Chapter: Chapter 11“Luther, did Glaiza call you earlier?” I asked him as soon as I saw him walk in.“Yeah,” he nodded. “She called me earlier because she said she lost her phone and asked for your number, so I gave it to her. Why?”Hindi ako agad nakasagot sa tanong niya at napatitig lang ako sa kanya. Hindi ko nagawang maibuka ang aking labi upang magsalita dahil sa kaba at takot na naramdaman ko.Nangunot ang kanyang noo habang napatitig siya sa akin, lalo na sa aking mukha. “Is there something wrong?”’ tanong niya, may halong pag-aalala sa kanyang boses.Napansin niya siguro ang naging ekspresyon ko. Kaya lumapit siya sa akin at kinapa ang aking leeg at noo. Tumingin siya sa ibaba, lalo na sa teleponong hawak ko.Mabilis niyang kinuha ito mula sa kamay ko at saka tiningnan nang mabuti.“Shit!” malutong na mura niya.Itinago niya ang aking telepono mula sa kanyang bulsa at saka ako hinarap, sinapo ang aking mukha gamit ang kanyang palad. Hindi siya nagsalita; pinagkatitigan lang niya ako na para bang
Huling Na-update: 2025-02-14
Chapter: Chapter 10Luther's POV “Aren't you going to tell her the truth?” Dos asked as soon as he saw me.We were discussing the incident involving Jace, and we were currently on the rooftop of the hospital where Jace was confined.I looked at him and shook my head. “I don't want to lie to her, but if lying means keeping her safe and preventing her from being scared, then I’m left with no choice.”I hate lying, but I feel I have no other option. I can’t just tell her that her life is in danger because of me, she would distance herself from me. I’m sure of it.I suffered five years ago without her, and I don’t think I can survive again this time, knowing that I might never have the chance to be with her again.I can’t live without her, but she can live without me.That day, when I received a call from one of my men—a man I hired to watch over her discreetly—I was devastated to hear that her personal driver had been ambushed. I almost fainted, but somehow, I felt relieved because she wasn’t in that car.P
Huling Na-update: 2025-02-13
Chapter: Chapter 9It's already past 8:45 in the evening, and I'm still in the hospital. Magdadalawang araw na ako dito, and Luther is the only one who is looking after me. Dinalaw naman ako ng kapatid ko na si Glaiza dito kahapon nang malaman ang nangyari tungkol sa akin, pero hindi rin siya agad nagtagal at agad ring umalis dahil masyadong maselan ang kanyang pagbubuntis. “Here,” sabi ni Luther na kakarating lang, “Take that para makarecover ka agad.” Napatingin ako sa dala niyang paper bag. Nakangiti ko itong inabot mula sa kanya at mabilis na binuksan, pero ang ngiti na nakaukit sa aking labi ay agad ring nabura nang makita ang laman nito.“What is this?” nakakunot ang noo kong tanong habang nakatingin sa Tupperware na nilabas ko. “A food?” patanong na sagot niya. Sinamaan ko siya ng tingin. “I know but—hell, I don't fucking eat grass! I'm not a goat.”It's not that I hate vegetables, but I just can't eat this spinach. Ni wala nga itong sahog, at I think it was steamed, meron itong kasama na broccol
Huling Na-update: 2025-02-13
Chapter: Chapter 8Dahan-dahan kung minulat ang aking mata, at ang unang tumambad sa akin ay ang puting kisame. I roamed my eyes around, and I didn't see anyone.Napatingin rin ako sa damit na suot ko, I'm now wearing a hospital gown, ngayon ko lang rin napansin ang dextrose na nakabit sa kamay ko. Sinubukan kong umupo at napadaing ako ng maramdaman ang bahagyang pag kirot ng aking likod. Ng muli kong sinubukan na umupo ay laking pasasalamat ko ng magtagumpay ko itong nagawa.Bahagya rin akong napahawak sa aking ulo ng bigla akong nakaramdam ng pagkahilo. And suddenly, a memory flashes in my mind. A memory that happened last night. Who brought me here?“ You're awake.”Napabaling ako sa may pinto ng silid ng marinig ang pamilyar na malalim na boses na ‘yon. And only for me too see Luther, who's now leaning against the wall, with cross arms and legs. Looking at me, with a mix of emotion.He is wearing a simple, black pants and navy blue long sleeve na nakatupi hanggang sa kanyang siko. Nakabukas rin an
Huling Na-update: 2025-02-11
Chapter: chapter 7Calm Down, Jace!” Pilit na pag papa kalma sakin ni Luther.I took a deep breath and close my eyes a bit, trying to calm myself.“ Are you calm now?” Tanong niya. . “ Yes." Kalmado na sagot ko.Medyo kumalma ako ng konti ron, pero kahit ganun hindi pa rin mawala ang takot na nararamdaman ko“Now tell me where are you now?” I looked around, searching for the name of the place where I am now. “Hindi ko alam kung nasaan ako, Luther. ” Nagsimula na namang akong gapangan ng kaba. “ I'm not familiar into this place. And this is not the way into our house. “Bakit hindi ko man lang ata napansin na iba na pala ang daan na dinadaanan ko? “Shit!” Rinig kong malutong niyang mura mula sa kabilang linya.“ Open your GPS, so I can track you!” Ginamit ko ang aking kaliwang kamay na paghawak sa manibela ng kotse habang ang kanan ay ginamit ko panghawak sa phone upang i-open ang gps.“I got it,” Narinig kong sigaw niya pag bukas ko ng gps.“ I know where you are now. ”Sa sinabi niyang ‘yon, ay n
Huling Na-update: 2025-02-11
Chapter: Chapter 7“ Calm Down, Jace!” Pilit na pag papa kalma sakin ni Luther.I took a deep breath and close my eyes a bit, trying to calm myself.“ Are you calm now?” Tanong niya. . “ Yes." Kalmado na sagot ko.Medyo kumalma ako ng konti ron, pero kahit ganun hindi pa rin mawala ang takot na nararamdaman ko“Now tell me where are you now?” I looked around, searching for the name of the place where I am now. “Hindi ko alam kung nasaan ako, Luther. ” Nagsimula na namang akong gapangan ng kaba. “ I'm not familiar into this place. And this is not the way into our house. “Bakit hindi ko man lang ata napansin na iba na pala ang daan na dinadaanan ko? “Shit!” Rinig kong malutong niyang mura mula sa kabilang linya.“ Open your GPS, so I can track you!” Ginamit ko ang aking kaliwang kamay na paghawak sa manibela ng kotse habang ang kanan ay ginamit ko panghawak sa phone upang i-open ang gps.“I got it,” Narinig kong sigaw niya pag bukas ko ng gps.“ I know where you are now. ”Sa sinabi niyang ‘yon, ay
Huling Na-update: 2025-02-11
Chasing Aye: Chasing Series 01
Is she a fool, or she was just a victim of the people around her?All she ever wanted was to be happy and live the life she dreamed of with her fiancé. For years, they were engaged, and she envisioned a future filled with love, marriage, and family.
But everything changed on the day she discovered her fiancé cheating on her—with her half-sister, Almirah. Devastated, she confronted her parents, only to learn they had known about the affair all along but kept it a secret to protect her feelings. Feeling betrayed and manipulated, she decided to run away, hiding a painful secret: she was pregnant.
Her plan was simple, go abroad and raise her child alone. But fate had other plans when she met a mysterious man who was completely captivated by her. He was willing to do anything to win her heart.
Now, she faces a choice, can she let go of her anger and bitterness from the betrayal? Will she dare to believe in love again after her heart has been shattered?
English — Tagalog
All right reserve @ 2025
@Bluetot1
Basahin
Chapter: Chapter 313rd Person's Point Of View Aye's mouth was wide open in disbelief as she heard what Gavin had said. Hindi niya mapigilan ang hindi mapatawa ng malakas sa sinabi nito. “Is this the reason why you want to talk to me?” she asked. Hindi nagsalita si Gavin at nakatitig lang sa kanya, na parang pinag-aaralan siya. “I can't believe you, Gavin. Sa tagal kitang nakasama noon, noong mga panahon na tayo pa, hindi ko inaakalang may pagka-assumero ka pala.”Tumigil siya sa pagtawa at saka mataray itong pinagtaasan ng kilay. “And what made you think that I came here for you?”Nag-isang linya ang kilay ni Gavin. “Isn't that the reason why you were with Jace?”Naitikom ni Aye ang kanyang labi at hinawakan iyon upang pigilan ang pagtawa. “Hindi ba pwede sumama ako sa kanya… because I want to accompany her?”Hindi nakatugon si Gavin sa sinabi niya, at hindi niya maiwasang mag-smirk sa kanya, nakikita ang reaksyon nito. Gusto niyang sumabog sa tawa pero pinigilan niya ang sarili. Baka kasi mamaya ay ma
Huling Na-update: 2025-02-20
Chapter: Chapter 303rd Person's Point Of View Hindi muling nagka-imikan ang dalawa, binalot ng katahimikan ang buong silid. Umiiyak si Jace na tahimik habang si Aye naman ay tahimik lang rin na pinagmamasdan ang kaibigan.Nasasaktan siya na nakikita itong umiiyak, pero wala namang mali sa sinabi niya. Sinabi niya lang ang totoo rito, gusto niya lang ma-realize nito ang lahat ng mali at magising sa katotohanan. Kahit pa alam niya na masasaktan ito.Hindi niya nakayanan na marinig ang pag iyak nito, kaya tumalikod siya at umalis ng silid upang magpahangin. Ramdam niya kasi ang panunubig ng kanyang mga mata habang tinitingnan ang kaibigan.Bahagya pa siyang natigilan ng pagkabukas niya ng pinto, ay ang mukha ni Gavin ang unang bumungad sa kanya, na ngayon ay nakatayo sa tapat ng pinto habang nakasilid ang magkabilang kamay sa bulsa ng suot nitong pants.Tumikhim siyaz hindi niya alam kung ano ang dapat na sabihin, pakiramdam niya kasi ay may bumara sa kanyang lalamunan.“How is she?”Napakurap ng mata si
Huling Na-update: 2025-02-20
Chapter: Chapter 293rd Person's Point Of View Si Aye, sa kabilang banda, ay na estatwa ng makita niya si Gavin. Nagtagpo ang kanilang mga mata ng bumaling ito sa direksyon niya. Walang bakas na kahit anong emosyon sa mga mata nito.Iniwas niya na lang ang tingin rito at binaling sa kaibigang si Jace na ngayon ay natulala sa kinatatayuan; bakas sa mukha nito ang gulat at pagkabigla sa sinabi ni Gavin. Makikita mo rin ang pagdaan ng sakit roon.Hindi niya tuloy alam kung lalapitan niya ba ito dahil naisip niya ang pwedeng maramdaman ni Allen, na hanggang ngayon ay galit pa rin sa kanya.She wants to make it up with her. She wants to take Luther's advice to her, but she couldn't, thinking that in this state, no one will side with Jace, lalo pa't mali ang ginawa nito.Ugh, bahala na nga! Nasabi niya sa kanyang isip at saka naglakad papalapit sa kaibigan upang ilayo ito bago pa ito umiyak, dahil mukhang konting oras na lang ay maiiyak na ito.Nilapitan niya ito at saka inalalayan upang umalis, pero bago pa
Huling Na-update: 2025-02-20
Chapter: Chapter 283rd Person's Point Of View Tulog na si Jace nang pumasok si Aye sa silid. Matagal rin bago siya nakatulog dahil sa pag-iisip sa sinabi ni Luther sa kanya. Sandali lang ang naging pag-uusap nila, but she felt like she had known him for a long time. Pumasok rin sa isip niya si Uno kung kumusta na ito at kung anong ginagawa nito ngayon, lalo na si Marcus na kanyang anak; ilang linggo na rin kasi siyang hindi kumokontak roon.Nang tuluyan siyang dalawin ng antok, agad siyang napapikit ng mata at lihim na nagdasal na sana ay maging maayos ang lahat.Nagising na lang si Aye mula sa kanyang mahimbing na pagkakatulog ng marinig ang matinis na ingay na para bang nagtatalo mula sa labas ng kubo.Kusot-kusot ang kanyang mga mata na nagmulat siya ng mata bago lumabas upang silipin ang nangyayari.“Ipokreta na illusyanada kang babae ka! Bakit ba pinagpipilitan mo ang sarili mo sa kanya? Hindi na obvious sayo na kaya ka niya pinag-tutulakan palayo kasi ayaw niya sayo!”“Hoy babae! Hindi ako illusy
Huling Na-update: 2025-02-20
Chapter: Chapter 273rd Person's Point Of View Natahimik si Aye sa sinabi ni Allen; bakas sa mukha niya ang gulat. Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito tungkol sa kaibigan.Jace has been her friend for a long time. Gusto man niyang sabihin na nag-sisinungaling ito, pero dahil kilala niya ang kanyang kaibigan at pag-uugali nito, ay batid niyang nagsasabi ito ng totoo.Nagiging desperada kasi kung minsan si Jace, lalo na kung may gusto itong makuha; lahat ginagawa nito, even if it means putting dirt on her hands.Walang ingay na naglakad si Aye sa maputi at pinong buhangin, puno ng katanungan ang kanyang isip. Hindi niya alam kung ano ba ang unang dapat gawin o sabihin.Wala na rin si Allen, dapat iniwan siya nito. Hindi na rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na habulin ito. Gusto niya lang sanang makausap ito at bigyan siya ng pagkakataon na maayos ang sa pagitan nila.But after hearing what Allen just said, she lost the guts to tell her that.“Masyado atang malalim ang iniisip mo?” Napatigil siya sa
Huling Na-update: 2025-02-20
Chapter: Chapter 26Hindi ko man lang nabasahan na gulat siya ng makita ako dito. Na para bang alam niya na andito ako. I wonder how long it has been since the last time we saw each other? Maybe 3 to 4 years? Hindi ako pormal na nakapagpaalam sa kanya noon dahil na rin sa nangyari at biglaan kong pag-alis noon, maging kay Daddy na hanggang ngayon ay hindi ko pa kinakausap. Wala na rin akong ideya kung nasaan siya o kung kumusta siya dahil wala na akong balita ukol rito.Tinawag ko ang pansin sa babaeng nasa harap ko na matagal kong hindi nakikita mula ng kinasal ako.“Allen.”Ayan ang salitang kusang kumawala sa aking labi, ang pangalan niya. Ang pangalan ng babaeng minsan kong tinuring na kapatid, hindi ko aakalin na magkikita ulit kami at dito pa talaga.Ng banggitin ko ang kanyang pangalan, ay agad nagbago ang kanyang ekspresyon; naging matigas iyon.Napabaling rin ako kay Jace nang maramdaman ang paghigpit ng pagkakahawak niya sa kamay ko.“Do you know her?” Nangunot ang noo ko sa naging tono ng boses
Huling Na-update: 2025-02-20
Mag-log in
