จะเข้าเรียนที่นี่ได้ สมองคุณต้องกะทิเลยทีเดียว นี่อาจจะเป็นเรื่องเดียวที่ฉันทำได้ดีก็ได้ เพราะจะให้นิยามมหาวิทยาลัยแห่งนี้ให้อข้าใจได้ง่ายๆสั้นๆ คืิถ้าไม่ใช่คนรวยสมองของคุณก็ต้องเก่งเกินเกณฑ์ เรียกว่ารวมทั้งคนที่มีชาติตระกูลและมากความสามารถไว้ในที่เดียวจริงๆ"นี่ กินแค่นี้จริงๆเหรอ แกเป็นเด็กทุนนะธิชา เรื่องการกินเนี่ยเด็กทุนไม่เสียอะไรอยู่แล้ว พวกฉันต่างหากที่ต้องเสีย""ไม่เอาอะ แค่นี้ก็พอแล้ว""พอเพียงดีจริงๆ อยากสมองดีเท่าแกจ

    Last Updated : 2025-03-28
  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_5 | รวบรวมความกล้า

    “เดี๋ยว! ธิชาาาา!!” บุ๊ครีบออกแรงวิ่งตามจนพุ่งมาขวางทางของฉันตรงหน้า เธอมองฉันแล้วถอนหายใจก่อนจะหยิบจานที่มือฉันออกแล้ววางมันซะตรงโต๊ะใกล้ตัว“แกเป็นอะไรเนี่ย ได้เจอพี่เตอร์แล้วไง มีโอกาสคุยแล้วไง แต่แกเดินหนีออกมาแบบเนี่ย.. คือไรอะ?” บุ๊คยกมือทั้งสองข้างในท่าที่ไม่เข้าใจฉันมากๆกับสิ่งที่ฉันได้ทำไป“เหตุผลเดียวเลยแก”“คือ?”“…ฉันตื่นเต้น>““..แล้วแบบนี้พี่เขาจะจำได้ไหมเนี่ย”“..ขอให้จำได้ก็แล้วกัน ถึงฉันจะตามหา ตามเขาจนเจอ ก็ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะเข้าหาเขาหรอกนะ แค่อยากจะเอาจดหมายมาให้ ..ก็แค่”“อย่าบอกนะ ว่าไอ้การสอบติดเป็นเด็กทุนเนี่ย.. เหตุผลรองอะ?”“…อืม”“เยี่ยม!(น้ำเสียงประชด) แล้วยังไงต่อ? คือจะรอให้พี่เขาระลึกชาติขึ้นได้เองเหรอ? เดินไปบอกพี่เขาตรงๆจะดีกว่าไหมอะ”“ก็เห็นแล้วนิว่าพี่เขาจำฉันไม่ได้เลย.. ปล่อยไปแบบนี้แล้วคอยมองอยู่ห่างๆแห

    Last Updated : 2025-03-28
  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_6 | เหตุผลที่มายืนอยู่ตรงนี้

    เหมือนฉัน.. กำลังเริ่มปฎิบัติการแย่งผัวใครสักคน ไม่คิดว่าชีวิตจะต้องมาอยู่ในจุดที่แค่อยากจะขอบคุณผู้มีพระคุณ ก็ต้องหลบๆซ่อนๆเหมือนเมียน้อยเขาก็ไม่ปาน“..ยังไม่ถึงอีกเหรอ”“จะถึงแล้ว” ไอ้การลัดเลาะเข้าตามซอกตามมุมตามหลืบตามช่องแบบนี้.. เหมือนฉันเป็นเมียน้อยพี่เขาจริงๆนะ“อะ ถึงแล้ว”“ไหนอะ?”“ห้องที่ประตูใหญ่ที่สุด นั่นแหละห้องทำงานของพี่เขา”เหมือนสวรรค์เป็นใจ พี่คาร์เตอร์เดินเข้าไปในห้องพอดี แถมคนเป็นเพื่อนที่เดินตามๆกันมาก็แยกย้ายกันไปซะหมด“ตอนนี้แหละ รีบเข้าไปบอกซะ”“อ้าว! แล้วแกอะ?”“จะให้ฉันเข้าไปทำอะไรเล่า แกต้องเข้าไปบอกเรื่องจดหมายและความหลังอะไรของแก ฉันเข้าไปก็เป็นส่วนเกิน ขอรออยู่ตรงนี้ดีกว่า”“เอางั้นเหรอ?”“อื้ม รีบไปเถอะจะได้สบายใจ”ฉันพยักหน้า ยังไงซะวันนี้ก็ต้องเป็นวันที่ฉันได้บอกความจริงหลังจากที่..อีดออดเพราะตื่นเต้นอยู่นาน ความรู้สึกเหมือนกำลังจะบุกเข้าห้องพี่เขาเพื่อบอกรักมากกว่าบอกเหตุผลหลักอย่างเรื่องจดหมาย พอถึงตอนนี้ ก็ไม่รู้ว่าถอนหายใจไปกี่รอบแล้วธิชามองซ้ายมองขวาเพื่อความแน่ใจว่าไม่มีชะนีบ่างข้างเก้งที่ไหนวนเวียนอยู่แถวนี้ เพราะเท่าที่ฟังจากที่บุ๊คพูดๆมา คน

    Last Updated : 2025-03-28
  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_7 | พี่ชอบหรือเปล่า

    จะว่าไป คำพูดของฉันจะทำให้พี่เขาไม่สบายใจหรือเปล่านะแต่ฉันพูดความจริงนี่น่า.. และถึงแม้จะพูดออกไปแบบนั้น ฉันก็ไม่มีความคิดที่จะออกจากมหาลัยนี้หรอกนะ ฉันไม่รวยแต่ฉันเก่งกว่าหลายคนที่นี่เพราะงั้นถึงได้เข็มกลัดเด็กทุนของมหาลัยยังไงละ มือบางจับและสัมผัสเข็มกลัดรูปหมวกปริญญาเล็กๆที่ปกเสื้อด้านซ้าย ฉันจะไม่ยอมดูถูกหรือไม่ให้เกียรติตัวเองเด็ดขาด ฉันได้โอกาสได้อยู่ที่นี่และฉัน.. จะไม่สละสิทธิ์เพียงเพราะ.. ที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับฉัน ฝันไปเถอะ!“..ปลุกระดมใจตัวเองอยู่หรือไง เปลวไฟในตาพุ่งพล่านมาก” บุ๊คถ่ายรูปฉันแล้วก็ยื่นให้ดู.. จริงด้วยแฮะ เหมือนพร้อมออกสู่สนามรบที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด “ก็ประมาณนั้น ฉันกำลังให้กำลังใจตัวเองอยู่”“..ทำได้ด้วยเหรอ?”“ได้สิ กำลังใจที่ดีที่สุดก็มาจากตัวเราเองนี่แหละ ถ้าใครไม่เห็นค่าเรา แต่เราเห็นคุณค่าในตัวเองซะอย่าง ก็ไม่มีอะไรน่ากลัวแล้ว”“เจ๋งอะ.. ข้าน้อยขอคาราวะท่านอาจารย์!” บุ๊คทำท่าคำนับและก้มหัวแบบที่ฉันเคยเห็นในละคร ก่อนจะหัวเราะออกมาแบบเขินๆพร้อมกับเกาหัวตัวเองไปด้วย“บ้าบอเนอะ^^”“จริง^^”หลังจากที่ออกมาจากห้องทำงานของพี่คาร์เตอร์ เราสองคนก็ไม่ย่างก

    Last Updated : 2025-03-28
  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_8 | ทวงบุญคุณ?

    ตึก ตึก ตึก.. เสียงส้นรองเท้าตันๆลอยตามหลัง หลังจากกินกระเพราสมใจอยากของบุ๊คแล้ว พี่คาร์เตอร์ที่เสนอตัวมากินข้าวด้วยก็ไม่เห็นพูดเรื่องอะไรกับฉันสักคำ แถมยังเดินตามหลังแบบนี้อีก..ธิชากับบุ๊คมองหน้ากัน เมื่อมีร่างสูงเดินตามหลัง ความรู้สึกอึดอัดจึงก่อตัวขึ้นกึก… ก่อนจะเป็นธิชาที่หยุดเดินและหันหลังกลับไป“ไหนบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยไง จนถึงตอนนี้ก็ไม่เห็นพูดอะไรสักคำ แล้วไอ้ที่พี่จ่ายค่าข้าวให้ในตอนที่หนูมีเงินจ่ายแล้วแบบนี้.. ไม่ขอเรียกว่าติดบุญคุณนะ”“ก็ไม่ได้จ่ายเพื่อหวังอะไรจากเธออยู่แล้ว”“งั้นก็ไปทำงานสิ ระดับเจ้าของมหาลัยเนี่ย คงไม่มีเวลาว่างมาเดินตามนักศึกษาหรอกนะ?”“พูดงี้เลยอ่อ?” บุ๊คกระซิบถาม“ก็ต้องพูดแบบนี้แหละ ก็สิ่งที่พี่เขาทำอยู่มันจะทำให้เราเดือดร้อน”“นี่ ฉันไม่ใช่อาชญากรข้ามชาติ หรือนักโทษแหกคุก ไม่มีอะไรให้ต้องกลัวขนาดนั้น”“ใช่ค่ะจริงๆก็ไม่มีอะไรให้น่ากลัวหรอก แต่หนูเป็นเด็กทุน เด็กทุนที่ใช้สมองเข้ามาเรียนที่นี่ ไม่ได้ใช้เงิน”“….”“สำหรับสังคมที่ใช้เงินตัดสินทุกอย่าง แม้แต่คุณค่าความเป็นคนเนี่ย มันก็เป็นเรื่องที่น่ากลัวสำหรับคนที่ไม่มีเงินมากพอนะคะ”“….”“เชิญค่ะ ถึ

    Last Updated : 2025-03-28
  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_9 | ถึงเวลาตอบแทนบุญคุณ

    “เดี๋ยว! แกจะรีบเก็บของไปไหนเนี่ย”“ก็จะรีบกลับบ้านไง ไม่แน่นะพี่เขาน่าจะมาดักรอฉันหน้าห้องก็ได้!”“เดี๋ยว เดี๋ยวสิ!”“โทษนะบุ๊คไว้เดี๋ยวฉันโทรหา บ๊ายยยย” ถ้าฉันยังอยู่ในเขตมหาลัยเขาตามตัวฉันได้ไม่ยากแน่ๆ เพราะงั้นต้องรีบกลับบ้านก่อน พรุ่งนี้จะเอาไงค่อยว่ากัน! เออ! เครื่องช็อตไฟฟ้า! ฉันจำเป็นต้องมีมัน!ธิชารีบคว้าของทุกอย่างและรีบวิ่งออกจากห้องเรียนไป แต่ก็ได้ชนปะทะกับชายร่างสูงอย่างจังผลัก! ซึ่งกลับเป็นตัวเธอเองที่เซถลาทั้งๆที่เป็นฝ่ายพุ่งเข้าไปชนอีกฝ่ายแท้ๆ“อ๊ะ!”“….”“ขะ ขอโทษค่ะ!” ถึงจะเป็นเพื่อนพี่คาร์เตอร์ก็เถอะ แต่ก็ไม่ได้สนหรอกว่าชื่ออะไร ธิชารีบวิ่งไปที่ลานจอดรถ แต่เหมือนทุกอย่างไม่เข้าข้างเธอซะเลยหมับ!เพราะจู่ๆก็มีมือปริศนารั้งแขนเธอไว้ก่อนจะออกแรงกระตุกแล้วลากเธอเข้ามุมตึก“อ๊ะ! อื้อออ!!” พร้อมกับใช้มือปิดปากเธอทั้งที่ยืนเบียดกันอยู่ในช่องหลืบแคบๆจนร่างกายแทบจะแนบชิดติดกัน ดวงตาของธิชาเบิกโต คนที่เธอพยายามจะหนี กลับเป็นคนที่ลากเธอเข้ามาที่มุมตึกในตอนนี้“ชู่ว์~”“อื่ออออ!!”“เงียบ แล้วไปกับฉัน” คนตัวสูงก้มลงพูดกับเธอ ก่อนจะลดมือที่ปิดปากลง“..พะ พี่จะพาหนูไปไหน! หนูไม่ใ

    Last Updated : 2025-03-28
  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_10 | ฉันต้องการเธอ

    ธิชาที่ค้างอึ้งอยู่นาน สมองแบลงค์ราวกับถูกทุบหัว.. นี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?เพี๊ยะ! ก่อนจะตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติ ก็ไม่ได้ฝันนี่นา..พลันประตูรั้วที่สูงตระหง่า สีทองอะหร่ามตรงหน้า ให้ความรู้สึกว่าฉันกำลังเห็นกรงสวรรค์ก็ไม่ปาน ยิ่งตัวรถขับแล้นเข้าหลังประตูรั้วมา บ้านหลังใหญ่มันอภิมหาอลังการเท่าที่ชีวิตนี้เคยพบเคยเห็นมาเลย“ชะ ช่วยบอกหนูทีว่าที่นี่คือสวรรค์ ไม่ใช่บ้านพี่”“บ้านพี่ครับ” “….” น้ำตาจะไหล ไม่มีวัน ไม่มีทางที่ชีวิตฉันหลังจากนี้จะใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุขอยู่ในรั้วมหาลัยแน่ๆ เปิดเรียนวันแรก หลังจากตามหาพี่เขามา15ปี ฉันในตอนนี้กำลังจะหลายเป็นเมียเขา.. ถึงจะแค่ในนามก็เถอะกึก เมื่อรถหรูจอดนิ่ง ยังไม่ทันได้เปิดประตูรถก็มีคนวิ่งมาต้อนรับแถมยังก้มคำนับไปอีก แล้วพี่เขาก็เปิดประตูรถออกทั้งที่ฉันนั่งทับตักเขาอยู่แบบนี้“….” ดูสีหน้าของผู้ชายที่มองเข้ามาสิ ตาโตอย่างกับไข่ห่าน>“แม่ฉันอยู่ไหน”“..อยะ อยู่ในครัวครับ” คาร์เตอร์ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป“จะลงเองหรือให้พี่อุ้มลง”“อ๊ะ! ลง ลงเองได้ค่ะ!”ธิชาพุ่งพรวดลงจากรถทันควัน ก่อนจะยืนเก้ๆกังๆกับชายชุดดำที่ก้มคำนับฉันเหมือนพี่เตอร์ไม่มีผิด

    Last Updated : 2025-03-28

Latest chapter

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   ตอนพิเศษ

    ตอนพิเศษ1ปีผ่านไปหลังจากเหตุการณ์ที่ห้องประชุมในตอนนั้น ก็ผ่านมาแล้ว1ปี คิดถึงวันวานเสียจริง.. รูปวันแต่งงานของฉันกับพี่เตอร์ ฉันยังคอยเปิดมันอยู่เรื่อยๆ ราวกับว่ามันเป็นเสมือนของมีค่าที่สุดในชีวิต มันเหมือนจุดเริ่มต้นในหลายๆเรื่อง ฉันวางรูปคู่ของเราที่ถูกเลือกใส่กรอบ วางเคียงข้างกับจดหมายของพ่อที่ถูกใส่กรอบอย่างดี ชั่วครู่ที่ธิชาเลือกสัมผัสกรอบรูปของจดหมาย ลายมือตวัดแต่ไม่ยุ่งเหยิงทำให้เธอลอบยิ้มเบาๆ“ลงไปกินข้าวหน่อยไหม เสร็จหมดแล้วนะ” “อ๊ะ! อื้ม” คาร์เตอร์เดินเข้าสวมกอดธิชา เขาดูแลเธอเป็นอย่างดีไม่ได้มีแค่คำคุย เดินประคองภรรยาท้องอ่อนด้วยความระมัดระวัง“ไม่เห็นต้องประคองขนาดนี้เลย หนูเดินได้”“เมื่อไหร่จะเลิกแทนตัวเองว่าหนูสักที”“ก็มันติดปากนี่นา” ตอนนี้แล้วฉันก็ยังคงเรียกพี่เตอร์ว่าพี่เช่นเคย ชั้นล่างของบ้านถูกเตรียมอาหารไว้มากมาย ออกจะเกินความจำเป็นด้วยซ้ำ ทั้งที่เราอยู่กันแค่สองคน.. ไม่สิ รวมเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในท้องด้วยนี่ก็สามคน แต่อาหารถูกจัดเตรียมราวกับเลี้ยงต้อนรับคนเป็นสิบ“มันเยอะไปนะ ไม่ต้องมากมายขนาดนี้ก็ได้ สิ้นเปลืองเปล่าๆ”“ฉันมีให้กินก็กินเถอะน่า ของดีๆทั้งนั้น

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_91 | เรื่องที่อยากจะบอก THE END

    พี่เตอร์บอกให้ฉันรออยู่บนรถใช่ไหมละ แล้วทุกคนคิดว่าฉันทำตามหรือเปล่า? ถ้าคิดว่าฉันจะรั้นละก็อยากจะบอกว่าคิดผิด! ฉันยังนั่งอยู่บนรถ แต่ไม่ได้นั่งรอให้เวลาเสียเปล่านะ ฉันให้บุ๊ควิดิโอคอลหาฉันและดูการอภิปรายอะไรสักอย่างที่เป็นคำตอบได้ว่า พี่เตอร์กลับมาด้วยสาเหตุอะไรสาเหตุแรกเลยคือประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับวิทยาลัยที่ได้ทำการเปิดที่อเมริกาเป็นที่เรียบร้อย สร้างความฮือฮาไม่น้อยเลยกับนักศึกษาทุกช่วงชั้นปีที่ได้รับรู้ ก็นะ.. มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คนที่ไม่มีสัญชาติของบ้านเมืองเขาจะดำเนินการเปิดมหาวิทยาลัยที่นั่น ต่อให้เป็นเอกชนก็ตาม แต่พี่เตอร์และคุณแม่พี่เขาทำได้ นอกจากจะมีเงินแล้ว พรรคพวก หรือเส้นใหญ่ต้องใหญ่เอาเรื่องเลยถึงทำทุกอย่างจนถึงขั้นที่สำเร็จได้ขนาดนี้ธิชามองมือถือ ตั้งใจฟังเสียงที่คาร์เตอร์พูดออกมา การเดินไปมาไม่อยู่กับที่ของพี่เขาทำให้นักศึกษารู้สึกไม่อึดอัดกับสิ่งที่ต้องตั้งใจฟัง.. แต่แล้ว..นี่ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม! ตอนที่เดินมาทางนี้ พี่เตอร์ก้มมองกล้องด้วย! มองเหมือนสายตาเราได้ประสานกันและหยุดอยู่ตรงหน้ากล้องที่บุ๊คยังคงวิดิโอคอลกับฉัน‘และอีกเรื่องที่สำคัญไม่แพ้กัน.. ฉันไม่

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_90 | เซอร์ไพส์

    “ขอบคุณนะพี่ ป่านนี้ใครต่อใครเม้าท์กันแล้วมั้งว่าพี่เป็นผัวน้อยหนู^^”“คงงั้น”“ไว้เดี๋ยวหนูทำคุ้กกี้แล้วกัน ค่าตอบแทน”“ไม่ต้องอะ ไอ้เตอร์ให้ค่าเสียเวลาฉันคุ้มอยู่ ไม่งั้นฉันไม่เสียเวลามารับส่งเธอหรอก เมียก็ไม่ใช่”“จ้าาา ไปได้แล้ว” ฉันโบกมือบ๊ายบายแทนคำลา พี่ริวเหมือนตัวแทนพี่ชายที่ชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะมี เขาจัดการให้ฉันแทบทุกอย่าง แม้บางครั้งจะเหมือนทำส่งๆไปงั้น แต่ก็ทำให้ ก็ถือว่าดีเหลือแสนแล้วกับคนอย่างพี่ริว เพราะถ้าไม่ได้สนิทกันจริงละก็ ไม่มีทางที่คนอย่างพี่ริวจะเสียเวลาทำอะไรเด็ดขาดพอกลับมาถึงบ้าน ความเงียบมันก็แอบทำให้รู้สึกเหงา อยากจะไปนั่งดื่มชิวๆที่ร้านเหล้าก็กลัวคิดถึงพี่เตอร์จนใจแตก ลากผู้ติดมือกลับมาหนะสิ ช่วงหลังไม่มีอะไรตกถึงท้องมานานแล้วด้วยโดยเฉพาะพี่เตอร์…หิวชะมัด เมื่อไหร่จะกลับมาไม่ว่าเปล่าธิชา ส่งข้อความหาคาร์เตอร์ดั่งความรู้สึกหิวชะมัด เมื่อไหร่จะกลับมา จะซื้อกินอยู่แล้วนะ!ส่งไปแบบไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายกดอ่านมัน อีกไม่นานฉันก็จะจบการศึกษาแล้วด้วย.. ไม่รู้ว่าจะกลับมาหากันได้ไหม เลยไม่อยากคาดหวังฉันกลายเป็นธิชาที่ใครต่อใครรู้จักในฐานะแฟนของพี่เตอร์ ไม่ว่าจะรุ่น

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_89 | รอจนแห้ง

    1ปีผ่านไปมหาวิทยาลัย เอแบค“พี่โกง!”“โกงบ้าอะไร แพ้แล้วอย่าพาลดิวะ!”“ถ้าไม่โกงจะกินรอบวงทุกรอบแบบนี้ไงวะ! ถอดเสื้อออกมาเลยนะ!”“ถอดทำห่าไร!”“ก็พี่ต้องซ่อนไพ่ไว้แน่ๆ! คนกะล่อนอย่างพี่ไม่มีทางชนะใสๆหรอกน่า!! ถอดเสื้อเดี๋ยวนี้เลย!”ณ อาคารตึกคณะของอัลฟ่า ชิริว เรียว อัลฟ่า บุ๊คและธิชานั่งเล่นไพ่กันอย่างเสียงดังโวกเวยโวยวาย คนตัวน้อยโบ้ยว่าชิริวคนหน้าตายสันดานเสียกำลังโกงเธอจนแทบจะหมดตัว“แพ้ก็แค่จ่ายนี่หว่า! ตาละห้าบาทเหมือนกูหลอกเอาบ้านมึงอะ!”“ห้าสิบบาทก็เงิน! หมดตัวแล้วรู้ไหม! รู้ไหมว่าต้องยืนหลังขดหลังแข็งทำงานนานขนาดไหนกว่าจะได้มา! สารภาพมาซะดีๆ! ไม่งั้นหนูประจานแน่!”“เป็นถึงเมียไอ้เมียไอ้เตอร์ ไหงมันปล่อยให้เมียมันมีเงินห้าสิบบาทติดตัววะ!”“ตาละห้าบาทก็ให้พี่เขาไปเถอะน่าา แค่นี่เอง^^*” บุ๊คร้องเตือน“ตาละห้าบาท แต่กินฉันเป็นสิบรอบ! ฉันเสียไปแล้วห้าสิบบาท!”“ถ้าหวงเงินห้าสิบบาทขนาดนั้น ไม่เก็บตังค์ไว้หยอดกระปุกละวะ!! มาชวนชาวบ้านเขาเล่นไพ่ทำไม!” ชิริวสวนกลับ ก่อนจะเริ่มวิ่งหนีธิชาที่ไม่ยอมแพ้“รับจ๊อบพิเศษเว้ย!”“กูละปวดหัวกับพวกมัน” เป็นเรียวที่พูดขึ้นมา เขานั่งเกลี่ยไพ่ในมือแ

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_88 | เธออร่อยเกินไป

    “เฮ้ออ~” ธิชาถอนหายใจหลังจากนั่งแท็กซี่กลับถึงบ้านของคาร์เตอร์ บ้านหลังโตที่เขาอยู่คนเดียว บ้านหลังโตที่เป็นคนละหลังกับบ้านที่คุณแม่ของพี่เขาคอยเทียวไปเทียวมา..ฉันนั่งกินขนมหวานๆหวังเบาเทาอาการหงุดหงิดที่ใจ ไม่รู้จะปากหนักไปเพื่ออะไร แค่บอกว่าไม่ให้ไปมันก็จบใช่ไหมละ ปากหนักไม่รู้เวล่ำเวลาเลยจริง!ฉึ่บ ฉึ่บ ก่อนจะมีเสียงเท้าเดินเบาๆดังขึ้นจากด้านหลัง เมื่อกี้คุณแม่บ้านบอกว่าจะไปรดน้ำต้นไม้นี่นา รดเร็วหรือเปล่านะ ยังไม่ถึงสิบนาทีเลย“คุณแม่บ้านคะ รดน้ำเสร็จแล้วเหรอ มีอะไรให้หนูช่วยไหม หนูกำลังหัวร้อนพี่เตอร์แบบสุดๆไปเลยดะ.. คะ คุณแม่” แต่กลับกลายเป็นคุณแม่พี่เตอร์ซะงั้น ธิชารีบยืนขึ้นแล้วยกมือไหว้ทันทีและอยู่ในท่าสำรวม“..ลูกฉันไปสร้างเรื่องอะไรอีกละ” ท่าทีสง่างามจนน่าเกรงขามนี่บางทีก็อึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก คนเป็นแม่เดินไปที่โต๊ะทานอาหาร วางกระเป๋าแบรนด์ดังอย่างเบามือ“..มะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เรื่องเล็กน้อย”“เรื่องเล็กน้อย? ถึงขั้นต้องพึ่งขนมเท่าภูเขาแบบนั้น?”“….”“เล่ามาเถอะ อย่างน้องฉันก็เป็นผู้หญิงเหมือนเธอ.. ลูกชายฉันสุภาพก็จริงแต่มันซื่อบื้อกับเรื่องแบบนี้ที่สุด”ฉันควรทำยังไงละ เ

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_87 | อยากโดนหึง

    •PICCHYย้อนกลับไป…วันเกิดเหตุ…ชิริวนั่งหักนิ้วตัวเองเงียบๆอยู่ที่มุมห้อง เขาไม่ได้สนใจอะไรนอกจากข้อนิ้วของตัวเอง และค่อยเงยหน้าเมื่อคนเป็นเพื่อน.. ทักถาม“มึงจะเอาไง ไอ้เตอร์ไม่รับสาย” อัลฟ่าเก็บมือถือใส่กระเป๋า เขายืนมองพิชชี่ที่นั่งตัวสั่นราวกับลูกหมาตกน้ำอยู่บนเตียง สายตาของชิริวจ้องมองเธอแน่นิ่งและน่ากลัว“..เอาไง จัดการดิ”“อย่านะ! ฉะ ฉันจะไม่ทำอีก! ฉันจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ”“..ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอพูดแบบนี้”“ครั้งนี้จริงๆ! จริงๆนะ!”“ก่อนหน้านี้เธอทำให้เด็กปีหนึ่งลาออกไป คราวนั้นเธอก็พูดกับฉันแบบนี้”เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับธิชาไม่ใช่ครั้งแรกที่พิชชี่เป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง หลายครั้งหลายคราที่เธอมักจะแสดงออกถึงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของคาร์เตอร์ และใช้สิทธิ์ของคนเป็นพ่อที่มีอำนาจข่มเหงรังแกผู้ที่ด้อยกว่าครั้งแล้วครั้งเล่า และครั้งนี้คนที่อยู่ตรงหน้าเธอก็คือชิริว ไม่ต่างจากครั้งก่อน.. พิชชี่ถึงได้ตัวสั่นเป็นลูกหมาตกน้ำแบบนี้เพราะดูเหมือนว่าชิริว.. ไม่มีความเชื่อหลงเหลืออยู่บนหน้าเขาเลยชิริวนั่งบนเตียงที่จับพิชชี่มัดตรึงเอาไว้ แล้วใช้ปลายนิ้วกดดันความรู้สึกอีกฝ่ายด้วยการ.. คีบชายเสื้อ

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_86 | ไม่อยากให้ความหวังใคร

    คอหอยของเธอคนนั้นยังอยู่ดีหรือเปล่านะ?… อยากจะเปลี่ยนชื่อเรื่องหนังให้ซะเดี๋ยวนี้ หลังจากหนังจบ ธิชาก็เดินก้มหน้าก้มตาออกจากโรงด้วยความอาย ผิดกับคาร์เตอร์ที่เดินล้วงกระเป๋าของเสื้อคลุมเท่านั้น เดท เดทแรกอย่างเป็นทางการอิชั้นชวนผู้มาดูหนังโป๊!!! ฉันสรุปกับตัวเองสั้นๆแบบนี้เลย แม้หนังที่ดูมันจะไม่ใช่เชิงหนังโป๊ มันเป็นหนังเรทR ที่แค่มีฉากอย่างว่าเด็ดดวงแทบจะเห็นทุกซอกทุกมุม! ยอมใจนักแสดงมาก ฉันคงไม่โลกสวยจินตนาการว่านางเอกในเรื่องกำลังกินกล้วยที่ถูกตัดต่อเป็น.. ไอ้นั่น นึกออกไหม ==^หมับ! แต่แล้วธิชาก็ถูกรั้งแขนเอาไว้ ไม่ใช่ฝีมือใครนอกจากคาร์เตอร์“ไม่ต้องเขินแล้ว”“..ไม่อะ! มันเขิน”“แล้วต้องทำยังไงถึงจะหาย?” คาร์เตอร์พยายามตะล่อมเธอให้ใจเย็นลง ธิชายืนนิ่งอยู่นานก็จะส่ายหัวอย่างไม่มีแบบแผนพร้อมกับใบหน้ายู่ยี่“ไปนั่งเล่นที่มอ?”“…ได้ด้วยเหรอ?”“ทำไมจะไม่ได้ อยู่กับเพื่อนน่าจะดีขึ้น”“อื้ม เอาแบบนั้นเลย” ให้ตายสิ ถึงฉันจะไม่กลัวอะไรในโลกนี้ก็ตามแต่ฉันก็ไม่ใช่หญิงใจกล้ากับเรื่องแบบนี้นี่หว่า ให้เวลาฉันหน่อย ขนาดกับพี่เตอร์เองทุกวันนี้ยังไม่ค่อยจะชินเลย หลังจากดูหนังจบ ก็ยังอยู่ในเวลา

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_85 | เดทแรกที่โรงหนัง

    ฉันพาพี่เตอร์มาที่วัด เพราะอัฐิของพ่อฉันแบ่งไว้ทั้งหมดสองส่วน จะพูดว่าสองส่วนก็คงจะไม่ถูก ฉันเก็บกระดูกของพ่อไว้ที่บ้านส่วนนึงแต่มันไม่เยอะเลย เป็นเศษที่เหลือให้ได้จับต้องมากที่สุดเพียงไม่กี่ชิ้น ส่วนที่เหลือฉันก็เอาไว้ที่วัด แค่ตอนนั้นมีความเชื่อว่าถ้าให้พ่ออยู่ที่นี่ พ่อคงจะได้ฟังเสียงพระสวดมนต์ แต่ที่ฉันเก็บส่วนนึงไว้ที่บ้าน เพราะตอนนั้นฉันยังรู้สึกว่า แม้เป็นเพียงเถ้าฝุ่น แต่ฉันยังรู้สึกสบายใจ ยังรู้สึกว่าพ่อยังคงอยู่ใกล้ๆกับฉัน ฉันไม่รู้หรอกนะว่าฉันคิดผิดหรือถูก แต่ยอมรับเลยว่าในนาทีที่รู้ว่าเสียคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตไป เราแค่ต้องการที่พักพิงทางใจ เพราะเรารู้สึกว่าเราไม่สามารถใช้ชีวิตได้โดยไม่มีเขาโกฐของพ่อธิชายังคงใหม่และสะอาดอยู่เสมอ คาร์เตอร์มองเห็นตรงนี้แต่ตนก็ไม่ได้พูดอะไร ธิชาคงจะหาเวลามาทำความสะอาดสถานที่ของพ่อบ้างไม่มากก็น้อยดอกไม้ถูกวางในแจกันหน้ารูป มีหลายจังหวะที่ร่างสูงเหลือบมองธิชา เธอมีรอยยิ้มและแววตาที่สดใสเวลามองผ่านรูปของคนเป็นพ่อ คาร์เตอร์ยิ้มบางๆ เขาวางดอกไม้ใส่เเจกันอีกข้าง และมองรูปภาพตรงหน้า จดจำใบหน้าของคนที่เขาได้ยื้อชีวิตได้เป็นสิบปีจากการช่วยเหลือเพี

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_84 | เด็กมันสด

    รู้สึกตัวอีกที.. ก็เหมือนจะเช้าแล้วสินะ ธิชาดันตัวเองลุกขึ้นนั่งกับเตียง ร่างกายเปลือยเปล่ามีเพียงผ้านวมพื้นใหญ่ที่หอบกายสร้างความอบอุ่น ข้างกายไร้คาร์เตอร์เฉกเช่นเมื่อคืน เสื้อผ้าที่กระจัดกระจายถูกพับอย่างเป็นระเบียบ และเสื้อยืดตัวโคร่งก็วางเตรียมไว้ให้ที่ปลายเตียงฉันสวมเสื้อที่ว่าแล้วลองเปิดผ้าม่านดู ไม่มีใครเลย ไม่มีคนงานสักคน.. ก่อนจะมีกลิ่นอาหารหอมๆลอยเตะจมูก เลยตัดสินใจลงเดินลงมาที่ชั้นสอง.. แม้จะสวมเสื้อตัวใหญ่ และโนบราก็ตาม ก่อนจะสบายใจเพราะแม้แต่ในตัวบ้านก็ไม่มีใครอยู่เลยนอกจากคนตัวสูงหัวยุ่งเหยิงในครัว“รับบทพ่อบ้านเหรอ?”“ได้หรือเปล่าละ?” หน้าสด ผมยุ่ง.. คือมันดีมากกก~ ธิชานั่งเท้าคางกับเค้าน์เตอร์ สายตาจ้องมองที่คาร์เตอร์ราวกับจะจับฉีกเป็นชิ้นๆ ก่อนจะหยิบผักสดที่ถูกเตรียมไว้เหมือนเป็นเครื่องเขียงของอาหารเช้า ธิชายัดมะเขือเทศราชินี มะเขือเทศลูกเล็กเข้าปาก ขบเคียวด้วยท่าทียั่วเย้าแม้แต่คาร์เตอร์กับจับสังเกตได้“ถ้าจะลงมาตามเพื่อไปต่ออีกละก็ รอแป๊บ ยังทำอาหารไม่เสร็จ”“แล้วถ้าไม่ต้องรอจนทำอาหารเสร็จละ?”กึก.. มือที่จับตะหลิวไม้ชะงัก ร่างสูงวางมือจากการผัดข้าวผัดอเมริกัน แล้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status