Nobela ni Ms. Majeure

Chapter 54Hindi na sumagot pa si Richard at tahimik lang nagmaneho. Makaraan ang sampung minuto ay huminto ang sasakyan sa harap ng villa ni Lorenzo. Pinagbuksan naman ni Richard ng pinto ng sasakyan si Frankie."Miss Frankie, bumaba na po kayo."Tumingin si Frankie sa villa sa labas, at napasimangot ang mukha niya nang malaman na wala sila sa unibersidad nila Kristal."Sinabi kong dalhin mo ako sa unibersidad nila Kristal, hindi mo ba ako narinig? O sinasadya mo akong suwayin?""Pasensya na, Miss Frankie, sumusunod lang ako sa utos ni boss," malamig na sagot ni Richard na tila walang pakialam sa tono ng pagsasalita ni Frankie.Walang nagawa si Frankie kung hindi bumaba sa sasakyan, ngunit agaran din niyang kinuha ang cellphone sa bag para tumawag ng grab taxi."Kung ayaw mo akong dalhin doon, mag-g-grab nalang ako! Gusto kong makita kung naroon ba si Lorenzo at kung kasama niya si Kristal!"Binuksan ni Richard ang pinto ng kotse at saglit na natigilan matapos marinig iyon."Miss Fra

Chapter 53"Boss, pakiusap, paniwalaan mo ako, hindi ko talaga sinasadya!" Umiiyak na pagmamakaawa ni Erika kay Lorenzo.Pero ni sipat ay hindi niya nakuha kay Lorenzo dahil ang mga mata ng lalaki ay nakatuon lamang sa maliit na mukha ni Kristal. "Richard, hindi ko na siguro kailangang ituro sa'yo ang gagawin mo.""Yes, boss," tugon ni Richard bago tinignan ang nakaluhod na si Erika."Miss Lapuz sumama ka na sa amin."Nanlaki ang mga mata ni Paul sa narinig, nasa isip nito na mukhang magiging seryosong usapan na ito. Ngunit bago pa siya makapagsalita ay bigla na lamang sumigaw si Erika."Boss, hindi mo ito puwedeng gawin sa akin. Nagtatrabaho ako para sa kasintahan niyo! Kung aarestuhin mo ako ngayon, dapat lamang na kasama rin siya!"Habang nagsasalita ay kinuha ni Erika ang kanyang cellphone at binuksan ang talaan ng mga mensahe."Ito ang mensahe mula kay Miss De Jesus. Ginawa ko lang ito para mapasaya siya! Wala akong kasalanan dito!"Kinuha ni Richard ang telepono at nakita na an

Chapter 52"Anong gagawin natin? Kailangan ba nating pumunta ng ospital?" tanong ng ginang, bakas sa kaniyang boses ang pag-aalala."Hindi...hindi na po kailangan...medyo okay naman na po ako...kailangan ko lang po magpainit..." Umiiling na sambit ni Kristal."Bo...boss...bakit...bakit ka pumunta rito?" Tanong ni Kristal habang lumilipat na ang tingin niya kay Lorenzo."Nag-alala ako sa'yo," sagot ni Lorenzo, gamit ang 'di-sinasadyang malambot na tono sa boses nito."Natakot akong baka may gawin kang masama sa sarili mo. Pero inisip ko na mahina ang loob mo para gawin 'yun. Hindi ko inakala na...""Ma...masama?" naguguluhang tanong ni Kristal."Wala...wala akong ginawang masama...""Kung ganun, bakit mo ini-lock ang sarili mo sa banyo at itinodo ang lamig ng aircon?" Tanong ni Lorenzo na may bahagyang paninisi. Hindi malinaw kung ang paninisi ay para kay Kristal o sa kaniyang sarili."Si...Erika..." Kagat ang labing pinakawala ni Kristal ang dahilan sa likod nang panginginig niya ngay

Chapter 51"Pumupunta rito kada buwan?" Napakunot-noo si Paul, halatang naiinis siya na parang may nalunok siyang langaw sa narinig."Oo, ang mga hotel na ganitong malapit sa unibersidad ay kadalasang pinupuntahan ng mga magkasintahan. Hindi na ito bago rito.""Salamat." Mabilis na umalis si Paul mula sa maliit na hotel 'yon. Pagdating niya sa kotse ay nanatili siyang nakaupo nang matagal, pakiramdam niya'y puno ng dumi ang hangin sa paligid. Binuksan niya ang bintana ng kotse at huminga nang malalim bago napagpasiyahang tawagan ang kanyang ina."Hello, ma, may biglaang lakad ako. Kailangan siyang asikasuhin kaagad kaya hindi ako makakauwi riyan para sa hapunan..."----------Bumaba ang temperatura sa kwarto, kaya kinailangan ni Kristal na magbalot ng basang tuwalya at magkulong sa isang sulok upang maiwasan ang malamig na hangin mula sa air vent. Gayunpaman, nanatili pa rin ang lamig sa loob ng silid. Paminsan-minsan ay tumutunog ang kanyang telepono, tapos tatahimik, tapos tutunog

Chapter 50Nakarating si Erika sa isang maliit na hotel malapit sa kanilng University. Maingat na tumingin ito sa paligid upang siguraduhing walang siyang kakilalang makakakita sa kanya. Tumigil siya sa harap ng pamilyar na numero ng kwarto at itinaas ang kamay upang kumatok.Bumukas ang pinto, at isang kamay mula sa loob ang humila kay Erika papasok.Walang ilaw sa loob ng kwarto. Idiniin ni Lander si Erika sa dingding at sinimulang halikan at hawakan ang babae, ngunit matapos ang ilang saglit na paghalik ay nakaramdam siya nang malamig sa kanyang leeg. Hawak ni Erika ang isang kutsilyo na ginagamit para sa paghiwa ng prutas, at ang matalim na dulo nito ay nakatutok sa leeg ni Lander.Dahan-dahang inalis ni Lander ang kanyang mga kamay ngunit may ngiti pa rin sa kanyang mukha."Sigurado ka bang sasaktan mo ako gamit 'yan?" tanong niya."Lander, ayoko 'tong gawin, pero sinasagad mo talaga ako!" sagot ni Erika na walang pag-aalinlangan."Ilabas mo ang cellphone mo! Gusto kong burahin m

Chapter 49"Wala," saad ni Paul pagkatapos nang mahabang katahimikan at tumalikod na lamang.Hindi na hinabol ni Erika si Paul sa pagkakataong ito. Pinanood niya ang likuran ng lalaki habang papalayo ito, alam niya sa kanyang puso na may nararamdaman pa rin ito sa dating kaibigan. Dahil kung hindi, bakit biglaang lumamig ang asta nito sa kanya?Hindi mapalagay si Erika nang maisip si Lander at ang sinabi nito kanina. Bumalik siya sa parehong daan pero wala na sina Kristal at Lander roon.Kinuha ni Erika ang kanyang telepono at tinawagan ang numero ni Lander."Tut-tut-tut-" Tumunog ang telepono nang matagal, ngunit walang sumasagot.Ibinaba ni Erika ang tawag at galit na galit itong bumalik sa apartment.Nang bumalik siya ay nakita niyang kumakain ng instant noodles si Kristal. Nang makita siya nito ay bahagyang tiningnan lamang siya ng babae at muling nagpatuloy sa pagkain habang nanonood ng teleserye.Nilapitan ni Erika si Kristal."Kristal, parang sumusobra ka na ha?"Napakunot ng n