ตอนที่16 ไม่ปล่อยง่ายๆ

ใบหน้านวลถูกเชยขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่คนตัวโตจะก้มลงบดจูบริมฝีปากบาง สัมผัสวาบหวามนุ่มนวลเช่นนี้ทำคนที่ไม่เคยผ่านมือชายมวลท้องและไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังตื่นเต้นจนลืมหายใจ ลิ้นร้ายเริ่มลุกเร้าเข้ามาฉกชิมความหวานในปากนุ่มดูดดึงลิ้นเรียวเล่น คิ้วเรียวบางขมวดเข้าหากันอย่างสับสนในอารมณ์ของตัวเองขณะที่คนตัวโตกำลังเล่นลิ้นสนุกในปากของเธอ ตอนนี้หญิงสาวทั้งตื่นเต้นทั้งกลัว และรู้สึกวาบหวามแปลกใหม่ไปในคราเดียวกัน ไม่นานนักมือน้อยก็ยกขึ้นผลักคนตัวโตออกห่างเพราะเริ่มที่จะหายใจไม่ออก ริมฝีปากหนาผละออกจากเธอได้ มินตราก็รีบสูดลมหายใจเข้าปอดตัวโยน

ฮื๊ดดด ฟู่...

“จูบไม่เป็นหรือไง อย่าหยุดหายใจสิ”

เขาว่าขณะเร่งรีบถอดเสื้อผ้าจนเหลือตัวเปล่าโชว์รอยสักและแผงกล้ามเต็มตาหญิงสาว ภาพตรงหน้าทำมินตราเริ่มหน้าร้อนผ่าวอีกรอบและต้องเบนหน้าหนี แม้นในห้องนี้จะมีแค่แสงไฟสีส้มสลัวของโคมไฟหัวเตียง แต่มันก็ทำให้เธอเห็นอะไรๆ ชัดพอสมควร ไม่ว่าจะเป็นแผงอกกว้าง หรือแม้กระทั่งกล้ามเนื้อมัดเล็กมัดใหญ่รวมไปถึงส่วนงอกส่วนย้อยที่กำลังตั้งตรงชี้หน้าของเธออยู่ตอนนี้ด้วย

ดวงตาคมของมาเทโอเอาเริ่มไล่จ้องรูปร่างและผิวพรรณที่ดึงดูดสายตา เขามองเอวที่คอดกิ่ว อกอวบอูมเต่งตึง รวมไปถึงช่วงล่างที่เกลี้ยงเกลานวลเนียนของเธอ ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เริ่มหายใจหอบถี่ขึ้นเพราะอารมณ์ความเป็นชายเริ่มพลุ่งพล่านเต็มที่ หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็ก้มลงซุกไซร้ดอมดมลำคอระหงส์ ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาบดจูบริมฝีปากบางสอดส่ายลิ้นร้ายตวัดดูดดึงกับลิ้นเรียวเล่นจนมินตราเริ่มมีอารมณ์ร่วมอีกรอบ

“อือ อืม”

คนตัวโตฉกชิมความหวานจากโพลงปากนิ่มจนพอใจแล้วจึง เลื่อนลงต่ำดูดบดจูบดูดดึงยอดอกอิ่มสลับเล่นไปมาจนสาวเจ้าเริ่มมีเสียงครางอ่อน ไม่พอแค่นั้นคนที่ช่ำชองเรื่องการเล้าโลมเลื่อนลงต่ำมาบดจูบละเลงลิ้นที่หน้าท้องบางจนสาวเจ้าเริ่มหายใจไม่เป็นส่ำ มินตราจิกมือทั้งสองกับหมอนนุ่มขณะที่มาเทโอก้มลงต่ำละเลงลิ้นที่กลีบกุหลาบงามของเธอระรัว

“อ อ้ะ”

สาวเจ้าหลับตาปี๋พยายามกลั้นเสียงครางให้มากที่สุดแต่มันก็ยังเล็ดลอดออกมาจนน่าอาย มือไม้ปัดป่ายหาที่จับไม่ถูกด้วยไม่ประสากับเรื่องบนเตียงเอาเสียเลย มือหนาของชายหนุ่มยังคงขึงอยู่กับขาอ่อนไม่ยอมให้หญิงสาวได้หุบขา เพราะเขากำลังสนุกอยู่กับการตวัดลิ้นฉกชิมน้ำหวานที่ไหลออกมาจากกลีบกุหลาบงามอย่างไม่คิดอยากหยุด

“อืม..อื้อ”

สาวเจ้าเริ่มขมวดคิ้วรู้สึกเจ็บกึ่งกลางลำตัวเมื่อคนตัวโตเริ่มสอดใส่นิ้วร้ายมาในช่องทางรักที่ปิดสนิท

“เจ็บหรือเปล่า”

มาเทโอเลื่อนตัวขึ้นมาก่ายกระซิบข้างหูหญิงสาวเสียงแหบพร่าขณะที่นิ้วร้ายยังไม่หยุดซอกซอนในร่องกลีบกุหลาบจนเริ่มมีความเปียกชื้น

“ค่ะ อ อ๊าย อืมม”

มินตราพนักหน้าหงึกหงัก เธอกรีดร้องครางหน้าเหยเกเมื่อมาเทโอเริ่มบดเบียดนิ้วเข้าไปลึกขึ้น มาเทโอก้มลงบดจูบริมฝีปากบางอีกรอบก่อนจะแทรกบดเบียดเจ้ามังกรยักษ์เข้าร่องสวาทที่กำลังฉ่ำแฉะไปด้วยธารน้ำระบายความวาบหวาม

“อื้อ อ๊ายยย จ เจ็บ”

เมื่อเจ้ามังกรยักษ์เข้าไปได้เพียงครึ่ง สาวเจ้าสะบัดหน้าหนีชายหนุ่มกรีดร้องจนตัวเกร็ง ขอบตาร้อนผ่าวน้ำตาไหลพรากความเจ็บแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัวจนเธอแทบหยุดหายใจ หลังจากหายตกใจได้น้ำตาหยดน้อยก็เริ่มไหลทะลักออกมาไม่ขาดสาย

“อ อ๊ายย ฮือๆๆๆ”

มาเทโออาศัยจังหวะนี้กดตัวตนเข้าไปจนมิด ด้วยเห็นว่าให้หญิงสาวเจ็บเสียทีเดียวไปเลยจะดีกว่า มินตราสะอื้นร้องให้โฮเจ็บเจียนแทบขาดใจไม่คิดว่าเรื่องบนเตียงที่ใครต่างก็ว่าเป็นเรื่องสร้างความสุขมันจะเป็นเรื่องน่าทรมานสำหรับเธอเช่นนี้

“อีกเดี๋ยวคุณก็จะโอเคเชื่อผม”

มาเทโอก้มลงพรมจูบมินตราอีกครั้ง มือทั้งสองบดขยี้ยอดอกอิ่มเรียกความกระสันให้หญิงสาว ด้วยคิดว่าความวาบหวามมันบรรเทาความเจ็บได้ไม่มากก็น้อย เขากดแช่เจ้ามังกรยักษ์ไม่นานนักก็เริ่มลองขยับสะโพกด้วยจังหวะที่นุ่มนวล

“อื้อ อ้ะ”

ขณะที่สะโพกแกร่งกำลังทำงานชายหนุ่มก็ก้มตวัดลิ้นร้ายอยู่บนยอดอกอิ่ม ความเจ็บปนวาบหวามทำมินตราครางเสียงอ่อนส่ายหน้าไปมาด้วยน้ำเสียงที่ดูจะสับสน แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่มาเทโอเข้าใจได้เพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอ เขารู้ได้จากเลือดที่ไหลซึมออกมาเรื่อยๆ คราแรกไม่ได้หวังว่าจะได้ของสดใหม่ พอมารู้ว่าหญิงสาวมีเขาเป็นคนแรกก็เกิดความรู้สึกดีขึ้นมาดื้อๆ ในเมื่อวันนี้เป็นครั้งแรกของเธอ เขาก็จะพยายามเบามือให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

บทรักอันแสนนุ่มนวลใช้เวลาร่วมชั่วโมงกว่าจึงจบลง หากไม่เห็นแก่ครั้งแรกของหญิงสาวมาเทโอไม่ใช้เวลาแค่นี้แน่ เพราะทั้งรูปร่างหน้าตาของมินตรา เขายอมรับเลยว่ามองเธอเท่าไรก็ไม่เคยเบื่อ กว่าจะหักห้ามใจให้ตัวเองหยุดการกระทำบนตัวเธอในคืนนี้ได้ก็ใช้เวลาอยู่พอสมควรเหมือนกัน

“อ โอ้ย”

มาเทโอละจากการนั่งดูหุ้นในจอไอแพดเข้ามาดูมินตรา เพราะเธอตื่นมาได้ก็ส่งเสียงน้องโอดโอย

“นอนพักไปก่อนเถอะ”

มือหนาดันตัวคนที่กำลังจะลุกให้นอนลงไปอีกรอบ เขารู้ว่าเธอมีไข้อ่อนๆ ตั้งแต่เมื่อคืนจึงเช็ดเนื้อเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ รวมไปถึงเปลี่ยนผ้าปูเตียงที่เลอะเปรอะไปด้วยเลือดเรียบร้อยแล้วด้วย

“ปวดหัวมากเลยค่ะ ไม่สบายตัวสักนิดเลย”

มินตราบ่นอู้อี้รวบหมอนข้างมากอดเอาไว้แน่น มาเทโอมองหญิงสาวด้วยสายตาสงสารใครจะไปคิดว่าการที่เขาต้องการมีความสุขกับเธอเมื่อคืนจะทำให้ร่างกายของเธออักเสบจนไข้ขึ้นเช่นนี้

“ผมโทรตามหมอให้มาดูอาการคุณแล้วทนหน่อยนะ”

“หมอเหรอคะ จะถูกฉีดยาไหม”

เมื่อได้ยินคำว่าหมอสาวเจ้าก็หูผึ่ง เปิดเปลือกตามามองมาเทโอด้วยสายตากังวล

“ไม่รู้เหมือนกัน”

“พี่เรียวบอกหมอได้ไหมคะว่าไม่ฉีดยา แค่ทานยาก็พอ”

มือเรียวคว้ามือของเขาเอาไว้หมับ เธอไม่ชอบเวลาที่ไม่สบายเอาเสียเลยเพราะทุกครั้งไม่พ้นต้องเจอกับเข็มฉีดยา มาเทโอเริ่มหน้าเสียเขาไม่ได้ตอบตกลงหญิงสาวกลับ เพราะประเมิณไม่ได้ว่าเธอจะต้องได้รับการรักษาอย่างไรอาการถึงจะดีขึ้น ทำได้เพียงลูบหัวของเธอเบาๆ เป็นการกล่อมให้เธอสบายใจไปก่อนก็เท่านั้น ใครจะไปคิดว่าเวลาหญิงสาวป่วยจะขี้อ้อนเหมือนเด็กไม่กี่ขวบเช่นนี้ไม่อย่างนั้นเมื่อคืนคงจะเบามือกับเธอ

เมื่อหมอมาดูอาการหญิงสาวได้ก็ให้ความเห็นว่ายังไงก็ต้องฉีดยาให้เธอเพราะไข้เริ่มขึ้นสูง มินตราได้ยินเช่นนั้นก็เริ่มมีน้ำตาสะอื้นให้กระซิกตั้งแต่ยังไม่เห็นเข็มฉีดยา กว่าจะผ่านเวลานี้ไปได้มาเทโอปวดหัวหนักอยู่พอสมควรเพราะสาวเจ้าเล่นหนีไปแอบอยู่ในห้องน้ำพักใหญ่จนต้องพังประตูไปรวบตัวเธอออกมา

เมื่อถูกจับฉีดยาจนเริ่มเคลิ้มหลับเพราะฤทธิ์ยา สาวเจ้าก็ยังมีเรื่องให้มาเทโอต้องปวดประสาทอีกรอบ เพราะหลังจากหลับไปไม่นานนักมินตราก็เพ้อหาคนเป็นย่าแทบจะตลอดเวลาให้ร้องเพลงกล่อมบ้างให้เกาหลังให้บ้าง เขาจึงต้องละมือจากการตรวจงานในเมลที่ไอเซย่าส่งมาให้ ไปลูบหลังให้เธอพักใหญ่และต้องข่มอารมณ์กลืนน้ำลายลงคอไปหลายรอบ ด้วยอยู่ใกล้คนตัวเล็กเท่าไรภาพของเธอที่ถูกเขาขย่มอยู่เมื่อคืนก็ลอยมาไม่ขาดสาย หากสาวเจ้าไม่มีอาการเป็นไข้ วันนี้ทั้งวันคงได้กดเธอจมเตียงไม่ปล่อยให้ลุกไปไหนแน่