เรื่องราวระหว่าง พี่สาว และ น้องชายข้างบ้าน ที่มีโอกาสได้กลับมาใกล้ชิดกันอีกครั้ง
ดูเพิ่มเติมCRUSH ON YOUตอนพิเศษ 2 3 ไอ้ไนน์เรียกไปเล่นเกมที่บ้าน… เพราะไม่มีอะไรให้ทำ ผมก็สะบัดตัวออกจากผ้าห่มเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อที่จะใช้วิธีปีนระเบียงข้ามไปบ้านข้าง ๆ แบบที่ชอบทำเป็นประจำ ก็ขี้เกียจจะไปเข้าทางประตูหน้ารั้วนั่นแหละ และเพราะทำแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร… คนที่เปิดประตูเลื่อนให้ทันทีที่ผมเคาะเรียกก็เลยไม่ได้แปลกใจอะไร นาอยู่ในชุดนอนแล้วเหมือนทุกวันในตอนหัวค่ำ แต่ดูเหมือนวันนี้เจ้าตัวเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จสังเกตได้จากเรือนผมที่เปียกหมาด กลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วห้องจนผมใจเต้นขึ้นมาอีกครั้ง แม้ว่าเราจะไม่ได้สนทนาอะไรกัน แต่แค่เห็นหน้าพี่สาวข้างบ้านวันละหลาย ๆ รอบ… มันก็โคตรจะกำไร… ก็คนที่ชอบอยู่ห่างออกมาแค่ระเบียงกั้นแค่นั้นเอง “มีข้าวอยู่ในครัวนะ ถ้าไทหิวก็ตักกินได้เลย” เสียงหวานเอ่ยบอกก่อนที่ผมจะเดินผ่านห้องออกมา ได้ยินเสียงไอ้ไนน์กำลังตะโกนลั่นอาจจะเพราะแพ้ตาในเกมที่กำลังเล่นอยู่ “แล้วนากับไอ้ไนน์กินรึยัง?” “กินแล้ว แต่เจ๊ทำเผื่อไทด้วยไง คุณป้ายังไม่กลับใช่ไหม?” “อืม…” “ลงไปกินเลยก็ได้ เดี๋ย
CRUSH ON YOUตอนพิเศษ 1เจ็ดปีก่อน 1 “แดกข้าวยัง?” “ยัง แม่ไม่อยู่” “เจ๊นาทำข้าวเช้าไว้ให้ มึงเข้ามากินก่อนดิ” “…” ผมชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้แสดงอะไรออกไปมากกว่าการเดินตามคนที่เป็นเพื่อนสนิทมาตั้งแต่เด็กแบบไอ้ไนน์เข้าบ้านหลังที่อยู่ติดกันกับบ้านของผมเองไปด้านใน กลิ่นหอมของไข่เจียวลอยมาเตะจมูกทันทีที่เดินเข้ามา ไอ้ไนน์ โยนกระเป๋านักเรียนไว้ที่โซฟาก่อนจะทิ้งตัวลงนั่ง ไม่ได้สนใจอะไรอีกแค่เลื่อนมือถือเล่นก็เท่านั้น มันคงจะกินข้าวเสร็จแล้วไม่ต้องสงสัยเลย เพราะเมื่อนาทีก่อนถ้ามันไม่ได้เอ่ยปากถามมา เราคงจะพากันเดินออกไปขึ้นรถที่หน้าหมู่บ้านเพื่อที่จะไปเรียนกันตามปกติ ผมโยนกระเป๋านักเรียนไว้ที่โซฟาเดียวกับกระเป๋าของมัน แล้วเดินไปจัดแจงตักข้าวกินเองโดยที่ไม่ต้องรอให้ใครเอ่ยขึ้นอีก มันก็เป็นเรื่องปกติมาตลอด ถ้าวันแม่ไม่อยู่ผมก็มากินข้าวที่นี่ได้ เพราะนอกจากจะเป็นเพื่อนสนิทกันแล้ว เราก็ยังเป็นเพื่อนบ้านกันด้วย ถึงจะเป็นแค่อาหารง่าย ๆ อย่างไข่เจียวกับแกงจืดเต้าหู้หมูสับ แต่ผมก็รู้สึกว่ามันอร่อยกว่าร้านข้
CRUSH ON YOUตอนที่ 44 สองปีต่อมา เราแต่งงานกันแล้ว… ตอนนี้ฉันกับไทแต่งงานกันได้ปีกว่าแล้ว และมีลูกด้วยกันหนึ่งคน แต่คนตั้งชื่อลูกกลับไม่ใช่ฉันหรือไทหรอก เป็นไนน์ต่างหาก… คุณป้าสมรกับคุณลุงรัตน์ย้ายไปอยู่บ้านที่เพิ่งซื้อมาเมื่อปีกลายได้สักพักแล้ว ตอนแรกก็ดูเหมือนว่าจะให้ไทไปอยู่ด้วยกัน นั่นรวมถึงฉันกับลูกก็ด้วย แต่เพราะบ้านหลังนี้ไม่มีคนอยู่ ประกอบกับไนน์ก็ยังอยู่ที่บ้านหลังข้างกัน สุดท้ายแล้วเราเลยตัดสินใจที่จะอยู่ที่นี่ต่อเพื่อไม่ให้น้องชายคนเดียวของฉันรู้สึกเหงาเกินไป ส่วนพ่อแม่ฉันตอนนี้ก็ยังคงไปปลีกวิเวกอยู่ที่เชียงใหม่เหมือนเดิม จะบอกว่าไปชั่วคราวก็คงจะไม่ถูกนัก เพราะดูท่าทางจะไปลงหลักปักฐานที่นู่นแบบจริงจัง ซึ่งทั้งฉันและไนน์ก็เห็นด้วย เพราะว่าสุขภาพแม่ดีขึ้นเยอะหลังจากย้ายไปอยู่ที่นู่นเพียงไม่กี่ปี ตอนนี้บ้านแฝดสองหลังก็เลยเหลือแค่เราสามคนที่ก็ยังเดินเข้า ๆ ออก ๆ บ้านของกันและกันเหมือนเคย เพิ่มเติมคือมีลูกสาวตัวน้อยของฉันเพิ่มมาอีกคน และดูเหมือนคนที่ขัดขวางการคบกันระหว่างฉันกับไทในตอนแรกแบบไนน์จะรัก ‘ลูกหมี’ มากเป็นพิเศษ
CRUSH ON YOUตอนที่ 43 หลายเดือนต่อมา ในขณะที่ฉันกำลังงัวเงียตื่นเพราะถูกคนบางคนกวน แต่คนกวนดูเหมือนจะตื่นเต็มตามานานแล้ว เพราะนัยน์ตาสดใสที่กำลังเงยมองกันอยู่เป็นประกายวาววับ ผ้าห่มผืนหนาถูกสะบัดออกทันทีที่ฉันลืมตาขึ้นมอง ไทที่กำลังลากลิ้นเลียตรงกึ่งกลางร่างกายยังคงทำสิ่งที่ทำอยู่ต่อโดยไม่ได้สนใจอาการติดขัดของฉันเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะเวลาผ่านมานานพอสมควร ฉันเลยไม่ได้ตัวสั่นเป็นลูกนกเหมือนเมื่อก่อน เราค่อนข้างติดกันในเรื่องนี้ไม่มากก็น้อย พักหลังมาไทแทบจะไม่ยอมนอนบ้านตัวเอง เอาแต่มานอนด้วยกันกับฉันแทบทุกวัน และมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกอีกที่ฉันต้องตื่นมาเพราะโดนเด็กมันกำลัง ‘เลีย’ ความรู้สึกหวามไหวทำให้ฉันร้องครางออกมาเบา ๆ เรียวนิ้วคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาเอาใจกันเริ่มที่จะสอดเข้ามาพร้อมทั้งขยับผ่านความอ่อนนุ่มที่แค่ฟังจากเสียงก็รู้ได้ในทันทีว่ามันคงจะแฉะน่าดู หลังจากผ่านไปสักพักไทก็ผละตัวขึ้นมาหากัน แต่ยังคงไม่หยุดหมุนควงเรียวนิ้ว ริมฝีปากร้อนทาบทับลงมาบรรจงจูบ เราสองคนนอนกอดกันในสภาพเปลือยเปล่า ขนาดว่าเมื่อคืนก็ทำไปแล้วหลายรอบ แต่ดูเ
CRUSH ON YOUตอนที่ 42 สองชั่วโมงต่อมา หลังจากเรายกอาหารมากินกันที่บ้านไท และเปิดเหล้าไปได้สองรอบทุกคนก็เริ่มที่จะเมา เสียงพูดคุยยังดังต่อเนื่องอย่างสนุกสนาน ถึงฉันเองก็สนุกไปด้วยเพราะตอนนี้เรากำลังเล่นเกมกระดานกัน ใครแพ้ก็แค่ดื่มเพียวไปหนึ่งช็อต และมันแย่ตรงที่ฉันแพ้แทบจะทุกตาเลย… “เจ๊ดื่มได้” ฉันหัวเราะแล้วดึงเอาแก้วช็อตกลับมาหลังจากที่ไทพยายามแย่งไปกินแทน “เดี๋ยวก็เมา” คนข้าง ๆ ส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วย “วันนี้เมาได้ พรุ่งนี้เจ๊ลางาน” “หืม?” “ก็คิดอยู่แล้วว่าวันนี้คงต้องเมาแน่ ๆ” ฉันขยายความให้น้องมันฟัง ไทไม่ได้ตอบอะไรแค่ยิ้มออกมาแล้วหอมแก้มโชว์เพื่อนเป็นรอบที่ล้าน คนอื่นคงจะชินกับความสัมพันธ์แบบถึงเนื้อถึงตัวกันแบบนี้แล้วก็ไม่มีใครสนใจอะไร ก็ถ้าจะมีก็คงมีแค่คนเดียว ฉันไม่โกรธหรอกที่เตยชอบไท… ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะชอบใครก็ได้ทั้งนั้น แต่มันก็อดที่จะอึดอัดไม่ได้ ในเมื่อสายตาน้องมันเอาแต่มองมาไม่หยุด และคงมีแค่ฉันคนเดียวที่เห็นเหมือนเดิม เพราะคนอื่นก็ไม่ได้สนใจอะไร ออด! เสียงกริ่งห
CRUSH ON YOUตอนที่ 41วันต่อมา วันนี้เป็นวันเกิดไท… แต่ตลอดทั้งวันเจ้าตัวไม่พูดอะไรเลย แต่ถึงไม่พูดฉันก็จำได้อยู่ดี แม้หลายปีที่ผ่านมาจะไม่ได้เจอกันในวันเกิดไทเลยก็ตาม ตอนแรกก็ว่าจะให้ของขวัญง่าย ๆ แต่เพราะต้นทักแชตมาหาตั้งแต่เช้า ทำให้ต้องเปลี่ยนแผนใหม่ เราตกลงกันว่าจะเซอร์ไพรส์วันเกิดไทตอนดึก ๆ เพราะตอนเย็นคงทำไม่ได้ ไม่งั้นคงมีพิรุธเพราะถึงยังไงไทก็มารับกันที่ทำงานอยู่ดี ฉันเตรียมของขวัญเอาไว้แล้วตั้งแต่เมื่อหลายวันก่อน มันก็เป็นแค่ของใช้ธรรมดา ๆ ทั่วไปนั่นแหละ แต่ที่ตั้งใจจะทำจริง ๆ ก็คือทำเค้กให้เจ้าตัว ตอนนี้ก็เลยบอกไทไปว่าง่วงขอนอนพักก่อน น้องมันจะได้ไม่เห็นว่าฉันแอบทำอะไร ไนน์กำลังเตรียมตัวกลับไปอยู่กับเพื่อนเหมือนเดิม ขณะที่ฉันวุ่นวายอยู่กับการทำเค้กก็ได้เห็นร่างสูงของน้องวิ่งวุ่นเก็บข้าวเก็บของ บรรยากาศในบ้านกลับมาเป็นปกติเหมือนก่อนหน้านี้ และบางทีอาจจะดีขึ้นด้วยซ้ำ หลังจากที่เมื่อคืนฉันแอบดูน้องชายทั้งคู่ที่ชั้นสองอยู่นานจนเกือบโดนจับได้ ก็มั่นใจได้ว่าตอนนี้ไนน์ยอมเปิดใจให้ไทแล้ว มันคงเป็นเรื่องน่ายินดีกว่าการที่ฉันคบกับไทเสียอ
CRUSH ON YOUตอนที่ 40 TAI TALKS นาขึ้นไปข้างบนนานแล้ว แต่ตรงนี้ยังไม่มีใครเริ่มบทสนทนาขึ้นก่อนเลย ผมกับไอ้ไนน์นั่งมองกันเงียบ ๆ อยู่หลายนาที ที่นาบอกว่ามันดูใจอ่อนลงแล้วก็น่าจะเป็นเรื่องจริง ถึงสีหน้าจะยังติดกวนตีนอยู่นิด ๆ แต่การที่แม่งไม่เดินหนีไปนี่ก็ถือว่าโคตรดีแล้ว “แดกดิ…” และหลังจากนั่งจ้องกันจนเกือบจะได้ลูกก็น่าประหลาดใจที่อีกคนเป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน “…” ผมรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อย เพราะนี่คงเป็นครั้งแรกจริง ๆ หลังจากที่ไม่ได้คุยกันมานาน และมันเป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน “มันมีแต่ของโปรดกูอะนะ… ฝืนใจหน่อยละกัน…” “…” ประโยคถัดมาของมันทำเอาผมเกือบหลุดหัวเราะ คนที่โตแต่ตัวทำหน้าเหนือกว่ายังกับเป็นเด็ก แต่สีหน้ากวนตีนนั่นก็ดูเปื้อนยิ้มอยู่ในที ก็ตลกดีที่เราสองคนมีผ้ากอซปิดแผลอยู่บนหน้าคนละจุดสองจุด แล้วมานั่งกินข้าวด้วยกันแบบนี้ ให้ผมเดานาคงจะไปพูดอะไรสักอย่างที่ทำให้คนตรงหน้าฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ ไม่งั้นมันคงไม่สับสวิตช์ข้ามคืนแบบนี้หรอก เมื่อวานแม่งยังไม่มองหน้ากันเลยด้วยซ้ำ ผมไม่ได้ช่วยมันเพราะหวังผล… แต่เพ
CRUSH ON YOUตอนที่ 39 วันต่อมา ฉันกลับเข้าบ้านมาในช่วงสายของวัน ไม่สนหรอกว่าก่อนหน้านี้จะทะเลาะกับไนน์จนถึงขั้นนั้น แต่พอไทชี้ให้เห็นถึงเหตุผลที่ไนน์ต้องให้ฉันย้ายไปนอนที่บ้านข้าง ๆ ก็เลยพอจะเข้าใจขึ้นมาได้บ้าง ถึงจะยังโกรธที่น้องมันใช้คำพูดที่ดูออกจะรุนแรงไปหน่อย แต่ฉันมันไม่ใช่พวกใจแข็งอะไรอยู่แล้ว อีกอย่าง… ฉันยังไม่ได้เข้ามาดูอาการไนน์เลย รถยังคงจอดสนิทนิ่งอยู่หน้ารั้วแสดงว่าเจ้าตัวไม่ได้ไปไหน เพื่อน ๆ ของไนน์เองก็คงจะพากันกลับไปตั้งแต่เมื่อคืน ฉันเดินเข้ามาในบ้านด้วยความรู้สึกที่ว่าต้องคุยกับไนน์ให้รู้เรื่อง ไม่งั้นคงไม่เป็นอันทำการทำงานแน่ ๆ ทั้งเรื่องที่น้องมันไปมีเรื่องจนถึงขั้นมีคนบุกตามมาถึงบ้านขนาดนี้ รวมถึงเรื่องไทเองก็ด้วย ถึงจะไม่รู้ว่าคำตอบจะเป็นยังไง จะเหมือนเดิมหรือเปล่า… แต่ฉันก็จะลองดู จะให้ไทพยายามอยู่คนเดียวได้ยังไง… พอเปิดประตูห้องนอนของไนน์ออกก็พบว่าร่างของเจ้าของห้องกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง สภาพห้องเละเทะเหมือนทุกครั้งที่ได้เข้ามานั่นแหละ ฉันชินแล้ว พอเดินเข้าไปทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง คนที่นอนอยู่ถึงได้ขยับ
CRUSH ON YOUตอนที่ 38 หนึ่งชั่วโมงต่อมา “ให้ไทเข้าไปส่งไหม?” คนตัวโตที่เอาแต่เดินกอดกันมาจนถึงหน้าบ้านคลอเคลียถาม แต่เพราะฉันเห็นว่าชั้นล่างของบ้านตัวเองยังคงมีไฟเปิดอยู่ก็เลยส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่ต้องหรอก ไทไปนอนได้แล้ว” “จริง ๆ นานอนกับไทก็ได้” “…” “โอเค… ฝันดีนะครับ” เมื่อเห็นว่าฉันไม่ตอบน้องมันก็ไม่เซ้าซี้ต่อ ทำเพียงแค่ก้มลงมาหอมแก้มกันเท่านั้น จนกระทั่งฉันเดินเข้ามาในรั้วแล้วไทก็ยังยืนเท้าแขนสองข้างมองมาจากรั้วอยู่อย่างนั้น ฉันหันกลับมาเปิดประตูเข้าบ้านด้วยความรู้สึกหนักอกอีกครั้ง ไนน์ต้องรู้แน่ว่าหลายชั่วโมงที่ผ่านมาฉันอยู่บ้านไท และมันก็น่าอายที่ต้องยอมรับว่าตอนนี้ฉันกับไทติดกันมากในเรื่องเซ็กซ์ ตั้งแต่กลับมายันตอนนี้ค่อนคืนเข้าไปแล้วเพิ่งจะได้หยุดทำกิจกรรมกันไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อนนี้เอง… น้องมันบอกว่า… เพราะฉันเก็บกดนานเกินไปเลยทำให้ความต้องการสูงขนาดนี้… ไอ้เด็กบ้า… TT^TT แต่อารมณ์หฤหรรษ์ในชั่วโมงก่อนก็เป็นอันต้องเปลี่ยนโหมดกะทันหันแค่เดินเข้าบ้านมาเห็นไนน์กำลังนอนเลื่อนโทรศัพท์เล่นอยู่ที
CRUSH ON YOUCHAPTER 123.30 น. “พรุ่งนี้ผมไปรับเจ๊ที่ออฟฟิศนะ” “อือ” “แล้วเรา… ไปต่อกันดีไหม?” “…” ฉันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องตอนที่โดนสายตาคาดหวังมองกันมาเหมือนทุก ๆ ครั้งที่พูดเรื่องทำนองนี้ ใบหน้าหล่อเหลาคมชัดไปทุกส่วนมองกันอยู่อึดใจก็หันกลับไปแล้วถอนหายใจเบา ๆ เครื่องปรับอากาศบนรถเย็นฉ่ำแต่ฉันกลับมีเหงื่อผุดซึมที่กรอบหน้าเพราะความประหม่า แต่เพราะไม่อยากให้บรรยากาศระหว่างเราอึดอัดมากไปกว่านี้ ฉันเลยจำใจต้องพูดอะไรบางอย่างออกไป “เจ๊ว่าเราไปดูหนังต่อก็ได้…” “อืม… โอเค…” คนข้าง ๆ หันมาฝืนยิ้มให้กันอีกครั้ง ยกมือขึ้นมาลูบผมฉันเบา ๆ ก่อนจะพยักพเยิดไปทางรั้วบ้านที่ปิดสนิทอยู่ ถึงแม้ว่าบทสนทนาในวันนี้จะจบลงด้วยบรรยากาศอึมครึมเหมือนเคย แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่สุดท้ายแล้วฉันก็เลือกที่จะไม่พูดต่อถึงเรื่องที่อีกคนคาดหวัง และเจ้าตัวเองก็คงจะไม่อยากพูดเหมือนกัน “เข้าบ้านเถอะเจ๊” “อือ กลับบ้านดี ๆ นะ” “ครับผม” คนเป็นแฟนคลี่ยิ้มกว้างแล้วขยับตัวเข้ามาหอมแก้มกันฟอดใหญ่ราวกับว่าเมื่อนาทีก่อนระหว่างเร...
ความคิดเห็น