Chapter 3

It's already 8;30 in the morning when I woke up. Nagpahatid na lang ako ng pagkain dito sa aking kwarto,dahil panigurado ng tapos na sila papa mag lunch. 

Late na ako nakatulog kagabi dahil tinapos ko pa panoorin ang k-drama sa N*****x na ang title ay ‘ Alchemy Of Soul’, medyo bitin pa nga ako sa season 2.

Matapos kong kumain ay agad koring pinakuha ito sa kasambahay. Lunes ngayon kaya may pasok ako pero dahil night shift ako, marami pa akong oras para maghanda sa pag pasok mamaya. 

3rd college na ako, I'm taking a business management course, since I'm the one who will inherit all my papa and mama’s business. I'm their only heir, walang ibang mag handle non kundi ako. Kaya kumuha ako ng business management na course, plano ko pa nga sana pagsabayin ang pagkuha ng dalawang course. Kung hindi lang hectic ang aking schedule. 

And told that to papa before, and he agreed with it. Iyon raw kung kaya kong pagsabayin ang dalawa. Papa still supports me in everything, even though I know that he doesn't want me to become a lawyer and just focus on business management. 

Delikado raw kasi ang pang abogasya. And I knew that, but I still pursue that because it has always been my dream back then, akala ko kasi kaya ko. Pero wala pa man akong dalawang linggo ng pinagsabay ko ang pagkuha ng business management at law course ay halos mabaliw na ako sa dami ng dapat na pag aralan. 

And it makes me have to drop my plate on law, and just focus on taking business management. Hindi naman ako nawalan ng pag -asa dahil don. Masakit para sakin pero, papa told me that I can still study and be a lawyer if I want to.

Kaya naman plano ko pagka graduate na pagka graduate ko at pagka pasa sa business management. Ay muli akong mag-aaral para ituloy ang pangarap kong pag a-abogada.

Hindi narin ako nahihirapan ron. Kasi sa mga panahon nayon ay maaaring kasal na ako kay Gavin. And I told Gavin about my plan, na which is a good thing dahil hindi siya tumotol sa plano ko. 

He was the real dream guy that every girl would dream for.

He was almost perfect.

Kaya minsan hindi ko maintindihan ang sarili kong bakit parang nagdadalawang isip pa ako sa kanya. Gayong binigay niya halos lahat ng gusto ko, kahit hindi ako humingi sa kanya ay kusa niyang bibilhin o bibigay. Kapag alam niyang gusto o magugustuhan ko.

His love language was spoiling me and giving gifts. At ako naman itong si gift receiver enjoyer na tanggap lang ng tanggap sa lahat ng binigay niya. 

Oo, aminin na natin na green flag si Gavin…kaya napaka labo na magka gusto ba talaga siya sa iba o limingon man lang dahil halos kulang na nga lang ay pumikit siya pag may dumadaan na babae sa harap niya, para lang daw di ko maisip na lilingon pa siya iba. 

I looked at my door when someone knocked. And when I open it ay ‘yong batang kasambahay ang bumungad sakin na may dalang snacks. Nilakihan ko ang pagbubukas ng pinto upang makapasok siya at hindi mahirapan pa dahil sa dala niya. 

“Ma’am,” Nilapag niya ang dala niyang tray sa maliit na babasaging lamesa, “Ipinabatid po ni tiya Teresita. Baka raw po kasi hindi na naman kayo kumain bago pumasok sa paaralan niyo. ”

Napa buntong hininga ako, “What's your name?” 

“ Allen po.” Magalang na sagot niya.

“Allen? Did that even sound like a man's name.”

Nakangiti siyang tumingin sakin, “ Actually, hindi po talaga ma'am. Allen lang po para paikliin ang name ko. Kasi Andrana Liliane Leigh Eudora Novah Bisqueya po talaga ang name ko, naging Allen lang po para paikliin. ”

I look at her in disbelief, gosh! I thought i'm the only one who has a very long name. Meron pa pala, and her name even sounds more expensive than mine. 

“ Are you related to Mr. Arnold Bisqueya? And to the Bisqueya corporation?” I asked, remembering that she mentioned the Bisqueya. 

“ Opo.” Maraha siyang tumango. “ Pag-aari po ng pamilya nila papa ang Bisqueya corporation sj papa rin po ang dating namamahala noung buhay pa siya. At sagot naman po sa tanong niyo. Step-brother po ni papa si Tito Arnold, kaya lang po siya naging Bisqueya dahil inampon siya nina lolo. ”

Nangunot ang noo ko sa sinabi niya, “ If he's not a real Bisqueya why is he handling the corporation when it should be you…since you were the rightful heir of it. At nasa dugo mo ang pagiging totoong Bisqueya?” Curious na tanong ko.

“ Masyado pong ganid si tito, ayaw niya na ako ang mamahala dahil hindi ko kaya at masyado pa raw akong bata, wala pang alam. Ng sinubukan kong ihandle ang corporation nagalit siya sakin at pinalayas ako dahil pakialamera daw ako… at ang kagaya ko raw ay hindi nararapat maging kasapi o magkaroon ng mana.” 

Hindi ko maiwasang makaramdam at pagkainis, awa para sa kanya at inis para sa tyohin niyang ganid. 

The first time I saw her. I know that she didn't come from a middle class of family. Dahil sa paraan ng kanyang pagkilos, pananalita at kabuuan. Makinis ang kanyang balat na mukhang alagang-alaga , na kasing kulay ng gatas. She's stunning as will. 

“So nana Teresita's is not your relatives?” Muling tanong ko,

Umiling siya, “ Dating alaga po ni Nana Teresita si Mommy, kaya nakilala ko siya, at tinuturing ko po siyang kamag-anak dahil para sakin pamilya siya. ” 

Napatitig ako sa kanya. “ Starting today you will be assigned here in my room. “ Her eyes widen at my words and roamed her eyes into my whole room. “You will be cleaning my room, that is your only job. Hindi kana tatangap ng kahit anong trabaho mula sa iba. Tell that to Nana Teresita, para masabi niya sa iba at hindi kana bigyan ng ibang gawain.”

I also roamed my eyes into my room, “ I’ll double the payment of your salary, and you can have your day off every sunday. It will be your day. Don't worry because even your dayoff will be included in the payment.” 

Gulat siyang napalingon sakin, “ Hala?! Ma'am hindi poba parang ang unfair non? Nakapag day off na nga po ako tuwing linggo tapos kasali pa po yon sa may bayad? Eh malaking bagay na nga po sakin ang magkaroon ng day off. Dahil halos lahat ng katulong na andito ay 1 o 2 beses lang po kung mag day off, tapos kung minsan half day pa.” 

I look at her. I don't know but she should be at least thankful? Dahil kung iba pa siguro ay nagtatalon na sila sa tuwa. She seems to be, oh gosh! Is she this kind?! Will she look harmless, innocent and stupid. 

She should thanks me for my offer. And gosh! Where is unfair on it?! I'm being fair in here. Can't she fucking see that my room is the whole 4th floor and it's freaking big like, that it could pass as a condominium. Idagdag mo pang pagod pag lakad mula sa 1st floor papunta rito, dahil hindi naman abot ang escalator sa floor ng kwarto ko.

And yet she's telling me it's unfair?! This stupid girl! 

Didn't she even know that it takes 1-2 days because she could finish cleaning my room? I'm just giving her a favor. Sunday will be her rest day since she will be cleaning my room everyday. She will get tired of it. Kaya gusto ko kahit sa day off niya may bayad. 

“ Okay, get out of my room.” I dismissed her.

She must leave my room bago pa ako sumabog sa inis. 

Gosh! She's unbelievable! I get that she's a kind girl, but I can't believe that she has pride. That it's hard for her to thank me for my kindness. 

Hindi na siya makakahanap ng amo na pati day off niya ay may bayad.

And why did I even offer her that? Do I pity her? She looks innocent and fragile but she seems to be a strong girl that doesn't need pity. 

And I don't pity her.

Tingnan ko ang laman ng tray na nilapag niya sa lamesa. I sat on the chair and slowly ate those. After I eat, my forehead knots when I see a pink piece of paper under the plate. I took a look at it, and there's a word that's written.

 Enjoy sa pagkain ma'am. =⁠_⁠=

That was the word that written on it. Maganda ang pagkaka sulat kamay nito at kahit walang nakasulat na pangalan kung kanino galing ito ay alam ko kung sino ang nagsulat nito.

A small smile formed into my lips as soon as I red it back again. Nilagay ko sa ilalim ng cabinet yon.My father taught me to appreciate every small thing. So I will keep this one, since I appreciate her effort. 

Alarm ⏰ (Sounds) 

Napatingin ako sa aking side table ng tumunog mula roon ang aking alarm clock. It time for my night shift class. 

I left the tray on thee table, and went into the bathroom to take a bath again. After taking a bath, I went into my closet to took my uniform and wear it. Its a navy blue skirt that 3 inch above the knee at isang white long sleeve na may blazer, and there' also a navy blue bowtie. Medyo may kaiklian ang aking sout na palda, litaw na litaw rin ang aking kaputian dahil sa kulay nito.

Kinuha ko ang aking black 5 inches school shoes. I braid the both of my hair. Kinuha ko ang bag na laging ginagamit sa pag pasok sa skwela. 

I smiled at my reflection in the mirror. I couldn't help but to smile seeing my face, it's normal, for me, to get attractive at yourself, to your own beauty. 

I went down, plano ko sana magpa alam kay papa kung sakaling andon siya pero walang ibang taong andoon kundi ang mga kasambahay lang. Kaya dumiretso na ako palabas ng bahay at nagpa drive kay kuya darwin papuntang garage. 

Agad akong bumababa sa e-bike ng makarating, at napataas ang aking kilay ng makita roon si Almirah na kahit nakatalikod ay alam ko na siya agad. Mukhang may ini-intay siya.

Naglakad ako papalapit ron binati ko mona si ate Minerva. 

Nilingon ko ang nakatayong si Almirah na ngayon ay nasa mga nakaparada na sasakyan ang mata. 

Tumikhim ako upang mabaling sakin ang atensyon niya at hindi naman ako nabigo ron. “Are you waiting for someone?” 

Nahihiya siyang ngumiti sakin. “ Sabi kasi ni papa pwede sabay raw ako sa pag pasok mo ate. Since hindi ako pwedeng makigamit ng sasakyan ng walang permiso galing sayo. ” 

Napataas ang aking kilay sa sinabi niya, hindi roon sa sinabi niyang sakin siya sasabay kundi sa pag tawag niya sa papa ko na papa. Hindi ko alam bakit pero medyo nakaramdam ako ng inis, kahapon lang niya halos nakilala si papa ko? At nakasama pero ang bilis niya naman ata.

Nakiki — papa pa talaga sa papa ko. 

Iniling ko ang aking ulo. 

She is my sister now, since her mom is my father's new partner and soon they will get married, I'm pretty sure about that. Kaya magiging official step-mother ko ang mommy niya. But even if they got married, there's no way I would call her mom as mom. 

Kinalma ko ang aking sarili. I'm a head older than her, and just what I said last night. I will be her ate, and as an ate I have to be a good role model to her. I can't show her my bitchy attitude. As I ate I have to adjust. 

“ Ayesha hija, andyan si sir Gavin sa labas.” Napatingin ako sa bagong dating na si Kuya Manding. “Sabi niya ay siya na raw maghahatid sayo papasok. ”

Among the drivers and personal drivers that we have, he is the only one who always calls me by my name. And he's the only one who I let call me by my name. 

Matagal na siyang driver namin kaya naman tiwala ako sa kanya at parang pangalawang tatay ko narin.

I took my phone on my pocket to check if there's any message from Gavin. Pero wala naman, nakalimotan ko rin siyang e-message kanina dahil sa nag charge ako. Nakalimotan ko kasing mag charge kagabi. 

I looked at Almirah na ngayon ay nakatingin sakin na may kakaibang ekspresyon sa mga mata. “ Hindi kita masasabay sakin, sorry Almirah. Gavin is here, and his outside waiting for me. He will be the one who will drive me to the university.” hindi ko alam kung guni-guni ko lang ba ang nakita kong pagdaan ng inggit sa mata niya.

“ Kuya Manding, can you please drive Almirah to her school? And can you fetch her too narin, later?” Sabi ko, at nagsimula maglakad palabas.

Pagkalabas ko palang ay tanaw kona agad ang magarang sasakyan niya. Binilisan ko ang hakbang papalit at agad na binuksan ang pintoan ng frontseat ng makarating sa tapat nito.

“ Did I make you wait for too long?” I ask as soon as I entered into his car. 

At pagka pasok ko palang ay nalanghanp kona agad ang kanyang pabango, his perfume were not that strong kaya hindi ito masyadong masakit sa ilong. 

“ No.” Umiling siya at sinimulang paandarin ang sasakyan.

Naging tahimik ang byahe namin ng bigla siyang nagsalita. 

“Did you change your perfume?” Napakurap ako at napalingon sa kanya dahil sa naging tanong niya.

“ What do you mean that I changed my perfume?” Takang tanong ko saka bahagyang inamoy ang sarili.

“ We been together from years. And I know you for so long. So im sure you change your perfume, and that is not how you smell like last night. ” Sagot niya habang nasa daan ang tingin.

Nangunot ang noo ko, I check my bag, kinuha ko ang perfume na dala ko na ginamit ko pang spray, tiningnan ko ‘yon. At napa-awang ang aking labi ng masaba ang flavor nito. Vanila scent parin naman ang flavor niya pero vanila-ice cream flavor ito.

Hindi katulad ng perfume na lagi kong ginagamit na vanilla sweet.

Napatingin ako kay Gavin saglit niya akong tinapunan ng tingin bago bumalik ulit sa daan.

Hindi ko man lang napansin na iba pala ang perfume na gamit ko. Siguro kasi dahil pareho na vanilla kaya halos magkasing amoy lang. 

And even my perfume scents if knows it. Ganito niya ba ako ka kilala? 

“ Lugaw kaba love?” he suddenly asked, making me stop.

Nilingon ko ang naka-ngising si Gavin. “Hindi, bakit?”

“ Kasi bagay ka sa etlog ko,” Humalagpak siya ng tawa sa sagot niya. 

Bagay na nakapag pangiwi sakin, Kailan pa siya naging ganito ka korni? Nakalimutan niya na naman bang uminom ng gamot? Kaya umatake na naman ‘yung sayad niya sa utak?

Hindi na ako muling nag-salita pa at saglit napa isip,Something was off.

 “ Alam mo kung meron mang maswerteng lalaki na nabubuhay ngayon sa mundo, siguro ay ako na’yon. I can't ask God for more. Because he already gives me what I want in my life… and that is to finally have you in my arms…having you is more than enough.” Biglang bawi niya.

“...you don't know how proud I am to be yours. Hindi mo alam kung gaano ako kasaya na meron akong ikaw sa buhay ko, Aye.” 

Napatitig ako sa kanya and I couldn't help but to I smiled at his words.

He stop the car and held my hands. “ Kaya pangako ko papakasalan kita, ihaharap kita sa altar. Sabay nating tutulaparin ang mga plano na binuo

natin. Dahil kung meron mang magandang nangyari sa buhay ko ‘yon ay ikaw. ”

 Dinala niya sa kanyang labi ang aking kamay saka marahan na hinalikan ang parti kung nasaan ang sing-sing na bigay niya sakin. “ Subrang tanga ko na lang kung papakawalan pa kita. ”