ตอนที่14 ใครเค้าอยากตายกันล่ะ

“นึกว่าคุณจะไม่มา”

มาเทรับโอออกมาต้อนรับการันต์ที่เพิ่งมาถึง คนถูกทักมีสีหน้าที่ไม่ได้ยินดีที่จะมาที่นี่สักเท่าไร แต่เพราะไม่อยากจะมีเรื่องผิดใจอะไรกับมเหศักดิ์อีกจึงต้องจำใจมาทำตัวแสดงความยินดีในงานแต่งงานนี้

“ฉันไม่อยากผิดใจกับคุณพ่อมากกว่านี้ เรื่องที่นายยุ่มย่ามเรื่องของฉัน ฉันพยายามลืมๆ มันไปแต่อย่าผิดเรื่องอะไรแล้วกันฉันพร้อมเหยียบซ้ำ”

การันต์เอ่ยจบก็เดินผ่านหน้ามาเทโอไปที่ริมชายหาด ไอเซย่ามองตามหลังการันต์ด้วยสายตาที่ไม่สบอารมณ์นักที่การันต์ชอบทำตัวเหนือกว่ามาเทโอตลอด แต่เพื่อนเขาก็ดูท่าจะปล่อยผ่านคนๆ นี้ทุกครั้งไป

“ทำไมนายยอมให้มันหยามหลายครั้งแล้ว เกรงใจอะไรมัน”

“ฉันไม่อยากสร้างปัญหาให้คุณพ่อไม่สบายใจ”

มาเทโอรู้ว่ามเหศักดิ์รักการันต์กว่าใครๆ โดยที่ไม่ต้องพูดออกมา และที่เขาไม่อยากจะมีปัญหากับการันต์ไม่ใช่กลัวชายหนุ่ม แต่สิ่งที่กลัวคือการทำให้คนมีบุญคุณอย่างพ่อตนมาหนักใจเรื่องการมีปัญหาของคนในครอบครัวมากกว่า

“เนื้อกุ้งหวานมากเลยค่ะ”

มินตราลองชุดเสร็จก็วิ่งพุ่งมาหาพอใจและณัฐพลที่โต๊ะอาหารริมทะเล มาถึงได้ก็ใช้ส้อมตักกุ้งตัวใหญ่เข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ ไม่ขาดคำ

“อย่าทานเข้าไปเยอะล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ใส่ชุดเจ้าสาวพุงออกไม่รู้ด้วย”

พอใจรีบปรามน้องสาวที่เอาแต่กินไม่คิดห่วงสวยวันพรุ่งนี้

“ให้เธอทานไปเถอะ ท่าทางจะไม่ค่อยได้ทานอะไรดีๆ สินะ เห็นอาหารพวกนี้ถึงได้ตาลุกวาวขนาดนั้น”

ทั้งสามหันไปมองคนที่เดินเข้ามาถากถางเป็นตาเดียว มินตราไม่เข้าใจว่าผู้หญิงตรงหน้ามาหาเรื่องเธอทำไมเพราะไม่เคยรู้จักกัน แต่พอใจและณัฐพลรู้ได้ในทันทีที่เห็น เพราะสาวสวยตรงหน้าไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นกชกรว่าที่คู่หมั้นของมาเทโอแต่ไม่ได้หมั้น เพราะเขาเลือกที่จะหาคนแต่งงานด้วยก่อน ตอนนี้พอใจและณัฐพลหันมองหน้ากันอมยิ้มอย่างมีเลศนัยเพราะรู้ว่าอีกไม่กี่วินาทีก็จะได้สนุกปากในการช่วยกันรุมด่าคนที่มาหาเรื่อง

“เพิ่งรู้นะคะ ว่าผู้ดีเค้าทักทายกันด้วยถ้อยคำแดกดันแบบนี้”

พอใจเริ่มเปิดประเด็นตอกหน้ากชกรกลับ

“คนที่เค้าชอบแดกดันคนอื่นไม่ได้เรียกผู้ดีนะแก เพราะผู้ดีเค้าน่าจะถูกอบรมสั่งสอนเรื่องมารยาทเป็นอย่างดี”

ณัฐพลเห็นเพื่อนตอกกลับไฮโซไร้มารยาทได้มีหรือเขาจะไม่ประสมโรง ตอนนี้มินตราเริ่มหน้าเสียหนักขึ้นเพราะรู้ได้เลยว่างานนี้หญิงสาวคนนี้คงถูกรุมแน่นอน เธอไม่ได้อยากให้ใครผิดใจกันและรู้ว่าถ้าห้ามพอใจและณัฐพลตอนนี้คงไม่ทันด้วย

“หื้ม ผู้ดีบางคนก็ดีแต่เปลือกนะตุ๊ด ถึงจะถูกสั่งสอนยังไงก็ไม่ค่อยจำ คนแบบนี้เรียกสมองน้อย”

พอใจหันมาเอ่ยจีบปากจีบคอกับณัฐพลทั้งเปรยหางตามองกชกรจากหัวจรดเท้าอย่างเย้ยหยัน หากไม่สาระแนมาหาเรื่องน้องเธอก่อนก็คงจะไม่เจอแบบนี้

“จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ ยังไงชีวิตฉันก็ดีกว่าพวกเธอหลายเท่า”

กชกรยืนกำมือแน่นโกรธจนต้องขบฟันข่มอารมณ์ ก่อนจะฝืนยืนกอดอกยิ้มเยาะ เอ่ยคำยกตนให้สูงขึ้นเพื่อกดให้คนอื่นดูต่ำกว่า

“เถียงอะไรไม่ได้ก็ดูถูกคนอื่นเฉย คนที่เค้าชีวิตดีมีความสุขอยู่แล้ว เค้าไม่ระรานคนอื่นนะคะ ลองไปหาหมอดูไหมเผื่อสมองคุณมีอะไรผิดปกติ”

พอใจลุกพรวดกอดอกจ้องหน้ากชกรตาเขม็ง มินตรารีบลุกเกาะแขนพี่สาวเธอเอาไว้กลัวว่าพอใจจะถึงขั้นลงไม้ลงมือกับอีกฝ่าย

“พวกแก”

กชกรจะวาดมือฟาดหน้าของพอใจแต่ณัฐพลก็ดึงแขนของหญิงสาวและผลักให้ออกห่างจากเพื่อนของเขา

“นี่โกรธอยู่หรือเปล่าคะ ดูไม่ออกเลย เติมมาเยอะเกินไปหรือเปล่าคะเนี่ย ฮ่าๆๆ”

พอใจก้าวเท้ามายืนข้างณัฐพล ยกมือชี้วนใกล้ใบหน้าของกชกรด้วยท่าทีขบขัน

“พี่ๆ พอเถอะค่ะ”

มินตราที่เห็นท่าไม่ดีก็ต้องรับคล้องแขนพอใจและณัฐพลเอาไว้ เพราะเห็นว่าตอนนี้คนที่กำลังจัดสถานที่กันอยู่ไม่ไกลนักเริ่มมองมายังกลุ่มของพวกเธอเป็นตาเดียว

“ดี สั่งให้พวกของเธอสงบปากสงบคำบ้างก็ดี”

กชกรตวาดเสียงฝาดลงกับมินตรา จนสาวเจ้าเริ่มมีน้ำโหขึ้นมาเหมือนกันเพราะไม่เข้าใจว่าคนตรงหน้าจะเข้ามาหาเรื่องเธอให้เกิดปัญหาก่อนทำไม

“พี่ๆ ของมะลิ จะไม่ต่อว่าคุณเลยถ้าคุณไม่มาพูดไม่ดีกับมะลิก่อน ต้องการอะไรเหรอคะ”

“ฉันไม่ชอบหน้าเธอไง”

กชกรชี้หน้าคนที่ทำหน้าตาไร้เดียงสา

“ชิ”

ณัฐพลรีบปัดมือกชกรให้ลดลงและเป็นฝ่ายชี้หน้าหญิงสาวกลับจนเธอเริ่มสลดลงอีกครั้ง

“เราไม่เคยรู้จักกัน ทำไมต้องไม่ชอบหน้ากันด้วยล่ะคะ”

มินตราค่อนข้างคาใจสิ่งที่คนตรงหน้าพูดไม่หาย จนพอใจเห็นทีต้องรีบเอ่ยให้น้องสาวของเธอได้รู้ตัวว่าทำไมผู้หญิงคนนี้มาทำกิริยาไม่ดีใส่โดยที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

“พี่ลืมบอกไป คนนี้คือคุณเกรซ คนที่พ่อสามีเราเค้าจะให้หมั้นกับคุณเรียว แต่คุณเรียวดันรักกับมะลิอยู่แล้วไงถึงหมั้นกับคุณเกรซไม่ได้ เธอคงไม่พอใจมะลิเรื่องนี้แหละ”

“อ๋อ มะลิเข้าใจแล้ว แต่คุณเกรซจะมาโกรธมะลิเรื่องนี้ไม่ได้นะคะ พี่เรียวไม่ได้รักคุณตั้งแต่แรก คุณเกรซควรทำใจค่ะ ไม่ใช่ระรานคนอื่น”

“ช่ายย/ช่ายย”

พอใจและณัฐพลเอ่ยเสริม ทั้งสองอมยิ้มสะใจ คำพูดของมินตราดูจะไม่ใช่คำด่าแต่ก็น่าจะทำให้กชกรเจ็บแสบไปถึงในทรวงเลยทีเดียว

“หึ่”

ไฮโซสาวพูดอะไรไม่ออกได้แต่เบะปากมองตาขวางใส่มินตราก่อนจะรีบเดินสะบัดก้นออกไป เกลียดเหลือเกินคำว่ามาเทโอไม่ได้รักเธอ แถมเขายังไปคว้าผู้หญิงที่เทียบกับเธอไม่ได้สักนิดมาเป็นภรรยาอีก

“ดูสิ เดินสะบัดก้นไม่พอใจใหญ่เลย มาหาเรื่องคนอื่นเค้าก่อนแท้ๆ”

พอใจเอ่ยด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์

“ดีเนอะ เดินมาหาเรื่องให้คนอื่นเค้าด่า อยู่ดีไม่ว่าดี ว่าแต่ ชะนีน้อยปากแซ่บไม่เบานะยะ”

“มะลิ แค่พูดตามตรงค่ะ”

ณัฐพลมองตามร่างระหงส์ด้วยสายตาเอือมระอา หน้าตากชกรก็ไม่ใช่ว่าจะขี้ริ้วขี้เหร่แต่นิสัยตรงกันข้ามกับหน้าตาราวฟ้ากับเหว ดีแล้วที่ไม่ได้แต่งกับมาเทโอ ทางที่ดีอย่าแต่งไปเป็นสะใภ้บ้านใครเลยจะดีกว่า วันดีคืนดีเกิดจิกหัวแม่ผัวจะเสียมาถึงมเหศักดิ์

“เฮ้อ!”

มินตราเดินถอนหายใจเข้ามาในบ้านหลังจากเดินเล่นกับพี่ๆ ทั้งสองพักใหญ่ หวังว่าวิวทิวทัศน์ยามตะวันตกดินจะทำให้เธอหายหดหู่กับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เรื่องหมองใจเมื่อตอนทานอาหารเย็นหายไปได้เลย

“เป็นอะไรของคุณ”

หญิงสาวหันมามองตามเสียงได้สีหน้าก็เปลี่ยนกะทันหัน เมื่อพ่อสิงโตหนวดเคราเฟิ้มตอนนี้โกนหนวดโกนเคราออกจนหมดจด ดวงตากลมโตมองเขาเป็นประกายริมฝีปากบางคลี่ยิ้มอย่างชื่นชม ใบหน้าจริงๆ ของเขาหล่อเหล่ากว่าที่เธอคิดเอาไว้มากพอสมควร

“พี่เรียวหล่อขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ถึงว่าล่ะคุณเกรซถึงได้ทำท่าหวงออกหน้าออกตาแบบนั้น”

“เกรซมายุ่งอะไรกับคุณ”

มาเทโอเกือบจะอมยิ้มเขินแต่ก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อมินตราเอ่ยถึงกชกร

“เปล่าหรอกค่ะช่างมันเถอะ พี่เรียวหล่อมากๆ เลยรู้ตัวไหมคะ”

มินตรารีบส่ายหัวและเดินเข้ามาประชิดคนตัวโตสำรวจใบหน้าเกลี้ยงเกลาของเขาใกล้ๆ ทั้งพูดชมตลอดเวลาจนชายหนุ่มเริ่มทำตัวไม่ถูก

“เลิกชมผมได้หรือยัง”

“ไม่ชอบเหรอคะ หรือว่าเขิน”

“หยุดพูด”

ตาคมจ้องเขม็งขณะเดียวกันกับที่ส่งเสียงแข็งๆ กลบเกลื่อนอาการเขิน แต่เสียงนั้นก็ไม่ได้ทำให้มินตราลสดเลยสักนิดเพราะมองออกว่าอีกฝ่ายมีอาการเขินจนทำตัวไม่ถูกเลยต้องทำแข็งกร้าวกลบเกลื่อน

“โห หูแดงขนาดนี้ เขินล่ะสิ”

“อยากตายหรือไงห้ะ”

“อิๆ พี่เรียวถามคนอื่นแบบนี้ประจำหรือเปล่าคะ มันเป็นคำถามที่ไม่ฉลาดเลยใครเค้าอยากตายกันล่ะคะ”

สาวเจ้าอมยิ้มขบขันและรีบวิ่งหนีชายหนุ่มขึ้นชั้นสองไป

“มะลิ!”

“ไปอาบน้ำก่อนนะคะ”

เสียงหวานตะโกนแว่วลงมาจากบันได มาเทโอยืนเท้าเอวส่ายหัวมองคนที่กำลังวิ่งตัวปลิว ก่อนจะก้มหน้าอมยิ้มให้กับความทะเล้นของเธอ