Is she a fool, or she was just a victim of the people around her?All she ever wanted was to be happy and live the life she dreamed of with her fiancé. For years, they were engaged, and she envisioned a future filled with love, marriage, and family. But everything changed on the day she discovered her fiancé cheating on her—with her half-sister, Almirah. Devastated, she confronted her parents, only to learn they had known about the affair all along but kept it a secret to protect her feelings. Feeling betrayed and manipulated, she decided to run away, hiding a painful secret: she was pregnant. Her plan was simple, go abroad and raise her child alone. But fate had other plans when she met a mysterious man who was completely captivated by her. He was willing to do anything to win her heart. Now, she faces a choice, can she let go of her anger and bitterness from the betrayal? Will she dare to believe in love again after her heart has been shattered? English — Tagalog All right reserve @ 2025 @Bluetot1
Lihat lebih banyak3rd Person's Point Of View Aye's mouth was wide open in disbelief as she heard what Gavin had said. Hindi niya mapigilan ang hindi mapatawa ng malakas sa sinabi nito. “Is this the reason why you want to talk to me?” she asked. Hindi nagsalita si Gavin at nakatitig lang sa kanya, na parang pinag-aaralan siya. “I can't believe you, Gavin. Sa tagal kitang nakasama noon, noong mga panahon na tayo pa, hindi ko inaakalang may pagka-assumero ka pala.”Tumigil siya sa pagtawa at saka mataray itong pinagtaasan ng kilay. “And what made you think that I came here for you?”Nag-isang linya ang kilay ni Gavin. “Isn't that the reason why you were with Jace?”Naitikom ni Aye ang kanyang labi at hinawakan iyon upang pigilan ang pagtawa. “Hindi ba pwede sumama ako sa kanya… because I want to accompany her?”Hindi nakatugon si Gavin sa sinabi niya, at hindi niya maiwasang mag-smirk sa kanya, nakikita ang reaksyon nito. Gusto niyang sumabog sa tawa pero pinigilan niya ang sarili. Baka kasi mamaya ay ma
3rd Person's Point Of View Hindi muling nagka-imikan ang dalawa, binalot ng katahimikan ang buong silid. Umiiyak si Jace na tahimik habang si Aye naman ay tahimik lang rin na pinagmamasdan ang kaibigan.Nasasaktan siya na nakikita itong umiiyak, pero wala namang mali sa sinabi niya. Sinabi niya lang ang totoo rito, gusto niya lang ma-realize nito ang lahat ng mali at magising sa katotohanan. Kahit pa alam niya na masasaktan ito.Hindi niya nakayanan na marinig ang pag iyak nito, kaya tumalikod siya at umalis ng silid upang magpahangin. Ramdam niya kasi ang panunubig ng kanyang mga mata habang tinitingnan ang kaibigan.Bahagya pa siyang natigilan ng pagkabukas niya ng pinto, ay ang mukha ni Gavin ang unang bumungad sa kanya, na ngayon ay nakatayo sa tapat ng pinto habang nakasilid ang magkabilang kamay sa bulsa ng suot nitong pants.Tumikhim siyaz hindi niya alam kung ano ang dapat na sabihin, pakiramdam niya kasi ay may bumara sa kanyang lalamunan.“How is she?”Napakurap ng mata si
3rd Person's Point Of View Si Aye, sa kabilang banda, ay na estatwa ng makita niya si Gavin. Nagtagpo ang kanilang mga mata ng bumaling ito sa direksyon niya. Walang bakas na kahit anong emosyon sa mga mata nito.Iniwas niya na lang ang tingin rito at binaling sa kaibigang si Jace na ngayon ay natulala sa kinatatayuan; bakas sa mukha nito ang gulat at pagkabigla sa sinabi ni Gavin. Makikita mo rin ang pagdaan ng sakit roon.Hindi niya tuloy alam kung lalapitan niya ba ito dahil naisip niya ang pwedeng maramdaman ni Allen, na hanggang ngayon ay galit pa rin sa kanya.She wants to make it up with her. She wants to take Luther's advice to her, but she couldn't, thinking that in this state, no one will side with Jace, lalo pa't mali ang ginawa nito.Ugh, bahala na nga! Nasabi niya sa kanyang isip at saka naglakad papalapit sa kaibigan upang ilayo ito bago pa ito umiyak, dahil mukhang konting oras na lang ay maiiyak na ito.Nilapitan niya ito at saka inalalayan upang umalis, pero bago pa
3rd Person's Point Of View Tulog na si Jace nang pumasok si Aye sa silid. Matagal rin bago siya nakatulog dahil sa pag-iisip sa sinabi ni Luther sa kanya. Sandali lang ang naging pag-uusap nila, but she felt like she had known him for a long time. Pumasok rin sa isip niya si Uno kung kumusta na ito at kung anong ginagawa nito ngayon, lalo na si Marcus na kanyang anak; ilang linggo na rin kasi siyang hindi kumokontak roon.Nang tuluyan siyang dalawin ng antok, agad siyang napapikit ng mata at lihim na nagdasal na sana ay maging maayos ang lahat.Nagising na lang si Aye mula sa kanyang mahimbing na pagkakatulog ng marinig ang matinis na ingay na para bang nagtatalo mula sa labas ng kubo.Kusot-kusot ang kanyang mga mata na nagmulat siya ng mata bago lumabas upang silipin ang nangyayari.“Ipokreta na illusyanada kang babae ka! Bakit ba pinagpipilitan mo ang sarili mo sa kanya? Hindi na obvious sayo na kaya ka niya pinag-tutulakan palayo kasi ayaw niya sayo!”“Hoy babae! Hindi ako illusy
3rd Person's Point Of View Natahimik si Aye sa sinabi ni Allen; bakas sa mukha niya ang gulat. Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito tungkol sa kaibigan.Jace has been her friend for a long time. Gusto man niyang sabihin na nag-sisinungaling ito, pero dahil kilala niya ang kanyang kaibigan at pag-uugali nito, ay batid niyang nagsasabi ito ng totoo.Nagiging desperada kasi kung minsan si Jace, lalo na kung may gusto itong makuha; lahat ginagawa nito, even if it means putting dirt on her hands.Walang ingay na naglakad si Aye sa maputi at pinong buhangin, puno ng katanungan ang kanyang isip. Hindi niya alam kung ano ba ang unang dapat gawin o sabihin.Wala na rin si Allen, dapat iniwan siya nito. Hindi na rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na habulin ito. Gusto niya lang sanang makausap ito at bigyan siya ng pagkakataon na maayos ang sa pagitan nila.But after hearing what Allen just said, she lost the guts to tell her that.“Masyado atang malalim ang iniisip mo?” Napatigil siya sa
Hindi ko man lang nabasahan na gulat siya ng makita ako dito. Na para bang alam niya na andito ako. I wonder how long it has been since the last time we saw each other? Maybe 3 to 4 years? Hindi ako pormal na nakapagpaalam sa kanya noon dahil na rin sa nangyari at biglaan kong pag-alis noon, maging kay Daddy na hanggang ngayon ay hindi ko pa kinakausap. Wala na rin akong ideya kung nasaan siya o kung kumusta siya dahil wala na akong balita ukol rito.Tinawag ko ang pansin sa babaeng nasa harap ko na matagal kong hindi nakikita mula ng kinasal ako.“Allen.”Ayan ang salitang kusang kumawala sa aking labi, ang pangalan niya. Ang pangalan ng babaeng minsan kong tinuring na kapatid, hindi ko aakalin na magkikita ulit kami at dito pa talaga.Ng banggitin ko ang kanyang pangalan, ay agad nagbago ang kanyang ekspresyon; naging matigas iyon.Napabaling rin ako kay Jace nang maramdaman ang paghigpit ng pagkakahawak niya sa kamay ko.“Do you know her?” Nangunot ang noo ko sa naging tono ng boses
Aye's POV (Back to Her POV)Dahan-dahan kung minulat ang aking mga mata. At ang abaka na bubong ang unang bumungad sa akin. I looked around, at bahagya pang napakunot ang noo ko ng mapagtantong nasa kubo ako ngayon kung saan kami pansamantalang nanunuluyan ni Jace. Sinapo ko rin ang aking noo ng maramdaman ang muling pagkirot noon, then I suddenly remembered what happened earlier. I passed out.Susubukan ko sanang umupo mula sa pagkakahiga, pero napatigil ako nang mapatingin kay Jace na nasa gilid lang ng kama habang hawak ang kamay ko. Hindi ko siya agad napansin. She was sleeping peacefully. Sinubukan kong alisin ang kanyang kamay nang maingat at walang ingay. Pero mukhang wrong move ata ‘yon dahil nagising ko lang siya, nag-angat ito ng ulo mula sa pagkakayukod at bahagya pa niyang kinusot ang mata.Nang mapatingin siya sa akin at makita akong nakatingin sa kanya, agad na nanlaki ang kanyang mata na para bang nagulat siya ng makitang gising ako. “Omygosh! You're awake!" tili niya a
Uno's POV (His First POV)I was on my way out to the meeting room. Just finished our meeting with the board members.“Did my son eat his lunch?” I asked Gaston, my secretary, as soon as I entered my office.And I was referring to Marcus, my son. He may not be my son by blood, but I love him as my own.Gaston bowed his head before answering my question. “Yes, sir. And he is currently sleeping in your office.”I nodded at him and continued walking to my swivel chair. He must be really tired from playing, I’ve been away for hours.“You may leave now, Gaston,” I said, dismissing him.When I heard the door close, I took off my coat. I also loosened the necktie I was wearing and slightly rolled up the sleeves of my white long-sleeve shirt to my elbows.I leaned back in my swivel chair, especially tired when I saw the few papers that I still needed to sign.I glanced at my wristwatch and couldn't help but let out a heavy sigh. Another damn, freaking overtime again.I cracked my neck and sat u
“ I feel full.” Ani ko, matapos uminom ng tubig.Narinig ko ang pagdighay ni Jace kaya napatingin ako sa kanya na ngayon ay pinupunasan ang bibig gamit ang malinis na table napkin.I was about to say something, pero napatigil ako sa aking akmang pagsasalita ng makarinig ako ng ingay.A sounds of a chopper. Nangunot ang noo ko. “ I'm i hearing it right?”“That's a chopper?” Sabi ni Jace, na nakakunot na rin ang noo. Bakas rin sa mukha niya pagtataka. Why was there a chopper? “Ayy, oo po ma'am! Chopper po ‘yan nila sir Gavon.” Sabay kaming napatingin ni Jace kay Raih ng magsalita ito na hindi man lang namin na napansin na nakatayo nasa tabi naman. “ Ngayon lang po kasi sila nakauwi." Dagdag niya pa. Nagkatingin kami ni Jace, parehong napalaki ang mata sa sinabi niya, Sa loob kasi ng isang linggo na pag stay namin dito, ngayon lang ulit sila bumalik rito. Simula kasi ng inimbitahan sila ng Mayor para sa isang piging ay hindi na sila bumalik, kaya boung akala ko ay hindi na ito babali
Prologue Have you ever experienced that even if you already have everything that you want in your life, ay parang may kulang parin. ‘Yong tipong parang may hindi tama at hindi dapat na mangyari, pero hindi mo alam kung ano at sino. I already have everything that I want in my life. I have a good relationship with Gavin, my fiance. My career was doing great, and I have a dad who always supports me in everything. I was lucky because Gavin also came from a wealthy family. And our marriage is near, pero bakit hindi ako nakaramdam man lang ng kahit konting excitement? Gayong matagal na naming plano ito? Pakiramdam ko may kulang sa pagkatao ko, am I doubting my love for Gavin? Pero alam ko naman sa sarili ko na mahal ko siya? Mahal ko nga ba talaga siya? O pumayag lang ako sa alok niyang pag papakasal dahil sa paniniwala na para talaga kami sa isa’t - isa.…na para ako sa kanya at para s‘ya sakin. Sapat nga ba na rason na matagal na kaming naging magkasintahan at tagal naming magka kila...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen