Prologue

Prologue 

Have you ever experienced that even if you already have everything that you want in your life, ay parang may kulang parin. ‘Yong tipong parang may hindi tama at hindi dapat na mangyari, pero hindi mo alam kung ano at sino. 

I already have everything that I want in my life. I have a good relationship with Gavin, my fiance. My career was doing great, and I have a dad who always supports me in everything. I was lucky because Gavin also came from a wealthy family. 

And our marriage is near, pero bakit hindi ako nakaramdam man lang ng kahit konting excitement? Gayong matagal na naming plano ito? 

Pakiramdam ko may kulang sa pagkatao ko, am I doubting my love for Gavin? Pero alam ko naman sa sarili ko na mahal ko siya? Mahal ko nga ba talaga siya? O pumayag lang ako sa alok niyang pag papakasal dahil sa paniniwala na para talaga kami sa isa’t - isa.

…na para ako sa kanya at para s‘ya sakin. 

Sapat nga ba na rason na matagal na kaming naging magkasintahan at tagal naming magka kilala, upang mag pakasal kami? Sapat na bang kilala namin ang isa't-isa para mag settled down.

Getting married is one of the most wonderful things that could possibly happen in your life. Because marriage will only happen once in your whole life. 

I dreamed about this, and now it turned out like this. 

I don't know, why? But I started to dream about that guy again. Started to feel strange, strange that man would be part of the past that I've forgotten.

I shocked my head and look at the door in my room, when someone knocked. I sigh and look at the wall clock and it's breakfast time, napatingin ako sa hawak kong album na puno ng picture namin ni papa. 

Wala kaming picture ni mama dahil ang sabi ni papa ay namatay raw si mama matapos akong ipinanganak. Kaya hindi ko siya kasama, may parti saken na nalulungkot dahil sa hindi man lang ako nabigyan ng pagkakataon na makasama si mama kahit sa unang isang taon ko sa mundo. 

Pero pasalamat narin ako na kahit papano ay andiyan si Papa. Na siyang laging nandyan para sakin na siyang nag puna ng lahat ng kaya naman never akong nangulila sa pagmamahal at pag- aaruga ng isang ina.

Sinarado ko ang album at maayos itong nilagay sa pinag kuhanan ko, maingat kopa itong binalik sa takot na baka masira ang pagkaka organized ni ate Lara. 

Pagkababa ko palang mula sa hagdan ng ikaapat na palapag ng mansion ay agad na bumungad sakin ang mga kasambahay na parehong abala sa paglilinis. Hindi ko tuloy maiwasang hindi magtaka kung bakit parang lahat sila ay abala at aligaga. Are we expecting a visitor? Pero walang nagsabi sakin si papa na may bisita kami na darating ngayon. 

I continue walking downstairs. 

People called our house a mansion, siguro kasi ay sa laki nito. Sa unang palapag ng bahay namin ay ang malawak na sala at sa wall naman ay nakasabit ang mga frame ko at ni papa, simula nung bata pa ako. Malawak ang dining area namin, meron kaming tatlong sariling chief na laging nagluluto ng pagkain namin. Kaya halos araw-araw ay parang fiesta dito sa dami ng putahi na niluto kahit na dalawa lang kami ni papa. 

Meron kaming sampong bakanteng kwarto, limang guest room at apat na maid's quarter. May apat na personal driver and bodyguard. Our maid is in total of 52, hindi pa kabilang ang dalawang mayordoma. 

We have a big garage that contains 3 hectares na tanging mga sasakyan lang talaga ang na-andoon, medyo may kalayuan ‘yon sa bahay kaya kailangan mo pang sumakay sa e-bike na nakaparada sa gilid upang makarating sa garage. 

Nang makarating ako sa dining area ay nakahanda na ang lahat ng pagkain sa mahabang babasaging lamesa, apat lang ang upuan na meron sa malaking lamesa at sa bawat upan na‘yon ay 3 dipa ang pagitan ng distansya. At sa dulo ng mesa ay nakita ko si Papa na ngayon ay nagbabasa ng magazine, nararamdaman niya ata ang aking presensya kaya binaba niya ang kanyang hawak na magazine. 

Hinila ko ang upuan na katapat lang ng inu-upuan ni papa. Suminyas si papa sa dalawang kasambahay na ngayon ay nakatayo sa gilid, nakuha naman agad ng mga ito ang pahiwatig ng pag sinyas ni papa, kahit hindi siya nagsalita. 

Sila na mismo ang naglagay ng pagkain sa pinggan namin ni papa ng pagkain. Laking pasasalamat ko nalang at puro fresh vegetable ang nilagay ng kasambahay sa aking pinggan.

I'm on a diet.

Pinag katitigan ko ang siya. Hindi ko alam ang pangalan niya at kabisado ko halos lahat ng pangalan ng mga kasambahay namin rito sa bahay kahit pa madami sila. At nakasisiguro kong bago ito, dahil bago siya sa paningin ko. 

Natapos siya sa paglagay ng pagkain at hindi pa rin maalis ang aking tingin sa kanya, kunot ang noo. Naputol lang iyon ng biglang tumikhim si papa.

“ She's new.” Impora ni papa siguro ay mapansin ang pagtataka sa aking mukha. “ She's Nana Teresita's niece.”

Saglit kong nilingon si papa at muling ibinalik iyon sa babae. 

“ How old are you?” Napa angat ito ng tingin sa naging tanong ko.

 She looks young.

Hindi siya sumagot agad sa naging tanong ko at naka tanga lang na nakatingin sakin, kaya napa angat ang aking kilay sa kanya. 

I saw her gulp. “ 17 po ma'am?” 

Kinuha ko ang kubyertos at nagsimula hiwain sa maliit na piraso ang gulay na nasa aking pinggan. I looked at dad who's now looking at me too.

“ She's a minor dad. Why did you let her work here? Didn't you know that it's against the law? If her relatives find out , they might file a case against us.” 

Dad looked at me like I just said something boring. “ I told you. She's Nana Teresita's niece, and Nana Teresita's is her only relative she has. ” Pag uulit ni papa. “And for you to know, I know that law. But Nana Teresita asked me to accept her, since she said that kid needs work to earn money for her tuition. ”

Saglit kong binalingan ng tingin ang babae ngayon ay nakayuko na. “ You didn't offer her a scholarship?” 

“ I did, but she refused.” He said.

“If I offer you a scholarship are you going to accept it?” Tanong ko sa batang kasambahay. 

Kita ko ang pagdadalawang isip nito sa pagsagot kaya bago pa man siya sumagot ay muli akong nagsalita dahilan para matigilan siya. 

“ Wala kang ibang magagawa kundi ang tanggapin ang scholarship na ina-alok ko sayo. Or else I kick you out and make sure you won't get a job.” Natigilan siya, “Take that as a help, gamitin mo ang pera na magiging sahod mo para makabili ng mga pangangailangan mo.” hindi na siya ulit pa nagsalita at tumango na lang. 

Hindi nagbigay ng komento si papa sa sinabi ko. Papa might be intimidating, but he has a soft heart as mine. 

Hindi ko man naransanan ang hirap na pinagdaanan ng ibang tao ay hindi ibig sabihin non ay hindi ko sila naiintindihan. 

Lumaki man ako/ka sa karangyaan ay hindi ibig sabihin non ay may karapatan ka ng mang maliit ng kapwa mo na mas mababa sayo. 

Hindi ibig sabihin na nakaka-angat kana sa iba ay mag mayabang kana, tandaan mo pare-pareho lang tayong lahat na humihinga.

Kahit anong estado ang meron ka sa buhay, mayaman ka man o mahirap, sa mata ng diyos na nakatataas ay pantay lang tayo. Kaya walang rason upang mag mataas o mang alipusta ng kapwa.

I didn't know how hard her childhood could be. Hindi dapat siya nag tra-trabaho sa kanyang murang edad, dapat ay nag aaral siya. Hindi naghahanap buhay, bur her situation is valid. 

A person like her, will always have a special and soft place in my heart. 

And I didn't mean to scared her, alam ko na kahit hindi niya man ipakita ay alam ko na takot siya sakin kanina. 

I watched papa open the wine bottle and pour some on his glass. As I watched him, I couldn't help but to admire dad's look. He didn't age. Because even in his 40’s he still looks young, na kaya pang makipag sabayan sa mga bagets. 

Mula sa maayos at malinis na pag ka’ayos ng kanyang buhok at damit ay parang ang bata pa nitong tingnan kumpara sa ibang nasa med 40’s na. 

Hindi ko man nakita si mama pero ang sabi nila at ni papa, subrang ganda ni mama na halos lahat raw ng tao na nadadaanan ni mama ay napapalingon sa ganda niya. And mostly people who'd know mama always describe her as a goddess. 

And they say, I'm a perfect combination of my father and mother.

After eating our breakfast I immediately went into papa's study room. May sasabihin raw siya sakin na importante, hindi alam kung ano o para saan iyon at bakit kailangan pang sa study room niya pa sabihin sakin. Hindi na lang doun sa dining area kanina.

I knocked into his door before, I went inside. And I saw him sitting on his chair properly, mukhang kanina niya pa ako ina-antay. Hindi kona inantay na sabihin niyang umopo, dahil agad akong umupo sa bakanteng upuan na malapit sa kanyang pwesto. 

May kinuha siya na kung ano mula sa ilalim ng kanyang cabinet. And it was a folder. 

He handed it to me. “ Open it.” 

Agad ko itong tinanggap kahit na nagtataka kung ano meron sa loob ng folder. Binuksan ko ito at mukha ng may medyo edad na babae at isang babaeng hula koy ay mas bata lang sakin ng ilang taon.

Information:

Name: Ayme Avila. Beltran 

Birth Date: August 25, 1980

Status: Window 

Address: Northern Avila Residence, Phase A, Block 7, lot 5

Age: 44

Phone number: 09057311722

Email Address: aymebeltran@g***l.com

Educational Background: 

School Attend: 

Highschool: Buena Vista International High School 

College: La Salle University

Degree and Certification: 

Graduate as Valedictorian in highschool, and Magna Cum Laude in college. Graduate in Education with a bachelor of science. 

Employment History:

Job titles: Work for over 22 years as a teacher in public school. 

School name; Integrated Public School 

Criminal record: 

No criminal record history.

Information: 

Name: Amber Almirah B. Beltran 

Date of birth: November 2, 2001

Status: Single 

Address: Northern Avila Residence, Phase A, Block 7 lot 5.

Age: 22

Phone number: 09237556311

Email Address: amburger@g***l.com

 Educational Background: Currently studying at St. Fatima and taking a journalism course. 

Ayan ang mga nakasulat sa folder na binigay ni papa. Binasa ko lahat ‘yan kahit pa nagtataka kung sino ang dalawang ito. 

“ Did you read it properly?” Papa asked after I read it. 

I give him back the folder. “ Anong meron sa kanila papa? May nagawa ba silang kasalanan?” 

Tumawa si papa saka umiling. “ Wala hija,”

Nangunot ang noo ko.“ Sino po sila kung ganon?” 

He looked at me,“ The girl who named Ayme... ” Umayos siya mula sa kanyang pagkakaupo. “ I met her, a years ago, and that girl who named Almirah is her daughter. ” 

“... Ayme and I have been dating each other for almost a year now.” 

Kunot pa rin ang noo ko na nakatingin kay papa sa sinabi niya. Why is he telling me about it? Ini-isip niya bang magagalit ako kapag nalaman na may dine-date siyang babae? 

Papa already give his best of taking care of me. Lahat binigay niya para lang napangiti ako, kaya hindi ako totol kung magkaroon man ng relasyon si papa or kung may makilala na iba. 

Mama is died, at alam ko na gusto rin ni mama maging masaya si papa. Kaya support ako, hindi rin ako manhid para hindi mahalata na may kadate si papa. Bukod sa lagi itong umaalis, lagi rin siyang naka-ayos na para may pino- purmahan.

at noon pa lang alam ko na agad.

Kung iniisip rin ni papa na magagalit ako dahil may anak ang dine-date niya. He is definitely wrong. I'm not against with him, dating a girl who also had a child like him. In fact mas gusto ko ‘yon, para may maging kapatid ako. 

Mahirap kasi maging only child. Minsan ma-iingit ka nalang talaga sa mga batang masaya na kasama kapatid nila. 

“ Papa,I have no problem with that.” 

“ Are you sure, hija?” He asked, making me shake my head. “ Your tita Ayme and Almirah will be moving into our house now. Is that okay to you, hija?” 

Doon ako natigilan sa sinabi ni papa. Masaya naman ako para sa kanya, pero bakit parang ang bilis naman ata nila na mag move-in rito samin? Ngayon ko lang rin nalaman ito. 

Napatitig ako sa kanyang mukha, wala mang ngiti sa kanyang labi ay may pagsusumamo at tila nangungusap naman ang mga nitong nakatingin sakin, na nag aantay sa magiging sagot ko.

This is really past but, I don't want to ruined papa's happiness. Laging naka suporta sakin si papa sa lahat ng bagay , kahit pa ayaw niya pero pag alam niyang gusto ko support parin siya. 

Kaya naman siguro ay walang masama kung papayad rin ako. Sana lang ay mabait sila at madaling pakisamahan. 

“ Okay lang po, papa. ”Ngumiti ako kay papa upang ipakita na okay lang. 

I love papa. Kaya bahala na saan patungo ‘to, basta makita ko lang siya masaya. 

Matapos namin mag-usap ni papa ay agad akong nagtungo sa aking silid na nasa ika-apat palapag ng bahay, upang mag handa. 

Malaki ang aking kwarto na kasing laki ng isang bahay. May sarili rin akong sala sa loob, at dalawang refrigerator. Isang maliit na ref na katabi ng aking kama, habang isa naman doon sa mini sala. May karugtong na room itong aking kwarto, at ‘yon ay ang silid kung saan nakalagay ang aking mga bag na naka organized katulad ng pagkaka organized ng mga bag display ng prada shop. Maging ang aking sandals, shoes and slippers collection does have room to that connected in the room where my closet and bag is. 

My closet is every girls dream. Kulang na nga lang ay maging shopping mall ng isang mall ang aking closet dahil ang pagkaka organized rin nito ay katulad ng pagkaka organized ng mga damit na makikita mo sa mga mall.

I’ll personally ask papa for this, kaya naman ang buong ikaapat na palapag ay ang siyang aking silid. Kung gugustuhin ko mang hindi lumabas ng kwarto ay pwede dahil hindi naman ako nagugutom dahil may glass cabinet ako na kasing laki ng wardrobe ni papa na puno ng ibat-ibang uri ng pagkain, na katabi rin nito ay isang maliit na chiller na puno ng mga paborito kung inumin. 

Nasa pinaka dulo akong palapag, meron kaming rooftop na kung saan kadalasan nag la-land ang personal na helicopter namin. Tatlo kasi ang helicopter na pag aari namin, isa ay ang kay mama na hindi na nagagamit kaya naka andoon lang sa rooftop, habang ‘yong isa naman ay nasa manila ngayon dahil ginamit ng serkretaya ni papa kapag nag hahatid ito ng mga importanteng dokumento sa kanya na kailangan agad niyang mapirmahan.

Papa even ask if I want to put an elevator on our house. Baka raw kasi nahihirapan ako paakyat sa aking silid. Pero tumangi ako, dahil bukod sa hagdan meron naman kaming

escalator. Saka maganda naring pang exercise ito sa katawan.

Nakakatibay ng tuhod, na nakakalaki ng binti. Bawas bilbil narin kaya advantage sa mga kasambahay na nag lilinis sa aking silid. 

Isa rin sa rason kaya si ate Lara lang ang naka assigned sa aking kwarto, at wala siyang ibang trabaho o dapat linisin kundi ang kwarto ko lang. Dahil bukod sa napaka laki nito para linisin ay nakakapagod rin ang pag akyat sa hagdan. 

Dahil hanggang ikatlong palapag lang ang escalator, kaya kina-kailangan niya pang dumaan sa mismong hagdan paakyat rito.

Pero ngayon na wala na siya, ay baka mahirapan akong makahanap ng ipapalit sa kanya. Nag resign si ate Lara kahapon lang dahil umuwi ito ng probinsya upang alagaan ang kanyang may sakit na nobyo. Ayaw ko pa sana tanggapin ang resignations letter niya pero ayaw ko naman siyang pilitin na mag stay rito lalo pat emergency iyon. Alam ko rin kung gaano kahalaga para sa kanya ang kanyang nobyo. 

I massage the bridge of my nose and lazily laid on bed the half of my body. Napatitig ako sa kisame, ngayon lang nag sink in sa utak ko ang lahat. 

I said yes to my dad because, I want him to be happy. 

If that Ayme girl moves in here today and lives with us on a roof, that will only mean she will be my step-mom. And her daughter will be my sister. 

Pangarap ko noon pa man na magkaroon ng kapatid, and now, I didn't know what to feel. Na excite ako na medyo kabado sa maraming dahilan.

Dahil paano kung hindi kami magkasundo? Paano kung kagaya siya sa mga napanood kong mga movie na kung saan ay abusive at bully ang naging kapatid nila. But Almirah is a years younger than me, so maybe she's not like that. Especially that she looks kind and approachable on her picture. 

Will, sana nga lang. May iba pa naman kasi na mukhang mabait pero mataray pala, at iba mukhang mataray pero mabait naman pala. Kaya sana lang talaga magkasundo kami. 

Even if she's like that, I won't let her bully me. She better know her place. 

Napadako ang aking tingin sa aking phone, laptop at ipad na ngayon ay nakapatong sa study table na hindi kalayuan sa aking kama ng sabay ang mga ito tumunog. 

Pinalubo ko ang aking pisngi saka tamad na tumayo mula sa pagkakahiga, I walk to the study table and open my phone first to check it first. And I saw a missed call in my messenger from one of best friend who named Jace. I opened the laptop and ipad na kapwa parehong may missed call rin mula kay Jace. 

My laptop has a missed call on her from a W******p app, while my ipad got a missed too, on I*******m.

What's wrong with her at talagang sabay pang tumawag sa tatlong gadgets na gamit ko?  

I was about to send her a message to ask why she called, pero agad itong nag send ng message.

Jacybantot: 

Can you pick me up in our house.. it's 911.

Nang mabasa ko ang message niya agad na nabundol ng kaba ang aking dibdib. Jace might be stupid sometimes, but she isn't a kind of person who would call and message to pull a prank. 

Sinilip ko ang aking pambisig na relo and it's already 9:30 in the morning, siguro naman ay hindi ako ma l-late mamaya dahil dinner time naman ang dating nila medyo mahaba pa rin naman ang oras.

Magpapaalam na lang muna siguro ako kay papa, just in case I came late, he can explain why? I'm not around.

Agad akong nagtungo saking closet para magpalit ng damit at nag ayos ng kaunti. 

I have long hair, and voluminous blonde hair that always flows in soft waves down on my shoulder, giving my natural and effortlessly elegant yet intimidating appearance with a set of my deep blue eyes that has the same eye color as Alexandra Daddario.

And I'm wearing a white long sleeve button-up shirt, buttoned up, and a simple black tank fitted top under the white the sleeve, with a pair of high-waisted denim shorts and a black high type of sneakers to make it look casual and comfortable. 

I didn't bring my shoulder bag and just brought my phone and key car, instead. 

Dali-dali akong bumaba, plano ko pa sana na tawagan na lang si papa habang nasa byahe ako upang magpa-alam, ayaw ko siyang ma disturbo sa kanyang ginagawa. Pero nadatnan ko si papa sa sala na may hawak na phone at mukhang may kausap. 

 “ Papa, pupuntahan ko lang si Jace, may emergency.” pagpapaalam ko, I kiss him on his cheek, “... and just in case you look for me, and they come and I'm nowhere to be found. Ay may idea ka kung nasaan ako. ” 

Nilingon ako ni papa, hindi ko na hinintay pa ang naging sagot niya at lumabas na ako, nagmamaneho ako ni kuya Darwin ng e-bike papunta sa garahe dahil hindi ako sanay sa pag gamit non. Ng makarating ay agad akong bumababa, sinabi ko narin sa kanya na hindi na ako magpapa drive pa dahil sa kanila Jace lang naman ako pupunta. 

Binati ko si Ate Minerva na nagbabantay sa garahe pag pasok ko. Ini-isa kong tingnan ang mga sasakyan na nasa garahe namin, upang mamili ng

gagamitin. And I pick the ranger.

Tatlong buwan na simula ng nabili ito ni papa para sakin. Pero hindi ko pa ito nasusubok ang gamitin kaya naman ngayon ko ito gagamitin. 

Maraming sasakyan na nandito sa garahe, mga 24 mga ito at sa 24 piraso na sasakyan na andito 4 pa lang ang na gagamit ko at pang lima itong rangeri na gagamitin ko ngayon.