(ZELYN)
จ๊วบ จ๊วบ
“อื้มม พะ พี่พายุไปให้ถึงเตียงก่อนสิคะ”
เดินเข้ามาในห้องประตูยังไม่ปิดสนิทดีเลยฉันก็โดนพี่พายุดันเข้ากำแพงซ่ะก่อน ทั้งจูบทั้งดูดจนฉันไม่รู้แล้วว่าชุดที่ใส่อยู่หลุดไปตั้งแต่ตอนไหน
“หึ่ม ไม่ไหวแล้วข้างนอกก่อนแล้วกัน”
“ใจร้อนอีกแล้ว เมื่อกี้พี่พายุพึ่งเสร็จไปบนรถเองนะ”
“เอากับเมียกี่น้ำก็ไม่พอ อู้ยย แค่ถูก็เสียวแล้ว”
พี่พายุเอาเป้ามาถูที่หน้าขาจากที่มันสงบๆเมื่อกี้เริ่มแข็งขึ้นมาอีกแล้ว อยู่ๆคำพูดมาม๊าก็เด้งขึ้นมา
คำว่าเมียมันไม่ง่าย ถ้าอยากให้ผัวรักผัวหลงเรื่องบนเตียงต้องแซบและอย่ามองข้าม
“งั้นไปที่โซฟากันนะคะ”
เราเดินกอดรัดฟัดกับไปจนถึงโซฟา ฉันพลักให้พี่พายุอยู่ข้างล่างส่วนฉันปีนขึ้นมานั่งบนตักเขา
“อื้อ ซี๊ดด ทำไมร้อนแรงจังครับหืม..”
ฉันพยายามลองดูดตามตัวพี่พายุเหมือนที่เขาพยายามทำกับฉัน โดยมีมือพี่พายุช่วยประคองแล้วขยับร่างกายให้ฉันทำได้สะดวกๆ
“เราอยู่ห่างกันขนาดนี้แถมไม่ได้เจอกันบ่อยๆ ได้อยู่ด้วยกันทั้งทีซีรีนก็ต้องจัดเต็มให้พี่พายุหน่อย”
ฉันผลักพี่พายุให้นอนราบไปกับโซฟาและขึ้นไปอ้าขาคร่อมหน้าพี่พายุไว้ ตอนนี้เราอยู่ในท่า69
“ซี๊ดดด!! อื้อ พี่พายุ อุ๊บ”
จ๊วบ แผล่บๆ!!!
ฉันทั้งอมและดูดแก่นกายพี่พายุ พี่พายุเองก็เลียร่องของฉันแต่เราทำกันด้วยความยากลำบากเพราะมันเสียวจนบางทีก็เผลอคราง
“หึ่ม ยิ่งดูดน้ำยิ่งออกท่านี้น้ำซีรีนไหลออกมาโคตรเยอะ!!”
ซู้ดดด เผล่บ
“อื้อ อ๊า พะ พี่พายุซีรีนไม่ไหวแล้ว มันจะ อร๊าย เสร็จ”
ฉันจะไม่ไหวเพราะพี่พายุดันใช้ทั้งลิ้นและมือบี้ที่ติ่ง จนฉันต้องตัดสินใจลุกออกจากหน้าเขาและเอาร่องไปจ่อกับแก่นกายพี่พายุ
“พะ พี่พายุอย่าแกล้ง ซีรีนไม่ไหวแล้ว”
“ไม่เจอกันแค่สองอาทิตย์กล้าขนาดนี้ได้ยังไงหือ”
“เอาเข้าก่อนสิคะอย่าพึ่งถาม”
ระหว่างคุยฉันก็เอาร่องถูไปถูมากับแก่นกายพี่พายุ ฉันรู้ว่าเขาก็ไม่ไหวเหมือนกันแต่ไม่รู้จะลีลาทำไม
“หึ หึ ค่อยๆนั่งลงมาช้าๆนะซีรีนเดี๋ยวจุก”
ฉันทำตามที่พี่พายุบอก แต่แค่ปลายหัวมันก็ทำให้ฉันเสียวและรู้สึกแน่นไปหมด
“อื้อ อั๊ก บะ เบาๆซีรีน”
“จะ จุก งื้อ”
ฉันไม่ค่อยขึ้นให้พี่พายุเพราะมันจุกและเอาเข้ายากแต่คนใต้ร่างฉันกลับชอบ
พั่บ !!! ฉันเกร็งไม่ไหวเลยตัดสินใจนั่งลงไปทีเดียวเลย คิดในใจไม่มีใครตายเพราะขึ้นให้ผัวหรอก(มั้ง)
“ซี๊ดดด หึ่ม!! เมียขี้ดื้อมันเสียวนะรู้ไหม”
“ซะ ซีรีนขยับนะคะ”
พั่บ พั่บ พั่บ
“อู้ย ซีรีน อื้อ”
พี่พายุขยับสะโพกอัดขึ้นมาเบาๆทำให้มันรู้สึกทั้งแน่นและลึกกว่าเดิม ฉันบอกแล้วว่าเขาชอบแบบนี้
“อิ๊ อิ๊ สะ เสียวจัง อื้ม”
“อ่าาส์ แน่นมาก เสียวหัวมาก ตะ ตอดเบาๆ”
“มันเบาไม่ได้ อร๊ายยย”
พี่พายุยกมือขึ้นมาบีบสองเต้าของฉันที่ส่ายไปส่ายมาเพราะเเรงกระแทก
“โอ๊ะ อู้ยย เสียวมาก ที่รักอื้อ”
“งื้อ ซี๊ด!! พี่พายุ ซะ ซีรีนไม่ไหว”
ฉันโน้มตัวแล้วทิ้งแรงไปที่สะโพกแบบเต็มๆซอยเร็วเท่าที่ฉันจะทำได้ เพราะมันเสียวมากๆแล้วฉันจะเสร็จ
“พะ อื้อ พร้อมกันนะเมีย”
พี่พายุอัดแก่นกายสวนขึ้นมาแรงๆ
“อร๊ายย อื้อ”
“ซี๊ด!! อั๊กกก อื้ออ”
ฉันฟุบลงไปหาพี่พายุแล้วปล่อยให้กายของเรามันดูดกันเอง หลังจากปล่อยน้ำออกมาเสร็จ
“ฟู่วว!! อยากให้เมียร้อนแรงแบบนี้ทุกวัน”
“ก็ต้องขึ้นอยู่กับความประพฤติของพี่พายุค่ะ”
หลังจากทำรักเสร็จเราสองคนก็นั่งพักเหนื่อยแต่ฉันก็ไม่วายโดนพี่พายุก่าย บีบๆจับๆนัวเนียอยู่กับร่างกายฉัน
“พี่ยังไม่ได้ถามเลยว่าซีรีนกลับมากี่วัน”
“อื้อ พี่พายุเดี๋ยวเป็นรอย”ฉันดุพี่พายุเพราะเริ่มรู้สึกเหมือนกำลังจะมีรอยที่คอจากแรงดูดของพี่พายุ
“หึ่ม ตกลงกลับมากี่วัน”
“พะ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว”
“ห๊ะ!! พรุ่งนี้หมายถึงเช้านี้หรอ”
“อื้อ!!”
“ซีรีนมายังไม่ถึงวันเลยนะทำไมกลับเร็วจัง”
พี่พายุเริ่มอารมณ์เสียหันหน้าหนีแล้วยกมือขึ้นกอดอกเหมือนเด็กๆได้ของเล่นที่ไม่ถูกใจ
“ซีรีนต้องทำงานนี่คะ”
ตอนแรกฉันก็กะว่าจอำเฉยๆแล้วก็จะเฉลยเลยแต่ดูท่าพี่พายุตอนนี้แล้ว สนุกน่าแกล้งต่อ
“แต่มันไวไปเราพึ่งเจอกันเอง”
พี่พายุหันมากอดอยู่ๆก็เศร้าซ่ะงั้นฉันเดาอารมณ์พี่พายุไม่ทันแล้ว เดี๋ยวโกรธเดี๋ยวเศร้า
“พรุ่งนี้ก่อนไปทำงานแวะส่งซีรีนที่สนามบินด้วยนะคะ”
“ไม่อยากให้ไปแล้ว”
“ไม่งอแงสิคะ”
“หึ”
พี่พายุฟึดฟัดไม่พอใจแหละแต่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีนอกจากทำใจยอมรับ
(เช้าวันต่อมา)
ที่จริงก็ผ่านเวลามาไม่กี่ชั่วโมงเพราะกว่าจะได้นอนก็เกือบเช้าอีกเหมือนเดิม
“ตื่นนานแล้วหรอ”
ฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นพี่พายุนอนมองอยู่ก่อนแล้ว
“ซักพักครับ”
พี่พายุดึงฉันไปกอดเช้าแบบนี้ได้กอดพี่พายุมันดีจริงๆแต่ฉันตัวเล็กกว่าเขามากๆเวลาโดนกอดแบบนี้ฉันแทบจะหายเข้าไปในตัวพี่พายุเลย
ติ๊ดๆ (เสียงโทรศัพท์)
“หึ่ม ใครโทรมาเช้าขนาดนี้”
“หยิบให้หน่อยสิคะ”
พี่พายุเอี้ยวตัวไปหยิบโทรศัพท์และกดรับให้แต่ไม่ยอมไปไหนนอนกอดฉันแบบนั้นต่อ
ZELYN : ค่ะพี่ภัทร คุยได้ค่ะซีรีนตื่นพอดี
PHAT : พี่ส่งตั๋ววันกลับให้น้องซีรีนแล้วนะครับ มีให้เลือก3ไฟล์ถ้าน้องซีรีนเลือกได้แล้วส่งกลับมาให้พี่ได้เลยพี่จะได้จองให้ครับ
ZELYN : ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ภัทร
ตั้งแต่ทำงานกับพี่ภัทรมาฉันไม่รู้แล้วว่าขอบคุณพี่ภัทรเป็นรอบที่เท่าไหร่ พี่ภัทรคิดแทนฉันได้ทุกอย่าง จนฉันยังคิดไม่ออกว่าถ้าวันนึงโดนพี่พายุยึดเลขาคืนฉันจะทำยังไง
“ไอ้ภัทรโทรมาคอนเฟิร์มตั๋วกลับให้หรอ”
“ค่ะ”
อันนี้ฉันไม่ได้โกหกนะพี่ภัทรโทรมาเรื่องตั๋วกลับจริงๆ แต่เป็นอาทิตย์หน้านะไม่ใช่วันนี้ พี่พายุหน้าจ๋อยไปเลย
เราลุกขึ้นมาล้างเข้าห้องน้ำทำกิจวัตรประจำวันพร้อมกัน บางทีการห่างกันบ้างมันก็ดีเพราะหลังจากที่เรากลับมาเจอกันมันมีความสุขนะ
“ซีรีนทำเองได้พี่พายุ..”
พี่พายุแย่งแปรงไปจากมือแล้วกดบีบยาสีฟันก่อนจะเอามาใส่ปากฉันพร้อมแปรงให้ฉันมีหน้าที่แค่ยืนเฉยๆ
จนมาถึงเวลาทานข้าวเช้า ฉันพึ่งสังเกตว่าสองอาทิตย์ที่ฉันหายไปพี่พายุทำอาหารเช้าง่ายๆเป็นแล้ว
“อืม…ก่อนไปสนามบินซีรีนอยากแวะไปหาป๊าม๊าก่อนไหม กลับมายังไม่ได้เจอใครเลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ ซีรีนกลับเลยดีกว่า”
ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกว่าเรื่องมันกำลังไปกันใหญ่แล้ว จากที่ตอนแรกจะอำเฉยๆแล้วจะเฉลยเลย แต่ฉันก็มัวแต่เล่นจนหาทางลงไม่เจอแล้ว
“โอเค เดี๋ยวพี่แวะไปส่งเราก่อนไปทำงาน”
พี่พายุเดินอ้อมมาจับหัวฉันก่อนจะเข้าห้องไป ข้าวเช้าก็ปล่อยให้ฉันนั่งกินคนเดียว
“ซีรีนผูกเนกไทให้นะคะ”
พี่พายุเข้าไปแต่งตัวออกมาแต่ยังไม่ได้ผูกเนคไทฉันเลยลุกขึ้นอาสา เพราะฉันเคยทำให้พี่พายุทุกวัน
“วันนี้พี่ไม่อยากผูกไหนๆก็ไม่ต้องเจอใครอยู่แล้ว”
“พี่พายุโกรธที่ซีรีนมาแปปเดียวหรอ”
“ป่าวครับ แต่วันนี้พี่ไม่ได้เจอลูกค้าและไม่มีประชุมทำงานอยู่แค่ในห้อง ไม่ต้องเเต่งตัวเรียบร้อยมากก็ได้”
“ซีรีนขอโทษนะคะ”
ฉันเดินไปกอดพี่พายุ อยากจะพูดความจริงแต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไงกลัวโดนดุก็กลัว ไม่น่าแกล้งพี่พายุเลย
“ขอโทษอะไรพี่ไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย ซีรีนลืมไปแล้วหรอว่าพี่เป็นนักธุรกิจนะการเดินทางไปทำงานต่างจังหวัดมันเป็นเรื่องปกติ พี่ก็คิดถึงซีรีนแหละแต่ไม่เศร้าขนาดนั้นหรอกเดี๋ยวพอซีรีนขึ้นเครื่องพี่ก็หายแล้ว”
ฮื่ออออ!!! ฉันจะพูดยังไงดีว่าฉันยังไม่กลับฉันกลับอาทิตย์หน้า…
.
.
.
.
NEXT EPISODE.
(ZELYN)ฮื่อออ…ฉันจะทำยังไงดีเล่นจนเป็นเรื่องใหญ่จนได้ตอนนี้ฉันออกจากคอนโดมาพร้อมพี่พายุ เขากำลังจะไปส่งฉันที่สนามบินแต่ฉันจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้“พี่พายุ…”“หืม”ฉันเรียกพี่พายุแต่ยังไม่กล้าพูด คือมันไม่รู้จะพูดยังไงจนพี่พายุหันมามองฉันเป็นครั้งที่สอง“ซีรีนไม่ได้จะกลับภูเก็ตวันนี้”ฉันตัดสินใจพูดออกไป พี่พายุถึงกับเลี้ยวจอดเข้าข้างทางแล้วหันมามองฉันตรงๆ“หมายความว่าไง”“ซีรีนแค่จะแกล้งพี่พายุเฉยๆ ที่จริงซีรีนกลับภูเก็ตอาทิตย์หน้า”ฉันสารภาพเสียงเบามากๆเพราะรู้ว่าตัวเองผิด ตอนนี้ฉันได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าเงยขึ้นมองหน้าพี่พายุเลย“ซีรีนโกหกพี่??”“ไม่ใช่!! ความตั้งใจแรกคือแค่อำเท่านั้นพี่พายุเข้าใจไหมว่าแค่อำ ไม่ได้โกหก”ฉันพยายามอธิบายให้พี่พายุเข้าใจแต่ก็ไม่รู้ว่าฟังขึ้นไหมเพราะพี่พายุก็ดูไม่ค่อยพอใจพี่พายุกดเปลี่ยนเส้นทางมาบริษัทโดยที่ไม่พูดอะไรกับฉันเลย แค่อำเล่นๆไม่น่าโกรธขนาดนี้ไหมฉันเดินตามหลังพี่พายุเข้ามาในบริษัทที่ต้องพูดว่าตามหลังเพราะพี่พายุเดินเร็วมากๆ เร็วกว่าทุกครั้งที่เราเดินด้วยกัน“อ้าว!! ซีรีนไหนพี่พายุบอกว่าน้องจะกลับวันนี้ไง”พี่พาคินมารอคุยงานกับพี่พาย
(ZELYN)‘คลั่งรัก’ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองคลั่งรักพี่พายุมากๆเสพติดการอยู่ใกล้ๆพี่พายุตลอด อย่างตอนนี้ฉันก็นั่งมองพี่พายุขับรถจนไม่อยากหันไปทางอื่นเลย“มองอะไร”“มองไม่ได้หรอคะ”“ป่าว!! แค่เห็นซีรีนจ้องพี่นานแล้ว”ฉันกลับมาตั้งแต่เมื่อวานก็จริงแต่ยังไม่มีเวลาได้มองหน้าพี่พายุแบบจริงๆจังๆเลย ตอนนี้มีเวลาก็เลยมอง“ไม่อยากกลับแล้ว!! กว่าโรงแรมที่ภูเก็ตจะเสร็จไม่รู้ซีรีนต้องไปอีกกี่รอบ”อยู่ๆฉันก็อารมณ์ไหนก็ไม่รู้ พอได้มองหน้าพี่พายุนานๆมันรู้สึกกลัววันที่เราต้องห่างกันอีกครั้ง“เป็นอะไร หืมม!!”“ซีรีนไม่อยากกลับภูเก็ตแล้ว มันเหงาเลิกงานกลับโรงแรมมาก็ไม่เจอใครเลย”พี่พายุปล่อยมือจากพวงมาลัยข้างนึงมาดึงฉันไปกอด“ตอนนี้พี่กับไอ้ซีนกำลังคุยกันว่าจะทำยังไงได้บ้าง เพราะพี่ก็ไม่อยากให้ซีรีนต้องไปอยู่นานๆเหมือนกัน”ครั้งนี้ถ้าทุกคนคิดว่านานแล้วบอกเลยว่าถ้าโครงสร้างเสร็จฉันอาจจะต้องไปอยู่นานกว่านี้อีก และอาจจะบินกลับมาหาพี่พายุยาวๆแบบนี้ไม่ได้“เอ่อ..!!เมื่อวานพี่ลืมบอกเลยว่าคุณแม่ได้ฤกษ์วันแต่งงานของเรามาแล้วนะ”“วันไหนคะ”งานแต่งของเรามีแค่ประมาณๆเดือนเท่านั้นเพราะแม่ของพี่พายุและมาม๊าของฉันต้
(ZELYN)จุ๊ป จุ๊ป !!!“งื้อ!! พี่พายุพอแล้วๆ ไปทำงาน”ก่อนออกจากห้องพี่พายุก็ไล่ต้อนจูบฉันตั้งแต่ห้องแต่งตัวมาจนถึงหน้าประตู ไม่ยอมปล่อยซักทีจนฉันต้องดันตัวพี่พายุออก“เจอกันที่บริษัทนะครับ”“ค่ะ”ฉันยืนรอจนพี่พายุลงลิฟต์ไปก็รับเข้ามาอาบน้ำเตรียมตัว เพื่อตามไปบริษัท(บริษัทพี่พายุ)“สวัสดีค่ะน้องซีรีนไม่เจอนานเลยนะคะ”พี่สรเลขาพี่พายุทักทายแต่ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาคุยด้วยเลยเพราะพี่ภัทรมาคุยงานด่วนฉันต้องรีบไปที่ห้องทำงาน“โครงสร้างมันผิดนิดหน่อยครับน้องซีรีน ช่วงที่คุณพีคกลับกรุงเทพพอดีพี่เลยแจ้งน้องซีรีนก่อน คนที่เราให้มาตรวจโครงสร้างบอกว่าอาจจะต้องรื้อใหม่ทั้งหมด”“ขนาดนั้นเลยหรอคะ!! งั้นเดี๋ยวซีรีนลองคุยกับพี่พีคดูก่อนถ้าต้องรื้อจริงๆก็คงต้องยอม ซีรีนไม่อยากให้มีปัญหากับแขกที่เข้าพักในอนาคต”ปัญหาเรื่องโครงสร้างมันเป็นเรื่องใหญ่แล้วดันมีปัญหาตอนที่ฉันกับพี่พีคไม่อยู่ที่หน้างาน เลยคุยกันยากขึ้นฉันตอบไลน์พี่พีคไปมาจนปวดหัวลืมพี่พายุไปเลยก๊อกๆ“ค่ะ”ฉันขานรับแต่ตากับมือยังอยู่ที่โทรศัพท์ไม่ทันได้เงยหน้ามองว่าใครเข้ามา“มาตั้งนานแล้วไม่ใช่หรอทำไมไม่ไปหาพี่”“พี่พายุหรอ ซีรีนทำงานอยู่แปปน
(ZELYN)การกลับภูเก็ตของฉันจะไม่เหงาอีกต่อไปเพราะครั้งนี้ฉันกวาดผู้ช่วยมาถึงสองคน คือพี่พายุและพารัน“แน่ใจแล้วใช่ไหมคะที่จะทิ้งงานไปภูเก็ตกับซีรีน”“มาถึงขนาดนี้แล้ว”ฉันถามพี่พายุครั้งสุดท้ายก่อนเราจะขึ้นเครื่อง ในเมื่อเขาตัดสินใจแล้วก็ต้องตามนั้นพอถึงภูเก็ตฉันก็ต้องทำงานเลยพาพารันมาเรียนงานด้วยพร้อมๆกัน โชคดีที่โครงสร้างส่วนที่ผิดมีแค่นิดเดียวพี่พีคเลยสั่งรื้อใหม่ทั้งหมดและเป็นคนรับผิดชอบเอง“งานเยอะเหมือนกันนะ ยากด้วย”พารันถือไอแพดเดินตามแล้วก็บ่นๆแต่ถือว่ามันหัวไวมากเพราะมาแค่ไม่กี่วันพารันก็ช่วยงานฉันได้แล้ว“พี่ชายนายเป็นคนคิดทั้งหมดถ้าจะโทษก็ไปโทษพี่พายุนู่น!! คิดได้ไงทำโรงแรมใหญ่ขนาดนี้”ตั้งแต่มาอยู่ภูเก็ตฉันกับพารันก็ลุยงานกันแทบทุกวัน จนฉันมีเวลาให้พี่พายุน้อยมากๆ เรานอนห้องเดียวกันก็จริงแต่ก็แค่นอนเพราะฉันหัวถึงหมอนก็หลับเช้ามาก็ต้องออกหน้างาน เจอกันอีกทีก็ตอนกินข้าวเที่ยงกับเย็น“เอาแต่ทำงานป่านนี้พี่ชายฉันเฉาแย่แล้วมั้ง”“หึ พี่พายุบ้างานพอๆกับฉันนั่นแหละ”ฉันทำงานหนักแต่ก็คิดว่าพี่พายุก็คงเข้าใจเพราะเวลาทำงานเขาก็ไม่ต่างจากฉัน“อืม…”ฉันเอางานกลับมานั่งทำที่โรงแรมต่อ
(ZELYN)“หึ งั้นก็ทำให้เสร็จ หมายถึงเสร็จตรงนี้แล้วพี่จะหายโกรธ..!!”ห๊ะ..!! เดี๋ยวนะตอนแรกที่ฉันยั่วก็เพราะอยากให้กลับไปคุยกันที่ห้องดีๆ ฉันไม่ชอบอยู่ในที่ๆเสียงดังแบบนี้“กลับไปทำที่ห้องไม่ได้หรอ … อ๊ะ คะ”พี่พายุกดสะโพกฉันให้แนบกับแก่นกายของเขาแล้วออกแรงเด้าเบาๆ“ต้องเสร็จตรงนี้เท่านั้น”ฉันเงยหน้ามองพี่พายุสีหน้าบอกว่าเขาต้องการแบบนั้นจริงๆ ดังนั้นฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่น“ขอเหล้าเพียวหนึ่งแก้ว”ฉันยกมือเรียกบริกรที่ยืนอยู่ใกล้ๆให้เอาเหล้ามาเสริฟ อย่างน้อยกินให้มันมึนๆหน่อยแล้วกันไม่งั้นฉันไม่กล้าจริงๆ ฉันยกแก้วที่บริกรเอามาให้ดื่มทีเดียวหมดแก้วเลย“จะทำได้หรือยัง”“อื้ม..!!”ฉันหันมองซ้ายมองขวาหาจังหว่ะที่ไม่มีใครสนใจเราค่อยๆขยับตัวขึ้นปลดซิปกางเกงพี่พายุงัดแก่นกายออกมา“ซีรีนไม่ใส่กางเกงในออกมาหรอ”ฉันกำลังจะดันแก่นกายเข้าในร่องแต่โดนพี่พายุหยุดไว้“กะ ก็ซีรีนเตรียมจะนอนแล้ว อีกอย่างใครจะไปคิดว่าพี่พายุมานั่งงอนอยู่ที่ผับไม่งั้นซีรีนคงเเต่งตัวดีกว่านี้”ตอนเดินเข้ามาทุกคนมองฉันแทบจะเป็นตาเดียวเพราะชุดที่ฉันใส่อยู่ ถึงมันจะเป็นชุดนอนแบรนด์ดังแต่มันก็แค่ชุดนอนไง ใครจะใส่มาเที่ยวที่แ
(ZELYN)“ว่ายน้ำกัน”ตั้งแต่ฉันไปๆมาๆภูเก็ตฉันก็อยู่ห้องนี้ตลอด ห้องที่มีสระว่ายน้ำในตัวแต่ฉันก็ไม่เคยใช้เลยเพราะถามทางโรงแรมแล้วว่ามันลึกเท่าไหร่ แต่วันนี้พี่พายุกับชวนลงไปแช่น้ำซ่ะงั้น“ซีรีนว่ายน้ำไม่เป็นนะพี่พายุ”ฉันเปลี่ยนชุดว่ายน้ำเสร็จแล้วแต่ยังไม่กล้าลงไปเพราะดูจากที่พี่พายุยืน เขาตัวสูงกว่าฉันเยอะน้ำยังอยู่ระดับอกบนเขาเลย “มีพี่อยู่ทั้งคนกลัวอะไร”“ไม่!!”ฉันเอามือเกาะบันไดแน่น คนว่ายน้ำไม่เป็นแบบฉันไม่กล้าลงไปจริงๆแล้วก็ไม่รู้จะลงไปทำไมด้วย ขาก็ยืนไม่ถึงน้ำก็ว่ายไม่เป็น“ซีรีนก็เกาะพี่ไว้ไงไม่จมหรอก”“งื้อ แน่นะคะพี่พายุห้ามแกล้งปล่อยซีรีนนะ”ฉันไม่ไว้ใจเพราะรู้ว่าพี่พายุชอบแกล้ง แต่สุดท้ายก็ยอมปล่อยมือจากบันไดและให้พี่พายุมารับ“เกาะพี่ไว้แล้วปล่อยมือจากบันได”“…”ฉันเกี่ยวมือข้างนึงกับไหล่พี่พายุแต่อีกข้างยังจับบันไดไว้อยู่ มันกล้าๆกลัวๆเพราะลองหย่อนตัวลงมาแล้วขามันไม่ถึงพื้น“ว๊ะ ว๊ายย พี่พายุ”หัวใจฉันเกือบวายอยู่ๆพี่พายุก็ดึงมือฉันที่จับราวบันไดออก แล้วพาว่ายมากลางสระ“เห็นไหมว่าไม่เห็นมีอะไรเลย”“ห้ามปล่อยซีรีนนะคะ”“หึ ถึงพี่ปล่อยซีรีนก็ไม่จมหรอก เกี่ยวพี่แน่นขนาดนี
(ซีรีน)“ทำไมอยู่ๆคุณแม่ถึงเลื่อนวันล่ะคะ”ฉันขึ้นรถมาแล้วหันไปถามพี่พายุ เพราะจริงๆนัดของเราคือเมื่อวานแต่อยู่ๆก็ถูกเลื่อน“เพราะ…คุณแม่อยากมาดูลูกสะใภ้ลองชุดด้วยตัวเองนะสิ แต่ไม่มีไฟล์บินเลยต้องเลื่อนมาเป็นวันนี้”“คุณแม่มาภูเก็ตหรอคะ”“ครับ ตอนนี้ไปรอซีรีนที่ร้านเรียบร้อยแล้ว”ระหว่างทางพี่พายุเล่าว่าตอนแต่่งานคุณแม่ก็ใช้บริการดีไซเนอร์คนนี้เหมือนกัน ดังนั้นพอฉันกำลังจะได้เป็นสะใภ้คนแรกก็อยากให้ใช้ดีไซเนอร์คนเดียวกัน“แต่ถ้าซีรีนดูแล้วไม่ชอบก็บอกได้เลยนะ คุณแม่ไม่ได้บังคับแค่อยากให้ซีรีนลองมาดูเฉยๆ”“แต่ซีรีนว่าถ้าคุณแม่เลือกมันต้องดีแน่ๆเลย”ฉันเชื่อในเทสของคุณแม่วันสำคัญที่สุดในชีวิตผู้หญิงก็คือวันแต่งงาน ถ้าตอนนั้นคุณแม่เลือกร้านนี้ก็แสดงว่ามันต้องเจ๋งมากๆที่ทำให้คุณแม่ไว้ใจได้(ร้านชุดแต่งงาน)“ซีรีนลองคุยกับดีไซเนอร์ดูนะลูก ถ้าคุยแล้วไม่ใช่ลูกก็เปลี่ยนร้านได้เลยไม่ต้องเกรงใจแม่”“ค่ะ”ระหว่างรอเจอดีไซเนอร์ที่เคยทำชุดแต่งงานให้คุณแม่ ท่านก็ช่วยฉันเลือกแบบเพื่อให้คุยกับดีไซเนอร์ได้ง่ายขึ้น“คุณแม่เอาอะไรมาด้วยครับ”พี่พายุชี้ไปที่ซองเนื้อผ้าสีดำซองใหญ่ที่พนักงานพึ่งขนกันเข้ามา“
(ZELYN)หลังจากจัดการทุกอย่างที่ภูเก็ตเสร็จฉันก็ย้ายตัวเองกลับมาทำงานที่กรุงเทพคอยประสานงานให้พารันกับซีนายที่ต้องอยู่หน้างานก๊อกๆ“ว่าไงคะ”ฉันนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานของตัวเอง พี่พายุก็จะคอยแวะเวียนมาหาฉันทั้งวัน“คืนนี้พี่ต้องออกไปเลี้ยงดินเนอร์ลูกค้าเพื่อทำสัญญา”“ค่ะ แล้ว??”“ไม่อยากไปคนเดียว”“พี่ขวัญไงคะ ปกติพี่พายุก็ไปกับพี่ขวัญไม่ใช่หรอ”ฉันลุกเดินไปหาคนตัวโตที่ทิ้งตังลงนั่งโซฟาแบบเซ็งๆงอแงเป็นเด็กเลยเวลาที่เราไม่ได้ไปไหนด้วยกัน“เย็นนี้พาขวัญมีนัดกับลูกค้าเหมือนกัน”“แต่เย็นนี้ซีรีนมีนัดประชุมกับพารันไปด้วยไม่ได้จริงๆ”ฉันนัดประชุมกับพารันและพี่พีคแบบออนไลน์ เรื่องความคืบหน้าของโครงการเลื่อนไม่ได้ แต่ถึงเลื่อนได้ก็ไม่รู้จะเลื่อนทำไมเพราะเราต่างคนต่างต้องทำหน้าที่ของตัวเอง“งั้นก็ช่วยไม่ได้เพราะลูกค้าที่พี่จะไปเลี้ยงดินเนอร์เป็นลูกค้าผู้หญิง”“ป้ามีนาหรอคะ”“ไม่ใช่”“งั้นซีรีนไม่กังวลค่ะ”พี่พายุคิดว่าฉันจะหึงลูกค้าผู้หญิงของเขาทุกคนสินะ แต่บังเอิญฉันไม่ได้งี่เง่าขนาดนั้นแค่ไม่ใช่ป้ามีนาพี่พายุอยากไปกินข้าวกับลูกค้าผู้หญิงกี่คนก็เชิญ เพราะสุดท้ายเขาก็ต้องกลับบ้านมานอนกับฉัน
(ZELYN)“อุ๊ย…อื้อ อ๊าาาา..”ฉันโยกตัวอยู่บนตัวพี่พายุตอนนี้ฉันรู้สึกปวดเอวไปหมดเพราะไม่รู้ว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่เท่าไหร่ของเราแล้ว“อื้อ ซีรีน…”“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”ฉันโน้มตัวลงไปจับไหล่พี่พายุไว้เป็นที่พึ่งเวลาตอกเอวลงไป ใจอยากพอแล้วแต่ร่างกายไม่ฟังเลยพับ พับ พับ“อื้อ สะ เสียวจัง”“ชอบไหม”“งื้อออ มาก!! แต่ก็เหนื่อย”“งั้นหยุดสิ!!”“อ๊ะส์ ยะหยุดไม่ได้”ฉันหยุดตอนนี้ไมได้เขาก็รู้ทำมาเป็นพูด
(ZELYN)หึ่ม!! ต้องเดินทางไปทำงานกับสามีหลายวันแบบไม่มีลูกๆไปด้วยมันเตรียมตัวยากจริงๆ ยากกว่าตอนขนลูกๆไปทะเลเป็นอาทิตย์ซ่ะอีก“พรุ่งนี้จะเดินทางแล้วเตรียมตัวหรือยังลูก”“ยังค่ะ”“ห๊ะ!! แล้วทำไมลูกยังหัวฟูอยู่ตรงนี้อีก”“ซีรีนเตรียมของให้ลูกยังไม่เสร็จเลยค่ะ”มาม๊าอุ้มทรามมีขึ้นมาหาวันนี้ทั้งวันฉันเดินวนอยู่แต่ในห้องลูกได้ลงไปข้างล่างก็แค่ให้นมเจ้าแฝดแค่นั้น“กลัวม๊าจะดูแลเจ้าแฝดสี่ไม่ดีหรือไง”“ไม่ใช่ค่ะ!! ซีรีนรู้ว่ามาม๊ากับคุณแม่ดูแลลูกซีรีนได้ดีแน่ๆเผลอๆอาจจะดีกว่าซีรีนด้วยซ้ำแต่คงเพราะซีรีนไม่เคยแยกจากลูกเลยทำให้มันห่วงไปหมด”“ม๊าเข้าใจ!! แต่ซีรีนก็ต้องปล่อ
(ZELYN)ตกเย็น…ฉันกับพี่ขวัญเรียกช่างมาแต่งหน้าที่โรงแรมเพราะคืนนี้เราต้องออกไปงานเลี้ยงด้วยกันที่จริงก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะยังมีพี่พายุพารันและซีนายไปด้วยกัน“พี่ขวัญสวยจังเลยค่ะ”“ซีรีนก็เหมือนกันนะชุดนี้เหมาะกับซีรีนมากๆ ดูสิขาวสว่างเต็มตาน่ามองสุดๆ”“เต็มตา??!! พี่ขวัญกำลังจะหมายถึงซีรีนอ้วนหรือเปล่าคะ ซีรีนอ้วนใช่ไหม”ฉันยิ่งไม่ค่อยมั่นใจในรูปร่างตัวเองอยู่ด้วยพอเจอพี่ขวัญทักแบบนี้ฉันต้องรีบยกกระจกที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดขึ้นมาส่องเลยซึ่งมันก็ไม่เหมือนตอนก่อนมีลูกจริง ๆ“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นแต่พี่แค่จะบอกว่าซีรีนผิวดีพอใส่สีแดงแบบนี้มันเลยยิ่งขับผิว แต่เอาจริง ๆมันก็อ้วนขึ้นแหละนะโดยเฉพาะตรงนี้…”พี่ขว
(ZELYN)การมาภูเก็ตครั้งนี้พี่พายุมีงานนิดหน่อยที่ต้องทำ ฉันเลยต้องเป็นเลขาชั่วคราวให้เขาเพราะเลขาจริง ๆของพี่พายุไม่ได้มาด้วยเนื่องจากเป็นการทำงานพ่วงวันพักผ่อน“ซีรีนส่งข้อมูลการประชุมเมื่อกี้ให้เลขาพี่พายุแล้วนะคะกลับไปก็อ่านทบทวนได้เลย”“ขอบคุณครับ”ฉันสรุปการประชุมให้พี่พายุเป็นหัวข้อสำคัญ ๆเพื่อให้เขาอ่านทบทวนได้เพราะรู้ว่าเมื่อกี้พี่พายุไม่น่าจะมีสมาธิฟังอะไรหรอกแค่ควบคุมไม่ให้ตัวเองอ้วกออกมากลางห้องประชุมก็จะแย่แล้ว“ทำไมซีรีนไม่เป็นอะไรเลย”“แล้วจะให้ซีรีนเป็นอะไรล่ะคะเมื่อคืนซีรีนไม่ได้กินเหล้าซักหน่อย ซีรีนกินแต่พี่พายุซึ่งมันไม่มีแอลกอฮอล์”ฉันขยับเข้าไปพูดใกล้ ๆหูพี่พายุ แกล้งยั่วเพราะรู้ว่าตอนนี้พี่พายุไม่แรงมาหื่นใส่ฉันแน่ ๆ
(PHAYU)หึ่ม…คืนนี้ผมกินเหล้าเพราะแบบนี้เลย อยากรักเมียนาน ๆให้สมกับความถี่มันค่อย ๆห่างออกไปเรื่อย ๆตั้งแต่เราเริ่มมีลูกหลายคน“มาสนุกกันนะครับ”“อื้อ พะ พี่พายุ”“หือ…อะไรครับ”ซีรีนดันหน้าอกผมไว้แล้วไม่พูดอะไร“หน้าแดงจังเลย”ผมเอามือลูบกรอบหน้าซีรีนแล้วมองลึกเข้าไปในดวงตา บางทีผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ผมรัก ซีรีนได้มากขนาดนี้ รักมากจนยอมให้เธอได้ทุกอย่าง“ตกลงซีรีนมีอะไรจะพูด”“อะ เอ่อ..พี่พายุจะทำจริง ๆหรอ”“ทำจริง ๆสิ!! ทำไม!! ซีรีนไม่อยากหรอ”“ก็อย
(PHAYU)“งื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ”“อู้ยย เสียวไหมครับ”“สะ เสียว เสียวจังเลยค่ะ”“หึ่ม แน่นมากเลย”“หื้อ พะ พี่พายุแรงอีกได้ไหมคะ”“อื้อ อู้ยยย ดะ ได้สิครับ”“ซี๊ดดดด มะ มันเสียวมาก”ซีรีนบดสะโพกมาหาแก่นกายของผมที่ขยับอยู่ข้างหลัง บอกว่าตอนนี้เธอกำลังต้องการอะไรซึ่งผมก็ตอบสนองเธออย่างเต็มที่“อื้อ…”“ครางอีกได้ไหมครับพี่ชอบฟังเสียงซีรีนคราง”“อ๊า อื้อ อื้อ อร๊ายย พะ พี่พายุ ขาาาา”พั่บ พั่บ พั่บ
(ZELYN)1 ปีต่อมา…“วาโยครับช่วยคุณแม่เก็บของหน่อยได้ไหมครับ”“คร้าบบบ”“พี่วายุล่ะครับ”“อยู่ในห้องทำงานกับคุณพ่อครับ”หนุ่มน้อยในวัย7ขวบกว่าวิ่งมาช่วยฉันหยิบของลงกระเป๋า เพราะเสาร์นี้เรามีบินไปพักผ่อนกันที่ภูเก็ตโรงแรมเปิดใหม่ของครอบครัวเราGRAND (PZ) เป็นโรงแรมที่ใช้เวลาสร้างนานมาก ๆตั้งแต่ฉันยังไม่แต่งงานจนตอนนี้ลูกแฝดคู่แรกฉันได้เจ็ดขวบแล้วพึ่งจะเสร็จ แต่ก็นั่นแหละสุดท้ายก็เสร็จจนได้พารันกับซีนายจะได้พักซักทีและฉันก็จะได้หมดห่วงที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยทั้ง ๆที่ตอนเริ่มเราก็ช่วยกันมา“เก็บของเสร็จแล้วหรอ”“ค่ะ เหลือแค่ของทรามีกับ
(PHAYU)“ท้องนี้ซีรีนใช้ร่างกายไปพอสมควรเลยอาจจะต้องให้ยานอนหลับนานหน่อยเพื่อบังคับให้ซีรีนพักผ่อนยาว ๆแต่ไม่ต้องห่วงนะพี่ดิวกับหมอเรื่องน้ำนมไว้ให้แล้วรู้ว่าซีรีนซีเรียสเรื่องนี้”“ครับ”ผมนั่งอยู่เป็นเพื่อนซีรีนจนพี่หมอทำแผลเสร็จและย้ายซีรีนไปที่ห้องพักฟื้นชั่วคราวก่อนที่จะพาไปที่ห้องพักจริงที่เราจองไว้ แล้วแอบเเว๊บมาหาเจ้าแฝด‘อุแง้ แง้ แง้’“ร้องทำไมครับลูกไม่ต้องกลัวนะคุณพ่ออยู่ตรงนี้”ผมยืนอยู่ซักพักเซลลาก็ร้องดังขึ้นมา ผมรีบล้างมือด้วยแอลกอฮอล์แล้วยื่นมือลงไปให้ลูกจับเหตุการณ์นี้เหมือนเดจาวูเพราะมันเคยเกิดขึ้นแล้วเมื่อหกปีที่แล้วกับแฝดชายวายุวาโยจำได้ว่าตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเพราะกลัวไปหมด“งะ แง้”
(ZELYN)เนื้อ นม ไข่..ฉันได้ยินสามคำนี้แล้วรู้สึกคลื่นไส้ยังไงก็ไม่รู้ เพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันต้องกินวนไปวนมาทุกวันตอนนี้ฉันอยู่โรงพยาบาลได้เกือบเดือนแล้ว ท้องก็แก่พร้อมจะคลอดเต็มที จากที่น้ำหนักขึ้นตามเกณฑ์แค่ไม่กี่โลตอนนี้ก็ทะลุ15กิโลไปเรียบร้อย ตัวบวมเต็มเตียงจนพี่พายุขึ้นมากอดไม่ได้แล้ว“อาหารเที่ยงมาแล้วครับ”“มีไข่อีกไหมคะ”ที่ถามนี่ไม่ได้อยากกินนะแต่รู้สึกแขยงจนไม่อยากเห็นมันแล้ว เบื่อสุด ๆเพราะกินทุกวันทุกมื้อตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลมา แต่บางวันถ้าลูก ๆอยู่ด้วยในมื้อเย็นฉันก็แอบให้วายุวาโยช่วยกินเพราะแม่ไม่ไหวแล้ว“มีครับ สองใบพร้อมนมสดหนึ่งแก้ว”พี่พายุเข็นอาหารกลางวันเข้ามาให้ วันนี้มีสเต็กปลาไข่ต้มและนมแพะอีกหนึ่งแก้วใหญ่