One Night Stand With My Cold-Hearted Boss

Chapter 1“Hmm…” Paimpit na umungol si Kristal nang may bigla na lamang siyang naramdaman na mainit na bagay na nakalapat sa kaniyang katawan. Naglalakbay pataas at pababa na tila ba’y may sinusundan itong ritmo ng sayaw. At sa hindi maipaliwanag na kakaibang sensasyong nararamdaman niya ay tila may sariling utak ang kaniyang katawan at sumabay na lamang sa kung saan agos man siya dalhin nito.Hindi na nabilang ni Kristal kung ilang beses o ilang ulit pa ito nangyari basta ang alam niya lamang na bago ipikit ang mga mata ay may isang brasong humapit sa kaniya para yapusin siya. Isang yakap na puno ng seguridad, isang yakap na nagpapakalma ng buong pagkatao niya. Sa isip-isip niya ay walang sinabi ‘yung mga panahon na natutulog siyang mag-isa kung kaya ay napahiling siya na sana hindi muna dumating ang umaga dahil ayaw niyang matapos ito. Na sana huminto ang oras…Nagising si Kristal dahil sa sinag ng araw, dahilan para ilagay niya ang kaniyang kaliwang braso sa mukha para gawing pant

Chapter 3Bumaba man ang lagnat ni Kristal ay hindi pa rin siya makakauwi. Sabi ng doktor ay nagkaroon daw siya ng bacterial infection na nag-c-cause ng inflammation sa kaniyang katawan. Kailangan pa siyang obserbahan kaya mananatili pa muna siya ng dalawa pang araw sa hospital.Gabi na nang dumating ang ate ni Kristal, si Maurice. Makikita mo rito ng labis na pag-aalala para sa kaniyang kapatid. Minsanan lang kasi magkasakit si Kristal kaya ganoon na lamang ang pag-aalala ni Maurice rito.“Kumusta ka na?” Bungad na tanong ni Mau kay Kristal.“Okay lang ako ate, don’t worry about me. Malakas ata ‘to,” sabi ni Kristal habang tumatawa para maibsan man lang ang pag-aalala sa mukha ng kaniyang kapatid.“Anong nangyari at bakit nangyari ‘to? Hindi ka naman sakitin ah.” Grabe nalang mag-alala si Maurice sa kapatid dahil ito nalang ang natitira nitong kamag-anak dahil ulila na sila sa ama’t-ina.“Nahanginan lang siguro kaya nagkasakit. Pero mas maayos na pakiramdam ko ngayon kaya smile ka n

Chapter 5Napasigaw si Kristal ng puting kisame na naman ang kaniyang nakita. Na-t-trauma na siya na sa tuwing ididilat niya ang kaniyang mga mata ay ito na agad ang bungad sa kaniya. Labis na pagtataka ang naramdaman ni Kristal at iniisip kung panaginip lang ba lahat ng mga nangyari sa kaniya sa nagdaang dalawang araw. ‘Yung pagsundo sa kaniya ni Maurice, ang pagkikita nila ng traydor niyang kaibigan at ex, at ang pagsulpot ni Lorenzo sa labas ng pinto ng kaniyang dorm.“Iha, okay ka lang ba? Binangungot ka ba? Napansin ko kasing grabe ‘yung hawak mo sa kumot mo kanina. Tignan mo, lukot-lukot na nga,” sabi ng matanda na katabi ni Kristal sa kabilang kama. Nasa isang ward siya ng hospital. Akala pa niya nu’ng una kung nababaliw na siya kasi mag-isa lang siya sa kwarto.“Boss ko po,” sagot naman ni Kristal rito.“Nakakatakot naman ang boss mo kung binanungot ka.” Dagdag pa ng matanda.Hindi na rin nakasagot si Kristal kasi bigla nalang bumukas ang pinto ng kuwarto. Pumasok roon si Lore