เพียงเพราะความแค้นในอดีต ทำให้คาร์ลินยอมเอาร่างกายเป็นเดิมพัน “เธอแน่ใจแล้วใช่ไหม ว่าจะเอาร่างกายเป็นเดิมพัน?”
View MoreIntro
Blaine Grand Casino (เบลน แกรนด์ คาสิโน) สาวน้อยร่างบางในชุดเดรสสีดำรัดรูปโชว์เรือนร่างนาฬิกาทราย เดินสะบัดขาเรียวบนรองเท้าสนสูงขนาดสี่นิ้วเข้ามาภายในคาสิโนกลับกลุ่มเพื่อนของเธอ สถานที่แปลกตาที่เธอเองก็พึ่งได้เคยเห็นกับตาครั้งแรกทำให้เธอแอบรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย ถึงแม้ภาพลักษณ์ที่คนภายนอกมองเข้ามาเธอจะเป็นผู้หญิงที่ดูสวยสง่า มั่นใจตัวเองในทุกฝีก้าว และอิริยาบถ ทว่าจิตใจของเธอกลับเป็นเพียงเด็กสาวไร้เดียงสาที่อยากรู้อยากลองสิ่งใหม่ๆ เหมือนเด็กสาวในวัยเดียวกันกับเธอ แต่เพราะเกิดมาในครอบครัวที่คุณปู่เป็นมาเฟีย คุณย่าเป็นลูกสาวยากูซ่า อีกทั้งพ่อเธอเองก็ยังเป็นมาเฟียที่น่าเกรงขามทำให้ติดนิสัยชอบวางอำนาจ เอาแต่ใจมาโดยไม่รู้ตัว ถึงอย่างไรนั่นก็เพียงด้านหนึ่งของเธอที่มักจะแสดงออกมาเพื่อป้องกันภัยรอบตัวเท่านั้น ทว่าตอนนี้สิ่งที่กำลังรังแกหัวใจไร้เดียงสาของเธอคงจะเป็นเพราะนิสัยดื้อตาใสของเธอที่แอบหนีออกมาเที่ยวเพียงลำพังกับกลุ่มเพื่อนสนิทโดยไร้ซึ่งบอดี้การ์ดที่พ่อเธอเตรียมเอาไว้ให้ ที่สำคัญสถานที่ที่เลือกมานั้นดันดูอันตรายสุดโต้งกว่าที่เด็กสาวอย่างพวกเธอจะรับมือไหว ทั้งรูปร่าง และโครงหน้าสาวเอเชียที่โดดเด่นทำให้ตั้งแต่เดินเข้ามาทั้งคาร์ลิน และเม็ดฝุ่นต่างถูกสายตามากมายจับจ้องมองให้ความสนใจมายังพวกเธอจนเซเวียร์อดภูมิใจไม่ได้ที่มีเพื่อนสนิทเป็นสาวสวยทั้งสองคน ทั้งสามคนต่างคนต่างที่มาต่างครอบครัว ทว่าก็มาเจอและเป็นเพื่อนสนิทกันตอนมาเรียนต่อฝรั่งเศสช่วงมัธยมปลายสามปีก่อนจนตอนนี้พวกเขาอายุยี่สิบเอ็ดปีแล้วก็ยังเกาะกลุ่มเรียนมหาลัยที่เดียวกันอยู่ดี จนกระทั้งวันนี้เซเวียร์ก็เสนอไอเดียทริปซัมเมอร์ปิดเทอมภาคฤดูร้อนมาเที่ยวประเทศอเมริกา และหนึ่งในสถานที่ที่ควรมาเปิดหูเปิดตาดูสักครั้งนั้นก็คือบอนคาสิโสที่ติดอันดับต้นๆ ของโลกอย่าง เบลน แกรนด์ คาสิโน “แม่งโคตรหรูเลย” เซเวียร์เพื่อนชายหนึ่งในเพื่อนสนิทที่มาด้วยกันอุทานขึ้นด้วยความตื่นตาตื่นใจ “นั้นสิหรูหราเวอร์มากยิ่งกว่าที่จินตนาการเอาไว้สะอีก” เม็ดฝุ่นสาวไทยเพื่อนสนิทอีกคนก็เห็นด้วยกับความคิดของเซเวีียร์มีเพียง คาร์ลิน ที่มองความอลังการของคาสิโนหรูแห่งนี้เงียบๆ ไม่ได้ออกความคิดเห็น หรือแสดงท่าทีใดๆ ออกมา ทว่าในใจกลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างรู้อย่างลองไม่ต่างไปจากเพื่อนของเธอ “ถ้าฉันใช้บัตรเครดิตป๊ะป๋าต้องรู้แน่ว่าแอบหนีมาเที่ยวคาสิโนกัน” คาร์ลินขอความเห็นจากเม็ดฝุ่น และเซเวียร์ เพราะก่อนหน้านี้เธอวางแผนพากันหนีบอดี้การ์ดพ่อเธอออกมาหากใช้บัตรเครดิตรูดที่นี้คงรู้ทันทีว่าเธออยู่ที่ไหน “ฉันเอาเงินสดมาอยู่” เซเวียร์บอก “โล่งอกหน่อย เพราะฉันก็ใช้ที่นี่ไม่ได้เหมือนกันถ้าแม่รู้เอาตายแน่” เม็ดฝุ่นบอกด้วยท่าทางขนลุก เพียงแค่คิดว่าแม่เธอรู้ว่าเธอแอบมาบอนการพนันคงถูกลากกลับไทยในทันที “เล่นขำๆ ไปลุย!” เซเวียร์เดินกอดคอเพื่อนสาวทั้งสองคนเข้าไปด้านในด้วยความคึกคะนองตามประสาวัยรุ่น ทั้งสามคนพากันลองเล่นพนันหลายรูปแบบ โดยส่วนใหญ่ก็จะเป็นเซเวียร์ที่วางเดิมพันมากกว่า เพราะสองสาวแทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรูปแบบการพนันพวกนี้เลย แต่ถึงอย่างนั้นการเป็นผู้ชมอยู่เบื้องหลังก็ทำให้สาวๆ รู้สึกสนุกไม่แพ้กัน “ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” คาร์ลินที่จู่ๆ ก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมากระซิบบอกเม็ดฝุ่นเบาๆ เพราะตอนนี้เซเวียร์กำลังใจจดใจจอกับการวางเดิมพันอยู่จึงไม่อยากรบกวน เช่นเดียวกับเม็ดฝุ่นเองที่ตื่นเต้นกับการรอดูผลเดิมพันทำให้ไม่ได้ใส่ใจคำพูดของคาร์ลินที่กระซิบบอกมากนัก คาร์ลินเดินปลีกตัวออกจากกลุ่มเพื่อนของเธอมาเดินหาห้องน้ำเพียงลำพัง สถานที่ที่ไม่คุ้นเคย และเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวนักพนันทำให้เธอรู้สึกประหม่าอยู่พอสมควร แต่ก็พยายามแสดงสีหน้าออกมาให้เป็นปกติมากที่สุด คาสิโนหรูบนพื้นที่หลายไร่ทำให้การตามหาห้องน้ำของเธอช่างเป็นสิ่งที่ยากลำบาก และกวนใจเธออยู่พอสมควรกว่าจะหาเจอนั้นก็ทำเอาเธอแทบจะไม่อยากเข้าแล้ว หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินกลับออกมาจากห้องน้ำกลับไปหาเพื่อนๆ ของเธอ แต่เดินวนอยู่หลายรอบก็จำทางที่เดินมาไม่ได้เลยสักนิด “อย่าบอกนะว่าหลงน่ะ” หญิงสาวสบถออกมาเบาๆ ให้กับความซื่อบื้อของเธอที่จำทางกลับไปไม่ได้ และความซวยซ้ำซวยซ้อนของเธอก็คือเธอไม่ได้เอาโทรศัพท์มือถือมาด้วย เพราะกลัวว่าพ่อของเธอจะตามสัญญาณมาเจอ เธอตัดสินใจเดินเลาะหาทางไปเลื่อยๆ ระหว่างทางที่เดินหาสายตาก็ไปสะดุดกลับกลุ่มพนันกลุ่มหนึ่งที่กำลังวางเดิมพันกันอย่างดุเดือดจนเธอหยุดดูด้วยความสนใจ อีกสิ่งหนึ่งที่สะดุดตาเธอคือชายหนุ่มผมบลอนทองที่กำลังแสดงแววตาที่ยากจะคาดเดาออกมา ก่อนที่มุมปากหยักได้รูปจะยกขึ้นเมื่อเขาเป็นฝ่ายชนะการเดิมพัน “มีใครอยากวางเดิมพันอีกไหม” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แววตาไร้อารมณ์ของเขายังคงดึงดูดความสนใจของเธออย่างต่อเนื่องจนทำให้ขาของเธอเดินก้าวออกไปข้างหน้าหาเขาโดยไม่รู้ตัว กว่าจะรู้ตัวว่าทำอะไรลงไปสายตาหลายสิบคู่ก็เริ่มเบนความสนใจมาที่เธอโดยไม่ได้นัดหมาย “เธอมีอะไรมาวางเดิมพันล่ะ?” น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามพร้อมกับจ้องมองเครื่องหน้าสมบูรณ์แบบของหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาที่แตกต่างไปจากเดิมเล็กน้อย ราวกับเขากำลังให้ความสนใจในตัวเธอ “ห้ะ? อะไรนะ” คนตัวเล็กรีบเอ่ยถามเมื่อได้สติกลับคืนมา แต่ดูเหมือนจะช้าเกินไปเมื่อตอนนี้เธอเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงที่นั่งฝั่งตรงข้ามเขาแล้ว “ฉันถามว่า…เธอมีอะไรมาเดิมพันกับฉัน หวังว่าคงจะคุ้มค่ากับเวลาที่ฉันจะต้องเสียไปกับเธอนะ” “ฉัน…ฉันไม่มีอะไรเดิมพันกับคุณหรอก” คนตัวเล็กพยายามก้มมองสิ่งของมีค่าในตัวเองที่พอจะวางเดิมพันได้ด้วยความงุนงง “ฉันไม่ได้เอาอะไรมาเลยมีแต่ตัว” คนตัวเล็กพึมพำเบาๆ เพื่อจะสื่อว่าเขากำลังเข้าใจผิด เธอไม่สามารถวางเดิมพันกับเขาได้ “ตกลง” “ตกลงอะไรของคุณ? ฉันบอกแล้วไงว่าฉันมีแต่ตัว” “หมดนี้เดิมพันกับตัวเธอ” “อะไรนะ!” คาร์ลินมองเหรียญตรงหน้าที่แลกเป็นเงินคงมีมูลค่าหลายสิบล้านบาทด้วยความสับสนอยู่พอสมควร ก่อนที่แววตาของเธอจะเปลี่ยนจากความไร้เดียงสาในตอนแรกเป็นแข็งกร้าวขึ้นมาเมื่อรู้ตัวว่าตัวเองกำลังถูกผู้ชายตรงหน้าดูถูกอยู่ “ไม่พองั้นเหรอ ลองเสนอมาสิว่าอยากให้ฉันวางเดิมพันด้วยอะไร” “มีอะไรดีบ้างล่ะลองเสนอมาก่อนสิ เพื่อฉันจะยอมเล่นด้วย” “ทั้งหมดที่เธอเห็นที่นี่ ฉันสามารถเอามาวางเดิมพันให้เธอได้หมดหากเธอต้องการ” ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่ได้ดูเดือดร้อนอะไร ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากันพรางแคนหัวเราะออกมาเบาๆ ด้วยความเย้ยหยันก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามชายหนุ่มผมบลอนทองตรงหน้าด้วยบุคลิกที่หยิ่งทะนงราวกับคนละคนก่อนหน้านี้ “งั้นฉันอยากได้ทั้งหมดนี้เลยทั้งคาสิโนนายมีปัญญาวางเดิมพันกับฉันไหมล่ะ?” ความอยากเอาชนะทำให้คนตัวเล็กท้าทายอีกฝ่ายไปโดยไม่ได้คำนึงถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา “เธอคิดว่าตัวเธอมีค่ามากขนาดนั้นเลยเหรอ?” แววตาดูถูกเหยียดหยามที่อีกฝ่ายมองยิ่งทำให้เธอรู้สึกอยากเอาชนะเขามากขึ้นกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า “ถ้ามีดีแค่ปากฉันก็ไม่เสียเวลาลดตัวเองมาเดิมพันกับนายหรอก” เพราะคิดว่าข้อเสนอของเธออีกฝ่ายไม่สามารถทำได้จึงทิ้งท้ายเอาไว้ด้วยถ้อยคำถากถาง เตรียมลุกพาตัวเองออกจากสถานการณ์ที่ไม่ปกติในตอนนี้ ทว่าจังหวะนั้นเองที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของเธอวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม “ตกลงคาสิโนนี้เดิมพันกับตัวของเธอ” —————————— โทรตามป๊ะป๋าครามมาช่วยทันไหมน้อนคาร์ลิน🥹 พ่อรู้พ่อเอาตายนะคะ พ่อยิ่งหวงลูกสาวอยู่🥹 ฝากเอ็นดูน้องคาร์ลินลูกพ่อคราม จาก สาวใช้มาเฟียตาบอดด้วยนะค่า❤️Episode 16 เรื่องราวในอดีตคาร์ลินเดินมาหยุดอยู่ที่ประตูรถ ก่อนจะเอี้ยวตัวหันกลับไปเหลือบมองเจโรมที่ยืนอยู่ภายในบ้านเพียงนิด เพื่อกล่าวอะไรบางอย่างกับเขาเป็นการทิ้งท้าย“อ้อ แล้วเรื่องทะเบียนสมรสน่ะถ้าอยากได้ลูกสาวที่ทำให้ครอบครัวคุณพังพินาศเป็นเมียจนตัวสั่นจะไม่หย่าก็ได้นะ ต่อให้ที่ผ่านมาครอบครัวของคุณจะคอยลอบกัดครอบครัวฉันไม่ยอมปล่อยอยู่ตลอดก็ตาม เพราะว่าสำหรับฉันคุณก็เป็นได้แค่หมาพันธุ์ไซบีเรียนเท่านั้นแหละ ดูจากความสามารถไม่น่ากลายมาเป็นหมาป่าลอบกัดฉันได้” ริมฝีปากเล็กยกยิ้มมุมปากเบาๆ ก่อนจะก้าวขาเรียวเข้าไปนั่งรอพ่อกับน้องชายเธอในรถพ่อลูกทั้งสามคนพากันกลับมายังโรงแรมที่มีเม็ดฝุ่นกับเซเวียร์รออยู่ ทั้งสองคนเดินมาหาคาร์ลินด้วยใบหน้าเลิ่กลั่ก เพราะยังขนลุกกับการมาของอาคิราไม่หาย โดยเฉพาะน้องชายของเธออาคินที่รอบนี้ถอดแบบพ่อมาเต็มๆ“ทำไมเมื่อคืนไม่กลับ”“บอกแล้วไงว่าไปเล่นกับลูกหมามา” คาร์ลินตอบกลับคำถามของเม็ดฝุ่นด้วยใบหน้ายิ้มแย้มก่อนที่ทั้งสองคนจะเริ่มเห็นร
Episode 15 โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญคาร์ลินส่งสายตามองไปยังเจโรมพยายามสื่อให้เขาหยุดพูดจาเพ้อเจ้อออกมา เนื่องจากเธอรู้ดีว่าพ่อเธอทำได้มากกว่าแค่ขู่แน่นอน“พูดจาเพ้อเจ้ออะไรน่ะ อยากตายจริงๆ รึไง” คาร์ลินบ่นเสียงแหลม เธอพยายามขืนตัวออกจากพันธนาการของลูกน้องพ่อเธอที่จับตัวเธอเอาไว้ไม่ให้เข้าไปช่วยเจโรม“เพ้อเจ้อตรงไหนฉันพูดจริงต่างหาก เธอบอกว่าพ่อเธอเป็นมาเฟียไม่ใช่เหรอ เพราะงั้นฉันถึงต้องคุยภาษามาเฟียกับพ่อเธอไง” เจโรมยกยิ้มมุมปากด้วยท่าทีสบายๆ ดูไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจอะไรกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย“ภาษามาเฟียกับภาษาหน้าตัวเมียมันต่างกันนะ” อาคินตอบกลับเสียงเรียบแววตาของหนุ่มน้อยที่พึ่งจะเริ่มแตกเนื้อหนุ่มได้ไม่นานแข็งกร้าว และนิ่งสงบต่างกับวัยรุ่นในวัยเดียวกันอย่างสิ้นเชิง“งั้นบอกหน่อยสิว่าภาษามาเฟียที่นายใช้มันเป็นยังไง?” เจโรมเลิกคิ้วหนาขึ้นพลางยกยิ้มมุมปากราวกับเอ็นดูท่าทางขึงขังของอาคิน ก่อนจะพยายามลุกขึ้นยืนด้วยขาเพียงข้างเดียวอีกครั้ง
Episode 14 พ่อมาตามหลังจากผ่านบทรักที่เร่าร้อนมาหลายบทติดต่อกันร่างกายบอบบางของหญิงสาวก็ไม่สามารถรับไหวได้อีกต่อไปทำให้เธอผล็อยหลับไปบนเตียงนอนที่เต็มไปด้วยคราบน้ำรักตลอดทั้งคืน คืนนั้นเธอจึงไม่ได้กลับไปพักที่โรงแรมตามที่เจโรมตั้งใจเอาไว้แสงแดดยามเช้าที่เล็ดลอดผ้าม่านเข้ามากระทบเปลือกตาบางทำให้คาร์ลินที่กำลังนอนหลับตาพริ้มงัวเงียตื่นขึ้นมาอย่างไม่มีทางเลือก และอีกหนึ่งสิ่งที่ทำให้เธอต้องจำใจตื่นขึ้นมาก็คือเสียงเอะอะโวยวายที่ดังอยู่ด้านล่างเธอพยายามดันตัวลุกขึ้นด้วยความยากลำบาก ทันทีที่เคลื่อนไหวร่างกายความเจ็บปวดก็แล่นเข้าสู่ร่างกายทันที แต่ก็พยายามฝืนร่างกายเดินไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวมใส่ก่อนเดินออกจากห้องนอนลงบันไดมาด้วยความทุลักทุเล แต่แล้วขาทั้งสองข้างก็พลันหมดแรงขึ้นมาทันทีที่เดินลงมาเจอแขกผู้มาเยือนที่ยืนประจันหน้าอยู่กับเจโรมหน้าประตูบ้าน“ป๊ะป๋า!!!” คาร์ลินตะโกนออกมาด้วยความตกใจรีบเดินไปหลบอยู่หลังเจโรมด้วยท่าทางตื่นตระหนก โดยเฉพาะสายตาที่อาคิรามองมายังชุดที่เธอสวมใส่อยู่ หนำซ้ำร่องรอยร
Episode 13 คืนร้อนเจโรมฉวยโอกาสระหว่างที่คนตัวเล็กกำลังให้ความสนใจกับบทสนทนาดันเอาหัวเห็ดปลายบานเข้ามาในช่องทางรักคับแคบ ปลายเท้าเรียวจิกเกร็งลงบนผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่มือเรียวจิกเส้นผมของชายหนุ่มเพื่อระบายความเจ็บปวดที่ได้รับจากการรุกล้ำของลำกายใหญ่“อื้อ!…จะ…เจโรมฉันเจ็บ” หญิงสาวเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าริมฝีปากหนาโน้มลงมาจูบบนหน้าผากมนเป็นการปลอบโยน“ทนอีกนิดนะเด็กดี” ชายหนุ่มกระซิบบอกข้างใบหูขาวสะอาดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เพราะเขาเองก็รู้สึกปวดจากการตอดรัดของช่องทางรักคับแคบไม่ต่างกันทั้งที่พึ่งนำเข้าไปได้เพียงแค่ส่วนหัวเท่านั้น“อื้อ” คนตัวเล็กครางตอบรับในลำคอเบาๆ ใบหน้าหวานแดงระเรื่อด้วยความทรมานทั้งเร่าร้อนจนอยากจะปลดปล่อยออกมา แต่ก็ทรมานราวกับร่างกายจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆหลังจากพยายามปรับตัวให้เข้ากับร่างกายของหญิงสาวอยู่ครู่หนึ่งเจโรมก็เริ่มดันแก่นกายใหญ่เข้าไปในช่องทางรักคับแคบอีกครั้ง ยิ่งดันเข้าไปลึกเท่าไหร่กลิ่นคาวเลือดก็ค่อยๆ ลอยฟุ้งอ
Episode 12 เจ้าหญิงน้อยเจโรมมองใบหน้าทะเล้นของสาวน้อยตรงหน้าด้วยความเอ็นดู ก่อนจะมอบจูบที่เร่าร้อนดุดันให้เธอเป็นรางวัล ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนวนมาบีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองข้างสลับกันไปมา ใบหน้าหวานเชิดขึ้นด้วยความรู้สึกเสียวซ่านร่างกายดิ้นพล่านไปมาเมื่อถูกอีกฝ่ายปรนเปรอ โดยเฉพาะริมฝีปาก และปลายลิ้นอุ่นร้อนที่พรมจูบมาทั่วเรือนร่างของเธอร่างบางถูกจับพลิกให้กลับไปนอนอยู่ใต้ร่างหนาดังเดิม เจโรมตั้งใจดูดดุนผิวอ่อนจนเกิดเป็นรอยรักกลีบกุหลาบแดงช้ำไปทั่วร่างเพื่อตั้งใจทิ้งรอยรักเอาไว้ย้ำเตือนคนตัวเล็กว่าเธอได้เป็นเมียของเขาทั้งในทางนิตินัย และพฤตินัยอย่างสมบูรณ์แล้ว“อื้อ! เจโรม~” ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันแน่น เมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนลากผ่านไหล่มนลงมาดูดดุนปลายถันขาวอมชมพูทั้งสองข้างของเธอสลับกันไปมาจนแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ มือเรียวขยุ้มเส้นผมสลวยสีบลอนด์ทองเพื่อระบายความเสียวซ่านที่แผ่กระจายไปทั่วร่าง“ฉันชอบน้ำเสียงเวลาเธออ้อนฉันแบบเมื่อกี้จัง” ใบหน้าคมคายละความสนใจจากปลายถันตรงหน้าขึ้นมากระซิบบอกบริเวณ
Episode 11 คนคุมเกมปลายจมูกโด่งคมเลื่อนผ่านใบหูขาวสะอาดมาที่เรือนแก้มใสที่เจือด้วยสีแดงระเรื่อมาหยุดอยู่บริเวณปลายจมูกเชิดรั้น สายตาสอดประสานมองลึกเข้าไปในนัยน์ตาของกันและกันราวกับกำลังค้นหาอะไรบางอย่าง“พรุ่งนี้ฉันบินเช้านะ” คนตัวเล็กเอ่ยบอกเสียงเบา เพราะเกรงว่าชายหนุ่มจะเพลิดเพลินจนไม่รู้เวลา“เดี๋ยวฉันไปส่ง” เจโรมตอบอย่างไม่ใส่ใจนักเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาของเขาเลยสายเดี่ยวบนไหล่มนถูกรูดลงมาจนเดรสสีดำหล่นลงมากองอยู่บริเวณเอวคอดบาง หน้าอกอวบอิ่มที่ไร้ซึ่งการปกปิดเผยสู่สายตาหื่นกระหายของชายหนุ่ม เขาจ้องมองยอดปทุมถันทั้งสองข้างของคนตัวเล็กด้วยความพึงพอใจ รอยยิ้มมุมปากของเขายิ่งทำให้คาร์ลินรู้สึกหมั่นไส้เข้าไปใหญ่“เมียฉันซ่อนรูปกว่าที่คิดนะ”“หวังว่าฉันจะไม่ขาดทุนนะ” คาร์ลินยกยิ้มมุมปากพลางเลื่อนมือมาลูบไล้บริเวณเป้ากางเกงปูดนูนไปมา โดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากแววตาหื่นกระหายคู่นี้เลยแม้แต่น้อย“อย่าว่าแต่ขาดทุนเลย ฉันจะให้กำไรจนเธอรับไม่ไหวเล
Episode 10 เริ่มเกมจุดมุ่งหมายคือร้านอาหารที่ตกลงกันเอาไว้ ทว่าเส้นทางกลับไม่ใช่ทางไปร้านอาหาร ดูเหมือนเจโรมที่เป็นคนขับจะเปลี่ยนใจไม่ได้มุ่งตรงไปยังร้านอาหารแล้ว“มาที่นี่ทำไม?” คาร์ลินหันไปเอ่ยถามเมื่อรถหรูเลี้ยวเข้ามาภายในบ้านของเขาที่เธอกับเพื่อนเคยมาเมื่อไม่กี่วันก่อน“ฉันอยากกินแบบส่วนตัวหน่อยน่ะ” ใบหน้าคมคายหันมาตอบกลับหญิงสาว ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไป เธอมองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินอ้อมมาเปิดประตูรถฝั่งเธอราวกับกำลังแสดงบทสุภาพบุรุษเรียวขาเล็กก้าวลงจากรถพลางลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ เดาว่าเธอคงต้องเตรียมตัวรับมือกับความเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่มในไม่ช้า จะปล่อยให้พลาดท่าเขาเหมือนครั้งก่อนไม่ได้อีก“ไหนล่ะอาหาร?” คนตัวเล็กเอ่ยถามเมื่อเดินเข้าบ้านมา อย่าว่าแต่อาหารที่ควรถูกจัดเตรียมไว้เลย แม้กระทั่งแม่บ้าน หรือลูกน้องของเขาเธอก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา“ฉันไง…อาหารของเธอคืนนี้” คำตอบที่ดังขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากทำให้คาร์ลินแค่นยิ้มเ
Episode 09 คำเตือนเมื่อตัดสินใจเก็บซ่อนเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ให้ครอบครัวรับรู้คาร์ลินจึงต้องคอยรับมือกับบอดี้การ์ดที่อาจจะสงสัย และนำเรื่องนี้ไปบอกครอบครัวของเธอ วันพรุ่งนี้เธอเองก็จะต้องบินกลับไปฝรั่งเศสแล้ว จึงได้ส่งข้อความนัดเจโรมออกมาเจอกันที่ร้านอาหาร โดยบอกกับบอดี้การ์ดว่าจะไปเดต แน่นอนว่าพวกเขาต้องรายงานเรื่องนี้กับพ่อของเธอ ซึ่งเธอก็ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น เมื่อไม่สามารถปิดไปตลอดได้ก็จำเป็นต้องหลอกให้ตายใจไม่ให้พ่อของเธอเป็นฝ่ายสืบเรื่องราวด้วยตัวเอง“สวัสดี” คาร์ลินกล่าวทักทายเจโรมที่ขับรถซูเปอร์คาร์คันหรูมารับเธอที่หน้าโรงแรม โดยมีบอดี้การ์ดของเธอยืนส่งเธอขึ้นรถไปกับเขา“ชีวิตเธอเหมือนอยู่ในอันตรายตลอดเวลาเลยนะถึงต้องมีบอดี้การ์ดคอยจับตาดูตลอดเวลาแบบนี้” เจโรมบอกขณะเปิดประตูรถให้คนตัวเล็กพร้อมกับมองไปยังบอดี้การ์ดคู่หูของเธอที่มองมา“ขนาดมีบอดี้การ์ดคอยคุ้มกันยี่สิบสี่ชั่วโมงแบบนี้ฉันยังซวยวนมาได้ผัวแบบคุณได้เลย”“ผัวแบบฉันมันทำไมเหรอ?” เจโรมเอียงค
Episode 08 มีผัวโดยไม่รู้ตัวทั้งสามคนนิ่งอึ้งไปอยู่พักใหญ่ กว่าจะรู้ตัวว่าพลาดท่าให้คนเจ้าเล่ห์อย่างเจโรมอย่างจังคาร์ลินก็กลายเป็นผู้หญิงที่มีสามีโดยถูกต้องตามกฎหมายไปเสียแล้ว“ทำแบบนี้ได้ไงวะ!” เซเวียร์ตะโกนออกไปหลังจากพยายามดึงสติตัวเองกลับมา การกระทำของเจโรมทำให้เขารู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก เพราะนี่ไม่ต่างจากการโกงซึ่งๆ หน้าเลยด้วยซ้ำไป“ฉันทำอะไร? ก็แค่ทำตามที่รับเดิมพันเอาไว้ฉันแพ้ฉันก็ยกกาสิโนให้เพื่อนนายแล้วไง” เจโรมไหวไหล่พลางแย่งทะเบียนสมรสจากมือของคาร์ลินมาส่งให้ลูกน้องเอาไปเก็บ“ทำแบบนี้รู้ไหมว่ากำลังรนหาที่ตายให้ตัวเองน่ะ คุณรู้ไหมว่าพ่อคาร์ลินเป็นใคร” เม็ดฝุ่นบอกด้วยน้ำเสียงเวทนา เพียงแค่คิดว่าอาคิรารู้เรื่องนี้ก็ไม่อยากนึกภาพตามแล้วว่าอนาคตเจโรมจะเป็นยังไง“ฉันไม่รู้หรอกว่าพ่อเมียฉันเป็นใคร แต่ถ้าเธอพร้อมเมื่อไหร่ฉันก็พร้อมจะเข้าไปทักทายพ่อตาเสมอ” เจโรมตอบคำถามของเม็ดฝุ่นในประโยคแรกก่อนจะหันกลับมาพูดคุยกับหญิงสาวที่ยืนมองเขาด้วยสายตาเหม่อลอย
Comments